-
per-gravis -e (per in gravis) adv. pergraviter zelo važen, zelo pomemben, zelo tehten: levia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti tuum Ter., oratio Ci., testis Ci., pergraviter aliquem reprehendere Ci. ali pergraviter illum esse offensum Ci. ep. hudo, zelo.
-
pergula -ae, f (iz pergere kakor tegula iz tegere) prizidek, lopa, napušč, baraka kot
1.
a) prodajalna, trgovina, štacuna: Ulp. (Dig.).
b) umetniška delavnica, ateljé: pictorum Luc. ap. Lact., Plin., Ulp.
c) menjalnica: Plin.
2. učilnica, šola: in pergulā docere Suet. (o retorju), pergulae magistrales Vop.; meton.: omnis p. Iuv. cela, vsa šola = vsi učenci.
3. koča, baraka (bivališče revežev, naspr. aedes -ium = palača): Petr., Aus.
4. javna hiša, bordél, kurbišče, kupleráj: Pl., Pr.
5. zvezdoslovno opazovališče, zvezdna opazovalnica, zvezdarna, observatórij (na ravni strehi): Suet.
6. podstrešna soba, podstrešnica, mansárda kake najemne hiše (insula): Tert.
7. brajda, brajdišče, plánta, sèp: Col., pergulae umbrosae Plin.
-
per-hauriō -īre -hausī (per in haurīre) čisto (do konca) izpiti: grandissimum illum calicem uno haustu p. Ap.; metaf. docela (do konca) požreti (požirati): parum infante vescimini, quia infantem totum praecocum perhauristis Tert.; pren.: auribus per[h]aurienda sunt Pl. pazljivo poslušati.
-
per-hibeō -ēre -uī -itum (per in habere)
1. (po)moliti, (po)nuditi, poda(ja)ti, (po)držati: aliquem Ci. ep. postaviti koga (za odvetnika), p. se Q. ponuditi (ponujati) se.
2. occ.
a) da(ja)ti = nakloniti (naklanjati), izkaz(ov)ati kaj: operam rei publicae Ca. fr., honorem alicui Plin., alicui gratias Ap.
b) da(ja)ti, pripis(ov)ati: alicui rei palmam Plin. prednost da(ja)ti, alicui auctoritatem Plin., vim herbae Plin.
3. ustno kaj od sebe da(ja)ti, (iz)prič(ev)ati
a) testimonium p. alicui Varr., apud principem testimonium merentibus p. Plin. iun. pričevanje (po)dati komu.
b) klas. reči, praviti, povedati, pripovedovati, poročati, imenovati, navesti (navajati), (o)klic(ev)ati: Pl., Mel. idr., si vos vultis perhiberi probos Ter., locum Hesperiam quam mortales perhibebant Enn., id quod nostri caelum memorant, Grai perhibent aethera Pac. ap. Ci., ut Grai perhibent V., si modo, quem perhibes, pater est Thymbraeus Apollo V., vatem hunc perhibebo optimum Ci., Spa[r]tiates Agesilaus † ille perhibendus † Ci.; z ACI: Cat., perhibent illum flevisse V.; v pass. z NCI: Aug., Lact., India perhibetur molibus ferarum mirabilis Col., qui (sc. Tyndaridae fratres) non modo adiutores in proeliis victoriae populi Romani, sed etiam nuntii fuisse perhibentur Ci. ki sta po bajki menda bila … , Romulus perhibetur … tantum ceteris praestitisse, ut … Ci.
-
per-hiemō -āre (per in hiemāre) intr. prezimiti (prezimovati): modum altitudinis eorum abunde est esse bipedaneum, sed eos vacuos perhiemare patiemur praeparatis seminibus, quibus obserantur Col.
-
per-honestus 3 (per in honestus) zelo časten, zelo pošten: homines Arn.
-
per-honōrificus 3, adv. -ē (per in honōrificus)
1. zelo časten: discessus, consalutatio Ci.
2. zelo spoštljiv: eius autem collega et in me perhonorificus Ci. ep.
-
per-horreō -ēre (per in horrēre) zelo (močno) se prestrašiti (ustrašiti) česa, zelo (močno) se zdrzniti ob čem: cumque perhorruerit (po nekaterih izdajah perhorreret) casus pars maxima nostros O., illorum tela atque aciem perhorrebimus Iul. Val., saetis nexos equinis et occipitiis incumbentes gladios perhorrebant Amm., detecti sceleris qualitatem mecum pariter perhorrete Ambr.
-
per-horrēscō -ere -horruī (per in horrēscere) „čisto (zelo, močno) se naježiti (namrščiti)“
1. intr. (s)tresti se, zdrzniti (zdrzovati) se, trzniti (trzati), prestrašiti se, vztrepeta(va)ti, čisto zgroziti se, groza navda(ja)ti koga, vzdrhte(va)ti, zadrhte(va)ti, vzburka(va)ti se, posta(ja)ti razburkan (o morju): clamore perhorruit Aetne O., totus perhorruit orbis O., latum perhorruit aequor O., cum ego ipse in commemoratione eorum non solum animo commovear, verum etiam corpore perhorrescam? Ci.
2. trans. zelo (močno) se prestrašiti (ustrašiti) česa, zelo (močno) se zdrzniti ob čem, zgroziti (zgražati) se zaradi česa, ob čem, nad čim: tribunum plebis, tantam religionem Ci., lamentationem matrum familias, tum fugam virginum atque puerorum ac vexationem virginum Vestalium perhorresco Ci., Bosporum H., cum perhorruerit casūs … nostros O. (gl. perhorreō); z inf.: iure perhorrui late conspicuum tollere verticem H., unus enim tribunus eam poenam novem collegis inferre ausus est, quam novem tribuni ab uno collega exigere perhorruissent Val. Max.
-
per-horridus 3 (per in horridus) zelo grozen, pregrozen: stagnaque et perhorridas (v novejših izdajah per horridas) silvas V.
-
per-hūmānus 3, adv. perhūmāniter (per in hūmānus) zelo vljuden, zelo priljuden, zelo prijazen, zelo ljubezniv: sermo, epistula Ci. ep., scripsit ad me Caesar perhumaniter Ci., vultu geniali et perhumano Ap.
-
per-humilis -e (per in humilis) zelo majhen, majcen, zelo nizek: corpus Amm.
-
periboētos -ī (gr. περιβόητος okrog in okrog oklican, okoli razglašen =) sloveč: Ebrietatem nobilemque una Satyrum, quem Graeci periboeton cognominant Plin.
-
Pericles -is in -ī, acc. -em, -ēn in -ēa, voc. -e, m (Περικλῆς) Pêrikles, slavni atenski državnik in govornik (ok. 495—429): Ci., Iust., Q., Plin., Plin. iun., Val. Max. idr.
-
perīclitor -ārī -ātus sum (perīculum, perīclum)
I. dep. med.
1. intr. poskusiti (poskušati), poizkusiti (poizkušati), preizkusiti (preizkušati), preskusiti (preskušati), tvegati, (pre)drzniti si: periclitemur in iis exemplis Ci., proeliis et periclitando (drzna dejanja, drzni podvigi, drznost) tuti sunt T.
2. trans. kaj nevarnega poskusiti (poskušati), preizkusiti (preizkušati), narediti (delati) preizkus (preskus), poskus (poizkus): animum alicuius Pl., in proeliis belli fortunam Ci., periclitandae vires ingenii Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: periclitabatur, quid nostri auderent C.; pt. pf. s pass. pomenom preizkušen: periclitatis moribus Ci.; occ. spraviti (spravljati) v nevarnost, v nevarnost postaviti (postavljati), nevarnosti (pogubi, pogibeli) izpostaviti (izpostavljati), ogroziti (ogrožati): non est saepius in uno homine summa salus periclitanda rei publicae Ci. —
II. dep. pass. biti v nevarnosti, biti na robu pogube (pogibeli, propada), znajti se v nevarnosti, poginjati, biti ogrožen, biti na kocki: ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur C., p. in acie Cu., rebus suis, ingenii famā L., vitā Q. (Decl.) ali capitis Ap. biti (znajti se) v smrtni nevarnosti, de summā imperii sui Augustus ap. Suet., ab abtrectatore, pro veritate atque iustitia, propter te cotidie Ambr.; z inf.: perdere aliquid Pl., rumpi Q., neque enim umquam periclitabuntur esse privatae, quae non desierunt (sc. sorores) Plin. iun.; uberiora et paene periclitantia Q. vratolomne zadeve; occ.
a) o obtožencih in tožnikih pred sodiščem: capite Mart., causā Q., propter peccatum Petr.; pogosto pt. periclitans, periclitatus in pl. periclitantes (ob)toženec, obdolženec (obtoženci, obdolženci): T., Q., Suet.
b) o bolnikih in boleznih: ubi febris aliquem occupat, scire licet, non periclitari, si … Cels., cicatrices duobus vitiis periclitantur Cels., p. abortu, cancro Cels., veneno Iust.; subst. pt. periclitantes na smrt bolni ljudje, nevarno (zelo) bolni ljudje: periclitantes ex canis rabiosi morsu Plin.
-
periclymenos (in periclymenus) -ī, f (gr. περικλύμενος) bot. menda kozji parkeljci, kováčnik (Lonicera caprifolium Linn.): Plin.
-
perīculor -ārī = perīclitor: „[Peri]culatus sum“, Cato ait in ea oratione, quam scribsit ad litis Censorias Ca. ap. Fest.
-
perīculum in (pesn.) perīclum -ī, n (perīrī)
1. poskus (poizkus), preskus (preizkus), izkušnja, preskušnja (preizkušnja): periculo atque negotio compertum est S., periculum audere, sumere T., pericula rerum docuerunt Gell.; večinoma v zvezi periculum facere alicuius (ali rei) izkusiti (izkušati), skusiti (skušati), poskusiti (poskušati), preizkusiti (preizkušati), spozna(va)ti koga, kaj: Ter., Cu., factum esse eius hostis periculum C., tute tui periculum fecisti Ci.; od tod p. facere ex aliis Ter. po drugih (za drugimi) povze(ma)ti, od drugih prevze(ma)ti, pri drugih opaziti (opažati); meton. stvar na preizkušnji (preskušnji) (npr. spis ali pesem): in isto periculo Ci., belli Aus.
2. occ.
a) nevarnost, tveganje, riziko, pogibel, poguba: Pl., S., T., Q., Sen. ph. idr., satis pericli incepi adire Ter., summa pericula adire N., praecipuo suo periculo N. s posebno nevarnostjo zase, kar je bilo zanj še posebej nevarno, meo periculo Ci. na mojo nevarnost, na mojo odgovornost, bono periculo Ap. brez nevarnosti, salus quod salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur, quo tandem animo ferre debetis? Ci., in periculo versari Ci. ali esse L. biti v nevarnosti, biti na robu pogube, esse in proprio (in ingenti L., in magno N.) periculo Ci. ali esse magno, maiori (= maiore) periculo N. biti v veliki (večji) nevarnosti, biti zelo ogrožen, nam si periclum ullum in te inest, perisse me una hau dubiumst Ter. če si na robu pogube (pogibeli), če si v nevarnosti, periculum est, ne … Ci., N., Cu. bati se je, da … , obstaja nevarnost, da … ; s subjektnim gen.: qui ex tempestatum periculis profugissent Ci., mortis, belli Ci.; z objektnim gen.: magno cum periculo sui C. ob veliki nevarnosti zase (za svoje življenje), capitis Ci., N. smrtna nevarnost; rem periculi sui facere Icti. sam tvegati nevarnost, vzeti (jemati) na svojo odgovornost, v svoj dobiček ali svojo izgubo, na slepo srečo, periculum facere alicuius rei tvegati kaj, npr.: summae rerum L. tvegati odločilni spopad, spustiti se v odločilni boj; occ.
b) pravda, obdolžitev, obtožba, zatožba: amicorum Ci., hunc in periculis non defendit N., meus labor in privatorum periculis versatur Ci. svoj trud (svoje napore) vlagam v zasebno pravdo, ukvarjam se z zasebno pravdo, in iudiciis periculisque Ci., p. alicui facessere T. (ob)tožiti koga, (ob)dolžiti koga, periculis eius deesse Ci. ep.; meton. obsodilno pismo, obsodilni nalog, sodni zapisnik, sodni protokol: sed unum ab iis petivit, ut in periculo suo (po novejših izdajah ut in sepulchro suo) inscriberent N., pericula magistratuum Ci., sententias ex periculo recitare Icti.
c) odločilni čas, krizno obdobje pri mrzlici, kriza: acuta pericula (sc. febris) Plin., dimidia enim pars periculi est noctu Plin.
d) nevarnost pogube: Arn.
e) drznost, smelost, pogum, hrabrost, tveganje, vratolomnost v izražanju: in enuntiatione Q., sententias petere a periculo Q.
Opomba: Sinkop. obl. periclum najdemo pri Kom., Lucr. in pesnikih.
-
per-idōneus 3 (per in idōneus) zelo pripraven, zelo primeren, zelo ustrezen, zelo prikladen: is locus castris (dat.) peridoneus habebatur C., gens ad furta belli peridonea S. fr., inter quos delegerat Iulium Postumum, per adulterium Mutiliae Priscae inter intimos aviae et consiliis suis peridoneum T., visus est peridoneus praeceptor, maxime ad poëticam tendentibus Suet., quippe etenim videbatur sibi peridoneum maritum matri repperisse, cui bono periculo totam domus fortunam concrederet Ap.
-
periēgēsis -is, f (gr. περιήγησις) Periegéza = Opis zemlje ali Potopis, naslov Avienove in Priscijanove pesnitve. Od tod periēgēticus -ī, m (gr. περιηγητικός) potopisec: Lact.