-
necyomantēa (necyomantīa) -ae, f (gr. νεκυομαντεία; prim. necromantēa) napovedovanje usode po mrtvih, klicanje mrtvih k vedeževanju in spraševanje za prihodnost, zarotovanje, zaklinjanje mrtvih (duhov umrlih), nekiomantíja: necyomantea Homeri Plin. (v 11. knjigi Odiseje, v kateri Odisej zaroti sence umrlih, da mu prerokujejo prihodnost); tudi naslov Laberijeve pesmi: item in Necyomantia cocionem pervulgate dicit, quem veteres „arillatorem“ dixerunt Gell.
-
nē-dum, conj. s cj. in adv. pa ne, pa že ne, nikar ne, nikar pa da, kaj šele.
I. v poreku
1. za prorekom s kako nikalnico ali izrazom z nikalnim pomenom: kaj šele = tem manj, še manj pa; s samim cj.: numquam suffere eius sumptus queat: nedum tu possis Ter., ego vero ne immortalitatem quidem contra rem publicam accipiendam putarem, nedum emori cum pernicie rei publicae vellem Ci., secundae res sapientium animos fatigant (= quiescere non sinunt): nedum (po drugih: ne = nedum) illi corruptis moribus victoriae temperarent S., mortalia facta peribunt (= non manebunt): nedum sermonibus stet honos H., non discessere ab armis … civium legiones: nedum Othonis ac Vitelli exercitus sponte posituri bellum fuerint T.; z ut in cj.: ne voce quidem incommoda, nedum ut ulla vis fieret L.; adv. (v okrajšanih stavkih brez glag.): erat enim multo domicilium huius urbis, cum quidem haec urbs, aptius humanitati et suavitati tuae quam tota Peloponnesus, nedum Patrae Ci. ep., adulationes, etiam victis Macedonibus graves (= non gratae), nedum victoribus L.
2. za stavkom trdilne vsebine: kaj šele = tem bolj, temveč: insueta omnia oculis auribusque, quae vel socios, nedum hostes victos terrere possent L., et consules bellicosos ambo viros acresque nimis et feroces creatos qui vel in pace tranquilla bellum excitare possent, nedum in bello respirare civitatem forent passuri L.; adv. (v okrajšanih stavkih brez glag.): ornamenta etiam legioni, nedum militi satis multa Val. Max., satis mihi iam videbaris animi habere, etiam adversus solida mala, nedum ad istas umbras malorum Sen. ph., ut mendacium dicat, et quidem nonnunquam levioribus causis: … nedum si ab homine occidendo grassator avertendus sit Q. —
II. v začetku stavka = nočem reči, ne le (s sed etiam): nedum hominum humilium, ut nos sumus, sed etiam amplissimorum virorum consilia ex eventu, non ex voluntate, a plerisque probari solent Balbus et Oppius in Ci. ep.; podobno: cuicumque mortalium, nedum veteri et provido duci, barbarae astutiae patuissent T.
-
Neē -ēs, f in Nea -ae, f (Νέα) Néa, mesto v Troadi: Plin.
-
nefandus 3, adv. -ē (zanikan gerundiv glag. fārī =) „ki (kar) se ne sme (iz)reči“, „kar ne gre izgovoriti“, torej neizrekljiv, nedovoljen, nedopusten, brezbožen, zloben, hudoben, (pre)grešen, brezvesten, podel, sramoten, nizkoten, zavržen, preklet: Cat., V., O., L., S., Ci., Sen. rh., Sen. ph., Sen. tr., Vell., Cu., Val. Max., Lucan., Val. Fl., Sil., Stat., Iuv., T., Q., Ps.-Q., Plin., Suet., Ap., Fl., Cl. idr., adulterium, scelus, labes civitatis Ci., odium V., fandus nefandusque sanguis L., n. vehiculum L., cum obscaenus vixeris aut nefandus Plin., nefandi homines Q. brezbožniki, hudobneži, nefandissime senex Ps.-Q., nefandissimum caput Iust.; adv. superl. nefandissime: Cass. Subst.
1. nefandī -ōrum, m brezbožniki, hudobneži (naspr. boni): haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis nec cupienda bonis, regna Thoantis erant O.
2. nefandum -ī, n hudo, zlo, krivica: dii memores fandi atque nefandi V. dobrega in hudega, pravice in krivice, ubi multa nefanda (po nekaterih izdajah nefandē) casu super ausi atque passi S. ap. Prisc., omnia fanda nefanda Cat.
-
ne-fāns -antis (ne in fārī) = nefandus; n. pl. nefantia: Luc. ap. Non., Varr. ap. Non.
-
nefārius 3, adv. -ē (nefās) božjemu zakonu nasproten, zoper (božji) zakon, nepravičen, krivičen, brezbožen, hudoben, zloben, hudodelski, zločinski, (pre)grešen, blaznív, sramoten, nizkoten, zavržen, brezvesten, podel, preklet; o osebah: dux, homo, cives, consules Ci., n. Atreus H.; o abstr.: audacia, bellum, libido, scelus, societas, spes, voluntates Ci., propter eius singularem et nefariam crudelitatem C.; o stvareh: cerā legitimā, non illā infami ac nefariā Ci.; s sup. na -u: o rem cum auditu crudelem, tum visu nefariam Ci.; adv.: multa et in deos et in homines impie nefarieque commisit Ci., nefarie pestem moliri patriae Ci., nefarie occisus pater Ci., optimum quemque nefarie consectari Auct. b. Afr. Subst.
1. nefārius -iī, m zločinec, hudodelec, brezbožnik, blaznež: nefarius impiusque Ci.
2. nefārium -iī, n zločin, zlodéjstvo, blazno, zločinsko dejanje, hudobija, hudobnost, grehota, pregreha, sramotno dejanje: nisi universam rem publicam eo nefario obstrinxeris L., multa commemorare nefaria in socios Ci.
-
ne-fās, n indecl. (nĕ in fās) kar nasprotuje božjemu, zato pa tudi moralnim in naravnim zakonom
I. subst.
1. krivica, brezbožnost, greh(ota), pregreha, zločin(stvo), skrunitev, zlodéjstvo, blazno, zločinsko dejanje, hudobija, hudobnost, sramotno dejanje, grozno (grozovito) dejanje, grozovitost, grozota (naspr. fās): Cl., quod nefas ad religionem pertinet N., ubi fas versum usque nefas V., dirum nefas in pectore versat V. = samomor, lex maculosum edomuit nefas H. prešuštvo(vanje), cum fas atque nefas exiguo fine libidinum discernunt avidi H., in omne nefas se parare O., fasque nefasque confusura ruit O., civile nefas ubi nefas belli Lucan. državljanska (domača) vojna, ad scelus atque nefas purpura ducit Iust., quod tantum nefas … construxisset Iust.; preg.: per omne fas ac nefas secuturi vindicem libertatis L. v dobrem in zlu, „čez drn in strn“.
2. meton. (o živih bitjih) gnusoba, grdoba, spaka: namque etsi nullum memorabile nomen feminea in poena est habet nec victoria laudem, extinxisse nefas (= Helenam) V., Stygii quae numina regni infernumque nefas et mersos nocte furores impia tam saeve gesturus bella litasti? Lucan. —
II. adj.
1. (z verskega stališča) nedopustno, nedopuščeno, nedovoljeno, ne prav; najpogosteje s subjektnim inf. ali ACI: Iove tonante cum populo agi nefas fuit Ci., ea sacra manibus attingi nefas fuit Ci., quibus nefas est deserere patronos C.; s sup. na -u: quod nefas est dictu Ci., dictu nefas prodigium V. neizrekljivo; v raznih drugih skladih: quartus (sc. Mercurius) Nilo patre (sc. natus), quem Aegyptii nefas habent nominare Ci., quod se patriae irasci nefas esse duceret N., fanum Neptuni est Taenari, quod violari nefas putant Graeci N. imajo za grešno, štejejo za greh; brez določnega glag.: corpora viva nefas Stygiā vectare carinā V.; kot vmesni vzklik = strašno! grozno! o groza! grozota! nezaslišano!: sequiturque, nefas! Aegyptia coniunx V., Lavinia virgo visa, nefas, longis comprendere crinibus ignem V., quatenus, heu nefas, virtutem incolumem odimus H., Troia (nefas!) commune sepulcrum Asiae Europaeque Cat., cum sociis (nefas!) dimicatum est Fl.; kot prastar stalni izraz v koledarju pontifikov, ki so ga dodajali sodnim praznikom: nefas (sc. in iure agi) ni dovoljeno (sc. razpravljati pred sodiščem, sodne obravnave niso dovoljene): Varr. (prim. nefāstus).
2. (z izvenverskega stališča) kar ni prav = nedopustno, nedopuščeno, nedovoljeno, nekoristno, tudi nemožno, nemogoče: cui nihil umquam nefas fuit nec in facinore nec in libidine Ci., quia profecto videtis nefas esse dictu miseram fuisse talem senectutem Ci., levius fit patientiā, quidquid corrigere est nefas H. kar koli ni mogoče obrniti na bolje, spremeniti na bolje.
-
nefāstus 3 (nefās) „od pontifikov v koledarju zaznamovan s pristavkom nefas“, od tod
1. nedovoljen, prepovedan, zlasti kot relig.-politični t. t. dies nefasti (naspr. dies fasti) „tihi“ „nesodni(jski)“, „prepovedani dnevi“, ob katerih iz verskih razlogov niso bile dovoljene ne sodne razprave ne razprave na narodnih zborovanjih: Varr., Fest., fastis diebus iura fari licebat, nefastis quaedam non licebat fari P. F., nefasti dies notantur N littera, quod iis nefas est praetori, apud quem lege agitur, fari tria verba: do, dico, addico P. F., idem (sc. Numa) nefastos dies fastosque fecit, quia aliquando nihil cum populo agi utile futurum erat L., ille (sc. lucifer = dies) nefastus erit, per quem tria verba silentur; fastus erit, per quem lege licebit agi O. Ker so bili ti dnevi pod versko prepovedjo, so veljali za nesrečne: dies natalis Agrippinae inter nefastos esset T., cum (sc. Tiberius) diem quoque natalem eius (sc. Agrippinae) inter nefastos referendum suasisset Suet. da naj se postavi v koledarju med nesrečne. Od tod je dobil adj. nefastus tudi v drugih zvezah
2. metaf. pomen
a) nesreč(onos)en, pogub(onos)en, zloben, usoden: ille et nefasto te posuit die … et sacrilega manu produxit, arbos H., ne qua terra sit nefasta victoriae suae L., n. loca Stat.
b) (o dejanjih) prepovedan, (pre)grešen, nesvet, prekletstva vreden: quae augur iniusta, nefasta … defixerit Ci., quid intactum nefasti liquimus? H., nihil ulli nefastum in Bessum videbatur Cu., prolibare diis nefastum habetur vina Plin., crimen n. Plin.
-
ne-frēns -frendis (ne in frendere) ki še ne zna (more) gristi, še brezzob: quem ego nefrendem alui L. Andr. ap. Fest., porci amisso nomine lactentis dicuntur nefrendes ab eo, quod nondum fabam frendere possunt Varr., nefrendes dictos asserit Q. Mucius Scaevola arietes, quod dentibus frendere non possint. Ateius Capito infantes esse nondum frendentes, id est frangentes. … Pro nefrendibus alii nefrundines intelligunt, quos usus recens dicit vel renes vel testiculos, quos Lanuvini appelant nebrundines, Graeci νεφρούς, Praenestini nefrones Fest. (prim. P. F. p. 163M).
-
negantinummius 3 (negāre in nummus) zavračajoč denar: non qualia in lupanari solent basiola iactari vel meretricum poscinummia uel adventorum nega[n]tinummia Ap.
-
negātor -ōris, m (negāre) zanikovalec, tajilec, zatajevalec (poseb. krščanstva; naspr. confessor); abs. in z gen. dei: Eccl.
-
negitō -āre -āvī (frequ. in intens. glag. negāre) (večkrat) tajiti, zatajevati, utajevati, vztrajno (trdovratno) zanikati, zanikovati: vix negito Pl., rex primo negitare S., renuit negitatque Sabellus H.; z ACI: negitare adeo me natum suum Pl., quis [quam] enim iste dies inluxerit quaero, qui illi ostenderit eam quam [quam] multos annos esse negitavisset veri et falsi notam Ci., ne fieri negites quae dicam posse Lucr.
-
neglegentia (ne negligentia) -ae, f (neglegere)
1. nemarnost, nemarščina, puščanje vnemar, vnemarnost, nepazljivost, nepaznost, neprizadevnost, neskrbnost, nebrižnost, brezbrižnost (naspr. diligentia): in provinciis diligentia est plena simultatum, neglegentia vituperationum Ci., adhibenda est munditia, quae fugiat agrestem neglegentiam Ci., quaedam etiam neglegentia est diligens Q., neglegentiam eius in accusando considerare Ci., n. epistularum ali samo neglegentia (sc. epistularum) Ci. ep. zamuda pri pisanju pisem, opulentia neglegentiam tolerabat S., quam neglegentiam Polyxenidam in classe sua habiturum Pausistratus audivit, eam ipse extemplo habuit L.
2. zanemarjanje, vnemarnost, puščanje vnemar, malomarnost, ravnodušnost, brezbrižnost, prezir(anje), nespoštovanje, brezobzirnost (do koga, do česa): cognatorum Ter., deorum, caerimoniarum auspiciorumque L., litterarum Ci. ep., epistularum Pompei duarum quas ad me misit neglegentiam meamque in rescribendo diligentiam volui tibi notam esse Ci. ep. (Ad Atticum 8, 11, 6) vnemarnost, hladnost v pismih, sui n. T. zapustitev, zanemarjanje.
-
neg-legō, tudi (slabše) nec-legō (napačno neg-ligō) -ere -lēxī (gl. opombo) -lēctum (ixpt. iz neque, nec in legere) „ne izbirati“, tj. česa v duhu ne zazna(va)ti, od tod
1. nenamerno zanemariti (zanemarjati), vnemar pustiti (puščati), ne (z)meniti se za kaj, zamuditi (zamujati), opustiti (opuščati) (naspr. curare): mandatum Ci., mandata Ci. ep., neglegi macula iudiciorum posse videbatur Ci., rem familiarem neglegebat N., neglectis agris H.; z de: de Theopompo negleximus Ci. kar zadeva Teopompa, smo bili nemarni; z inf.: (h)erus quod imperavit, neglexisti persequi Pl., diem edicti obire neglexit Ci.
2. namenoma (nalašč) ne čislati, ne spoštovati, ne marati za kaj, zanemariti (zanemarjati), ne (z)meniti se za kaj, pustiti (puščati) vnemar, prezreti (prezirati), zaničevati: iram matris Pl., se semper credunt neglegi (po novejših izdajah ludier) Ter., neglegere coepit et contemnere Ci., n. auctoritatem senatus, bellum, legem, leges ac quaestiones, minas, spem Ci., periculum fortunarum et capitis Ci. ep., deos neglegere … edocuit S. mlačnost do bogov, n. honores T., cum vis neglegeretur T.; z inf.: verba etiam verbis quasi coagmentare neglegat Ci., neglegis … fraudem committere? H. ali se ne bojiš … ? S.; v pomenu ne opaziti (opažati), prezreti (prezirati), malomarno gledati = dopustiti (dopuščati), da se kaj (z)godi; z ACI: Theopompum nudum, expulsum a Trebonio confugere Alexandriam neglexistis Antonius ap. Ci. (Oratio Philippica 13, 33), Gallias a Germanis vastari neglexerit Suet.; z ne: neglegens (= securus, non timens), ne qua populus laboret H.; abs.: bonus tantummodo segnior fit, ubi neglegas, at malus inprobior S.
3. spregledati komu kaj, ne kaznovati, pustiti (puščati) brez kazni: tantum pecuniam captam n. Ci,. ereptam vitam neglegetis? Ci., se Haeduorum iniurias non neglecturum C. — Od tod
I. adj. pt. pr. neglegēns -entis, adv. neglegenter
1. (o osebah) malomaren, (v)nemaren, ne meneč se za koga ali kaj, zanikrn, nepazljiv, brezbrižen, neskrben, ravnodušen, neprizadeven, brezobziren: Auct. b. Afr., Ph., Q., Eutr. idr., improvidi et neglegentes duces Ci., socors neglegensque natura Ci., in amici eligendis Ci., occiso Demetrio sublatoque aemulo non neglegentior tantum Perseus in patrem, verum etiam contumacior erat Iust., circa deos ac religiones neglegentior Suet., capillus passus prolixe et circum caput reiectus neglegenter (po nekaterih izdajah neclegenter) Ter., quid est, quod est, quod neglegenter scribamus adversaria? quid est, quod diligenter conficiamus tabulas Ci., cum aut eum neglegenter aut malitiose fecisse loquerentur N., haud neglegenter corpus occultare L., gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius (skrbneje) T., neglegentius asservare aliquid Ci., vereor, ne neglegentius vivam Plin. iun., neglegentius narrare Sen. rh., neglegentissime amicos habere Sen. ph.; z gen.: legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior Ci. ne meneč se dosti za, Vitellius amicorum inimicorumque neglegens T.; z inf.: postilla optigere eam neglegens fui Pl.
2. metaf. o stvareh nemaren, zanemarjen, zanikrn: amictus, sermo, stilus Q.
2. nemaren v denarnih zadevah = potraten, razsipen: n. in illo sumptu Ci. ep., neglegens et dissolutus Ci., adulescentia neglegens luxuriosaque L., ut si reus furti prodigus dicatur aut neglegens Q., modo acerbior parciorque, modo remissior neglegentiorque Suet.; z de in abl.: qui fortasse de alieno neglegentes, certe de suo diligentes erunt Plin. iun. —
II. adj. pt. pf. neglēctus (neclēctus) 3 zanemarjen, od tod nečislan, necenjen, nespoštovan, puščen vnemar, neupoštevan: cum ipsi inter nos abiecti neglectique simus Ci., n. religio C., ager, di H., coma, forma Q., castra soluta neglectaque L., non neglecte deis Lucan., ego neglectissima progenies Stat.
Opomba: Analogno po pf. nesestavljenega glag. lego izpeljani obl. neglēgerit: Licinius Macer fr., neglēgisset: S.
-
negō -āre -āvī -ātum
I. intr. reči (govoriti) ne, reči (soditi), da ne, odgovoriti (odgovarjati) z ne: vel ai vel nega Naev. ap. Prisc., vel tu mihi aias vel neges Pl., negat quis: nego, ait: aio Ter., Diogenes ait, Antipater negat Ci., numquam reo cuiquam tam humili, tam sordido, tam nocenti, tam alieno tam praecise negavi quam hic mihi plane [sine] ulla exceptione praecidit Ci. ep.; z dat. personae ali rei: saepius idem roganti negare Ci., non facile Gallos Gallis negare potuisse C., potes his impune negare O., petitioni n. Traianus ap. Plin. iun. —
II. trans.
1. zanik(ov)ati, reči (govoriti, praviti, trditi, zagotavljati), da česa ni, negírati, (u)tajiti, zatajiti (zatajevati), prikriti (prikrivati): crimen Ci., Q., peccatum tuum negare non potes Ci., Gabinius nihil ex eis negavit Ci., quorum alterum neque nego neque … L., n. deos Sen. ph., debitor usuram pariter sortemque negabit Mart., n. omne evangelium Tert.; z ACI (v sl. stopi nikalnica nav. v objektni stavek): Manlio negas esse credendum (= Manlio dicis non esse credendum) Ci. praviš, da Manliju ne gre verjeti, nego in tota Sicilia ullum argenteum vas fuisse Ci. trdim, da … ni bilo nobene srebrne posode, si ita fecissent, fines eorum (sc. se) vastaturum (sc. esse) negat C., neget per omnes deos se meminisse Tib.; pesn. metaf. o neosebnih subj.: ratio reclamat vera negatque credere posse animum Lucr., sin (sc. arenae) in sua posse negabunt ire loca V., et hoc negat (sc. phaselus ille) minacis Adriatici negare litus Cat. in meni, da tega ne taji obala grozečega Jadranskega morja; pred konstrukcijo ACI stoječa nikalnica ne izniči zanikanja: nega esse quod dem nec mihi nec mutuom neque aliud quicquam Pl., negat nec suspicari Ci.; včasih je treba iz glag. negare povzeti za drugi del stavka trdilen glag. dicendi: plerique negant Caesarem in condicione mansurum postulataque haec ab eo interposita esse Ci. ep., negat se totiens fusum Numidam pertimescere: virtuti suorum satis credere S., negabat cessandum et utique prius confligendum L.; v pass. z NCI: Col., Plin., Mart., Suet., ibi vis facta (sc. esse) negabitur Ci. trdilo se bo, da tam ni prišlo do nasilja, quod auspicari tamquam invisi diis immortalibus negarentur posse L., casta (sc. esse) negor O. pravijo, da sem nečistnica; pa tudi negari z ACI: negandum est esse deos Ci., negarine ullo modo possit, numquam quemquam stabili et firmo et magno animo effici posse Ci.; poseb. negare (negari) non posse s quin (da): negare non posse, quin rectius sit exercitum mitti L., negari non potest, quin bonum sit Lact.; abs.: ne nega! Ter., factum est: non nego Ter., qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti Ci.; litota: non nego Ci. ne tajim = priznavam, pritrjujem; elipt. (v jeziku komediografov): ille primo se negare (sc. uxorem ducturum) Ter., ego me nego (sc. nosse) Ter.
2. odreči (odrekati), zavrniti (zavračati), odbi(ja)ti, odpoved(ov)ati, kratiti komu kaj, prikrajš(ev)ati koga za kaj, ne dovoliti (dovoljevati) komu česa, ne hoteti, braniti se: quicquam quisquam [quemquam], quemque quisque conveniat, neget Enn. ap. Corn., viris tam amantibus mei nihil negare possum Ci., belle negandum (sc. est), si qui roget, ut … Q. Ci., postquam id obstinate sibi negari vidit C., n. auxilium Veientibus L., miseris alimenta, patriae opem O., cupimus negata O. kar so nam odrekli, stimulisque negantem … agens Lucan., sibi omnia n. Sen. ph. vsemu se odpoved(ov)ati, ničesar si ne privoščiti, roganti civitatem negavit Suet.; pesn.: illa se negat Ter. se odreka = noče, comitem (sc. se) negare Q. ne hoteti služiti (biti) za spremljevalca, vela ventis n. O. jadra zviti, non ego me vinclis verberibusque nego Tib. ne odtegujem (izogibam, izmikam) se; pesn. metaf. o neosebnih subj.: nec mihi materiam bellatrix Roma negabat O., negat (sc. seges) victum V. ali poma negat regio O. odpoveduje = ne rodi (prim. sl.: „nebo je roso odpovedalo“), nec inutile bellis subsidium, si dextra neget Stat.; z inf.: Leucothoë nanti ferre negavit opem O., nos quoque ire negabamus O., figurare varie nisi eruditis negatum est Plin. iun.; z ACI: quibus te propter aliquod officium necessitudinis adfuturum negaris Ci., Hannibalem Libyae pelli florentibus annis vita atque extingui primordia tanta negabam Sil. nisem hotel; alicui non negare s quin: qui quidam … adulescenti negare non potuerit, quin eum accerseret N., non hoc mihi namque negares, omnipotens, quin et pugnae subducere Turnum et Dauno possem incolumem servare parenti V.; s samim dat.: negare nemini Ci.; pesn. metaf. o neosebnih subj.: ast' tamen illi membra negant, lassusque ferit praecordia sanguis Stat. odpovedujejo, praecipuus sed enim labor est excindere dextra oppositas rupes et saxa negantia ferro Stat.; litot.: nec candida cursus Luna negat V.
Opomba: Star. cj. pf. negassim: Pl.; inf. pr. pass. negarier: Prud.
-
negōtiālis -e (negōtium) kakega posla se tičoč, posloven, stvaren: pars negotialis est, in quo quid iuris ex civili more et aequitate sit, consideratur (naspr. pars iudicialis) Ci., ei (sc. rhetoricae) locum in ethice negotialem assignant, id est πραγματικόν Q. odkazujejo ji mesto v etiki, namreč dejavnost v javnem življenju, tj. pragmatičnost.
-
negōtiātiō -ōnis, f (negōtiārī)
1. veletrgovina, trgovina na debelo, kupčevanje, trženje, trgovanje, zlasti denarna in menična trgovina: reliquiae negotationis veteris ali Asiaticae Ci. ep. ostanki terjatev, qui nunc praecipue negotatione delectantur Val. Max. ki se sedaj še posebej radi ukvarjajo z denarnimi posli.
2. (v cesarski dobi) vsaka trgovina: constat negotiatio omnis ex empto et vendito (iz nakupa in prodaje) Sen. ph., n. pecuaria Col., sagaria et lintearia Dig., oppidum, in quo omnis negotiatio convenit Plin., negotiationes quoque vel privato pudendas propalam exercuit Suet.
-
negōtiātōrius 3 (negōtiātor) trgovski: naves Vop., aurum Lamp. zlato kot trgov(in)ska dajatev oz. trgov(in)ski davek.
-
negōtinummus 3 (negōtium in nummus) ki ali kar stane denarce, drag: Ap. (?).
-
negōtior -ārī -ātus sum (negōtium)
1. kupčevati, tržiti, trgovati na debelo, ukvarjati se s prekupčevanjem (s preprodajo), ukvarjati se z denarništvom (s financami, z denarno trgovino, z bančništvom): Curius, qui Patris negotiatur, multis et magnis de causis a me diligitur Ci., cum se Syracusas otiandi … non negotiandi causā contulisset Ci., equites Romani in Asia negotiati sunt Ci., quod in Gallia negotiatus erat S., qui illic negotiarentur C. ki so se tam ukvarjali s finančništvom = ki so za obresti posojali denar (ali pa nakupovali žito), circumspiciebam, in quod me mare negotiaturus immitterem Sen. ph.
2. sploh kupčevati, tržiti, trgovati: cives Romani negotiandi causa in Gallia constiterant C., sed etiam aviditate praedae ea facinora fiebant, quia negotiandi ferme causa argentum in zonis habentes in commeatibus erant L., ut negotiari possis, aes alienum facias oportet Sen. ph. — Od tod subst. pt. pr. negōtiāns -antis, m
a) veletrgovec, menjalec, bančnik, bankir: praefecturam petivit, negavi me cuipiam negotianti dare Ci. ep.
b) sploh trgovec, prekupčevalec, poslovnež, trgovski posrednik, prodajalec, kupec, obrtnik: negotiantes in basilica Vitr., alia enim dare debemus faeneranti alia colenti agrum, alia negotianti Sen. ph., aratores ac negotiantes Suet.
3. pren. tržiti s čim = ukvarjati (baviti) se s čim, dobiček imeti od česa: animā statim nostrā negotiari Plin.