-
σκέπας, αος, τό ep. odeja, pokrivalo, bramba, varstvo, zavetje, τινός proti čemu.
-
σκέπασμα, ατος, τό (σκεπάζω) odeja, pokrivalo, obleka NT.
-
σκέπτομαι d. m. [Et. sor. σκοπέω, po metatezi iz kor. spek', lat. -spex (n. pr. au-spex), σκοπός, specio, speculum, nem. spahen, Späher. – Obl. fut. σκέψομαι, aor. ἐσκεψάμην, pf. ἔσκεμμαι tudi s pas. pom.] 1. a) gledam (okrog sebe), ogledujem, opazujem ῥοῖζον, (po)gledam koga ἔς τινα, μετά τινα; b) o-, zapazim, spoznam ἔκ τινος, motrim, gledam τινά, τί. 2. opazujem položaj, preiskujem, preudarjam, premišljam, pregledujem, pretresam, izmislim τύχην, πρὸς ἐμαυτόν pri sebi, s sledečim αἴ κεν, εἰ, ἐάν, πότερον … ἡ itd.; ἐσκεμμένος ἥκω pridem s premišljenim predlogom, ἐσκεμμένα λέγω govorim, kar sem dobro preudaril (premišljeno). 3. skrbim za kaj, oziram se na kaj τί, τὸ δίκαιον.
-
σκευή, ἡ σκεῦος, ους, τό 1. obleka, oblačilo, noša, okras, lišp, preobleka. 2. oprava, oprema, orožje, konjska oprava, odeja v vojski. 3. a) posoda, orodje, pohištvo, prtljaga, pratež NT; b) ladjina oprema, vrvi na ladji NT.
-
σκήνημα, ατος, τό (σκηνάω) senčnica, hladnica.
-
σκηνίδιον, τό majhen šator.
-
σκῆνος, ους, τό (= σκήνωμα) prebivališče, telo kot prebivališče (duše) NT.
-
σκήνωμα, ατος, τό (σκηνόω) šator, prebivališče, stanovanje NT.
-
σκηπ-άνιον, τό ep. = σκῆπτρον.
-
σκῆπτρον, τό 1. palica, gorjača. 2. palica kot znamenje časti ali vladarske oblasti: a) žezlo; pren. vladarska oblast, vlada, palica svečenika, glasnika, sodnika; b) opora, podpora.
-
σκήπτω [fut. σκήψω, aor. ἔσκηψα, pf. ἔσκηφα, pass. pf. ἔσκημμαι, med. fut. σκήψομαι, aor. ἐσκηψάμην] I. act. 1. a) trans. opiram, naslanjam, podpiram; b) mečem (ščuvam) na koga βέλος, ἀλάστορα εἴς τινα; c) izgovarjam se. 2. intr. udarim, planem na koga, vderem. II. med. 1. opiram se, naslanjam se na τινί. 2. izgovarjam se τί, τὸ μὴ εἰδέναι češ, da ne vem, trdim kaj, opravičujem se πρός τινα, izgovarjam se na τινί.
-
σκίρτημα, ατος, τό skakanje, ples, κῶλον ἄγω σκιρτήμασιν plešem.
-
σκλη-ρός 3 (σκέλλω) 1. a) suh, posušen, trd, krhek, okorel; neraven, hrapav, σώματα napet, poln, τὸ σκληρόν neravna tla, ἐν σκληρῷ v neprijetnem (pustem) kraju; b) o glasu: zamolkel, hreščeč, votel, βρονταί zamolklo (votlo) grmenje. 2. pren. a) o značaju in mišljenju: trd(osrčen), trmoglav ψυχή, utrjen (Sof. Trach. 1260), neupogljiv φρονήματα, ἦθος, krut ἀοιδός; b) o stvareh: silen, močen ἄνεμος NT, trd, težaven τροφή; σκληρόν ἐστι težko je NT; subst. τὰ σκληρά kar je neugodno, neprijetno, pogubno; δάκνει τὰ σκληρά trda beseda peče, boli, σκληρὰ μαλθακῶς λέγω krijem svoj krut namen s sladko besedo, τὰ σκληρὰ πατρὸς ἀρωμένου strašna očetova kletev. – adv. σκληρῶς težko, siromašno βιοτεύω.
-
σκόλιον (σκολιόν), τό pesem, peta pri obedu, napitnica.
-
σκόροδον, τό česenj, luk.
-
σκοτεινός 3, σκοταῖος 3 in 2 σκότιος 3 (σκότος) 1. temen, mračen, v temi, v mraku κατέβαινον σκοταῖοι, τὸ σκοτεινόν tema. 2. a) skrivaj γείνατο; b) slep; c) neumeven, nerazumljiv.
-
σκότος, ὁ σκότος, ους, τό [Et. nem. Schatten, (stvn. scato, got. skadus)] 1. tema, mrak, ὑπὸ σκότου κατέχω τι skrivam kaj a) noč; b) slepota; c) podzemlje; d) tema smrti; e) nezavest, omotica, omedlevica. 2. pren. a) zaslepljenost, zmedenost; b) skrivnost, skrivališče, nejasnost.
-
σκύβαλον, τό smeti NT.
-
σκυλακώδης 2 (εἶδος) pasji, τὸ σκυλακῶδες pasja navada, priliznjenost.
-
σκύλευμα, ατος, τό plen.