Franja

Zadetki iskanja

  • ob-turbō -āre -āvī -ātum (ob in turbāre)

    1. v nered spraviti (spravljati), (z)mešati, (z)mesti, (z)begati: equus … clamore territus (splašen) quosdam occurrentium obturbavit T., hostes denso agmine o. T.; occ.
    a) (s)kaliti: proculcatione aquam Plin.
    b) prevpiti, prekričati: obturbabatur militum vocibus T.; abs.: obturbabant patres T. so hrumeli zoper to; pass. brezos.: obturbatur, obstrepitur Plin. iun.

    2. metaf. (z)motiti, v besedo seči (segati) komu: Pl., ne me obturba et tace Ter., necubi lectorem vel auditorem obturbaret vel moraretur Suet., quam (sc. solitudinem) non obturbavit Philippus Ci. ep. ni zmotil, ni prekinil; occ. omotíti (omótiti), omamiti (omamljati): me scriptio et litterae (pisanje in branje) non leniunt, sed obturbant Ci. ep.
  • ob-turgēscō (opturg...) -ere -tursī (ob in turgescere) oteči (otekati): P. F., obtursi ebrius Luc., pes obturgescit Lucr.
  • ob-tūrō -āre -āvī -ātum (ob in *tūros, indoev. baza *tu̯er- (trdno) zgrabiti, prijeti; prim. gr. σωρός kup, lit. tvérti zgrabiti, prijeti, oblikovati, sl. tvoriti; prim. tudi lat. tumeō, turgeō) (za)mašiti, zamašiti (zamaševati), zapreti (zapirati), zalepiti (zalepljati): Ca., Varr., Col., Eccl. idr., os Pl., eas partes (sc. corporis) … obturatas esse dicebat Ci., o. nares porro Plin., foramina Plin., dolia operculis Vitr., fontes aquarum Vulg.; metaf.: o. aures Eccl. in o. aures alicui H. zamašiti si ušesa (za koga) = ne hoteti poslušati koga, delati se gluhega za koga, o. amorem edendi Lucr. utolažiti.
  • obtūtus -ūs, m (obtuerī)

    1. gledanje na kaj, (p)ogledovanje, pogled, opazovanje: Sen. tr., Val. Fl. idr., oculorum Ci., obtutum in re figere Ci. upreti (upirati) oči (pogled) v kaj, obtutu tacito stetit V., stupet obtutuque haeret V., obtutus acris Sil., obtutus hebes Ap.; v pl.: perspicacissimi oculorum obtutus Cassian., nostri obtutus Sid., nil intercurrens obtutibus Prud.; z objektnim gen.: o. malorum O. motrenje, premišljevanje, presojanje, ocenjevanje.

    2. meton.
    a) vidna moč, vid: collis herbosi omnem inaequalitatem aegrescentis obtutus repellunt Ambr.
    b) oko: isto gemino obtutu circulatorem aspexi Ap., gemino obtutu eluminatus Sid.; nav. pl.: sub obtutibus eius Amm., videri nostris obtutibus constitutis in terra Amm., splendore praestringere occursantes obtutus Amm.
  • ob-umbrō -āre -āvī -ātum (ob in umbrāre)

    1. senčiti, obsenčiti (obsenčevati), zasenčiti (zasenčevati): V., Cu., Iust. idr., coma plurima umeros, ut lucus, obumbrat O., o. sibi Plin. senco si delati; occ. (po)temniti, zatemniti (zatemnjevati): obumbrant aethera telis V., nubes solem obumbrant Plin.

    2. metaf.
    a) (po)temniti, zatemniti (zatemnjevati): sensus Q., honestissimis sensibus res turpes Arn., numquam obscura (nepomembna, neimenitna) nomina, etiam si aliquando obumbrentur T.; preg.: sapientia vino obumbratur Plin. vino zamegli razum.
    b) na lahno pokri(va)ti, prekri(va)ti, zakri(va)ti: non obumbrato vel obtecto calvitio Ap., obumbrata germina Pall.
    c) prikri(va)ti, skri(va)ti, pritajiti (pritajevati), (o)lepotičiti, olepš(ev)ati, izgovarjati: Amm., erroris sub imagine crimen obumbres O., nec ullus error, qui facti crimen obumbret, erit O., simulationem lacrimis Petr.
    d) braniti, ščititi: (sc. Turnum) magnum reginae nomen obumbrat V.
  • ob-uncātus 3 (ob in uncus) navznoter ukrivljen (zakrivljen), navznoter upognjen (zapognjen): obuncatis unguibus Cael.
  • ob-ūnctus 3 (ob in ung(u)ere) (na)maziljen, pomaziljen: cum guttis Arabicis obunctus (sc. capillus) Ap., oculis obunctis Ap.
  • ob-uncus 3 (ob in uncus) navznoter ukrivljen (zakrivljen), navznoter upognjen (zapognjen): Cl., rostrum (sc. vulturis) V., pedes (sc. aquilae) O., falx Arn.
  • ob-ūstus 3 (ob in ūrere) ožgan, osmojen: torris V., sudes V. v ognju strjeni, quercus Sil.; metaf.: glaeba obusta gelu O. od mraza otrdela, skrepenela.
  • ob-vāgiō -īre (ob in vagīre) ječati, jokati, vekati pred kom: Pl. (Poen. prol. 31).
  • ob-vāllō -āre (-āvī) -ātum (ob in vāllāre) z nasipom ograditi (ograjevati), z okopom obda(ja)ti, zagraditi (zagrajevati): ut vos his fluminibus obvallemini Iul. Val., urbem Fest.; pren.: locus omni ratione obvallatus Ci.
  • ob-vāllus 3 (ob in vallum) z nasipom ograjen, zagrajen: misera obvalla saxo sento, paedore alguque et fame Acc.
  • ob-vārō -āre (ob in vārus) ovirajoč se postaviti (postavljati) nasproti čemu, nasprotovati, upirati se čemu: nam consiliis obvarant quibus tam concedit hic ordo Enn. ap. Non.
  • ob-vēlō -āre (ob in velāre) prevesiti (prevešati), zavesiti (zavešati), zastreti (zastirati), pokri(va)ti: Eccl.
  • ob-veniō -īre -vēnī -ventum (ob in venīre) „nasproti priti, srečati“

    1. hote priti, prispeti kam, znajti se kje: in tempore pugnae obveniam L.

    2. metaf.
    a) zgoditi se, prigoditi se, dogoditi (dogajati) se, primeriti (primerjati) se, pripetiti se, naključiti se: quaecumque obvenissent Suet., occasio haec, quae obvenit Pl., irae explendae obvenit occasio Cu., vitium obvenit consuli (pri avspicijah) L., id obvenit vitium, quod … Ci.
    b) v delež priti, pripasti (pripadati) komu: Pl., Iust., Suet. idr., fundus mihi hereditate obvenit Varr., quibus eae partes ad defendendum obvenerant C., provincia alicui (sc. sorte) obvenit Ci., L., iudices obvenerunt Ci., hereditas alicui obvenit Plin. iun.
  • ob-verberō -āre (ob in verberāre) pošteno pretepsti (pretepati): tunc quidam viator solitarium vagumque me respiciens invadit et properiter inscensum baculo, quod gerebat, obverberans per obliquam ignaramque me ducebat viam Ap., Philebum ceterosque comites eius involant avidi colloque constricto et sacrilegos impurosque compellantes interdum pugnis obverberant Ap., cum primum rota solis lucida diem peperit, vocatis duobus e familia validissimis, quam altissime sublato puero, ferula nates eius (sc. pueri) obverberans … inquit Ap.
  • ob-versor -ārī -ātus sum (frequ. med. glag. obvertere)

    1. hoditi, pohajati pred čim, klatiti se, potikati se, letati, kazati se, zadrževati se: transfugae Carthagini obversantur L., o. limini Plin. iun., obversans in urbe inter coetus hominum T., o. in oculis principum in foro Carthaginiensium Iust.

    2. metaf. gibati se = biti pred očmi, prikaz(ov)ati se (prim.: ob oculos versari): Lucr., Suet., Sen. ph. idr., mihi ante oculos obversatur rei publicae dignitas Ci., in somnis obversata species L., memoria animis obversatur L. živi, se obuja v duhu.

    3. upreti (upirati) se, nasprotovati: malo obniti et obversari Tert.
  • ob-vertō -ere -vertī -versum (ob in vertere)

    1. obrniti (obračati) proti kam, proti čemu: Pl., Plin., Col., Sil. idr., navem Ci. (Arat.), eodem agmen suum Cu., obvertit arcūs in illum O., obvertunt pelago proras V., o. ordines ad clamorem L., ora ob os alicuius Ci. ep.; od tod med. obverti obrniti se: L., Col., Sen. ph. idr., obversus (potem ko se je obrnil proti njemu, obrnjen proti njemu) intendit telum V., obversus ad matrem ait T., Carenem profligatis obversis integer a tergo globus circumvenit T. lice … od zadaj.

    2. metaf. nakloniti (naklanjati) svoje misli komu, čemu, obrniti (obračati), usmeriti (usmerjati) svoje misli h komu, k čemu, na kaj, nagniti (nagibati) srce k čemu: Antonio obversis militum studiis T. ker so vojaki izrazili (svojo) naklonjenost Antoniju, milite ad sanguinem et caedem obverso T. ker je vojak usmerjal vse svoje misli le na kri in morijo, ker se je ukvarjal le s krvjo in morijo.
  • ob-viam, adv. (ixpt. ob in viam = „na poti“ =) na(s)proti, večinoma pri glag. premikanja ire, se ferre, procedere, venire, mittere idr.: N., Iust., Vitr., Suet. idr., obviam fit ei Clodius Ci. sreča ga, proficisci C., o. occurrere L., o. dari Ter. ali esse Pl. srečati, o. dari alicui L. na met (na doseg) priti komu, aliquem forte habere o. Gell. slučajno srečati koga; pren.: o. (alicui) esse pri roki biti (komu): in comitio estote o. Pl., pa tudi = v napoto biti komu, ovirati koga: tibi nulla aegritudo est animo o. Pl. Poseb. obviam ire alicui

    1. na(s)proti iti (hoditi) komu, sreč(ev)ati koga: N., Suet., hostibus S., mercede conducti candidatis o. eunt Ci.

    2. metaf.
    a) nasproti se postaviti (postavljati), postaviti (postavljati) se po robu, upreti (upirati) se, kljubovati: temeritati, irae L., cupiditati hominum Ci., periculis S.
    b) priskočiti, priti (prihajati) na pomoč, odpomoči, odvrniti (odvračati), onemogočiti (onemogočati), preprečiti (preprečevati): infecunditati terrae o. iit quantum poterat T., nullis plebis scitis (abl.) obviam itum fraudibus T., timori T.; abs.: ni Caesar o. isset T.
  • ob-vigilō -āre -ātum (ob in vigilāre) buden, b(e)deč, čuječ biti, b(e)deti, čuti: obvigilato est opus Pl. treba je biti buden.