Franja

prōflātus -us, abl. -ū, m (proflāre) smrčanje: Calpetus Aonios gramen gentile metentes proflatu terrebat equos Stat.

ronchus (rhonchus) -ī, m (tuj. ῥόγχος)

1. smrčanje, hrkanje: septunce multo deinde perditus stertit: nos accubamus et silentium rhonchis praestare iussi nutibus propinamus Mart.

2. metaf.
a) regljanje, kvakanje žab: senex ille dolio innatans vini sui adventores pristinos in faece submissus officiosis roncis raucus appellat Ap.
b) smrčavi ali nosljavi (nosljajoči) glas, hohnjanje, nosljanje zasmehovalca: maiores nusquam rhonchi: iuvenesque senesque et pueri nasum rhinocerotis habent Mart., si te pectore, si tenebit ore, nec rhonchos metues maligniorum Mart.