absolúten (-tna -o) adj.
1. (popoln, vsestranski) assoluto:
absolutna tišina silenzio assoluto
absolutna večina glasov maggioranza assoluta dei voti
2. (brezpogojen, nesporen) assoluto:
absoluten prvak campione assoluto
3. (neomejen, absolutističen) assolutista, assolutistico:
absolutna oblast regime assolutistico
4. filoz.
absolutni duh spirito assoluto
fiz. absolutna ničla zero assoluto
mat. absolutna vrednost valore assoluto
meteor. absolutna vlaga umidità assoluta
knjiž. absolutna oblast arbitrio, balia
pren. absolutna premoč scettro
lingv. absolutni superlativ (pridevnika) superlativo assoluto, elativo