-
psaltēs -ae, m (gr. ψάλτης) igralec na strunsko glasbilo, glasbenik na strune, citráš, cítrar, tudi pevec: Eccl., contra cum psalte Pisia et cum Flora lurcare ac strepis Varr. fr., exponens psaltis se et geometris multa dicit dedisse Q., psaltas, chordacistas, sambucos, hydraulas M.
-
psaltria -ae, f (tuj. ψάλτρια) igralka na strunsko glasbilo, glasbenica na strune, cítrarica, cítrarka: Ter., qui in coetum mulierum pro psaltria adducitur Ci., collocemus in culcita plumea, psaltriam adducamus Ci., tunc psaltriae sambucistriaeque et convivalia alia ludorum oblectamenta addita epulis L., sed omnes noverunt Mauri atque Indi quae psaltria penem maiorem quam sunt duo Caesaris Anticatones illuc Iuv., Leontiscus Aratum victorem cum tropaeo, psaltriam, Leon Sappho Plin., „quia sub illorum“, inquit, „supercilio non defuit qui psaltriam intromitti peteret“ Macr.
-
psoadicus 3 (gr. ψοαδικός) bolehajoč na zadnjici (sedalu): Cael.
-
pūblicitus, adv. (pūblicus) = pūblicē
1. javno, od države, v državnem imenu, po državnem ukrepu, kot ukrep države, po državnem posredovanju, na državno povelje, po ukazu države, ob državnih stroških, na stroške države: Ter., Enn. ap. Gell., Luc. ap. Non., Gell., hospitio accipi Pl.
2. javno, očitno, vpričo vseh (ljudi), ob navzočnosti, v prisotnosti: ut fiat auctio publicitus Pl., publicitus defendendum est Caecil. ap. Non., publicitus disserere Ap., publicitus esse perinfamem Ap.
-
pūblicō -āre -āvī -ātum (pūblicus)
1. narediti (delati), razglasiti (razglašati), proglasiti (proglašati) kaj za državno last, v imenu države zaseči (zasegati), zapleniti (zaplenjevati), odvze(ma)ti, konfiscirati: bona C., L., N., Plin. iun., privata Ci., pecuniam L., pecunias S., regnum C., agros Ci., aurarias T.; meton.: Ptolemaeum Ci. Ptolemajevo imetje, libertinos Suet. imetje osvobojencev.
2. vse ljudi (vse ljudstvo, občinstvo) udeležiti (udeleževati) česa, vse ljudi (vse ljudstvo, občinstvo) narediti (delati) deležne česa, v javno (upo)rabo prepustiti (prepuščati), v javno (upo)rabo izročiti (izročati), za javno (upo)rabo določiti (določati), za javno (upo)rabo (za javni namen) ustanoviti (ustanavljati): Naev. ap. Prisc., Vell. idr., Aventinum L. (v zazidavo, v pozidavo), silvae et ambulationes in usum populi Suet., bibliothecam Plin., bibliothecas Suet., simulacrum Suet. javno postaviti, corpus suum vulgo Pl. ali pudicitiam T. javno nastaviti (nastavljati), javno proda(ja)ti = prostituirati (se); tako tudi: utrum tibicina debeat publicari Q.
3. occ.
a) javno (po)kazati, javno dokaz(ov)ati: studia sua T., ingenium, virtutem Sen. ph., se Suet. javno nastopiti (nastopati).
b) objaviti (objavljati), izda(ja)ti, razode(va)ti, razkri(va)ti, da(ja)ti na svetlo (na plan(o)): Plin. idr., epistulas, orationem, oratiunculam Plin. iun., libellos Suet., reticenda Iust.
-
pūblicus 3 (na stlat. napisih tudi poblicus in puplicus; po eni od razlag poplicus izhaja iz populus, stlat. poplus „ki (kar) zadeva ljudstvo“, pūblicus pa iz *pūbicus (iz pūbēs) „ki (kar) zadeva odrasle može“; po drugi razlagi gre za besedo etr. izvora)
1. ljudstvo (občino, državo, državljane) zadevajoč, ljudstvu (občini, državi, državljanom) pripadajoč, ljudski, narodov, naroden, občinski, državen (naspr. privatus): loca, litora Ci., flumina Icti., sive privatus esset sive publicus (sc. locus) N. zasebno ali občinsko (državno) zemljišče, suo privato, non publico consilio N. na svojo roko, ne v državnem imenu, pecunia Ci., N. državni denar, državne finance, vectigal Ulp. (Dig.) ali vectigalia Suet. državni dohodki, litterae Ci. ali tabulae Ci. državne listine, uradni dokumenti, vincula N. državna ječa, occupationes C. državni posli, politični posli, publica ac privata sacrificia C., equus (gl. equus) L., servus L. ali minister Ap. državni suženj = oblastniški sluga, uradni sluga (birič), res publica, non privata N. ne zasebna, temveč državna stvar (zadeva), causa L. državna stvar, državna zadeva; pogosto tudi = pravda o državnih stvareh (zadevah): Ci. = iudicium Gell., causae iudiciaque publica Ci. pravde o državnih stvareh (zadevah) in hudodelstvih zoper državo, iniuriae C. državi storjene krivice, razžalitve države, sollicitudo L. zaradi države, sumptu publico Ci. ob državnih stroških, na državne stroške, na stroške države, sine ullā impensā publicā N. brez slehernih državnih stroškov, brez slehernih stroškov z državo, publicum funus Plin. iun., T. na državne stroške prirejen pogreb (toda prim. spodaj pod 2.), bono publico S., L. državi v blaginjo (korist), malo publico S., L. državi v škodo (kvar), na škodo države, pessimo publico Varr., L. idr. državi v največjo škodo, na največjo škodo države, magnificentia Ci. sijaj(nost) države, egregium T. slava države, poena L. od države naložena kazen, periculum L. od države prevzeta nevarnost, dii N. ljudska (državna) božanstva, consilium Ci. državni (= senatski) ukrep (sklep), publicos canes alere Ci. rediti pse na državne stroške (naspr. domesticos canes alere Ci. rediti pse na svoje stroške); poseb. pogosto res publica država (gl. pod rēs). Od tod subst. pūblicus -ī, m državni suženj, oblastniški suženj, uradni sluga, nižji sluga kakega oblastnika, svečeništva, birič (s celotnim izrazom servus publicus, gl. zgoraj): metuit publicos Pl. redarjev, redarstva; pūblicum -ī, n
a) država, občina, občinstvo, ljudska skupščina, ljudski (narodni) zbor: in publicum emere, redimere L. ali consulere in publicum Plin. iun. za državo, in publicum polliceri C. v splošni (obči) prid, in publico animadvertere Plin. iun. v državnem imenu, referre in publicum cornua C. na ljudski skupščini pokazati.
b) državna last (lastnina): publicum populi Romani fieri Ci., avertere aliquid de publico Ci., iubere aliquem (aliquid) populi Romani esse L., Icti. proglasiti (proglašati), razglasiti (razglašati) koga (kaj) za državno lastnino, narediti (delati) koga (kaj) last države, Campanum publicum Ci. kampan(ij)sko državno zemljišče.
c) državni zaklad, državna blagajna, erár: de publico convivari Ci. na državne stroške, pecunias in publico deponere C., pecuniam ex publico tradere C. ali dare L., bona addicere in publicum C. prisoditi (prisojati) državni blagajni, in publicum redigere L. ali referre N. ali conferre L. spraviti (spravljati), odda(ja)ti, prispevati v državno blagajno, publico teneri Suet. biti zavezan (dolžan) plačevati davek državni blagajni.
d) državni dohodki, davki: publica male redimere Ci., conducere publica H.; metaf.: qui salutationum publicum exercet Sen. ph. ki pobira davek (= zahteva vstopnino) od obiskovalcev svojega gospoda (o nekem vratarju); occ. davčni zakup, davčno zakupništvo, državni zakup, državno zakupništvo: dum in eo publico essent L. dokler bi imeli ta državni zakup, magnas partes (deleže) habere publicorum Ci., societates publicorum Ci. delniške družbe za davčni zakup, delniške družbe glavnih davčnih zakupnikov, magister scripturae et sex publicorum Ci. davčni ravnatelj, publicum habere Pl. biti državni zakupnik, biti davčni zakupnik, publicum quadragesimae in Asiā agere Suet. pobirati štiridesetino (kot dačo, dajatev, davek), biti štiridesetinski mitninar (pri državnih zakupnikih); publico frui Ci., Ulp. (Dig.) uživati (prejemati) dohodek od (iz) državnega zakupa.
e) državni arhiv, državno pismohranišče, državna pismohrana: ut scriptum in publico in litteris exstat Varr.
2. javen, občen, obči, splošen, navaden, običajen: favor O., lux publica mundi H. (o soncu), dies Sen. ph. navaden dan (= od jutra do večera), officia Plin. iun., verbum Sen. ph., verba Ci., mores Cu., usus H., Vell., Icti., vina Plin., incendium, pavor L., funus Suet. ob katerem žaluje vsa država (s prekinitvijo delovanja sodišč in drugimi zunanjimi znamenji žalovanja); pesn.: publica cura iuvenum prodis H. skrb čisto vseh mladeničev; publicum est z inf. splošna navada je, splošno uveljavljeno je: publicum eorum (sc. picorum) est tabulata ramorum sustinendo nido provide eligere Plin.; occ. (pesn.) preprost, navaden, vsakdanji, običajen: structura carminis O., vena Iuv., sermo non publici saporis Petr. — Od tod subst. pūblica -ae, f javna blodnica, javna deklina, vlačuga, prostitutka: Sen. ph., Aug.; pūblicum -ī, n javnost, javen prostor, cesta, ulica: in publicum prodire Ci. (od)iti na ulico, (od)iti z doma, javno se (po)kazati, (po)kazati se v javnosti, in publicum se proripere L., in publicum egredi T., in publico (zunaj, z doma) esse non audet, inclusit se domi Ci., in publico (javno) epulari L. ali convivari Ci., in publico versari T., in publico adsistere C., blandiores in publico (na cesti, javno) quam in privato (doma) L., pernoctare in publico Ci. na cesti, publico carere Ci. ali abstinere T., Suet. ne (od)iti z doma, osta(ja)ti doma, rapi de publico Suet., lecticā per publicum vehi Suet., in publico ponere N. ali publico proponere L. ali in publicum proponere Ci. javno izpostaviti, cadaver in publicum (na cesto) abicere Ci., aequare Meli domum publico Varr. izravnati s cesto = porušiti; occ. javno (tj. občinsko ali državno) skladišče: frumenti quod inventum est, in publicum conferunt C., quod (sc. panicum et hordeum corruptum) in publicum contulerunt C. — Od tod adv.
a) pūblicē (star. pōblicē)
1. javno, od države, s strani države, v imenu države, na povelje (ukaz) države, po državnem ukrepu, v prid (korist) državi, za državo (naspr. privatim): privatim ac (et) publice, neque publice neque privatim Ci. idr., p. dicere, venire, interfici Ci., rapere S., frumentum polliceri C., ab Atheniensibus publice exposcebatur (sc. Themistocles) N., litteras publice scribere Ci. ali mittere Ci., N. (na)pisati (ali poslati) uradno pismo (dopis), publice damnati N. v imenu države, publice maximam putant laudem C. za državo, cum enim versuram facere publice necesse esset N. vzeti državno posojilo, mali quid ortum ex hoc sit Ter. državi v škodo (kvar); occ. na državne stroške, na stroške države, ob državnih stroških: publice efferri, ali N., vesci L., statua publice ei in foro constituta est N.
2. občno, (v)obče, splošno, vsak brez razločka, vsi brez razlike, vsi skupaj: Gell., Icti. idr., publice exsulatum ire L.
3. javno, vpričo vseh ljudi, ob navzočnosti vseh ljudi, pred vsem svetom: Eutr., publice disserere Ap., Gell., rumor publice crebuerat Ap.
b) pūbliciter = pūblicē 1.: Pomp. ap. Non.
-
puer-pera -ae, f (puer in parĕre) otročnica, poródnica (porodníca): Ter., H., Plin.; tudi žena na porodu: Pl., Cat.; atrib.: uxor Sen. ph.
-
pulmōnārius 3 (pulmō) pljučen
1. na pljučih obolel, sušičen, jetičen: ovis Col.
2. pljuča zdraveč: radicula Veg.
-
putō -āre -āvī -ātum (putus čist; prim. purus)
1. čistiti, očistiti (očiščati, očiščevati), (o)čediti, (o)snažiti: vellus Varr., lunam Tit. ap. Non., tracta (sc. licia) de niveo vellere dente putat Tib., putare dolia Ca., aurum putatum P. F.; occ. kot hort. t.t. (drevje, trte) trebiti, otrebiti (otrebljati), obrezati (obrezovati, obrezavati), obsekati (obsekovati, obsekavati), (o)klestiti: Col., Gell., Iust., Don., Ambr. idr., putum est purum, unde putare vites dicimus Fest., arbores Ca., vites, vitem putando fingere V.
2. metaf.
a) (račun) na čisto da(ja)ti (spraviti, spravljati), poravna(va)ti, (na)računati, poračunati (poračunavati), obračunati (obračunavati), izračunati (izračunavati), preračunati (preračunavati), urediti (urejati) račun(e): Pl., Afr. fr., Macr., Gell. idr., antiqui purum putum dixerunt: ideo ratio putari dicitur Varr., rationes Ca., vilicus rationem cum domino crebro putet Ca., rationes putare cum publicanis Ci. obračuna(va)ti, urediti (urejati) račune; occ. duševno, v duhu (pre)računati = preudariti (preudarjati), premisliti (premišljati, premišljevati), razmisliti (razmišljati, razmišljevati): Pl. idr., multa suo cum corde V., constitit multa putans (sc. Aeneas) V., illud debes putare z ACI: Ci.
b) (v)šteti, (za)računati, v poštev vzeti (jemati), upoštevati, v ceno vračuna(va)ti: colliciares … pro binis putabuntur Ca., si denariis quadringentis Cupidinem putasset Ci.; od tod sploh (po notranji vrednosti) (o)ceniti (ocenjevati), čislati, imeti, šteti za kaj: tyrannis magnarum opum putabatur N. tiranija (samodrštvo, samosilništvo) se je štela za zelo mogočno; z gen. pretii: tanti (toliko) putat conubia nostra O., honores si magni (visoko) non putemus Ci., putare commoda parvi (malo) Cat., pluris (več, više) putare quod utile est, quam quod honestum Ci., divitias minimi (prav (zelo) malo, najmanj) putare Ci., auspicia, populi iudicium nihili putare Ci. za nič šteti; s pro: leges pro nihilo, damnationem pro praeturā Ci.; s praep. in z abl.: Ter. idr., aliquem in hominum numero putare Ci. imeti za človeka, šteti med ljudi, imperatorem in aliquo numero Ci. nekoliko šteti = nekoliko čislati, imeti nekoliko v čislih, aliquid in expetendis rebus Ci. šteti med … , maximum bonum in celeritate putabat S.; s supra z acc.: ratio, quae supra hominem putatum est Ci.; večinoma s predik. acc., v pass. z dvojnim nom.: Ter., H., Eutr. idr., nullius pepercit uitae, quem eius insidiatorem putaret N., nihil rectum putabant N., putare hominem prae se neminem, se solum beatum, se solum potentem Ci., quae apud illos turpia putantur N. velja za sramot(n)o, ea regio putabatur locupletissima N. je veljala za posebej bogato; z inf. kot obj.: leporem gustare fas non putant C. imajo (štejejo) za nedovoljeno, praeesse agro colendo flagitium putas Ci. kmetovanje ti je sramota, kmetovanje šteješ za sramoto.
c) meniti, misliti, soditi, smatrati, misli (mnenja) biti; nav. z ACI, v pass. z NCI: Ter., Iuv. idr., putant id esse certissimum Ci., nullos omnino esse (sc. deos) putare Ci., te reum fore putas Ci., Apronium absolutum iri putabat Ci., prudens esse in iure civili putabatur Ci., cuius (sc. solis) lumine conlustrari putatur (sc. luna) Ci.; pogosto brez esse: S., H. idr., tempus transmittendum putavi Ci., etiam iniquo loco dimicandum putare C., neque satis causae putamus C. nimamo za (ne zdi se nam) dovolj tehtno, facta puta (imej, štej za storjeno), quaecumque iubes O., dictum puta Ter., putare deos Ci. verovati v bogove; pesn. včasih brez acc.: stare putes O. človek bi mislil, bi utegnil misliti, sensisse putares O. človek bi bil mislil, bi bil utegnil misliti, acies mea (moje oči) videt aut videre putat O.; v opisni konjugaciji brezos.: anne putandum est ((ali) je verjetno) animas ire ad caelum? V.; pogosto pri Ci. pleonast. (torej glag. ni treba sloveniti): coniecturā perspicite, quantum id bellum factum putetis; pri istem piscu včasih elipt.: insula et Cappadociae regnum de me loquentur; puto enim regem Deiotarum (sc. de me locuturum esse) Ci. ep.; abs.: recte putas Ter., non putaram Ci.; kot vrinjeni stavek puto, ut puto: cuius modi velim, puto, quaeris Caelius ap. Ci. ep., non, puto, repudiabis Vatinius ap. Ci. ep., hunc unum excipio, ut puto pudenter Cat.; vrinjeni stavek je včasih postavljen na čelo: puto, inter me teque convenit Sen. ph., ut puto, non poteris ipsa referre vicem O.; iron.: at, puto … O., puto, licuit Suet. — Od tod imper. pută kot adv. (= „vzemi“, „misli si“ =) vzemimo, recimo, na primer (naprimer), namreč: Dig., Cels. idr., „Quinte“ puta aut „Publi“ H., hoc, puta, non iustum est Pers.; tako tudi ut puta kakor (kot) na primer (npr.): ut puta in fronte Cels., ut puta funis, frumentum, navis Sen. ph.
-
pȳthaulēs -ae, m (gr. πυϑαύλης = ὁ τὰ Πύϑια αὐλῶν)
1. pitávles = tisti, ki na piščal igra pesem o boju Apolona z zmajem Pitonom: his quoque ludis pythaules qui Pythia cantaverunt septem habuit palliatos qui voce cantaverunt, unde postea appellatus est choraules Hyg.
2. metaf. piščalkar, piskač (ki v tragediji spremlja canticum ali pa igra hvalnice bogovom): Vop., priusquam in orchestra pythaules inflet tibias, domi suae ramices rumpit Varr. ap. Non., illud quidem fartum est et ingenti studio, quis sit pythaules bonus, iudicatur Sen. ph.
-
quā1 (sc. viā ali parte; adv. abl. sg. f pron. quī)
I. vprašalno kod?, kje?, metaf. kako?: illuc qua veniam? Ci., nescio qua ascendit Ci. nekako, qua facere id possis, nostram accipe mentem V. —
II. oziralno
1. koder (kjer), s katere strani, na kateri strani: ad omnes aditūs, qua adiri poterat Ci., qua intenderat L., qua res inclinatura esset L., duae viae, qua ad hibernacula posset perveniri N., ara Athenarum, qua ad meridiem vergit N.; z determinativnim eā: ea transire flumen, qua traductus est equitatus C.; occ. (pri glagolih pregibanja) kamor: ire viam, qua monstret eques H., in Atrebatium fines, qua sibi iter faciendum sit C., qua se per fenestras luna fundebat V.
2. metaf.
a) do koder, kolikor: colles occupare, qua despici poterat C., effuge, qua potes O., mitigare naturam, qua repugnat Q., qua visa est Fortuna pati, tua moenia texi V.
b) kakor, na kakršen način: qua labet Cat. kakor se komu hoče, kakor komu drago, na poljuben način; s ponavljanjem: qua res, qua ratio suaderet, quaene … H.
c) quā … quā deloma … deloma, nekaj … nekaj, in … in, kakor … tako: usi sunt qua suis quisque, qua totius ordinis viribus L., qua consules, qua exercitum increpare L., qua dominus, qua advocati Ci., qua virum, qua uxorem di vos perdant Pl., qua feminae, qua viri Plin. iun., qua corporis, qua animi robur Val. Max. —
III. nedoločno (enklitično), nekako, kako, na kak način, morda, v zvezi z nē in sī: nē quā (nēquā) Ter. da ne bi morda, sī quā (sīquā) fata sinant V., sī quā (sīquā) fors adiuvet ausum V.
-
quā-cumque, mlajše quā-cunque (prim. qu ā)
1. koder koli, kjer koli, povsod … koder; prvotno ločeno: qua se cumque tulit V.; kasneje pisano skupaj: quacumque iter fecit Ci., N., quacumque nos commovimus Ci., quacumque se intendisset L., quacumque custodiant L., Minerva spectantem aspectans, quacumque aspiceretur Plin. s katere koli strani.
2. metaf. kakor koli, na vsak način: quacumque incidere lites V.
-
quadrātiō -ōnis, f (quadrāre) razdelitev na štirikotnike; meton. štirikotnik, štiriogelnik, četverokotnik, četveroogelnik, kvadrat: linea rotundationis, quae quadrationis angulos tangat Vitr.
-
quadrātūra -ae, f (quadrāre) preoblikovanje v štirikotnik, razdelitev na štiri dele, kvadratura: circuli quadratura Ps.-Ap.; meton. štirikotnik, štiriogelnik, četverokotnik, četveroogelnik, kvadrat: quadraturam vitream inserere Vop. vstaviti štirikoten kos stekla.
-
quadri-fāriam, adv. (quattuor; prim. bifāriam, multifāriam) četvern(at)o
1. na štiri dele, na četvero: Vitr., dispertire Varr. ap. Non., Suet., coniurati quadrifariam se diviserunt L., quadrifariam urbe divisā L.
2. na štiri načine (na četver(en) način): continebunt hi personas sedecim fratre dupliciter et pronepote et pronepte singulis quadrifariam … acceptis Paul. (Dig.).
-
quadri-fāriter, adv. (quattuor; prim. quadrifārius) četver(n)o, četvernato, na štiri načine (na četver(en) način): proavus, qui quadrifariter intellegitur Paul. (Dig.).
-
quadri-fidus 3 (quattuor in findere)
1. na štiri dele (na četvero) razcepljen (razklan), četverocepen: hic stirpes obruit arvo quadrifidasque sudes V., taleae propius stirpem recisae quadrifidas plerumque … bifidas ridicas subministrant Col., cum fingeret alti quadrifida trabe tela Iovis Val. Fl.; prolept.: quadrifidam quercum cuneis ut forte coactis scindebat V. na štiri dele.
2. metaf. na štiri dele razdeljen, štiridelen: incipe quadrifidum Phoebi torquere laborem Cl., omnem terram quadrifidam dividunt Macr., tetrachordorum, quos quadrifidos appellamus, divisiones innumerabiles sint M.
-
quadri-fluus 3 (quattuor in fluere) na štiri dele (strani) tekoč: prataque multicolora latex quadrifluo celer amne rigat Prud. idr. Eccl.
-
quadri-fluvium -iī, n (quattuor in fluvius) (po)tek na štiri strani (v štiri smeri); metaf.: ima autem, cum excisa quadrifluviis disparatur, eiecto torulo ex eadem arbore ad intestina opera comparatur Vitr. na štiri dele (po teku viter = lesnih žil).
-
quadri-partītus (quadri-pertītus) 3 (quattuor in partīrī) na štiri dele (na četvero) razdeljen, četveren, četvernat, štiridelen, štiričlen(ast), štiričlenski: ratiocinatio Q., distributio Ci., divisio Ci., commutationes temporum Ci., exercitus T.; adv. abl. quadri-partītō (quadri-pertītō) na štiri dele (na četvero) razdeljeno: brachia deinde sub stella quadripertito locabimus tenerosque palmites super iugum ligabimus Col.