striga1 -ae, f (stringere; stri[gae appellabantu]r ordines rerum [inter se contin]uate conlocata[rum, a stringe]ndo dictae Fest.) stríga
1. dolga travna ali žitna réd (f), redovníca, vrsta, plast: tunc demum convertemus et utrimque siccatum coartabimus in strigam atque ita maniplos vinciemus Col.
2. vrsta šotorov, šotorišče, kamp: striga autem castrense vocabulum est intervallum turmarum significans, in quo equi stringuntur Char.
3. podolžna proga zemlje ali brazda (od juga proti severu): quidquid autem secundum hanc condicionem in longitudinem est delimitatum, per strigas appellatur Front., ager per strigas et per scamna divisus et adsignatus est more antiquo in hanc similitudinem, qua in provinciis arva publica coluntur Front.