congeriēs -ēī, f (congerere) znašanje, od tod
I. met.
1. kar je skupaj zneseno, kup, grmada: lapidum L., Plin., struis Plin., armorum T., silvae (gozdnih dreves) O.
2. occ.
a) skladovnica drv, grmada, lomača: Q., Cl., congerie e media tum primum cognita praepes subvolat O.
b) prvotna svetovna zmes, kaos: ubi dispositam, quisquis fuit ille deorum, congeriem secuit O.
c) nakopičena, obilna zaloga, odpad (stvari): rerum suarum Enn. —
II. pren.
1. zmetan kup, zmetana množina: venit aetas omnis in unam congeriem Lucan., c. bonorum Cl.
2. govorna podoba kopičenje (gr. συναϑροισμός): Q.