Franja

Zadetki iskanja

  • pōpulifer -fera -ferum (pōpulus2 in ferre) topolonosen, topoloroden, jagnedonosen, jagnedoroden, s topoli (z jagnedi) poras(t)el: populifer Sperchios et inrequietus Enipeus O., sed neque diversi ripa labuntur eadem frigidus Eurotas populiferque Padus O.
  • populi-fugia in (skrč.) poplifugia -ōrum, n (populus1 in fugere) beg ljudstva, praznik v spomin bega Rimljanov pred Latinci; obhajali so ga ob julijskih nonah: cuius rei hoc argumentum profert quod postridie nonas Iulias re bene gesta, cum pridie populus a Tuscis in fugam versus sit — unde Populifugia vocantur — post victoriam certis sacrificiis fiat vitulatio Piso ap. Macr.; skrč. soobl. poplifugia: dies Poplifugia videtur nominatus, quod eo die tumultu repente fugerit populus Varr.
  • Populōnia -ae, f (populārī) Populónija

    I. boginja odvračalka (o)pustošenja, Junonin vzdevek: Sen. ph. ap. Aug., Arn., ut in templo, inquit, Iunonis Populoniae augusta mensa est Macr.

    II. mesto na obali Etrurije nasproti Elbe: V., Mel. Soobl.

    1. Populōnium -iī, n Populónij: Plin.

    2. Populōniī -iōrum, m Populóniji: L. Od tod preb. Populōniēnsēs -ium, m Populónijci: L.
  • populor -ārī -ātus sum in populo -āre -āvī -ātum (etim. besede ni zanesljivo potrjena)

    1. (o)pustošiti, (o)pleniti, pokonč(ev)ati, (iz)ropati: Naev. ap. Non., C., Lucr., H., Plin., Fl. idr., patria populavit bona Acc. fr., patriam populavit meam Pac. ap. Non., agrum populare coeperunt Quadr., agros populabatur Ci., provinciae populatae Ci., litora vi populat V., populavit Achivos Pr., uri sua popularique (pass.) passi L.; abs.: cum magna trepidatione agrestium populantur L., late populati L.

    2. metaf. (o)pleniti, (o)ropati: Siculos populari Ci., populat acervum curculio V., tempora populata auribus raptis V. okrnjene, hamus populatus O., omni decore populato Sen. tr., caput iuvenis barbā et capillo populatum Ap.
  • populus1 -ī, m (etim. besede ni zanesljivo potrjena, možen je etr. izvor; morda iz indoev. *pl̥-plo-, *pol-plo- ali pa iz *plo-plos „prebivalstvo“ [kor. *pel- (na)polniti] kot manipulus, plēnus, pleō, plēbēs)

    I.

    1. ljudstvo = množica, truma, roj, gruča, skupina, tolpa, krdelo, mnogota: fratrum O., Iust., natorum O., amicorum Sen. ph., duo populi (sc. apum) Col., imaginum Plin., spicarum Pall., scelerum Sid.; poseb. množica ljudi, ljudstvo: et populus urbanus et exercitus N., Romae concursus populi in forum est factus L.; pesn. pl. = ljudje: Ap., Gell., Aug. idr., ore favent populi O., convocat hic populos iussaque verba refert O., curru iungit Halaesus equos Turnoque ferocis mille rapit populos V., in populos mittere Val. Fl., Sil. vsem razglasiti (razglašati).

    2. occ. (v političnem oziru kot državna celota) suvereno, samostojno ljudstvo kake svobodne države, občina, država: est igitur … res publica res populi, populus autem non omnis hominum coetus quoquo modo congregatus, sed coetus multitudinis iuris consensu et utilitatis communione sociatus Ci., populus Centuripinorum, Syracusanus Ci., defecere ad Poenas hi populi: Atellani, Calatini, Bruttii L.; pogosto liberi populi (naspr. reges) Ci. svobodne države.

    3. occ. (pre)prosto ljudstvo, raja: malus poeta de populo Ci., populi potentiae (gr. δημοκρατία) non amicus et optimatium fautor H., civitas popularis (demokratija, demokracija), in quā in populo sunt omnia Ci.

    II. v Rimu

    1. v najstarejšem času plemstvo (patriciji, optimati, naspr. plebs): ut ea res populo plebique Romanae bene eveniret Ci., a plebe consensu populi consulibus mandatur, ut … L.

    2. pozneje včasih = plebs, plebejci: coniunctus huic ordini (plemenitaška stranka, stranka optimatov) populus Ci., tribuni plebis ad populum tulerunt L., sumat (sc. homo ex illo globo nobilitatis) aliquem ex populo monitorem officii sui S.; kot tretji stan: vescitur omnis eques tecum populusque patresque Mart., dat populus, dat gratus eques, dat tura senatus Mart.

    3. večinoma = celota, skupnost vseh stanov na čelu s senatom, (celotno) ljudstvo (plemstvo in plebejci), narod; poseb. pogosto: senatus populusque Romanus (skrajšano S.P.Q.R.) Ci. idr.; v povezavi tudi samo: senatus populusque L., senatus decrevit populusque iussit Ci., et patres in populi potestate fore L., (redko nasprotno: populus et senatus Romanus S., populus Romanus senatusque L., populus et senatus Arn.).

    III. meton.

    1. okrožje, okrog, okraj, ozemlje, območje, področje: perventum ad populum frequentem cultoribus L.

    2. ulica, cesta: e quibus haec populum spectat at illa Larem (hišo) O.

    3. državna (občinska, javna) blagajna, erár(ij): Iuv., G., Ulp. fr., sestertium quadringenties aerario inlatum est ad retinendum populi fidem T. zaupanje, kredit.

    IV. metaf. ljudstvo = skupnost krščanskih neposvečencev (laikov), láištvo, láiki, laikát (naspr. clerici): pozni Icti.

    Opomba: Sinkop. obl. poplus: Pl.; pl. poploe: Carmen Saliare ap. Fest.
  • porca -ae, f (porcus)

    1. svinja, prasica, pujsa: O., Iuv., Q., Suet., Gell. idr., prius quam messim facies, porcam praecidaneam hoc modo fieri oportet Ca., porcam heredi esse contractam, et habendas triduum ferias Ci., caesā iungebant foedera porcā V., si ture placaris et horna fruge Lares avidaque porca H., exolvit votis hac se tibi virgine porca Mart., effetae tremebundior ubere porcae Col.

    2. metaf.
    a) leha, ogòn = del njive med dvema razoroma: bene proscissas † cossigerare † ordine porcas bidenti ferro rectas † derevere Acc. fr., porcas pedes quinos latas facito Ca., satum frumentum operiunt in porcis et sulcant fossas Varr., a est autem lira similis ei porcae, quam in sationibus campestribus rustici faciunt, ut uliginem vitent Col.
    b) pórka, poljska mera v Hispaniji = 30 čevljev (ok. 10 m) široka in 180 čevljev (ok. 60 m) dolga plasa (= ozek pas travnika ali njive): sed hunc actum provinciae Baeticae rustici agnuam vocant, itemque XXX pedum latitudinem et CLXXX longitudinem porcam dicunt Col.
  • porcelliō -ōnis, m (porcellus iz porcus) navadni prašiček (rak, ki živi po kleteh, v drvarnicah in pod lubjem) (Porcellio scaber Linn.), stonoga, starejše babura: Cael.
  • porcellulus -ī, m (demin. k porcellus) (zelo) majhen prašiček: voluptates scaenicas in convivio numquam habuit, sed summa illi oblectatio fuit, [ut] aut catuli cum porcellulis luderent aut perdices inter se pugnarent aut g[r]aculae parvolae sursum et deorsum volitarent Lamp.
  • porcellus -ī, m (demin. k porcus) prašiček, pujsek, cecátnik:

    1. domači: Petr., Mart., neque porcellus a matre opprimatur Varr., item viverra porcelli modo inassata Plin., deinde in haedo expertus, postquam is quinque horas protraxit, iterum ac saepius recoctum porcello obiecit Suet., simulationis causa scrofam porcellos habentem occidit Hyg.

    2. divji: nam, simul exieris pastum cum tenero grege, aquila est parata rapere porcellos tibi Ph.
  • porcētra -ae, f (porca) svinja, ki je enkrat povrgla (ki se je enkrat oprasila), trečákovica: „matrona“ est, quae semel peperit, quae saepius, „mater familias“; sicuti sus, quae semel peperit, „porcetra“, quae saepius, „scrofa“ Aelius Melissus ap. Gell., nam de porcetra habet sane auctorem Pomponium in Atellania, quae hoc eodem vocabulo inscripta est Aelius Melissus ap. Gell.
  • porcīnus 3 (porcus)

    I. svinjski: petimen Naev., offa Pl., vox Sen. ph., porcinum nomen adorare Petr. fr., caro Lamp., Cael., crura Cael., cerebrum Cael., cauda Fulg. Od tod subst.

    1. porcīna -ae, f (sc. caro) svin(j)ina, svinjsko meso, svin(j)étina, prasétina: Pl., Valerianus ap. Vop., Aug., Cael.

    2. porcīnum -ī, n svinjska noga, drog za privzdigovanje in premikanje težkih bremen: aut de Ulixe fabulam, quemadmodum illi Cyclops pollicem † poricino † (po nekateri izdajah porcino) extorsit? Petr.

    II. pren. kot voj. t.t. „svinjska glava“, neka klinasta bojna razporeditev: quam rem milites nominant caput porcinum Veg.,
  • Porcius 3 Pórcij(ev), ime rim. rodu. Njegovi najbolj znani predstavniki so:

    1. M. Porcius Cato Censorius (Maior) Mark Porcij Kato(n) Cenzor(ij) (starejši), rimski državnik, vojskovodja, govornik, literat, znan kot strog cenzor (l. 184 pr. Kr.) in zaščitnik starorimskih šeg: Ci., N. idr.

    2. M. Porcius Cato Uticensis (Minor) Mark Porcij Kato(n) Utiški (Utičan) (mlajši), pravnuk Katona starejšega, Cezarjev nasprotnik; po porazu v bitki pri Tapsu je l. 46 je v Utiki naredil samomor: S., Ci. ep., tudi samo Uticensis: Plin.

    3. M. Porcius Laeca Mark Porcij Leka, Katilinov sozarotnik: Ci., S.

    4. L. Porcius Licinus Lucij Porcij Licin, pretor l. 207, se je udeležil bitke proti Hazdrubalu pri Seni: L.

    5. Porcius Licinus Porcij Licin, rimski pesnik okrog l. 100: Gell., isti imenovan tudi samo Porcius: Suet. ali samo Licinus; Ci.

    6. Porcia Porcija, sestra Katona mlajšega, žena Domicija Ahenobarba: Ci. ep. Kot adj. Pórcijev: lex Porcia Porcijev zakon je pod skupnim imenom združeval tri zakone, ki so dovoljevali provokacijo tudi zunaj rimskega obmestja in prepovedovali rimskega državljana za kazen bičati ali obglaviti: S., Ci., L., familia Vell., basilica L. Porcijeva bazilika blizu kurije (zgraditi jo je dal Kato(n) starejši).
  • porculātiō -ōnis, f (porculus) svinjereja, prašič(j)ereja: in nutricatu, quam porculationem appella[ba]nt, binis mensibus porcos sinunt cum matribus Varr.
  • porculētum -ī, n (porca) leha, ogòn = del njive med dvema razoroma: Umbri et Marsi ad vicenos intermittunt arationis gratia in his, quae vocant porculeta Plin.
  • porculus -ī, m (demin. k porcus)

    1. prašiček, prasiček: iubeas, si sapias, porculum adferri tibi Pl., porculis quoque minusculis et haedis tenerioribus victitasse (sc. Pythagoram) idem Aristoxenus refert Gell., lactens Arn.

    2. metaf.
    a) porculus marīnus morska svinjka, neka riba: praecipue in Moeno Germaniae amne protelis boum et in Danuvio marris extrahitur (sc. piscis), porculo marino simillimus Plin.
    b) kavelj, kljuka, klin, obroč, neka priprava pri vinski stiskalnici: porculum in media sucula facito Ca., inter arbores medium quod erit, id ad mediam conlibrato, ubi porculum figere oportebit, uti in medio praelum recte situm siet Ca.
  • porcus -ī, m (iz indoev. *pork̑o- prašič; prim. gr. πόρκος prasec, sl. prasec, prase, prašič, stvnem. far(a)h prasec, lit. paršẽlis = stvnem. farhilī(n) = nem. Ferkel pujsek, prašiček)

    1. prasec, prašič, prase, pujs, svinja: Ca., Col., Plin. idr., p. femina Ci. prasica, svinja, porcus lactens Varr. sesno prase, Troianus Macr. = z drugimi živalmi polnjen prašič (kot jed); kolekt.: villa abundat porco Ci.; kot psovka (debeluhom in lagodnemu življenju) prase(c), prašič(ek), pujs = ožrljivec, požrešnež, uživač, gurman, sladokusec: porcus Umber Cat., Epicuri de grege porcus H.

    2. metaf.
    a) žensko (deviško) spolovilo: nam et nostrae mulieres, maxime nutrices, naturam qua[m] feminae sunt in virginibus appellant porcum, et Graecae choeron, significantes esse dignum insigne nuptiarum Varr.
    b) porcus marīnus, tudi samo porcus morska svinja, morski prašič, neka morska riba (prim. gr. πόρκη ostriž): Plin.
    c) kot voj. t.t. porci caput „svinjska glava“, neka klinasta bojna razporeditev: acriter imminentes desinente in angustum fronte, quem habitum caput porci simplicitas militaris appellat, impetu disiecit Amm.
  • porphyrītēs -ae, m (gr. πορφυρίτης) (sienski) rdeči granit ali porfír, porfirít: Iul. Val., rubet porphyrites in eadem Aegypto; ex eodem candidis intervenientibus punctis leptopsephos vocatur Plin., intus columnae porphyrite lapide, deorum simulacra, regum statuae, monstrificae effigies Plin.
  • porrāceus 3 (porrum)

    1. porov, lukov: folia Plin.

    2. porast (lukast), poru (luku) podoben, porove (lukove) barve: bolbinen Graeci vocant herbam porraceis foliis, rubicundo bulbo Plin., folia ima (sc. cyperi) porraceis exiliora, in cacumine minuta, inter quae semen est Plin., optimum (sc. viscum) quod sine cortice quodque levissimum, extra fulvum, intus porraceum Plin., eumitren Beli gemmam, sanctissimi deorum sui, Assyrii observant, porracei coloris Plin., heliotropium nascitur in Aethiopia, Africa, Cypro, porraceo colore Plin., morochthos, colore porracea, lacte sudat Plin.
  • porrēctiō -onis, f (porrigere)

    1. iztezanje (stezanje), iztegovanje (stegovanje): celeris brachii Corn., digitorum Ci. (naspr. contractio), manuum suarum Cassian., quae (sc. arbor) ramorum suorum porrectione toto orbe diffunditur Aug.

    2. prema (ravna) črta (linija) (naspr. circinatio): cum haec ita ad centrum porrectionibus et circinationibus reciperent motus Vitr., atque ea machina sex modis movebatur: progressu, [regressu,] item latere dextra et sinistra, porrectiones non minus in altitudinem extollebantur et in imum inclinatione demittebantur Vitr.
  • porriciō -ere (-rēcī ali -rēxī) -rēctum (iz *por-jiciō, [por- (gl. to besedo) in iaciō]; pisava porr- je analogna po porrigō) star. = prōiciō

    1. kot relig. t.t. bogovom kot žrtev da(ja)ti, položiti (polagati), posvetiti (posvečevati), žrtvovati: exta Pl., inter quoius (sc. agnae) exta caesa et porrecta flamen primus vinum legit Varr., secundum has preces cruda exta caesa victima, uti mos est, in mare porricit (nekatere izdaje proiecit) L., exta salsos porriciam in fluctus V.; preg.: inter caesa et porrecta, ut aiunt Ci. ep. med klanjem (živinčet) in žrtvovanjem oz. polaganjem na oltar, tj. v zadnji uri (pred odločitvijo), sl. „tik pred dvanajsto“.

    2. roditi (rojevati), da(ja)ti, prinesti (prinašati): seges frumentum porricit Varr.