Franja

praeceptrīx -īcis, f (fem. k praeceptor) učiteljica, vzgojiteljica: quā (sc. sapientiā) praeceptrice in tranquillitate vivi potest omnium cupiditatum ardore restincto Ci. po naukih modrosti, omnis autem est machinatio rerum natura procreata ac praeceptrice et magistra mundi versatione instituta Vitr.

praecipitātiō -ōnis, f (praecipitāre)

1. (naglo) padanje, (nenadno) strmoglavljenje, (nenadno) strmoglavljanje: tunc autem succidatur margo, quae sustinet harenam; ita harena fluctibus subruta efficiet in mare pilae praecipitationem Vitr., consilium omne et paenitentiam inrevocabilis praecipitatio abscidit Sen. ph., imperitis ac rudibus nullus praecipitationis finis est: in Epicureum illud chaos decidunt, inane, sine termino Sen. ph., etiam si aliquando ut venenum et praecipitatio et naufragium ex inopinato profuit Sen. ph., quanta cum praecipitatione volvuntur Sen. ph., mundum ferri per inmensum et cadere quidem, sed non apparere an cadat, quia praecipitatio eius aeterna est Sen. ph., nimbus autem quanto repentinus est, tanto vehementior, et quanto improvisior praecipitatio eius est, tanto breviore casu restringitur Ap.

2. padec, poguba, pogubljenje: Ambr.

prae-crassus 3 (prae in crassus) zelo (izjemno) debel: suberi minima arbor, glans pessima, rara, cortex tantum in fructu, praecrassus ac renascens atque etiam in denos pedes undique explanatus Plin.

praedābundus 3 (praedārī) plenit idoč, plen iščoč, pleneč: ire iubet dicitque se praedabundum post paucos dies eodem venturum S., nocte in urbem nuntiatum est exercitum Sabinum praedabundum ad Anienem amnem pervenisse L., itaque incomposito agmine solutisque ordinibus Attinas praedabundus sequebatur Cu., alarios equites ac leves cohortium mittit in eos, qui praedabundi aut adsumendis auxiliis vagabantur T., qui … levibus navigiis praedabundus Gallorum maxime oram vastabat T., sed Menas et Menecrates, foeda servitia, quos classi praefecerat, praedabundi per litora cuncta volitabant Fl.

prae-damnō -āre -āvī -ātum (prae in damnāre)

1. vnaprej obsoditi (obsojati): totam culpam eius temporis in praedamnatum collegam transferentem omnes tribus absolverunt L., cunctari enim se, ne si superesset, eripere[t] legibus reum, sin deesset, destituere ac praedamnare amicum existimaretur Suet.

2. metaf.
a) se perpetuae infelicitatis praedamnare Val. Max. samega sebe imeti za obsojenega na večno nesrečo.
b) (o)pustiti ((o)puščati) kaj, izgubiti (izgubljati) (up(anje), nado): spem L.

praedātiō -ōnis, f (praedārī) plenjenje, ropanje, plenilski (roparski) pohod: Vulg., Lact., ex quis Cornelius Scipio legatus praefuit qua praedatio in Lepci[ta]nos et suffugia Garamantum T., quod Vannius triginta per annos praedationibus et vectigalibus auxerat T., perque Menam et Menecraten, paternos libertos, praefectos classium, latrociniis ac praedationibus infestato mari Vell., atque ita praedationi intentos hostes explicato per utraque latera milite clausit ceciditque Front., hoc comperto textu gestorum Sapor ultra hominem efferatus concitis maioribus copiis Armenios aperta praedatione vastabat Amm.

praedātor -ōris, m (praedārī)

1. plenilec, ropar, razbojnik, predátor: gens praedatorum Ci., praedatores direptoresque Ci., vexatores ac praedatores Ci., exercitus praedator ex sociis S. pleneč pri zaveznikih (na ozemlju zaveznikov, zaveznike), ales praedator Iovis O. roparski.

2. occ. lovec, uplenitelj, uplenjevalec, pobijalec: aprorum O., equus praedatoris Stat.; metaf. préžar, prežáč, oprezovalec, préžavec (prežávec) na koga (kaj), za kom (čim): corporis Petr.

3. metaf. koristoljuben, koristoloven, dobičkaželjen, lakomen, grabežljiv: praedator cupit immensos obsidere campos, ut multo innumeram iugere pascat ovem Tib.

praedicābilis -e (praedicāre) proslavitve (počastitve, pohvale, slave, hvale, priznanja) vreden, hvalevreden, častivreden: Ambr., Aug., nec in misera vita quicquam est praedicabile aut gloriandum Ci., et est in aliqua vita praedicabile aliquid et gloriandum ac prae se ferendum Ci., utinam possem … praedicabili testimonio tuo ad omnem nostram Camenam frui! Ap.

praedicātīvus 3 (praedicāre) trdilen, predikatíven: propositionum igitur, perinde ut ipsarum conclusionum, duae species: altera praedicativa … altera substitutiva vel condicionalis Ps.-Ap., nos nunc de praedicativa dicemus, quia natura prior est ac velut elementum substitutivae Ps.-Ap., in ea quaeritur … quid sit praedicativus syllogismus, quid condicionalis et quid intersit, quot formae sint praedicativi generis et quae sint M., ratiocinatio … dividitur in duo genera: praedicativum et condicionale M., [syllogismus] praedicativus est, in quo sumpta ita sibi nexa sunt, ut aliquo extrinsecus addito suppleantur M., nihil tamen in assumptione accessit extrinsecus, quod est proprium praedicativi syllogismi M., miscentur autem sibi multis modis syllogismi, ut in una ratiocinatione et praedicativi generis et condicionalis formas agnoscas M., sane videndum est in praedicativo syllogismo, quid de propositione sibi assumptio vindicet M.

praedicātor -ōris, m (praedicāre)

1. javni oklicevalec, javni klicar, oznanitelj, naznanjevalec, naznanitelj: conveniat retro metas Murtias Mercurium praedicatorem Ap.

2. metaf.
a) oznanj(ev)alec (evangelija), pridigar, propóvednik (propovédnik), predikánt: Tert.
b) slavitelj, slavilec, hvalitelj, hvalilec: sui facti, sui iudicii, sui beneficii voluit me esse … et praedicatorem et actorem Ci., quoniam me non ingeni praedicatorem esse vis sed laboris mei Ci., quamquam et Pompeio plurimum te quidem ipso praedicatore ac teste debebam Ci. ep., nec te magis in culpa defensorem mihi paravi quam praedicatorem meritorum meorum esse volui Plancus ap. Ci. ep., nonne debemus optare, ut operibus nostris similis tui scriptor praedicatorque contingat? Plin. iun., ita de laboribus et consiliis tuis et industria et vigilantia praedicator ubique frequentissimus extitit Fr., [per Ulpium nostrum] [ho]nestatis gravitatisque tuae praedicatorem Fr.

prae-dīcō² -ere -dīxī -dictum (prae in dīcere)

1. prej povedati: O., Q. idr., praedicam, quid sentiam Ci., praediceres T. to bi mi prej povedal(a); occ. (o pisateljih in govornikih) prej pripomniti (pripominjati), prej omeniti (omenjati): S., Q., Plin., Plin. iun., Vell. idr., praedictae latebrae L., simulque pedes eques classis apud praedictum amnem convenere T., haec mihi eo praedicenda fuerunt, ut … Ci.

2. (vna)prej določiti: res divas Naev. ap. Non., reo atque accusatoribus diem T., praedictā die T., ad praedictam cenae horam Suet.

3. vnaprej govoriti (povedati), napoved(ov)ati, prerokovati: futura, defectiones solis Ci., malum hoc nobis memini ac caelo tactus praedicere quercus V., defectus solis et lunae Aug.; z ACI: praedico nihil M. Antonium eorum, quae sunt legatis mandata, facturum (sc. esse) Ci., non enim Cicero ea solum … futura (sc. esse) praedixit, sed etiam … N.

4. predpis(ov)ati, vele(va)ti, ukaz(ov)ati, zabič(ev)ati, (po)svariti, svetovati; abs.: moneo, praedico, ante denuntio Ci.; z obj.: proque omnibus unum praedicam et repetens iterumque iterumque monebo V.; s finalnim stavkom: T., Plin. idr., Pyrrho ut a veneno caveret, praedixerunt L., iisque praedixit, ut ne prius Lacedaemoniorum legatos dimitterent quam ipse esset remissus N., Iunonem praedicere, ne faceret Ci. — Od tod subst. pt. pf. praedictum -ī, n

1. prerokba, preročilo, napoved, oznanilo, naznanilo: Suet. idr., Veientium, astrologorum Ci., Chaldaeorum natalicia praedicta Ci., vatum Ci., V., haruspicum Plin., deorum Val. Fl.

2. dogovor: velut ex praedicto L.

3. ukaz, povelje: dictatoris L., velut ex praedicto ambo Scotusam petierunt L., ut est edoctus de industria Claudium praedictum sacerdotum suppresisse Val. Max.

prae-dīscō -ere -didicī (prae in dīscere) prej se naučiti kaj, prej se seznaniti s čim, prej spozna(va)ti kaj, prej se poučiti o čem: ea, quae agenda sunt in foro … possunt etiam nunc exercitatione quasi ludicra praediscere ac meditari Ci., at prius ignotum ferro quam scindimus aequor, ventos et varium caeli praediscere morem cura sit V., hinc tempestates dubio praediscere caelo possumus V., promptum est oculis praediscere nigram, et quisquis color V., scire vias maris et caeli praediscere cursus V. (Aetna 246), si verissimo vati velut oraculo crediderimus dicenti: „Ventos et proprium caeli praediscere morem cura sit … “ Col., C. Marius sagam quandam ex Syria habuit, a qua se dimicationum eventus praediscere simulabat Front., quippe Vergilio iubente praedisci ventos ante omnia ac siderum mores Plin., sic ut praediscere possimus, utrum sit perseverans Cael.

prae-ditus 3 (*praedere iz *prae-dare)

1. obdarjen (obdarovan) s čim, imajoč kaj (v negativnem pomenu), preskrbljen (oskrbljen, obložen) s čim, skladen s čim, podvržen čemu: S., Iust., Plin., Sil. idr., sensibus Ci., sensu divino Lucr., summis ornamentis honoris Ci., summi homines ac summis ingeniis praediti Ci., vitio grandi Ci., immani crudelitate Ci., parvis opibus Ci., amplissimo sacerdotio Ci., spe, amentiā Ci., metu Ci. od strahu prevzet, singulari bonitate et modestiā Ci. izredno dober in skromen, simulacrum summa atque antiquissima religione praeditum Ci. ki se ga (je) je držal(a) … , ki je užival(a), tantā amentiā et audaciā Ci. tako nespameten in drzen.

2. = praepositus predpostavljen: eorum de numero praediti curant singuli Ap., ille, qui nobis praeditus fuit Ap., ei negotio praediti Ap., deus ei rei praeditus Fr.

praedium -iī, n (menda sor. s praes porok)

1. zastavnína, zastavljenína, jamstvo, poroštvo, zastava, zastavek, zalog: Pl., Ca., Varr., T., praedibus et praediis populo cautum est Ci., dandam ex aerario pecuniam mutuam praedibusque ac praediis cavendum populo L.

2. meton. zemljišče, podeželsko (selsko) posestvo, podeželski (selski) dvorec, pristava: Ter., H. idr., praedium emere Ca., compluribus locis praedia hortosque habere H., praedium rusticum Ci., N., Col., urbanum Ci. obmestno, pa tudi = podeželsko (selsko), po meščansko opremljeno poslopje: Icti., suburbanum Col., ius praediorum Ci., praedia dotalia Ci., praedium vendere Ci., aliquem de praedio detrudere Ci.

prae-ēmineō in prae-mineō -ēre (prae in ēminēre)

1. štrleti (moleti, strčati) iz česa, gledati iz česa, kvišku moleti, izstopati: Ap., oculi praeeminentes Dig., cancelli plumbei, qui vico argentario desuper praeeminent Aug.

2. metaf. nadkriliti (nadkriljevati), preseči (presegati, presezati), prekositi (prekašati), odlikovati se: omnīs, qui circum sunt, praeminent altitudine milium passuum duorum S. fr., orbus et hic: cui iunctus erit documenta daturus, adsciti quantum praemineant genitis Aus., inter quos omnes adolescentiā et virtutum pulchritudine commendabilis noster Hypatius praeminebat Amm., litterae auctoritate praeeminentes Aug., insignis ipse et praeeminens Prud., ante hanc quaedam augustioris vultus femina ac sacro lumine aethereque resplendens venerabili antistitio praeminebat M.; z acc.: sed illud Albuci utique Graecos praeminet Sen. rh., ne regis aut dictatoris nomen adsumeret ac tamen appellatione aliqua cetera imperia praemineret T., ut ceteros Britannorum imperatores praemineret (sc. Caratacus) T., ea tempestate Cassius ceteros praeminebat peritiā legum T., eo usque valuit, ut gratia pecunia vi nocendi etiam malos praemineret T.

prae-eō -īre (-īvī in) -iī -ītum -itūrus (prae in īre)

1. spredaj, naprej, pred kom (hod)iti: Varr., novi praeeunt fasces O., praeeunte carinā V., consulibus lictores praeeunt L., Laevinus Romam praeivit L.; trans.: p. aliquem per avia T.; pren.: naturā ipsā praeeunte Ci. prednjačiti, pot kazati, famam sui T. prehiteti.

2. metaf.
a) (kot relig. in publ. t.t.) narekovati kako besedilo: Suet. idr., praei verbis, quid vis Pl., vota, alicui preces Cu., carmen L., sacramentum T. besedilo prisege, prisežne besede, prisežni obrazec, coactus pontifex verba (posvečevalno besedilo, besedilo posvetitve) praeire L.; abs.: aliquo praeeunte L., Cu., Plin. iun., de scripto praeire Plin., duumviris praeeuntibus L., nī mihi praeeatis Ci.
b) komu, pred kom reči (govoriti, praviti, povedati), (pre)brati, (pre)čitati, (za)peti, (za)igrati, (za)svirati: ut vobis voce praeirent, quid iudicaretis Ci., praeire legentibus Q., tibium Graccho praeisse ac praemonstrasse modulos Gell.
c) odrediti (odrejati), zapoved(ov)ati, vele(va)ti, ukaz(ov)ati, predpis(ov)ati, napotíti (napotováti), da(ja)ti navodila: omnia, ut decemviri praeierunt, facta L., praeire alicui de omni officio iudicis Gell.

prae-ferō -ferre -tulī -lātum (prae in ferre)

1. naprej, spredaj, pred kom ali čim nesti (nositi): faces praetoribus Ci., manus cautas O. previdno držati pred seboj, dextrā ardentem facem Ci., vexilla praeferri iubet T., alicui funale praeferre L. epit.; metaf.: lumen menti meae praetulistis Ci., adulescentulo facem ad libidinem praeferre Ci. mladeniču svetiti k pohoti = zapeljevati mladeniča v pohoto, vitam suam ut legem civibus praeferre Ci. pokazati, osvetliti, postaviti, titulum officii sceleri praeferre Cu. prikrivati zločin pod krinko (pretvezo) službe.

2. metaf.
a) kazati, pokaz(ov)ati, na ogled postaviti (postavljati), razkaz(ov)ati, razode(va)ti, razkri(va)ti, izraziti (izražati), izdati, (jasno) povedati, očit(ov)ati, izprič(ev)ati: Mart. idr., avaritiam Ci., amorem O., modestiam T., vultu metum Cu., vultus tuus malum praefert Cu. razodeva, modestiam praeferre (hliniti) et lasciviā uti T.; s predik. acc.: aviam Octaviam T. moči pokazati na Oktavijo kot babico; occ. javno (glasno, na glas) izreči (izrekati), izjaviti (izjavljati), navesti (navajati): apud consulem causam atque excusationem Sis. fr., iudicium L., haec eius diei praefertur opinio, ut se utrique superiores discessisse existimarent C. mnenje (prepričanje) o uspehu tega dne se kaže v tem, da … ; z ACI: vero ego profiteor istā ratione ac praefero (glasno povem) me nemini omnium de eloquentia concessurum Ap.
b) više (bolj) ceniti, prednost da(ja)ti, prednost prisoditi (prisojati) čemu pred čim, postaviti (postavljati) kaj nad kaj, preferirati: Plin. idr., otium labori S., aliquem sibi Ci., invidit praelato honori V., Romanorum quam Gallorum imperia C. raje imeti, ljubše biti komu kaj, se praeferre alicui C. ali praeferri alicui aliquā re C. nadkriliti (nadkriljevati), preseči (presegati, presezati) koga (v čem), prekositi (prekašati) koga v čem, odlikovati se pred kom (v čem); praeferre z inf. = raje (hoteti): Col., Auct. b Alx., alter ludere praefert H. raje se igra.
c) prej prinesti (prinašati), prej storiti, narediti (delati): opem Stat. prej pomoči (pomagati).
d) prej določiti (določati), preusvojiti (preusvajati) si, (po)hiteti s čim: diem triumphi L., diem Icti.
e) mimo nesti (nositi), med.-pass. mimo (hod)iti, mimo švigniti (švigati), mimo (po)hiteti, mimo dr(v)eti (dreviti), mimo jezditi, naprej (po)hiteti: cohortes hostes praelatos adorti sunt L., praeter castra fugā praelati L., castra (mimo tabora) praelati L., quā (sc. funus) praeferebatur Plin., praelatus equo T. mimo odjezdivši.

prae-ferōx -ōcis (prae in ferōx) zelo divji, objesten, buren, besen, silovit, silen, ljut: animus L., ni praeferoces legatos Gallisque magis quam Romanis similes habuisset L., gentes, nationes T., gnarus praeferocem et insidiis magis opportunum T., post ubi videt Montanum praeferocem ingenio paratumque in res novas T., quem Mithridatis Magni filium ac tunc occasione temporum bellantem iamque multiplici successu praeferocem Suet., ut Lucas boves olim resumpto praeferoces proelio fugit iuventus Romula? Aus.

prae-fēstīnātim, adv. (prae in fēstīnātim) zelo hitro, zelo naglo, prenaglo, prenagljeno: idemque perseveraverunt, uti lex perveniret ad quaestorem ac iudices quos vellent instituerent praefestinatim et cupide Sis. ap. Non.

prae-gelidus 3 (prae in gelidus) zelo mrzel, zelo hladen: in locis Alpibus Appenninoque interiectis, propinquitate etiam fluminum ac paludum praegelidis L., locis praegelidis ac nivosis Col., solum Col., frigora Col., status caeli Col., caelum Col., hiems Plin., regio Plin., rivus Sil., undae Cl., ventus Amm.