liquēscō ere (—) (—) (incoh. glag. liquēre)
1. (s)topiti se, raztopiti (raztapljati) se, (s)kopneti: Plin., cera liquescit V., chalybs vasta fornace liquescit V., tabem liquescentis nivis ingrediebantur L.; occ.
a) (se)gniti, (z)gniti, (s)trohneti: (sc. corpora) dilapsa liquescunt O.
b) (o vodi) (z)bistriti se, (iz)čistiti se: aqua, quae paulatim … liquescit Auct. b. Alx.
c) (o zvočnikih l, r, m, n) stopíti (stapljati) se, zli(va)ti se: Prob.
2. metaf.
a) tako rekoč (z)vodeneti, giniti, (o)slabeti, (pre)miniti ((pre)minevati), preiti (prehajati): sic tua … semper fortuna liquescat O., mens liquescit O., incommodum summum est minui et deperire et, ut proprie dicam, liquescere Sen. ph.
b) (po)mehkužiti se: qua (sc. voluptate) cum liquescimus fluimusque mollitiā Ci.