glaciō -āre -āvī -ātum (glaciēs)
I. trans. zaledeniti, v led spremeniti, poled(en)iti: audis ... ut glaciet nivīs ... Iuppiter H., glaciatae moles (vini) PLIN. (z(a)mrznjene, zmrzle), glaciatus aër LACT.; pren.: metus corda glaciat STAT.
2. metaf. storiti (pustiti), da se kaj strdi, strditi kaj: caseum COL., lyncum umor glaciatur PLIN. se strdi kot led. –
II. intr. strditi se: (unguentum) aestate non glaciat nisi acceptā cerā PLIN.