-
anaphoricus 3 (gr. ἀναφορικός) v gnomoniki: horologia anaphorica Vitr. ure, ki kažejo vzhajanje zvezd.
-
anaphȳsēma -atis, n (gr. ἀναφύσημα) zrak, ki se dviga iz globin: Ap.
-
Anāpis, gl. Anāpus.
-
anaplērōticus 3 (gr. ἀναπληρωτικός) ki služi za izpolnjevanje: medicamentum P. Veg. zdravilo, ki baje povzroča, da meso zopet raste čez rano.
-
Anāpus -ī, m (Ἄναπος) Anap,
1. katanski mladenič (gl. Amphinomus): Val. Max., Cl.
2. sicilska reka južno od Sirakuz (zdaj Anapo): L.; prav pred njenim izlivom se vanjo izteka vrelec Ciana (Cyanē); od tod Anapus pri O. kot rečni bog, Cianin ljubimec. — Soobl. Anāpis -is, m Anapis: O.
-
anarchos -on (gr. ἄναρχος) brez začetka: Ambr.
-
anarr(h)īnon -ī, n (gr. ἀνάῤῥινον) = antirr(h)īnon: Plin.
-
Anartēs -ium, m (Ἄναρτοι) Anarti, dakijsko ljudstvo ob Tisi: C.
-
anăs1 -ătis, gen. pl. nav. anatum (pa tudi anatium Varr.), f raca, utva: Varr., Ci. idr., fugit... veluti... accipitrem fluvialis anas O. divja raca. — Soobl. v pl. anitēs -um: Pl., anitum (po drugih anatum) ova Ci.
-
anās2 -ātis, f (anus) bolezen stark: P. F.
-
Anās -ae, m (Ἄνας) Ana, reka v Hispaniji: C., Mel., Plin.
-
anasceua -ae, f (gr. ἀνασκευή) ovržba z razlogi (naspr. catasceua): Sen. rh., Isid.
-
anastasis -is, f (gr. ἀνάστασις) vstajenje (vstajanje) od mrtvih: Lact.
-
Anastasius -iī, m Anastazij, rim. priimek, npr. Fl. Valerius Anastasius, rim. cesar. Od tod adj. Anastasiānus 3 Anastazijev, anastazijski: Cod. I.
-
anastrophē -ēs, f (gr. ἀναστροφή) obrat, obrnjeni besedni red (čisto lat. reversio): pozni slovničarji.
-
anatārius 3 (anăs) račji: aquila an. Plin. mali sivi orel: Plin.
-
anathĕma2 -atis, n (gr. ἀνάϑεμα)
1. prekletstvo in met. prekletnik: Eccl.
2. cerkveno prekletstvo (izobčenje) in met. prekletnik, izobčenec: Eccl. — Soobl. anathĕma -ae, f: Eccl.
-
anathēma1 -atis, n (gr. ἀνάϑημα) posvečeni dar: Prud.; pren.: in anathema oblivionis Vulg. v večni spomin.
-
anathemābilis -e (anathemāre) prekletstva vreden: Eccl.
-
anathematizātiō -ōnis, f (anathematizāre) prekletstvo, prekletje: Eccl.