Franja

Zadetki iskanja

  • circiter(po zgledu adv. na -iter iz circum nastala beseda)

    I. adv.

    1. (o kraju) okoli, krog in krog, na vsaki strani, na vseh straneh: lapis quadratus c. Cassius Hemina ap. Plin. kockast.

    2. pren. (o času) okoli (z gen.): c. meridie Pl., c. duobus mensibus Varr. v kakih dveh mesecih, media c. nocte C., quartā vigiliā c. C.

    3. (pri številih) okoli, okrog, približno: c. quingentae species Varr., c. parte tertiā celatā C. diebus c. XV ad fines Belgarum pervenit C., c. passus sexcentos C., c. milia passuum ducenta N., c. duum milium intervallo S., c. pars quarta S., decem c. milia ab hoste abesse L.

    — II. praep. z acc.

    1. (o kraju) blizu, v bližini: nisi... loca haec c. excĭdit mihi (cista) Pl.

    2. pren. (o času) ob, proti: c. hordeaceam messem Varr., c. Kalendas, c. Idus Novembres Ci. ep., c. Kalendas Iunias S., c. meridiem C., octavam c. horam H.
  • circitō -āre (circum in īre) vse naokrog prehajati: artes, quibus aut circitatur civitas aut strepit Sen. ph. ki se prepletajo ali hrumijo po mestu okrog.
  • circitor (circumitor) -ōris, m(circumire) tisti, ki hodi okrog

    1.
    a) vrtni (poljski) čuvaj: Petr.
    b) čuvaj pri vodovodnih napravah: Front. (z obliko circitor).
    c) voj. circumitores obhodna straža: Veg., pozneje circitores obhodna straža kot poseben konjeniški oddelek: Veg., Cod. Th.

    2. (v obliki circitor) krošnjar: Ulp. (Dig.), Prisc.
  • circitōrius 3 (circitor) k obhodni straži spadajoč: dignitas Cod. Th. konjenika obhodne straže.
  • circius -iī, m (iz gr. κερκίας) severozahodnik, močan, poseb. v Narbonski Galiji pogost veter: Sen. ph., Plin., Suet. idr. Soobl. cercius: Ca. ap. Gell., Ap. in circiās -ae, m: Vitr.
  • circlus, gl. circulus.
  • circos -ī, m (gr.κίρκος) cirk, „kragulj“, nam neznan dragulj kragulje barve: Plin.
  • circueō, gl. circumeō.
  • circuitiō (circumitiō) -ōnis, f (circumīre)

    I.

    1. abstr. hoja v krogu (okrog), kroženje, krožitev, sukanje, vrtenje: c. tympani plani Vitr., efficere modicas circumitiones (tympani) Vitr., orbiculorum circumitiones Vitr.; pren.: insecuti temporis c. Cod. I. (pre)tek.

    2. konkr.
    a) krožna pot (črta), krog, obod: liberata c. Vitr. krog na vodoravnem, celeriter consequi iustam circumitionem Vitr. pravšnje mesto na svoji krožni poti.
    b) krožni zavoj: collocanda oppida sunt... circumitionibus Vitr., in cursibus et circumitionibus (namreč vodovodov) spiritus naturales aliter atque aliter fiunt Vitr., munimentum fluminis circumitione vallatum Amm.; met. α) površina kroga: Vitr. β) hodnik, hodišče: cum haberent singula tabulata circumitionem cubitorum ternum Vitr., duo triclinia cum circumitionibus inter se spectantia Vitr. γ) oblina: extrema tympani circumitio Vitr. valjasta oblika bobna.
    c) ovinek, okoliš: sin autem non longum erit circumitio Vitr. eius montis iugum oras maris Hadriatici pertingit circumitionibus Vitr.; pren. ovinek, okoliš(i) v govoru ovinek v govoru, posredno postopanje: ita aperte ipsam rem modo locutus es, nihil circumitione (po drugih circum itione) usus es Ter., hic (Epicurus) circumitione quadam deos tollens Ci. nekako ovinkoma, quid opus est circumitione et amfractu? Ci., quid sibi volunt ambitus isti et circumitiones? Fr.; od tod ret. circuitio (= περίφρασις) opis: Corn.
    č) okrožje, obseg: orbis terrae Vitr., duorum stadiorum habere ambitionis circumitionem Vitr.

    — II. obhajanje, voj. obhod vojaških straž, (nočna) obhodna straža: circumitio ac cura aedilium plebi erat L.
  • circuitor, gl. circitor.
  • circuitus (circumitus) -ūs, m (circumīre)

    I.

    1. abstr.
    a) hoja v krogu (okrog), kroženje: ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā Ap.; o svetovih: Vitr., Sen. ph., circuitus solis et lunae Ci., nox igitur et dies unum circuitum orbis efficit Ci., irrequietus mundi ipsius circuitus Plin.; pren.: miri sunt orbes et quasi circuitus in rebus publicis commutationum Ci., hoc, quod senectus vocatur, paucissimorum circuitus annorum Sen. ph.
    b) medic. občasna (redna) ponovitev, tip vročice: eae febres, quae certum habent circuitum Cels.

    2. konkr.
    a) ovinek: Front., Caesari circuitu maiore iter erat longius C., longo circuitu easdem omnes iubet petere regiones C., pons magnum circuitum habebat C. do mostu je bil potreben velik ovinek, parvo circuitu locum maxime secretum ab tumultu petit L., longo circuitu tellurem petere V., quidam circumitu rupes saltusque montium occultos petivere Cu., brevi per montīs circuitu... ad Eurotam amnem... pervenit L., Asiae Syriaeque circuitu petere Aegyptum Suet. po ovinku prek Male Azije in Sirije hiteti v Egipt; pren. α) ovinek, prikritost, posredno postopanje: cur circuitu petis gloriam, quae ad manus posita est? Cu., negavi circuitu agendum, sed lane iure civili dimicandum Petr., non statim de eo, quod in iudicium venit, (debet) rogare, sed aliquo circuitu ad id pervenire Q., invadere per circuitum (naspr. rectā) Sen. ph. fr. β) opis (= περίφρασις): aliquid circuitu enuntiare ali circuitu plurium verborum ostendere Q., loqui per circuitus Mart.
    b) krivina okrog česa: interior circuitus (gestationis) Plin. iun. obkrožajoči hodnik; pren. ret. sestavje, perioda: circuitus, orationis, verborum Ci., oratio longiores habet saepe circuitus Q.
    c) okrog, okrožje, obseg: Cels., eius munitionis circuitus XI milia pasuum tenebat C., collis, quem propter magnitudinem circuitus opere complecti non potuerunt nostri C., vallum in oppidi circitum ducere Hirt. krog in krog mesta, pererrat undique circuitum V., in circuitu C. ali samo circuitu C., Plin. naokrog, krog in krog; pren. obseg telesa ali kakega spisa: quo circuitus voluminis tui sit ὀγκωδέστατος, sicut est ventriculi tui Suet.
    č) obhod = prostor okrog kakega poslopja, zidu ipd.: Varr.
    d) iz kake snovi narejen krožec: circulus, quod mixtā farinā et caseo et aquā circuitum aequabiliter fundebant Varr.

    — II. obhod, prepotovanje kake dežele, potovanje po njej: circumitus Siciliae totius Sen. ph.; pren.: circuitus mundi Plin. popis sveta.
  • circulāris -e (circulus) krožen, popolnoma okrogel: Aug., M., Cass.
  • circulātim, adv. (circulārī)

    1. krožno: Cael.

    2. v krogu, v družbi, združeno: Petr., Suet.
  • circulātiō, gl. circumlātiō.
  • circulātor -ōris, m (circulārī)

    1. klatež, kričač: Cels., Sen. ph., Petr., Plin. iun. idr.

    2. c. auctionum trgovec na drobno, starinar, ki na dražbah nakupuje in nato na drobno razprodaja: Asin. Poll. in Ci. ep.
  • circulātōrius 3 (circulātor) kričaški: Q., Tert.
  • circulātrīx -trīcis, f (circulātor) klatežnica, kričavka, atrib.: lingua Mart. kričaški.
  • circulō -āre -āvī -ātus (circulus) krožno napraviti: Ap.; od tod adj. pt. pf. circulātus 3 krožen, okrogel: Cass.
  • circulor -ārī -ātus sum (circulus)

    1. sestajati se, shajati se v družbah, zbirati skupino ljudi okrog sebe: Ci., Sen. ph., poseb. o retorjih kričačih; od tod: circulans Sen. ph. kričaški retor.

    2. klatiti se, pohajkovati: totis castris milites circulari C.
  • circulus (sinkop. circlus) -ī, m (demin. circus)

    1. krog, krožnica, obod(nica): Vell., Plin. iun., Iust., circulus aut orbis, qui Graece κύκλος dicitur Ci., coronae modici circuli L. srednjega obsega, priusquam hoc circulo excedas L.; poseb. o kroženju svetov: quot Luna circlos annuo in cursu institit Acc. fr., stellae circulos suos conficiunt Ci., caelum dividitur in circulos quinque Sen. ph., zodiacus c. Hyg., lacteus Hyg., Plin. Rimska cesta, circulus ultimus axem ambit O. zadnji pas; geogr. (krog) vzporednik: Plin.

    2. met. (konkr.)
    a) kar je okroglo, krožec, obroč(ek), obod, kolobar, členek (pri verigi): Plin., Aus., circulus auri V. zlata veriga, molli subnectit (crines) circulos auro V. obroček na glavi, laxi tenui de vimine circli V., circuli suspensi Cu., circulus ingens, de cupa grandi excussus Petr. velikanski obroč, c. corneus Suet., eboreus Petr., circulos ardentes transilire Petr. (o glumaču) obroče; krožec kot pecivo: Varr., Vop.
    b) obzidje, ograda: circulus muri exterior L.
    c) medic. obroček: aspera arteria constat ex circulis quibusdam Cels., c. glandis Cels. rob glaviča (pri penisu), isto tudi samo circulus: a pube usque circulum Cels.
    č) mesečev krog: c. lunae M.
    d) okrogla skleda: orbibus in nostris circulus esse potest Mart.
    e) krožek, krog, družba, skupina ljudi: Plin., Mart., cum in circulum venerat, in quo de philosophia sermo haberetur N., in conviviis rodunt, in circulis vellicant Ci., sermones inter se serentes circuli L., in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est L., ut in circulis mos est Petr. pred pouličnim občinstvom, per fora et circulos loqui T.