Franja

prae-cordia -iōrum, n (prae in cor)

1. prečna opna, ki loči v trebušni duplini srce in pljuča od drobja, (trebušna) prepona, trebušna mrena, branica, mrena ob srcu, sicer imenovana diaphragma: Plin., Plato cupiditatem subter praecordia locavit Ci.

2. sinekdoha
a) prsna votlina, prsi: coit in praecordia sanguis V., spiritus remanet in praecordiis L., dura in terra ponunt praecordia O. trde prsi (napeto, trdo kožo), multus ore toto rubor exaestuante ex imis praecordiis sanguine Sen. ph., quod a praecordiis uterum (trebušna votlina) diducit Cels.
b) trebušna votlina, želodec, trebuh, trebušje, drob, drob(ov)je, čreva: anulus in praecordiis piscis inventus Ci., fisso transit praecordia ligno V., leni praecordia mulso prolueris H., praecordia vocamus uno nomine exta in homine Plin.
c) = gr. τὰ ὑποχόνδρια zgornji del trebuha, žlička, nadtrebušje pod rebri: Cels.

3. meton.
a) (kot gr. φρένες) prsi, srce (kot središče občutkov in želja): si preces ferrea praecordia tangunt O., redit in praecordia virtus V., aperit praecordia Liber H.
b) duh, mišljenje: stolidae praecordia mentis O.

Opomba: Sg. praecordium -iī, n: Isid.

praediātor -ōris, m (praedium) kupec, nakupovalec posestev, ki so bila zastavljena pri državi, ta pa jih je zarubila in dala na dražbo: neque eo minus, ut scribis, procuratores Cornifici et Appuleium praediatorem videbis Ci. ep., etsi reus locuples est et Appuleius praediator liberalis Ci. ep., nam qui mercatur a populo, praediator appellatur G., tudi = izvedenec na področju trgovinskega prava, izvedenec za trgovinsko pravo: Dig., etenim si Q. Scaevola ille augur cum de iure praediatorio consuleretur, homo iuris peritissimus consultores suos nonnumquam ad Furium et Cascellium praediatores reiciebat Ci.

praedicō¹ -āre -āvī -ātum (prae in dicāre)

1. javno oklic(ev)ati, izklic(ev)ati, naznaniti (naznanjati, naznanjevati), oznaniti (oznanjati, oznanjevati): Pl., Ter. idr., si palam praeco iussu tuo praedicasset non decumas frumenti, sed dimidias venire partīs Ci., si domini iussu ita praeco praedicet: „dominum pestilentem vendo“ Ci.

2. metaf.
a) javno, glasno povedati, izpovedati (izpovedovati), izreči (izrekati), izjaviti (izjavljati), omeniti (omenjati), (za)trditi (zatrjevati), poudariti (poudarjati): ut praedicas Pl., Ci., alicui vitium p. Pl. pripis(ov)ati, paucitatem nostrorum militum suis praedicaverunt C., ipsum Crassum praedicantem audivi contumeliam illam sibi a Cicerone impositam esse S., M. Crassus ab eadem illa peste infestissimus esse meis fortunis praedicabatur Ci.
b) kot t.t. cerkvenega jezika oznanj(ev)ati (evangelij idr.), pridigati, propovedováti: Eccl., Christum Vulg., evangelium Lact., futura omnia Romae Lact., paenitentiam Ambr., apostolos mittere ad praedicandum Tert.
c) proslavljati, slaviti, hvaliti: Pl., Ter. idr., nostra semper praedicabitur pugna Ci., virtutem Ci., aliquem liberatorem patriae N., praedicare de … Ci., C. pohvalno govoriti o … , Galli se ab Dite patre prognatos esse praedicant C. se hvalijo.
d) napoved(ov)ati: Miloni mortem Ci.; occ. prerokovati: Cypr., Hyg., persecutiones Tert.

prae-dīcō² -ere -dīxī -dictum (prae in dīcere)

1. prej povedati: O., Q. idr., praedicam, quid sentiam Ci., praediceres T. to bi mi prej povedal(a); occ. (o pisateljih in govornikih) prej pripomniti (pripominjati), prej omeniti (omenjati): S., Q., Plin., Plin. iun., Vell. idr., praedictae latebrae L., simulque pedes eques classis apud praedictum amnem convenere T., haec mihi eo praedicenda fuerunt, ut … Ci.

2. (vna)prej določiti: res divas Naev. ap. Non., reo atque accusatoribus diem T., praedictā die T., ad praedictam cenae horam Suet.

3. vnaprej govoriti (povedati), napoved(ov)ati, prerokovati: futura, defectiones solis Ci., malum hoc nobis memini ac caelo tactus praedicere quercus V., defectus solis et lunae Aug.; z ACI: praedico nihil M. Antonium eorum, quae sunt legatis mandata, facturum (sc. esse) Ci., non enim Cicero ea solum … futura (sc. esse) praedixit, sed etiam … N.

4. predpis(ov)ati, vele(va)ti, ukaz(ov)ati, zabič(ev)ati, (po)svariti, svetovati; abs.: moneo, praedico, ante denuntio Ci.; z obj.: proque omnibus unum praedicam et repetens iterumque iterumque monebo V.; s finalnim stavkom: T., Plin. idr., Pyrrho ut a veneno caveret, praedixerunt L., iisque praedixit, ut ne prius Lacedaemoniorum legatos dimitterent quam ipse esset remissus N., Iunonem praedicere, ne faceret Ci. — Od tod subst. pt. pf. praedictum -ī, n

1. prerokba, preročilo, napoved, oznanilo, naznanilo: Suet. idr., Veientium, astrologorum Ci., Chaldaeorum natalicia praedicta Ci., vatum Ci., V., haruspicum Plin., deorum Val. Fl.

2. dogovor: velut ex praedicto L.

3. ukaz, povelje: dictatoris L., velut ex praedicto ambo Scotusam petierunt L., ut est edoctus de industria Claudium praedictum sacerdotum suppresisse Val. Max.

praediolum -ī, n (demin. praedium) selski dvorček, posestevce (posestvece) na kmetih, pristavica: quoniam de nostra possessione depulsi in parvo et eo litigioso praediolo relicti sumus Ci., cur non sim in iis meis praediolis quae sunt huius temporis Ci. ep., in praediolis nostris et belle aedificatis et satis amoenis Ci. ep., nam et opus est constitui a nobis illa praediola Ci. ep., sed mea praediola tibi nota sunt Ci. ep., praediolum istud, quod commendatur his dotibus Plin. iun.

prae-dīscō -ere -didicī (prae in dīscere) prej se naučiti kaj, prej se seznaniti s čim, prej spozna(va)ti kaj, prej se poučiti o čem: ea, quae agenda sunt in foro … possunt etiam nunc exercitatione quasi ludicra praediscere ac meditari Ci., at prius ignotum ferro quam scindimus aequor, ventos et varium caeli praediscere morem cura sit V., hinc tempestates dubio praediscere caelo possumus V., promptum est oculis praediscere nigram, et quisquis color V., scire vias maris et caeli praediscere cursus V. (Aetna 246), si verissimo vati velut oraculo crediderimus dicenti: „Ventos et proprium caeli praediscere morem cura sit … “ Col., C. Marius sagam quandam ex Syria habuit, a qua se dimicationum eventus praediscere simulabat Front., quippe Vergilio iubente praedisci ventos ante omnia ac siderum mores Plin., sic ut praediscere possimus, utrum sit perseverans Cael.

prae-ditus 3 (*praedere iz *prae-dare)

1. obdarjen (obdarovan) s čim, imajoč kaj (v negativnem pomenu), preskrbljen (oskrbljen, obložen) s čim, skladen s čim, podvržen čemu: S., Iust., Plin., Sil. idr., sensibus Ci., sensu divino Lucr., summis ornamentis honoris Ci., summi homines ac summis ingeniis praediti Ci., vitio grandi Ci., immani crudelitate Ci., parvis opibus Ci., amplissimo sacerdotio Ci., spe, amentiā Ci., metu Ci. od strahu prevzet, singulari bonitate et modestiā Ci. izredno dober in skromen, simulacrum summa atque antiquissima religione praeditum Ci. ki se ga (je) je držal(a) … , ki je užival(a), tantā amentiā et audaciā Ci. tako nespameten in drzen.

2. = praepositus predpostavljen: eorum de numero praediti curant singuli Ap., ille, qui nobis praeditus fuit Ap., ei negotio praediti Ap., deus ei rei praeditus Fr.

praefectiō -ōnis, f (praeficere) postavljanje na čelo: utrumque ostendit a praefectione praeficam dictam Varr.

prae-fīgō -ere -fīxī -fīxum (prae in fīgere)

1. spredaj pritrditi (pritrjevati), spredaj pribi(ja)ti, spredaj natakniti (natikati), nabosti (nabadati), prebosti (prebadati), spredaj pritakniti (pritikati): ripa erat acutis sudibus praefixis munita C. utrjen(a) s spredaj zabitimi koli, capita in hastis praefigere V. natakniti na sulice; z dat.: puppibus arma praefigere V., praefigere aeneos cancellos foraminibus Col., rostrum lupi villarum portis Plin., caput praefixum hastae Suet., vexillum in biremis puppe praefigere Suet.; pesn.: et potis es nigrum vitio praefigere theta? Pers. obsoditi, zavreči (Θ, kratica = gr. ΘΑΝΑΤΟΣ (ϑάνατος smrt); to črko so sodniki v pravdah krvnega sodstva pripisali imenu na smrt obsojenega toženca).

2. spredaj obi(ja)ti, spredaj okovati: asseres enim pedum XII cuspidibus praefixi C. spredaj z železom okovane, ferratis praefigunt ora capistris V. oklepajo gobec z nagobčniki, hastae ferro praefixae Cu., spicula auro praefixa Cu., iacula ferro praefixa L., praefixa cornua ferro O.

3. zapreti (zapirati): prospectum Plin., praefixae fenestrae Icti.

4. prebosti: statque latus praefixa veru, stat saucia pectus Tib.

5. metaf. očarati: cum vero comperit noctes suas iuveni[s] necessitatibus magicis et cantato perisse ferro, quam tum illa praefixum clausumque tumulum nudis cecidit uberibus Ps.-Q.

prae-fīniō -īre -īvī (-iī) -ītum (prae in fīnīre) (po)prej (vnaprej) določiti (določati), ustanoviti (ustanavljati), predpis(ov)ati: quippe ubi dimidiae partis pars semper habebit dimidiam partem nec res praefiniet ulla Lucr., diem Ci., censum Ci., census praefiniebatur Ci., funerum sumptus praefinitur ex censibus a minis quinque usque ad minam Ci., quae dies in lege praefinita est Ci., sumptum funerum Ci., praefinire non est meum Ci., sed ego cetera non tam restricte praefinio vel hominum vitiis vel subsidiis temporum victus Ci., sed eo vidisti multum quod praefinisti quo ne pluris emerem Ci. ep., locutus Kalendas Ianuarias ibi praefinitas esse Ci. ep., mensura, dies, tempus Plin., dies praefinitus Plin. iun., tempus (tempora) praefinire Plin. iun., tempora praefinita Q., ad certum praefinitumque tempus Suet., dies certus praefinitus Gell., genus et modus, numerus Gell., „lex enim“ inquit „tibi meos tantum praefinit oculos, quibus formam tuam adprobes“ Val. Max., praefinitā die T., stationes praefinitae Ps.-Ap.; s quominus in cj.: neque de illo quidquam tibi praefinio, quominus ingenio mecum contendas Ci.; z ACI: Tiberius Caesar concremato ponte naumachiario larices ad restituendum caedi in Raetia praefinivit Plin. — Od tod adv. abl. neut. pt. pf. praefīnītō po predpisu (predpisih), v skladu s predpisom (predpisi): nam illi haud licebat nisi praefinito loqui quae illi placerent Ter.

prae-fluō -ere (prae in fluere) mimo teči: infimā valle praefluit Tiberis L., praefluebat amnis vado incerto T., interim flumini Arsaniae (is castra praefluebat) pontem imposuit T., duo cingunt eam flumina, Clausala [a] latere urbis quod in orientem patet praefluens, Barbanna ab regione occidentis L., sin submotus longius a collibus erit amnis et loci salubritas editiorque situs ripae permittet superponere villam praefluenti Col., applicuerunt se flumini, quod altis in ea regione ripis praefluebat Front., Florentini praefluenti Arno adpositi Plin., cum praefluentes aquae tibiis fidibusque concinerent Fl.; pogosto pesn. trans., pa tudi sicer z acc. kraja: sed quae Tibur aquae fertile praefluunt H., sic tauriformis volvitur Aufidus, qui regna Dauni praefluit Apuli H., Noricam provinciam T., amnis Cephisus praefluens Delphos Plin., Pergamum Plin., Aquileiam coloniam Plin., Aufidus ex Hirpinis montibus Canusium praefluens Plin.

praegnātiō -ōnis, f (praegnās)

1. oploditev, oplodba, nosečnost, brejost, tudi polnost, obilnost
a) pri ženskah: iam in sarcina praegnationis obsepto utero et repigrato fetu perpetua praegnatione damnavit Ap., quodsi viri sui faciem ignorat, deo profecto denupsit et deum nobis praegnatione ista gerit Ap., cum primum praegnationem tuam plenus maturaverit uterus Ap.
b) pri živalih: nun[c] appello feturam a conceptu ad partum: hi enim praegnationis primi et extremi fines Varr.
c) pri rastlinah: in eodem loco eodem anno nihil renascitur, quod praegnationis idem bis habere non potest Varr.

2. splošno kot plodnost, vzrok plodnosti, splošna ustvarjalna sila narave, plodilno počelo narave: o vitae vera vita, o naturarum omnium fecunda praegnatio Ps.-Ap.

praelocūtio -ōnis, f (praeloquī) predgovor, uvod, uvodna beseda, prelokúcija: Aug., Silo Pompeius sedens et facundus et litteratus est et haberetur disertus, si a praelocutione dimitteret Sen. rh., nec morabor ulla praelocutione Front.

prae-loquor -loquī -locūtus sum (prae in loquī)

1. omeniti kaj uvodoma, povedati nekaj uvodnih besed, napisati uvod (predgovor, predslovje): haec necessarium fuit praeloqui dicturo de tonitru fulminibusque ac fulgurationibus Sen. ph., oratores quoque ea, quae prius quam causam exordiantur ad conciliandos sibi iudicum animos praelocuntur, eadem appellatione signarunt Q., de quibus brevissime praelocutus, quid ipse sentiam Q., quod mihi causam praeloquendi dedit Plin. iun., an merito, scies, cum legeris librum, cuius amplitudo non sinit me longiore epistula praeloqui Plin. iun.

2. (vna)prej govoriti (izreči, povedati): isti[c] infortunium, qui praefestinet ubi erus adsit praeloqui Pl., occupas praeloqui quae me[a] oratiost Pl., collegae … de communis officii necessitatibus praelocuti excusare me et eximere temptarunt Plin. iun.

3. (vna)prej oznaniti (oznanjati): Lact., alicui de aliquo Aug.

prae-lūceō -ēre -lūxī (prae in lūcēre)

1. spredaj pred kom (čim), komu (čemu) svetiti: Sen. tr., Ap., Ph. idr., faces praeluxere Mart., ignis praeluceat facinori Ph., praelucet sebalis fax Amm., praelucere funalia iussit Fl., Duilio concessum est, ut praelucente funali a cena publice rediret Aur.; o sužnjih, ki nosijo svetila: praelucere alicui Stat., servus praelucens Suet.; pren.: z acc.: quod (sc. amicitia) bonam spem praelucet in posterum Ci. obseva bodočnost z veselim upanjem (z veselo nado), lumen tuae praeluceo vitae Aus.

2. zelo svetiti: baculum praelucet Plin.

3. metaf. bolj se svetiti, (s sijajem, sijem, bliščem) prekositi (prekašati), preseči (presegati, presezati): nullus in orbe sinus Bais praelucet amoenis H.

prae-mittō -ere -mīsī -missum (prae in mittere)

1. naprej poslati (pošiljati): Auct. b. Hisp., V., Cu., Stat., T., Front., Hyg., Ap., Macr., Amm. idr., nuntium Pl., L., aliquem a portu domum Pl., aliquem Acheruntem Pl., aliquem Ci., aliquem in Siciliam Ci., aquilam argenteam Ci., aliquem cum equitatu Ci. ep., alicui litteras odiosas Ci. ep., legiones in Hispaniam C., aliquem cum navi C., impedimenta C., naviculam C., edictum C., L., equitatum ad castra Hirt., equitatum ante Auct. b. Afr., legatum cum cohortibus ad flamen S., Rutilium legatum cum expeditis cohortibus et parte equitum praemisit ad flumen S., Setiam Coram Lanuvium praemisit L., Villium ad Demetriadem praemisit ad temptandos animos L.; brez obj.: praemittit, qui viderent C. ljudi, ki (naj) bi … , petebant, ut ad equites praemitteret C., Acilius consul ab Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit L., quibus rebus perterritus Varro cum itinere converso sese Italicam venturum praemisisset C. dal je sporočiti, da … — Subst. pt. pf. praemissa -ōrum, n naprej poslano = prvi sadovi, prvi pridelki, prvenci: olei et vini Plin.

2. metaf.
a) postaviti (postavljati) pred kaj, predpostavljati čemu: ficetis caprificus praemittitur Plin.
b) vnaprej postaviti (postavljati): cogitationes in longinquum p. Sen. ph. daleč naprej misliti.
c) prej omeniti (omenjati), prej povedati, prej (iz)reči: Eccl., postquam haec favorabili oratione praemisit T., praemissā voce „hoc age“ Suet. zaklicavši prej: „Ud(a)ri!“

prae-moneō -ēre -uī -itum (prae in monēre)

1. vnaprej opozoriti (opozarjati), (vna)prej (po)svariti, (vna)prej spomniti (spominjati), (vna)prej opomniti (opominjati), (vna)prej pripomniti (pripominjati), (vna)prej svetovati, (vna)prej namigniti (namigovati) na kaj, (vna)prej nakaz(ov)ati na kaj; z acc.: conatūs hostis L. na sovražnikove napade, caeli varietatem mutationemque (glede na … ) ex hoc commentario praemoneri Col.; pass. z nom. personae: praemoniti a filio vatis legati Plin., praemoniti oraculo Plin.; z ACI: licet nobis futuros (sc. principes) praemonere, nullum locum, nullum esse tempus … Plin. iun., hic ipse fraudes esse praemonuit dolus Sen. tr.; s finalnim stavkom: benevolo animo me, ut magno opere caverem, praemonebat Ci., ut te sortitum provinciam praemonerem plurimum tibi credas nec cuiquam satis fidas Plin. iun., iam tunc praemonente fortuna, ut diu penitusque perdisceres Plin. iun., igitur praemoneo, ne villicum ex eo genere servorum … instituamus Col., praemonito filio, ne alii … cederet Iust.; z odvisnim vprašalnim stavkom: convenit … praemonere, quid debeas fugere Plin. iun., ut futuri principes … praemonerentur, quā potissimum viā possent ad eandem gloriam niti Plin. iun.; s quod (da): praemones, numquam scripta quod ista legat O.; z de: de ipsā regionis eius horā praemonuisse conveniat Plin.; subst. neutr. pl. pt. fut. pass.: praemonenda praemonuit Ap.

2. kaj prihodnjega (iz prihodnosti, prihodnost) naznaniti (naznanjati), napoved(ov)ati, prerokovati: futura Iust., haruspices praemonuerunt superna vulnera Plin., et vatum timeo monitus, quos igne Pelasgo Ilion arsurum (sc. esse) praemonuisse ferunt O., quae tum maxime accidebant, casura praemonens L., plurima animalia pericula praemonent non fibris modo extisque, sed aliā quādam significatione Plin., si quartam lunam orbis rutilus cinget, et ventos et imbres praemonebit Plin., ferunt terribiles tubas auditaque cornua caelo praemonuisse nefas O. — Od tod subst. pt. pf. praemonitum -ī, n = praemonitiō: Gell.

praenāvigātiō -ōnis, f (praenāvigāre) jadranje mimo, objadranje česa: ab ea V dierum praenavigatione Plin., a Gorgonum insulis praenavigatione Atlantis dierum XL Plin.

prae-occupō -āre -āvī -ātum (prae in occupāre)

1. (vna)prej (zgodaj, predhodno) zasesti (zasedati), polastiti (polaščati) se česa: Macedoniam N., iter, vias C., loca opportuna L.

2. metaf.
a) (vna)prej obvze(ma)ti, (vna)prej prevze(ma)ti, (vna)prej obvez(ov)ati, (vna)prej vezati, (vna)prej pridobi(va)ti zase, (vna)prej si nakloniti (naklanjati) si, (vna)prej si pridobi(va)ti naklonjenost koga: Sen. ph., Petr. idr., animos timor praeoccupaverat Ci., omnia praeccupavit accusator L., praeoccupatum sese legatione a Cn. Pompeio C. da ga veže legatstvo na Gneja Pompeja, collegae gratiam apud plebem praeoccupant L. si (vnaprej) pridobivajo, praeoccupati beneficio animi L.; pleonast. v zvezi z ante: praeoccupatos iam ante ab Hannibale Gallorum animos esse L.
b) prehite(va)ti, presenetiti (presenečati): ne alteruter alterum praeoccuparet N., ne adventu Pompei praeoccuparetur (sc. Domitius) C.; z inf.: legem ipsi praeoccupaverant ferre L. podvizali so se, da so prej predložili zakon(ski predlog).
c) (vna)prej (poprej) omeniti (omenjati): quod superius praeoccupando iam dixit Aug.

prae-ostendō -ere (-ostendī) -ostensum (prae in ostendere) prej (po)kazati, prej pokazati (pokazovati): hoc monstrare debent, hoc ostendere vel praeostendere Aug., portenta a portendendo, id est praeostendendo Aug., praeostensum sabbatum Tert., portenta dicta perhibent a portendendo, id est praeostendendo Isid.