sīgnātor -ōris, m (sīgnāre)
1. podpečatar (podpečatovalec) oporoke, oporočna priča, ki pritisne k podpisu pečat: Q., Dig., Serv. idr., signatores falsi S. ponarejevalci oporok, cum in eo Tullianus Pompei Magni familiaris ipso quidem Pompeio signatore heres scriptus esset Val. Max., quidam nolunt nomina se cum fieri nec interponi pararios nec signatores advocari, vix hirographum dare Sen. ph., cum de falso testamento ageretur omnesque signatores lege Cornelia tenerentur Suet., illatum deinde Augusti testamentum, non admissis signatoribus nisi senatorii ordinis Suet., et multum referens de Maecenate supino signator falsi Iuv.
2. podpečatar (podpečatovalec) ženitnih pogodb, poročna priča: et ritu decies centena dabuntur antiquo, veniet cum signatoribus auspex Iuv.
3. zaznamovalec: Aug.