Franja

asciō -āre (ascia)

1. obtesa(va)ti: lignum Aug.

2. z ometačo obdel(ov)ati: calcem Vitr.

deasciō -āre -āvī -ātum

1. obtesati, (o)gladiti: deasciatus stipes Prud.

2. pren. ogoliti koga, ogoljufati koga: Pl.

dēdolō -āre -āvī -ātum

1. obseka(va)ti, razseka(va)ti, obtesa(va)ti, iztesa(va)ti, (z)gladiti: arborem Plin., ridicas querneas, partes pedamentorum putres Col., vasculum cristallo dedolatum Ap., dedolati e ligno codicilli Hier.

2. pren.
a) dedolabo assulatim (ei) viscera Pl. meso mu bom po koscih scefral s telesa, aliquem crebris ictibus dedolare Ap. pretepati koga; v sramotilnem smislu = obdelovati: uxorem Ap.
b) fidem d. Tert. ugladiti.

dolō -āre -āvī -ātum (prim. gr. δαιδάλλω umetniško obdelujem, δαίδαλον umetnina, lat. dolābra, dolēre, dōlium) obseka(va)ti, priseka(va)ti, obtesa(va)ti: Ca., Pr., Col., d. robur Ci., non est (homo) e saxo sculptus aut e robore dolatus Ci. iztesan, d. materiem Lucr., lignum Iuv., Aug.; pren.: si hodie hunc dolum dolamus Pl. če spletemo … to zvijačo, illud opus … dolavit Ci., caput lumbosque saligno fuste d. H. dodobra premlatiti, tako tudi: dolata mille plagis sinciputis particula Petr.; v sramotilnem pomenu obdela(va)ti, natepavati = futuere: Pomp. — Soobl. *doliō -īre (—) -ītum, od tod pt. pf. dolītus: scyphus caelo dolitus Varr. ap. Non. vrezan.

per-dolō -āre (-āvī) -ātum (per in dolāre) dobro obtesati: quae vero est superior (sc. arboris pars), vehementia caloris eductis in aera per nodos ramis, praecisa alte circiter pedes XX et perdolata propter nodationis duritiem dicitur esse fusterna Vitr., itaque, quae sunt in apricis regionibus, spissis venarum crebritatibus solidatae raritatemque non habentes ex umore, cum in materiem perdolantur, reddunt magnas utilitates ad vetustatem Vitr. (o drevesih), fomes perdolatus in fulminis modum Arn.