Franja

Zadetki iskanja

  • ob-audiō -īre -iī (ob in audīre) poslušen, pokoren, ubogljiv biti; abs.: Adam non obaudiit Tert., alicui Ap.; adj. pt. pr. obaudiēns -entis poslušen, pokoren, ubogljiv: quid obaudientius esse potest, quam ut … Ambr.
  • ob-aurātus 3 (ob in aurātus iz aurāre) pozlačen: [s]occis obauratis inductus Ap.
  • obba1 -ae, f večja glinena posoda s širokim dnom, kakršne so uporabljali pri gostijah za mešanje nam. vrča, imenovanega „crater“; potem tudi manjša posoda s širokim trebuhom in ožjim vratom, nekaka karafina, vrček: Non., Tert., dolia atque apothecas, tricliniaris melicas, Calenas obbas et Cumanos calices Varr., Veientanumque rubellum exhalet vapida laesum pice sessilis obba? Pers., cippus. obba. camella Lab. ap. Gell., item in mimo, qui inscribitur Natal, cippum dicit et obbam et camellam et pittacium et capitium: induis inquit capitium tunicae pittacium Gell.
  • ob-brūtēscō -ēre -brutuī (ob in brutēscere) priti z uma, izgubiti (izgubljati) razum, postati (postajati) brezumen: non possum verbum facere: obbrutui Afr., mortalem tamen esse animam fateare necesse nec refert utrum pereat dispersa per auras an contracta suis e partibus obbrutescat Lucr., claude meatus obbrutescentis capitis Prud., obbrutuit, obstupuit a bruto, quod antiqui pro gravi, interdum pro stupido dixerunt. Afranius: non possum verbum facere: obbrutui P. F.
  • obdēnsātiō -ōnis, f (ob in dēnsāre) zgošč(ev)anje, zgostitev: cutis Cael.
  • ob-dō -ere -didī -ditum (ob in dăre)

    1. nasproti postaviti (postavljati): latus apertum nulli malo H. izpostaviti (izpostavljati).

    2. da(ja)ti, postaviti (postavljati) kaj pred kaj, zakleniti (zaklepati), zapreti (zapirati), zapahniti (zapahovati): pessulum ostio ali foribus Ter. zasuniti, fores O., obditis foribus T. pri zaklenjenih vratih, domum seris et catenis Ap., naves Fl. spredaj postaviti (da se zapre dohod), ceram auribus Sen. ph. ušesa zamašiti z voskom (da se ne bi slišalo); metaf.: nec rigidam timidis vocibus obde forem O.

    3. vde(va)ti, vtakniti (vtikati): capillos in nexus mutuos Ap., amiculis obditus Ap. zavit v ogrinjala..
  • ob-dormiō -īre (ob in dormīre) zaspati: Cels., Plin.
  • ob-dormīscō -ere -mīvī (-miī) (ob in incoh. k dormīre) zaspati: obdormivisse ebrium Pl., o. in mediis vitae laboribus Ci., Endymion in Latmo obdormivit Ci., o. in iure dicundo Suet., post cibum Suet., o. in navi Lact.
  • ob-dūcō -ere -dūxī -ductum (ob in dūcere)

    I. (duco = vlečem)

    1. pred ali čez kaj (po)vleči, prevleči, potegniti (potegovati, potezati), zagrniti (zagrinjati): vestem T. čez usta potegniti, vestem corpori, aulaea lectis Cu., seram Pr. zasuniti zapah, zapahniti vrata, ab utroque latere fossam obduxit C. je izkopal jarek; med.: obductā nocte (sc. caelo) N. ko je noč prevlekla (zagrnila) nebo, pod ogrinjalom noči, obductae caelo nubes Cu. nebo zagrinjajoči oblaki; metaf.: callum dolori o. Ci. (u)blažiti bolečino, frons obducta (sc. nube) H. mračno, o. frontem H., Q. ali vultūs Sen. ph. nagubančiti, (z)mračiti.

    2. pokri(va)ti, zakri(va)ti, zagrniti (zagrinjati), prevleči, obda(ja)ti: trunci libro aut cortice obducuntur Ci., obducit pascua omnia iuncus V., obducta vulneri cicatrice Cu.; metaf.: obducta cicatrix (sc. rei publicae) Ci. zarasla rana, luctus annis obductus O. ozdravljena; toda: obductum verbis volgare dolorem V. pritajeno, obstructio obducta Ci. zakrita.

    3. zapreti (zapirati), zakleniti (zaklepati): penetralia Lucan., fores Sen. tr.

    4. poškodovati, raniti: stomachum Cael.

    5. vase potegniti (potegovati, potezati) = (po)srkati, (po)srebati, (po)piti: Petr., venenum Ci., potionem Sen. ph.

    II. (duco = vodim, vedem) proti komu (čemu) voditi (vesti), (po)peljati, pred koga privesti (privajati, voditi), (pri)peljati, dovesti (dovajati): vim Gallicam obduc contra in acie exercitum: lue patrium hostili fusum sanguen sanguine Acc. ap., scortum uxori o. Pl. (Merc. argum.), Curium Ci. ep. kot kandidata za častno službo postavljati nasproti drugim; metaf.: postremum diem o. Ci. ep. še dodati.

    Opomba: Sinkop. inf. pf. obduxe (= obduxisse): Pl. (Merc. argum.)
  • ob-ductō -āre (frequ. k obdūcere) voditi: nec pol ego patiar seic me nuptam tam male measque in aedeis seic scorta obductarier Pl.
  • ob-dulcēscō -ere -dulcui (ob in dulcēscere) posta(ja)ti sladek, sladiti se: in earum familiaritate obdulcuisses mihi Aug.
  • ob-dulcō -āre (-āvī) -ātum (ob in dulcāre iz dulcis) (o)sladiti (oslajati), (za)sladiti, začiniti (začinjati): aliquid sale o. Cael., fauces Aug., Ambr., fontes amari obdulcati Vulg.; metaf.: animam sapientis o. Ambr.
  • obdūre-faciō -ere (ob, durus in facere) strditi (strjevati): Non.
  • ob-dūrēscō -ere -ruī (ob in dūrus)

    1. (o)trde(va)ti, posta(ja)ti trd, trditi se: Ca., semen diuturnitate obdurescit Varr., Gorgonis et satius fuit obdurescere voltu Prop. okam(e)neti, cubando in lecto … obdurui Pl. sem odrevenel, sem ves trd.

    2. metaf. otrde(va)ti, posta(ja)ti trd = brezčuten (neobčutljiv) posta(ja)ti, izgubiti (izgubljati) čut (občutek): ipse obdurui Ci., his iam inveteratis (dat.) consuetudine obduruimus Ci., obduruerat et penculluerat civitatis patientia Ci., nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum Ci., quis contra studia naturae tam vehementer obduruit Ci., dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt Q.
  • ob-dūrō -āre -āvī -ātum (ob in dūrus)

    1. intr. trd, strjen biti; od tod pren. (v)zdržati, potrpeti, vztrajati: perfer et obdura O., persta atque obdura H., obstinatus obdura Cat.; impers.: obduretur hoc triduum Ci.

    2. trans. (o)trditi, zakrkniti; pren.: o. se contra manifestam veritatem Lact., obdurata nequitia Cod. I. otrdela.
  • ob-eō -īre -iī (-īvī) -ītum (ob in īre)

    I. intr. iti, stopiti kam, v kaj, na kaj, k čemu: o. ad hostium conatūs L. nasproti stopiti = upreti (upirati) se, ovreti (ovirati), o. in infera loca Ci., donec vis obiit Lucr. dokler ne nastopi kaka sila; occ.

    1. zaiti, zahajati: Pl., Stat., Ci. poet., Plin. idr., in pelago nautis ex undis ortus in undis sol fit uti videatur obire et condere lumen Lucr., orientis aut obeuntis solis partes Ci.

    2. (o mestih) (za)toniti, propasti (propadati), zamreti (zamirati): Plin. (5, 117; 5, 139); (o ljudeh) preminiti (preminevati), umreti (umirati): Pl., L., Lucr., Iuv., Plin., Vell., Eutr. idr., tecum vivere amem, tecum obeam lubens H.

    II. trans.

    1. (hod)iti okoli, obhoditi (obhajati), pohajati, postopati, pohajkovati, postavati, obisk(ov)ati, potovati po čem, prepotovati kaj: V., O., Suet. idr., provinciam, Asiam, domūs, villas Ci., nundinas L. na semenj pri(haja)ti, vigilias T. obiti, obhoditi (obhajati) straže, narediti obhod straž, tentoria Cu. pregled(ov)ati, nadzirati, comitia, cenas Ci. ali symposia Ap. udeležiti (udeleževati) se; occ.
    a) iti k čemu, dospe(va)ti (do) česa, doseči (dosegati) kaj: Acheruntem obibo Enn. ap. Fest., tantum urbis superfuturum, quantum flamma obire non potuisset Ci.
    b) nasproti (stop)iti, iti na(d) koga, napasti (napadati): obit obvius hostes Sil., Ufentem collapsum poplite caeso ensis obit laudemque pedum cum sanguine ademit Sil., o. fortissima nomina ferro Sil. usmrtiti.
    c) opaziti (opazovati), (po)čakati koga, kaj, pričak(ov)ati koga, kaj, ogled(ov)ati, pregled(ov)ati, razgled(ov)ati se: facinoris tempus Ci. čakati na priložnost, annum petitionis suae Ci., o. omnia visu V., oculis Plin. iun.; pren.: omnes oratione suā civitates o. Ci. v misel vzeti (jemati), dotakniti (dotikati) se.

    2. lotiti (lotevati) se česa, prevze(ma)ti, nase vzeti (jemati), nastopiti (nastopati) kaj, podvreči se čemu, oskrbeti (oskrbovati), opraviti (opravljati), (iz)vršiti, (izvrševati): nihil erat, quod non ipse obiret Ci., o. munus vigiliarum L., munia imperii T. vladarske dolžnosti, officia L., Plin. iun., Iust., Suet., legationem Ci., res suas Ci., bellum L., bella T., pugnas V., proelia Lucr., pericula et labores L., adulteria Suet., concubitum Ap., vadimonium ali diem Ci. držati se roka, upoštevati rok; poseb. obire diem supremum N., Suet. ali samo diem o. N., Pl., Suet., Aur. zadnji dan nastopiti, evfem. umreti; tako tudi mortem obire Ter., Ci., Suet. ali (pesn.) letum o. Lucr., morte obitā Ci., V., Lucr., Gell. po smrti, pl. mortes obitas T.; od tod obītus 3 umrl, mrtev: L. Andr. ap. Prisc., pl. obiti Ap.

    3. pesn. iti okrog česa = obdajati, obkrožati: Sil., chlamydem limbus obibat O., maria obeuntia terras V., equum leonis pellis obit V., pallor obit ora O.; pass.: campus obitur aquā O.
  • ob-equitō -āre -āvī (ob in equitāre) jezditi, jahati ob čem, k čemu (v sovražnem in prijaznem pomenu), objezditi, prijezditi; abs.: insolentissime o. Val. Max., voces obequitantis Fl. ob vrstah jezdečega; z dat.: castris L., Cu., portis, Romanis L., moenibus Cu., agmini Cu. začelje, ordinibus Amm.; z acc.: civitatis moenia Amm.; s praep.: usque ad ipsam portam L. epit.; pren.: non obequitabit nec illis vibrantibus concitatisque sententiis velut missilibus utetur Q.
  • ob-errō -āre -āvī -ātum (ob in errāre)

    I. intr.

    1. sem in tja bloditi, begati: oberrantes rivi Cu. vijoči se, Maeandrus oberrat Sil. se vije; z dat.: o. locis ignotis Cu., tentoriis T.; s praep.: in domibus Plin.

    2. metaf.
    a) sem in tja hoditi: intra tecta oberrat timor Cl., imago oculis oberrat Cu., Plin. iun. = ob oculos versatur je pred očmi; tako tudi: mihi monstrum oberrat Sen. tr.
    b) (z)motiti se: ut citharoedus ridetur chordā qui semper oberrat eādem H. mimo seči, udariti (zaigrati) na napačno struno.

    II. trans. prebloditi, obhoditi (obhajati), obkrožiti (obkrožati): quantum (sc. agri) non milvus oberrat Pers., paucis casulis et castellis oberratis Ap.; metaf.: dominos Pers. (= čustva, afekte), quas (sc. caeli plagas) mitis temperies oberrat Cl.
  • ob-ēsus 3 (ob in edere)

    I. med.

    1. rejen, pitan, tolst, debel (naspr. gracilis, strigosus): Q., Sen. ph., Cl., Eutr. idr., obeso nil melius turdo H., o. corpus Cels., cervix Suet., venter obesissimus Plin.; occ. otekel, napet, nabrekel, nabreknjen: fauces V., venter Ap.

    2. metaf. „ne ravno tanek“, neomikan, neprefinjen, neumen: iuvenis naris obesae H. nič kaj tenkega nosu (= voha), o. mens Aus.

    II. pass. shujšan, suh, mršav: corpus Laevius fr. ap. Gell. et Non.
  • ob-ganniō (ogganiō) -īre -īvī (-iī) -ītum (ob in gannīre) bevkati, (za)bevskati, (na)kvasiti, besedičiti, čvekati komu kaj: centies eadem imperare atque obgannire Pl., alicui aliquid usque (venomer) ad aures o. Ter., aliquid in aurem mulieris Ap. (za)šepetati, (za)(š)čebljati.