-
cinifēs (ciniphēs), gl. scinifēs.
-
ciniflō -ōnis, m(cinis in flāre) „pepelopih“, kodralec = cinerārius -iī: H., Acr., Porph., Tert.
-
Cīnips, gl. Cīnyps.
-
cinis -eris, m redko f (gr. κόνις)
1. pepel sploh (favilla je sipek pepel, poseb. še tleči pepel): in lignis si flamma latet fumusque cinisque Lucr., cinerem immundum iactare per agros V., cinerem et sopitos suscitat ignīs V., dilabi in cinerem H., Lact. upepeliti, redire in cinerem Plin., cin. lixivius Plin. ali lixivia Col. lug, corporis favillam ab reliquo separant cinere Plin.; pepel se je rabil za čiščenje posode: cineris frictio Arn.; od tod preg.: huius sermo haud cinerem quaeritat Pl. njegovemu govoru ni treba pepela ali luga = njegov govor je vljuden, dostojen; pesn. pl. nam. sg.: fer cineres V., postquam collapsi cineres et flamma quievit V.; pren.: incedis per ignes suppositos cineri doloso H.
2. pepel sežganih mrtvecev, mrliški pepel: Val. Fl., Q., cineri atque ossibus filii solacium reportare Ci. = umrlemu sinu, obsecravit per fratris sui mortui cinerem Ci., cineres operti matris H., minxerit in patrios cineres H., libabat (Hectoris) cineri Andromache V., cineri sua dona ferebant V., ut... mutam nequiquam adloquerer cinerem Cat., non (hic mihi) soror, Assyrios cineri quae dedat odores Tib., Lolliae Paullinae cineres reportare T., transferre matris fratrisque cineres Suet.; pesn.
a) = smrt: post cineres V., Mart., quodque cinis paucis, hoc mihi vita dedit Mart.
b) pepel = oseba po smrti: donec cinis iniuriosis aridus ventis ferar H., mea cum muto fata querar cinere Tib., nunc non cinis ille poetae felix? Pers., cedo invidiae, dummodo absolvar cinis Ph. po smrti, kot mrtvec.
3. kup pepela, pepelišče, razvaline: barbarus heu! cineres insistes victor H. pogorišče, Iliaci cineres V., cineres patriae insedisse supremos V., incendia gentes in cinerem vertunt O., nisi... patriae miserandam scelerati viderint cinerem Corn. Od tod
4. pren. pepel kot znak uničenja, poguba, propast, uničenje: cinis urbis patriae ali deflagrati imperii Ci., in (ad) cinerem collabi Val. Max., Arn.; pogosto v govornih zasukih, kakor: ego deos quaeso,... omne id ut fiat cinis Pl. da se upepeli = da se uniči, omne vertere in fumum et cinerem H. = vse pognati, in cinerem et liquidas munera vertere aquas Tib., utinam... in cineres Ars mea versa foret! O., in cinerem (cineres) dare aliquid Sen. tr. upepeliti = uničiti, Troia virûm atque virtutum omnium cinis Cat. grob.
-
cinisculus -ī, m (demin. cinis) malo pepela: Prud.
-
Cinna -ae, m Cina, priimek Kornelijevega in Helvijevega rodu. Poseb.
1. L. Cornelius Cinna Lucij Kornelij Cina, konz. l. 87 in 86, Marijev pristaš, krut mož, l. 84 so ga ubili njegovi vojaki: Ci., Vell.; apel. Cinna = krutež, nasilnež, divjak: tyrannum Cinnamque appellantes S. fr. Od tod adj. Cinnānus 3 Cinov: cruor (krvava doba) Ci., tumultus N., partes (stranka, pristaši) N., Vell.
2. istoimenski sin prejšnjega, pretor l. 44, Cezarjev svak, vendar njegov politični nasprotnik in eden njegovih morilcev: Ci., Val. Max., Suet.
3. L. ali Cn. Corn. Cinna Lucij (ali Gnej) Kornelij Cina, sin prejšnjega, dvakrat pomiloščen od Avgusta: Sen. ph.
4. C. Helvius Cinna Gaj Helvij Cina, tr. pl. l. 44, Cezarjev pristaš, Vergilijev in Katulov prijatelj, pesnik, napisal je mali ep „ Smyrna“; umorjen pri Cezarjevi pogrebni slovesnosti, ker so ga zamenjali s Cino pod 2.: V., Cat. Plin. iun.
-
cinnabaris -is, acc. -im, f (gr. κιννάβαρις)
1. cinabaris, zmajeva kri, slikarska barva, ki so jo pridobivali iz smole raznih vzhodnoindijskih dreves: Luc. fr., Plin.
2. pri Grkih po napačni rabi = živosrebrov sulfid, cinober: Pl.
-
cinnameus 3 (cinnamum) cimetov, iz cimeta, iz sladke skorjice: odor, odores Ap., crines Ap. po cimetu dišeči, nidus Aus.
-
cinnamolgos (cinnamolgus) -ī, m (gr.κίνναμον in λέγειν) „cimetober“, ime arab. ptiča, ki si baje dela gnezdo iz cimetovega protja: Plin.
-
cinnamōma -ae, f (gr.κιννάμωμον) cimet, sladka skorjica: Aug.
-
cinnamōminus 3 (gr.κινναμώμινος) cimetov, iz cimeta: unguentum Plin.
-
cinnamōmum -ī, n (gr.κιννάμωμον) cimet, sladka skorjica: Cels., Plin.
-
cinnamon, gl. cinnamum.
-
cinnamum -ī, n (gr.κίνναμον) cimet, sladka skorjica: Cels., Plin., Plin. Val.; pesn. (iz metričnih razlogov) v pl.: Ap., cinnamaque costumque... ferat... Panchaïa tellus O., quassa cinnama O. zdrobljeni cimet, rara c. Mart. Kot laskanje: tu mihi stacte, tu cinnamum, tu rosa Pl. — V gr. obl. cinnamon: Pr., Lucan.
-
Cinnānus 3, gl. Cinna.
-
cinnus -ī, m cin, pijača, mešanica pirine kaše, kozjega sira in vina: Non., Arn.
-
Cīnxia-ae, f(cingere) Cinksija = „Razpasovalka“ (namreč novoporočenk), Junonin vzdevek: Arn., M., P. F.
-
Cīnyps -ypis, m (Κῖνυψ, gen.-υπος in -υφος) Kinip, Kinif, libijska reka; njena okolica je bila znana po dolgodlakih kozah: Mel. (tudi Cinipis), Plin., Cl. Od tod adj. Cīnyphus 3 (Κινύ-φιος) kinifski: hirci V., cheldyri O., Macae Sil.; pesn.= libijski, afriški: Mart., luba O., pestes (= kače) Lucan.
-
cinyra -ae, f (gr.κινύρα) kinira, azijsko glasbilo, nav. z desetimi strunami: Vulg.
-
Cinyras -ae, acc. -am in -ān, voc. -ā m (Κινύρας) Kinira,
1. asirski kralj, čigar ošabne hčere je Junona spremenila v stopnice svojega svetišča: O.
2. mitični svečenik v ciprskem Pafu, Apolonov ljubljenec, Afroditin svečenik, oče Mire (Myrrha) in Adonisa, ki mu ga je rodila Mira, po tem se je usmrtil: O., Hyg., T. Od tod adj. Cinyrēius 3 Kinirov: virgo (= Myrrha) O., heros ali iuvenis (= Adonis) O. Cinyraeus 3 Kinirov, kinirski: Cyprus Lucan., Cinyrēus 3 Kinirov, kinirski: germina (= mire) Stat.