fremitus -ūs, m (fremere)
1. sopenje, sopihanje, prhanje: fremitum naribus edit Lucr., fr. equorum C., V., fremitus hinnitusque equorum L.; o psih: renčanje: Col., o levih: rjovenje: Val. Fl.; o tigru in tjulnu: Plin.
2. votlo (zamolklo) bobnenje, hrum, hrup, hrušč: sonabat arbustum fremitu silvaï Enn., boat caelum fremitu virûm Pl., in agro Latiniensi auditus est strepitus cum fremitu Ci., exauditus est horribilis fr. armorum Ci. rožljanje, ille fr. nuntiat ludos esse pollutos Ci., fr. maris Ci. šumenje kipečih valov, fr. castrorum L., apum V. brenčanje, militum clamor fremitusque oriebatur C., plausu fremituque virûm consonat omne nemus V., perfurit acri cum fremitu pontus Lucr.; v pl.: terrae motibus et saepe fremitibus Ci.
3. mrmranje, godrnjanje, zabavljanje: fr. egentium Ci., Afrorum fremitu terrere me conaris? Ci., fr. gentis L., indigentium Cu., invidiae Val. Max., si displicuit sententia, fremitu aspernantur T., fr. urbis (ljudi po mestu) Plin. iun.; v pl.: Cu., Val. Fl.
Zadetki iskanja
- fremor -ōris, m (fremere) mrmranje: fr. oritur Poeta ap. Varr., varius per ora cucurrit fremor V., fr. ille verborum Arn.; v pl.: leonum indignati fremores Ap.
- murmur -uris, n (onomatop. beseda, indoev. *murmur-; prim. gr. μορμύρω šumljam, šumim, lat. fremo, sl. mrmrati, mrmranje, lit. murmlénti, murménti, stvnem. murmurōn, murmulōn, nem. murmeln)
1. mrmranje, žebranje, šepet, godrnjanje, brundanje, brenčanje, zamolklo rjutje zveri: Varr. fr., populi L., serpit per agmina murmur V., virum V. pohvala, placare deos precibus et murmure longo O. pomirjati bogove z žebranjem dolgih molitev, auditur Massyla per avia murmur (sc. leonis) Mart., tigridis Stat., strepit murmure apium cantus V. brenčanje, murmura comprimere O. pomešane klice.
2. metaf. (o stvareh) šumenje, šumljanje, hrumenje, bobnenje, (o trobilih in piskalih) bučanje, donenje, šum, hrup, glas: Ci., Suet., quasi murmur dare in frangendo graviter Lucr., nuda cadens per levia saxa raucum murmur ciet V. šumi, magno misceri murmure (sc. maris) caelum V., tubicen fera murmura conde Pr., m. inflati buxi (piščali) O., minax m. cornuum H., murmura aurium Plin. šumenje po ušesih; pesn.: contemnere murmura famae Pr.
Opomba: Murmur m: Varr. ap. Non. - murmurātiō -ōnis, f (murmurāre) mrmranje, godrnjanje: Vulg., Aug., haec nostra Sen. ph., servi mei Sen. ph., deum sine murmuratione comitari Sen. ph.; (o ptičih) krakanje, krakajoče vpitje: Plin.
- murmurillum -ī, n (demin. k murmur) mrmranje, žuborjenje: palam age, nolo ego murmurillum neque susurrum fieri Pl.
- mussātio -ōnis, f (mussāre) mrmranje, godrnjanje predse, v brk: Amm. (nekatere izdaje simulatione).
- mussitātiō -ōnis, f (mussitāre)
1. mrmranje, godrnjanje: Cael., Hier., Tert., immittuntur statimque sollertis disciplinae memores partitae totos praecingunt aditus tacitaque prius servata mus[s]itatione, signo sibi repentino reddito Ap. - muttītiō (mūtītiō) -ōnis, f (muttīre) mrmranje, brundanje, momljanje, šepetanje, šušljanje: quid tibi hanc curatiost rem, verbero, aut muttitio? Pl.
- ob-murmurātiō -ōnis, f (ob in murmurātiō) mrmranje, godrnjanje proti čemu: Isid., obmurmuratio gravis exoritur concrepantibus centuriis et manipulis cohortiumque omnium plebe urgentium destinate confestim imperatorem alterum declarari Amm.
- susurrāmen -inis, n (susurrāre) mrmranje (mrmljanje): „ne“, inquit, „istud mendacium tam verum est quam siqui velit dicere magico susurramine amnes agil[l]es reverti“ Ap., his Atlantiades auditis licet risum inhibere vix posset, ne infacetus tamen et impar lepidulis haberetur, hilaro susurramine sic respondit M.
- susurrus2 -ī, m (iz indoev. kor. *su̯er-, *sur(r)- brneti, doneti, zveneti; prim. skr. svárati [on] (za)doni, (za)zveni, svaráḥ, sváraḥ ton, zvok, lat. ab-surdus, sorex, sl., hr. svirati, lit. surmà piščal, nem. surren, schwirren) mrmranje (mrmljanje), šepet, šepetanje, ščebet, ščebetanje, čebljanje, šušljanje, šumljanje, (o čebelah) brnenje, brenčanje, starejše svrčanje: Amm. idr., nolo … susurrum fieri Pl., susurro delectari Ci., ille susurrus aquam ferentis mulierculae Ci., tacito mala vota susurro concipiunt Lucan. v tihi molitvi, saepes … levi somnum suadebit inire susurro (sc. apium) V., tenui iugulos aperire susurro Iuv. s spletkarskim (rovarskim, kovarnim) prišepetavanjem; v pl.: Amm., videres stridère … susurros H., lenesque sub noctem susurri H. ljubezenski šepeti, blandos audire susurros Pr., murmurque humilīsque susurros tollere Pers. ali insidiantes susurri Plin. iun. prišepetavanje; pooseb. Susurri O. Šepeti, Prišeptavanja (v spremstvu boginje Fama).
Opomba: Heterocl. abl. sg. susurru: Ap. - commurmurātiō -ōnis, f (commurmurāre) splošno mrmranje: Gell.
- submurmurātiō -ōnis, f (sub in murmurātiō) skrivno mrmranje: Aug.
/ 1
Število zadetkov: 13