Franja

expūgnō -āre -āvī -ātum

1. izvojevati, z naskokom zavzeti, pribojevati, osvojiti: Mutinam, urbīs Ci., expugnabantur domus Ci., expugnare urbem obsidione, nonnullas urbes per vim, oppidum ex itinere, castellum, naves C., loca multa, Saguntum vi N., Cirtam armis, oppidum vineis turribusque S., villas S. vlomiti v … , vdreti (vdirati) v … , magni moenia mundi Lucr., turrim V., Dardanius Spartam expugnavit adulter V. se je splazil v Šparto, filia rectius expugnat iuvenum domos H. naskoči, expugnare urbem L.

2. premagati, nadvladati, obvladati, podvreči: ad expugnandos hostīs inertissimus Ci., stipendiariis Aeduorum expugnatis C., nosmet ipsos expugnaverimus N. se bomo … ugonobili, expugnare reges Lucr., tyrannos, Philippum, Antiochum acie L., praesidium T., tot viri expugnati T., expugnare veteres incolas Iust.; ret. (o stvareh): fames obsessos expugnavit L. lakota je oblegance prisilila, da so se vdali, tempestas expugnat navis reliquias Petr., flumen montem expugnat Plin. predere, lacte equino venena et toxica expugnantur Plin. kobilje mleko zamori strupe …

3. napasti (napadati): sic furentem circuit expugnans Stat.; pren. z besedami napasti: intentionem aut assumptionem aut conclusionem Q.

4. pren.
a) izsiliti, prisiliti, s trudom (pri)dobiti, doseči, izposlovati, dognati: aurum a patre Pl., nihil tam munitum, quod non expugnari pecuniā possit Ci., quibus adlegationibus illam sibi legationem expugnavit Ci., fortunas eius patrias expugnare Ci., expugnare coepta O.; s finalnim stavkom: Petr., expugnavit iste, ut dies triginta quinque tollerentur Ci., summa vi expugnatum est, ut … L.
b) premoči, premagati, zmagati, obvladati, ugnati, ukrotiti, uničiti, vzeti: Fl., Lact., sapientis animus magnitudine consilii vincetur et expugnabitur Ci., expugnare legatorum pertinaciam L., quaestiones L. preprečiti, decus muliebre L. ali pudicitiam Ci. vzeti, (o)skruniti, quae tua virtus, expugnabimus H., paupertatem expugnare Petr., expugnari precibus uxoris Suet. preprositi se dati ženi, expugnatus tandem Suet.

Opomba: Star. inf. fut. act.: expugnassere Pl.

exputō² -āre -āvī -ātum dodobra premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati): utramque rem simul Pl.; exputare non possum (z odvisnim vprašanjem): Plancus in Ci. ep. dognati.

exquirō -ere -quīsīvī -quīsītum (ex in quaerere), star. exquaerō -ere

1. (po)iskati, izslediti (izsledovati), (iz)najti, odkriti: exquaere ex illis multis (sc. amicis) unum, qui certus siet Pl. izberi, exquirere stirpem Pac. fr., locum similem, vestras terras V., antiquam exquirite matrem! V., equirere frigus difficile est V., militibus exquirere honores novos Ci., iter per Diviciacum exquirere C.; occ.
a) preisk(ov)ati, prebroditi: vescendi causā terrā marique omnia S.
b) pregled(ov)ati, razisk(ov)ati: eorum tabulas Ci., noli eius facta ad antiquae religionis rationem (po merilu) exquirere Ci., in exquirendo iure augurum curiosus Ci.

2. pren. izvedeti, dognati, izmodrovati, razglabljati, do dna priti čemu: verum, ratione veritatem, consilia Ci., ambages L.; z odvisnim vprašanjem: quid in omni genere vitae optimum et verissimum sit exquirere Ci.; occ.
a) izpraš(ev)ati, vpraš(ev)ati, povpraš(ev)ati koga po čem, za kaj, poizvedovati: exquire quidvis Pl., quid id exquaeris? Pl., quolibet cruciatu per me exquire Ter., exquirere palam pretia Ci., sententias C., quasi per saturam sententiis exquisitis S., Aeneas exquiritque auditque virûm monumenta piorum V., exquirire sensūs T. — Skladi: cum ex te causas divinationis exquiro Ci., a te nihil certi exquiro Ci. ep., exquirere pretia ali imperatoria consilia (nakane) ab aliquo L.; z odvisnim vprašanjem: salutavi et valuissetne usque exquisivi semel Pl., quid iis de quoque officii genere placeat exquirire Ci., exquire de Blesamio, num quid ad regem … scripserit Ci., iactabat exquisiturum se … de Caesonia sua, cur eam tanto opere diligeret Suet. Subst. pt. pf. exquīsīta -ōrum, n poizvedbe: Ci. (De orat. I, 33, 150).
b) zahtevati, (iz)prositi: alicuius consilium (svéta) Ci., sed haec non nimis exquiro a Graecis Ci. ep., iuvenem (sc. equum) magistri exquirunt V., pacem per aras exquirunt V. — Od tod adj. pt. pf. exquīsītus 3, adv. -ē,

1. izbran, odbran, izboren: sententiae, litterarum iudicium Ci., supplicia Ci. izbrane = najhujše kazni, laudantur equisitissimis verbis Ci., exquisitae epulae Plin., verba exquisitiora Q., exquisitissimi gemmarum colores M.; occ. natezan, prisiljen: munditia nimis exquisita Ci., verba exquisita Q.

2. natančen, skrben, korenit: exquisitā doctrinā philosophi Ci., exquisitius dicendi genus Ci., exquisite disputare Ci., ali dicere Gell., rationes eae, quae exquisitius a philosophis colliguntur Ci., exquisitius sermocinari Suet. globokomiselno, težko umljivo, libri, quos de animalibus exquisitissime composuit Gell.

exsatiō -āre -āvī -ātum

1. dodobra nasititi: exsatiati cibo vinoque L.

2. pren. povsem zadovoljiti (zadovoljevati): quorum saevitiam non mors noxiorum exsatiet L., populum Romanum ne morte quidem Scipionis exsatiari L., exsatiata laus Cu.; pesn.: clade exsatiata domus O. sila moritve, multo cruore exsatiate … enses! Sil., tela exsatiare Stat.

exscrībō -ere -scrīpsī -scrīptum

1. izpis(ov)ati, prepis(ov)ati: quasi exscribendi potestatem non haberet Ci., exscribere complura de Magonis libris Varr., tabulas in foro Ci., litteras (pisma) Ci., ex Plauti comoedia duos versus Gell.

2. napisati, zapisati, zabeležiti (zabeleževati): Col., nomina, bonos in aliis tabulis Pl., omnia Ci. fr., sacra omnia exscripta L.

3. narisati, naslikati, preslikati: imagines Plin. iun.; pren.: aliquem mirā similitudine Plin. iun. komu čisto podoben biti.

exsecō (execō, ex[s]icō) -āre -secuī -sectum

1. izrezati, odrezati, odsekati: Pl., Sen. ph., Ap. idr., exsecta lingua Ci., Cat., armarii fundum exsecuit Ci., cornu exsecto H., exsecare pelles O., Lichas exsectus matre peremptā V., exsecare serrā arborem Col. odžagati, arbores et vites Amm., vivae mulieris ventrem Amm. razparati, qui sexcentos exsecuit Tert. je rezal; pren.: exsecare vitiosas partes rei publicae Ci., nervis omnibus urbis exsectis Ci., exsecant pestem aliquam tamquam strumam civitatis Ci., quid miserius quam exsectum et exemptum honoribus senatoriis labore et molestia non carere Plin. iun.; pesn.: quinas hic capiti mercedes exsecat H. odira s petimi odstotki (mesečno = s 60% letno).

2. occ. komu moštvo vzeti, skopiti koga: Petr., Mart., Suet., Ap., Lact., opinio exsectum Caelum a filio Saturno Ci., exsectis virilitatem restituere non posse Auct. b. Alx.

Opomba: Cj. pf. act.: exsecaveris Ca.

exsequor in exequor -quī -secūtus sum

I. do groba spremiti (spremljati), za pogrebom koga iti: uxorem Pl., funus Massur. Sabin. ap. Gell., qui labores morte finisset gravīs, hunc omni … laude et laetitia exsequi Ci. poet.

— II.

1. (sovražnika do konca) preganjati, zasledovati: vos, dii, testes facio me Tarquinium ferro ignique exsecuturum L.; occ. kaj (poseb. jur.) zasledovati, kaznovati, maščevati: rem tam atrocem, dolorem, deorum iura violata L., delicta Suet., omnia scire, non omnia exsequi T., iniurias hospitum accusationibus Plin. iun., crimen, iniurias Icti.; abs.: caesus est; exsequar Sen. ph. maščevati ga hočem.

2. pren.
a) zasledovati kaj = poganjati se za čim, prizadevati si za kaj, stremeti za čim, skušati kaj doseči: aspectum tuum Pl. hrepeneti po … , aeternitatem Ci., sua consilia, suam spem L.
b) occ. α) iskati svojo pravico, uveljaviti (uveljavljati) svojo pravico: ius suum armis C., formulam iuris exsequendi constituere L., exsequi litem, causam Icti. β) kaj (poizvedujoč) zasledovati, dognati, spraševati, raziskovati, izslediti: si vis veram rationem exsequi Ter., sciscitando aliquid exsequi L., quae cognosse in rem erat, summā omnia cum cura inquirendo exsequebatur L.; z odvisnim vprašanjem: quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur L.; exsequi si quidem omnia humanus animus queat Plin. Od tod adj. pt. pr. exsequēns -entis raziskujoč, izsledujoč: memoriarum veterum exsequentissimus Gell. zelo marljiv raziskovalec. γ) kako stranko slediti, prijeti se je, držati se je: sectam meam exsecutae comites Cat.
c) izvršiti (izvrševati), izvesti (izvajati), opraviti (opravljati), storiti, dokončati: imperium Ter., Sil., rem astute Pl., cum aliquo sermonem Pl. spustiti se s kom v pogovor, orationem, mandata vestra, munus officii, omnia regis officia et munera, in exsequendis negotiis Ci., id non exsequi usque ad extremum Ci. ne dokončati, ne vztrajati v … , exsequi mandata, decreta, officia, negotium, quod idoneum videtur S., praecepta V., iussa V., Cu., hoc unum mihi exsequere V. stori mi, exsequi pompas V. slaviti = svečano obhajati, ministeria L., incepta L. nadaljevati, propositum Val. Max., occasio exsequendi sceleris Cu., exsequi non ducis magis quam militis munia Cu., accusationem T. končati, obsidiones T., mortem Pl., T. „smrt izvesti“ = smrt si zadati, usmrtiti se; abs.: fuisse eum … in exsequendo virum Vell.; z ut: mihi exsequi certa res est, ut abeam Pl. V pass. pomenu: exsecuto regis imperio Iust., sententiae exsequentur ali an … iudicis sententia exsequi possit Ulp. (Dig.).
č) „z besedami izvajati“ = (p)opisovati, pripovedovati, razvi(ja)ti, povedati, razložiti (razlagati): ea vix verbis exsequi posse Ci., protenus mellis dona exsequar V., exsequi laudes, viam consilii scelerati, subtiliter numerum L., multos ambitus fecerim, si quae variant auctores omnia exsequi velim L., haec exsecutus sum pluribus Ph., consilium diutius exsequi supervacuum est Cu., brassicae laudes longum est exsequi Plin., haec omnia copiosius, diligentius, verbosius exsequi Q., ea in libro primo Q., imagines et elogia universi generis Suet.; abs.: perge exsequi Pl., in exsequendo suas vires adhibere Q.; z odvisnim vprašanjem: exsequebatur, quae derivatio esset L., diligentissime est exsecutus, quid … soleret accidere Q., exsequendum reor, quae tua copia (fuerit) T.
d) kaj zlega (skupaj s kom) prebiti, presta(ja)ti, (pre)trpeti, česa zlega soudeležiti (soudeleževati) se: hanc aerumnam, sororis causā egestatem Pl., lucri causā probrum Pl. požreti, fatum Pompei unā Ci., cladem illam fugamque Ci.

exserō in (redko) exerō -ere -(s)erui -(s)ertum

I.

1. ven dati, dati iz česa, pomoliti iz česa, potegniti, (po)vzdigniti (povzdigovati): adversus Gallum … linguam … ab inrisu exserentem L., ensibus exsertis O. z golimi meči, exserere manum L., Fr., brachium Q., radicem Col. izruvati, vincula Col. razvezati; pesn.: caput altius O., digitum exsere, peccas Pers. le mezinec iztegni, exserere ad osculum caput Petr. Od kod? z abl.: caput ponto, aquis bracchia O., viam, quā se exsereret O., exserere se domicilio (o polžu) Plin. zlesti iz hiše = lupine, s praep.: herba cacumen exserit ex humo O., exserere linguam per os Plin., caput ab oceano Lucan.

2. occ. (ude izpod obleke) pomoliti = razgrniti (razgrinjati), razgaliti (razgaljati): dextris humeris exsertis C., exserere bracchia O., exserta mamma, papilla V., exserere uber Val. Max.; z grškim acc.: Amazon, unum exserta latus pugnae V. na eni strani (prsi) razgaljena za boj, truces exerta manūs Val. Fl., exerti ingentes humeros Stat.

— II. pren.

1. rešiti česa: se aere alieno Ci.

2. kaj očitno storiti = (po)kazati, razode(va)ti: secreta mentis ore Sen. tr., ut in genere causae indubitabili fiducia se ipsa nimium exserere non debeat Q., exserere principem Suet. svojo moč kot vladar kazati, in librum tuum ius, quod dedisti Plin. iun., virtus exseret se aliquando Lact., suave quoddam principium dicendi exseritur Amm. — Od tod adj. pt. pf. ex(s)ertus 3, adv. -ē,

1. ven pomoljen, od tod štrleč: dentes exerti, ut apro Plin., manus exertiores Q.

2. pren.
a) očiten: exerto bello Stat.
b) močan, krepak, pogumen, srčen: exserere cachinnus Ap., vigor, bellator Amm., exsertiores foris, subiecti domi Tert., exserte iubere Tert. strogo, ad audendum exsertius consurgere Amm.

exsiliō in exiliō (ēsiliō) -īre -siluī -sultūrus (e[x] in salīre)

1.
a) ven skočiti, skočiti iz česa: exsilit in siccum V. (o kači); pren. (o stvareh): lumen exilit Lucr. švigne, exsiluere oculi O. so izstopile, quoniam legumina exsiliunt Plin., exsiliunt crines Stat. Od kod? z abl.: domo levis exsilit (mus) H., ut … exiliant cavis … nubibus ignes O. da šviga ogenj iz … ; z e(x): puer citus e cunis exilit Pl., exsilire e mari Suet. (o ribi). Kam?: huc … foras, ad molam Pl., ad te Ter., in privatorum damna Amm.
b) (hipoma) pojaviti se, (hipoma) nastati: mox subitum nemus … exiluit Sil., gelida non crebrior exsilit Arcto grando Stat., tam subitas acies exsiluisse reor Cl.

2. skočiti kvišku, skočiti na noge, poskočiti (poskakovati): Suet., Aug., in (pri) M. Anii testimonio Ci., gaudio (od veselja) exsilire Ci., clamore atque impetu perturbatus exsiluisti Ci., utcumque fortis exsilis puerpera H. skočiš iz postelje, cor exsilit Sen. ph. poskakuje, utripa. Od kod? z abl.: stratis … exiluit O., exsilire gremio, loco O., sedibus Lucan., cathedrā Plin. iun.: s praep.: properans de sella exilit Ci., ex sella exsiluit Cu. Kam?: exsilit ad caelum arbos V., arundo in caelum exsilit Sen. tr. leti; pesn.: lunares equi exsiluistis O. ste kot mesečni (= boginje Lune) konji skočili (= ste bili prestavljeni) na nebo.

Opomba: Pf. exsilīvī: Sen. ph., Plin., Suet., Arn., Aug., Vulg., Amm.; exsiliī: Sen. ph., Stat., Vulg. Obl.: ēsilit (pr.) Gell.

exsilium in exilium -iī, n (exsul)

1. (prostovoljno ali neprostovoljno) bivanje v tujini, zunaj domovine, pregnanstvo (prim. relēgātiō): qui exsilii causā solum verterit Ci., exsilii poena Ci., pubes collecta exsilio (dat.) V. zbrana, da ubeži iz domovine, longa exsilia V., aeternum exsilium H. smrt, exsilium voluntarium Sen. ph.; z glagoli: exsilio redire Pl., redire de exsilio Pl. ali ab exsilio Sen. rh., Plin. iun., quem leges exsilio, natura morte multavit Ci., rectā perge in exsilium Ci., esse in exsilio Ci., in exsilium ire Ci., proficisci Ci., S., aliquem exsilio adficere, multare Ci. kaznovati, exsilio decem annorum multatus est N., in exsilium eicere, pellere Ci., ali expellere N., aliquem reducere de exsilio Ci., ali ab exsilio Q., aliquem revocare de exsilio L. ali ab exsilio T., Iust., in exsilium mittere L., Sen. rh. idr., reverti ab exsilio, ab longo exsilio Tarentum regredi T., aliquem in exsilium ire cogere Iust., aliquem exsilio damnare Eccl.

2. met.
a) kraj pregnanstva, pribežališče: Sen. ph., exsilium … non supplicium est, sed perfugium portusque supplicii Ci., quodvis ex(s)ilium his est optatius quam patria Ci., diversa exsilia quaerere V., multa exilia patēre fugienti Cu., tutum exsilium orabant T., egressos exsilium in easdem insulas redegit T.
b) v pl. = pregnanci: plenum exsiliis mare T.

exsistō in existō -ere -stitī (extitī)

I. intr.

1. izstopiti (izstopati), nastopiti (nastopati), vstati: conaris hoc dicere neminem exstitisse, qui Quinctium defenderet Ci. da ni nihče nastopil, reliqua, quibus (za kar) domini non exstitere L. Od kod? z abl: spelunca, qua Ditem patrem ferunt repente … exstitisse Ci., exsistere mediā alvo O.; s praep.: ab ara, de terra, ex arvis Ci., ab inferis L.

2. occ.
a) na dan (na vrh) priti (prihajati), pokazati se, prikazati se: equus submersus voraginibus non exstitit Ci., in media ferme urbe armati terrā (iz podkopa) exsistebant Cu.
b) voj. prodreti, planiti iz … : qui signo dato omnes e latebris exsisterent L., exsistere ex collibus primis Auct. b. Afr.
c) (nastajajoč) vzdigniti (vzdigati) se, pojaviti (pojavljati) se, nasta(ja)ti, roditi se: a media fronte inter aures unum cornu exsistit C., palma … ex pavimento exstitisse ostendebatur C., existere terris Lucr. (o živalih), stercore de taetro Lucr. (o črvih); pren.: scriptum est … vocem ab aede Iunonis extitisse Ci. da se je oglasilo, fons exsistit L., O. izvira.

3. pren.
a) nasta(ja)ti, posta(ja)ti, nastopiti, bi(va)ti: lacum repente exstitisse Ci., ut illa flamma divinitus exstitisse videatur Ci., magna … in ipsis operibus flamma exstitit Hirt., intolerabilis aestus exsistit, acrior flatus exsistit Cu., discidium exstiterat, bellum exsistit ex Sicilia, ex luxuria exsistat avaritia necesse est, in qua (tertia parte animi) irarum existit ardor, exsistit autem hoc loco quaestio subdifficilis, nisi Ilias illa extitisset Ci., exsistit motus, tanta malacia repente exstitit, magna inter eos controversia exsistit, plerumque in calamitate ex amicis inimici exsistunt C., nihil exstitit nobilius N., ne qua vis exsisteret N., exstitit externum bellum L., tumultus Suet.; z dat.: dictis captivorum fides exstitit L. izpovedi so … se potrdile (= uresničile), promisso fides exstitit Cu. kar je obljubil, je tudi izpolnil. V logičnem pf. = biti: si extitisset in rege fides Cu. ko bi bila. S predik. določilom α) v nom.: ego huic causae patronus extiti Ci., harum rerum Torquatus particeps exstitit Ci. je postal, timeo, ne in eum exsistam crudelior Ci. ep., magnus omnium iudicio vir exstitit N. se je izkazal velikega moža, in praetura novarum tabularum auctor exstitit Vell., omnium in litteris studiorum antiquissima musice exstitit Q., exstiterat quidam Scribonianum se ferens T. ki se je oznanjal za Skribonijana, tam civilis erga quosdam amicos exstitit Eutr. β) s predik. abl. qualitatis: cuius pater singulari exstitit fide Ci. je bil, qui primi consilio praestanti exstiterunt Ci. so bili. Z relat. finalnim stavkom: deinde alius exsistet, qui … Ci., solum qui piacula exigeret exstitisse Iust.
b) iz česa (logično) izhajati, slediti (s posledičnim ut ali ACI): exsistit illud, ut amici per se expetendi sint Ci., ex quo exsistet, ut de nihilo quippiam fiat Ci., exsistit illud, multa esse probabilia, quae … Ci.

— II. trans. kaj na svetlo postaviti: suum sibi exsistendo principium Aug.

exspectātiō (expectātiō) -ōnis, f (ex[s]pectare) pričakovanje, domneva, (živa) želja, radovedno pričakovanje, radovednost, napetost, napon, strah: Plin. iun., Suet. idr., in exspectatione esse C. pričakovati, pa tudi = pričakovan biti: ne sis in exspectatione Pl. ne daj se čakati, est igitur adventus in exspectatione Ci.; quam exspectationem in scaenam attulit Panurgus! Ci., exspectationem nobis non parvam attuleras, cum scripseras Ci. ep., quantum exspectationem magnitudo iudicii sit adlatura Ci., exspectationibus decipiendis … risus moventur Ci., ea exspectatio destituta est L., praeter exspectationem Ci. nepričakovano, contra spem exspectationemque Sen. ph. zunaj upanja in čakanja (pričakovanja), supra exspectationem Q., ut res exspectatione minor videretur Q. manjša kakor se je pričakovalo; s subjektnim gen.: summa hominum expectatio Plancus in Ci. ep., cum summa exspectatione populi Romani Ci., pro exspectatione omnium Ci. kakor se je vseskozi pričakovalo, contra omnium exspectationem Hirt. proti pričakovanju vseh, exspectatione hominum maiore quam spe L.; z objektnim gen.: exspectatio boni, mali, iudicii, audiendi, maximi belli Ci., bellum exspectatione eius extenuatum est Ci. s tem da … = ker so ga pričakovali, in agris exspectatione Metelli remanserunt Ci. Metela pričakujoč, sum in exspectatione omnium rerum Plancus in Ci. ep. zelo rad bi vedel, kako se bo vse to izteklo, magna erat exspectatio eius rei, tanta erat summa (po drugih summae) rerum exspectatio C., exspectatione nostri consilii C., exspectatio visendi Alcibiadis N. živa želja, videti Alkibiada, exspectatio eventūs S.; v pl.: crebras exspectationes nobis tui commoves Ci. ep.; z de: exspectatio de Pompeio Ci. ep., quantum tu mihi moves exspectationem de sermone Bibuli Ci. ep.; z in in acc.: illa in serum exspectatio Fr.; z odvisnim vprašanjem: eo me maior expectatio tenet, quibusnam rationibus … ea tanta vis comparetur Ci.

exspectō (expectō) -āre -āvī -ātum „pogledovati po čem“, od tod

1. čakati, dočakati, pričak(ov)ati; abs.: ad portam Ci. ep., cum paucos dies exspectasset Quinctius Ci., Carthagine exspectat V. čaka = se mudi, paulum exspectare Q.; trans.: legatos, praetores, Kalendas, transitum tempestatis Ci., ventum Ci. ugodnega vetra, aliud tempus Ci., N., alicuius adventum, eventum pugnae C., omnia magis quam proelium S., alius alium exspectantes S., exspectare fugam ventosque, dapes et pocula, praemia V.; z dvojnim acc.: illa castra Catilinam ducem (kot vodnika) exspectant Ci., alius alium principem (kot predhodnika) exspectantes S. fr., remedium mortem exspectare S. smrt si želeti kot … — Skladi: z odvisnim vprašanjem: L., Cu., Plin., Q., exspecto, quo pacto meae technae processurae sient Pl., exspectare, uter esset induperator Enn., exspecto, quid tribunus excogitet Ci., exspectabant homines, quidnam acturus esset Ci., quid hostes consilii caperent, exspectabat C., hanc (paludem) si (ali) nostri transirent, hostes exspectabant C.; s finalnim stavkom: Pl., nisi exspectatis, ut illa diluam Ci., quid aliud exspectemus, nisi ut mittat Ci., mea lenitas … hoc expectavit, ut id, quod latebat, erumperet Ci., neque exspectent, ut de eorum imperio ad populum feratur C., taciti primo exspectaverant homines, uti consul comitia … haberet L., exspecta, ne iniuriam illi facias appellando Sen. ph.; s temporalnimi stavki: S. fr., Q., exspectas fortasse, dum dicat Ci., ne exspectemus quidem, dum rogemur Ci., Caesar non exspectandum sibi statuit, dum … in Santonos Helvetii pervenirent C., ne exspectaret, quoad Alexandri filius regnum adipisceretur N., scilicet exspectem, libeat dum proelia Turno nostra pati V., rusticus exspectat, dum defluat amnis H., nec ultra exspectato (abl. abs. = ne da bi se bilo dalje čakalo) quam dum … Claudius Ostiam proficisceretur T., si exspectasses, donec me consuleres Traian. in Plin. iun. ep.; za zanikanim glag. quin: exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur C.

2. occ. počakati (vztrajati, obstati) do konca (= da kdo kaj opravi ali da se kaj opravi): quos (oratores) multas horas expectavit Ci. ki jih je vztrajno poslušal do konca njihovih govorov, cenantes … exspectans comites H. čakajoč, da spremljevalci poobedujejo, quis quinque in Verrem libros exspectabit? T. kdo bo pet knjig … do konca poslušal?, senectus eius exspectabatur T.; o stvareh: expectavere eum fata, dum … inpleret Cu. usoda je počakala z njim = mu je dala časa.

3. pren.
a) čakati koga, namenjen, usojen biti komu: seu me tranquilla senectus exspectat, seu … H., nos uberrima victoriae praemia exspectant Cu.
b) zahtevati, potrebovati kaj: silvarum aliae pressos propaginis arcus exspectant V., neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem V., lenta remedia et segnes medicos non expectant tempora mea Cu.
c) α) željno, z napeto pozornostjo pričakovati koga, česa, kaj, nadejati se česa, želeti kaj, obetati si kaj: senserat de re publica aliud atque homines exspectabant Ci.; trans.: pater exspectat me aut aliquem nuntium Pl., meam exspectant mortem Ter. želijo, exspectare reditum spe, vestrum auxilium, nihil adiumenti, testamenta Ci., fama mortis meae non accepta solum, sed etiam exspectata est L., complexus meos ardenter exspectare Ap. β) v strahu pričakovati, bati se česa: malum Pl., mortem Ter., Sen. ph., contumeliam, supplicium, vim edicti Ci., maiorem Galliae motum C., poenam V., graviora Cu., paria praemia damno Plin. iun. γ) sploh pričakovati: eloquentiam, furtum aut praedam Ci.; z dvojnim acc.: ne quid exspectes amicos (od prijateljev), quod tute agere possies Enn. Od kod? z a(b) ali (redkeje) e(x): tabulas novas a Catilina exspectant Ci., ex iis quasi proles civitatis exspectari videtur Ci., quae ab sua liberalitate exspectare deberent C., ut ex sua amicitia omnia exspectarent C. — Skladi: z ACI (redko in neklas.): Varr., Aug., cum exspectaret … Aetolos in fidem suam venturos (esse) L., exspecto cum magno fenore vitia reditura (esse) Sen. ph.; v zvezi s spero ali cupio: quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore Ter., quod ego expecto cupioque te ita illud defendere Ci.; z inf. (v pozni lat.): nunc exspecto cognoscere ex tuis litteris, quantum … Fr., exspectas a me audire consilium dei Aug.; navidezno abs.: nec gravius quam exspectavissem … evenisset Ci., ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus Q. — Od tod

I. adj. pt. pf. ex(s)pectātus 3 (željno) pričakovan, zaželen, dobrodošel: exspectata advenis Pac. fr., exspectatun (= exspectatusne) advenio? Pl., ubi te exspectatum eiecisset foras Ter., čigar smrt se pričakuje (želi), arus omnibus exspectatusque venies Ci. ep., in expectatis ad amplissimam dignitatem fratribus Ci. od katerih je pričakovati, da se povzpnejo do najvišjih častnih služb, exspectatus solo Laurenti V., quibus Hector ab oris exspectate venis? V., pietas parenti exspectata V., carmina exspectata H., triumphus exspectatus Hirt., ut rem claram exspectatamque facerent Val. Max.; v komp.: nimio … ille potuit exspectatior venire Pl.; v superl.: adventus exspectatissimus, litterae exspectatissimae Ci. ep. —

II. subst. pt. pf. ex(s)pectātum -ī, n pričakovano: ante ex(s)pectatum V., O., Sen. ph., Sil. prej, kakor se je pričakovalo, exspectato ocius ali maturius Vell. hitreje (prej), kakor se je pričakovalo; v pl.: pričakovano, pričakovane stvari: quis non … contraria exspectatis aut speret aut timeat? Vell., diu exspectata vix ad clausulas redeunt Sen. ph.

exspīrō (expīrō) -āre -āvī -ātum

1. izpih(ov)ati, izpuha(va)ti, puhati iz … , izdihniti (izdihavati)
a) trans.: de corpore odorem expirans acrem, sanguinis exspirans de pectore flumen Lucr., exspirare flammam, flammas V., colorem Plin. izgubiti, sonos per saxa Sil.; o umirajočih: exspirare auras O., animam V., O., Gell., animas V., animā nondum exspiratā Auct. b. Afr.
b) intr. (večinoma pesn.): necessest … ignis corpora … exspirare foras ali ut Aetnae expirent ignes Lucr. puhnejo, exspirant vermes Lucr. prihajajo na dan, vis fera ventorum … exspirare aliquā cupiens O. izhlapeti, unguenta expirant Plin. se izdišijo, expirat halitus Averni Val. Fl.; pren.: irae pectoris exspirant Cat. jeza izbruhne.

2. occ. (intr.) izdihniti (izdihovati), namreč dušo, preminiti, umreti (umirati): calcibus atram tundit humum exspirans, exspirans Accam … adloquitur V., ubi perire iussus exspiravero H., exspirare inter primam curationem, inter verbera, in pugna et in acie L., rescisso vulnere exspiravit L. epit., nuntiatā fratris repulsā in petitione consulatus ilico exspiravit Val. Max., effuso cerebro exspiravit Vell., saucii subinde exspirabant Cu., tradidit infantem et exspiravit Sen. rh., gaudio exspiravit Plin., exspirare super corpus viri Petr.

3. pren.
a) (po)giniti, miniti, prestati = nehati, preiti: si ego morerer, mecum exspiratura res publica erat? L., ne res publica exspiraret, effecit Val. Max., Sophroniscum Socrates exspirare non patitur Sen. ph. v pozabo priti, exspirante iam libertate Plin. iun.
b) jur. miniti, prestati, veljavnost (moč) izgubiti: prior obligatio exspirat, criminis causa exspirat Dig.

exspuō (expuō) -ere -spuī -spūtum

1. (iz)pljuniti, (iz)pljuvati, (iz)bruhati: expuere in mare fas non putant Plin., ter exspuere Petr., exspuere crebro Q.; z obj.: sanguinem Cels., Plin., pus Cels., linguam unamque spem indici in tyranni os expuit Plin.

2. pren. ven vreči, izvreči, od (iz) sebe vreči, od (iz) sebe da(ja)ti, izpustiti, izgnati, pregnati, odpraviti: lacrumam Pl., quod mare conceptum spumantibus expuit undis? Cat., (piscis) exspuit hamum O., exspuere spiritum Sen. ph., vitam Sen. tr., rorem Plin., carbonem Plin., fimo similia expuuntur in litus purgamenta Plin., quidquid Tagus exspuit auri Lucan.; pren.: exspuere ex animo rationem Lucr.

exstīnctiō (extīnctiō) -ōnis, f (ex[s]tinguere)

1. ugašenje: ignis, luminis Boet.

2. pren. uničenje: Ambr., Aug., si supremus ille dies non extinctionem … adfert loci Ci.

exstīnctor (extīnctor) -ōris, m (ex[s]tinguere)

1. gasilec, gasitelj: non exstinctor, sed auctor incendii Ci.

2. pren. pogubitelj, rušitelj, zatiralec: exstinctor patriae, rei publicae, belli, latrocinii, coniurationis Ci., exstinctor regiae domus Iust.

exstinguō (extinguō, gl. začetek ex ) -ere -(s)tīnxī -(s)tīnctum

1. gasiti, pogasiti, ugasiti: extinguere lumen Lucr., lumina Ci. ep., extinguere ardorem, faces iam accensas Ci., id incendium non aquā, sed ruinā Ci. ep., ignem L., extinctis ignibus O., extinguere cinerem O., immersas faces Plin., calx exstincta Vitr.; med.: ex(s)tingui (u)gasiti, pogasiti: consumptus ignis sua sponte extinguitur Ci., ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est Ci., si ardens lucerna extinguatur Plin.; pren.: ex(s)tinguere sitim O., Sen. ph. (pekočo) žejo ugasiti, famem maligne Sen. ph. borno utolažiti; occ. izsušiti (izsuševati): dissipatam (aquam) rivis extingues Sors oraculi ap. L., extinguere mammas Plin., modico tepore succus extinguitur Cu.

2. pren.
a) „življenja luč komu upihniti“ = koga pokončati, pogubiti, usmrtiti, umoriti: seni animam extinguerem, extinguere puerum Ter., si eos extinguere voluerimus N., liberos extinguere parabant N., nobilitas multos mortalīs ferro aut fuga extinxit S., iuvenem fortuna morbo extinxit L., extinxti te meque V. ali natumque patremque cum genere extinxem V. (gl. opombo), me devota non extinxit arbos H.; v pass.: Cn. et P. Scipiones extincti occiderunt Ci., exstinctus funere V.; med.: ex(s)tingui = umreti, poseb. nenadoma, predčasno: si Pompeius tum esset extinctus Ci., hunc maturius extingui vulnere vestro Ci., Dareo extincto N. po Darejevi smrti, exstinctus (= mortuus) amabitur idem H., Scaurus Mamercus, in quo Scaurorum familia exstincta est Sen. rh. ki je z njim izumrla.
b) ugonobiti, pokončati, razdejati, uničiti (uničevati), zatreti (zatirati), zadušiti, (o)slabiti; med. = (po)giniti: formam Ter., lex fumantis reliquias coniurationis extinxit Ci., extinguere furorem, pestem, perniciem, invidiam, inimicitias, consuetudinem, pulchritudinem, instituta, leges, censuram, imperium, eius salutem, populi Romani nomen Ci., infamiam Ci. izbrisati, cum extinguebas senatum, extincto senatu Ci., externa bella extinctā C., extinguere vestigia urbis L., famam L., V., nefas, pudorem V., non posse contumeliam extingui N. izbrisati se, familia extincta S. brez ugleda in veljave, extinguere (alii) odorem Plin., venena Plin. zamoriti; med.: extincto calore occidimus ipsi et extinguimur Ci., generis praesidia omnia extincta sunt S.
c) occ. α) česa spomin zatreti, kaj iz spomina izbrisati, kaj pozabiti; med. v pozabo priti, pozabiti se: crimina sua, memoriam publicam Ci., vocem hominis … silentio L.; med.: sermo … oblivione posteritatis extinguitur Ci., rumor extinguitur Ci. β) jur. kaj razveljaviti, čemu moč vzeti (jemati); med.: (u)gasniti, moč izgubiti (izgubljati), miniti, prestati: exstinguere fidei commissum, ius pignoris Icti.; actio, stipulatio exstinguitur Icti.

Opomba: Sinkop. obl.: cj. pf. act.: exstīnxit = exstīnxerit Pl.; ind. pf. act.: extīnxtī = extīnxistī V.; cj. plpf. act.: extīnxem = extīnxissem V.

exstō (extō) -āre -stātūrus (Plin., Icti.)

1. (ven) moleti, moleti iz česa, gledati iz česa, štrleti: Col., tantummodo humeris ac summo pectore exstare C., humeris exstantem suscipit alter V., ninguit, … cervi vix cornibus exstant (namreč iz snega) V., ossa sub incurvis extabant arida lumbis O., extare supra profundum O., homines … paulum supra terram exstantes Gell.; pesn.: serpens longā trabe rectior extat O. stoji pokonci, se vzpenja, Phoebus extat O. stoji visoko na nebu. Od kod? z abl.: quantum exstant aquā H., tantum quod exstaret aquā L., navis extat aquis O.; s praep.: milites capite solo ex aqua exstant C., quo altius ab aqua exstaret L., extabat ferrum de pectore O., aedificia modice ab humo exstantia Plin.; pesn. z acc.: quantum egomet Nereidas exto Stat. presegam; occ. iz vode moleti: modo pectore, modo ore tenus exstantes T.

2. pren.
a) (po)kazati se, v oči biti: quo magis id, quod erit illuminatum, exstare atque eminere videatur Ci., licet haec nitere et aliquatenus extare videantur Q., vox et tua vocibus extet Val. Fl. preglašaj.
b) α) viden biti, obstajati, ostati, bi(va)ti: Syrorum … nemo exstat, qui ibi sex menses vixerit Pl., exstant litterae, quaedam foedera exstant, scriptum exstat in iisdem litteris, cui heres non exstabit, tot senatus exstare consulta, ut exstaret testimonium Ci., dum populi Romani nomen exstabit Ci. dokler bo živelo, eius monimentum exstare voluerunt Ci., cuius sepulcrum usquam exstet Ci., video … neminem, … cuius non exstet in me summum meritum Ci., benignitatis memoriam volebat exstare N. da ostane, non exstat alius auctor L., cuius auctor non exstat Q.; brezos. ex(s)tat z ACI ali odvisnim vprašanjem = jasno (očitno, gotovo) je, vidi se: quem extet … eloquentem fuisse Ci., apparet atque extat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus Ci. β) occ. še ohranjen biti, še bivati, še živeti: qui locus (est), in quo non extent huius … fortitudinis … inpressa vestigia? Ci., exstant epistulae Philippi ad Alexandrum Ci., quod eorum monimenta certa in litteris exstant Ci., si qui ex tanto exercitu reliqui milites extant Ci., Sarmenti domina exstat H., sepulcra exstant L., ritus ut a prisco traditus exstat avo Tib., cuius tres orationes extant Q. — Adj. pt. pr. ex(s)tāns -antis (ven) moleč, štrleč: partes exstantiores Cael., exstantiores aures Ambr.

exsul (exul) -ulis, adj. masc. in fem. (najbrž iz ex in solum, prim.: exsules dicuntur solo patriae suae pulsi Fest.)

1. prostovoljno ali prisilno zunaj domovine (v tujini) živeč, kot subst. masc. izseljenec, brezdomec, izgnanec, pregnanec, ubežnik, kot fem. izseljenka, brezdomka, izgnanka, pregnanka, ubežnica: omnes scelerati atque impii, quos leges exsilio affici volunt, exsules sunt, etiamsi solum non mutarint Ci., quom Hannibal Carthagine expulsus Ephesum ad Antiochum venisset exul Ci., num qui exules restituti Ci., exules sine lege restituit Ci., cum vagus et exsul erraret atque undique exclusus Ci., exules damnatosque totā Galliā … ad se allicere C., exsules Thebas occuparunt N., feror exsul in altum, regnis ademptis exsul, exsules Teucri V., egregius exsul H. (o Regulu), exsules beati H. (o trojanskih potomcih), aliena petentes velut exsules loca Cat.; kot fem.: exul Hyperm(n)estra O., exsul umbra ducis Lucan., non alia exsul T., matrona exsul Amm. Od kod? Iz česa? z abl.: exsul patriā, domo S., Medea Corintho exsul Hyg.; z gen.: Ps.-Q., patriae exsul H., Lucan., exsul mundi (dea) O., exsul orbis terrarum Cu., eiusdem loci T., paradisi Eccl.; pren.: ciconia avis exsul hiemis Publ. Syr. ap. Petr. pozimi v tujini bivajoča.

2. pren. rešen česa, brez česa: exul mentisque domusque O., exsul vocis humanae Tert., pectoris tui Aug.