Franja

Zadetki iskanja

  • lascīviō -īre (lascīvus) objesten biti, prešeren biti, prevzet biti, prevze(ma)ti se, prevzetovati, (po)šaliti se, veselo poskakovati: Ap., licet enim lascivire, dum nihil metuas Ci., ait … lascivire magis plebem quam saevire L., angues lascivientium piscium modo exultasse L. poigravajočih se, exsilit agnus lascivitque fuga O. in objestno (veselo) odskaklja, luxu lascivire T., principio lascivire miles T., licentiam omnem passim lasciviendi permittebat (sc. Caesar militibus) Suet., adversus plebem nimio otio lascivientem auxilia … petivere Iust., lascivientium deliciae conviviorum Gell., lasciviens aetas Hier.; pesn.: dextera lascivit Sil., ventus lasciviens Ap., ferratus lascivit apex Cl.; occ. pohoten, hotljiv biti: pecudes exhilaratae lasciviunt in venerem Col.; metaf. o govoru: quaedam in oratione simili licentiā lasciviunt Q., dicendi genus, quod … puerilibus sententiolis lascivit Q., alius pingui et luculentā et florida oratione lascivit Macr.
  • lassēscō -ere (lassus) utruditi se, upeh(ov)ati se: Plin., Hier., Prud.
  • lassō -āre -āvī -ātum (lassus)

    1. utruditi (utrujati), upehati, (o)slabiti, izčrpa(va)ti: aliquem Cels., Tib., Sen. ph., quid numina lassas? Lucan. glušiš (s prošnjami), lassavit in undis Amphitryoniaden serpens Sil., l. aliquem dilatione Sen. ph., aliquem libellis Mart., l. corpus, artūs, brachia O., laevam Cu., alae lassatae O., lassor in harena O. peham se, trudim se, supervacuo labore lassari Sen. ph., nec (sc. ventus) lassatur Lucan., longo se gurgite lassare Lucan., lassare vitia Sen. ph. strastem vzeti moč, strasti oslabiti, tam cito lassatae preces tuae sunt? Sen. ph., lassata montium iuga Plin.; o neosebnem subj.: insolitum (sc. cubile) lassat Cels.

    2. metaf.
    a) stanovitno prenesti (prenašati): sidus Hyperborei solitus lassare Bootae Mart.
    b) vda(ja)ti se, popustiti (popuščati), posesti (posedati) se: alterius fundamenta lassarunt Sen. ph. (po drugih: alterum fundamenta laxabunt).
  • lateō -ēre -uī (—) (indoev. kor. *lā- (lāi-) skri(va)ti se, skrit biti; prim. skr. rā-trī noč, gr. λανϑάνω in λήϑω, dor. λάϑω, lat. lateō, gr. λήϑη pozaba, Λητώ, dor. Λατώ (in od tod lat. Lātōna) = noč (mati obeh glavnih nebesnih svetil, Apolona in Artemide, tj. sonca in lune), λάϑρα skrivaj)

    1. skrit biti, skrivati se, na tihem osta(ja)ti, kje tičati: l. inter labra Pl., sub arcis, sub tectis Pl., in occulto Ci., quis locus tam fuit abditus, ut lateret? Ci. da bi bil neviden, qui in silvis abditi latebant C., telum, quod latebat, protulit N., latet arbore opaca aureus et foliis et lento vimine ramus V., latet anguis in herba V. (preg. o skriti nevarnosti), latet herbā coluber O., bene qui latuit, bene vixit O. kdor živi na skrivnem (skrivaj, tiho, brez (častne) službe), cetera opera velut sub ipsā (sc. mole) latentia tuebatur Cu., l. domi Q., non latet hostis Sil., latentem miles agnovit Suet.; latere s kakim pt. = skrivaj kaj delati: ne lateret adfectans Amm., ne lateant id tentantes Amm.; pesn.: latet sub classibus aequor V. je pokrito z ladjami, ga zaradi ladij ni mogoče videti; pren.: tute pone te latebis facile Pl. boš lahko sam sebi v napoto, sam sebi škodoval, virtutem latere in tenebris Ci., sub nomine pacis bellum latebat Ci., ibi scelus quoque latere inter illa tot flagitia putatote Ci., cur paupertas aliarum sub hac legis specie latet? L., morum vitia sub umbra eloquentiae latebant Iust., in obscuro l. (o resnici) Lact.; pozneje z acc. = skri(va)ti se pred kom: conscientiam, stationarios milites Amm.

    2. occ. skri(va)ti se (da kdo ne pride pred sodišče): quis est, qui fraudationis causā latuisse dicat … Quinctium? Ci., cur enim lateas Tert.

    3. zavarovan, zaklonjen, na varnem, spravljen, shranjen biti: latebat (sc. Atticus) apud P. Volumnium N., portu latent puppes H., portus latet H. je zavarovan pred vetrovi; pren.: omnes urbanae res … latent in tutela ac praesidio bellicae virtutis Ci., quod sub umbra Romanae amicitiae latebant L., sub illius umbra Philotas latebam Cu., plebes facili praesidio latet Ph.

    4. metaf. skrit, neznan, tajen, spregledan, neopažen, prezrt biti ali osta(ja)ti; abs.: plurimarum rerum latet utilitas Ci., earum causarum aliae sunt perspicuae, aliae latent Ci., cum laterent hae partes (sc. Galliae) ut barbarae Amm.; z odvisnim vprašalnim stavkom: sed „temo“ unde et cur dicatur, latet Varr., neque, id qua ratione consecutus sit, latet H., quae tantum accenderit ignem, causa latet V., neque diu latuit aut quid non impetrando passuri fuissemus aut quid impetrando profecti essemus Vell.; z ACI: latet plerosque … superiorum trium siderum ignes esse, qui … Plin.; z acc. (pesn. in neklas. po gr. τοῦτό με λανϑάνει): semen duplex, unum, quod latet nostrum sensum, alterum, quod apertum (sc. est) Varr., nec latuere doli fratrem Iunonis V., res latuit patrem O., nil illum, toto quod fit in orbe latet O., nec latuere diu saevum spolia illa Syenen Val. Fl., sed res Annibalem non diu latuit Iust., non enim hominem doctissimum latuit Aug.; z dat.: quae (sc. vis et potestas) et oculis et auribus latere soleant Varr., ubi nobis haec auctoritas tam diu tanta latuit? Ci., at mihi semper tu … late Lucan., visu carenti magna pars veri latet Sen. tr., hostique propinquo Roma latet Sil. Od tod adj. pt. pr. latēns -entis, skrit, prikrit, tajen, pritajen, skriven, neviden: res Ci., causas penitus temptare latentīs V., saxa (kleči) latentia V., mandata latentia nati O. tajno poročilo, periculum, nodi Cu., latens et operta calliditas Sen. ph., iunctura Plin., l. conscii Suet., postica, notitia Amm., iudicium nec obscurum nec latens Amm., latentior causa, origo Aug.; subst.: in latenti Icti. na skrivnem, skrivaj, skrivoma: Gell., Amm., Serv., V., Vulg., eventus obscurā causā et latenter efficitur Ci., quem poteras vel aperte tutus amare … latenter ama O.
  • latēscō2 -ere (latēre) skri(va)ti se: Ci. (Arat.).
  • lātēscō1 -ere (lātus) širiti se, v šir(ino) iti, košatiti se: Cels., Col.
  • latitābundus 3 (latitāre) na skrivnem (skrit, skrivaj, potajno) bivajoč, skrivajoč se: Sid.
  • latitātor -ōris, m (latitāre) kdor se skriva, skrivač: Eccl.
  • latitō1 -āre -āvī (intens. glag. latēre)

    1. na skrivnem (skrit, skrivaj, potajno) bivati, skrivati se; o osebah: latitant per tecta sorores O., l. rupe cavata (pod skalo) O., procul obscura parte O. v temnem kotu, per multos dies O., interdiu in villis Auct. b. Afr., in tabernulā Val. Max., inter ignominiosos Petr., non diu l. Amm.; z dat. (komu, pred kom): ille ignavissimus mihi latitabat? Pl.; z acc. (komu, pred kom skrivati se =) ne dati komu videti se: patronum Pomp. (Dig.); o stvareh: herbarum genera dispertita inter terram latitare minute Lucr., quos avaritia in imo (v globini zemlje), ubi illud malum virus (zlonosni strup = denar) latitat, defodit Sen. ph.; zelo pogosto pt. pr. latitāns -antis skrivajoč se = skrit (o živih in neživih bitjih): extrahitur domo latitans Oppianicus a Manilio Ci., errans, latitans Hirt., latitans ego rupe O. pod skalo, latitantes amici O., l. aper H., invisae atque latitantes res C., latitantibus atque incognitis rebus magis confidimus C., inversis quae sub verbis latitantia cernunt Lucr., latitantia sidera O.

    2. occ. skrivati se, da ne bi bilo treba iti pred sodišče: Ulp. (Dig.), si latitare ac diutius ludificare videatur Ci., latitat omnino, sed, si requiri iusseris, invenient hominem apud sororem tuam occultantem se Ci., qui fraudationis causā latitarit Edictum praetor. ap. Ci. et ap. Ulp. (Dig.).
  • lātrātōrius 3 (lātrātor) rev(s)kajoč, zadirčen, ujedajoč se, ujedljiv, prepirajoč se, prerekajoč se: linguae Isid.
  • lātrō1 (pri poznejših pesnikih lătrō) -āre -āvī -ātum (prim. lāmentum)

    I. intr.

    1. (o psih) lajati: Suet. fr., quod si luce quoque canes latrent Ci., cum iam (sc. canes Molossi) latrant Lucr., l. pro re domini Ph., canis timidus vehementius latrat quam mordet Cu., multum latrante Lycisca (psica) V., ingens ianitor antro aeternum latrans V., exoranda canis tria sunt latrantia colla Pr.; impers.: scit, cui latretur O.; subst. pt. pr. lātrāns -antis, m lajavec, bevskač, bevskalo, ščevkalec = pes: Ph., in inmeriti fatum latrantis O., ille (sc. aper) … latrantes dissipat ictu O., quicquid enim a nobis acceperat de cena, latranti sparserat Petr.

    2. metaf.
    a) (o ljudeh, zlasti slabih govornikih in jezikačih) lajati = revs(k)ati, rentačiti, zadirati se, zmerjati, jeziti se na koga, ujedati se, razburjati se, kričati, dreti se, hrumeti: latrant enim iam quidam oratores, non loquuntur Ci., ad clepsydram l. Ci., miserque rumperis et latras H. rentačiš, da bi skoraj počil, quos (sc. Cicero) ait latrare, non agere Q.
    b) pesn. (o abstr. in stvareh) besneti, rohneti, rojiti, bučati: Cl., animus cum pectore latrat Enn., undae latrantes V. ali latrantes undae Sil. bučeči, stomachus latrans H. kregajoča se (= zavijajoča) čreva, curae latrantes Petr., latrant praecordia tactu Stat.

    II. trans.

    1. (za)lajati na koga, nad kom: Gell., Aur., etiam me meae latrant canes? Pl., senem … adulterum latrent Suburanae canes H., venaticus … cervinam pellem latravit in aula H.; v pass.: latrari a canibus Plin., non latrari a cane membranam a secundis canis habentem leporis fimum vel pilos tenentem Plin.

    2. metaf. (o ljudeh)
    a) lajavo izgovoriti (izgovarjati, izustiti, reči, povedati, deti), (o)glasiti se, (o)zmerjati, (o)psovati: si quis opprobriis dignum latraverit H., latrat … in toto verba canina foro O., magnas latrantia pectora curas Stat.
    b) glasno in silovito zahtevati: nonne videre nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut … ? Lucr.
  • latrōcinor -āri -ātus sum (iz *latrōnicinor: latrō -ōnis)

    1. kot (najemniški) vojak služiti, služiti vojaščino, vojak biti: ibit istac aliquo … latrocinatum (sup.) Pl., an quia latrocinamini, arbitramini quidvis licere facere vobis, verbero? Pl.

    2. ropati, razbojnikovati, hajdukovati, tudi gusariti, neupravičeno se vojskovati: ille (sc. Catilina) autem … tamen latrocinantem se interfici mallet quam exulem vivere Ci., proinde quasi Appius ille Caecus viam muniverit, non quā populus uteretur, sed ubi inpune sui posteri latrocinarentur Ci., e barbaris quidem ipsis nulli erant antea maritumi praeter Etruscos et Poenos, alteri mercandi causā, latrocinandi alteri Ci. zaradi gusarstva; z dat.: l. navibus Romanorum Eutr. rimske ladje zaje(ma)ti, (za)pleniti; z acc.: piratae simul terras ac maria latrocinantes Sen. rh. ropajoči po kopnem in po morju; metaf.
    a) (o ribah roparicah) loviti: pastinaca latrocinatur Plin.
    b) (o zdravniku) raztelesiti (razteleševati): mortui praecordia et viscus in conspectum latrocinantis medici dari necesse est tale, quale … Cels. Adv. pt. pr. latrōcinanter roparsko, razbojniško = kakor roparji (razbojniki): Aug.
  • lātus2 3, adv. (iz *stlā-tos, stlat. stlātus, indoev. baza *(s)telH- razprostreti (razprostirati), (z)ravnati; prim. lat. stlāta = genus navigii latum magis quam altum et a latitudine sic appellatum (P. F.), latus -eris, sl. stlati)

    1.
    a) širok (naspr. angustus, brevis, contractus): via Ci., ratis L., humeri V., Sil., lato hastilia ferro V. s široko železno ostjo, pharetram … lato quam circumplectitur auro balteus V. s širokim zlatim trakom, velamina … auro fulgentia lato O. od širokega zlatega traku, clavus (gl. clāvus) O., Plin. iun., Suet., rictus (sc. oris) O., pectus Sil., artūs T., frons (čelo) Plin. iun.; superl.: latissimum flumen C.; z acc. extensionis: duas fossas quindecim pedes latas … perduxit C., Lydion (= Lydium sc. genus laterum) … latum pedem Plin.; z gen.: pyramides … imae latae pedum quinûm septuagenûm Varr. ap. Plin., areas latas pedum denûm Col.; z abl.: palus … non latior pedibus L C., latas duobus pedibus scrobes Pall., l. pedibus octo Veg.; z ab: latus ab humeris Suet. širokopleč; v tem pomenu tudi: lati … viri Col., l. hostis Sil.; adv.: longe lateque Ci., Sen. ph. idr. ali longe atque late Ci. ali late ac longe L. na dolgo in široko, širom(a), minus late vagarentur C. ne zadosti daleč, valle … magis in altitudinem depressa quam late patente Hirt., late depopulari, regnare L., vocem late nemora alta remittunt V., late pascuntur olores V. širom(a), late procidit cupressus H., odorem l. spargere Ph., l. dominari Aug., lacus l. diffusus Amm.; komp.: equites, qui latius … vagarentur C., murus latius, quam caederetur, ruebat L.; superl.: Sullanus ager latissime continuatus Ci., ut … , quam latissime possint, ignes faciant N.? kar najbolj na široko, enako tudi samo: quam latissime C.; pesn.: populus late rex (regnans) V., late tyrannus (= gr. εὐρυκρείων) H., Germaniae latissime victor Plin. iun.; pren.: ars late patet Ci., fidei bonae nomen latissime manat Ci.; subst. lātum -ī, n širina, širokost, širjava, prostranost: in latum crescere O. = širiti se, in lato pedum centum, in longo pedum mille Lamp., seni pedes in latum Veg.; v komp.: promunturium … reliqua extendit in latius Mel. v večjo širino, širše.
    b) metaf. (o ponosnih, ošabnih bitjih) šireč se = košateč se, košat, razkoračen: latus ut in circo spatiere H. košato, ingreditur late O. ošabno (mastito) stopa, lati incesserunt (o tragiških igralcih) Sen. ph., rana bove latior Ph.

    2.
    a) (ob)širen, prostran, obsežen, razsežen, velik: locus Ci., fenestra, fundus, agri moenia V., ager, regnum L., latis nubes inducere terris O., l. taeda Iuv., fines latissimi, latissimae solitudines C.
    b) metaf. α) gloria Plin. iun. na daleč (po vsem svetu) razglašena, culpa Icti. huda, težeča (naspr. levis C.), neglegentia Icti. debelo, hudo, fuga Icti. na določen kraj omejeno pregnanstvo (ko so pregnancu prepovedani vsi kraji, razen enega), latior interpretatio Icti. milejše, blažje, latior fama Amm., latissimum cachinnum extollit Ap. nadvse gromek smeh; adv. komp. lātius obilneje, preobilno, v preveliki meri, prepotratno: latius integris opibus uti H., sibi indulgere latius Iuv. preveč, quae res latius aerarium populi Romani quam ullus triumphus implevit Fl. β) (o izražanju) debel: cuius tu illa lata non numquam imitaris Ci. tisto debelo izražanje. γ) (o govoru) obširen, obsežen, izčrpen, bogat, natančen: disputatio Ci., oratio Ci., Plin. iun., sermo Q., genus orandi latum et sonans T., latior quaestio L., materia, quae modo latior est, modo angusta Sen. ph., latiore … tractatu Q., fuse lateque dicere de aliqua re Ci., latius loqui Ci., latius perscribere C., late referre primordia gentis O.; (o govorniku): nonne his latior et audentior et excelsior (sc. Aeschines)? Q.; adv. late = v širokem (širšem) pomenu: verba late concipere Dig.
  • lavō -āre, klas. lāvī, lavātum, pt. fut. lavātūrus (vulg. lōtūrus), pt. pf. lautus (vulg. lavātus, lōtus), predklas. in pesn. lavo -ere (—) (—); sestavljenke se spregajo po 3. konjugaciji: ab-luō, di-luō, e-luō (lavō -āre iz *lovō -āre, prim. gr. λούω = λοέω [iz λοƑέω] Hom. in λόω [iz λόƑω] Hom. umivam, kopam, λουτρόν kopel, lat. lūstrum, lūtor, adluviēs, dīluviēs, dīluvium, delūbrum, pollūbrum idr., stvnem. louga, nem. Lauge = sl. lug)

    1. umi(va)ti, (o)kopati, (o)prati: manūs lavare Ci., manus manum lavat (preg.) Sen. ph. (Apocol.), Phoebe, qui Xantho lavis amne crines H., quo vafer ille pedes lavisset Sisyphus aere (v medenici) H., pure loti pedes Plin., lavare dentes Plin. iun. ali puriter dentes Cat., cutem Lact., Venus lavans sese Plin., l. vellus, lanam, lanas Plin., vestimenta Tit. fr., Fr., vestimenta iam semel lota Petr., sacra lavaturas mane petebat aquas O.; intr. lavare umi(va)ti se, (o)kopati se: lavare frigida (sc. aquā) Pl., vos lavate interibi Pl., pisces usque dum vivunt lavant Pl., illa si iam laverit mihi nuntia Ter., rex lavans L. v kopeli, lavatum ire Ter., H. iti se kopat, kopati se, lavare ex lacu Vitr., lavare saepius in die Suet.; med. lavari umi(va)ti se, (o)kopati se, (s)kopati se: ornantur lavantur terguntur poliuntur Pl., cum soceris generi non lavantur Ci., quom lauti accubuissent Ci., cur te lautum voluit … occidere Ci., in eam se consuetudinem adduxerunt (sc. Suebi), ut … lavarentur in fluminibus C., lavari postero die Cels., totus lavor Sen. ph. po vsem telesu, lavari calidā Plin. ali frigidā (sc. aquā) Plin. iun. ali aquā calidā Iust., lavari calidis frigidisque unguentis Suet., vino lotus Plin., ad lavandi tempus Gell.

    2. metaf.
    a) močiti, namočiti (namakati), omočiti (omakati), obli(va)ti, poli(va)ti: lavit ora cruor V., lavit ater corpora sanguis V., reliquias vino et bibulam lāvēre favillam V., quando Padus Matina laverit cacumina H., lacrimis vultum lāvēre profusis O., quas Oceani refluum mare lāvit arenas O., pectora … lavi calido prosecta cerebro Lucan. sem oškropil, suo lăvit arma cruore Sil., lavimus Hennaeas animoso sanguine vallīs Sil., hos (sc. Umbros) Aesis Sapisque lavant Sil. čez njihovo ozemlje tečeta, lacus … lavit … aspergine silvas Sil., his (sc. rivis) … omnia lavantur Plin. iun.
    b) sp(i)rati: sudorem Fr.; pren.: venias nunc precibus lautum peccatum tuom? Ter. opravičevat, dulci mala vino lavĕre H. spirati = preganjati. — Od tod adj. pt. pf. lautus 3, adv. umit, opran, od tod

    1. čeden, snažen: res Ter., dolia Ca., senex manibus lautis H., pure lautum in sacrarium deducere L.

    2. metaf.
    a) (o stvareh) ličen, lep, zal, kras(ot)en, sijajen, dostojen, izvrsten, ne neznaten = znaten: multa et lauta supellex Ci., lauta supellex non illa quidem luxuriosi hominis, sed tamen abundantis Ci., nihil apud hunc lautum, nihil elegans, nihil exquisitum Ci., l. patrimonium Ci., l. civitas Ci., lautiora opera Plin., lauta cena Mart., lautior cena Suet., lautius convivium Suet., lautioris mensae epulae Hier., cena lautissima Plin. iun., laute vivere V. dostojno = stanu primerno, parum laute deversari Ci. stanu neprimerno, lautius res domesticas tueri Ci. dostojneje gledati (paziti) na … ; adv. tudi dodobra, pošteno, izvrstno, (pre)krasno: laute aliquem ludificari Pl., facete! lepide! laute! Ter., lautissime aliquem emungere Poeta ap. Ci.
    b) (o abstr.) dostojen, spodoben, slovit, velik: negotium Ci. ep., lautior liberalitas Ci., cura lautissima Plin.
    c) (o osebah) odličen, imeniten, olikan, uglajen, uglajenega vedenja: lautus eques Romanus H., lauti iuvenes Ci., homines lauti et urbani Ci., lautiores liberti Ci., equites Romani lautissimi Ci., valde iam lautus es Ci. močno se že imenitiš (hvališ, bahaš).
  • laxō -āre -āvī -ātum (laxus)

    I.

    1. (z)rahljati, narediti (delati) ohlapno, napustiti (napuščati), popustiti (popuščati), odpeti (odpenjati), odvez(ov)ati, odpreti (odpirati): vincula Iust., vincla epistulae laxavit H., iubet excussos laxare rudentes V. odvezati in naviti, l. fidiculas Val. Max., laxat claustra Sinon V., animas … deturbat laxatque foros (sc. Charon) V. izprazni palubo, pedem ab stricto nodo laxare L. oteti (rešiti, osvoboditi) iz, laxare (naspr. tendere) arcum Ph., intestina concreta Plin. omehčati, ictibus crebris fores Plin., ora Lucan., venam Amm., Alpes Cl., ferro campum (pot) Sil., specus ingentem laxans telluris hiatum Sil., quercus … diffusas patulo laxabat stipite frondes Sil. je širil, hos … laxat vis subita Sil. zrahlja = predre; pren.: l. ructum Plin. pospešiti (pospeševati), eloquentiae frenos Plin. iun. brzdo popustiti (popuščati), ubi dolor vocem laxaverat Iust. ko mu je bolečina razvezala jezik, l. agminis nostri compagem, l. rapinarum fores Amm.; v pass. oz. med. (z)rahljati se, ohlápniti, ohlapéti, odvez(ov)ati se, popustiti (popuščati): laxatis habenis invehi, laxatis habenis ruere Cu. s popuščeno brzdo, sonipes laxatus habenas (gr. acc.) Sil., die laxatur humus O. odmeka, se o(d)taja, corpora rugis laxantur O. se (na)gubajo, se (na)grbančijo, crebris arietibus saxorum compage laxatā Cu., laxatis undique compagibus Sen. ph., laxatis sellae curulis compagibus Suet., laxato calceo, machina laxata Suet., musculus conducitur aut laxatur Cael.; refl. se laxare: fluctibus compages operis verberatae laxavere se (po drugih samo laxavere v istem pomenu) Cu., laxare se sinus montium … coeperant Cu. širiti se.

    2. occ.
    a) izviniti, zviti si: membra Ps.-Q., talos Plin. Val.
    b) razkleniti (razklepati), spustiti (spuščati): canes Ap.

    3. metaf.
    a) (o)lajš(ev)ati, (o)krepčati, (raz)vedriti, komu omogočiti (omogočati) oddih (počitek), da(ja)ti (privoščiti) počitek, koga osvoboditi (osvobajati), oprostiti (oproščati), rešiti (reševati) česa: quies laxaverat artūs V., placidā laxarant membra quiete V., l. humeros Sen. tr., animalia somno laxabant curas V., laxari libidinum vinculis Ci., aliquando ab hac contentione disputationis animos nostros curamque laxemus Ci., cum laxati curis sumus Ci. ali ut primum instantibus curis laxatus est animus Cu. brez skrbi, laxare animum ab assiduis laboribus L., vino animum curis publicis fatigatum Sen. ph., animum lusu latrunculorum Plin. iun., laxa paulisper animum, quem … amici … turbant Cu., animi laxandi causā … piscabatur homo Suet., laxandi levandique causā … ambulare Gell., cum primum mitigatā furiā laxaverint oves animum Ap., Bacchi munera duram laxarunt mentem Sil., l. spiritum Cu. oddahniti si, l. se molestiis Lucceius in Ci. ep., vis morbi videbatur laxata Cu. da je odlegla (popustila), l. vesicam urinae effusione Hier.
    b) odpustiti (odpuščati), popustiti (popuščati): ex eo, quo astricti sumus, laxari aliquid velim Ci., equites oraverunt, ut sibi laxaret aliquid laboris L. naj bodo oproščeni nekaj dela, l. iram Petr., Stat. brzdati, krotiti, annonam L. poceniti žito, znižati ceno žita, tudi med.: annona haud multum laxaverat L. žito se ni kaj dosti pocenilo, cena žita se ni veliko znižala; (v slabem pomenu) popustiti (popuščati) v čem, kaj mlačno (malomarno) opraviti (opravljati): ubi laxatam pugnam vidit L. da je bojevanje popustilo, ubi laxatas sensit custodias L. da je pozornost straž popustila, ut viderunt laxatam custodiam Petr., laxare studium Suet.
    c) pesn. α) odkri(va)ti, razode(va)ti: fata Stat. β) odpraviti (odpravljati): l. iugum Sil. otresti (odstraniti, sneti) jarem. —

    II.

    1. širiti, razširiti (razširjati), raztegniti (raztegovati), razprostreti (razprostirati) (naspr. coartare): forum Ci. ep., foramina retis O., maculas retis Plin., granaria Pers., alveum Tiberis Suet., mare modice se laxat Mel., amnis ripas spumanti gurgite laxat Sil., laxabat sedem venturis portitor umbris Sil., manipulos laxare iussit C. razmakniti, postaviti (razporediti) bolj narazen, laxatae (naspr. artae) custodiae L. osamljene = daleč vsaksebi stoječe straže, laxati cunei Sil. razmaknjeni.

    2. occ.
    a) (s)tanjšati: ferrum laxatur (po drugih lassatur) in usus innumeros Stat.
    b) (s)tanjšati, (z)redčiti, razredčiti (razredčevati): nigrantes laxabant astra tenebras Stat. so razsvetljevale, laxata lucida nocte claustra nitent Sil. v razsvetljeni noči, aër laxatus (naspr. densatus) Q. redek zrak.

    3. metaf. podaljš(ev)ati, raztegniti (raztezati, raztegovati): tempus Sen. tr. odlašati, necessitatem dicendi longiore dierum spatio Q. raztegniti na obdobje več dni. — Od tod pt. pf. laxātus 3 zrahljan, od tod rahel, ohlapen, zmehčan, omehčan, rahlo zvezan: catenae Lucan., Sil., membrana laxatior Plin.; metaf.
    a) in orationibus, quia laxatior est materia, minus … rerum annotatur iteratio Sen. rh.
    b) oslabljen: miles solis cursu flammeo diu laxatus Amm.
  • lēgālis -e (lex)

    1. zakonov se tičoč, zakonski, zakonit: status Q., pars civilitatis Q. zakonodaja.

    2. po (božjih) zakonih: vita Tert. pobožno. Adv. lēgāliter zakonito: Cass.
  • lēgitimus (starejše lēgitumus) 3, adv. (lēx in pripona -timus, -tumus, prim. maritimus: maritumus, optimus: optumus)

    1. na zakon(e) se ozirajoč, od tod zakonu (zakonom) primeren, zakonit, z zakonom (zakoni) določen, po zakonu odrejen, zakonito predpisan: si legitimum scriptum proferetur, id est aut lex ipsa aut ex lege aliquid Ci., l. controversiae Ci., ne quam ego horam de meis legitimis horis remittam Ci., dies is erat legitimus comitiis habendis Ci., quemadmodum mense illo legitimo comitia haberentur Ci., tamquam a magistratu aut ab aliqua potestate legitima Ci., qui imperium legitimum habeat Ci., cum iusto et legitimo hoste res gerebatur Ci., liberi l. Ci. ali filius Q. zakonski (naspr. nothi, nothus), imperium S. (o kralju), quod (sc. petenti aedilitatem) nondum ad petendum legitima aetas esset L., l. coniunx O., non legitimo foedere iunctus amor O., poena Suet., crimen Dig., is, qui legitime procurator dicitur Ci., iuste et legitime imperare Ci., non nisi legitime vult nubere Iuv.; subst. pl. lēgitima -ōrum, n zakoniti (zakonski) običaji, zakonite (zakonske) obličnosti, zakoniti (zakonski) predpisi, pravila, zakonila: legitimis quibusdam confectis N., custodite legitima mea Vulg.

    2.
    a) = lēgālis zakonov se tičoč, zakonski, zakonit: quaestiones Q., verba Gell.
    b) pravšen, pravšnji, pravi, pravilen, pristen, dostojen, primeren, spodoben: illum quasi legitimum numerum consuetudinis non explere Ci., illa aratorum propria et quasi legitima opera tractavit Ci., qui legitimum cupiet fecisse poëma H. po pesniških zakonitostih ubrana pesnitev, sonus H. metričnim zakonom primeren, podrejen pravilom metrike, vox, verba O., finis (sc. orationis) Q., olus Plin., trychos legitimam insaniam facit Plin., spectavit studiosissime pugiles, non legitimos et ordinarios modo, sed et catervarios Suet., faex legitime cocta Plin., legitime studuisse T.; legitimum est z inf. primerno, prikladno, ustrezno, dopustno je, ustreza, spodobi se: legitimum tamen (sc. est), a bruma semen iacere Plin., fistulas denum pedum longitudinis esse legitimum est Plin.
  • lēniō -īre -īvī (-iī) -ītum (lēnis)

    1. trans. (o)lajš(ev)ati, (u)tešiti, (po)tešiti, (po)tolažiti, (u)tolažiti, (po)blažiti, (u)blažiti, omiliti (omiljevati), (o)mehčati, (o)mečiti, miriti, pomiriti (pomirjati), umiriti (umirjati): inopiam frumenti S. poskrbeti, da je manj občutna, fluvium tumentem V., clamorem H., panis latrantem stomachum bene leniet H., l. requie dolores O., vulnera Pr., morbum, tumores, alvum Plin.; metaf.: miseriam Ter., animum ferocem S., ardentem dictis animum V., animos Ci., te ipsum … dies leniet, aetas mitigabit Ci., odium non inflamare, sed lenire Ci., l. absentis desiderium crebris epistulis Ci. ep., invidiam N., nomen tyranni humanitate N., timorem, somno curas V., seditionem, iras L., iram iudicis T., facinus Amm.; v pass. denique saepius fatigatus lenitur S., Caesar lenitus O. omehčan, lenita invidia T.

    2. redko refl. umiriti (umirjati) se = (po)neha(va)ti, popustiti (popuščati), odleči: dum irae leniunt Pl.

    Opomba: Impf. lēnibat, lēnībant nam. lēniēba(n)t: V., Cl.; fut. I lēnībunt nam. lēnient: Pr.
  • lēnōcinor -ārī -ātus sum (lēnō)

    1. ukvarjati se z zvodništvom, biti zvodnik, „zvodnikovati“, od tod metaf.

    1. (zvijačno in) nizkotno prilizovati se, laskati (se), ustreči (ustrezati) komu: tibi serviet (sc. Alienus), tibi lenocinabitur Ci., l. alicui captatione testamenti Plin., sibi Sen. ph.

    2. poveč(ev)ati čemu draž(est) (mičnost, čar), olepš(ev)ati kaj, umetno pomagati čemu, podpreti (podpirati), pospešiti (pospeševati) kaj: lenocinatur gloriae meae Sen. rh., mancipiorum negotiatores formae puerorum virilitate excisa lenocinantur Q., ut libro isti novitas lenocinetur Plin. iun., Harii … insitae feritati arte ac tempore lenocinantur T.
  • lentus 3, adv. (lat. lēns, lentis, linter (?), stvnem. lind(i) = nem. lind)

    1. vlečljiv, vlačen, zategel, žilav, trd: radix, hastilia V., pituita H., tellus lenta gelu Pr., l. in frangendo Plin.; pren.: l. vivacitas Plin. vztrajno, trdovratno; occ. lepljiv, lepek: gluten et visco et … pice lentius V.

    2. upogljiv, upogiben, gibek, gibljiv, gibčen, šibek, podajajoč se, voljen: vincula Pl., viburna, vitis, genistae, alvearia lento vimine texta V., verbera V. udarci z gibkimi (tankimi) šibami, argentum V. ki se zlahka kuje, (h)umor noctis V. mečujoča nočna rosa, bracchia H., O. gibčne, prožne, tj. tesno oklepajoče, telesu trdno oprijemajoče se, toda lentissima bracchia H. (gl. spodaj 4. d), l. crura Mel., lentior salicis virgis O. (o Galateji, ki ji ni mar za Polifemovo ljubezen), l. ulmus et fraxinus Vitr., flagellum Ph.

    3. žilav, trd = ki ga je težko zmehčati: quoniam (sc. aron) mas durior esset et in coquendo lentior Plin. in ga je težje mehko skuhati (omehčati). Klas. le

    4. metaf.
    a) počasen (adv. počasi), len, miren: pugna L. počasi se razvijajoča, si etiam res lentior sit L. ko bi se tudi stvar zavlekla, lentiorem spem facere L. zavlačevati izpolnitev nade, tam lentae spei victoria L. zmaga, ki se je je bilo nadejati šele po dolgem odlašanju (s precejšnjo zamudo), l. ignis O., Plin. ali lenti carbones O., Hier. počasi goreč(e), quam lentis penitus macerer ignibus H. kako polagoma ginem od ljubezenskega ognja, me lentus Glycerae torret amor meae H. po malem (počasi) moreča, lentus amor, quem iam languere putares O. lahno tleča, mrleča, brleča, in lento luctantur marmore tonsae V. na (po) mirni morski gladini, l. amnis Plin., lento perfregerit obvia pilo Tib., l. color Plin. medla, ne živa, hladna, l. remedia Cu. ali venena T., Suet. počasi učinkujoča zdravila, počasi učinkujoči strupi, lentum mortis genus Suet., l. maxillae Suet. počasi grizeči zobje, lente ac paulatim procedere C., lentius subsequi C., lente agere L., aliquanto lentius agere coeperunt Ci., quae res cum lentius spe ipsorum traheretur L., lente currere O., lente coquere Plin., corpora lente augescunt, cito exstinguuntur T., lentissime mandere Col.; pesn. z gen.: dum lentus coepti terra cunctaris Hiberā Sil.; z inf.: nympha nec Idaliā lenta incaluisse sagittā Sil.; pesn. tudi = ki more upočasniti, upočasnjujoč, težek: cum … facerent uteri pondera lenta moram Pr.
    b) occ. α) počasen = pozen, zamuden: Teucris illa lentum negotium Ci. ep., nomina (plačniki) Sen. ph. β) (o slogu in govoru) razvlečen, neokreten, okorel, okoren, tog, neroden, neizoblikovan: lentus in dicendo et paene frigidus Ci., lentus est in principiis, longus in narrationibus T.
    c) dolgotrajen, dolg, trajajoč, stanoviten: spes quoque lenta fuit O., lentus abesto O. da bi te dolgo ne bilo sem!, optavit lentas et mihi militias Tib., quam Marathus lento me torquet amore! Tib., lenta in balneo mora Cels., l. somnus Val. Fl., tranquillitatis lentissimum taedium Sen. ph., cavillatio lenta Amm. dolgočasno.
    d) miren, potrpežljiv, brezbrižen, nebrižen, neskrben, malomaren, ležeren, lagoden, (v)nemaren, brezčuten, ravnodušen, neprizadet, neobčutljiv, hladnokrven, lenokrven, mlahav: iudex Ci., L., O., in quo ego nimium patiens et lentus existimor Ci., huic generi quasi contrarium est ridiculi genus patientis ac lenti Ci., nihil est illo homine lentius Ci. ep., tu, Tityre, lentus in umbra … V. ali lenti consedimus arvis V. ležerno, lentus Menelaus in ira O. le stežka razdražljiv, haec est pro miseri lenta salute viri O. ta se ne briga (meni) za … , lentissima pectora O. zelo hladna srca, vellere coepi et prensare manu lentissima brachia H. čisto neobčutne, lentae ad imperia aures T. gluha za ukaze, lentus in suo dolore T. potrpežljiv (neprizadet) ob osebni razžalitvi, tu spectas hiemem (hladnost) succincti lentus amici Mart., lente ferre, dicere, respondere Ci., lentius disputare Ci. na splošno suhoparno, nisi eum (sc. librum) lente ac fastidiose probavissem Ci. ep. če je ne bi kar najnatančneje in s pedantno strogostjo vzel v pretres, quid … lentius, celerius … dicendum Q.
    e) trmast, trdoglav, svojeglav, vztrajen, kljubovalen: infiltratores Ci. trmasti tajivci, ki nočejo plačati svojih dolgov, Cupido H. upirajoči se, lentus pone fastus O., l. Nais O. nedostopna, natura Sen. ph.