-
circumlevō -āre krog in krog privzdigniti (privzdigovati): Cael.
-
circumligō -āre -āvī -ātum
1. aliquid (aliquem) alicui rei (alicui) privezati kaj (koga) okoli česa (koga): natam... mediae circumligat hastae V. priveže ob sulico, c. spongias hydropicis Plin., clavum his Vulg.
2. c. aliquid (aliquem) aliquā re obvez(ov)ati, ovi(ja)ti, omota(va)ti kaj s čim: Ca., Gell., ferrum stuppā L., circumligatus angui (Roscius) Ci. s kačo opasan; pren.: globum undis Sil. oplakovati, aliquem umbrā Stat. obsenčevati.
-
circumlinō -ere (-) -litum
1.
a) aliquid alicui rei (na)mazati kaj okoli česa: sulfura taedis circumlita O., (laser) volneribus... circumlinitur Plin.
b) c. aliquid aliquā re namazati kaj s čim, obmazati, oblepiti: Lucr., Plin., Aug., oculum pice liquidā Col., oculos stibio Vulg.; v pass.: mortuos... Persae etiam cerā circumlitos condunt Ci., musco circumlita saxa H., circumlitus auro (Midas) O. prevlečen; brez abl.: spiramentum circumlitum Plin. zalepljen, neprepustno zaprt, circumlinere oculum Plin. iun.
2. occ. (o slikarstvu) podmaz(ov)ati, z barvami osvetliti, označiti: pictura, in qua nihil circumlitum est Q.; pren. (o govornikih) poudariti (poudarjati): Q., Lact. — Soobl. circumliniō -īre -iī: circumlinire Q., circumliniendus Col., circumlinisti Vulg.
-
circumlitiō -ōnis, f (circumlinere)
1. obmazovanje: oris circumlitiones Plin.
2. barvni ton, ki so ga dajali marmorju tako, da so ga natrli z zmesjo olja in voska: Sen. ph., Plin.
-
circumlocūtiō -ōnis, f (circumloquī) opis(ovanje): Q., Gell., Ap., Prisc., v pl.: Arn.
-
circumloquor -loquī opis(ov)ati: Aus., Aug.
-
circumlūcēns -entis (circum in lūcere) naokrog sveteč, bleščeč se; pren.: fortuna Sen. ph.
-
circumluō -ere oblivati, obtekati: Mel., Rhenus circumluit tergum ac latera insulae T., pars maior arcis circumluitur L., aquis terram circumlui Aug.
-
circumlūstrō -āre (-āvī) -ātum
1. krog in krog razsvetliti (razsvetljevati): Lucr.
2. pren.: obhoditi, prepotovati: Cod. Th.
-
circumluviō -ōnis, f (circumluere) odplavina, del zemlje, ki ga prodirajoča voda loči od celine, naplavina otoka: Ci.
-
circumluvium -iī, n (circumluere)
1. = circumluviō: Isid.
2. pravica do odplavljanja: P. F.
-
circummeō -āre obhoditi: Tert.
-
circummētior -īri obmeriti; v pass. pomenu: si columnae circummetientur Vitr.
-
circummingō -ere pomokriti, pomočiti, poscati: aliquem, vestimenta Petr.
-
circummittō -ere -mīsī -missum
1. po ovinkih poslati (pošiljati): qui castra aggrederentur, post montes circummisit L., iugo circummissus Veiens L. okrog sedla poslani, tribuno cum duorum signorum militibus circummisso L.
2. razposlati (razpošiljati): praeconibus circummissis pronuntiari iubent C., c. senatores, c. legationes, c. tribunos militum et praefectos C., legationes in omnes partes C.
-
circummoeniō (st.lat. = circummūniō) -īre -ītus obzidati, krog in krog zajeti: in vinclis custodiisque circummoeniti sumus Pl.
-
circummoveō -ēre naokrog gibati: digitos Cael. s prsti migati.
-
circummūgiō -īre mukati okoli koga: te circummugiunt vaccae H.
-
circummulcēns -entis (circum in mulcēre) krog in krog rahlo oblizujoč: Plin.
-
circummūniō -īre -īvī (-iī) -ītum
1. obzid(o-v)ati, z zidom obda(ja)ti, obgraditi: pomarium maceriā aut fossā Col., plantas caveis Col.
2. kakor z zidom obda(ja)ti, okleniti (oklepati): paene ut ferae circummuniti C. zaprti; večinoma voj.: z obkopi in nasipi okleniti (oklepati), obgraditi, obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati): oppidum Auct. b. Afr., quos circummunitos superius demonstravimus Auct. b. Hisp.; z abl.: Uticam vallo, eos vallo fossaque, montes opere, copias opere C., vallo... castellisque circummuniti C. obgrajeni; brez acc.: opere circummunire instituit Auct. b. Hisp.
3. krog in krog utrditi: vites defixis arundinibus circummunitae Col.