Franja

dēgredior -gredī -gressus sum (dē in gradī)

1. dol iti, dol hoditi, dol korakati, spuščati se s česa kam: quā triduo ascenderat, biduo est degressus L. Od kod? z abl.: colle S., L., monte S., templo L., castello, iugis, tumulis, Alpibus T.; s praep.: de montibus, ex arce L., ab arce Fl.; z adv.: degressi inde L. Kam? s praep.: d. de via in semitam Pl., in campum, in vallem L., in aequum L., T., in specum, in urbem aut propinqua urbi T., ad pedes (o konjenikih) L. razjahati; v stiku abs.: degressus (sc. arbore) evellit (os dentibus) praebenti (leoni) Plin., degrediuntur (sc. caveā) et inter senatores considunt T.

2. oditi, odhajati: unde degredi sine periculo possit Col., d. viā Plin., per aversam domus partem furtim degressus T., d. in urbem (sc. ex provincia) T. (o kvestorju).

Opomba: Dēgredior celo v dobrih rokopisih (Ciceronovih del) često inačica za dīgredior.

dehinc, adv. (dē in hinc, pesn. po eliziji tudi enozložno = de͡inc)

1. krajevno = od tod: T., post eos (Gaetulos) Aethiopas esse (accepimus), dehinc loca exusta S., interiora Cedrosii, d. Persae habitant Mel., Italia d. primique eius Ligures Plin.; pren.
a) za označevanje zaporedja (= deinceps) nato, zatem: ex fumo dare lucem cogitat, ut speciosa d. miracula promat H., Pasiphaë, clarique d. stant ordine patres Sil.
b) (o posledici) od tod = zaradi tega, zato: Pl., Ter.

2. časovno =
a) odslej, od zdaj: Pl., Ter., vosque, dii, testes facio, me L. Tarquinium Superbum … , quacumque dehinc vi possim, exsecuturum L.
b) od tedaj, odtlej, od takrat: quā classe dehinc effusa procorum bella! Val. Fl., duplex d. fama est Suet.

3. pri naštevanju zaporednih dejanj ali okoliščin = potem, nato: Eurum ad se Zephyrumque vocat, de͡hnc talia fatur V., aere, d. ferro duravit saecula H., zona latet tua nunc et cras fortasse latebit: de͡hnc erit, Orion, aspicienda mihi O., incipiet … putrescere, d. laxata ire in humorem et … defluere Sen. ph., Sequanos … in verba eius adegit. Dehinc audito legionum tumultu raptim profectus … T., mors quoque, de qua d. dicam, ostentis praecognita est Suet.; za postquam: quae postquam vates … effatus … est, dona de͡hnc … imperat ad navīs ferri V.; primum … dehinc S., V. ali primo … dehinc Suet.

dēiciō -ere -iēcī -iectum (dē in iacere)

I.

1. (dol) vreči, (dol) metati: pernam et prandium Pl. v lonec vreči, libellos Ci. (s česa) strgati, antemnas C., equo vulnerato deiectus est C., neque eorum (consulum) sortes deiciuntur (sc. in urnam) C., deiectam aerea sortem accepit galea V., cum deiecta in id (v ta namen) sors esset L., d. comam, crines Afr. ap. Non. (z glave) strgati, crinibus deiectis T. z nerodno spuščenimi lasmi, ramenta pellis cervinae deiecta pumice Plin. odrgnjeni, odstranjeni, d. togam Q. (dol) spustiti. Izhodišče s samim abl.: aliquem saxo O., T., aliquem equo L., deici gradibus Aur.; s praep.: aliquem de ponte Ci., aliquem de saxo L., togam de humero ali ab humeris Suet., iugum servile a cervicibus Ci., lecto graviter deici ab alto O. Smer s praep.: librum in mare Ci. ep., conservos in piscinam Ci., e summo … ictos … in Tartara Lucr., fulmen caelo in terras V., securim in caput L., in arma hostis caesim … ensem L., in viam equos L. dol pognati, stipites in cavernas Cu., naves in altum Vop. pognati v globočino = potopiti, saxa alia super alia deiecta Plin. iun.; z dvojnim acc.: Sopatrum de porticu … praecipitem in forum d. Ci. Refl. in med. zagnati (zaganjati) se, strmoglaviti se, (dol) skočiti: se in mare, se de superiore parte aedium N., se de muro, se per munitiones C., in locum deiectus inferiorem C., saxi vertice deicior V.; pren. zagnati (zaganjati) se, spustiti (spuščati) se, (o solzah) udreti se: venti ab … praealtis montibus se deiciunt L., foeda tempestas … caelo deiecta L., deiectae montium iugis procellae Plin., flatūs rursus deiecti Plin., tanta vis aquae se deiecit Plin. (o dežju), amnis deiectus per (čez) scrupulosa Plin., Tanais ex Rhipaeo monte deiectus Mel., deiecta saxis (čez skale) flumina Val. Fl., deiectis lacrimis Pr.

2. na tla vreči (metati), podreti (podirati), prevrniti (prevračati), rušiti, porušiti: status Ci., L., signa aēnea L., ut … omnes Hermae deicerentur N., d. turrim C., hostium castra L., muri bracchia Iust., muros L., moenia O., arces V., H., alta Ceraunia telo V., arbores L., Vitr. (po)sekati, toda: arbores … vi ventorum deiectae Ulp. (Dig.) podrta; pesn.: vidimus … Tiberim … ire deiectum (sup.) monumenta regis templaque Vestae H.; occ. na tla zvaliti, (do smrti) pobiti: d. Typhoëa O., paucis deiectis C., deiectis circum stipatoribus T., super iuvencum stabat deiectum leo Ph., Thetidi d. iuvencam Val. Fl. za žrtev zaklati, toda: d. animal P. Veg. podreti žival (za operacijo); poseb. lovsko ubiti, ustreliti: feram Cu., Mart., avem ab alto caelo (visoko z neba) V.; pren. (oči) pobesiti (pobešati), povesiti (povešati): d. ocellos O., vultum V., Sen. ph., deiectus in humum vultus O., vultus pudore deiectus Sen. tr., deiecti in terram militum vultus T., deiecto capite Q., id (caput) deiectum semper in terram Plin., deiecto in pectora mento O., euntes deiecta cervice Getae Cl.; pesn. z grškim acc.: deiectus oculos V. s pobešenimi očmi, deiectus vultum Stat. s povešenim obrazom.

3. (politično) koga izpodriniti, vreči, poraziti: hoc (Critiā) deiecto N., de possessione imperii deiectus L., Pontica signa deiectum meminisse piget Lucan., Artavasdes non sine nostra clade deiectus T.; brahilogija: infra Ventidium deiectus oriens T. poraženi vzhod, ki je prišel pod Ventidija, v pozni lat. poraziti (= ponižati): Eccl.

II.

1. odbiti: Anxuris ense sinistram … deiecerat V., uno deiectum comminus ictu … caput V., deiectum ense caput Sil.; occ. (ladje) zanesti; v pass.: tanta tempestas coorta est, ut naves ad inferiorem insulae partem deicerentur C., classis … foedā tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur L., quae (classis Punica) tempestate deiecta ad Baliarīs erat L.; (o ladjah): Menelaus ad terram Libyam deiectus est T.; pren.: in epilogis deiecti sumus Q.

2. pren. odvrniti (odvračati), odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati): mucrones a iugulis vestris Ci., oculos nusquam a re publica Ci., si tantulum oculos deiecerimus Ci. = če smo le malce manj pazljivi, quantum mali de humana condicione deieceris Ci., d. metum, vitia a se ratione, cruciatum a corpore, aliquem de sententia Ci., philosophos de negotio Petr. od njihovega predmeta odvračati = njihove razprave pobi(ja)ti, Zeno omnia negotia de negotio deiecit Sen. ph. je pobil vse trditve, uxore deiectā (sc. conubio) T. ko je bila odstranjena.

3. medic.
a) odvajati, odpraviti (po dristitvi ali bljuvanju): alvum ali alvum superiorem Ca. (gl. alvus), casei, qui facillime deiciantur Varr. ki se jih prav lahko otrebiš; abs. deicere Cels. dristiti.
b) vsrkavati da(ja)ti: per nares d. P. Veg.

III.

1. boriteljsko koga z mesta (položaja) premakniti, iz(pod)riniti, odriniti: de loco hominem Quadr.; pogosto pren.: eum de statu omni Ci. povsem zbegati, aliquem de omni vitae statu Ci., de gradu deici Ci., Auct. b. Alx., studio feriendi … deiectus (sc. de gradu) non pugnat, sed rixatur (orator) T.

2. voj. nazaj potisniti, v beg zapoditi, pregnati: praesidium C., praesidium Claternā Ci., praesidium loco munito, praesidium ex saltu, hostes muro turribusque, nostros ex utraque munitione C., hinc celeriter deiecti C., d. praesidium inde Cu., equitatum hostium de colle Auct. b. Afr., tenentes locum Romani cum deiecissent L.

3. pren.
a) koga (s posestva) pregnati, izriniti iz česa, pripraviti ob kaj: aratores, aliquem per insidias vi de agro, aliquem de possessione fundi, fortunis, consulem de urbis praesidio, magistratūs templo Ci., deicitur familiaritate suetā T., d. aliquem vi, de fundo, de possessione fundi, de solo Icti.
b) vzeti komu upanje, v pass. deici aliqua re, aliquo tudi = izgubiti upanje na kaj, izgubiti kaj, koga: deicere aliquem aedilitate Ci., deici praeturā, de honore Ci. ali honore L., deiecti principatu, Helvetii ea spe deiecti C., opinione trium legionum deiectus C. je izgubil upanje, da bi dobil tri legije, deiecta coniuge tanto V.; abs. odvzeti komu upanje na kako častno službo, izpodriniti ga: Caelius ap. Ci. ep., cum … inimicum eo quoque anno petentem deiecisset L. — Od tod adj. pt. pf. dēiectus 3,

1. znižan, nizko ležeč: loca C.

2. pren.
a) (po pomembnosti) nizko stoječ, nizek: neutrum altero sublimius aut deiectius Tert.; adv. komp. dēiectius niže: Tert.
b) pobit, potrt, malosrčen, malodušen: quamquam vis alto volnere tardat, haud deiectus V., deiecti et infracti Q., res super Argolicas haut sic deiecta videbis Stat.

deinceps (dein[de] in capere)

I. sprva adj. z gen. deincipitis ali deincipis naslednji: deincipiti die Ap., deinceps qui deinde coepit, ut princeps qui primum coepit P. F., deincipem antiqui dicebant proxime quemque captum P. F. — Od tod

II. v nom. sg. adv.

1. krajevno = takoj zatem, zapored(oma), po vrsti: ex arboribus truncis demissis in terram deinceps constitutis Varr., cum d. ex primis primi cuiusque versūs litteris aliquid conectitur Ci., his (saxis) collatis … alius insuper ordo adicitur … Sic d. omne opus contexitur, dum … C., his perfectis alias d. rates iungebat C., prima Cyrene est … ac deinceps duae Syrtes … , deinde Philaenon arae, … post aliae Punicae urbes S., tres d. turres … cum ingenti fragore prociderunt L., populari omnem d. agrum usque ad Padi ripas iussit L.

2. časovno = takoj potem, zapored(oma), po vrsti: deinceps fuit annus, quo consulatum petivi Ci. takoj potem (neposredno sledeče) je bilo leto, dicam d. de periculo Ci. takoj, najprej, de quo mihi d. dicendum est Ci. takoj, dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut d. qui accubarent canerent Ci., quos (tres fratres) video d. tribunos plebis per triennium fore Ci. ep., reliquis d. diebus Caesar silvas caedere instituit C., alios alii d. exciperent C., intuemini horum d. annorum vel secundas res vel adversas L. teh zaporednih let, cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque d. bellis ostentans L. Poseb. za označevanje nepretrganega zaporedja in pri naštevanju: perge d. Varr., de iustitia satis dictum est. Deinceps … de beneficentia … dicatur Ci., his (castris) expugnatis eodem impetu altera sunt adorti, inde tertia et quarta et deinceps reliqua C., funera deinde (nato) duo deinceps (zaporedoma) collegae fratrisque ducit L., addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinceps auget Esquilias L., deinceps inde Ci., postea deinceps, tum deinceps L., qui primus, qui secundus, qui deinde deinceps moriturus esset Ci., prima (officia) diis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinceps (in tako dalje) gradatim reliqua reliquis debeantur Ci., duo prima verba et tria proxima et d. (itd.) Q., de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac d. (in potem tako naprej, in potem nadalje) fuere, vix quidquam firmare ausim T.

3. v poklas. in pozni lat. = deinde potem, zatem, nato, potlej, od takrat: ac d. idem Q., ut d. praecipiemus Col., nam d. neque in senatu neque apud populum … locutus est Suet., non (haut Amm.) multo d. Eutr., quo d. mitius ageret Aur.

Opomba: Deinceps dvozložno: redde, age, quae de͡inceps risisti H.

deinde, adv.

1. (redko) krajevno = od tod, od tam, od ondod, nadalje: via … interest perangusta … ; deinde paulo latior patescit campus L., laeva pars ad pectus est nuda, celera d. velantur Cu., iuxta Hermunduros Narisci ac d. Marcomani et Quadi agunt T.

2. (o krajevnem zaporedju) potem, zatem, nato: haec quidem duo binis pedibus incisim; d. membratim Ci. Pogosto primum (primo, primus) … deinde, primum … tum … deinde … postremo ipd. Ci. idr.; adv. ponavljan: primum qua re civis optimi bona venierint, deinde qua re hominis eius bona venierint, deinde qua re post eam diem venierint, deinde cur tantulo venierint Ci. prvič, drugič, tretjič, četrtič.

3. časovno = potem, zatem, nato: initio proditor fuit, deinde perfuga Ci., Cimbrum Gabinium statim ad me … vocavi; deinde item arcessitus est L. Statilius et post eum C. Cethegus, tardissime autem Lentulus venit Ci., complures ex iis occīderunt, deinde … se in castra receperunt C., deinde … Romā legati Carthaginem venerunt N., victus ex proelio profugit in provinciam ac d. Romam contendit S., incipe, Damoeta; tu d. sequere, Menalca V., primum — deinde C., Suet., primo — deinde N., S., Cu., T.; pogosto v zvezi s časovnimi vezniki in adv.: deinde cum Ci., deinde ubi S., L., deinde postquam L., tum deinde L., Sen. ph., deinde tum Varr., Q., deinde postea Ci., N., Cels., deinde post N., Vell., Gell., mox deinde Tib., deinde tunc, tunc deinde Sen. ph., post deinde Ter., Sen. ph., postea deinde Cels., Lact., posthaec deinde Lact., deinde ad extremum Ci.

Opomba: Pri klas. pesnikih de͡inde (po sinicezi) dvozložno, npr.: in Mamurrarum lassi de͡inde urbe manemus H.

dēlābor -lābī -lāpsus sum

1. z višine (z)drčati (zleteti, šiniti, švigniti, [švigati]), spustiti (spuščati) se, pasti (padati), zdrkniti iz (s) česa: superas delapsa per auras Pallas adest O., fixam refert delapsa (columba) sagittam V., aquilla leniter delapsa Suet. Izhodišče v abl.: d. caelo V., L. ali Olympo O., curru V., gradibus nitidis O., vitta fronte delapsa Sil., d. equo T., Iust.; s praep.: d. de caelo L., O., signum de caelo delapsum V., O., de manibus delapsa arma Ci., aetheriis delapsus Somnus ab astris V., d. ab aethere O., ab excelsā praeceps delapsa fenestrā Tib., d. ex equo L., e caelo Lact.; z dat.: serta capiti delapsa V., delapsa corona capiti Sil.; z adv.: saxa fortuito superne delapsa sunt Suet. Smer: d. Lemnon Val. Fl., in flumen Ci., in terram Lucr., O., in alam (v pazduho) Cels., stercus eo delapsum Cels.; occ. (o rekah) dol, iz (s) česa teči, steči: flumen … delabens Etruscum in mare H., Nilus lato delapsus in alveo O., Garumna ex Pyrenaeo monte delapsus, flumina ab Alpibus delapsa, duo flumina diversis fontibus et aliunde delapsa Mel.

2. pren.
a) iziti (nastati) iz česa: illa sunt ab his delapsa plura genera (vocum) Ci.
b) zaiti (zahajati) v kaj, zabresti v kaj, zabloditi v kaj: in hoc scurrile vitium, in turpitudinem, in eas difficultates, ut … Ci., cum id assequi non potuissent, istuc potissimum sunt delapsi Ci., in idem genus morbi d. Ci. ep. za isto boleznijo zboleti, d. ad aequitatem Ci. ep. nagibati se k … , eo magis delabor ad Clodiam Ci. ep. se nagibljem h Klodiji (= k nakupu njenega vrta), in syllogismum d. Q., specie religionis in ambitionem d. T. pod pretvezo bogočastja v častihlepne naklepe zabloditi, ad inopiam, ad impatientiam d. T.; poseb. v govoru ali pismu zaiti, zastraniti: a sapientium familiaritatibus ad vulgares amicitias oratio nostra delabitur Ci., ad praecipiendi rationem delapsa est oratio mea Ci., in istum sermonem d. Ci., scribere saepe aliud cupiens delabor eodem O.; pesn.: medios delapsus in (med) hostes V.

dēlectātiō -ōnis, f (dēlectāre)

I. razveseljevanje, zabava, naslajanje, uživanje, užitek: Ter., Vitr., Q., iucunditas delectatioque Ci., lectio sine ulla delectatione Ci. pusto, non illum devocavit amoenitas ad delectationem Ci., magnam delectationem habere (dajati) Ci., qui ab delectatione communi negotiis impedimur Ci., ut … delectatio (sit) voluptas suavitate auditūs animum deleniens Ci., in ipsa occupatione delectationes alias multas habere Ci., delectationem ex fabulis quaerere Cels. s pripovedkami skušati zabavati; s subjektnim gen.: d. animi Ci.; z objektnim gen.: d. conviviorum, sermonis Ci., videndi et audiendi delectatione duci Ci. zanimati se za …

— II. medic. pritisk česa na kaj: frequens ventris egerendi d., ventris delectationes Cels., d. urinae reddendae Cels. pritisk v mehurju.

dēlēctus, v najboljših rokopisih tudi dīlēctus, -ūs, m (dēligere oz. dīligere)

1. (iz)volitev, izbiranje, izbor: utrumque tibi nunc dilectum para Pl., delectus in gregibus Varr., omnium rerum dilectus, dil. iudicum, dil. bonorum et malorum Ci., de eius (Catilinae) dilectu Ci. njegovi izbranci, acceptorum autem beneficiorum sunt dilectus habendi Ci. prejete dobrote pa je treba izbirati, habere dilectum verborum Ci. gledati na natančnost pri izbiranju izrazov, delectum rerum verborumque agere Q. izbirati … besede, pecori delectus idem est equino V., (Cicero) primus … verbis delectum adhibuit T., sine ullo dilectu Ci. ali nullo dilectu O. ali nullo delectu Suet.; naspr.: cum delectu Plin., Plin. iun.; nullus adhibitus dilectus, dilectu habito, non sine magno ordinum hominumque dilectu Suet.

2. occ. (voj.) (le v obliki dīlēctus)
a) nabiranje vojakov, nabor, novačenje: dil. provincialis Ci. ep. v provinci, superbus Ci., acerbus L., dilectum habere Ci., C., S., L., T. ali agere Plin. ali instituere Auct. b. Alx. novačenje imeti, izvajati, prirediti, dilectus acerbe actus L. epit., dilectum conficere L.; v pl.: servorum dilectus habebantur Ci., novis dilectibus … multos contraxit N., dil. libertinorum Auct. b. Afr., iuniorum Cu.; neque dilectus agere nec copias contrahere Q., ad dilectus agendos T.
b) met. nabrani vojaki: e Britannico dilectu octo milia sibi adiunxit T., sex milia Delmatorum, recens dilectus T.

dēlēgō -āre -āvī -ātum

1. koga (s kakim naročilom) kam (od)poslati: delegatos fautores viderint Pl., Pleminium Clodius Licinius … refert … delegatum in Tullianum L.; pren. koga napotiti kam, odkazati, izročiti, naročiti (naročati), naložiti (nalagati), poveriti (poverjati) komu kaj: delegati, ut plauderent Pl., rem ad senatum, obsidionem in curam collegae, fortunae spes suas L., laborem alteri Caelius ap. Ci. ep., hunc laborem alteri Col., curam alicui Q., natus infans delegatur Graeculae alicui ancillae T., nec ancillis ac nutricibus delegantur (infantes) T., delegato triumviris ministerio T., nulli delegavit officium Suet., d. alicui ordinandas bibliothecas, aliquem occidendum Suet., imagines exscribendas pingendasque Plin. iun.; occ. koga na kak spis opozoriti (opozarjati): studiosus Catonis ad illud volumen delegamus N.

2. pren. komu kaj pripis(ov)ati, kako krivdo zvrniti (zvračati) na koga: haec ipsa, quae nunc ad me delegare vis Ci., d. crimen optimis nominibus Ci., causam peccati mortuis Hirt., adversa casibus incertis belli et fortunae L., servati consulis decus Coelius ad servum … delegat L., ut omne rei bene aut secus gestae in Etruria decus dedecusque ad L. Volumnium sit delegatum L., scelera ipsa aliis d. T.

3. posl. ukazati (veleti) komu, da naj plača dolg, nakazati komu denar: Quinto delegato Ci. ep., si mihi adulteram, cui numerem, delegaverit, solvam Sen. ph., debitores nobis deos delegat Sen. ph., delegato tibi Epicurum Sen. ph., d. debitorem, nomen paterni debitoris Dig.; d. pecuniam Ca.

dēlībērō -āre -āvī -ātum (pravzaprav *dēlībrō, odtehtati, iz dē in lībra)

1. (pre)tehtati, premisliti (premišljati), razmisliti (razmišljati), preudariti (preudarjati), posvetovati se: ego amplius deliberandum censeo Ter., consilium fidele deliberanti dare Ci. še preudarjajočemu = neodločnemu, diem ad deliberandum sumere C. ali noctem ad deliberandum postulare Ci., deliberandi sibi spatium relinquere ali postulare Iust. čas (rok) za premišljanje, quinque dierum spatium ad deliberandum sumere L., deliberando tempus terere L., deliberare, non haesitare Q.; cum adversario quasi d., cum ea parte animi d. Ci.; d. de bello, de maxima re, bis de eadem re Ci., de summa rerum C., de Corintho cum imperatore Romano L., cum … ibi de rebus deliberaretur N., d. tecum coram potius quam per litteras de salute nostra Ci. ep.; ita Sardinianos inter Zmyrnaeosque deliberatum T.; trans.: delibera hoc, dum ego redeo Ter., ea deliberanda non sunt Ci., re deliberata C., omnia cum amico delibera Sen. ph.; z odvisnim vprašanjem: deliberet, velitne an non Ter., utri potissimum consulendum sit, deliberetur Ci., utrum honestum an turpe sit, deliberari solet Ci., deliberatur de Avarico, incendi placeret an defendi C., deliberaturi, quid potissimum peterent Cu., deliberas mecum, quemadmodum pecunia … salva sit Plin. iun.; deliberari potest z odvisnim vprašanjem = dvomljivo utegne biti: ex eo deliberari poterit, ducenda necne alvus sit Cels.; deliberari non (neque) potest z odvisnim vprašanjem = (in) ne more biti dvoma: M. Aemilius, qui peior an ignavior sit, deliberari non potest S. fr. čigar nesposobnost je brez dvoma večja kakor njegova zloba, neque enim, maneatis an abeatis hinc, deliberari potest L.; podobno nemo deliberat z ACI: eos merito torqueri, qui deum nesciunt, nisi profanus nemo deliberat Min. nihče … ne dvomi, da … ; non (nec) ultra del. s quo minus (= quin): nec ultra deliberatum, quo minus non quidem extrema decernerent … , sed … T. niso se dalje pomišljali storiti tudi najskrajnejši sklep, a …

2. (po daljšem preudarjanju) odločiti se, skleniti, ukreniti: deliberatā morte ferocior H.; večinoma z inf.: iste certe statuerat atque deliberaverat non adesse Ci., mihi deliberatum et constitutum est ita gerere consulatum … Ci., certum est deliberatumque, … omnia … audacter libereque dicere Ci., sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum omnes iudices reicere Ci.; redkeje z ACI: statui mecum ac deliberavi esse magnam materiam Plin. iun., deliberatum est id quoque lenius vindicari Amm. Od tod adj. pt. pf. dēlīberātus 3 določen, odločen (-ena -eno), odrejen: non illi quidquam deliberatius fuit quam me evertere Ci. ep., instructius deliberatiusque fore arbitramur Gell.

3. occ. za svet vpraš(ev)ati koga, poseb. kako preročišče: delecti Delphos deliberatum missi sunt, qui consulerent Apollinem, quo … duce uterentur N., deliberantibus Pythia respondit N., deliberanti consilium dare Aug.

dēlicātus 3, adv. -ē

1. slasten, (pre)krasen, prijeten, potraten, razkošen: convivium Ci. ep., cibus delicatior Plin., litus delicatissimum Ci., d. aqua Cu., hortuli Ph., Anio delicatissimus amnium Plin. iun., delicatae (naspr. usitatae) res Sen. ph. razkošne, d. merces Sen. ph. ali delicatioris usūs vasa Front. razkošno (potratno) blago (posodje); šalj.: ubi tu es delicata? Pl. ti dražestna.

2. (o osebah in stvareh, skoraj le grajalno)
a) nakičen, eleganten, nasladen, razkošen, polten, sladostrasten, uživanja željan, mehkužen, pohoten, galanten, (o govoru) kosmat, nesramen: pueri lepidi ac delicati Ci., d. adulescens Ci., libidinosa et delicata iuventus, grex delicatae iuventutis Ci., d. voluptates Ci., delicatiores in cantu flexiones Ci., d. capella Cat. (prim.: puella tenellulo delicatior haedo Cat.), assueta clauso et delicatae umbrae corpora Sen. rh., venter delicatorum Sen. ph. požrešnežev, quidam e gratissimis delicatorum Suet. ljubimcev (skopljencev), Statilii Capellae delicata Suet. ali avia d. Plin. iun. ljubica, d. sermo, versus Ci., cultus Val. Max., delicatior cultus Suet., delicate ac molliter vivere Ci., multa delicate iocoseque fecit N.; šalj.: delicatum te hodie faciam, cum catello ut accubes Pl. galantnega; enalaga: delicatus ancillarum puerorumque comitatus Ci., veniebat gressu delicato Ph. mehkužniško stopajoč.
b) nežen, krotek: delicatior cauliculus Plin., d. capella Cat., d. oves Plin. iun., (iracundus) mollius delicatiusque tractetur Sen. ph.
c) mlahav, lahkoten, zložen, udoben: reclinari ad suos delicatum Q., equorum cursum delicati minutis passibus frangunt Q., delicate conficere iter Suet., insternere delicate arceram Gell.
č) razvajen, raznežen, občutljiv, izbirčen: Petr., vah delicatu's Pl., puere, nimium delicatu's Pl. prerazvajen si = preprešeren si (v svojih šalah), preprešerno se šališ, tam delicati esse non possumus Ci., est fastidii delicatissimi Ci., aures d. Q., delicatus ac similis ignoto Plin.

dēliciae -ārum, f

1. slast, naslada, nasladno veselje, razkošje, radost, zabava, užitek: multarum deliciarum comes est extrema saltatio Ci., quae civitas una tibi in amore et deliciis fuit Ci. ki je edina uživala tvojo naklonjenost, Caeli adulescentia ad mulieris libidinosae delicias deposcitur Ci., optimi viri in deliciis viperam illam habent Ci. se naslajajo z … (prim.: catellus, quem puella in deliciis habuerat Val. Max. dekličin psiček ljubljenček), omnium deliciarum pueruli Ci. ki poznajo vse mehkužne slasti, aliae deliciae equitum vix ferendae Ci. čezmerne zahteve, deliciis omissis S., deliciae faciles O. lahko dosegljive slasti, delicias facere Pl., Fr. šale uganjati, šaliti se, pa tudi = nesramnosti uganjati: Cat., delicias et carmina facere O. v svoje veselje pesmi zlagati, necesse est me ad delicias componam memoriae meae Sen. rh. da se vdam „muham“ (zahtevam) svojega spomina, M. Agrippa vir rusticitati propior quam deliciis Plin., deliciae aestivae Fl. poletne zabave, poletno zabavišče, cenarum ciborumque exquisitae deliciae Gell., deliciae ventris et inguium Ap. požrešnost in kurbarstvo.

2. met.
a) (o osebah) = ljubljenec, ljubimec: meae deliciae Pl., deliciae meae Dicaearchus Ci., amores ac deliciae tuae, Roscius Ci., amor et d. generis humani Suet. (o Titu), Encolpius … , ille seria nostra, ille deliciae Plin. iun. moj družabnik v resnih in veselih urah; (poseb. o sužnjih ljubljencih): deliciae pueri Pl. ljubi dečko, Corydon ardebat Alexim, delicias domini V., Alexandrinae d. Q., d. divitum Ps.-Q.
b) (o stvareh) dragotina, zaklad: excussis deliciis cum argento puro domum revertuntur Ci. so izgubili svoje zaklade, del. feminarum Plin., taxatio in deliciis tanta, ut … Plin. kot dragotina ima (jantar) toliko vrednost, da … — Predklas. in poklas. soobl.
a) dēlicia -ae, f: Gell., Ap., tum tibi operam ludo et deliciae dabo Pl., mea voluptas, mea delicia Pl.
b) dēliciēs -ēī, f: Critias, mea delicies Ap.
c) dēlicium -iī, n: Arn., rogati a quodam delicio suo Ph., Stellae delicium mei Columba Mart.

dēligō -āre -āvī -ātum

1. privez(ov)ati, pritrditi (pritrjati): binas tabellas dextrā et sinistrā Varr., antennas asseresque Cu., veretra Suet. Kam ali kje? apud (k) mensam plenam homini rostrum deliges Pl., d. naves ad terram, naviculam ad ripam, onerarias (naves) ad ancoras, tragulam cum epistula ad amentum C., hominem ad palum Ci., i, lictor, deliga ad palum L., deligatis ad palum noxiis Suet., in ea (statua) Sopatrum deligari iubet Ci., sarmenta in cornibus iuvencorum deligata N., sarmentis circum cornua boum deligatis Q., super alterum (oculum) lanam … d. Cels., noxio post terga deligantur manus Sen. rh., d. tesseras … dextro brachio (dat.) Iust.; abs.: producuntur e carcere, deligantur (sc. ad palum, da bi bili bičani) Ci.; pren.: deligatus morbo (dat.) carnis Aug.

2. occ.
a) obvez(ov)ati kaj s čim, (z)vezati v kaj: linteolo deligatis tantum granis XXX Plin.
b) poseb. medic. obvez(ov)ati kaj ali koga: brachium, brachium superimposito penicillo, crura et fenora brachiaque plurimis locis, caput fasciis Cels., vulnus Q., qui propter erat valetudinem deligatus Q., d. saucios Auct. b. Afr.

dēligō -ere -lēgī -lēctum (dē in legere)

1. ob(i)rati, (od)trgati, utrgati: oleam, uvam Ca., maturam uvam, primam rosam O., fructum Col., melimela minorem ad lunam delecta H.

2. pren.
a) izb(i)rati, odb(i)rati, (iz)voliti: si vobis deligendi potestas esset data Ci., d. consulem, magistratūs Ci., ex his (statuis) C. Marcelli statuam Ci., aratores Centuripini tres legatos delegerunt Ci., d. viros ad sacerdotia in senatum Ci., ex senatu in hoc consilium delecti estis Ci., domicilio hanc sibi urbem delegerat Ci., diem ad inimicos opprimendos sibi d. N., ad eas res conficiendas Orgetorix deligitur C., deligere oportet, quem velis diligere Corn.; z dvojnim acc.: M. Laterensem … reum sibi delegisse Ci.; v pass. z dvojnim nom.: duces ii deliguntur, qui … C.; z odvisnim vprašanjem: tempus a natura ad deligendum, quam quisque viam vivendi sit ingressurus, datum est Ci.; z relativnim namernim stavkom: vos illum ex omnibus delegistis, quem bello praedonum praeponeretis Ci., Aristides delectus est, qui constitueret N.; subst. pt. pf. dēlēctī -ōrum, m izbranci, odbor: aut uni tribuendum est (consilium publicum rei publicae) aut delectis quibusdam Ci., delecti ex civitatibus C., delecti Aetolorum L.; = apoclētī (gl. to besedo).
b) occ. α) voj. nab(i)rati, odb(i)rati: locum castris idoneum, ex legionibus fabros, equites ex omni copia C., duces hostium XL milia ex omni numero deligunt earum civitatum, quae … C., d. centenos viros ex omni pedite atque equite L., vexillarios e legionibus T., delecta manus N., S., L. ali legio C. izbrana, delecti pedites S., delecti militum Cu. izbrani vojaki, elitna vojska, cum delecto equite T. β) odbrati in odstraniti, izločiti: amentem Pl., longaevosque senes ac fessas aequore matres … delige V.

dēlumbō -āre (—) -ātus (dē in lumbus)

1. izpahniti kolk: ossifragus alium distorquet, alium delumbat Sen. rh., delumbatā quadrupede Plin.; pren.: lacunaria ad circinum delumbata Vitr. izbočen, radices delumbatae Plin. nekoliko ohromljene, ukrivljene.

2. pren. šepavo narediti = oslabiti: sententias Ci.

dēmeō -āre dol iti: caelo, ad Tartarum Ap., ad solarem circulum M.

dēmĭgrō -āre -āvī, -ātum izseliti (izseljevati) se, preseliti (preseljevati) se, oditi (odhajati); abs.: demigrare cogi ab Romanis L., demigrantium magis quam in bellum euntium modo L., demigrandi causā de vallo decedere L. da bi svoje mesto zapustil. Od kod? s samim abl.: loco Pl., Helicone Stat.; s praep.: ex oppidis Ci., ex insula N., ex … vicis agrisque L., de oppidis C. Kam? z acc.: Athenas, Corcyram, Lacedaemonem N., Pydnam L.; s praep.: ad … M. Marcellum demigrasti Ci., demigraturos in illa loca nostros homines Ci., d. in hortos Suet.; brezos.: esse undique diligenter demigratum Hirt., non demigratum (est) ex propinquis itineris locis L.; pren.: vetat enim … deus iniussu hinc nos suo demigrare Ci. preseliti se (oditi) s tega sveta = umreti = ex hominum vita d. Ci. ali vitā d. Arn.; pren.: non de statu suo d. Ci. ep. ne dati se pregnati, strumae … ab ore improbo demigrarunt Ci. so se izgubile.

dēmittō -ere -mīsī -missum

I.

1. dol spustiti (spuščati): d. aliquem per tegulas Ci., e muris canes sportis S. fr., antennas S. fr., Auct. b. Alx., armamenta Sen. ph., funem H., accensam lucernam Vitr., cornua (jadrnice) O., calculum (sorticulam Suet.) in urnam O. vreči, cibum in alvum O., censum in viscera O. zažreti, alto volucrem caelo Sil. z neba ustreliti, aliquem per murum Vulg.; refl.: d. se ad aures alicuius Ci. nagniti se k … , se manibus L., se ob assem H. pripogniti (skloniti) se za … ; pass. (med.): matres … de muris per manus demissae C., funibus per murum demitti L., demissa antemna O.; pren.: d. se in causam ali in res turbulentissimas Ci. spustiti (spuščati) se v … , d. se ad minora Q., nimis se demittere Sen. rh. (o govorniku) preveč se (= svoj govor) znižati, d. se in preces Sen. ph. ali demitti in adulationem T. ponižati se do …

2. occ.
a) (dol) nagniti (nagibati), (dol) obrniti (obračati), pobesiti (pobešati), povesiti (povešati): aliae falces submissae, aliae demissae Cu. navzgor (navzdol) obrnjeni, d. oculos in terram L., oculos O. pobesiti, pa tudi = zatisniti (da bi zaspal) Val. Fl., d. oculos in terras Plin. iun. (o Jupitru) obrniti na zemljo, demittit atras belua centiceps aurīs H., demitto auriculas ut iniquae mentis asellus H., d. aures suas ad verba alicuius Sen. ph. koga prošnje milostno poslušati, d. caput ad fornicem Ci. nagniti, d. caput O. (o cvetlicah), caput in sinum Ph., capite demisso terram intueri C. s povešeno glavo, d. vultus L., O., vultum in terram Cu., frontem Q., faciem rubore Aur., paululum corpus a cervicibus Corn. naprej nagniti (nagibati), naprej skloniti (sklanjati); poseb. α) (voj.) demittere arma orožje (komu v vojaški pozdrav) povesiti: Auct. b. Afr. β) robora ferro demittere posekati: Val. Fl.; flores demittere (o drevesu) cvetje izgubiti, odcveteti (odcvetati): Lucr.; rami … ad terram demissi k tlom viseče: Suet.; pren. α) (o gorah): qua se montium iugum … ad planiora demittit Cu. se znižuje; s prolept. obj.: qua se subducere colles incipiunt mollique iugum demittere clivo V. se položno znižujejo; (o zidovju): demissa in Piraeum versus muri bracchia Iust. β) kaki tekočini pustiti (puščati) dol teči, vli(va)ti jo: per cornu singulis (suibus) ternos cyathos gari Col., coctos brassicae coliculos triginta Col.; pesn.: lacrimas d. V. solze točiti. γ) refl. se demittere in pass. (med.) demitti dol teči, odtekati: vallis erat, quo se demittere rivi assuerant O., Araxes Tauri latere demissus, Scamander ab Idaeo monte demissus Mel. tekoč; (o krvi): demissus sanguis in pedes Col. ki je stekla, prodrla. δ) (o duhu, srcu [= srčnosti]): d. animum Ci. ali mentem V. srce izgubiti, srce (pogum, srčnost) upade komu, demisere metu vultumque animumque O.; tudi: se admodum animo d. C. postati malodušen.
b) spustiti (spuščati) se v kaj, vsaditi (vsajati), zasaditi (zasajati), pogrezniti (pogrezati): taleam (sc. in terram) Ca., ut altius demittantur ea Plin., d. huc stipites, sublicas in terram C., huc caementa H., lacubus ferrum O. pogrezniti, pomočiti, demissa puppis O. ki seže globoko, demittere nummum in loculos H. v žep vtakniti, manum in aliquid Val. Max. poseči v kaj, cuneum … inter corticem et materiem Col. zabiti; s prolept. obj.: alteque iubebis in solido puteum demitti V. globok vodnjak izkopati, in terram turrium fundamenta demissa sunt Cu. so temelji … postavljeni; žive obj. s silo kam spraviti (spravljati), pognati, vreči, pahniti: equum d. in flumen Ci., equos in viam cavam L., aliquem in metallum antiquum Ci., aliquem in carcerem S., L., aliquem in arcam H., in ovilia d. hostem H., aliquem vivum sub terram L. živega pokopati, aliquem in id subterraneum Plin. iun., se in illos specus Sen. ph.; pren.: cum in eum casum fortuna me demisisset Plancus in Ci. ep.; pesn. kako orožje kam zasaditi, zariniti, zapičiti, zabosti: gladium in iugulum Pl., ensem capulo tenus in armos, ferrum in ilia, ferrum iugulo, telum per pectora O., ferrum in pectus T., M. Cato vulnera parum demissa laxans Sen. ph. ker niso dovolj globoko zadane; pren.: d. aliquid in pectus L. dobro si zapomniti kaj, spes animo d. O.
c) kako zdravniško orodje kam spustiti, zariniti: specillum in fistulam, fistulam in iter urinae Cels.
č) (geom.) črto od zgoraj navzdol potegniti, črto spustiti: secundum … quadram lineae demittendae (sunt), quae cathetoe vocantur Q.
d) pustiti kaj na dolgo dol viseti, kaj rasti pustiti (puščati) α) (o bradi in laseh): mollem mālis barbam Lucr., barba demissa Sen. rh. na dolgo dol viseča, tako tudi: demissae comae Pr., demissus crinis, demissi capilli O., demissus capillus Plin. iun.; pesn. (preneseno na osebo): intortos demissus vertice crines (grški acc.) Sil. β) (o oblačilih): d. latum pectore clavum H., togam ad calceos usque d. Q., usque in pedes demittitur toga Sen. rh.; pt. pf. demissus 3 = valovito (na dolgo) se spuščajoč: ad talos demissa purpura Ci., tunicam demissam habent ad talos Varr. fr., laena demissa ex humeris V., demissa stola H., tunica demissa H., Pr. razpasana, praetexta demissa ad talos Q., indumenta in talos demissa Aur.; prim.: demissis fugere manibus Pl. = z rokami mahaje, hitro, demissa in armos pendebant monilia O. so visele dol na …

3. pren.
a) d. aliquem periculo Pr. rešiti koga nevarnosti.
b) eo rem demittit Epicurus, … nulli umquam esse credendum Ci. toliko popušča, da dovoli, da …

II.

1. (z osebnim obj.)
a) voj. (dol) poslati, ukazati komu odriniti dol (v): levem armaturam, agmen, agmen in inferiorem campum ali in vallem infimam ali in Thessaliam L., exercitum in planitiem, in vallem Front.; refl. se demittere dol se pomakniti (pomikati): se in iniquum locum d. C., cum se maior pars agminis in magnam convallem demisisset C.; se in Ciliciam d. Ci. dol … napotiti se; met.: d. navem … secundo amni L. po vodi dol poslati, fessas d. naves V., arma, classem … Rheno (po Renu) d. T., castra … ad ripas fluminis d. Hirt. dol premestiti.
b) v nevojaškem smislu dol poslati: aliquem caelo (abl.), ab aethere, ab alto V.; preg.: de caelo demitti L. ali demitti caelo Q. z neba poslan biti, z neba priti = na nadnaraven način nastati; (s stvarnim obj.) splavati pustiti (puščati): pecora secundā aquā (po vodi) farinam doliis secundā aquā Front.; pesn. (dol) poslati: currum ab aethere O., ex omni caelo nimbos O., caelo imbrem V. ali imbres caelo (abl. = z neba) O. deževati da(ja)ti; pren.: d. aliquem ad imos manes V. = v podzemlje (k Hadu) poslati = smrt mu zadati (prim.: ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν Hom.); tudi z dat.: aliquem d. Neci ali morti (Morti), multa virûm demittit corpora Morti, multos Danaûm demittimus Orco V., habentque Tartara Panthoiden iterum Orco demissum H., corpora … Stygiae demittite nocti O., ut … proceres rerum demiserit umbris Sil.

2. pren. demitti (ab) aliquo izhajati (izvirati) od … , kakega rodu biti: ab alto demissum genus Aeneā H. izhajajoč, a magno demissum nomen Iulo V., Chronis Tyrii demissus origine Cadmi Stat., Romanum Troiā demissum … exsecutus T. — Od tod adj. pt. pf. dēmissus 3, adv. - ē,

1. (dol) viseč, naprej nagnjen: funis, aures V., demissis humeris esse Ter., demissis cervicibus Pr.

2. occ.
a) nizko stoječ (ležeč): campestria ac demissa loca C. rodovitne nižave, loca demissa ac palustria C. močvirnate nižave.
b) nizek: ne, si demissior (prenizko) ibis, unda gravet pennas, si celsior (previsoko), ignis adurat O., demissus pronusque pulvinus Plin. iun., demissiores ripae Auct. b. Alx., Plin., demissius volare O.

3. pren.
a) (o glasu) zamolkel, tih: demissā voce locuta est V.
b) (o osebah ali njihovem duhu, govoru) α) pohleven, ponižen, skromen, preprost: quae proborum, demissorum, non acrium sunt Ci., orator demissior Ci., sermo demissus atque humilis Ci., multum demissus homo H., demissae puellae Pr., ut ille superbissimus titulus modestus atque etiam demissus videretur Plin. iun., humiliter demisseque sentire Ci., suppliciter demisseque respondere Ci., haec quam demississime et subiectissime exponit C., petere ab aliquo demisse et flebiliter Val. Max., demisse ambulans Amm. β) malodušen, pobit, potrt, obupan: videsne tu illum tristem, demissum? Ci., quis P. Sullam nisi maerentem, demissum afflictumque vidit … ? Ci., neque illum tristem semperque demissum sperare possim … fore Q., animus demissus et oppressus Ci., fracto animo et demisso Ci. ep., demissiore animo L., se tueri non demisse, sed parum fortiter Ci.
c) (po položaju) nizek, reven, siromašen, ubožen: qui demissi in obscuro vitam habent S.

dēmō -ere dēmpsī dēmptum (dē in emō)

1. sne(ma)ti, odvze(ma)ti, vzeti (jemati) iz (s) česa: barbam Ci., Suet., caput Q., Ci. ali caput gladio Cu. ali caput statuae Suet. sneti, odsekati, odbiti, tragula dempta C., iuga d. bobus H., vincula L., armamenta L. (navt.) sneti (naspr. tollere), demptis armis Cu. Od kod? s samim abl.: popum, fetus arbore, cacumine nidum O.; s praep.: secures de fascibus Ci., id (vinum) de viti Varr., clipea de columnis L., fetus ab arbore, sucum a vellere O., pomum ex arbore Ca., e suis humeris amictus O., unionem ex aure altera Val. Max.; pren.: deme supercilio nubem H., d. alicui molestiam Ter., sollicitudinem Ci., alicui servitutem S. fr., necessitudinem S. vzeti, odstraniti, maerorem Lucr., curas V., metum Ter., O., metum fratris (pred bratom) L., et praetori et consilio haud mediocre onus demptum erat de Scipione cognoscendi L., dempto auctore L. ne glede na … , dempto fine O. brez konca, furto silentia d. O. = tatvino razkriti; z ACI = ne prizna(va)ti, ne privoliti v kaj: si demas velle iuvare deos O.

2. occ. od celote del odvze(ma)ti, odtegniti (odtegovati): Pl., Lucr., unde unā unciā demptā deunx Varr., d. de capite (od vsote) medimna DC Ci., cum aliquid … additur aut demitur Ci., partem solido d. de die H., illi quos tibi dempserit adponet annos H., d. de stipendio equitum aera N., exiguum pleno de mare demat aquae O., d. aliquid ex cibo, minimum ex osse Cels.; pren.: curasti, ut plus additum ad memoriam nominis nostri, quam demptum de fortuna videretur Ci., plus enim dignitatis … detractum est … quam virium … demptum patribus L., si quid ad eas (leges) addi, demi, mutari vellent L., si quid eā (morte meā) vobis incommodi demitur S. fr., suae demptum gloriae existimans, quidquid cessisset (je pripadlo) alienae Cu.; subst. pt. pf.: ut demptum de vi magistratus populi libertati adiceret L.

dēmōnstrō -āre -āvī -ātum

1. natančno (po)kazati, označiti, zaznamovati: Pl., Ter., Plin. iun., figuram digito, digito pictum Gallum Ci., locum digito N., poseb.: digito d. aliquem T. (na cesti) s prstom kazati na koga (kot imenitneža); spectatorem digito Suet., averso pollice aliquid Q., itinera Ci., itinera cum cura L., viam Plin., aliud voce, aliud nutu, aliud manu demonstratur Q., histrio in cantico quodam … ita (Neronem) demonstraverat (namreč s telesnimi kretnjami), ut bibentem natantemque faceret Suet.; (o neživih subj.): demonstrant astra salebras Pr.; z odvisnim vprašanjem: ut ante demonstrabant (namreč vodniki tujcev), quid ubique esset, … item nunc … Ci.; occ. kazaje pot voditi: si equus ille decessit (je poginil), qui demonstrabat quadrigam Pap. (Dig.) ki je bil vodnik četverovprege.

2. pren. (z besedami) (po)kazati, označiti (označevati), natančno določiti (določati), povedati, omeniti (omenjati), imenovati: d. rem Pl., Ci., demonstrabo iter: Aureliā viā profectus est Ci., d. earum navium modum formamque C., ad haec verba rei demonstrandae causā descendimus Sen. ph.; (o neživih subj.): tristem mortis demonstret littera causam Tib., quod proximus demonstrabit liber Q., lupinus horas agricolis demonstrat Plin.; pogosto v vrinjenih stavkih, zlasti relativnih: ut demonstravimus, ut supra (ante, antea) demonstravimus, ut (supra) demonstratum est C., ad ea castra, quae supra demonstravimus, contendit C., naves XVIII, de quibus supra demonstratum est C.; z atrakcijo: cum essent in quibus demonstravi angustiis (= in iis angustiis, quas demonstravi) C. v omenjeni soteski.

3. occ.
a) dokaz(ov)ati, razložiti (razlagati): istius cupiditatem minasque demonstrat Ci., magnitudo pecuniae demonstratur Ci., sceleribus breviter a me demonstratis Ci.; z dvojnim acc.: debebit virtutem eius quam honestissimam demonstrare Ci., quam virtutem quartam elocutionis Cicero demonstrat Q.; z ACI: ego culpam in te fuisse demonstro Ci., demonstrant perfacile hominem de medio tolli posse Ci., huius statuae omnibus locis hoc demonstrare videntur, propemodum non minus multas statuas istum posuisse Syracusis quam abstulisse Ci., conlatio est, cum accusator id, quod adversarium fecisse criminatur, alii nemini nisi reo bono fuisse demonstrat Corn., his demonstrare voluit aructor versibus obstinere homines legibus, meritis capi Ph.; v pass. z NCI: si eo ipso in genere, quo arguatur, integer ante fuisse demonstrabitur Ci., alterā parte imbecillitas, inopia fuisse demonstrabitur Corn.; z odvisnim vprašanjem: quae … in superioribus libris, quoiusmodi (= cuiusmodi) essent, exemplis satis demonstravi Varr., vobis alio loco, ut se habeat res, demonstrabitur Ci., quibus rebus adductus ad causam accesserim, demonstravi Ci., demonstravit, qua oratione usus esset Ci., quanta praedae faciendae facultas daretur, … demonstraverunt C., laus ac vituperatio quale sit quidque demonstrat Q.
b) jur. α) meje natančneje določiti (določati), poseb. ob ugovoru koga proti kaki načrtovani novi stavbi, koga na njegovo posest napotiti: fines d. Ci., Icti., illis absentibus fines Acerronio demonstravit Ci., terminos d. Icti.; z odvisnim vprašanjem: qui nuntiat, necesse habet demonstrare, in quo loco opus novum nuntiet Dig. mora natančno označiti prostor, proti katerega zagraditvi ugovarja. β) kako stvar ali osebo natančneje (ne samo z imenom) označiti (označevati), opis(ov)ati: nihil referre, proprio nomine res appelletur, an digito ostendatur, an vocabulis quibusdam demonstretur Dig., si quis nomen heredis non dixerit, sed indubitabili signo eum demonstraverit, valet institutio Dig.
c) gram. α) z besedo označiti (označevati), opis(ov)ati: has singulas rufi varietates Latina oratio singulis propriisque vocabulis non demonstrat, omnia ista significat (naznanja le) unā ruboris appellatione Gell.; z dvojnim acc.: illi (abpatrui) me demonstrant abnepotem Dig. me imenujejo. β) pomeniti, pomen česa imeti: verba … proprie demonstrantia ea, quae significari ac declaravi volemus Ci., vocabula rufum colorem demonstrantia Gell., verbum „erit“ interdum etiam praeteritum nec solum futurum tempus demonstrat Dig.