per-meō -āre -āvī -ātum (per in meāre)
1.
a) prehoditi (prehajati), (pre)potovati: tot maria ac terras O.
b) (o rekah) teči skozi: Plin.
2. dohajati, prileteti (prilet(av)ati), dospe(va)ti, prodreti (prodirati) kam, do koga (česa), doseči (dosegati) koga, kaj: saxa et sagittae in hostes permeabant T., (o rekah) in nostrum mare Mel.; impers.: iter, quo ab usque Pontico mari in Galliam permeatur Aur.
3. neprestano (kar naprej) hoditi: offenduntur (sc. anates) si non sunt libera spatia quae permeent Col.
Zadetki iskanja
- per-mereō -ere -ui (per in merēre) služiti vojsko, opravljati vojaško službo: mox innumeris exercita castris occiduas primasque domos et sole sub omni permeruit iurata manus Stat.
- per-mētior -īrī -mēnsus sum (per in metīrī)
1. premeriti: vos ergo huius (sc. solis) magnitudinem quasi decempeda permensi refertis Ci.
2. prehoditi, prepotovati, prepluti: campos celeri passu Enn. fr., longum iter Q. (Decl.), viam Pl., permensi classibus aequor V., eum circulum eisdem mensibus semel Vitr., circiter CCCLX diebus singula signa Vitr., Italiae et Siciliae oras errabundus permetiens Sen. ph., saecula Mart. preživeti; pt. pf. permēnsus 3 s pass. pomenom: sola terrarum postquam permensa parumper Enn., sic permensum et perlibratum opus Col., permenso tempore lucis Tib., aliquanto viae permenso spatio Ap. - per-mīlitō -āre (per in mīlitāre) doslužiti kot vojak, dokončati vojaško službo: Icti., si tribunus in cohortibus praetoriis permilitaverit Ulp. (Dig.).
- per-mingō -ere -minxī -mi(n)ctum (per in mingere) vsevprek pomokriti (pourinirati), povsem poscati (obscati): Char., Prisc., permixi lectum, imposui pede pellibus labes Luc.; meton. = paedicare posiliti, oskruniti: hunc perminxerunt calones H.
- per-minimus 3 (per in minimus) res (zelo, izjemno) majhen: pars Iuvenc.
- per-mīrābilis -e (per in mīrābilis) prečudovit: Aug.
- per-mīrandus 3 (per in mīrandus) res (nadvse) čudovit, prečudovit: genera Iul. Val.; v tmezi: per hercle rem mirandam Aristoteles in septimo problematorum et Plutarchus in octavo symposiacorum dicit Gell.
- per-mīrus 3 (per in mīrus) res (nadvse) čudovit, prečudovit: permirum ecastor praedicas Pl., permira naturae opera Plin.; z ACI: illud vero mihi permirum accidit Ci. ep. ali ut mihi permirum videatur Ci.; v tmezi: per mihi mirum visum est te hoc illi concedere Ci.
- per-mīsceō -ēre -mīscuī -mīstum ali mīxtum (per in mīscēre)
1. (pre)mešati, zmešati, pomešati: Ca., Col., Iust., Pr., Plin. idr., generi cruorem cum sanguine soceri O., naturam cum materiā Ci., clamor ululatu permixtus Cu., p. alicui ensem Sil. zabosti koga; o osebah: cum suis fugientibus permixti C., lixae permixti cum militibus S., permixti fugientibus L., viginti milibus e toto exercitu permixtis magis quam electis T.; metaf. (z)mešati = združiti (združevati), spojiti (spajati): ne tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore permisceas Ci., fructūs acerbitate permixti Ci., ubi ira et aegritudo permixta sunt S., consiliis alicuius permixtus T. zapleten v načrte, povezan z naklepi.
2. (z)mesti, (z)mešati, (z)broditi, (z)bloditi, (z)meštráti, (z)begati, spraviti (spravljati) v nered: Fl., omnia, Graeciam Ci., iura divina et humana C., divina et humana S., quo furibunda (sc. dea) domum monstro permisceat omnem V., dominus permixtus (zblojen) dolore Ap. — Od tod adv. pt. pf. permīxtē pomešano: Aug., p. cum partibus implicari, dicere Ci. - per-mītis -e (per in mītis) „zelo blag“ = zelo (izjemno) sladek, presládek, presladák: sorba Col.
- per-mittō -ere -mīsī -missum (per in mittere)
1. (do cilja) vreči, zagnati, zadegati: saxum in hostem O., scopulum in undas O., tela longius Hirt.
2. (do cilja, proti cilju) spustiti (spuščati): equum in hostem L. nagnati, se in hostem Hirt. zagnati se, pognati se, naskočiti, navaliti na, napasti, equitatus permissus turbat ordines L. vdor konjenice vnese zmedo v vrste; pren.: tribunatum L. nebrzdano izrabljati tribunsko oblast, bonitatem ad aliquem Sen. ph. izkazovati komu, se ad rem Gell. gnati se za čim, iskati kaj, permitte me in meam quietem Ap. pusti me v mojem miru; metaf. med. permitti razprostirati se, razširjati se, segati do: regio permittitur ad Arymphaeos usque Mel., odor permittitur longius Lucr.
3. occ.
a) popustiti (popuščati): habenas equo Tib., Sen. tr.
b) (raz)poslati ((raz)pošiljati): caseos trans maria Col.
4. metaf.
a) prepustiti (prepuščati), preda(ja)ti, izročiti (izročati), zaupati, da(ja)ti na razpolago, podvreči: Icti., Col., Lucan. Suet., alicui potestatem Ci., alicui summam belli C., aliquem iudicum potestati Ci., omnia dicioni eius Cu., vitam Roscii sententiis iudicum Ci., rem arbitrio N. na voljo da(ja)ti, pustiti (puščati), incommoda sua dolori suo Ci. svoji bolečini (bolesti) prepustiti (prepuščati) v maščevanje, adulescenti Siciliam Ci., vela ventis Q., classem ventis Plin. iun.; z inf.: ut iam ipsis iudicibus sine mea argumentatione coniecturam facere permittam Ci. na voljo dati; s finalnim stavkom: Ci., S., consuli permissum, ut duas legiones scriberet novas L., consuli permissum faceret L.; s pt. fut. pass. = dati: cuius imperio consilioque summam rem publicam tuendam permiserunt L., his quoque non passim mundi fabricator habendum permisit aëra O. je dal v last, Gallias exercitibus diripiendas permittere Suet., his adeo se abutendum permisit et tradidit, ut … Suet.; occ. α) opustiti (opuščati), izogniti (izogibati) se česa, čemu, spregled(ov)ati kaj: eas (sc. inimicitias) se patribus conscriptis dixit et temporibus rei publicae permissurum Ci. da se hoče sovraštvu izogniti zaradi senata, p. inimicitias patribus conscriptis Ci. z ozirom (oziraje se) na senat, upoštevaje senat, permitto aliquid iracundiae tuae Ci. spregledujem (gledam skozi prste) tvoji togot(nost)i. β) se permittere podvreči se, da(ja)ti se na razpolago, prepustiti (prepuščati) se, zaupati se: permittere se suaque omnia in fidem ac potestatem C. ali fidei populi Romani L. podvreči se na milost in nemilost rimskemu ljudstvu, omnia permittere L. popolnoma se predati (podvreči).
b) dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), ne braniti, ne preprečiti (preprečevati): licentiam Ci., morem V., licentiā permissā Ci., id lege permittitur Ci.; pri istem subj. z inf.: L. idr., Lacedaemonios bello persequi iusserit et ei permiserit quem vellet eligere ad dispensandam pecuniam N.; pri različnem subj. z ACI: T., Iust., Plin., Suet., ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum ludere quae vellem calamo permisit agresti V.; s finalnim stavkom: L., Plin. iun., Cu., hic ille „primum, quis Antonio permisit“ inquit „ut et partes faceret et utram vellet prior ipse sumeret?“ Ci.; abs.: lex iubet aut permittit aut vetat Ci., permittente senatu Eutr.; pass. impers. permittitur Sen. ph. ali permissum est Q. z inf. = dovoljeno biti, smeti se, na izbiro biti; abl. abs. permisso, ut … L., Cu. ko (ker) je bilo dovoljeno, ko (ker) se je smelo; pri poznejših piscih v osebnem skladu permittor dovoljeno mi je, morem, smem, lahko, poseb. pogosto permissus z inf. tisti, ki mu je dovoljeno, tisti, ki sme (lahko): Aug., ad Graeciam ire permissus est Amm. dovoljeno mu je bilo (smel je) iti v Grčijo, permissi vivere, ut vellent Aur. — Subst. pt. pf. permissum -ī, n dovolitev, dovoljenje, dovolilo, privolitev, privolilo: permisso uti H., ait Labeo exspectandum vel permissum pontificale seu iussionem principis Ulp. (Dig.). - per-modestus 3 (per in modestus) zelo skromen, zelo zmeren, zelo plah (plahôten): homo Ci., verba edicti erant pauca et sensu permodesto T.
- per-modicus 3, adv. -ē (per in modicus) zelo skromen (skromne mere), zelo zmeren, zelo majhen, majc(k)en, majčken, precej neznaten, precej nepomemben: locus, res familiaris Suet., Col., ut illa ipsa permodica, si mensae prandioque superessent, quamvis alteri convivio reponerentur Aur., dos Ulp. (Dig.).
- per-molestus 3, adv. -ē (per in molestus) zelo nadležen, prenadležen: permoleste tuli Ci. zelo nadležno (prenadležno, sitno) mi je bilo, at hi (sc. scrupuli) non sunt permolesti Ci. ep., odiosum nescio quem occurrisse ac permolestum Don., permoleste ferre Ci. za zlo vzeti (jemati), zameriti, zelo ne(je)voljen biti, (zelo) nezadovoljen biti, jezen biti, jeziti koga kaj, komu biti kaj zelo neprijetno (sitno, v nadlego).
- per-mollis -e (per in mollis) zelo mehak, zelo mil, premil (za uho): quod etiam in carminibus est permolle (po novejših izdajah praemolle) Q.
- per-molō -ere (per in molere) zmleti; metaf. spolno občevati, seksati s kako žensko: alienas uxores H.
- per-mōnstrō -āre (per in mōnstrāre) natančno (po)kazati, natančno razložiti (razlagati): perlucebant (sc. fumus micantesque ignes continui) solito crebriores erupisse hostium vastatorias manus superato flumine permonstrantes Amm.
- permōtiō -ōnis, f (permovēre)
1. vzbuditev, vzbujanje, razgibanje: animi Ci., illa autem, quae aut conciliationis causa leniter aut permotionis vehementer aguntur Ci., mentis p. divina Ci. navdušenje.
2. čustvo, razvnetje, razvnetost, emocija, afekt, navdanje, strast, razburjenje: Aug., plura enim multo homines iudicant … aut aliqua permotione mentis quam veritate … Ci., in animorum aliqua permotione aut gignenda aut sedanda; tollendave tractantur Ci., in omni permotione naturalem volebant esse quendam modum Ci. - per-moveō -ēre -mōvī -mōtum (per in movēre)
1. zelo (močno) (raz)gibati, zelo (močno) (razgiba(va)ti), močno (s)tresti, močno (krepko) pretres(a)ti: terram sarritione Col. obdel(ov)ati, prekopa(va)ti, mare permotum Lucr. razburkano, viharno.
2. metaf.
a) nagniti (nagibati) k čemu, pripraviti (pripravljati) do česa, napotiti (napotováti), napelj(ev)ati, spodbuditi (spodbujati) k čemu, (pri)siliti, usmeriti (usmerjati) k čemu, v kaj, nakloniti (naklanjati) k čemu: animos Ci., conventum Salonis cum neque pollicitationibus neque denuntiatione periculi permovere C., nihil te curulis aedilitas permovit, quominus castissimos ludos omni flagitio pollueres Ci. Večinoma pt. pf. permotus (ki se pogosto sloveni z act.): his rebus p. N., auctoritate Orgetorigis permoti C., studio dominandi p. plebs S., iracundiā, dolore, metu permotus Ci. iz jeze, od žalosti, iz strahu.
b) vzbuditi (vzbujati), razvne(ma)ti, razburiti (razburjati), (raz)dražiti (razdraževati), (vz)dražiti, (raz)srditi, vznemiriti (vznemirjati), duševno (z)ganiti, premakniti (premikati): invidiam, misericordiam, metum et iras T., omnes affectus Q., nec vero miseratione solum mens iudicum permovenda est Ci., plerumque permoveor, num … T. vznemirja me vprašanje, ali … , ne animo permoverentur Ci. da jim ne bi upadel pogum (srčnost), milites gravius permoti C. hudo razjarjeni, zelo razsrjeni, hoc tumultu permoti N. vznemirjeni, osupli, barbari navium figurā permoti C. prevzeti nad … , labore itineris permoveri C. zlovoljen (nejevoljen) biti zaradi težke poti (težavnega pohoda), permotus ad miserationem T., permotus in gaudium T.