-
re-lābor -lābī -lāpsus sum (re in lābī) zopet (znova, spet) (navz)dol (z)drseti, nazaj zdrkniti (zdrkovati), zdrsniti (zdrsavati, zdrsovati), nazaj pasti (padati), nazaj (s)teči, nazaj se zgruditi: relabi prenso rudente O., protinus illa (sc. Eurydice) relapsa est O. se je umaknila (je zdrsnila) nazaj (v podzemlje), verso relabere vento O. jadraj nazaj, vrni se; o vodovju: H., T., Sil. idr., mare relabens Cu., unda relabens V., aqua relabitur V.; metaf.: mens et sonus relapsus H. se je vrnil, in Aristippi furtim praecepta relabor H. vračam se zopet k … , relabebar in pristina Aug.
-
re-legō2 -ere -lēgī -lēctum (re in legere) zopet (znova, ponovno) skupaj vzeti (jemati), zopet (znova, ponovno) povze(ma)ti, nazaj (z)motati, zmotati (zmotavati), nazaj zvi(ja)ti, nazaj vleči, nazaj potegniti (potegovati, (po)vleči): ianua filo (sc. Ariadnes) relecto inventa est O., abies docilis relegi Val. Fl.; pren.: quae dederam supra Pers. vzeti nazaj (preklicati), kar sem bil zgoraj priznal.
2. zopet (znova, ponovno) prepotovati, zopet (znova, ponovno) preteči, zopet (znova, ponovno) preiti, zopet (znova, ponovno) odriniti, zopet (znova, ponovno) prepluti: vias Val. Fl., aquas Hellespontiacas O., litora V. nazaj jadrati, relegit Asiam adpellitque Colophona T.; metaf. beroč, govoreč, v mislih preiti (prehajati), pregledati (pregledovati), premisliti (premišljevati): sermone labores O., quae ad cultum deorum pertinent Ci., omnia diligenter retractare et tamquam relegere Ci.
3. zopet (znova, ponovno) (pre)brati: scripta O., Troiani belli scriptorem H.
4. (pre)brati, (pre)čitati komu kaj: alicui librum Col.
-
relīcinus 3 nazaj nagnjen, nazaj zavit: imago Pompei relicino honore grata Plin. zaradi nazaj valujočih (padajočih) kodrov, frons relicina Ap. z nazaj valujočimi (padajočimi) kodri, Marsyas comā relicinus Ap.
-
re-lūceō -ēre -lūxī (re in lūcēre) odsevati, dati (dajati) (vrniti (vračati)) odsev, nazaj (za)sijati, nazaj (za)žareti, nazaj se (za)bliskati, odblisniti, odbleskniti (od(b)leskavati): Varr., O., Sen. tr., Petr., Val. Fl., Sil., Stat. idr., stella relucet Ci. poet., freta igni relucent V., olli ingens barba reluxit V. je zaplamenela, transcurrunt et exstinguntur subinde, quae reluxerant Sen. ph., flamma relucens L., clarissima lumina et ex disposito relucentia Sen. ph., flammae altaque incendia relucebant Plin. iun.
-
re-mānō -āre (re in mānāre) zopet (znova, ponovno, spet) teči, nazaj teči: retro Lucr.
-
remeābilis -e (remeāre) vračajoč se, nazaj prihajajoč: saxum (sc. Sisyphi) Stat., anima in corpora Tert., Christus e tumulo Prud.
-
remeāculum -ī, n (remeāre) pot nazaj iz podzemlja (naspr. demeaculum): illuminarum Proserpinae nubtiarum demeacula et luminosarum filiae inventionum remeacula Ap.
-
re-migrō -āre -āvī -ātum (re in migrāre) nazaj (hod)iti, (po)potovati nazaj, vrniti (vračati) se: Pl., L., N. idr., Romam Ci., in domum suam Ci., in suos vicos C., ad deos Ap.; occ. (pre)seliti se: remigrare Kalendis Quinctilibus Ci. ep.; metaf.: remigrat animus nunc demum mihi Pl., ad argumentum volo remigrare Pl., atque ei ne integrum quidem erat, ut ad iustitiam remigraret Ci.
-
remissārius 3 (remittere) naprej in nazaj pomičen: vectis Ca. zapah, zasun(ek), zarinek.
-
remissiō -ōnis, f (remittere)
1. (od)pošiljanje nazaj
a) (osebe) vrnitev, vračanje, odposlanje, pošiljatev nazaj: obsidium captivorumque L.
b) (stvari) vračanje, odbijanje: splendoris Vitr.
2. spuščanje: superciliorum aut remissio aut contractio Ci.; metaf. popuščanje, padanje, prenehanje, odleganje, preleganje, prekinitev, prekinjanje: nisi aer influens cum incremento fecerit auctus et remissiones continenter Vitr., vocis contentiones et remissiones Ci. dviganje in padanje (spuščanje), tales amicitiae sunt remissione usūs (občevanje s popuščanjem) eluendae Ci., luctūs Ci., clamoris Corn., laboris Varr., morbi Ci., febris Cels.; occ.
a) odpust, odpustitev, odpuščanje, popust, popuščanje, odveza, spregled: poenae Ci., tributi in triennium T., nuntiationis Icti. preklic prepovedi; abs.: publicani remissionem petentes Suet., post magnas remissiones (od zakupnine) Plin. iun.; tako tudi: de remissionibus cogitare Plin. iun.; pri Eccl. = odpust(ek), odpuščanje (grehov): delicti Tert., peccatorum Ambr.
b) (od)počitek, počivanje, oddih: Plin. iun., Gell. idr., danda est omnibus aliqua remissio Q., tempora curarum remissionumque divisa T.; poseb. animi remissio duševni (od)počitek, oddih: Sen. ph. idr., ad animi remissionem Ci.; toda: in acerbissimā iniuriā remissio animi et dissolutio Ci. ep. ali naturalis animi remissio et laxitas Sen. ph. duševna mirnost, ravnodušje, ravnodušnost.
c) mehkota, milina, miloba, milota, blagost, popustljivost, spregled: Ci. (De oratore 2, 72).
-
re-mittō -ere -mīsī -missum (re in mittere)
I.
1. nazaj poslati (pošiljati), odpustiti (odpuščati): (sc. captivos) Xerxi remisit N., ad classem remissus non est N., Germanos domum remittere C., contionem L., mulieres Romam Ci., adulterum Icti., Labienus Caesari litteras remittit (z odvisnim vprašanjem) C. mu odpiše, odgovori, scripta ad Caesarem mandata remittere C. odgovoriti na kaj; poseb. nuntium (sc. uxori) remittere Ci. poslati ločitveni list (razvezno pismo), odpovedati zakon, razvezati se, ločiti se, razporočiti se; tako tudi repudium remittere Kom. odpovedati zakon (svoji nevesti), repudium remittere genero Sen. rh., do, quod vis, et me victus remitto H. in se umaknem = se vdam; occ. nazaj vreči (metati): pila intercepta hostes in nostros remiserunt C., calces remittere N. nazaj kopitati, nazaj brcati, sanguinem e pulmone O. pljuvati, bljuvati, bruhati, vocem nemora alta remittunt V. odmevajo, causam ad senatum T. ali aliquem ad ipsum volumen remittere Plin. iun. zavrniti (zavračati), usmeriti (usmerjati)
2. nazaj dati (dajati), vrniti (vračati), povrniti (povračati, povračevati): alicui aedes remittere Pl., se Gallis imperium remittere C., ius proprium regi remittat V., remittere beneficium C., veniam V. uslugo; occ. opustiti (opuščati), odložiti (odlagati), odvreči kaj, odpovedati (odpovedovati) se čemu, izogniti (izogibati) se česa, čemu: provincias Ci., iras V.
3. metaf. zopet (znova, ponovno, spet) od sebe (s)pustiti ((s)puščati), od sebe da(ja)ti: chorda remittit sonum H. daje zven (zvok), se oglaša, atramenta labem remittunt H. puščajo, naredijo (delajo), vasa aënea aeruginem remittunt Col., quod baca remisit olivae H., oleae librum remittunt Col. dobivajo lubje, lactis plurimum ficus remittit Col., colores remittere Vitr. izgubiti (izgubljati), digitum contrahere et remittere Plin. zopet iztegniti; toda: hanc manum remittere Sen. tr. nazaj potegniti; pren.: opinionem animo remittere Ci. izbiti si iz glave, opustiti. —
II.
1. (kaj napetega, nategnjenega) (s)pustiti, popustiti (popuščati), izpustiti (izpuščati): ramulum adductum Ci., habenas adducere vel remittere Ci., frena equo ali lora remittere O. spustiti brzdo (konju); od tod occ.
a) spustiti (spuščati), povesiti (povešati): bracchia V., arma Cu., aures Plin., flores tunicis cecidere remissis O.
b) odvezati (odvezovati), razvezati (razvezovati), razkleniti (razklepati), razrešiti (razreševati), (pesn.) raztopiti (raztapljati): vincula remittere O., calor mella remittit V.
2. osvoboditi (osvobajati), rešiti (reševati) (npr. mrzlice): Plin. iun.
3. metaf.
a) (pre)nehati s čim, opustiti (opuščati) kaj, popustiti (popuščati) v čem, (z)manjšati, zmanjšati (zmanjševati): bellum L., contentionem C., curam C., Ci., aliquid de severitate Ci., memoriam C. manj uriti; med. nehati (nehavati) se, ponehati, (ponehavati), odnehati (odnehavati), prenehati, (prenehavati) pojemati, pojenjati (pojenjavati, pojenjevati), popustiti (popuščati): remissa pugna Cu., virtus Ci., vita remissa Poeta ap. Ci. končano življenje, febres remittuntur Cels.; nav. act. v med. pomenu ali refl. se remittere: dolor si remittet Ter., cum remiserant dolores Ci. so se polegle, pestilentia remittit L., ventus remisit C. se je polegel, imbres remiserunt L., dolor se remittit Cels., remittas quaerere H. (pre)nehaj, neque remittit … explorare, remittendum de celeritate existimabat C.
b) duška da(ja)ti, pustiti (puščati) prosto pot, ne ovreti (ovirati) česa: animi appetitus, qui tum remitterentur, tum continerentur Ci.
c) (o)krepčati, okrepčati (okrepčevati), (o)krepiti, očvrstiti (očvrščevati), utrditi (utrjevati), (raz)vedriti, da(ja)ti, omogočiti (omogočati) odmor in mir, sprostiti (sproščati): animum remittere Ci., spes animos a certamine remisit L., cantus remittunt animos Ci., ab religione animos remiserunt L. čutili so svojo vest nekoliko olajšano; refl. se remittere N. ali med. remitti Plin. iun. odpočiti se (si), oddahniti se (si). —
III.
1. odpustiti (odpuščati), spregledati (spregledovati), prizanesti (prizanašati), preložiti (prelagati) komu kaj: imperare debuisti, remisisti navem in triennium Ci., stipendium, pecunias C., multam C., poenam L., inimicitias, simultates patriae L. domovini na ljubo opustiti, izogniti (izogibati) se jih; tako tudi: privata otia publicis utilitatibus remittere T., Erycis tibi terga (tj. caestus) remitto V. tebi na ljubo se odpovem.
2. occ. dopustiti (dopuščati), pustiti (puščati), prizna(va)ti, privoliti (privoljevati), dovoliti (dovoljevati), prista(ja)ti na kaj: memoriam Ci., alicui legionem Brutus in Ci. ep. odstopiti, id reddo ac remitto Ci. temu se odpovem, remittentibus tribunis comitia sunt habita L.; z inf.: nec res dubitare remittit O. — Od tod adj. pt. pf. remissus 3, adv. -ē
1. odpet, nenapet, spuščen, sproščen, ohlapen, mlahav, ohabel, medel, rahel: arcus remissus H. spuščen, contenta et remissa corpora Ci., membra Lucr., vere remissus ager O. rahla, brez ledu in snega; pren.: color remissus Sen. ph. mrtva (naspr. intentus živa), carbunculus remissior Plin. bolj zamolkel, orationem … remissius (prosteje) numerosam esse oportet Ci.
2. metaf.
a) mehek, mehak, blag, lahen: Plin. iun. idr., remissiora frigora C. manj hudi, blažji, ventus remissior C.
b) rahel, krotek, blag, miren: remissius dicendi genus Ci., remissius disputare Ci. (naspr. concitate, severe), pa tudi: premirno, preveč umirjeno, nemarno: Col. idr., nihilo remissius atque etiam multo vehementius instat Ci., remissior iudex Sen. ph. (naspr. rigidus iudex), quid (sc. est) clementiā remissius? Sen. ph., remissiore militum irā L. ko je bil srd vojakov potihnil, ko se je srd vojakov polegel.
c) mlahav, vnemaren, ravnodušen, brezbrižen, neskrben, nemaren, malomaren, neprizadeven, zanikrn, len, leniv, lenoben, lenokrven: in labore nimis remissus N., remissus ac languidus animus C., nostri animo remissi C., remissi H., remissior in petendo Ci., nihil remissi (nobene nemarnosti) patiebatur S., remissior ac neglegentior quam convenit principi Suet.; pesn. (pass.): mons festo remissus Pr. na praznik zanemarjen (nezastražen).
d) šaljiv, vesel, živahen, boder, dobrovoljen, zabaven: homo, iocus Ci., Iuppiter cum Iunone remissos agitat iocos O., remissum opus O., remissiores hilarioresque sermones Suet., remisse quid vel serio agentem Suet. za zabavo.
e) popuščajoč v čem, odstopajoč od česa (z gen.): sui iuris remissior Ambr.
-
re-mordeō -ēre -mordī -morsum (re in mordēre)
1.
a) zopet gristi, tudi gristi, vrniti ugriz, ugrizniti nazaj; pren.: me remorsurum (ki znam tudi ugrizniti) petis H.
b) metaf. gristi = vznemirjati, mučiti, peči: Iuv. idr., cura remordet V., desiderium animos remordet L., peccata remordent Lucr.
2. gristi = razjedati, skrčiti: vinum leviter (mediocriter) remordens Cael., remordentes materiae Cael.
-
remōtiō -ōnis, f (removēre)
1. odstranitev, odprava, izločitev: tutoris Ulp.; pren.: criminis Ci., Corn. zavrnitev, odklonitev.
2. pomikanje (premikanje, umikanje, poteg, poteganje, potegnitev) nazaj: brachii Corn.
-
re-moveō -ēre -mōvī -mōtum (re in movēre) nazaj gibati, nazaj premakniti (premikati), nazaj pomakniti (pomikati), nazaj spraviti (spravljati), odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati), izločiti (izločevati), spraviti (spravljati) stran, odvrniti (odvračati), zavrniti (zavračati): Pl., Cu., Iust. idr., comas a fronte removere O. pogladiti nazaj, plura clam de medio Ci., hostes a muro N. pognati nazaj, suos C. umakniti, ab exercitu aliquem removere N., Auct. b. Afr. odpoklicati, equos e conspectu removere C., S. dati odpeljati (odvesti), interpretes C. ali ceteros N. veleti, naj odstopijo, arbitris remotis Ci. brez prič, victum removere N. odtegniti, mensas V. vstati izza (od) mize, se removere a conspectu Auct. b. Afr. umakniti se očem; tako tudi: se removere a vulgo et scaenā H.; evfem.: removere aliquem a vitā Lucr. ali samo removere aliquem (npr. adversarium N.) = interficere spraviti s poti, ubiti, umoriti, usmrtiti; metaf.: Pl., S., H. idr., cura removet soporem O., removere aliquem senatu L. ali quaesturā Suet., removere praetorianos Suet. odsloviti, razpustiti, removere aliquem a republicā C. vzeti komu državne pravice; tudi: narediti koga državi neškodljivega: T., a corporis motu non removeri N. ne biti oviran pri (v) … , invidiam a se removere O., removere se a negotiis Ci. ali removere se artibus Ci. umakniti se, dati čemu slovo, removere se talibus a consiliis N. ne spuščati se v … , se a suspicione removere Ci. = suspicionem a se removere Ci., ioco remoto Ci. ep. brez šale, brez heca, šalo na stran, remove istaec! Ci. ap. Suet. pusti to!, si de quincunce remota est uncia H. če se odšteje, če odštejemo. — Od tod adj. pt. pf. remōtus 3 (adv. -ē)
1. (od)daljen, odročen, daleč se nahajajoč: H., Lucr. idr., remotius antrum O., silvestribus ac remotis locis C., loci … remoti a mari Ci., remoti ab oculis Ci., homo ab agro remotissimus Ci. ki se ni čisto nič ukvarjal s poljedelstvom, aliae (sc. stellae) propius a terris, aliae remotius … eadem spatia conficiunt Ci., longe remotissime facta sunt Aug.; z abl.: remoto mari loco Vell., civitatis oculis remotus Suet.
a) subst. n remōtum -ī, n: in remoto Sen. ph. v daljavi.
b) remōta -ōrum, n oddaljeni kraji: remota et avia T. oddaljeni in odročni kraji.
2. metaf.
a) daleč od česa, oddaljen, razlikujoč se, različen, prost, čist, brez česa: H., Lucr. idr., a culpa remotus est Ci., haec ab honestate remota N. zelo nespodobno, prav nič spodobno, vita remota ab honore populari Ci., scientia remota ab iustitiā Ci., sermo a forensi strepitu longe remotissimus Ci., Apulia ab impetu belli remotissima Ci., locus ab arbitris remotus Ci., homo a suspicione remotissimus Ci.
b) nenaklonjen, neprijazen, nasproten, ne vdan, ne predan: a vino, escis Col. ne marati, ne ljubiti, ab inani laude Ci.
c) zavrgljiv, zaničevanja vreden; subst. remōta -ōrum, n = reiecta, reiectanea, reducta, zavrgljive, odklonljive, zapostavljene stvari, stvari, ki sicer same po sebi niso nič slabega, a jih tudi ni mogoče odobravati (prevod stoiškega ἀποπροηγμένα): Ci.
Opomba: Skrč. obl.: remōrunt (= removērunt), remōrant (= removerant), remōsse (= removisse).
-
re-mūgiō -īre (re in mūgīre)
1. zopet (za)mukati, (za)mukati nazaj, mukaje odgovoriti (odgovarjati): ad mea verba remugis O., Sibylla antro remugit V.
2. metaf. votlo odmevati, votlo se razleči (se razlegati), votlo odjekniti (odjekati, odjekovati), votlo (za)šumeti: vox assensu nemorum ingeminata remugit V., totus remugit mons V., gemitu nemus remugit V., sequitur clamor caelumque remugit V., leve tympanum remugit Cat., nemus ventis remugit H., Ionius remugiens sinus Noto H., nemus alio bellatore (sc. tauro) remugit Stat., nemus latratu remugit Sen. tr.
-
re-mulceō -ēre -mulsī -mulsum (re in mulcēre)
1. nazaj (navzad) (po)gladiti, rahlo nazaj zapogniti (zapogibati), upogniti (upogibati), rahlo nazaj potegniti (potegovati, potezati, vleči): caudam V., crines fronte parili separatu per malas remulcere Ap.
2. (po)gladiti, (po)božati: aures equi Ap.; pren.
a) (u)tešiti, (u)tolažiti, (po)tolažiti, (po)miriti: minas cordaque remulce Stat.
b) razveseliti (razveseljevati): dulcissimis modulis animos audientium remulcere Ap.
-
re-natō -āre (—) -ātus (re in natāre) zopet (pre)plavati nazaj čez kaj: eodem renatato stagno Aug.
-
re-nāvigō -āre (re in nāvigāre) nazaj pluti, nazaj jadrati, nazaj ladjati: post in haec Puteolana et Cumana regna renavigare Ci. ep., ex India renavigant mense Aegyptio Tybi incipiente, nostro Decembri Plin., tenuit et nostra memoria Gai principis ab Astura Antium renavigantis Plin., at hic tumultu rapitur ingenti ferox et saxa fluctu volvit Acheron invius renavigari Sen. tr., qua facie decepti Megarenses tamquam suis et cum successu renavigantibus effuse obvii inermesque rursus oppressi sunt Front.
-
re-neō -ēre (re in nēre) „nazaj presti“, prejo razpresti (razpredati, razprejati), odpresti (odpredati): dolent fila (usodne niti Park) reneri O. = da bi se usoda spremenila.
-
re-nō1 -āre -āvī (re in nāre) nazaj plavati; metaf. simul imis saxa renarint (= renaverint) vadis H. se zopet prikažejo (pomole, pridejo na vrh) iz morske globine.