adeō, adv. (ad in adv. abl. eō)
1. krajevno (le predklas.): do tja(kaj), tako daleč: surculum artito usque adeo, quo praeacueris Ca. vtakni tako daleč, kakor ...; od tod pren.: adeo res rediit Ter. je prišla tako daleč, do tega.
2. časovno: dotlej, tako dolgo: usque adeo non credere, dum victor dare terga subegit V., scitis omnes usque adeo hominem in periculo fuisse, quoad scitum sit Sestium vivere Ci.
3. pren.
a) s primerjavo vzporeja dvoje stvari z ut ali quasi (le pri Pl. in Ter.) prav v tej meri ... kakor, prav tako ... kakor: ille eam rem adeo sobrie ... accuravit, ut alias res est impense improbus Pl., gaudere adeo occoepit, quasi cui cupiunt nuptias Ter.
b) stopnjuje pri adj., adv., glagolih in subst., večinoma s konsekutivnim stavkom: do te mere, v tej meri, tako zelo, tako: Pl., Ter., O., Cu., Q., adeo perterruerunt, ut Persae non castra, sed naves petierint N., adeo inopia est coactus Hannibal, ut ... Galliam repetiturus fuerit L., adeone hospes es huius urbis, ut ... Ci., nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit H., non adeo virtutum sterile saeculum, ut non et bona exempla prodiderit T., ego numquam adeo astutus fui, quin, quidquid possem, mallem auferre potius in praesentiā Ter.; od tod (z nikalnico) adeo non, adeo nihil tako malo: qui adeo non tenuit iram, ut ... diceret L., haec dicta adeo nihil moverunt quemquam, ut legati prope violati sint L., adeo non sustinebant, ut contra ... pedem referrent L. Včasih je konsekutivni stavek zamolčan: non obtunsa adeo gestamus pectora V. (da bi tega ne vedeli). Adeo vpeljuje tudi stavke: Cu., Q., T., adeo prope omnis senatus Hannibalis fuit L. tako vdan je bil Hanibalu skoraj ves senat. V zvezi z nikalnico ali zanikanim izrazom (stopnjujoč kakor nedum) = kam pa (še), nikar (da), tem manj: ne viderant quidem Miletum, adeo Xerxi non potuerunt prodere Cu., ne tecta quidem urbis, adeo publicum consilium numquam iniit T. Redkeje s komparativnim stavkom: id adeo, ut mihi demonstratum est, sic vos ex me cognoscite Ci.
c) celo, marveč: quae si magna atque adeo (ali celo) maxima vobis videbuntur Ci., si damnatus eris, atque adeo cum damnatus eris Ci., ad Apronii quaestum sive adeo (ali bolje rečeno) ad praedam Ci., nihil hercle, aut, si adeo (če že res kaj), bidui est haec sollicitudo Pl.
č) adv. se zapostavlja kot naslonka (prim. gr. γέ) prav, vprav: hinc adeo nobis est via V., haec adeo (ταῦτά γε) speranda fuerunt V., iam ad. V., Val. Fl., Sil., nunc ad. (νῦν γε) Pl., Ter., V., inde ad. Ter., sic ad. (οὕτως γε) V., Sil., Gell., vix ad. V., unquam ad. Pl., nuper ad. Gell., tako tudi ergo adeo exspectate leges Ci.; poudarjajoč števila in lastnosti: tres adeo ... soles eramus V. cela tri leta, nec sum adeo informis V. tako hudo grd.
d) zlasti, posebno (poseb. z zaimki): Kom. idr., id adeo, si placet, considerate Ci., teque adeo ... inibit V., (adeste) dique deaeque omnes ... tuque adeo ... Caesar V.; v napredujočem pripovedovanju: quinque adeo urbes tela novant V., ver adeo frondi nemorum, ver utile silvis V.
Zadetki iskanja
- adiciō -ere -iēcī -iectum (ad in iacere)
I.
1. vreči kam, zagnati kam, metati kam: laqueos funium ad saxa eminentia Cu., hostes non longius aberant, quam quo telum adici posset C., adiectae (auribus) voces Ci. udarjajoči na ušesa; od tod met.: volnera corpori adi. T. zada(ja)ti; preg.: album calculum adi. rei Plin. iun. (gl. calculus); occ. da(ja)ti, (po)staviti, položiti (polagati) kaj na (v) kaj, k čemu: capiti insignia Cu., Armeniae manum Vell. lotiti se Armenije, napasti jo, rogum ... ad aedes alienas Tab. XII ap. Ci., olivas in vas Col., humores clystere intus Cels.; pren.: quid virus in angues adicis? O. množiš kačam strup?
2. pren. vreči, metati, obrniti (obračati) kaj na kaj: oculos ad aliquem Pl., cum ad omnia vestra pauci homines cupiditatis oculos adiecissent Ci., quo ne imprudentiam quidem oculorum adici fas fuit Ci. kamor se ni smelo vreči oči niti nehote?, adi. animum ad virginem Ter., animum ad consilium L. domisliti se načrta; z dat.: animum militi Pl., oculum hereditati Ci., animum novo consilio L., dictis mentem O. misliti, začeti ... (prim. animum advertere); modum adi. (= adhibere) T.
— II.
1. vreči, metati k čemu = pride(ja)ti (pridevati), pridoda(ja)ti: denas vestes, mille talenta ex praeda Cu., maiorem munitionem C.; aggerem ad munitiones C.; z dat.: aggeri ac vallo loricam pinnasque C., Britannos imperio H., Coronidem sacris urbis (v mestu čaščenim bogovom) O.
2. pren.
a) pridoda(ja)ti, priložiti (prilagati), pomnožiti (pomnoževati), (po)večati (naspr. demere, detrahere): centuriones L., morem ritusque sacrorum V., adiecere bonae paulo plus artis Athenae H.; s praep.: legiones ad exercitum L., hordei numerum ad summam tritici Ci., ad belli laudem doctrinae ... gloriam Ci., ira adicitur ad violentiam Cu. se pridružuje, adi. aliquem super legitimum numerum Plin. iun.; z dat.: unum donis istis adicias V., adi. muneri agri aliquantum L., aggeri latitudinem Cu. nasip razširiti, constantiam dictis T., fessis ingentem terrorem L., favor adicit animos iuveni O., aliquantum ea quoque res duci famae adiecit L.; pren.: stimulos frementi adi. O. še bolj spodbadati; brez objektnega acc.: magnitudini Pori Cu. večati, prioribus Q. presegati, celeritati Cels., beneficio adicit, iniuriae demit Sen. ph.; occ. (v govoru) pridati, dostaviti (dostavljati), pristaviti (pristavljati) kaj: mala verba Pr., minas Cu., talia carminibus celebrant: super omnia Caci speluncam adiciunt V.; z ACI: Valerius ... adiecit M. Furium sibi pro dictatore ... futurum L., adiecit in domo eius venenum esse T.; s quod (da): adiciunt his, ... quod saepe ... eadem in aliis defendant Q.; poseb. α) adice dostavi si še v mislih: huc natas adice septem O., adice, si vis, et illud Sen. ph.; adice, quod ...: Sen. ph., T., Plin. iun.; tudi adice, ut ...: Sen. ph. β) absolutni abl. adiecto s pristavkom: adiecto trepidam sibi vitam (esse) T.
b) poslovno (pri kupovanju, na dražbi) doda(ja)ti, več ponuditi (ponujati): supra adiecit Aeschrio Ci., adi. plus Icti., pretium Icti. - aditus -ūs, m (adīre)
1. hoja tja, prihajanje, približevanje, bližanje (naspr. abitus): urbes ... permultas uno aditu adventuque esse captas Ci. ob prvem približanju, eos non introitu, sed omnino aditu prohibuerunt Ci., quorum aditu aut abitu ... mutant naturam res Lucr., nemo illum aditu dignum iudicavit Ci., prohibent aditūs Troes O. pristajanje, huc aditum ferre Cat. kreniti.
2. priložnost ali pravica kam priti, dostop, pristop: mercatoribus est aditus ad eos C., non est aditus in id sacrarium viris Ci. moški nimajo vstopa, quibus solis aditus in domum familiarior (svobodnejši) erat L., quo neque ventis sit aditus V. kamor ... ne morejo pridreti; z gen.: aditus litoris, Capitolii Ci. ali finium L. pristop k ..., oppida neque pedibus neque navibus aditum habebant C. niso bila pristopna niti s kopnega niti z morja, aditu carens O. nepristopen; occ.
a) pristop h komu, dostop do koga, avdienca (ki jo kdo dobi, admissio = zaslišanje, ki ga kdo dovoli): homo rari aditūs T. redko pristopen, aditum petentibus conveniendi non dabat N. ni puščal predse, faciles aditūs ad eum privatorum Ci. zasebnikom je bil lahko pristopen, aditus ad eum difficilior esse dicitur Ci., difficiles aditus primos habet H. v začetku je težko pristopen, aditus ad aliquem intercludere Ci. ep., aditum ad aliquem postulare T., per Parmenionem aditum regis (pristop h kralju) obtinere Iust., aditum commendationis (po priporočilu) habere C.
b) pravica, hoditi prek tujega polja na svoje: aditum alicui praestare, aditum redimere Icti.
3. met. dohod, prihod, vhod (kot kraj) (naspr. exitus): Lucr., V., O., T. idr., loca, portūs, aditūs cognoscere C., omnes fori aditūs saepti Ci., templorum ac monumentorum aditūs exornavit Ci., qui (Pontus) antea populo Rom. ex omni aditu clausus fuisset Ci. z vseh strani zaprt, adit. pontis (k mostu) L. ali fontis (k viru) Hirt., petra ... unum aditum habet Cu.
4. pren.
a) pristop = uvod, prvi korak, začetek: primus aditus et postulatio Tuberonis Ci., vestibula honesta aditusque ad causam illustres facere Ci.: z gen.: aditus de fortunis tuis agendi Ci. ep. začetek razprave o ..., aditus tantum mortis durior longinquiorque erat Plin. iun. prehod k smrti, umiranje.
b) pristop = možnost pristopa, priložnost kam priti ali kaj doseči, pravica do česa, povod: est alius quoque aditus ad multitudinem Ci., ad consulatum Ci., in illum ordinem Ci., nactus aditūs ad ea conanda C., aditum ad aures alicuius habere Ci., date huic religioni aditum, pontifices Ci., omnes aditus bello aperire L.; z gen.: aditus laudis Ci., oppugnationis Auct. b. Alx., privatae gratiae aditum apud regem quaerebat L., qui aliquem sermonis aditum causamque amicitiae cum Cicerone habebant C., ad. nefariae spei Cu. - administrō -āre -āvī -ātum
I. intr. na roko biti, pomagati: administrare ad rem divinam alicui Pl.
— II. trans.
1. (v roke) poda(ja)ti, da(ja)ti: mel ad principia convivii ... administratur Varr se prinaša na mizo, se res complures, quae utiles bello sint, administraturos Auct. b. Afr.
2. delati s čim, ravnati, voditi: vineas S., facultas administrandi Ci. krmariti (ladjo), navis privato consilio administrabatur C.; od tod
3. pren.
a) voditi, ravnati, poveljevati komu ali čemu: bellum Ci., C., exercitum, classem C., summam rerum Ci. vrhovno poveljstvo imeti, ea, quae amissa sunt, administrare et reficere C. ob osebnem vodstvu poravnati izgubo; abs.: administrantibus M. Antonio et Fufio Caleno C.
b) oskrbeti (oskrbovati), opraviti (opravljati), izvršiti (izvrševati): munus suum Ter., negotium Ci., caedem Auct. b. Hisp., legationes N. poslanstva opravljati, rem Ci., C., N. ali ea, quae quis imperat C. povelja izvrševati, opera imperat administrari Hirt. ukaže oskrbeti, dextram partem operiš adm. C. desno stran ... oskrbovati — na levem krilu napasti, adm. honores Suet.
c) upravljati: oppida et fines S., domum, rem familiarem, rem publ. exercitu (tudi brez exercitu) C., L. vojaško upravljati; occ.
a) ukreniti (ukrepati): haec ita Caesar administrabat, ut ... C., per se, quae videbantur (kar se jim je zdelo potrebno) administrabant C.
b) abs. službovati, službo opravljati, delati: neque inter vineas sine periculo administrare poterant (milites) S., si celeriter administraverint Vitr.
Opomba: Sinkop. impf. cj. act. adminstraret = administraverint: Pl. - admīror -ārī -ātus sum
1. občudovati kaj, občudujoč motriti kaj, (o)strmeti nad čim: res gestas alicuius, sapientiam oratoris Ci., adm. aliquem in aliqua re Ci., N. ali aliquid in aliquo Ci.
2. (za)čuditi se čemu; abs.: non admirere, cum id me ex te primum audisse confitear Ci.; z obj. v acc.: effusiones pecuniarum Ci., stultitiam eius N.; z ACI: hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere Ci., ut omnes admirarentur in uno homine tantam esse dissimilitudinem N., s quod: admirari solebamus, quod in equo senex haerere posset Ci.; z odvisnim vprašanjem: admirati sumus, quid esset Ci., admirantium, unde hoc ... studium exstitisset Ci., admiror, quo pacto iudicium illud fugerit H.; z in in abl.: in quibus hoc primum est, in quo admirer Ci.; z de: quid tu admirere de multitudine indocta? Ci.
3. occ. fil.: nihil (nil) admirari (= μηδὲν θαυμάζειν) ničemur se ne pustiti zmesti: nihil admirari, cum acciderit Ci., nil admirari prope res una ... quae possit facere et servare beatum H. — od tod
a) adj. (gerundiv) admīrandus 3 občudovanja vreden, čudovit: homo Ci., vir in plurimis (v marsikaterem oziru) admirandus Q., admirandum in modum N., adm. spectacula V.
b) adv. pt. pr. admīranter čudovito: Eccl.
Opomba: Act. soobl. admirabant: It. - admoneō -ēre -uī -itum
1. opomniti (opominjati), spomniti (spominjati); abs.: recte admones: Polycletum esse dicebant Ci.; pass.: et admoneri (dajati si prišepetavati) et ad libellum respicere vitiosum Q. Skladnja: adm. aliquem alicuius rei: quoniam nos tanti viri res admonuit S., adm. aliquem foederis L.; tudi brez acc. personae: adversae res admonuerunt religionum L., locus ipse admonebat Camilli L.; adm. aliquem aliquid, pri čemer je acc. rei navadno izražen z neutr. pron.: sed te illud admoneo Ci. ep., illud tamen te esse admonitum volo Ci.; redko z določenim subst. ali adj.: eam rem nos locus admonuit S.; v pass.: multa extis admonemur Ci.; brez acc. personae: Nucula hoc, credo, admonuit Ci., ante actos semper dolor admonet annos Tib.; redkeje z de: de quo (proelio) vos paullo ante invitus admonui Ci.; brez acc. personae: de multitudine quoniam, quod satis esset, admonui Varr., quoniam de moribus civitatis tempus admonuit S.; z ACI: Ci. idr., admonuit cum securibus fasces sibi praeferri L., admonebant alii alios supplicium ex se, non periculum peti L.; z odvisnim vprašanjem: meus enim me sensus, quanta vis sit fratemi amoris, admonet Ci. ep.; occ.
2. opomniti (opominjati) = napotiti koga, opozoriti (opozarjati) koga, učiti koga, poučiti (poučevati) koga, namigniti (namigovati) komu, zabič(ev)ati komu, (prijazno) koga (po)svariti: amice admonere Ci. Skladnja kakor pri pomenih pod točko 1.: qui (Ephorus) eum admonere cupiebat N., admonitus ab aliis S.,admonent quiddam, quod cavebimus Ci., de quibus (discordiis) ipsis his prodigiis ... a dis immortalibus admonemur Ci., necessitas ... admonet esse hominem Ci., ipsa natura admonet, quam paucis rebus egeat Ci., necessitas ... quaedam etiam nova admonuit Cu. jih je naučila.
3. opomniti (opominjati) = spodbuditi (spodbujati), vne(ma)ti, nagovarjati, prigovarjati, poz(i)vati, priganjati (naspr. deterrere); abs.: nihil est, quod me hortere, nihil, quod invites; admoneri me satis est Ci.; s finalnim stavkom: cum ... admonerent, si ... careret, liberis tamen suis prospiceret N., nisi ... Seneca admonuisset, venienti matri occurreret T., admonuit, negotiis abstineret Suet.; večinoma z ut, ne: aedes illa vos admonet, ut recordemini Metelli Ci. quo ne trudamur, dii nos admonent Ci., ea res admonet, ut disseram T.; s praep. ad in in (z acc.): ad aleae lusum, in consilium Suet.; z ad in gerundivom: multi inopes ... ad thesaurum reperiendum admonentur Ci.; pesn. in poklas. tudi v prozi z inf.: easdem vesper ubi e pastu tandem decedere campis admonuit V., sol acrior ire lavatum admonuit H., Tiberius ... admonuit C. Cestium patrem dicere senatui, quae sibi scripsisset T.
4. (z materialnimi sredstvi) nagnati (naganjati), priganjati, pokoriti: telo admonuit biiugos V., adm. iuvencum flagello Col., liberos aliquando etiam verberibus Sen. ph., a servo eius manu leviter admonitus Plin. iun. — Od tod subst. pt. pf. admonitum -ī, n opomin, svarilo: praecepta, admonita Ci. - adolēscō1 (adulēscō) -ere, adolēvī, adultum (ad in alēscere, ki je incoh. glag. alere; gl. alō)
I.
1. dorasti (doraščati), zrasti: (Romulus) ut adoleverit Ci.; beluae ad immobilem magnitudinem adolescunt Plin.; s samim acc.: ter senos proles adoleverat annos O.; o rastlinah: ramos ... adolescere cernit O., adolesse (gl. opombo) segetes O., quae (herbescens viriditas) sensim adulescit Ci., sata ... solitam in speciem adolevere T.; pren. dospeti do godnosti: cum primum adolevit aetas L. ali loquaces ... vitet, simul atque adoleverit aetas H., mox cum matura adolevit aetas V., ver donec adolesceret T.
2. pren. rasti, narasti (naraščati), okrepiti se, na moči pridobi(va)ti: adolescens in maius Plin. (o Nilu), luna adolescens (naspr. decedens) Gell. rastoči mesec; postquam res publ. adolevit S., res Persarum brevi adolevit S., inter bonas artes ingenium brevi adolevit S. je dozorel, quae (ratio) cum adolevit ..., nominatur rite sapientia Ci., postquam virtus adolevit annis O., adolescebat interea lex maiestatis T.
— II. prirasti (priraščati): coria ... quasi glutino adolescebant S. fr. — od tod
1. pt. pr. adolēscēns (pravilneje adulēscēns) -entis
a) kot adj. z abl. sg. -ī, gen. pl. -ium doraščajoč, mlad, mladosten: homo adulescens Pl., Ci., T., homines adulescentes S., oppido adulescens L., admodum adulescens Ci., filia adul. Ci., cum duobus adulescentibus filiis Ci., adulescentior Academia Ci.
b) kot subst. z abl. sg. -e, gen. pl. -ium, pri Pl. tudi -um α) masc. mladenič = mlad človek (od 14. do 30. leta), tudi = mlad, krepak mož (približno do 45. leta): Kom., C., L. idr., puer sive iam adulescens Cl., adulescens vel puer potius Ci., bella gerebat ut adulescens, cum plane grandis esset Ci., defendi rem. publ. adulescens, non deseram senex Ci.; pri razločevanju istoimenskih oseb = mladi, mlajši: mittit Brutum adulescentem C., id cum animadvertisset P. Crassus adulescens C. β) fem. deklica, devica, mlada žena: optuma Ter.
2. adj. pt. pf. adultus 3
a) dorasel, odrasel, vzrasel (o človeku, živalih, rastlinah idr.): virgo L., H., virgines Ci., Cu., Suet., liberi Suet., apum fetus adulti V., adultiores pulli hirundinum Plin., adultae vitium propagines H., ad. crinis Stat.; subst. masc. pl. adulti odrasli: Ci. fr., Plin.
b) pren. α) o času pozen: adulta aetate filius Ci. že (precej) v moški dobi, puer aetate adulta Ci. ali privignus adulta aetate S. precej dorasel, ad. nox T., Amm. pozna, tako tudi ad. aestas S. fr., T., ad. sol Sen. tr., Petr. poet. β) okrepljen, močan, (politično) močan: Athenae Ci., adulta rei publ. pestis Ci. (o Katilini), res nondum adultae L., nondum adulta seditio, coniuratio, Parthi nondum adulti T. γ) (duševno) okrepljen, razvit: populus adultus iam paene Ci., ad. eloquentia T.
Opomba: Pf. adoluī Varr. ap. Prisc.; sinkop. inf. pf. act. adolēsse (= adolēvisse) O. - adumbrō -āre -āvī -ātum
1. obsenčiti, zasenčiti (zasenčevati): vineas palmeis tegetibus, alvearia frondibus Col.; pren. zakri(va)ti: notae litterarum non adumbratae comarum praesidio Petr.
2. slikarsko (po vzoru gr. σκιαγραφεῖν) "senčiti" = prvi načrt (o)snovati, očrta(va)ti, obris(ov)ati: aliquid Val. Max., quis pictor omnia ... adumbrare didicit? Q.
3. pren.
a) (v glavnih potezah) orisa(va)ti, opis(ov)ati, naznačiti (naznačevati): heroum veteres casus ... adumbrare dicendo Ci., litteras inanes vanā specie libertatis adumbratas esse ( = litteris inanibus vanam speciem libertatis adumbratam esse) L.
b) occ. posnemati, izmisliti (izmišljati): excellentis eloquentiae speciem et formam Ci., ementiendo auctorem adumbrare meliorem Ci., Macedonum morem, mores Persarum Cu. Od tod adj. pt. pf. adumbrātus 3
1. o(b)risan, očrtan, naznačen: istorum adumbratorum deorum lineamenta atque formae Ci.; pren. le naznačen, nejasen, nepopoln: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo concipere Ci., non expressa signa, sed adumbrata virtutum Ci., consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae Ci., fallaciae Amm. skrite.
2. izmišljen, umišljen, natvezen, nepravi, navidezen (naspr. verus): res fictae et adumbratae Ci., neque veris comitiis neque illis adumbratis Ci., eius adumbrata opinio Ci., adumbratum indicium filii Ci., Aeschrio, Pipae vir adumbratus Ci. navidezni mož (njen pravi mož je bil Ver [Verres], ker je z njo živel), adumbrata inscriptio Petr., laetitia T. - adventīcius 3
I. (advenīre)
1. od drugod prihajajoč, inozemski, tuj (naspr. vernaculus): auxilia Ci., doctrina transmarina atque adventicia Ci., nullum adventicium, nullum extraneum malum Ci., Puteolos adventiciis copiis occupare Ci., adv. genus (avium) Varr. ptice selivke, adv. merces Amm. uvoženo, uvozno.
2. pren.
a) zunanji, čuten (naspr. innatus, insitus): externus et adventicius tepor Ci., animos per se moveri an externa atque adventicia visione pulsari Ci. po zunanjem vtisu na oči; subst. neutr. pl.: assumpta et adventicia Ci. (naspr. innata atque insita).
b) izreden, slučajen, postranski: pecunia Ci. ep., res adventicia atque hereditaria Ci., fructus adv. L. postranski dobiček, ex adventicio lucro Ulp. (Dig.); subst. neutr. ex adventicio kot slučajna sreča, slučajno: Sen. ph., ali kot izreden dobiček: Dig., ali iz izrednega dohodka (naspr. de meo): Plin. iun.
— II. (adventus) k prihodu spadajoč: cena Suet. pojedina ob prihodu = subst. adventīcia -ae, f: Petr. - advertō, st.lat. advortō, -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum)
1. obrniti (obračati), nameriti (namerjati) proti čemu (naspr. āvertere): gradūs citatos Stat., pedem ripae, urbi agmen V., agmen suum ei parti Cu., vineta orienti Col.; sese in hanc nostram plateam Ter.; (poseb.) oči obrniti (obračati) kam, (po)gledati kam oz. poslušati kaj: oculos Cu. in (pren.) Plin. iun., vultūs sacris, lumina in aedis partem O., oculos procellis Sil., aurem fabulis Mart., aures monitis Pr., aures ad vocem O.; navt. ladjo obrniti kam = krmariti proti čemu: proras terrae V. proti kopnemu, classem in portum L., puppim Colchos O., navem Brundisium Gell., huc carinam O.; pesn.: aequore cursum V. pluti po morju, cursūs Naxon O.; smer tudi s celim stavkom: quā vada non spectat ..., advertit proram V.; med. z dat.: notae advertuntur arenae V. krmarijo proti ..., z acc. smeri: Scythicas advertitur oras O.; abs.: advertere = pristati, k bregu postaviti: profugi ducente Noto advertēre coloni Sil.; refl. z dat. (o ladji): Maryandinis advertit arenis Val. Fl.
2. pren. nase obrniti npr. oči nekoga, pozornost (pesn. in poklas. = animum advertere), nakloniti (naklanjati): Lucan., illos in se Sen. ph., aliquem Plin. iun., gemitus ac planctus etiam militum aures oraque advertēre T. je obrnilo nase tudi oči in ušesa vojakov, je zbudilo tudi pozornost vojakov, octo aquilae imperatorem advertēre T., odia adv. T. nakopati si; o božanstvih: malis advertite numen V. naklonite svojo moč moji nesreči = maščujte mojo nesrečo; podobno o Avgustu: lusibus ut possis avertere numen O. — Pogosto v zvezi animum (animos) advertere (advortere) kot iuxtapositio = animadvertere (gl. animadvertō); pesn.: mentem (mentes) advertere
a) duha, pozornost obrniti (obračati) na kaj, paziti na kaj; abs.: animum advorte ac dicto pare Enn. ap. Ci., laetas mentes adv. V.; z dat.: monitis animos advertite nostris O., animum etiam levissimis adv. T., animum Scythis subigendis adv. Cu.; toda: quae dicam, animis advertite vestris V. vzemite si k srcu; z acc. pron. neutr.: id animum advorte Pl.; s praep.: animos ad religionem adv. Lucr., eā de re praetor animum debet advertere Ci.; z adv.: animum huc Pl., mentem huc V.; s finalnim stavkom: animum advertant, ... ne quos offendant Ci., adverterent animos, ne quid novi tumultus ... oreretur L.; pesn. stoji tudi glag. sam: paucis, adverte (sc. animum ali mentem), docebo V.; tako tudi s si: advertendum etiam, si qua erunt loca palustria Varr., vos modo advertite, si modo quid denuo dicetur Gell.
b) opaziti (opazovati), (ob)čutiti, spozna(va)ti, uvideti; z acc.: postquam id animum advertit C., animum adverso vitio, quā re animum adversā C., dimissos equites animum adverterunt C., animum advertit Gracchus in contione Pisonem stantem Ci., animum advortit inter saxa repentīs cochleas S.; z ACI: animum advertit ... magnas esse hostium copias instructas C., animum advortit supra gratiam atque pecuniam invidiam facti esse S.; v tej zvezi in pomenu tudi animo advertere: quo primum tempore hanc scientiam ad nostros pervenisse animo adverto Plin.; z odvisnim vprašanjem: Ci. idr., quam multarum rerum ipse ignarus esset, ex comparatione tam ordinatae disciplinae animum advertit L., priusquam animum adverti posset, quemadmodum accidisset C.; poklas. glag. sam: Plin., cum id advertisset T., donec advertit Tiberius T.; z dvojnim acc.: id in complurium veterum libris scriptum advertere Gell. V pomenu opozoriti (opozarjati), priganjati s finalnim stavkom: advertit ea res Vespasiani animum, ut vexillarios e legionibus ... deligeret T. to je opozorilo Vespazijana, da naj ...; glag. sam: non docet admonitio, sed advertit, sed excitat, ... Sen. ph.
c) pokoriti, kaznovati, strahovati: in Apronium cum animum advertisset Ci. (prim. animadvertō), admonet in Phalacrum non posse animum adverti Ci.; poklas. glag. sam: in P. Marcium consules ... advertēre T., paratūs ... vulgati fecerunt curam, ne princeps ... durius adverteret T. da ne bi prestrogo postopal. — Od tod
A. adj. pt. pf. adversus, st.lat. advorsus 3, "nasproti obrnjen", od tod
1. z licem nasproti obrnjen, s prednjo stranjo obrnjen proti čemu, spredaj stoječ, prednji (naspr. āversus, supinus, resupinus, a latere, a posteriore parte): et adversus et aversus impudicus est Ci. spredaj in zadaj, adversi solis radii Cu., adversi raedarium occīdunt Ci. spredaj, adversi dentes Ci. prednji zobje, palma adversa Ci. proti nam obrnjena roka = dlan, adversa facies Q., frons Sil. proti nam obrnjeno, frontibus adversis pugnare H. ali concurrere Mart. s čelom proti čelu, adverso pectore resistere Auct. b. Afr. s prsmi proti prsim, cicatrices adverso corpore (pectore L.) ostentare S. ali cicatrices adverso corpore exceptae Ci. ali adverso corpore vulneribus acceptis Cu. ali pectore adverso ferrum excipere Sen. tr. ali adversi telis figebantur Auct. b. Alx. spredaj na prsih; v istem pomenu tudi cicatrices adversae Ci., vulnera adversa Ci. ali adversa vulnera S. (prim.: quibus adverso sub volnere nulla iam facies Val. Fl.), ictus adversi Q., adversum vulnerari Auct. b. Alx.; podobno: in adversum os fundā vulneratur C. spredaj, prav v obraz, adversum femur tragulā ictus L. spredaj ...; adv. porta, adv. postes V., hastae adversae cadentes L. z ostjo naprej, adversis incurrunt hastis V. z naperjenimi sulicami; tudi voj.: adversi hostes C. čelo (fronta) sovražnikov, adversis hostibus occurrere C.
2. nasproti obrnjen, ležeč, stoječ, nasproten: ripa Ci. idr., antrum V., litus H., quod (castellum) adversum proeliantibus erat S., collis adversus huic et contrarius C., adverso colle C., S. v breg, navkreber = in montes adversos L., Q. ali per adversos montes O., adverso flumine C. idr. ali adverso amne Cu. ali adversum amnem subvectus Cu. ali adverso Tiberi L. ali adversā ripā L. ali aquā advorsā Pl. ali contra adversas undas Sil. proti vodi, proti struji (Tibere, naspr. secundo amne, flumine), adversā viā Pl. naravnost, adverso sole V. proti soncu, solem adversum intueri Ci. naravnost proti soncu gledati, huic adversa solo pars altera nostro Tib., lectus adversus Pr. (nasproti vrat stoječa) nevestina postelja, adverso in limine V. prav na pragu, adversis funibus subire Plin., adversum fulgur Suet. proti nam švigajoči, adversos stare vobis ali adversis vestigiis stare contra nostra vestigia ali adversa nobis urgere vestigia Ci., adversa itinera T. pohodi proti sovražniku, impetūs hostium adversi Auct. b. Alx. s prednje strani, od spredaj, adversos concitare equos L. konja proti konju, adversis equis concurrere S. s konjem proti konju, folia adversa inter se Plin. obrnjeni drug proti drugemu. Poseb. o vetru, nevihti = nasproten, neugoden: adverso vento O., venti adversi L (naspr. secundi), navigantibus adversissimi venti C., adversis flatibus Q. ob neugodnem vetru, adversis austris aetatem ducere H. ob bučečem jugu, advorsa (adversa Suet.) tempestas Pl., procella V. (pren.: per adversas procellas O.). Subst. adversum -ī, n nasprotna smer: ventus ... adversum tenet Athenis proficiscentibus N. jim veje nasproti, adversa Bastamae tenent Pun. nasproti ležeče krajine; večinoma s praep.: ex adverso z nasprotne strani, nasproti, od spredaj: portus ex adverso urbi ipsi positus L.; in adversum na nasprotno stran, tudi kvišku, proti toku: inde ... non prius descenderunt in aequum, quam. ..in adversum Romani subiere L., in adversum nitens V., in adversa niti Q., scandere in adversum, in adversum tergere nares Q., propulsae in adversum aquae Gell.; tudi = drug proti drugemu: Pr.; pren.:si quis in adversum rapiat casusve deusve V.
3. pren. nasproten, zoprn, sovražen: secunda fortuna ei regnum est largita, adversa mortem Ci. mila ... zla, secundas fortunas amittere et in adversis sine remedio permanere Ci., multos mortales (omnīs L, deos Pr.) adversos habere S., deo adverso O. ali adversis diis Cu. zoper voljo bogov, tako tudi adversa nobilitate, adversa patrum voluntate, adverso senatu L., Musis adversis tangere carmen O., adversa avi Pac. ap. Ci. ptičjemu svarilu navkljub; z dat.: mentes improborum mihi uni maxime sunt infensae et adversae Ci., unum genus est adversum infestumque nobis eorum Ci., neque (est) testudine aliud salamandrae adversius Plin. Kot subst. adversus -ī, m nasprotnik: adversus populi partium S. Occ.
a) zoprn = neugoden, nesrečen (naspr. secundus, prosper): res adversae Ci., O. = fortuna advorsa Pac. ap. Ci. ali adversa fortuna N. ali fortuna adversa V. = casūs adversi Ci., N. nesreče, nezgode, omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur C. In Ci. ep., adversum proelium C., adv. pugna L., adv. bellum H. morilska, adverso Marte V., adversum tempus navigandi Hirt., adv. nox C. viharna, valetudo L., Cu. slabo zdravje, fama L., adv. rumor T., adv. omen, adversissima auspicia Suet., adversis auribus militum L., adversis animis aliquid accipere T.; z dat.: adversus annus frugibus L., locus opportunus consiliis an adversus Q. Pogosto subst. adversum -ī, n, nav. pl. adversa -ōrum, n nesreča, nezgoda: si quid adversi acciderit (accidisset) Ci., C., N., si quando adversa vocarent V., res humanae semper in adversa mutantur S. se prevračajo nesrečno, precari alicui aliquid adversi Sen. ph.
b) zoprn = mrzek:quîs omnia regna advorsa sunt S.
c) pojmovno nasproten (naspr. par): haec, quae ex eodem genere contraria sunt, appellantur adversa Ci. nasprotje, qui timet his adversa H., adv. opinio Plin., adversa virtuti malitia Q. — Adv. adversē nasprotno, protislovno: Gell. — Od tod
B. Adv. nom. sg. masc. adversus, st.lat. advorsus, in adv. nom. sg. neutr. adversum, st.lat. advorsum, obrnjen(o) proti čemu; od tod
I. kot adv.
1. naproti: tu mecum, pessime, i advorsus (= obviam) Pl., qui advorsum (= obviam) ierant Ter., facito ..., ut venias advorsum mihi PL., advorsum veniri mihi ad Philolachem volo tempori PL.; tako tudi advorsum (= obviam) fieri alicui nasproti prihajati komu, srečati ga: quis hic est, qui advorsum fit mihi? PL.
2. (v sovražnem pomenu) nasproti: eos, qui advorsum eunt, aspellito Pl., qui adversus arma tulerant N. ki so se bojevali na sovražnikovi strani, qui adversus resistere auderent N., postquam nemo adversus (= contra) ibat L.
II. kot praep. z acc. (ki mu je včasih zapostavljen; acc. je odvisen od praep. ad v zloženki adversus ali adversum: adversus te = ad te versus)
1. (tja) proti: advorsum (adversus C.) clivum. Pl., quis haec est, quae me advorsum incedit? Pl., aliae (naves) adversus urbem ipsam ... deletae sunt L., impetum adversus montem in cohortes faciunt C., omnia (vestigia) te adversum spectantīa, nulla retrorsum H.; preg.: inscitia est, advorsum stimulum calces Ter. (gl. calx1); pren. adversus multa attollere oculos Sen. ph.; pren. proti, zoper; v protislovju s čim, v nasprotju s čim: atixilia adversus Romanos Hirt., hunc adversus Phamabazus habitus est imperator N., adversus eum bellum gessit N., adversus eum venit N. postavil se je proti njemu, adversus aliquem stare, dimicare, adversus Romanos fuisse N., quos advorsum ierat S., adversus quem ibatur L., Quinctius, quem armorum etiam pro patria satietas teneret, nedum adversus patriam L., respondere adversus ea L. na to, adversus haec Tempani oratio incompta fuisse dicitur L., sermonem adversum maiestatem habere T., fortis adversus hominem Ph., advorsum divitias invictum animum gerebat S., adversus blanditias incorruptus T., egregium adversus tempestates receptaculum Plin. iun., quaedam remedia propria adversus quaedam venena Cels., exercitationes adversum propulsandam vini violentiam Gell.; advorsum animi tui lubidinem Ter., adversus edictum facere Ter., adversus rem publ. facere C., pecunias conciliare adversus leges, rem publ. Ci., adversus senatūs consultum L., adversus modestiam disciplinae T.; adversus quod L. ali advorsum quam Pl. v nasprotju s tem, kar ...
2. (krajevno) nasproti: ut adversus montes consisteret hostis L., porta Iovis, quae adversus castra Romana erat L., extremi prope Oceanum adversus Gades colunt L.; pren.
a) proti komu ali čemu = v primeri s kom ali s čim: adversus veterem ... imperatorem comparabitur L. s starim poveljnikom, duo prospera ... bella Samnitium adversus tot decora populi Rom. L., differentia nostrae desidiae adversus acerrima eorum studia T.
b) proti komu ali čemu, glede na koga ali kaj, z ozirom na koga ali kaj: sunt quaedam officia etiam adversus eos servanda, a quibus iniuriam acceperis Ci., est enim pietas iustitia adversum deos Ci., quemadmodum nos adversus homines geramus Ci., quam pacem summa fide adversus eum coluimus L., lentae adversum imperia aures T.
3. proti komu = vpričo koga, pred kom: egone ut te advorsum mentiar? Pl., dixit me advorsum tibi Pl., id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam Ter., nihilo plus fidei auctoritatisque habemus adversus Romanos ... quam Aetoli L. pred Rimljani, utendum est excusatione adversus eos Ci. - aeger -gra -grum
1. bolehen, bolan (naspr. sanus): L. idr., mulier Ter., graviter aeger Eudemus Ci., aeg. sus Col., sues V.; z abl. causae: homines aegri gravi morbo Ci., gravi et periculoso morbo aeger L., gravi corporis morbo aeger T., longa navigatione aeger T. zaradi ..., aeger vulneribus N. ali ex vulnere Ci., L., Cu. za ranami, za rano; z gen.: morbi aeger Val. Max.; z abl. limitationis: aeger pedibus S. ali oculis L. ali corpore Cu. na (z loc.); poklas. nam. tega abl. stoji gen. ali grški acc.: aegra corporis Ap., manum aeger T. (prim. νοσῶν τὴν χεῖρα), pedes graviter aeger Gell.; o počutju: aegra valetudo Ci., Gell.; o telesu in telesnih delih: aeg. corpus Ci., corpora L., V., Cels., femur V., manus O., membra O., Stat., stomachus H., dens Mart.; o drugih stvareh: res Sen. ph. (naspr. sana), moles Stat. razpadajoča (= razpadajoč most); pesn.: genua V. šibeča se, seges V. vela; subst. aeger -grī, m bolnik: N., L. idr., ad aegros ... medicos solemus adducere Ci.; aegra -ae, f bolníca: Ter.
2. pren.
a) (politično) razmajan, zlomljen, razvetren: res, civitas L., quis non intellegit omnes tibi rei publ. partes aegras et labentes esse commissas Ci., quid in orbe terrarum validum, quid aegrum fuerit T. gnilo, prhko, quatere, quicquid usqrum aegrum foret T., aegra municipia T. nemirni, aegra vulnere Ausonia Sil.
b) (na duši) bolehen = otožen, žalosten, zaskrbljen, nejevoljen, nezadovoljen: capellas protenus aeger ago V., aegra amans V., mortales aegri V. (prevod gr. δειλοὶ βροτοί Hom.) nadležni, bedni (v naspr. z bogovi), aeger animus Enn. ap. Ci., S., O., aegri animi L., aeg. anima O., mens O., Sil., aeg. corda O., pectora Val. Fl.; aliorum felicitatem aegris oculis inspicere T. z zavistnimi očmi; z abl. limitationis: aegra animo Enn. ap. Ci., animo magis quam corpore aeger L., minus aeger animo quam corpore Plin. iun.; nam. tega abl. tudi: aeger ab animo Pl. ali loc.: aeger animi L., Cu., Sil., consolantur aegram animi L., ipse aeger animi studiis militum refovebatur T.; z abl. causae: aeger amore L., ingentibus curis V., morā T., visis Sil., animus aeger avaritiā S., anima aegra cruciatibus O., subitis bonis mens aegra, aegra periclis pectora Sil., aegra laetis invidia Stat.; z gen. causae: aeger consilii S. fr., Stat., morae Lucan., timoris, delicti, pericli Sil.
c) o abstr. α) mučen, bolesten, utrudljiv, težaven, nadležen, siten: luctus Lucr., morte sub aegra V., aeg. anhelitus ora quatit V. bolestno sopihanje, solans aegrum testudine amorem V., aeg. senectus O.; neutr. sg. subst.: plus aegri ex abitu mei viri ... cepi Pl., cui nihil accidit aegri Lucr. β) slab, omahljiv: fides Sil., spes Sil., Cl. — Adv. aegrē
1. bolestno, žalostno, bridko (naspr. volup): aegre est Ter., aeg. est mihi ali meo animo aliquid Pl. boli me, žal mi je, quid tibi ex filio ... aeg. est? Pl., numquam quidquam animo meo fuit aegrius Pl., aegre facere alicui aliquid Pl., Ter. užaliti koga, tudi abs.: voluit facere contra huic aeg. Ter.; aeg. aliquid ex aliquo audire Ter. bridko novico zvedeti od koga, aeg. ferre Ci. (Tusc. III., 10, 21 in 26, 62) žalostiti se; aeg. ferre z ACI: Cu., aeg. fert se pauperem esse Ci. boli ga; s kavzalnim stavkom: aeg. fert, quod ... Cu.
2. s težavo, s trudom, težko (naspr. facile): Pl., Cu. idr., aeg. impetrare C., conglutinatio recens aeg. divellitur, inveterata facile Ci., inveteratio autem, ut in corporibus aegrius depellitur quam perturbatio Ci., omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere S., ductus anhelitus aegre O., aeg. rastris terram rimantur V., aegerrime conficere aliquid C.; occ. skorajda ne, komaj: Pl., Plin. idr., aeg. oppugantionem sustentare C., aeg. stantes T., aeg. obstinent, quin castra oppugnent L.
3. s premagovanjem samega sebe, nerad: aeg. aliquid pati Pl., Ter., L., eo carent aegrius Ci., aegrius accipere T., aliquid aegrius pati L., aliquid aegerrime pati Enn. ap. Ci.; aegre pati z ACI: L.; aeg. tolerare T., aeg. habere aliquid ali aeg. habere z ACI: Pl., L., tudi s kavzalnim stavkom: aeg. habere, quod ... L.; pogosto aegre (aegerrime S., L.) ferre aliquid Ci., Cu.; abs.: aeg. ferens (χαλεπῶς φέρων) Ter., Ci. - aegrōtō -āre (aegrōtus)
1. bolan biti: Ca., Col., Plin. in poznejši pisci, simulat se aegrotare et testamentum facere velle Ci., graviter, leviter aeg. Ci., aegrotare timens H.; pren. o abstr. = pešati: in te aegrotant artes antiquae tuae Pl., dum illi (boni mores) aegrotant Pl., aegrotans ac prope desperata res publ. Ci., aegrotat fama vacillans Lucr.
2. pren. bolan biti na duši, trpeti: Luc. fr., Aug., ea res, ex qua animus aegrotat Ci., quo me aegrotare putes animi vitio? H. - aegrōtus 3 (aeger)
1. bolan, nadložen, hirav: leo Luc. fr., H., non aeris acervus et auri aegroto domini deduxit corpore febres H., aegrotum ad aliquem venire Ci. ep.; pren.: res publica Ci. = razmajana; subst. aegrōtus -ī, m bolnik: Ter., Lucr. fr., recta consilia aegrotis damus Ci. ep.
2. pren. bolan na duši, vznemirjen, razburjen: Ter., ut te videre audireque aegroti sient Pl. da zbolijo, če te vidijo in slišijo, aegr. animus Ci.; tudi = od ljubezni bolan: Ter. - Aegyptus1 (Aegyptos: O.) -ī (Αἴγυπτος) Egipt,
1. fem. = afriška dežela ob Nilu: Aegyptum Nilus irrigat Ci., (Nilus) viridem Aegyptum nigrā fecundat arenā V., dicitur Aegyptos caruisse ... imbribus O.; kam? in Aegyptum ire N. ali provicisci Corn., tudi (po skladnji mestnih imen): Aegyptum proficisci N., T., profugere Ci., iter habere C. navigare L.; kje? in Aegypto Varr., redko Aegypti Plin., Val. Max; od kod? Aegypto advenio domum Pl., Aegypto remeans T. Met. egiptovska moč: Aegyptum virisque orientis ... secum ... vehit V., omnis ... Aegyptus et Indi ... vertebant terga O. Od tod adj.
a) Aegyptius 3 (Αἰγύπτιος) egiptovski, egipčanski: rex, haruspices Ci., bellum N., coniunx (= Cleopatra) V., O., tellus Sil., litus Plin., litterae Plin., T. hieroglifi, classes Suet.; subst. Aegyptius -iī, m Egipčan: Ci. idr.
b) Aegyptiacus 3 (Αἰγυπτιακός) egiptovski, o Egiptu: libri Gell., res (pl.) Amm.
2. masc. = Nil: Amm., Nilus, in totum Homero Aegyptus (nominatus) Plin. - aenigma -atis, n (αἴνιγμα)
1. uganka, zagonetka: O., Gell., Vulg.
2. pren.
a) zagonetnost = temen (nejasen) namig: Petr., Iuv., somniorum Ci. Oppiorum Ci. ep., pervenit res usque ad aenigma Q. do zbadanja.
b) zagonetka = pretemna (torej napačna) alegorična razložitev (ret.): Ci., Q.
c) skrivnostni nauk, skrivnost: Aegyptiorum aenigmata Arn. - aequitās -ātis, f (aequus) enakost,
I. (redko v pravem pomenu)
1. ravnost, ravnina: loci Auct. b. Hisp.
2. enakomernost, somerje, somernost: membrorum Suet., portionum Sen. ph. ravnotežje.
— II. pren.
1. (v zvezi z gen. animi ali brez njega) enakodušje (enakodušnost), ravnodušje (ravnodušnost), brezstrastnost, mirnost, potrpežljivost, skromnost, mlačnost, malomarnost: novi ... moderationem animi tui et aequitatem Ci., animi aequitate plebem continere C., haec meam animi aequitatem indicent N. zadovoljnost z malim, aequitate orationis commotus est Ci., litterae plenissimae humanitatis et aequitatis Ci., quo quidem in spectaculo mira populi Romani aequitas erat Ci., aequitas deûm erga bona malaque documenta T.
2. enakost pred zakonom, enakopravnost, pravičnost, nepristranost: Val. Max., Suet., labefactant ... aequitatem, quae tollitur omnis, si habere suum cuique non licet Ci., aequitate aeque rem publ. curabant S., summa aequitate res constituit N., aequ. condicionum C., belli Ci.; pooseb. kot boginja Pravičnost: Arn.
3. occ. pravšnje postopanje (naspr. strogo pravo, črka zakona): Don., Icti., multa pro aequitate (kakor je prav) contra ius dicere Ci., a verbis recedere et aequitate uti Ci., in omni iure civili aequitatem reliquerunt, verba ipsa tenuerunt Ci., in legibus interpretandis et aequitate (kar je prav) explicandā Ci., servare aequitatem, quae est iustitiae maxime propria Ci., aequitate iustitiaque gaudebunt Ci., iustitia et aequitas et innocentia N., aequitates Vulg. vse, kar je pravšnje. - aes, aeris, n
1. ruda, poseb. bakrova ruda = baker, bron, med (fem.): aes minutum Sen. ph. koščki rude (ki so služili otrokom za denar pri igranju), aes Cyprium Vitr., Plin. ciprska ruda = baker (baker so baje našli najprej na Cipru), squama Cels. ali scoria ali flos aeris (sc. Cyprii) Plin., aes candidum Plin. beli tombak; v pomenu bron: Myronis ex aere bucula, signum, craterae ex aere, pedestris ex aere statua, supellex ex eare elegantior Ci., Alexander edixit, ne quis praeter Lysippum ipsum ex aere duceret Ci. da ga ne sme nihče upodobiti, multa ex aere fabre facta L., aes Corinthium Plin. (najboljši bron starega veka), aes Aegineticum, Delium Plin.; pesn. pren. bronasta (železna) doba, bronasti (železni) rod: O., ut inquinavit aere tempus aureum; aere, dehinc ferro duravit saecula H.
2. met. vse, kar je iz brona ali bakra
a) brončena posoda: aera Ca. ap. P. F., Pers., Plin., quo vafer ille pedes lavisset Sisyphus aere H., aes cavum O. kotel; bronaste table (z zakoni, odredbami idr.): legum aera Ci. ali aera legum T. bronaste table s kazenskimi zakoni, leges in aes incidere Ci., aes figere Plin., nec verba minacia fixo aere legebantur O., eius aera refigere Ci. ep., fixum est aero publico senatusconsultum T., aes publicum per fora ... fixum T. javna oznanila, državni napisi na bronastih tablah, nabitih po ...; bronasti kipi: idem rex ille (Alexander) ... edicto vetuit, ne ... alius Lysippo (= quam Lysippus) duceret aera ... H. je odredil, da ne sme nihče razen Lizipa delati bronastih kipov ..., marmor aeraque H. kipi iz marmorja in brona, aera sudant V., excudent alii spirantia mollius aera V., aes Perilleum O., imagines et aera T. voščene podobe in bronasti kipi; bronasto orožje in orodje: cum pueri ... armati ... pulsarent aeribus aera Lucr., ardentes clipeos atque aera micantia cerno V., aere (= aeratā nave) pontus conficitur Tib., aera unca O. trnki, aes concavum Lact.; pesn. pren.: illi robur et aes triplex circa pectus erat H. hrastovina (= hrastov ščit) in trojni bron (= oklep iz brona) sta mu krila prsi = ni poznal strahu; bronasto ali médno glasbilo (trobilo): aeris crepitus L., aes sonans O., aes canorum V., aere ciere viros V. z médno tubo = aes cavum V. ali raucum (aeris rauci canor) V.; aera aere repulsa O. cimbale, isto tudi: Curetum crepitantia aera V., Corybantia aera V., acuta ... geminant Corybantes aera H., tinnulaque aera sonant Q., aera rotunda Cybebes Pr., aera Temesaea O. temeške cimbale (ki so jih uporabljali v brutijskem mestu Temezi [Temese] pri čaranju),
b) poseb. bakren denar. Sprva je služil kot denar baker v palicah (aes rude) po teži (prim. staro besedilo: aere et librā emere, gl. lībra) pozneje so prelivali palice v funt težke štirioglate kose (asses librales ali aes grave), kvadratne ali podolgovate oblike: dena milia aeris gravis L., aes grave plaustris in aerarium convehentes L.; izraz aes grave „polnotežen (= star) denar“ je ostal v rabi v pravu, npr. pri posojanju globe: denis milibus aeris gravis reos condemnavit L.; v tem pomenu pogosto gen. aeris (elipt. = aeris librae ali asses): tressis, ex tribus aeris quod sit Varr., non amplius XII aeris Ci. 12 funtov bakra = 12 asov, qui C milia aeris habebant L. = 100 000 asov, ad equos emendos dena milia aeris data, ... viduae bina milia aeris in annos singulos penderent L. po 10 000 asov, ... po 2000 asov (prim. v nadalj. aes equestre), terna (quinquaginta) milia aeris (= assium) N., L., viginti aeris poena sunto Gell.; pri prislovnih števnikih z izpuščenim centena milia (prim. sestertium), usque ad decies aeris L. = do 1 milijona asov, habere aeris tricies (= 3 milijone) ali milies (= 100 milijonov asov) Ci., argentum aere solutum est S. za srebrn sestercij se je plačal bakren as (četrtina dolžne vsote, ker je bil takrat 1 sestercij vreden 4 ase). Do Pirovih časov so imeli Rimljani le bakren denar s funtom (aes) kot enoto. Naposled je bil aes le drobiž = božjak: Ambr., curque iuvent nostras aera vetusta manus. Aera dabant olim O., centum aureolos sic velut aera roget Mart.
c) sinekdoha sploh denar: si aes habent, dant mercem Pl., ancilla aere suo empta Ter., gravis aere dextra V., hic meret aera liber Sosiis H., cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset Mart., pueri, qui nondum aere lavantur Iuv. ki se še ne kopljejo za denar (še ne štiri leta stari; ti so se smeli v javnih kopališčih kopati zastonj, starejši otroci in odrasli pa so morali plačati tretjino asa); aes circumforaneum Ci. ep. denar, izposojen pri menjalničarjih (ki so imeli svoje menjalnice v stebrišču okrog foruma); tudi posamezne postavke preštete vsote: conficienda sunt aera Sen. ph.; aes manuarium Gell. prikockani denar (po Suet. je manus met pri kockanju); preg.: quid distent aera lupinis H. denar od fižolčkov (ker so lupini igralcem v gledališču služili za denar); pren. vrednost: res exigui aeris Col., suo aere censeri Sen. ph., si praelectatorem ... habuisset alicuius aeris Gell.
č) imetje, premoženje: aes meum, tuum, suum Pl., Ci., Icti., meo sum pauper in aere H. reven sem, a brez dolgov; pren.: est aliquis in meo aere (ali aere meo) Ci. ep. (tako rekoč) k mojemu imetju spada kdo, je moj, ali: meni je kdo obvezan; v naspr. z aes meum, tuum, suum je aes aliēnum, redko aliēnum aes (ret. aes mutuum S.), le v sg., tuj (= izposojen) denar", torej dolg, dolgovi (prim.: aes alienum est, quod nos aliis debemus, aes suum est, quod alii nobis debent Ulp. [Dig.]): aes al. meum Ci. ep., aes al. tuum Ci., aes alienum cogere Pl. ali facere, contrahere Ci. ep. ali conflare S. dolgove delati, v dolgove se zakopati, aes al. habere Ci., in aere alieno esse Ci., in aere alieno laborare C. globoko v dolgovih tičati, in aes al. incidere Ci., aere alieno demersum (oppressum Ci., S.) esse L. zakopan biti v dolgove, aes al. adferre alicui Ci. ep. nakopati komu dolgove, aliquem aere alieno levare Ci. ali liberare Ci. ep. koga oprostiti dolgov, se liberare aere alieno Ci. ep. razdolžiti se = aere alieno exire ali expediri Ci. ali exsolvi N.; aes al. solvere, dissolvere Ci. ali persolvere S. ali luere Cu. ali exsolvere Plin. iun. plačati dolg, aeris alieni (alieni aeris) solutio L., hominem video non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse Ci. da ne le nima dolgov, ampak ima mnogo gotovine, superat aliquid aeri alieno Ci. ep. po plačanih dolgovih ostane še nekaj, nekaj več je imetja kakor dolgov; neque indulgendo inveterascere eorum aes alienum patiebatur neque multiplicandis usuris crescere N.; nam. aes alienum tudi samo aes: pro aere Tusculanum proseripsisse audio Ci. ep., aes confessum Tab. XII ap. Gell.; pren.: admonitus huius aeris alieni (neizpolnjene obljube, dolžnosti) nolui deese ne tacitae quidem flagitationi tuae Ci.
d) plačilo, plača, mezda: aes datur Pl. plača rokodelcev, pueri octonis referentes Idibus aera H. ki plačujejo šolnino ob idah vseh osem mesecev (rim. šolsko leto je trajalo 8 mesecev, od 12. junija do 15. oktobra so bile počitnice), aera poposcit Iuv. zahtevala je plačo (o vlačugi), nullum (studium) in bonis numero, quod ad aes exit Sen. ph. ki meri na plačo; o voj. mezdi: aes militare Ca. ap. Gell., Varr., aera militum Plin., aera militibus constituere, dare L., aera omnibus procedunt L. teče, aera equestria Ca. ap. Prisc. konjeniška mezda, aere dirutus Ci. (gl. dīruō), annua aera habes, annuam operam ede L.; poseb. aes equestre opravnina za jezdnega konja rim. viteza (po L. I, 43, 9 v znesku 10 000 asov); G.; aes hordearium = aes, quod pro hordeo equiti Romano dabatur P. F. „ječmenina“, tj. letna preživnina za konje vitezov, ki so jo morale plačevati bogate dedinje (sirote in vdove), vsaka za enega konja: G. (prim. L. I, 43, 9); met. vojaška službena leta (prim. stipendia); sarkastično pren.: cognoscetur ... omnia istius aera illa vetera Ci. vse tiste njegove stare vojne (v službi ljubezni in igre).
Opomba: Star. dat. sg. aere: Ci. (Ep. VII, 13, 2), L. (XXXI, 13, 5); v pl. le nom. in acc. aera; vendar gen. aerum: Ca. ap. Prisc., dat. ali abl. aeribus: Ca. ap. Prisc. et ap. P. F., Lucr., Arn. - aestās -ātis, f (prim. aestus in aedēs)
1. vroči čas leta = poletje (naspr. hiems): Arabes ... campos et montes hieme et aestate peragrantes Ci., hiemem et aestatem iuxta pati S., prima, nova aestas V. pomlad, mlado poletje, ae. media Ci., L. ali summa Ci. ali adulta T., Aur. sredina poletja, že vroče poletje; poseb. ae. praeceps S. fr. ali affecta Ci. fr. pozno poletje; poseb. poletje kot čas, primeren za vojskovanje (zimske vojne so bile pri starodavnikih zelo redke), za plovbo, potovanja, zdravljenje v kopališčih (toplicah), poljedelstvo idr.: inita proxima aestate C. prope exacta iam aestas erat C., nam aestatis extremum erat S., aestatis eius extremo L., unis litteris totius aestatis res gestae perscribere Ci. celega poletnega vojnega pohoda, v istem pomenu tudi: novem denique aestatibis vix ulla acie non iustissimus triumphus emeritus Vell. in quae duabus aestatibus gesta T.; ille Puteolanus sermo ... aestatem unam, non plures, aures refersit istis sermonibus Ci. le eno, ne več letoviščnih dob, ille salubris aestates peraget, qui nigris prandia moris finiet H. (poleti se namreč najraje pojavljajo mrzlice).
2. sinekdoha leto (= doba dvanajstih mesecev): tertia dum Latio regnantem viderit aestas V., ubi quarta acceperit aestas V., septima post Troiae excidium iam vertitur aestas V.
3. met.
a) poletni zrak, poletno vreme: ubi ... nare per aestatem liquidam suspexeris agmen V., ubi apes aestate serena floribus insidunt V.
b) poletna vročina: solstitium pecori defendite: iam venit aestas torrida V., Faunus igneam defendit aestatem capellis (dat.) H.
c) aestates sončne pege: Plin. - aestimātiō -ōnis, f (aestimāre)
1. določitev denarne vrednosti, (o)cenitev, postavitev cene: aestimationem habere Ci., L. = aestimationem facere C. ceniti, quantas pecunias acceperunt, tantas aestimatione facta cum dotibus communicant C., in aestimationem venire L. cenjen biti, aestimatio censūs Ci. cenitev imetja (pri cenzusu), aest. frumenti L. določitev cene žita; postavljal jo je
a) senat (zato se je ta imenovala tudi senatūs aestimatio), da so mogli odmeriti vsoto, ki jo je bilo treba plačati iz državne blagajne pretorju (legatu, kvestorju) za nakup žita, ki ga je potreboval v provinci: Ci.;
b) pretor; ta je določeval ceno, ki so jo smeli ali (pogosto) morali plačati aratores v provinci, namesto da bi zalagali rim. oblastnike z žitom: Ci., L.; multae aestimatio L. preračun kazni v globo, aestimatio litis ali litium (v besedni zvezi tudi samo aestimatio) Ci. idr. cenitev spornega predmeta, nastavek kazni, globa, poenae aestimatio Ci. nastavek kazni; prim.: aestimata poena ab aere dicta est, quia aestimaverant aere, ovem decussi, bovem centussi Fest.; aestimatio possessionum et rerum C. cenitev posestev in pritiklin; po njej je dobil upnik namesto plačila sodno ocenjeno posestvo, od tod aestimatio met. = vračilo z ocenjenim zemljiščem, ocenjeno zemljišče samo: nolles a me hoc tempore aestimationem accipere Ci. ep., credo, quod accipienda aliqua sit et danda aestimatio Ci. ep., mihi et res et condicio placet, sed ita, ut numerato malim quam aestimatione Ci. ep. da bi rajši imel gotov denar kakor uradno cenjeno posestvo. Ker je cena zemljišč po državljanski vojni (l. 48) zelo padla, jih je dal Cezar v prid svojim zelo zadolženim pristašem ceniti po vrednosti, ki so jo imela pred državljansko vojno; po tej ceni so morali upniki jemati zemljišča namesto denarja in na ta način izgubili četrtino svojega denarja; spričo takšne razdolžitve pomeni aestimatio vračilo s previsoko cenjenim zemljiščem, previsoko cenjeno zemljišče samo: praedia ab aliquo in aestimatinem accipere Ci. ep. namesto gotovega denarja sprejeti zemljišča po previsoki ceni, aestimationes tuas vendere non potes Ci. ep. namesto denarja prejetih previsoko cenjenih zemljišč, ut, cum me hospitio recipias, aestimationem te aliquam putes accipere Ci. ep. (šalj.) da imaš izgubo, da trpiš škodo (kakor kak upnik Cezarjevih pristašev). Od tod: quod (linteum) me non movet aestimatione, verumst mnemosynum mei sodalis Cat. ne zaradi svoje denarne vrednosti, ampak kot spominek ...
2. pren.
a) (o)cenitev (ocena) kake osebe ali stvari po njeni pravi notranji vrednosti, presoja, upoštevanje: secreta aestimatione rem pensare Cu., consilium sera aestimatione perpendere Cu., aestimatione recta severus habebatur T. po pravšnji presoji, aest. honoris, verae magnitudinis eius L., nimia sui aes. Sen. ph. precenjevanje samega sebe.
b) fil. (stoiško) upoštevanje relativne vrednosti, čislanje, spoštovanje: aestimabile dicitur dignum aestimatione, quam (Stoici) ἀξίαν vocant Ci., quadam aestimatione dignandus Ci.; toda: propria aestimatio virtutis Ci. absolutna vrednost. - aestimō, star. aestumō -āre -āvī -ātum (menda denominativum nekega iz *aes [po aeditumus, legitumus] nastalega subst. *aestumos, *aestimos = kdor pri nakupu ali prodaji preizkuša pravilnost odtehtane medi, cenilec)
1. denarno vrednost (ceno) določiti (določevati), ceniti, preceniti (precenjevati): petiverunt ab eo civitates, ut aestimaret Ci., aest. pretia rerum, frumentum (prim. aestimatio frumenti) domum, possessiones, signa, argentum Ci. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: haec aestimare pecuniā (po denarni vrednosti) non queo Ci.; aest. aliquid ex artificio Ci. Nedoločene napovedi vrednosti v gen. pretii: aiebat se tantidem aestimasse Ci., permittite, ut liceat, quanti quisque velit, tanti aestimet Ci., pluris aest. Ci. višje, minoris aest. N. nižje, uti ea (mancipia) quoque deciens tanto pluris, quam quanti essent, aestimarentur L.; z adv.: emit domum carius, quam aestimabatur Ci., quam tenuissime aest. Ci. Določene napovedi vrednosti v abl. pretii: ternis denariis aestimare licere, denis non licere Ci., est modius HS IIIS aestimatus Ci. zakonita vrednost korca je 3 1/2 sestercija, quinis modiis libertatem omnium aestimavere S. fr., denis in diem assibus animam et corpus aestimari T.; po tem tudi: magno, permagno, minimo aestimare Ci. Pomni jur.: litem alicuius ali alicui aestimare sporni predmet nekoga ali nekomu (pre)ceniti = komu določiti globo, koga na plačilo odškodnine (globe) obsoditi: C. idr., lis ei aestimatur centum talentis N., quanti Catonis lis aestimata est Ci., litem esse aestimatam HS ad triciens (3 000 000 sestercijev) Ci.; splošno: lites severe aestimatae Ci., sunt lites aestimatae A. Gabinio Ci. A. Gabinij je izgubil pravdo, tako tudi: P. Septimio Scaevolae litem eo nomine esse aestimatam Ci.; ker je v reklu litem aestimare zajet pojem nekake obsodbe, se mu pridruži včasih še gen. criminis: damnatis de pecuniis repetundis lites maiestatis sunt aestimatae Ci., hanc litem capitis aestimare Ci.; pren.: voluntatis nostrae tacitae velut litem aestimari vestris inter vos sermonibus audio L. da se tako rekoč pravdate z mojo tiho namero in jo obsojate.
2. pren.
a) po notranji vrednosti ceniti, upoštevati, soditi, presoditi (presojati), čislati, imeti za ..., šteti za ...: in universum aestimare T. splošno presojati, iidem aestimant voluptates Ci., grato animo munera aest. L., numerare potius quam aestimare declamationes Q., diligenter cuncta Plin. ali vires suas aest. Q., Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat praebetquae aestimandum Sen. ph. presojati, razbirati; od tod aestimare = pregledati: hinc septem dominos videre montes et totam licet aestimare Romam Mart. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: Campanorum cladibus Samnitium virtutem L., civitatem virtutibus L., Macedonas ... praesentibus viribus aestimandos Iust., aest. virtutem annis H. pesniško vrednost po letih ceniti, animum vultu Cu., aliquid vitā Cu. po življenju ceniti = za tako drago šteti kakor življenje, imeti za enakovredno življenju; amicitias non ex re, sed ex commodo aestumare S., sic est volgus: ex veritate pauca, ex opinione multa aestimat Ci., ex aequo aest. L. po pravem; quae pars ex tertia parte Galliae est aestimanda C. se mora šteti za tretjino Galije. Določilo vrednosti v gen. ali abl. pretii: tuam gratiam magni aestimare Ci. quanti est aestimanda virtus Ci., nisi voluptatem tanti aestimaretis Ci., ex iis alia pluris esse aestimanda, alia minoris Ci., maximi aest. conscientiam suam Ci., neque, quod dixi, flocci aestimat Pl., rumores senum severiorum omnes unius aestimemus assis Cat. naj nama bodo toliko ko en belič = ne meniva se zanje, nulli aest. Ap. za nič imeti; quorum salutem ... civitas levi momento aestimare posset C. imeti za stvar majhne pomembnosti, za malo tehtno, nae ista gloriosa sapientia non magno aestimanda est Ci., non nihilo aest. Ci., se magno aest. L. veliko vrednost si prisojati, se parvo aest. Sen. ph.; z adv. valde care aestimas tot annos Ci. ep., multo illa gravius aestimare C., levius tempestatis quam classis periculum aest. C., proinde aestimans ac si usus esset C., quorum ego vitam mortemque iuxta aestimo S., iusiurandum perinde aest. T., omnia ducum facta prave aest. T., nec ultra aestimatur T. dalje se ne upošteva; tudi: me esse mortuum nihil aestimo Ci. poet. Redko s predikatnim acc.: quod carum aestimant S. kar jim je drago, se satis beatum aest Mart.; namesto predikatnega acc. s pro: Aegyptios ... pro sociis ipsos, non pro hostibus aestimaturos Cu.
b) occ. (visoko, dostojno) ceniti, čislati, pripozna(va)ti: quod non minoris aestimamus quam quemlibet ... triumphum N., est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat L., famam in hoste aestimare Cu., modestiae fama, quae ... et a dis aestimatur T., electus, quem contubernio aestimaret (= dignum haberet) T.; prim.: qui poenam suam honoribus summis esset aestimaturus Q.; z ACI: se satis aestimare firmari domum T. zna dovolj ceniti.
c) soditi = meniti, misliti; preudariti (preudarjati), pomišljati, spozna(va)ti: res gestae, sicuti ego aestumo, satis amplae fuerunt S., ut aestimabat Amm.; z odvisnim vprašanjem: ut aestimare possitis, in quantum cotidie ingenia decrescant Sen. rh., aestimari a medicis iubet, an ... T. da naj zdravniki povedo svoje strokovno mnenje, ipsa dissimulatione famae famam auxit aestimantibus, quanta futuri spe tam magna tacuisset T.; z ACI: aestimantes aliquid commissum a suis Ph., ridicule magis hoc dictum (esse) quam vere aestimo Ph.