Franja

cōnsōlor -ārī -ātus sum

1. potolažiti, utolažiti, potešiti, utešiti, (o)bodriti, (o)hrabriti; abs.: Ter., Q., Suet., eripis lacrimas non consolando, sed minando Ci., haec omnia genera consolandi Ci., haec … officia sunt consolantium Ci., ire ad aliquem locum consolandi causā Varr. sožalje izrekat, Caesar … consolatus rogat (eum) C. ga tolaži in prosi, qui propter veterem amicitiam colloqui consolarique cuperent N., nec eos sedare consules nunc castigando nunc consolando poterant L., verba consolantia O.; z acc. personae: Ter., Sen. ph. idr., ut socerum videre consolarique posset Ci., potest multo facilius se Deiotarus consolari Ci., consolatus Indutiomarum hortatusque est, uti in officio maneret C., flumina … nescia gratentur consolenturne parentem O.; z abl. (s čim): inani et tenui spe te consolaris Ci., c. se conscientiā optimae mentis Ci., hac (eloquendi vi) consolamur adflictos Ci., c. aliquem verbis alicuius (v imenu) Ci. ep., coniugis an fido consoler memet amore Cat., c. pueros crustulo Sen. ph.; z drugimi dopolnili
a) s praep.: c. Telamonem de Aiacis morte Ci., aliquem de communibus miseriis Ci.; se per litteras (s pisateljevanjem) Ci. ep.; eripit … spem, quae sola homines in miseriis consolari solet Ci.
b) s kavzalnim stavkom: in hac difficultate illa me res consolatur, quod (da) vos consuestis … Ci.
c) z ACI = tolažiti se z mislijo, da: hoc me consolabor fore, ut … Ci., his me consolor victurum suavius, ac si quaestor avus … fuisset H.

2. z acc. rei = tolažeč (po)miriti, (u)tešiti, (u)blažiti, (o)lajšati, storiti ali povzročiti (povzročati), da se kaj pozabi: ut eius (doloris) magnitudinem celeritas … consoletur Ci., esse hanc (gloriam) unam, quae brevitatem vitae posteritatis memoriā consolaretur Ci., consolatur honestas egestatem Ci., hanc cladem domus meae vestra felicitas … consolatur L., c. patientiam verberum Cu. tolažeč olajšati, tam triste ergastulum Sen. ph., otium nostrum Q.

cōnsonantia -ae, f (cōnsonāre)

1. soglasje, sozvočje; abs.: Vitr., Boet.; z gen.: c. vocis Vitr.

2. pren. soglasje = skladnost, ujemanje: vocum proximarum, litterarum Gell., scripturarum Tert., elementorum Prisc.

cōnsonō -āre -sonuī (—)

I.

1. hkrati (obenem) oglasiti (oglašati) se, (za)doneti, (za)zveneti, (za)brneti, razlegati se: apes consonant vehementer Varr., consonuere cornicines funebri strepitu Pert. trobilci so zatrobili pogrebno koračnico, cum ex pulpito omne tibiarum genus organorumque consonuit, fit concentus ex dissonis Sen. ph., doces me, quo modo inter se acutae ac graves consonent Sen. ph., consonante clamore nominatim Quinctium orare L. prosijo enoglasno kričé. Od tod ret. o govoru = ujemati se: initia et clausulae inter se consonant Q.; o besedah = preglašati: extremis syllabis c. Q.

2. odmevati, odjekniti: tubae utrimque canunt contra: consonat terra Pl., tum plausu fremituque virûm studiisque faventum consonat omne nemus V., consonat assensu populi precibusque faventum regia O., consonuisse ululatibus theatrum T., consonantesque (loci), quos appellant συνηχοῦντας Vitr. —

II. pren. s čim ujemati se, skladati se, zlagati se; z dat.: hoc enim contractui bonae fidei consonat Dig., aequalitas ac tenor vitae per omnia consonans sibi Sen. ph.; s praep.: si opus ad hanc vocem consonet Sen. ph., fac potius, quo modo animus secum meus consonet nec consilia mea discrepent Sen. ph., sibi in faciendis ac non faciendis c. Q.; abs.: numeri universitas (skupna vsota) consonat Aug. — Od tod adj. pt. pr. cōnsonāns -antis

1. soglasen, skladen, gram. subst. cōnsonāns -antis, f (sc. littera, zato fem.) soglasnik, konzonant: Q. idr. slovničarji.

2. pren. ujemajoč se, skladen, primeren: non semper consonans est per omnia referri iusiurandum Dig.; adv.: consonantissime ad harmoniam composita Vitr.

cōnsors -sortis, abl. sg. adj. -ī, subst. -e, n pl. -ia (ki ima enak ali isti delež)

I. adj.

1. sodeležen, skupno kaj uživajoč: Varr., Dig., frater Vell., Plin. iun. ali tres fratres consortes Ci. ali frater germanus et consors etiam censoris L. ki ima skupno imetje, ki skupno s kom živi, c. litis Cod. I., sors et patrimonium significat, unde consortes dicimus P. F.

2. pesn. (enalaga) skupen: c. vita Lucr., casus Pr., consortia tecta V.; z dat.: studiis consors puerilibus aetas Lucan. —

II. subst.

1. masc. = sodeležnik, sodrug, tovariš, fem. = sodeležnica, družica, tovarišica: e Tyrio consortem accite senatu Sil.; z gen. relationis: socius et consors gloriosi laboris C., c. mendicitatis Ci., consors mecum temporum illorum Ci., c. culpae, pericli O., vitiorum fratris sui Vell., studiorum Sen. ph., periculorum Plin. iun., consilii publici Plin.iun., imperii Vell., Suet. sovladar, tribuniciae potestatis T. sodrug v ..., tori, thalami O. soprog, uxor, socia tori, vitae consors Ps.-Q., consortes urbis O. someščani, caro consors et coheres (sc. animae) Tert., ut consortes fidei, ut spei coheredes Min.; z in in abl.: consors in lucris atque furtis Ci.; z gen. personae: T. Tatius c. Romuli Suet. sovladar.

2. occ.
a) soudeleženec (sotovariš) pri kupčiji: cum periura patris fides consortem fallat H.
b) pesn. masc. brat, fem. sestra: c. Remus Tib., miracula narrat (Ceyx) de consorte suo O., c. magni Iovis (= Iuno) O., dea c. Phoebi (= Diana) O., c. Ledaea gemellis O. sestra dvojčkov (Dioskurov) = Helena; kot adj. (enalaga) bratski (bratov), sestrski: c. sanguis O. bratova, consortia pectora O. sester.

cōnsortiō -ōnis, f (cōnsors) sodeležnost, združenost, skupnost: redire in consortionem Luc. ap. Non., dissolvetur omnis humana consortio Ci., quaenam ista societas, quaenam consortio est? L.; z gen.: c. tribuniciae potestatis Vell., fati Val. Max., hominum (z ljudmi) Plin.; s praep.: sociabilis c. inter binos Lacedaemoniorum reges L., stomachus, cui cum vesica quaedam c. est Cels. (sočutje).

cōnsortium -iī, n (cōnsors)

1. sodeležnost, združenost, skupnost, večinoma pren.: aliquem in consortium admittere Sen. ph.; z gen.: si in consortio, si in societate rei publicae esse licet L. biti udeležen, c. honestorum turpiumque Q., zmes čednosti in zlobe, rerum omnium Sen. ph., regni T., Iust. sovladarstvo, male eripi maritis consortia rerum secundarum adversarumque T. družice v radosti in žalosti; z inter: hoc consortium solum inter sapientes est Sen. ph.

2. occ. skupnost v imetju, zadruga: ab aliquo in consortium recipi Suet., si inter fratres voluntarium consortium initum fuerit Ulp. (Dig.).

cōnspector -ōris, m (cōnspicere) ki gleda na kaj: Eccl., deus c. cordis Tert.

cōnspectus -ūs, m (cōnspicere)

I. act.

1. gledanje, pogled na kaj, zagledanje, videz, obzorje; abs. s subjektnim ali objektnim gen.: Pl., Lucr., Col., Suet. idr., ne qui conspectus fieret Ci. ep. da ne vzbudim pozornosti, conspectum perferre C., conspectum fugere O., c. oculorum Varr., Cu., conspectum alicuius fugere Ci., C. ali vitare Q., c. tanti viri (objektni gen.) Val. Max., quoad longissime oculi conspectum ferebant L. do koder se je dalo najdalje videti, do koder so nesle oči, conspectum oculorum adimere L., Cu. zakrivati razgled, nebula adimit conspectum terrae L. zakriva pogled na zemljo, densus nimbus conspectum regis contioni aufert L., c. est in Capitolium L. vidi se na Kapitolij; pogosto (v zvezi s praep.) met. = oči, navzočnost, bližina: abducere aliquem e conspectu Pl. izpred oči, amittere aliquem e conspectu suo Ter. izgubiti izpred oči, a conspectu alicuius recedere N. umakniti se komu izpred oči, ex conspectu abire C., S., Val. Max. iti izpred oči, removere ex conspectu C. spraviti izpred oči, flamma copias a conspectu texit Romanorum Hirt. je zakril očem Rimljanov, ire ad conspectum alicuius V., exercitum in conspectum hostium adducere C. pripeljati sovražnikom pred oči, venire in conspectum Ci. idr. javno se pokazati, priti na spregled, priti blizu, in conspectum alicuius venire Ci. idr. komu pred oči priti ali stopiti, cadere in conspectum Ci. v oči biti = viden biti, dare sese in conspectum Enn. ap. Ci. ali dare se (dari Ter.) in conspectum alicui Ci. pokazati se (komu), insequens dies hostem in conspectum dedit L. ali (Dareus) universas vires in conspectum dedit Cu. je postavil na ogled, dare regiam sellam in conspectum vulgi Cu. javno izpostaviti, liberos in conspectum proferre C. pred oči, ponere beneficium extra conspectum suum Sen. ph., esse in conspectu civium Ci. biti pred očmi sodržavljanov, esse in conspectu N. viden biti, ut primum rex in conspectu fuit Cu. brž ko jim je kralj pred očmi stal, brž ko so kralja zagledali, ponere poculum in conspectu L. pred oči, consistere in medio conspectu V. v krogu gledalcev, in conspectu uxoris, populi Ci. ali in conspectu patris C. pred očmi, vpričo, navem in conspectu nullam V. nobene ladje ni na obzorju; pren.: velut e conspectu tolleretur libertas T., bellum aliud erat in conspectu L. je bila na dogledu, nadejati se je bilo druge vojne; pren. celeriter e conspectu terrae ablati sunt L. izginili so z obzorja zemlje, in conspectu oppidi Varr. ali fundi villaeque Ci. ali locorum L., hae (urbes), quae procul erant a conspectu imperii Ci. ki so bile daleč izven obzorja države, in conspectu deorum penatium Ci., in conspectu legum libertatisque mori Ci. vpričo zakonov in …

2. pren. duhovni pogled, opazovanje, motrenje: Q., conspectus et cognitio naturae Ci., haec ne in conspectu quidem relinquuntur Ci. ne prihaja nikakor v poštev, explicatis ordinibus temporum uno in conspectu omnia videre Ci. vse na en pogled pregledati, aliquid ponere paene in conspectu animi Ci. jasno pred duševne oči postaviti; konkr. = pregled v kakem spisu: Gell. —

II. pass.

1. pojav, prikaz: conspectu suo proelium restituit L. s tem da se je prikazal = ko se je pokazal, primo statim conspectu omnia, quam disparia essent, ostendit L. brž ko se je prvič javno pokazal, elephantorum aciem conspectu ipso debellaturum L.

2. met. pogled na koga ali kaj: scio eis meum conspectum invisum fore hodie Ter., animi partes, quarum est conspectus illustrior Ci., vester conspectus … recreat mentem meam Ci., frequens c. vester Ci. mnogoštevilni zbor pred mojimi očmi, c. vester venerabilis Cu.

cōnspergō -ere -spersī -spersum (cum in spargere)

I. kaj kam štrkniti, razškropiti, česa kam natrositi, potrositi: vinum Col.; z dat. (na kaj, po čem): albas (bele bisere) … invicem piperis piscibus et tuberibus Lamp. —

II. (z zunanjim obj.)

1. kaj s čim (po)škropiti, (po)rositi, obli(va)ti, omočiti (omakati), (po)trositi: Ca., Ap., humum ante aedes Pl., humum aestuantem alveolo ligneo (iz lesene golide) Ph., vias propter pulverem Suet., fores vino Pl., terram tabe Lucr., terram rore Plin., radices candenti aqua, carnem sale Col., furfuribus ignem Ph. ognju otrobe primešati, cum (hic) conplexus est conspersitque lacrimis me Ci.

2. pren. poli(va)ti = obsuti, posuti (posipati), pokri(va)ti: eius (Tauri) caput stellis conspersum est frequentibus Ci. obsejana, c. herbas floribus Lucr.; pren. reliquum tempus turpitudinis maculis conspersisti Ci., in illis veteribus nostris, quae Menippum imitati … quadam hilaritate conspersimus Ci. ki smo jim (mu) dali nekakšno smešno obliko, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus Ci., color ipse dicendi … velut maculis conspergitur Q.

Opomba: Solecizmi: conspargere Ap., Plin. Val., Marc., conspargitur Vitr., consparsus Ph.

cōnspicābundus 3 (cōnspicārī) v motrenje (ogledovanje, opazovanje) česa zatopljen: Pallas c. virginem M.

cōnspiciō -ere -spexī -spectum (cum in speciō -ere)

I. trans.

1. (skupno) opaziti (opažati), pogledati, zagledati, gledati, videti, v pass. (splošno, od vseh skupaj) opaziti (opažati) se, gledan biti, videti se; occ. videti se moči, videti se dati, viden biti: c. nostros equites C., quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatus N. ko so vsi vanj oči uprli, Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant L., locum insidiis (prostor, primeren za …) conspeximus ipsi V., si forte virum quem conspexere, silent V., infestis omnium oculis conspici Ci., quoquo tempore conspectus erat Ci. se je bil pokazal, lucus, qui ex insula conspiciebatur N., super tabernaculum, unde ab omnibus conspici posset, imago Solis … fulgebat Cu.; pren.: ut conspiciatis eum mentibus, quem oculis non potestis Ci.; occ. v pass. = v oči biti (bijem), na očeh biti (sem), pozornost zbuditi (zbujati): Corn., Vell., Q., vehi per urbem, conspici velle Ci., supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset N., sic (ali se) quisque … conspici, dum tale facinus faceret, properabat S., vestitus nihil inter aequales excellens; arma atque equi conspiciebantur L., quid te ut regium iuvenem conspici sinis? L., maxime conspectus ipse est curru equis albis iuncto urbem invectus L., quorum conspicitur nitidis fundata pecunia villis H., tu formosissimus alto conspiceris caelo O., ne quid faciat, quod conspici et derideri possit Augustus ap. Suet.

2. (o posamezniku) zagledati, zapaziti, opaziti, zaznati, videti: quas (aedes) quotiescumque conspicio, fleo Pl., procul conspexit armatos Ci., quando te in iure conspicio Ci., quos cum Ariovistus conspexisset C.; pren.: si illud signum solis ortum et forum curiamque conspiceret Ci., cum bene notum porticus Agrippae et via te conspexerit Appi H. — Skladi: z ACI: colones, qui ab decumana porta nostros victores flumen transisse conspexerant C., conspexit terrā centum procumbere tauros Cat.; pogosteje kot izraz neposrednega čutnega zaznavanja s predikatnim acc. participii: ne eundem paulo post spoliatum omni dignitate conspiciat Ci., quam (imaginem patris) paucis ante diebus laureatam … conspexit Ci., hostes superatos c. Ci., hostes …, ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant C., postquam … naves suas oppletas conspexerunt serpentibus N., multi (Hannibalem) saepe militari sagulo opertum humi iacentem inter custodias … conspexerunt L., ut me conspexit venientem V., adrasum aliquem c. H.; v pass. s predikatnim nom. participii ali adiectivi: cum … iam omnia fere superiora loca multitudine armatorum completa conspicerentur C., quamvis non alius flectere equum sciens aeque conspicitur H., terribilior niger conspicitur (canis) Col.; v pass. tudi z grškim dat.: quae mihi (= a me) tunc primum, tunc est conspecta supremum O.

3. pren.
a) z duševnimi očmi opaziti (opažati), zapaziti, zazna(va)ti: nullus error talis in (pri) L. Aemilio Paulo conspectus est Val. Max.
b) uvide(va)ti, doume(va)ti, razume(va)ti, pojmiti: quantum ego nunc corde conspicio meo Pl., satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi Pl.

II. redk. intr. (po)gledati kaj, kam, (svoje) oči obrniti kam, (svoj) pogled upreti kam: quid nunc supina susum in caelum (ali susum caelum) conspicis? Pl., inter eas regiones, quā oculi conspiciant Varr., numquam in tabernam conspexerat Petr. = nikoli ni bil obiskal krčme. — Od tod

I. adj. pt. pf. cōnspectus 3

1. viden, očiten, zaznaven: tumulus hosti conspectus, conspecti inter se, agmina ex pluribus collibus inter se satis conspecta L.

2. očividen = v oči bijoč, očiten, pozornost zbujajoč, ugleden, vznesen, odličen, izvrsten, znamenit: Pallas … pictis conspectus in armis V., conspectus elatusque supra modum hominis privati L., patris avique fama conspectum eum faciebat L. mu je dajala ugled, plebs turbā conspectior quam dignitate L., Galatea platano conspectior altā O.; o abstr.: c. iuventus O., conspecta mors eius fuit L., ne in ipsa urbe conspectior mors foret T., supplicium conspectius eo, quod … L. —

II. gerundivum cōnspiciendus 3 vreden, da se vidi, ogleda vreden, znaten, znamenit, odličen, izvrsten: opus vel in hac magnificentia urbis conspiciendum L., c. templa, formā conspiciendus Hyas, in neutrum conspiciendus eques, mater … inter Dictaeos conspicienda greges O., totus et argento contextus, totus et auro, insideat celeri conspiciendus equo Tib.

cōnspicor -ārī -ātus sum (cōnspicere)

1. trans. ugledati, zagledati, opaziti (opažati), zapaziti (zapažati); z obj. v acc.: c. ignes N., agmen Aeduorum C., conspicati ex oppido caedem et fugam suorum C., c. aliquem in via Pl., aliquem in his regionibus Ter., multis in civitatibus … exstructos tumulos locis consecratis conspicari licet, c. trans vallem et rivum multitudinem hostium, earum cohortium milites … ante oppidum C.; met.: hunc conspicatae naves C.; z dvojnim acc.: c. aliquem advenientem Pl., castra hostium vacua C. praznega najti, calones perterritos hostes conspicati C., c. Aiacem occisum Corn., conspicatus ferocem iuvenem Tarquinium ostentantem se in prima exulum acie L.; z ACI: illam geminos filios pueros peperisse conspicor Pl., quin te in fundo conspicer fodere Ter.; z odvisnim vprašanjem: ex loco superiore, quae res in nostris castris gererentur, conspicatus C. — S pass. pomenom: Pl. (Epidic. I, 67), Varr. fr., Ap., cum interim Metellus ignarus hostium monte degrediens cum exercitu conspicatur S. se pokaže.

2. redk. intr. = tja gledati: contempla et conspicare idem esse apparet Varr.

cōnspicuus 3 (cōnspicere)

1. vsem viden, očiten: conspicuum in proelio signum Ph., signum pariter omnibus conspicuum, undique c. tabernaculum Cu.; pren. kot subst. neutr.: habere mortem in conspicuo Sen. ph. pred očmi; pren. (po L.) v oči bijoč (zbadajoč), pozornost zbujajoč, očiten, ugleden, znaten, znamenit, odličen, izvrsten, odlikujoč se: Suet., Front., Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant L. sta mu dajali ugled pri Rimljanih, iure perhorrui late conspicuum tollere verticem H., caput c., ambo conspicui O., c. loca O. čudovito mesto, cum … inlustres senes, conspicuas feminas eādem ruinā prosterneres T., c. arma T., conspicuus et eminens locus (namreč v državi) T.; z abl.: Tib., Col., Plin., Front., conspicuus fide (v ubiranju strun) O., clipeo gladioque O., armis Cu., mensa non varietate macularum conspicua Sen. ph., c. formā T., pater et patruus illustri laude conspicui Plin. iun., aedes neque laxitate neque cultu conspicuae Suet.

2. sploh viden: occultus conspicuusque polus O., res auditae conspicuaeque O. kar se je slišalo in videlo.

cōnspīrātiō -ōnis, f (cōnspīrāre) pravzaprav „soglasje piščali“, od tod pren.

1. soglasje, soglasnost, sloga, enotnost, enodušnost: tanta c. bonorum omnium Ci., c. hominum atque consensus Ci., hanc conspirationem in re publica gerenda diremerunt Ci.; o abstr.: c. consensusque virtutum Ci., magnā amoris conspiratione consentientes amicorum greges Ci.

2. occ. (v slabem pomenu) skrivna zveza, zarota, kovarstvo: Sardorum c. Ci., conspirationem detegere, principes conspirationis Suet., c. militaris T., c. certorum hominum contra dignitatem tuam Ci., adversus rem publicam Lacedaemoniorum c. orta Val. Max.; met. zarota = zarotniki, pristaši, stranka: cum tota eius c. late quaereretur Val. Max.

cōnspīrō¹ -āre -āvī -ātum „skupaj, hkrati dihati“, od tod

1. obenem (hkrati, soglasno) zveneti, doneti: aereaque adsensu conspirant cornua rauco V. in rogovi zatrobijo hkrati in votlo odmeva odjek.

2. pren.
a) v soglasju biti, skladati se, zlagati se, zediniti (zedinjati) se, složno sodelovati: tantus autem est consensus municipiorum coloniarumque …, ut omnes ad auctoritatem huius ordinis maiestatemque populi Romani defendendam conspirasse videantur Ci., colligite vos, tribuni plebis, … conspirate nobiscum, consentite cum bonis Ci., proinde consentite, conspirate Plin. iun.; o abstr.: naturam quasi cognatione continuatā conspirare Ci., in iis operibus, in quibus plurium conatus … conspirat Q. skladno sodeluje; pogosto pt. pr. cōnspīrāns enodušen, ujemajoč se, složno sodelujoč: Lucr., horum consensum conspirantem non nosse Ci., tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio Ci., consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans Ci. kakor iz ene duše izhajajoč; včasih se v istem pomenu dobi pt. pf. med.: milites legionis nonae subito conspirati pila coniecerunt C. enodušno, multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata Sen. ph. skladno zedinjeni, spojeni; adv. komp. cōnspīrātius bolj enodušno, složneje: c. ad arma concurrere Iust.
b) occ. (v slabem pomenu) zarotiti se zoper koga, upreti (upirati) se komu, dvigniti se nad koga: priusquam plures civitates conspirarent C., c. in appellationem, in praesentis temporis iniuriam L., percontanti Neroni, cur in suam caedem conspiravisset, respondens … T., c. in aliquem, cum aliquo, cum aliquo in aliquem Suet., contra aliquem Icti., ad res novas Suet., ad defectionem Front.; s finalnim stavkom: Vulg., venit in suspicionem conspirasse cum Marco Crasso, … ut … senatum adorirentur Suet.; z inf.: quem (Silanum) cum Messalina et Narcissus conspirassent perdere Suet.; v absolutnem abl.: conspiratis factionum partibus Ph. potem ko so se bile ločene stranke zarotile. — Od tod subst. pt. pf. med. cōnspīrātī -ōrum, m zarotniki: Suet.

cōnspuō -ere -spuī -spūtum

1. trans. opljuvati, osliniti (oslinjati), s slino onečediti (onečejati), s slino onesnažiti (onesnaževati): aliquem immundissimo basio Petr., conspuiturque sinus (namreč pri govorjenju) Iuv., c. faciem alicuius Ap.; poseb. v znamenje največjega zaničevanja opljuvati koga, pljuniti komu v obraz: aliquem Pl., Petr., Hier., faciem alicuius Lact.; pesn. pren. pomokriti = pokriti: Iuppiter hibernas canā nive conspuit Alpes: Furius Bibaculus ap. Q.; ta verz je bil obrnjen na smešno: Furius hibernas canā nive conspuet Alpes H.

2. pljuniti (pljuvati) kam, na (v) kaj, na koga: in sinum suum Petr., faciem meam non averti a conspuentibus in me Vulg. occ.

cōnspurcō -āre -āvī -ātum onečediti (onečejati), onesnažiti (onesnaževati): Suet. idr. pozni pisci, taetro quasi conspurcare sapore omnia Lucr., cibos proluvie ventris c. Col.

cōnstantia -ae, f (cōnstāns) „trdno stanje“, le pren.

1. stalnost, trajnost, enakomernost, nespremenljivost, nespremenljivo stanje, rednost, redovit tek, redno menjavanje, pravilnost: tantā constantiā vocis atque vultus, ut … N. s tako trdnim glasom in odločnim pogledom, in caelo … omnis ordo, veritas, constantia Ci., nihil est tam contrarium rationi et constantiae quam fortuna Ci.; fil. (pri stoikih) = εὐπάϑεια: quattuor perturbationes sunt, tres constantiae Ci. tri vrste mirnega dušnega stanja; pren.: dictorum conventorumque c. Ci. nespremenljivost, c. promissi Ci. ep. zanesljivost, oppugnandi Auct. b. Alx. vztrajanje pri obleganju.

2. soglasje, soglasnost, ujemanje, doslednost: testimoniorum Corn., quae est inter augures … constantia? Ci., non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantia Ci., in quibus (orationibus) forsitan magis requiratur constantia Ci., constantiae causā defendere aliquid Ci. zaradi doslednosti.

3. stanovitnost, vztrajnost, trdna načela, značajnost, odločnost, srčnost, neustrašnost: H., O., Sen. ph. idr., mea c. Ci., T., nulla c. in Graecis hominibus est Ci., semper illius gravitatem et constantiam fama celebravit Ci., constantiā militum est depulsus Antonius Ci. po odločnosti, po trdni volji, certat testium c. cum patronorum minis Ci., hinc constantia, illinc furor Ci., neminem huic praefero fide, constantiā, magnitudine animi N., ex quo iudicari posse, quantum haberet in se boni constantia C., Romana constantia vicit in consilio L., c. morum T., c. exitūs ali mortis (v smrti) T., summendae mortis (smrt si zadati) T.

Cōnstantīnus -ī, m Konstantin, rimsko moško ime, poseb. C. Flavius Valerius Claudius Constantinus Gaj Flavij Valerij Klavdij Konstantin, rimski cesar s pridevkom Veliki, rojen l. 274, umrl l. 323: Lact., Eutr., Amm. — Od tod adj. Cōnstantīniānus 3 Konstantinov: genus Amm., praetura Cod. Th.

cōnsternātiō -ōnis, f (cōnsternāre)

1. splašitev: auxilia …, pavore et consternatione quadrigarum territa L.

2. pren. (o ljudeh)
a) osuplost, zaprepadenost, prestrašenost, trepet, groza: ira consternatioque subita L., subita animi c. Val. Max., pavor et c. mentis T., consternationem augere T.
b) srdito razvnemanje, nemir, metež, spor, upor, vstaja: c. muliebris L., militum L., creditorum, populi Val. Max., tam furiosae consternationis oblitus Cu., illum … debilitatum vulnere, quod in ea consternatione acceperat, iacuisse Cu., interfectis consternationis auctoribus Cu., excusare apud regem consternationem suam Cu., c. publica Sen. ph., vulgi T., super tali consternatione referre Suet.