Franja

Zadetki iskanja

  • ob-gerō (oggerō) -ere -gessī -gestum (ob in gerere) prinesti (prinašati), doprinesti (doprinašati), nuditi, ponuditi (ponujati): osculum alicui Pl., amor amarum obgerit Pl., obgeritur imperium alicui resistenti Aur. se vsili.
  • ob-haereō -ēre (ob in haerēre) trdno viseti v času, trdno se držati, trdno tičati: navem cum sacris Matris deum Idaeae obhaerentem Tiberino vado extraxit Suet., ne qui forte obhaereant ac resistant Lact.
  • ob-haerēscō -ere -haesī -haesum (ob in haerēscere) trdno ob (na, v) čem obviseti, obtičati: in medio flumine Lucr., inguinibus alienis obhaesisse Sen. ph., consurgenti ei lacinia obhaesit Suet., aurum stirpibus obhaerescit Ap., alveum obhaesisse ad arborem Aur.; pren.: utrisque pecunia sua obhaesit Sen. ph. je priras(t)la k srcu.
  • ob-horrēscō -ēre -horruī (ob in horrēscere) prestrašiti se česa, zgroziti se nad čim: It.
  • ob-humō -āre (ob in humus) z zemljo (zemljíno, prstjo) ali blatom ali peskom (na)polniti, pokri(va)ti, zasuti, zasipa(va)ti: Tert.
  • ob-iaceō -ere -cuī (ob in iacēre) ležati pred čim, pri čem, nasproti čemu: ubi mortis thesauri obiacent Enn. ap. Fest., insula obiacens Plin. iun., ibi obiacente sarcinarum cumulo L.; z dat.: Plin., Stat., Graecia Ioniis fluctibus obiacet Mel., saxa obiacentia pedibus L.; prim. saxorum obiacens moles L., a meridie Aegyptus obiacet (sc. Iudaeae) T., paucis circa ipsum oppidum obiacentibus cultis Front.
  • ob-iciō -ere -iēcī -iectum (ob in iacĕre)

    1. nasproti vreči (metati), nasproti, pred, spredaj postaviti (postavljati): argentum alicui ob os Pl., tabulas alicui ob os Ap. pod nos tiščati, o. se copiis C., se hosti N., se alicui infesto venieti obviam L., abeunti se obiecit Cu., se ad currum obicit V. plane na voz; med. nasproti stopiti (stopati): visu repentino obiecto N. ob nepričakovanem prizoru, obiectā re terribili Ci. pri kaki strahoviti prikazni, aliud miseris obicitur V., obicitur monstrum oculis V. se prikaže; occ.: opponere id et obicere adversario Ci. odvrniti (odvračati).

    2. vreči (metati), zagnati (zaganjati) kaj pred koga, komu: Pl., Ter., Varr., Sen. rh., Val. Max. idr., Cerbero offam obicit V., o. parricidae corpus feris Ci., devorundos servos muraenis Sen. ph., aliquem bestiis Eutr.; pren.: delenimentum animis Volani agri dimensionem o. L.; metaf. prepustiti (prepuščati), izročiti (izročati), nastaviti (nastavljati), izpostaviti (izpostavljati) koga, komu (čemu): legatum hominibus feris C., consulem morti Ci., exercitum flumini C., se hostium telis Ci., caput V. življenje (nevarnosti), vitam invidiae Ci., obiectus fortunae Ci. ali calumniantibus Q., obiectus ad omnes casus Ci., obicere se in dimicationes Ci.

    3. occ. za obrambo postaviti (postavljati) kaj pred koga (kaj), preložiti (prelagati), položiti (polagati) kaj pred koga (kaj), držati kaj pred čim ali proti čemu: carros pro vallo C., Alpium vallum contra transgressionem Gallorum Ci., novum pro diruto muro L., portis ericium C., fores L. ali portas V. zaloputniti, o. fossam L., cervos L. španske jezdece, prenosne ovire, funes iumentaque Auct. b. Alx., scutum L., clipeos ad tella obiciunt V., navem faucibus portūs C.; metaf.: noctem peccatis et fraudibus obice nubem H. zagrni z nočjo in z oblakom = naredi nevidne; od tod pt. pf. obiectus 3 (o krajih, rekah idr.) ležeč (stoječ) pred čim, čemu nasproti, spredaj ležeč (stoječ): insula obiecta portui Brundisino C., silvae obiectae (= obiacentes) C., tot omnibus obiectis Cu.

    4. (z abstr. pojmi) navd(aj)ati koga s čim, navdahniti (navdihovati), obuditi (obujati), vzbuditi (vzbujati), prizade(va)ti, povzročiti (povzročati) komu, kaj, spraviti (spravljati), postaviti (postavljati) koga v kakšno stanje (npr. v strah): Pl., o. alicui laetitiam nec opinanti (iznenada) Ter., deos sibi eam mentem obiecisse, ut … L. da so mu to misel navdahnili bogovi, quae res tantum furorem Roscio obiecit? Ci., rabiem canibus V. razbesneti, razdražiti pse, o. spem, terrorem L., mentem et dolorem Ci., religione obiectā C. ker so se porajali verski pomisleki; od tod pass. obicitur alicui aliquid = dogodi se, prigodi se, zgodi (dogaja) se, pripeti se komu kaj, koga doleti kaj: hocine? ...? mihi mali obici tantum! Ter., tum hoc mihi esse obiectum malum! Ter., obiectabatur animo metus et dolor Ci. sta obhajala (navdajala) srce.

    5. oponesti (oponašati), očitati: L., O., T., Plin. iun., Pr. idr., ignobilitatem obiecit Caesaris filio Ci., furta mihi obiciuntur Ci.; s kavzalnim stavkom: non tibi obicio, quod (da) hominem dignissimum tuis moribus, Apollonium Niconis … spoliasti ac depeculatus es Ci., Meneclides Epaminondae obiecit, quod liberos non haberet N.; s povednim stavkom (ACI): obicit mihi me ad Baias fuisse Ci.; tudi z de: de Cispio mihi igitur obicies? Ci., quod obiectum est de pudicitiā Ci. Od tod subst. pt. pf. obiecta -ōrum, n očitki, očitanja: o. negare, diluere Q.

    Opomba: Star. obiexim -is = obiecerim -is: Pl.
  • ob-iectō -āre -āvī -ātum (frequ. k obicere)

    1. nasproti metati, postavljati, držati: caput fretis V. potapljati se, spuščati se v morje (o labodu), ingerit obiectans trepidantibus ora leonis Sil., huc illuc clipeum obiectare Stat.

    2. nastavljati, izpostavljati: in acie celebra vitam o. Pac. fr., se hostium telis o. L., aliquem periculis S., caput (življenje) periclis V., vitam procellis Cl., animam pro cunctis V. žrtvovati.

    3. metati kaj pred koga, komu: nos feris et beluarum laniationibus Arn., advenas equis mandendos Mel.

    4. metaf. očitati: famem nostris C., mihi lacrimulam Cispiani iudicii obiectas? Ci., alicui vecordiam S., alicui possessiones ex bonis proscriptorum S. fr., crimen impudicitiae T.; pesn.: natum (sina = smrt sinovo) obiectat et imputat illis O.; z ACI: Pl., nobilitas obiectare Fabio fugisse eum Ap. Claudium collegam L.
  • ob-igitō -āre (ob in agītare) vznemirjati: restitant occurrunt obstant obstringillant obigitant (po novejših izdajah obagitant; prim. obagitō) Enn. ap. Non., obigitat antiqui dicebant, pro ante agitat, ut obambulare P. F.
  • ob-īrāscor -īrāscī -ātus sum (ob in īrāscī) razjeziti, ujeziti se, (raz)srditi se nad kom, čim; abs.: cum male audiunt, impendio commoveantur et obirascantur Ap.; z dat.: obirascens fortunae Sen. ph., castigare vero irascentem et ultro obirasci incitare est Sen. ph., cessantibus obirasci Ap., mihi Cl. Pogosto pt. pf. obīrātus 3 razjezivši se, jezeč se na koga (kaj), nad kom (čim), jezen na koga ali kaj: aut Romana sacra susceperant aut fortunae, ut fit, obirati cultum reliquerant deum L., o. potentibus Sen. ph., Caesar ait se non posse galeam adgnoscere, hominem pulchre posse, et adiecit, puto obiratus, quod … Sen. ph., obirata rebus parum sibi cedentibus Sen. ph.
  • obiter, adv. (ob)

    1. povrh(u), počez: flumina ad lavandum hanc ruinam iugis montium ducere o. Plin., quaedam propter alia seri o. Plin.

    2. metaf.
    a) po naključju, naključno, slučajno: o. incidentia facile declinant Plin., in occurrentia o. furit Sen. ph.
    b) mimogrede, ob priložnosti (priliki): o. dicere, nominare, nosci Pl., saevire Sen. ph., o. plurimum conferre utilitatibus rei familiaris alicuius Plin. iun.
    c) pri tem, med tem: verberant atque o. (= inter verberandum) faciem linit Iuv., o. cantare Petr., filium quoque o. liberari Icti.
    d) hkrati, obenem, skupaj: o. reducent Ap.
  • ob-iūrgō (stlat. ob-iūrigō Pl.) (ob in iūrgāre)

    1. (o)zmerjati, ošte(va)ti, oponesti (oponašati), (po)očitati; abs.: Ter., Suet. idr., sic obiurgat, quasi aderint Q., nequiquam consule obiurgante L.; z acc. personae: o. M. Caelium Ci., monendi amici saepe sunt et obiurgundi Ci., o. aliquem molli brachio de Pompei familiaritate Ci., ne, in quo te obiurgem, id ipsum videar imitari Ci., cum obiurgerer, quod nimiā laetitiā paene desiperem Ci., venator canem obiurgebat Ph.; z acc. rei: Q., Sen. ph., Suet., verecundiam alicuius Ci. ep.; occ. očitajoče poz(i)vati, spodbuditi (spodbujati), bodriti: quā (sc. epistulā) me obiurgas, ut firmior sim Ci. ep., obiurgans me a peccatis Pl.

    2. metaf. grdo jo zagosti, naplesti (napletati) komu, kaznovati koga
    a) telesno = biti, tolči, tepsti (pretepati), udariti (udarjati), čêsniti (česníti), krêsniti (krésniti): aliquem verberibus Sen. ph. ali flagris Suet. bičati, aliquem colaphis Petr. klofutati, solea Pers., sinum et latus interim Q.
    b) z denarno kaznijo = (o)globiti koga: non committam, ut sestertio (zaradi enega sestercija) centies obiurgatus sim Sen. ph.
  • ob-iūro -āre (ob in iūrāre) zapriseči, zvezati s prisego: obiurare [iureiurando obstringere], ut est in … Penthesilea: „Formidabant obiurare“ P. F.
  • ob-languēscō -ere -guī (ob in languēscere) upehati se, opešati, o(b)nemoči: litterulae meae sive nostrae tui desiderio oblanguerunt; hac tamen epistula quam Acastus attulit oculos paulum sustulerunt Ci. ep.
  • oblaqueō2 -āre (ob in laqueus) ovi(ja)ti, obda(ja)ti, okovati: gemmas argento Tert.
  • oblātrātrīx -īcis, f (fem. k oblātrātor: oblātrāre) lajavka, bevskačica, revskačica (nad kom): sed nolo mihi oblatratricem in aedis intromittere Pl.
  • ob-lātrō -āre (ob in lātrāre) (za)lajati nad kom, metaf. revsniti (revsati), revskniti (revskati) nad kom, zadreti (zadirati) se na koga, nad kom, (o)zmerjati; abs.: Amm.; z adversus: oblatrat adversus unitatem Christi Aug.; z dat.: Sen. ph., oblatrare atque obstrepere veritati Lact.; z acc. personae: aliquem Sil.; z acc. rei = zmerjaje očitati: Demetrius oblatrans nescio quid Suet., illud, quod oblatrare consuetis Ambr., nihil in deorum oblatraret dedecus Prud.
  • oblectāmentum -ī, n (oblectāre) zabava, kratkočasje, veselje, radost, užitek, slast: meae senectutis requietem et oblectamentum noscatis Ci., oblectamenta et solacia servitutis Ci., oblectamenta aurium Sen. ph. slast za ušesa, erat ei in oblectamentum draco serpens Suet.
  • oblectātiō -ōnis, f (oblectāre) razveseljevanje, radost, veselje, užitek, slast, zabava: Ps.-Q., Ap., Aus., Lamp., M. idr., beatae vitae, animi Ci., requies plena oblectationibus Ci. poln užitka, (sc. gladiatores cadunt) oblectationi oculisque (ἓν διὰ δυοῖν) T. kot paša za oči, da si gledalci napasejo oči, incipio ex hoc genere studiorum non solum oblectationem, verum etiam gloriam petere Plin. iun.; v pl.: ingenuae ex doctrina oblectationes Ci., oblectationibus deseror Ci. ep., detractis oblectationibus, quas ipsae occupationes discurrentibus praebent Sen. ph., coepi reputare maximos oratores hoc studii genus et in oblectationibus habuisse et in laude posuisse Plin. iun., demus igitur alienis oblectationibus veniam, ut nostris impetremus Plin. iun., inter has oblectationes ludicras popularium Ap.
  • ob-lectō -āre (prim. dē-lectō)

    1. za kratek čas razveseliti (razveseljevati), zabavati, kratkočasiti: haec studia senectutem oblectant Ci., se Ci., o. populum H., se agri cultione Ci., se cum aliquo Ci., se in aliquo Ter. veseliti se nad kom, me te (abl.) oblectes Ter., fictis legentium animos o. T., eruditorum hominum aures Gell., se aleā Suet.; med. oblectari veseliti se, zabavati se, uživati ob čem: ludis Ci., ceris fingendis Iust.

    2. čas (s)krajšati, prijetno prebi(va)ti, (raz)vedriti: oblectem studio lacrimabile tempus O., moras O., o. otium temporis Plin. iun., iners otium T.