Franja

Zadetki iskanja

  • aestimō, star. aestumō, -āre -āvī -ātum (menda denominativum nekega iz *aes [po aeditumus, legitumus] nastalega subst. *aestumos, *aestimos = kdor pri nakupu ali prodaji preizkuša pravilnost odtehtane medi, cenilec)

    1. denarno vrednost (ceno) določiti (določevati), ceniti, preceniti (precenjevati): petiverunt ab eo civitates, ut aestimaret Ci., aest. pretia rerum, frumentum (prim. aestimatio frumenti), domum, possessiones, signa, argentum Ci. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: haec aestimare pecuniā (po denarni vrednosti) non queo Ci.; aest. aliquid ex artificio Ci. Nedoločene napovedi vrednosti v gen. pretii: aiebat se tantidem aestimasse Ci., permittite, ut liceat, quanti quisque velit, tanti aestimet Ci., pluris aest. Ci. višje, minoris aest. N. nižje, uti ea (mancipia) quoque deciens tanto pluris, quam quanti essent, aestimarentur L.; z adv.: emit domum carius, quam aestimabatur Ci., quam tenuissime aest. Ci. Določene napovedi vrednosti v abl. pretii: ternis denariis aestimare licere, denis non licere Ci., est modius HS IIIS aestimatus Ci. zakonita vrednost korca je 31/2 sestercija, quinis modiis libertatem omnium aestimavere S. fr., denis in diem assibus animam et corpus aestimari T.; po tem tudi: magno, permagno, minimo aestimare Ci. Pomni jur.: litem alicuius ali alicui aestimare sporni predmet nekoga ali nekomu (pre)ceniti = komu določiti globo, koga na plačilo odškodnine (globe) obsoditi: C. idr., lis ei aestimatur centum talentis N., quanti Catonis lis aestimata est Ci., litem esse aestimatam HS ad triciens (3000000 sestercijev) Ci.; splošno: lites severe aestimatae Ci., sunt lites aestimatae A. Gabinio Ci. A. Gabinij je izgubil pravdo, tako tudi: P. Septimio Scaevolae litem eo nomine esse aestimatam Ci.; ker je v reklu litem aestimare zajet pojem nekake obsodbe, se mu pridruži včasih še gen. criminis: damnatis de pecuniis repetundis lites maiestatis sunt aestimatae Ci., hanc litem capitis aestimare Ci.; pren.: voluntatis nostrae tacitae velut litem aestimari vestris inter vos sermonibus audio L. da se tako rekoč pravdate z mojo tiho namero in jo obsojate.

    2. pren.
    a) po notranji vrednosti ceniti, upoštevati, soditi, presoditi (presojati), čislati, imeti za..., šteti za...: in universum aestimare T. splošno presojati, iidem aestimant voluptates Ci., grato animo munera aest. L., numerare potius quam aestimare declamationes Q., diligenter cuncta Plin. ali vires suas aest. Q., Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat praebetquae aestimandum Sen. ph. presojati, razbirati; od tod aestimare = pregledati: hinc septem dominos videre montes et totam licet aestimare Romam Mart. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: Campanorum cladibus Samnitium virtutem L., civitatem virtutibus L., Macedonas... praesentibus viribus aestimandos Iust., aest. virtutem annis H. pesniško vrednost po letih ceniti, animum vultu Cu., aliquid vitā Cu. po življenju ceniti = za tako drago šteti kakor življenje, imeti za enakovredno življenju; amicitias non ex re, sed ex commodo aestumare S., sic est volgus: ex veritate pauca, ex opinione multa aestimat Ci., ex aequo aest. L. po pravem; quae pars ex tertia parte Galliae est aestimanda C. se mora šteti za tretjino Galije. Določilo vrednosti v gen. ali abl. pretii: tuam gratiam magni aestimare Ci. quanti est aestimanda virtus Ci., nisi voluptatem tanti aestimaretis Ci., ex iis alia pluris esse aestimanda, alia minoris CI., maximi aest. conscientiam suam Ci., neque, quod dixi, flocci aestimat Pl., rumores senum severiorum omnes unius aestimemus assis Cat. naj nama bodo toliko ko en belič = ne meniva se zanje, nulli aest. Ap. za nič imeti; quorum salutem... civitas levi momento aestimare posset C. imeti za stvar majhne pomembnosti, za malo tehtno, nae ista gloriosa sapientia non magno aestimanda est Ci., non nihilo aest. Ci., se magno aest. L. veliko vrednost si prisojati, se parvo aest. Sen. ph.; z adv. valde care aestimas tot annos Ci. ep., multo illa gravius aestimare C., levius tempestatis quam classis periculum aest. C., proinde aestimans ac si usus esset C., quorum ego vitam mortemque iuxta aestimo S., iusiurandum perinde aest. T., omnia ducum facta prave aest. T., nec ultra aestimatur T. dalje se ne upošteva; tudi: me esse mortuum nihil aestimo Ci. poet. Redko s predikatnim acc.: quod carum aestimant S. kar jim je drago, se satis beatum aest Mart.; namesto predikatnega acc. s pro: Aegyptios... pro sociis ipsos, non pro hostibus aestimaturos Cu.
    b) occ. (visoko, dostojno) ceniti, čislati, pripozna(va)ti: quod non minoris aestimamus quam quemlibet... triumphum N., est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat L., famam in hoste aestimare Cu., modestiae fama, quae... et a dis aestimatur T., electus, quem contubernio aestimaret (= dignum haberet) T.; prim.: qui poenam suam honoribus summis esset aestimaturus Q.; z ACI: se satis aestimare firmari domum T. zna dovolj ceniti.
    c) soditi = meniti, misliti; preudariti (preudarjati), pomišljati, spozna(va)ti: res gestae, sicuti ego aestumo, satis amplae fuerunt S., ut aestimabat Amm.; z odvisnim vprašanjem: ut aestimare possitis, in quantum cotidie ingenia decrescant Sen. rh., aestimari a medicis iubet, an... T. da naj zdravniki povedo svoje strokovno mnenje, ipsa dissimulatione famae famam auxit aestimantibus, quanta futuri spe tam magna tacuisset T.; z ACI: aestimantes aliquid commissum a suis Ph., ridicule magis hoc dictum (esse) quam vere aestimo Ph.
  • cōgnōscō -ere -gnōvī -gnitum (cum in gnōscere, gl. nōscō in prim. γι-γνώσκω)

    1. (s)pozna(va)ti, (v logičnem pf. tudi =) poznati, vedeti, znati; (o osebah): ne cognoscerentur, involutis capitibus ad necem rapiebantur Ci., eam personam e cotidiana vita cognostis Ci., c. puerum in ludo N. seznaniti se z dečkom pri igri, matrem visu V., aliquem sermone ab ipso Ph.; (o stvareh): cognoscite Metelli litteras Ci., c. edictum Ci., corpora tactu Lucr., amnem assiduo venatu V.; (o abstr.): totam vitam, naturam moresque hominis ex ipsa legatione cognoscite Ci., si meam modestiam cognostis Ci. če poznate, c. acerrimi viri praestantem prudentiam N., naturam alicuius S., casus c. nostros V.; z odvisnim predikatom: disertissimum cognovi avum tuum Ci., Galliam sibi inimicam cognovit C., domus atque villas in urbium modum exaedificatas c. S.; predikatno določilo nadomeščeno z gen. ali abl. qualitatis: aliquem magnae inter Gallos auctoritatis cognovisse Ci., aliquem paratissimo animo cognovisse Ci. occ.
    a) spozna(va)ti = zopet spozna(va)ti, prizna(va)ti za svoje: ostendimus Cethego signum: cognovit Ci., introductus est Statilius: cognovit manum suam Ci., c. inimicos suos S., hominem facie L., cuius erat facies, in qua mater paterque cognosci possent O.
    b) pred sodiščem spozna(va)ti = istovetnost osebe prizna(va)ti, izprič(ev)ati: cum eum Syracusis amplius centum cives Romani cognoscerent Ci.
    c) (evfem.) (s)poznati se s kom, (s)poznati koga (o spolnem občevanju), telesno združiti se s kom: virum cognovit adultera virgo O., Octavius Pontiam stupro cognitam interfecerat T., tacito iam cognita furto Deidamia mihi Stat.; eum ephebum Temni cognosces Ci. (dvoumno!).

    2. pren. zazna(va)ti, opaziti (opažati), uvide(va)ti, spozna(va)ti, izvedeti, poizvedovati: nomen numquam auditum et cognitum Ci., cognita morte Trebonii Ci. ko se je izvedela smrt, hoc responso cognito N. na ta odgovor, re cognitā Ci. ko se je izvedelo; pleraque cognitū digna T.; ut ex Fannio cognovistis Ci. kakor ste slišali od Fanija, c. certiora ex aliquo Cu., ab Remis C., id a Gallicis armis C. po galskem orožju; pogosto logični pf. = poznati: si recte vestram prudentiam cognovi Ci., me, cuius fidem cognoverant Ci. so poznali, quod Divitiaci fratris summum in populum Rom. studium... cognoverat C. Sklada se
    a) z ACI: Attici nostri te valde studiosum esse cognovi Ci. ep., postquam propinquos tuos (eos) esse cognovit N., signo detracto cognoscit sibi pereundum esse N., ab his cognoscit non longe ex eo loco oppidum Cassivellauni abesse C., id factum esse ex suis hospitibus cognoverant S.; v pass. z NCI: res falsa esse cognoscitur Ci., cognitus Iphicli surripuisse boves Pr. zasačen; redko s pt.: multo aliter rem publicam se habentem cognovit H. je našel v drugem stanju; v absolutnem abl. cognitō (potem) ko se je izvedelo: cognito vivere Ptolomaeum L., ex agrestibus cognito hostium naves ad Aethaliam stare L.
    b) z odvisnim vprašanjem: cognoscite nunc, quae potestas decemviris... detur Ci., id quantae saluti fuerit universae Graeciae, bello cognitum est Persico N. se je pokazalo v perz. vojni, cognoscendi, quid fieret, facultas C., id socordiane an casu factum sit, parum cognovi S.; v absolutnem abl.: nondum cognito, qui fuisset exitus in Illyrico T. ko se še ni izvedelo.
    c) z de: nunc cognosce de Bruto Ci. ep., ibi cognoscit de Clodii caede C., consul ex multis de hostium adventu cognovit S.

    3. occ.
    a) poizvedeti (poizvedovati): per exploratores cognoscit montem a suis teneri C., iis ducibus iter cognoverant C., qualis esset natura montis, qui cognoscerent, misit C., c., quae Avarici agerentur C., c. situm castrorum C., magnam multitudinem convenisse hostium in fines Pictonum litteris nuntiisque cognoscit Hirt., iter hostium ex perfugis c. S.
    b) preisk(ov)ati, pretres(a)ti, preudariti (preudarjati), premisliti (premišljati), presoditi; najprej splošno: accipe et cognosce signum Pl., operae pretium est legem ipsam cognoscere Ci., c. numerum tuorum militum reliquiasque Ci.; potem o gledališkem občinstvu: favete, adeste aequo animo et rem cognoscite Ter.; o sodnem postopanju = preisk(ov)ati, zasliš(ev)ati: c. controversias C., si qui perperam iudicasset, se cogniturum, cum cognovisset, animadversurum Ci., consules causam cognorunt Ci., a recuperatoribus causa cognoscitur Ci., causā cognitā capitis absolutus est N. po končani preiskavi; pogosto z de: consules de agro Campano separatim cognoscerent Ci., nunc de hac pecunia cognoscite Ci., cognoscere statuereque de controversiis regum L., c. de servo corrupto Icti.; redkeje o zagovorniku: ut rem tantam tot controversiis implicatam possem cognoscere Ci., causas diligenter penitusque c. Ci.
    c) kaj proučiti (proučevati), (pre)brati (prim. gr. ἀναγιγνώσκω): litteras Ci., N., Demosthenem totum Ci., hunc librum cum ephori cognovissent N., quibus cognitis N. ko je to prebral, c. tibellum Suet. Od tod adj.

    1. pt. pr. cōgnōscēns -entis spoznavajoč koga, kaj: sui Corn.; adv. cōgnōscenter zaznavno, razločno: It.

    2. pt. pf. cōgnitus 3
    a) (po)znan: cognita clementia tua Ci., homo per se cognitus Ci. = homo novus, Aedui egregia virtute erant cogniti C., hoc non auditum, sed cognitum praedicamus N. po lastni poizvedbi (izkušnji), quanta sit herbarum potentia, nulli quam mihi cognitius O., magis hoc, quo sunt cognitiora (mala nostra), gravant O., tibi haec fuisse et esse cognitatissima ait phaselus Cat.
    b) occ. preizkušen, potrjen: homo virtute cognita et spectata fide Ci., homo in rebus iudicandis cognitus Ci., multarum rerum experimentiā cogniti T.

    Opomba: Kontr. obl. iz perfektovega debla: cōgnōstī, cōgnōstis, cōgnōrim, cōgnōris, cōgnōrit, cōgnōram, cōgnōssem, cōgnōssent, cōgnōsse, cōgnōrō, pogosto pri Ci. idr. Cōgnōscin = cōgnōscisne: Pl.
  • exāminō -āre -āvī -ātum (exāmen)

    I. intr. rojiti: examinant alvi Col.

    — II. trans.

    1. tehtati, odteht(ov)ati, preteht(ov)ati: non aurificis staterā, sed quadam populari trutinā examinari Ci., (animus) tamquam paribus examinatus ponderibus nullam in partem movetur Ci. v ravnotežju viseč, utuntur … taleis ferreis ad certum pondus examinatis pro nummo C., cogit pressionibus examinari paucis manibus oneris maximi pondus Veg. z močjo malo rok prisili, da stoji veliko breme v ravnotežju.

    2. pren. kaj preteht(ov)ati, preisk(ov)ati, preudariti (preudarjati), presoditi (presojati), premisliti (premišljati): Sen. ph., Q., Gell. idr., pensas herbas O., sed ego haec meis ponderibus examinabo Ci., examinare diligenter verborum omnium pondera Ci., omnia verborum momentis, non rerum ponderibus Ci., male verum examinat omnis corruptus iudex H., aliquid amicorum iudicio examinare Plin. iun., plane adhuc an sit recitandum examina tecum Plin. iun. Od tod adj. pt. pf. exāminātus 3, adv. -ē, preizkušen, skrben, natančen: Aug., kot adv.: Eccl., Amm.
  • exigō -ere -ēgī -āctum (ex in agere)

    I.

    1. izgnati (izganjati), odgnati (odganjati), pregnati (preganjati), spoditi: exigere omnes foras Pl., uxorem Pl., Ter., Suet., odsloviti, zavreči, hiberno tempore non prius pastum (na pašo) exigere, quam pruina evanuit Varr., Tarquinius exactus est Ci., post reges exactos Ci., exactos tyrannos … bibit aure vulgus H., hoc initium fuit exactorum N., lupos fames exegit V. je ven pognala, exactus furiis suis O., exigere elephantos ultra aciem Cu. Od kod? z abl.: indigne exigor patriā innocens Naev. fr., campo exiguntur quadrigae L., eum domo exegerunt L.; s praep.: virum ab se Pl., capellas a grege Varr., reges ex civitate Ci., hostem e campo L., cervam e montibus L., e stratis corpus Stat. vskočiti s … Pren.: labore lassitudo est exigunda ex corpore Pl., vestimentis exigere frigus atque horrorem Lucr., exigere curas H., non vis exiget otium H., ne bo pregnala (motila) miru, agrorum exigere fructūs L. izvažati, merces Col. prodajati, aliquem vitā exigere Sen. ph. usmrtiti; pesn.: Hebrus exigit aquas O. izliva svoje vodovje v morje.

    2. occ.
    a) igralca ali igro žvižgaje ali cepetaje z odra pregnati, izžvižgati, izcepetati, v pass. tudi = propasti: spectandae an exigendae sint vobis prius Ter., partim sum earum exactus Ter.
    b) (o rastlinah) pognati (poganjati): radices Cels., latum folium, duplices uvas, brevem materiam Col.
    c) (kako orožje) pognati (poriniti) v kaj, skozi kaj, zamahniti s čim v kaj, prebosti kaj: ensem per costas, ensem per medium iuvenem V., ferrum per ilia V., O., ferrum per viscera Lucan., gladium per viscera Fl., exactus viribus (s silo) ensis O., exigere tela in aliquem Sen. ph., manum Q., illum exigit hasta Val. Fl.; pren. (pri)siliti k čemu: exigi in poenas Stat.

    II.

    1. izterjati, poterjati, pobirati, preje(ma)ti, s silo nabaviti (nabavljati), zahtevati: frumentum, numerum tritici, nomina sua, nummos, pecunias a civitatibus pro frumento, quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine, vectigalia Ci., tributa Ci. ep., in nautis remigibusque exigendis Ci. pri nasilnem odvzemu, exigere acerbissime pecunias imperatas, obsides ab Apolloniatibus, equitum peditumque certum numerum a civitatibus C., aes H., vigilias vicatim L., talenta Cu.; z dvojnim acc.: unum quemque iuxta vires exegit tam argentum quam aurum Vulg.; v pass. z acc. rei: exigor portorium Caecil. fr. carina se zahteva od mene, sese pecunias maximas exactos esse Q. Metell. Num. ap. Gell.

    2. occ. zahtevati, da se kaj pogodbi primerno opravi, od tod
    a) (uradno o cenzorjih) nadzorovati: sarta tecta L. stavbno stanje (poslopij), viam tensarum Ci., aedes privatas velut publicum opus L., opus Col.; pesn.: ipsa, quod hae faciunt, opus exigit O.
    b) meriti, izmeriti, odmeriti, premeriti (premerjati), umeriti (umerjati), preteht(ov)ati, preisk(ov)ati: ad perpendiculum columnas Ci., aliquid mensurā, materiam ad regulam et libellam Plin., pondus margaritarum suā manu Suet.; pren. meriti, preteht(ov)ati, presoditi (presojati): ad summam veritatem legitimum ius Caelius in Ci. ep., nolite ad (po z loc.) vestra instituta exigere ea, quae Lacedaemone fiunt L., exigere opus ad vires suas, humanos ritus ad caelestia O.

    3. pren.
    a) zahtevati, siliti k čemu: a teste veritatem exigunt Ci. zahtevajo, exspectabo ea, quae polliceris, neque exigam Ci., exigere promissum ab aliquo, a se mercedem caritatis suae Ci., duplices ab aliquo mercedes Q., officia a suis, a singulis ius iurandum Cu., rationem Val. Max., Sen. ph. idr., ab aliquo rationem alienae culpae Sen. rh., disciplinam severissime Suet.; o kazni (ki se je sprva le plačevala, in sicer z živino ali denarjem): antiquo memores de vulnere poenas exigit alma Venus O. Venera zahteva nespravljivo kazen za … = kaznuje za … , tako tudi: exigere a violatoribus gravia piacula L. hudo jih kaznovati, supplicium de aliquo Fl. kazen izvršiti na kom, ab aliquo exigere ultionem necati infantis Iust. maščevati se komu zaradi … ; pesn. z dat.: huic poenam exigit ira deae O. ga kaznuje, exigerem nostrae qualia damna notae? O. V pass. z acc. rei: intellegeres, quod multo minora exigaris ab eo Vulg. da te dokaj manj kaznuje, ferus sacrae viae vastator poenas exactus est vastationis suae Cass. je bil kaznovan za … , je pretrpel kazen za … — Skladi (glag. v pomenu zahtevati): s finalnim stavkom: hanc a te operam exigo, ut me audias Ci., si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori, exigis O., ille haud amplius, quam ut duo ex tribus filiis secum militarent, exegit Cu., cum exigis a quoquam, ne peieret Iuv., nihil … a comitibus exegerat quam ne potestas cuiquam capitis sui fieret Suet.; z ACI: Suet., Paul. (Dig.); v pass. z NCI: ubi exigitur argentarius rationes edere Ulp. (Dig.); o stvareh, večinoma abs.: ubi res vigiliam exigeret Vell. ko bi bilo treba budnosti, prout res exigit Plin. nanese, si ita res familiaris (gospodarstvo) exigat T., si quid res exigeret Vell.
    b) occ. povprašujoč zvedeti, izvedeti, izprašati kaj: facta alicuius O., exacta refero V. kar sem izvedel, rei causam exigere Cu., exactum et a Titidio Labeone, … cur … ultionem legis omisisset T.; prim.: rationem saporum exigere H. proučiti.

    III.

    1. (do konca) dognati, dovršiti, izvršiti, (do)končati: exegi monumentum H., exacta carmina H., iamque opus exegi, quod … O., his demum exactis V., exactus tenui pumice versus eat Pr. skrbno opiljen, suo cultu ad magnificentiam exacto Cu., commentarii ita exacti Q.

    2. mimo česa iti, mimo česa priti, kaj preiti, prehoditi (prehajati), prevoziti (prevažati), za seboj pustiti (puščati) kaj: cum primus equis exegit anhelis Phoebus Athon Val. Fl., exigere hibernum mare Plin.

    3. pren.
    a) (dobe) preteči (pretekati), dokončati: mediam dies exegerat horam O., Iuppiter … spatiis exegit quattuor annum O. je leto v štiri dobe dokončal, Phoebe, qui aestivos spatiosius exigis ignes Pr. = ki delaš dolge poletne dneve; v pass. = izteči se, poteči, preteči, miniti: tertiā vigiliā exacta, temporibus exactis Ci., aestas prope exacta erat C., ante exactam hiemem C. pred koncem zime, iam aestatem exactam esse S., aestatibus tribus exactis V. po preteku treh poletij, annuus exactis completur mensibus orbis V., dies exactus erat O.; occ. prebiti, preživeti: aerumnam Pl. prestajati, malam aetatem Pl., exactā aetate mori Ci. v visoki starosti, zelo prileten, exacta sua aetate S. ko se je bližal smrti, exigere aevum Lucr., V., O., vitam Ca. fr., Luc. fr., Ter., S., Vitr., Val. Max., Petr., Sen. ph., ut tecum annos exigat omnīs V., exacto tempore vita cedat H., eodem anno Q. Fabius Maximus moritur exactae aetatis L., ali exacta aetate feminae T. v visoki starosti, exigere senectutem Val. Max., noctem Petr., triginta dies in exspectatione mortis Sen. ph., diem supremum noctemque T., exacto per scelera die T., exigere ullum tempus iucundius Plin. iun., exactā pueritiā Iust.
    b) določiti (določati), odrediti (odrejati), ukreniti (ukrepati), skleniti (sklepati), posvetovati se, dogovoriti (dogovarjati) se glede česa, pogajati se za kaj, preudarjati kaj, premišljati kaj: non satis exactum, quid agam Ci., ali nec satis exactum est, corpus an umbra forem O. še ni določeno (dognano, gotovo), non habet exactum, quid agat O. ne ve natančno, de his rebus ut exigeret cum eo Plancius in Ci. ep., tempus secum ipsa modumque (moriendi) exigit V., talia exigentīs … hostes oppressere L. sklepajoče, talia secum exigere O., quo (die) de his coram exigere possimus Plin. iun. Od tod adj. pt. pf. exāctus 3, adv. -ē, dovršen = natančen, točen, določen, popoln, skrben: difficile est, quot ceciderint, exacto numero affirmare L., exacta fides O., acies falcis Plin., frugalitas Sen. ph., cura exactior Suet., nil exactius … est Mart., exactissimus cultus caerimoniarum Val. Max., exactissimum ingenium Sen. rh., vir exactissimus Plin. iun., exactissima diligentia Front., exacte perorare Sid., exactius disserere Gell., exactissime pascere Sid.; z gen. (v čem): morum fabraene exactior artis O.
  • exīstimō, st.lat. exīstumō, -āre -āvī -ātum (ex in aestimāre, aestumāre)

    I. (večinoma z gen. pretii) (o)ceniti: neque quod dixi flocci existumat Pl., minas tuas quanti volet existimabit Ci., eius vita tanti existimata est Ci., magni eius opera existimata est N., utcumque haec … existimata erunt L.

    — II. pren.

    1. imeti za kaj, smatrati za kaj, šteti za kaj, v pass. šteti se za kaj, veljati za kaj;
    a) v act. z dvojnim acc., v pass. z dvojnim nom.: eum, qui hoc facit, avarum possumus existumare Enn., illum hominem eruditum et perfectum existimabant Ci., aliquid memorabile, verum alienum, se parem existumare S., se munitos existimabant C., unicum bonum diuturnam vitam existimare Cu., qui amicissimus nostrorum hominum existimatus est Ci. ki je veljal za najboljšega prijatelja, scribae existimabantur mercennarii N., Hortensius … diu princeps oratorum existimatus est Q.
    b) z gen. qualitatis: eae leges debent populi Romani existimari Ci. sme veljati, da izhajajo (izvirajo) od … , ut optimarum partium existimaretur N. za pristaša optimatov.
    c) in abl. qualitatis: eam summā pudicitiā existimari Ci. da jo imajo za zelo sramežljivo.
    č) z in z abl.: Plin., socii in hostium numero existimati Ci.
    d) z inf.: maximum existimavit quaestum memorem gratumque videri N. imel je za največji dobiček.

    2. sodbo izreči (izrekati), soditi, presoditi (presojati), razsoditi (razsojati), odločiti: existimare facilius possunt, qui adfuerunt Ci.; pogosto z de: quid socii de imperatoribus nostris existiment Ci. kako izrekajo sodbo, kako sodijo, exstant orationes, ex quibus existimari de ingeniis eorum potest Ci., quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin … Ci. kdo bi o modrijanu samem ne sodil, da … , de qua causa vos existimare … melius est L., bene de aliquo existimare, male de aliquo existimare Ci. idr. dobro (ugodno), slabo (neugodno) soditi (govoriti) o kom, v pass.: aegre ferebat de se ab iis male existimari N. da o njem neugodno sodijo; z odvisnim vprašanjem: quorum quanta mens sit, difficile est existimare Ci., nunc vos existumate, facta an dicta pluris sint S., existumabitis, qualis illa pax aut deditio sit S., existimari non potest ali vix existimari potest, utrum … an … C., L. Subst. pt. pr. exīstimantēs -ium, m presojevalci, sodniki, kritiki: Ci.

    3. (tega) mnenja biti, meniti, misliti: an vos aliter existimabitis Ci., ut existimant, ut Cicero existimat Q., ita intellegimus vulgo existimari Ci.; z obj.: quod ego nullo modo existimo, quod ego longe secus existimo Ci., id quod omnes semper existimaverunt Ci.; v act. z ACI, v pass. z NCI: merito id fieri uterque existumat Pl., ego sic existimo, hos oratores fuisse maximos Ci., non omittendum sibi consilium Nervii existimaverunt C., existimans se Afros corrupturum N. da bo mogel … , ne quis existumet memet studium meum laudando extollere S.; Africano vim attulisse existimatus est Ci., ea disciplina in Brittania reperta esse existimatur C. je po splošnem mnenju … nastala, qui vivere existimantur N. ki baje žive, Themistocles suasisse existimatur Atheniensibus Q.; z odvisnim vprašanjem: haud existumans, quanto labore partum Ter.
  • expendō -ere -pendī -pēnsum „iztehtati“, od tod

    1. skrbno odtehtati (za kaj, s čim), odmeriti (s čim): pol ego, qui te expendi, scio Pl., hunc hominem decet auro expendi Pl., aurum auro expendetur Pl., aurum, qui (= quo) Hector expensus fuit Pl., expendere bacam, nucem Cels., ut iam expendantur, non numerentur pecuniae Ci., expenso gradu Pr. z odmerjenim korakom; pren. (v duhu) preteht(ov)ati, premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati), presoditi (presojati), pretres(a)ti: argumenta non tam numerare soleo quam expendere Ci., in dissensione civili expendendos cives, non numerandos puto Ci., testem diligenter expenditis Ci. verodostojnost priče lahko skrbno presojate, iidem expendunt atque aestimant voluptates Ci., expendere omnes casus V., causam meritis, animo singula dicta suo O., contraria apud animum suum Val. Fl., verba arte, consilia belli T.

    2. occ. (ker so starodavniki pri izplačevanju odtehtovali kovinske paličice) izplač(ev)ati, plačati, izda(ja)ti: expensum est auri pondo centum Ci., nominibus (dolžnikom) certis expendere nummos H. posojati, expendere viginti milia talentûm in hos sumptus Iust., usuras gravissimas Dig. Pogosto pt. pf. expēnsus 3 v reklu expensam pecuniam (pecunias expensas) ali expensum aliquid alicui ferre vknjižiti, da se je komu izplačal (posodil) denar: haec pecunia necesse est aut data aut expensa … sit Ci., qui L. Antonio mille nummum ferret expensum Ci., quid proderat tibi te expensum illis non tulisse Ci., da jim nisi vknjižil, ne tu expensum muneribus ferres Ci., da ne vknjižiš pod rubriko „za darila” non amplius quam terna milia in singulos menses expensum sumptui ferre solitus N. navadno za svoje potrebe mesečno ni izdal več kakor 3000 sestercijev (pravzaprav: kakor mesečni izdatek ni vknjižil več kot … ), homines … , quibus sine fenore expensas pecunias tulisset L. je bil denar posodil brez obresti; pren.: mentio facta est de legione ea, quam expensam tulit Caesari Pompeius Caelius in Ci. ep. ki jo je prepustil, oddal, ipsam facilitati suae expensum ferre Dig. pripisovati, expenso ferre vestem supellectilis nomine Dig. pohištvu prištevati. Subst. expēnsa -ae, f (sc. pecunia) izdatek, (s)trošek: Cl., Ulp. (Dig.), Vulg. = expēnsum -ī, n: bene ratio accepti atque expensi inter nos convenit Pl., acceptum et expensum Ci. (prim. acceptum pri accipiō).

    3. pren. kaj plačati = pokoriti se za kaj, kazen trpeti za kaj: poenas Iovi fato expendisse supremo Acc. ap. Ci., talīs voluisti expendere poenas? V., infanda per orbem supplicia et scelerum poenas expendimus omnes V., scelus expendisse merentem Laocoonta ferunt V., expendere poenas capite T. z glavo plačati (brez obj.), dura supplicia Sil.
  • interpretor -ārī -ātus sum (interpres)

    I. intr. (po)srednik biti, posredovati: alicuius memoriae Pl. na pomoč priti, pomagati. —

    II. trans.

    1. tolmačiti = prevesti (prevajati): φιλοσοφία, si interpretari velis, nihil est quam „studium sapientiae“ Ci., epistulam, scriptores i. Ci., ex Graeco carmine L., Graeca Suet.

    2. razložiti (razlagati), pojasniti (pojasnjevati), tolmačiti: ut ego interpretor Ci.; z obj.: insolitum verbum, fulgura, somnia, portenta, nomen legis Ci., vere hoc, quod accidit, i. Ci., tu hoc idem interpretabere Ci., religionum ius sapienter Ci., religiones Ci. poučiti (poučevati) o … , eius in legibus interpretandis scientia Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: Etruria interpretatur, quid ostendatur portentis Ci., neque, recte an perperam (factum sit), interpretor L. nočem razsoditi; z ACI: ego sic interpretor sensisse maiores nostros Ci., pomoerium „post moerium“ interpretantur esse L.

    3. (v duhu) si razlagati = ume(va)ti, razume(va)ti, presoditi (presojati), razsoditi (razsojati), vzeti (jemati) za kaj: Plin. iun., Sen. ph., nolite voluntatem ex vi interpretari Ci., bene dicta male i. Ci., quod atrociter dixisti, mitiorem in partem interpretarere Ci., beneficia grate i. Ci., consilium ex necessitate Ci., alicuius felicitatem grato animo Ci. z veseljem prizna(va)ti, sed eam sapientiam interpretantur, quam adhuc nemo mortalis est consecutus Ci. toda tega, kar jim je modrost, ni še … , vindemiarum maturitatem alii aliter interpretantur Col. zrelost … je enim to, drugim kaj drugega, clementiam pro suā virtute i. Vell. prizanesljivost zmagovalca šteti sebi v zaslugo; s predik. acc.: hominem simulatorem i. Ci. za hinavca imeti, aliquem callidum et simulatorem T. domnevati, da je kdo zvijačnež in hinavec, victoriam ut suam Vell. zmago si prilaščati; z ACI: reditu in castra liberatum se esse iure iurando interpretabatur Ci. razlagal je svojo vrnitev v tabor tako, kakor da bi bil s tem od odvezan prisege, consilium ex necessitate Ci. ali virtutem ex consuetudine Ci. sklepajoč izvesti (izvajati) kaj iz česa, izpelj(ev)ati, sklepati kaj iz česa; occ. razume(va)ti, pojmovati, pojmiti: rectene interpretor sententiam tuam? Ci., pauci Agricolam interpretantur T. ga razumejo, cogitationem alicuius assequi et voluntatem i. Ci., famam alicuius T. si razlagati, ume(va)ti.

    Opomba: V pf., poseb. v pt. pf. tudi s pass. pomenom: Graecum nomen interpretatum Ci., ea … ex Etruscis libris interpretata Ci., ex quo ita illud somnium esse interpretatum Ci., uti ex libris Punicis interpretatum nobis est S.
  • in-tueor -ērī (predklas. indu-tueor Enn.; tudi in-tuor intuī Acc. fr., N.), intuitus sum

    1. gledati kam, kaj, na kaj, ogled(ov)ati, pogled(ov)ati, motriti: video hunc eius filium oculis lacrimantibus me intuentem Ci., vultus hominum te intuentium atque admirantium recordare! Ci., i. signa, oculos, ora, domum meam Ci., lucem intueri ei non fas est Ci. beli dan gledati, sic terram intuebantur Ci. so gledali v tla, hominem contra i. L. gledati mu naravnost v obraz = rectis oculis i. Ci., huc atque illuc Ci., terram Ter., me H., nutum Ci., faciem, fortunam N., mucronem, nomen vestrum L., effigiem Plin. iun., caelum, lapidem Suet., lucem Amm., cubiculum montes intuetur Plin. iun. leži proti … , gleda proti … ; occ.: omnes Pompeium sicut aliquem de caelo delapsum intuentur Ci. strme nad njim.

    2. metaf. (v duhu) opazovati, (pre)teht(av)ati, razb(i)rati, motriti, premišlj(ev)ati, gledati, presoditi (presojati), oceniti (ocenjevati): intuemini animis iuventutem Ci., eius libidines Ci., aliquid alacri animo Ci., se ipsum Ci., veritatem Ci., causam, bellum L., haec ille intuens cum nesciret N.; occ. upoštevati kaj, ozirati se na kaj, v mislih imeti, ceniti, spoštovati, čislati, (z)meniti se za kaj: omnis voluntas M. Bruti libertatem populi intuetur Ci., tempestatem impendentem Ci., me vester honos omnis rei p. partes intueri iubet Ci., morborum communia Cels., intuendum, quid affectet quisque Q., id intuebatur, quod ipsorum dominationi utile esset N.

    Opomba: Inf. intueri pass.: Amm.
  • lūstrō2 -āre -āvī -ātum (lūstrum2)

    1. s spravno daritvijo očistiti (očišč(ev)ati): agrum Ca., exercitum Ci., L., Auct. b. Afr., populum Ci., lustranda colonia abeo, qui deducit Ci., l. Capitolium, classem, urbem L., lustratus et expiatus sacro L., purā undā spargens lustravit viros V., l. aras V., oves O., corpus divino odore O., terque senem flammā, ter aquā, ter sulphure lustrat O., ipseque te circum lustravi sulfure puro Tib., me lustravit taedis Tib., placet exercitum patrio more lustrari Cu., meminerit non nisi religiosā purificatione lustratos accedere ad templa debere Mart. (8, Praefat.); z dat.: lustrari Iovi V. očiščevati se Jupitru na čast = Jupitru darovati spravno daritev.

    2. (ker je bil z očiščevalno ali spravno daritvijo združen pregled vojske in celo vsega naroda) pregled(ov)ati, ogled(ov)ati (si), potem sploh motriti, opazovati: exercitum Ci. ep., Hirt., L., T., Aur., Anchises … convalle virenti inclusas animas superumque ad lumen ituras lustrabat V., vestigia l. V., os oculosque loquentis … et totum lustrabat lumine (z očmi) corpus V., l. oculis campos Lucan., immania membra lustrabat visu Sil.

    3. metaf.
    a) prepotovati, potovati po čem, prehoditi (prehajati), obhoditi (obhajati), prepluti, pluti po čem: Aegyptum, terras Ci., stella Martis … eundem lustrat orbem Ci., quando luna lustrato suo cursu solem consecuta est Ci., dumque omnia lustrat eundo O., l. arva, extrema Libyae V., muros equo V. objezditi, lustrandum navibus aequor V., l. caerula puppe Sil., flumina navigiis Plin. iun.; pesn. in poklas. obiti (obhajati), obda(ja)ti, obleteti (obletavati): lustrantque (sc. regem) choreis V. plešejo okoli, l. agros V. v slovesnem sprevodu hoditi okoli, lustratis signis Suet. (o orlu) potem ko je obletel bojna znamenja; lustratis levi tactu oculis Plin. z lahnim dotikom oči; pren. kaj presta(ja)ti, (pre)trpeti, prebi(ja)ti se skozi kaj, vzeti (jemati) nase kaj, podvreči se čemu: multa alia Ci. poet., incerta pericula V.
    b) premisliti (premišljevati), pomisliti (pomišljati), razmisliti (razmišljevati), pretehta(va)ti, preudariti (preudarjati), presoditi (presojati), oceniti (ocenjevati), razb(i)rati (v duhu, srcu): animo non has maximas artīs Ci., omnia ratione animoque Ci.
  • mētior -īrī, mēnsus sum (indoev. kor *me-, skr. máti (on) meri, mátrā mera, merilo, gr. μάτιον merica, μῆτις svet, naklep, pamet, razumnost, μητιάομαι izmišljam si, lat. mēnsis, mēnsa, meditārī, sl. mera, meriti, lit. matúoti meriti, got. mēl čas, mēla mera, mernik)

    1. (iz)meriti, premeriti (premerjati): Varr., Lucan., Petr., Stat., agrum, mundi magnitudinem Ci., anulorum acervum L., ita dives, ut metiretur nummos H. da je meril denarce z merniki, syllabis pedes Ci., oculo latus H., aliquid auribus Ci., metior annum O. merim leto = delim ga na mesece; s pass. pomenom: Hyg., in usa spatia Ci., agri glebatim metiebantur Suet.; subst. pt. pr. in pt. pf.: haec mensum dabo Sen. ph. dobro hočem meriti, bonos viros luctu affici, malos re familiari incolumi frui neque mensum neque pensum fatorum lanificum duco Fr., cuius mensa pensaque distincta Ap.; poseb. alicui metiri komu (na)meriti, odmeriti (odmerjati): frumentum militibus C. ali exercitui Ci., metire nobis Caecubum H. natoči; pren.: metiri se quemque suo modulo ac pede verum est H.

    2. metaf.
    a) prehoditi, prepotovati, prekoračiti, preiti, korakati, iti, hoditi čez, skozi kaj, po čem, prevoziti, prepluti, pluti po čem, preko česa: Sen. ph., Sil., sacram viam H., aequor curru V., aquas carinā O., metiens iter annuum (sc. luna) cursu Cat.
    b) čas prebiti: duas partes lucis menso (sc. sole) O., quoad dies reliquos metiatur annus Ap.
    c) duševno, v duhu meriti, premeriti (premerjati), oceniti (ocenjevati), soditi, presoditi (presojati): vires suas Q., sua regna Lucan., homines fortunā, non virtute N., omnia voluptate, suis commodis Ci., omnia quaestu, non dignitate Ci., odium in se aliorum odio suo in eos L., me ex te metiris Q.

    Opomba: Vulg. fut. I metībor: Vulg. Pt. pf. in pf. metītus, metītus sum: Ap., Ulp. (Dig.), Eccl.
  • pendō -ere, pependī, pēnsum

    I.

    1. obesiti (obešati), vesiti (osnovni pomen najdemo le v sestavljenkah; prim. suspendō); occ. na tehtnico obesiti (obešati), da(ja)ti = tehtati, odtehta(va)ti: Varr., Plin., Eccl. idr., huius domi pendebatur aurum Ci., pensas exanimat herbas O.

    2. metaf.
    a) pretehta(va)ti, preudariti (preudarjati), presoditi (presojati), preceniti (precenjevati), oceniti (ocenjevati): Icti. idr., rem vobis proponam: vos eam suo non nominis pondere penditote Ci., ubi res spectatur, non verba penduntur Ci., p. consilium ex opibus Ci., aliquem non ex fortunā, sed ex virtute Ci.
    b) z gen. pretii ceniti = čislati, v čislih imeti, spoštovati, šteti koga za kaj: parvi Ter., minoris, pluris Aug., quanti, flocci Ter., nihili Pl., Ter., quem tu vidisse non magni pendis H. šteješ prav za malo.

    3. occ. plač(ev)ati, poplač(ev)ati: Enn. ap. Varr., Iuv., Plin., prisci aere gravi penso, non numerato debitum solvebant Fest.; od tod p. alicui pecuniam Ci. ali usuram pecuniae Ci. ep., quid vectigalis Britannia penderet, constituit C., stipendium bina milia aeris L., pretium T.; pren.: grates pendere Stat. hvalo da(ja)ti, zahvaliti (zahvaljevati) se.

    4. metaf. plač(ev)ati za kaj (z življenjem, s kožo), (pre)trpeti kazen: Iust., Val. Fl., Icti. idr., poenam pendere proprie dicitur de eo, qui ob delictum pecuniam solvit Fest., exsilio poenam pendat vel nece O., Syrus mihi tergo poenas pendet Ter., capitis poenas O., has poenas pendens Ci., supplicium, ignominiam L., poenas pro scelere Lucr., maximas poenas pendo temeritatis meae Ci. ep.; redko pesn. abs.: tuis pendit in arvis Delius Val. Fl. se pokori, trpi.

    II. tehtati, têžek (težák) biti: Lucr., Plin., talentum ne minus pondo LXXX Romanis ponderibus pendat L.; pren. tehtati = vreden biti, veljati: bona vera idem pendunt Sen. ph. Od tod

    1. adj. pt. pf. pēnsus 3 tehten, važen: pensior condicio Pl., ut nihil quidquam esset carius pensiusque nobis Gell.; poseb. v reklih: nihil pensi habeo S. nič mi ni važno, za nič se ne menim (brigam), non (nec, neque, nec quicquam, nihil) pensi habeo ali duco nič mi ni do česa, zame nima nobene vrednosti, nič se ne (z)menim (brigam) za kaj, vest me ne peče zaradi česa, ne bojim se (npr. kaj storiti): neque fas neque fidem pensi habere T., neque in deexandā (sc. matre) quicquam pensi habere Suet., nihil pensi habuit, quin … Suet.; z inf.: neque dicere neque facere quicquam pensi habere Suet., nec pensi duxerat iisdem imaginibus ascribi Val. Max.; z odvisnim vprašalnim stavkom: neque id quibus modis assequeretur quisquam pensi habebat S., v enakem pomenu tudi alicui nec … quicquam pensi est: sed illis, nec quid dicerent, nec quid facerent, quicquam pensi fuisse L. niso preudarili niti svojih besed niti svojih dejanj, quibus si quicquam pensi fuisset S.; tako tudi: nec mihi adest tantillum pensi iam, quos capiam calceos Pl. niti toliko mi ni mar tega, kako naj nastopim.

    2. subst. pt. pf. pēnsum -ī, n
    a) sužnjam za en dan za predenje odtehtana volna, enodnevno delo z volno, dnevno delo: Pl., Pr., Iust., Ambr. idr., famulae tuae data pensa trahemus O., nocturna carpentes pensa puellae V., fusis mollia pensa devolvunt V.; pesn. preja (nit) Park: Sen. tr., Stat.
    b) metaf. naloga, obveznost, dolžnost: Pl., Col., pensum absolvere Varr., p. operis sui peragere L., p. nominis familiaeque L., me ad meum munus pensumque revocabo Ci.
  • pēnsō -āre -āvī -ātum (frequ. k pendere)

    1. tehtati, odtehta(va)ti: Col. idr., centurio aurum pensans L.; pren.: Romanos scriptores eādem trutinā H. presojati po istem merilu, extranei dictum et filii parricidium aequā lance p. Ambr. pravično presojati.

    2. metaf. pretehta(va)ti, preudariti (preudarjati), premisliti (premišlj(ev)ati), presoditi (presojati): quidquid spes subiecerat, aestimatione pensabat Cu., vires magis oculis quam ratione L., singula animi consulta Cu., consilium L., amicos ex factis L.; occ. pretehtavajoč primerjati: adversa secundis L., virtutibus vitia L. epit., res pensatae L. enake teže, enakovredne.

    3. occ. odtehta(va)ti, plač(ev)ati, poplač(ev)ati, poravna(va)ti, vrniti (vračati), povrniti (povrač(ev)ati), pobotati, odškodovati: Vell. idr., auro pensanda Sen. ph. reči, ki jih mora odtehtati zlato = dragocenosti, munus munere, vulnus vulnere O., exiguā turis impensā tanta beneficia Cu., tot castrorum excidia T., vicem alicuius rei Plin. prav tako služiti kakor, iter Lucan. iti, hoditi krajšo pot, laetitiam maerore Plin. zamenj(ev)ati; occ. plač(ev)ati (z glavo, kožo idr.), trpeti za kaj, utrpe(va)ti, pretrpe(va)ti kaj: Vell., Val. Max. idr., nece pudorem O., laudem cum damno (sc. filiae) O., poenas Sen. rh.
  • per-cēnseō -ēre -uī (per in censēre)

    1. preračuna(va)ti, preudariti (preudarjati), prešte(va)ti, našte(va)ti, navesti (navajati), pregled(ov)ati: promerita numerando Ci., cladem acceptam L., infortunium Ap., gentes L., numerum legionum T., manipulos Varr., captivos L.

    2. pren. oceniti (ocenjevati), presoditi (presojati): orationes legatorum L., obstat verecundia, quo minus percenseamus, quo utrumque nostrûm testimonio ornaris Plin. iun., orationem Gell.

    3. metaf. potujoč pregled(ov)ati, prepotovati, iti skozi: Thessaliam L., Clymene percensuit orbem O., signa (sc. sol) anno percenset O.
  • per-lūstrō -āre -āvī -ātum (per in lūstrāre)

    1. (z očiščevalno ali spravno daritvijo) očistiti (očišč(ev)ati), posvetiti (posvečevati), doseči (dosegati) spravo: paleas … quas substraturi sunt, sulpure et bitumine atque ardente taeda perlustrant et expiatas cubilibus iniciunt Col.

    2. (po)gledati, pregled(ov)ati kaj, razgled(ov)ati se po čem: gregem oculis L., perlustrans diu oculis L., campos oculis Sil.; v tmezi: per singula lustrat oculis Sil.; pren. premisliti (premišljevati), razmisliti (razmišljati), oceniti (ocenjevati), presoditi (presojati), (raz)motriti: aliquid animo Ci.

    3. metaf. obhoditi, prehoditi, prepotovati, potovati po čem: perlustravit hostium agros L., perlustrata armis Germania Vell.
  • per-pendō -ere -pendī -pēnsum (per in pendere)

    1. natančno (pre)tehta(va)nje: spectandum putarent aut talionem in eo vel ad amussim aequiperarent vel in librili perpenderent Gell.; pren.: paribus momentis potestatem voluntatis aequā lance perpendere Aug., ista possibilitas non aequā lance perpenditur Aug.

    2. metaf. natančno pretehta(va)ti, natančno preisk(ov)ati, presoditi (presojati), oceniti (ocenjevati): amicitiam veritate Ci., p. quantum quisque possit Ci., vitia virtutesque Suet., syllabas Q., iudicium Icti. Od tod adj. pt. pf. perpēnsus 3 natančno pretehtan, dobro preudarjen: homo examinis iudiciique perpensi Arn., possumus intellegere et hoc perpensioris fuisse consilii Ambr.; adv. perpēnsē natančno pretehtano, dobro preudarjeno, s preudarkom, s premislekom, premišljeno: perpense atque examinate Ambr.; komp. perpēnsius: Christianae legis itidem studiosus et nonnumquam honorificus, mediocriter eruditus magisque benivolus et perpensius Amm., utilitate rei perpensius cogitata Amm.
  • ponderō -āre -āvī -ātum (pondus)

    1. (s)tehtati, pretehta(va)ti: pugnos Pl., granum Plin., amatorum sinus Pr.

    2. metaf. pretehta(va)ti, preudariti (preudarjati), presoditi (presojati), razmisliti (razmišljati), premisliti (premišljevati), oceniti (ocenjevati): causas, beneficia Ci., quid quisque voluerit, est ponderandum Ci., imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est Ci.; po čem? glede na kaj? (z abl. ali z ex in abl.): non esse fidem ex fortunā ponderandam Ci., verborum delectum aurium quodam iudicio ponderare Ci., consilia eventis ponderare Ci., nolite brevitate orationis meae potius quam rerum ipsarum magnitudine crimina ponderare Ci., inventa ponderare et dimetiri Q., plerique omnes, qui eam curaverant, frustra fuerunt: ne libris quidem singulis ponderati sunt Fr., in bonis vero eadem iustitia, quod duobus aequis gaudeat pariter ponderatis M.; komp. pt. pf.: ponderatior affectus Sid. pomembnejši, beneficia N. fr. bolj pretehtan.
  • probō -āre -āvī -ātum (probus)

    I.

    1. preizkusiti (preizkušati), preskusiti (preskušati), pregled(ov)ati, preisk(ov)ati, razisk(ov)ati, preveriti (preverjati), (pre)kontrolirati, testirati: Petr., Vulg., Aug. idr., denarios, pecuniam Plin., Icti., mensurae publice probatae Icti., munera T., censores villam publicam in campo Martio probaverunt L., ad opera, quae locassent, probanda L., tus probatur candore Plin. kvaliteta kadila se spozna po … , kakovost kadila je razvidna iz … ; metaf. presoditi (presojati), oceniti (ocenjevati): suo ex ingenio mores alienos Pl., vulgus amicitias utilitate probat O.

    2. za dobro (dobrega) spozna(va)ti (šteti), odobriti (odobravati), potrditi (potrjevati), (po)hvaliti, ceniti: Pl., Plin. iun., Corn., Sil., Suet. idr., domum tuam perspexi atque probavi Ci., hoc consilio probato N., Commii virtutem probavit C., consurgunt ii qui et causam et hominem probant C., Asia picem Idaeam maxime probat Plin. v Aziji najbolj cenijo idajsko smolo (dajejo prednost idajski smoli), Iove non probante H. zoper Jupitrovo voljo, proti Jupitrovi volji; z dvojnim acc. prizna(va)ti koga za kaj: Thucydidem auctorem N., Vercingetorigem imperatorem C., aliquem iudicem Ci. (naspr. improbare aliquem npr. testem); z inf. za dobro (primerno, prav) spozna(va)ti, dobro (primerno, prav) se zdeti komu kaj: Caesar probat mare transire C., sive tu Lucina probas vocari H. ali Lucina, če ti je ljubše, da te tako imenujejo; z ACI: remos aptari Cu. spoznati za potrebno (nujno), da se … , arma sumere non ante cuiquam moris quam civitas suffecturum probaverit T. dokler ga občina ne spozna za sposobnega za orožje.

    II.

    1. (po)kazati komu kaj kot sprejemljivo (dobro, primerno, ugodno, pohvalno), pohvalo (odobrenje, odobritev) pridobi(va)ti čemu, za kaj: (sc. libros oratorios) tibi valde probabo Ci., suam probare operam studebant C., non vereor, ne hoc officium meum P. Servilio iudici non probem Ci., id Memnoni probari posse Cu. da se da to Memnonu dopovedati; poseb. pogosto refl.: Ligarius in eā legatione sociis ita se probavit C. se je prikupil; in med.: probari alicui C., Ci., N. biti komu po volji, ugajati komu, non probari alicui Cu. ne biti po volji komu, ne ugajati komu; obscurius vitium pro vero probatur Ci. (ob)velja, se sprejme (vzame) za … , vulnus pro ictu gladiatoris probari Ci. da se rana vzame (šteje) za …

    2. komu kaj storiti, narediti (delati) verjetno (jasno), poveriti (poverjati), zaupati, (po)kazati, ponazoriti (ponazarjati), (na)slikati, poočititi (poočitovati), izprič(ev)ati, dokaz(ov)ati: Pl., Ph., Q., probas mihi ista, quae dicis Ci., res probat vocem auguris O., tanti maleficii crimen talibus viris Ci., ipsi Catoni rationem facti mei probem Ci., hoc difficile est probatu Ci.; z dvojnim acc.: observantia … memorem se alicui probare Plancus in Ci. ep. izkaz(ov)ati se hvaležnega komu; z ACI: iudicibus probare Verrem contra leges pecuniam cepisse Ci., perfacile factu esse illis probat conata perficere C.; occ.
    a) probare aliquem pro aliquo hoteti, da kdo velja za kaj, oznaniti (oznanjati), naznaniti (naznanjati), razglasiti (razglašati), izda(ja)ti koga za kaj: quem pro illo probare velles Ci., facile ut (sc. te) pro eunucho probes Ter. da lahko dosežeš, da te bodo imeli za skopljenca.
    b) z dokazi prikazati koga kot hudodelca, dokazati komu zločin (gr. ἐλέγχειν): qui socii probari non poterant Plin. iun. Od tod adj. pt. pf. probātus 3

    1. (pre)izkušen, preverjen, zanesljiv, dokazan, vrl, (dokazano) dober, izvrsten, odličen, izbran, pošten, sposoben: Col., Ambr., argentum Pl., ut probati et electi in provincias mittantur C., aetatis spatio probati Ci., p. antistites Ci., femina probatissima Ci., homines artium spectati et probati Ci., statua Plin., cultura Q.; od tod probatum est Hyrcanis (z inf.) Sil. Hirkanci imajo navado; superl. adv.: probatissime nosse rem militarem Cass. prav dobro poznati.

    2. cenjen, čislan, priljubljen, všečen, prijeten; z dat.: probatus suis filius Ci., probatus carusque nobis Plin. iun., omnibus esse se probatum debet sperare Ci., nemo probatior primoribus patrum L., alicui minus probatum esse N. manj všeč biti komu, ne ugajati komu, probatissima sententia Gell. zelo sprejemljiv nasvet.
  • re-cēnseō -ēre -cēnsuī -cēnsum in -cēnsītum (re in cēnsēre)

    1. pazljivo (pozorno, natančno, temeljito) si ogledati (ogledovati), pregledati (pregledovati), se razgledati (razgledovati), prešte(va)ti
    a) kot voj. t.t. (o poveljniku): C., exercitum, legiones L., captivos praedamque recensere L., haec (sc. peditum milia CCXL) in Aeduorum finibus recensebatur numerusque inibatur C., biduo acceptam cladem recensere L.
    b) kot držpr. t.t. (o cenzorju): equites (viteze) recensere L., qui recensiti non essent Suet. ki bi še ne bili po cenzusu vpisani v imenik (prejemnikov žita na javne stroške).
    c) kot ekonomski t.t. (o gospodarju): pecus et familiam recensere Col., vestem servitiorum et ferramenta bis singulis mensibus recensere Col., vellera ad numerum pecoris recensere Col.; tudi splošno: captivos ordine pisces recensere O.

    2. metaf. pregledati (pregledovati) =
    a) (v mislih, v duhu) pretehta(va)ti, preudariti (preudarjati), premisliti (premišljati, premišljevati), razmisliti (razmišljati) o čem, pregledati (pregledovati), iti skozi kaj: omnem suorum numerum carosque nepotes fataque fortunasque virūm V., ab initio loca haec recensere Q., cum animo suo memoriam alicuius Min.
    b) (z besedami) pregledati (pregledovati) = našte(va)ti: fortia facta recensere O., haec Ap.; abs.: referente alio … ipso … recensente Plin. iun.
    c) (kritično) presoditi (presojati), pretres(a)ti, oceniti (ocenjevati): ut (sc. poëmata) post recenserentur Gell.
    d) pesn. preteči (pretekati), preiti (prehajati): signa recensuerat bis sol sua O.

    Opomba: Pt. pf. recēnsītus: Aug., Cl., Front., Prud., Tert.
  • re-cōgitō -āre -āvī (re in cōgitāre) pri sebi premisliti (premišljati, premišljevati), razmisliti (razmišljati, razmišljevati), preudariti (preudarjati), pretehtati (pretehtavati), presoditi (presojati), (pre)tuhtati (pretuhtavati), pretres(a)ti, razmotri(va)ti: Pl., Vulg., Tert. idr., saepe mecum retractans ac recogitans Col., quicquid feci adhuc infectum esse mallem, quicquid dixi cum recogito, mutis invideo Sen. ph., quin immo recogitanti mihi totum secreti illius ordinem subit tacita miseratio Ps.-Q.; z de in abl. = zopet misliti na kaj: Ci. ep.
  • re-cōgnōscō -ere -cognōvī -cognitum (re in cōgnōscere)

    1. zopet (spet, ponovno) spozna(va)ti, razpozna(va)ti, prepozna(va)ti: O., Aug. idr., sacra recognosces annalibus eruta priscis O., personas, te Ci., adulescentia, qualis fuerit, recognoscere Ci., tuam pristinam virtutem Pompeius ap. Ci. ep., illa reminiscendo recognoscere Ci., res recognoscere L. kot svojo last.

    2. spomniti (spominjati) se, domisliti (domišljati) se česa (koga), priklicati (priklicevati) si v spomin koga, kaj: recognoscere fugam et furtum istius Ci., non causam cognoscere, sed ea, quae scit, mecum recognoscere Ci.

    3. (zopet, znova, spet) pregledati (pregledovati), preizkusiti (preizkušati), premisliti (premišljati, premišljevati) o kom, čem, razmisliti (razmišljati, razmišljevati) o kom, čem, preudariti (preudarjati), pretehtati (pretehtavati, pretehtovati), presoditi (presojati), (pre)tuhtati (pretuhtavati), pretres(a)ti, razmotri(va)ti (pomen se delno tudi pokriva s pomeni pod točko 2): Suet., Col., Iust. idr., recognoscere agros L., tua consilia omnia Ci., noctem illam Ci., facta sua Ci., non discere, sed reminiscendo (v spominu) recognoscere Ci.; occ. pregledati (pregledovati), preveriti (preverjati), revidirati: decretum populi Ci., leges Ci. pretresaje se pogovarjati o … , codicem Ci., libellos Plin. iun.