hālō -āre -āvi -ātum (prim. ālium)
I. intr.
1. pih(lj)ati, veti: quae (aurae) de gelidis halabant vallibus O.
2. dišati, dehteti, vonjati: halantes floribus horti, arae sertis halant V. —
II. trans. izhlapevati, izdihavati, dihati: nectar naribus, graves sulphuris auras Lucr., vapores Mart.