Franja

condūcibilis -e (condūcere)

1. zagolten, trpek, neprijeten, zaguljen: virtus (lastnost) Cael.

2. koristen, učinkovit, prikladen, namenu primeren: consilium Pl., non ego istuc mihi facinus conducibile esse arbitror Pl., consilium ad eam rem conducibile Pl.; komp. conducibilius Corn., Eccl. — Od tod subst. condūcibile -is, n splošna (obča) korist: Pl.; adv. condūcibiliter učinkovito: Eccl.

cōnscius 3 (cum in scīre; prim. īnscius, nescius)

I.

1. sovedoč, vedoč za kaj; abs.: Q., Dig., fac me consciam Pl., a puero conscio est iudicatus Ci., fratres meos, quod erant conscii, in vincula coniecit Ci., tam multis consciis N., non sine conscio … marito H., Stygii quoque conscia sunto numina torrentis O.; pesn. (o stvareh in abstr.): silva, nox, turris c. O., c. rubor Cat., c. fama V. kot priča. — Skladi: pravilno z dat. rei: Lucan., Ap., ut tot viros primarios velim … esse temeritati et mendacio meo conscios Ci., conscius illi facinori Ci., Hecate, quae coeptis conscia nostris … venis O., verbis ne quisquam conscius esset Tib.; pesn. (o stvareh in abstr.) = priča: aether conscius conubiis V., nox conscia sacris O.; z dat. personae = skupaj s kom vedoč za kaj: Ci. ep., Dig., nec mihi conscius est ullus homo Pl., comperi ex iis, qui ei fuere conscii Ter.; potem (po subst. rabi) tudi z gen. rei: alicui conscium esse tanti facinoris Ter., homo meorum in te studiorum … maxime conscius Ci. ep., c. ante actae vitae L., numina conscia veri V., conscius Dymno tanti sceleris Cu., tot flagitiorum exercitui meo conscius T.; pesn.: conscia fati sidera V. zvezde, ki vedo za usodo; s praep.: in privatis omnibus rebus alicui conscius Ci. ep.; his de rebus conscium esse Pisonem Ci. ep.; z ACI: parturire eam nec gravidam esse ex te solus conscius es Ter. veš edino ti; z odvisnim vprašanjem: res, multis consciis quae gereretur, elata N.

2. subst.
a) cōnscius -iī, m sovedec, zaupnik, udeleženec: quo adiutore usus est, quo conscio? Ci., tui convivae, conscii, socii Ci., despiciens conscios stuprorum Ci., horum eram conscius Ci., consciis loca tradit N. sozarotnikom, qui conscii coniurationis fuerant S. sozarotniki, alius alii tanti facinoris conscii S. sovedci med seboj, conscios celare L., se enim ministros deorum, illos conscios putant T. zaupnike, conscii Othonis T., c. arcanorum Amm. zaupnik.
b) cōnscia -ae, f sovednica, zaupnica, udeleženka: miseram se conscia clamet H., conscia cum possit scriptas portare tabellas O., si non conscia fiat, terret O.; pesn.: conscia fibra deorum Tib. —

II.

1. svest (v svesti) si, zavedajoč se česa; abs. (pesn.): pudor incendit vires et conscia virtus V. zavest kreposti; večinoma refl. dat. personae: ego pol quae mihi sum conscia, certo scio … Ter., conscii sibi S., mulieres male sibi consciae Iust. v svesti si ničesar dobrega (krivde); z dat. rei: at mens sibi, conscia factis, praemetuens adhibet stimulos Lucr.; poleg refl. dat. z gen. rei: O., Cu., Val. Fl., Suet., si alicuis iniuriae sibi conscius fuisset C., mens sibi conscia recti V.; z in in abl.: nulla sibi turpi conscius in re Lucr.; z ACI: Ter., O., Q., etsi mihi sum conscius numquam me nimis cupidum fuisse vitae Ci., conscius mihi sum nihil me scientem deliquisse L. da vedé nisem ničesar zagrešil; z odvisnim vprašanjem: cum sibi conscius esset, quam inimicum deberet Caesarem habere Hirt.; z atrakcijo (po grškem skladu) z dat. ali nom. participii: conscius sum mihi benefacienti ali benefaciens po Prisc.

2. occ.
a) samozavesten, dobro zavedajoč se česa: forma conscia coniunx V., conscius audacis facti V., c. commissi O., admissae nequitiae Pr.
b) svest (v svesti) si kake krivde, krivega čuteč se: animus conscius Pl., Lucr., omnes, quos … conscius animus exagitabat S., Ulixes quaerere conscius arma V.; pesn.: c. vultus Sen. tr.

cōnstō -āre -stitī -stātūrus

I.

1.
a) skupaj stati: constant, conserunt sermones inter sese Pl.; (o vojakih) ustaviti se, obstati, stati: multitudinem procul hostium constare viderunt Sis. ap. Non.
b) (o vodi) stati: in fossis sicubi aqua constat aut aliquid aquae obstat, id emittere oportet Ca.

2. pren. (posledica) stati (ker stojita posodici na tehtnici v enaki višini), veljati, vedno z določilom cene, večinoma z abl. pretii (včasih poleg dat. personae, v sl. acc. personae pri glagolu stati): Pl., Suet., unae quadrigae Romae constiterunt sestertiis quadringentis milibus Varr., si SH VI milibus D tibi constarent ea Ci., centenis milibus sibi constare servos Sen. ph., fructus …, qui quam minimo inpendio constaturus esset Plin., magno tibi constat Plin. iun., constatura fuit Megalensis purpura centum milibus Mart.; pren.: edocet, quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam C., ubi concipiunt, quantis sit cladibus urbi constatura fides superūm Lucan., hac mercede Fides constet delapsa per auras Sil., pretiosa odia et constantia magno O., parvo constat fames, magno fastidium Sen. Ph.; redk. z gen. pretii: Plin., Stat., (ambulatiuncula) prope dimidio minoris constabit isto loco Ci. ep., interrogare, quanti funus et pompa constet Suet., quanti subsellia constant Iuv.; pren.: ne pluris remedium quam periculum constet Sen. ph., quanti mihi constitit, ne malus filius viderer Ps.-Q., tanti constat, ut sis disertissimus Plin. iun.; z adv.: c. carius Luc. ap. Non., Sen. ph., carissime Sen. ph., vilissime Col., gratis Sen. ph., Aug., imperia quolibet pretio constant bene Sen. tr.; pren.: cave, ne gratis hic tibi constet amor O.; posamič s super in acc.: cuius (fori) area super sestertium milies constitit Suet.

3.
a) obstajati, biti; lat. pr. se da včasih sloveniti tudi s pf. glag. nastati, nastopiti: antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades Ci., si ipsa mens constare potest vacans corpore Ci., unde omnis rerum nunc constet summa creata Lucr., severa silentia noctis undique cum constent Lucr.
b) sestavljen biti, sestajati iz česa, stati, biti v čem, iz česa: ex spiritu atque anhelitu nebula constat Pl., in eo (homine), qui ex animo constet et corpore caduco Ci., ea tanta est urbs, ut ex quattuor urbibus maximis constare dicatur Ci., quo factum est, ut Atheniensium muri ex sacellis sepulcrisque constarent N., Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans L., simplex (ius) e dulci constat olivo H.; o abstr.: eloquentia constat ex verbis et ex sententiis Ci., quattuor partibus constat argumentatio Ci.; redk. (le pri Lucr.) z de: semper partus duplici de semine constat Lucr.; pogosteje s samim abl.: Lucr., Q., non vides, quam multorum vocibus chorus constet? Sen. ph., quidquid auro argentoque constaret Suet., agri … constant campis, vineis, silvis Plin. iun.; occ. sestati iz česa = stati na čem, sloneti na čem, opirati se na kaj, odvisen biti od česa; z ex: quae scientia tota ex rebus fictis commenticiisque constaret Ci., virtus, quae constat ex hominibus tuendis Ci., ex spiritu vigor constat Cu. prihaja; z in in abl.: omnis eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbanis possessionibus N., monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare C., omnium ordinum partes (vedenje) in misericordia constitisse C.; s samim abl.: domūs amoenitas non aedificio, sed silvā (na gaju) constabat N., exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit C.

II.

1. trdno stati, obsta(ja)ti, ne premakniti se, ne premikati se, nepremičen biti: priusquam totis viribus fulta constaret hostium acies L., postquam nullo loco constabat acies L. je povsod omahoval, nec pugna illis constare nec fuga explicari … potuit L. niso mogli niti vztrajati v boju niti …; pren. ostajati v kakem položaju, nespremenjen osta(ja)ti, v dobrem položaju osta(ja)ti: Auct. b. Afr., Val. Max., Plin. iun., ut usque ad alterum R litterae constarent integrae Ci., uti numerus legionum constare videretur C., adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non vultus ei constaret L. da je spreminjal barvo in obraz, non animus nobis, non color constat L. izgubljamo zavest in prebledevamo, constitit in nulla qui fuit ante (prejšnja) color O., Vitruvio nec sana constare mens L. Vitruvij je izgubil zavest, animo sententia constat V. sklep ostane nespremenjen, neomajen, utrimque constitit fides L., unius legionis eam seditionem (esse), ceteris exercitibus constare fidem T., postquam cuncta videt caelo constare sereno V. da ostaja vse v starem redu, neque suppletis constabat flamma lucernis Pr.; si spatia temporum, si personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt Corn. če se bo prav pazilo na …; occ. (poslovno) (o računu) v redu biti, ujemati se: (auri) ratio constat Ci., quibus ratio impensarum constaret Suet.; pogosto pren.: eam condicionem esse imperandi, ut non aliter ratio constet, quam si uni reddatur T., mirum est, quam singulis diebus in urbe ratio constet aut constare videatur Plin. iun., scietis constare nobis silentii nostri rationem Plin. iun. da imam dovolj vzroka za molk, mihi et tentandi aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit Plin. iun. prav gotovo se bom te stvari lotil ali ne lotil; z in in abl.: in te vero facile ratio (sc. liberalitati) constabit, etiamsi modum excesserit Val. Max. pri tebi ima (darežljivost) pametno osnovo, četudi …

2. trdno stati, ujemati se, zlagati se: constat idem omnibus sermo L. vsi trdijo isto, considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum Ci., contrariam sententiam aut nullam esse … aut non constare cum superioribus et inferioribus sententiis Corn.; od tod pogosto sibi constare ali alicui rei c. zlagati se sam s seboj ali s kako stvarjo = dosleden si osta(ja)ti, dosleden biti pri čem, v čem: reliqui sibi constiterunt Ci., qui in rebus contrariis parum sibi constent Ci., ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare Ci., (iudices) in Oppianico sibi constare … debuerunt Ci., me constare mihi scis H., c. sibi et rei iudicatae Ci., c. humanitati suae Ci. ep., sic fit, ut aut constent sibi (testes) aut … Q.; brez dat. personae: qua in sententia si constare voluissent Ci. ep.

3. dognano biti, gotovo biti, znano biti (večinoma brezos.); abs.: Nympho, antequam plane constitit, condemnatur Ci., quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat Ci.; s praep.: cum de Magio constet Ci. ep., de facto constat, de animo (o namenu) quaeri potest Q., ut constabat inter eos Ci.; večinoma z ACI: quem vi fugatum esse constat Ci., constat inter omnes legem Muciam perniciosam fuisse Ci., constat inter omnes, … nihil eo fuisse excellentius N., cum inter augures constet imparem numerum esse debere L., inter Hasdrubalem … et Magonem constabat beneficiis Scipionis occupatos omnium animos … esse L. Hasdrubal in Magon sta se popolnoma ujemala v mišljenju, da …, mihi multa agitanti constabat paucorum civium egregiam virtutem cuncta patravisse S., quod omnibus constabat hiemari in Gallia oportere C. ker so vsi vedeli; z odvisnim vprašanjem: mihi plane non satis constat, utrum sit melius Ci., cur … a Fidenis afuissent, parum constabat L., neque satis constabat animis, … laudarent vituperarentne … L., nec satis certum apud animum constare poterat, utrum … an … L., probarentne tantum flagitium, an decretum consulis subvorterent, parum constabat (sc. patribus) S.; redk. osebno: quod nihil nobis constat C., quae cum constent Ci.; z NCI: quae constant esse peccata Ci., quae praeiudicia de eo facta esse constarent Ci.; occ. alicui constat za trdno se je kdo odločil; z inf.: mihi quidem constat nec meam contumeliam nec meorum ferre Antonius ap. Ci.; z odvisnim vprašanjem: neque satis Bruto vel tribunis militum constabat, quid agerent C. se še niso bili odločili, še niso prav vedeli. — Od tod adj. pt. pr. cōnstāns -antis, adv. cōnstanter

1. trdno stoječ, trden, stalen, stanoviten, miren: constanti vultu graduque L. z mirnim obrazom in trdnim korakom, constanti vultu potionem veneni … accepit Val. Max., constantissimo vultu … inquit Val. Max., mellis constantior est natura Lucr., cuius in indomito constantior inguine nervus H.; pren.: constans iam aetas Ci. zrela (moška) doba, aetate nondum constanti Suet., pax c. L. stalen, nepretrgan, aequaliter constanterque ingrediens oratio Ci.

2. stalen, stanoviten = nespremenljiv, vztrajen: omnia, quae cursus certos et constantes habent Ci., stellarum conveniens constansque conversio Ci., constantissimus motus lunae Ci., nihil (mundo) ornatius aspectu motuque constantius Ci., constanter in suo manere statu Ci., stellae eosdem cursus constantissime servantes paribus inter se motibus Ci., constantius sese res humanae haberent S. bi imele več obstanka; tudi o volji in dejanju: voluntas Ci., ratio (naklep) Ci., constans et moderata vitae ratio Ci., c. animus, mens Ci., familiae gravis et constans disciplina Ci., fides H., Val. Max. neomajna, pietas O., utinam (ventus) constans contra mea vela fuisset! O., iudicium c. erga amicum Val. Max., ut eorum (sociorum) animi ad imperium Romanum tuendum constantiores essent Val. Max.; constanter et non trepide pugnare C., aequabilius et constantius provinciae regerentur T., constantissime diligere Ci., ardentius et constantius aliquam amare, constantissime retinere amicitias Suet.

3. enakomeren, sorazmeren, ujemajoč se, skladen, soglasen, dosleden, ubran: oratio, vox Ci., fama Ci., L., Suet., huius anni parum constans memoria est L., c. opinio Suet., constanter sibi dicere Ci. dosledno, constanter omnes nuntiaverunt manus cogi C.; subst. neutr. pl.: plurimum intererit, … incredibilia dixerit an inter se constantia Q.

4. (o osebah) stanoviten, nezbegan, vztrajen, dosleden, značajen: homo, amicus Ci., inimicus N. trdovraten, testis Q., senatus numquam fuit gravior, constantior Ci., virum optimum et constantissimum vi depellunt Ci., civis in rebus optimis constantissimus Ci., quanto constantior isdem in vitiis H., c. adversus metus T., ad retinendas amicitias constantissimus Aur.; z gen.: fidei constans T. stanoviten v zvestobi; constanter et sedate dolorem ferre Ci. moško in mirno, constanter acta Ci. možata predavanja, constanter exordiri carmen T. — Kot nom. propr. Cōnstāns -antis, m Konstant; poseb. znan je Flavius Iulius Constans Flavij Julij Konstant, tretji sin Konstantina Velikega: Aur., Eutr.

conterminus 3 somejen, soseden, sosednji, bližnji; z dat.: Mel., Plin., contermina ripae stabula, morus … contermina fonti O., Sybaris nostris conterminus arvis O.; pren.: virtus morti c. Stat.; redk. z gen.: contermina aedis (dobi se tudi caedis) aesculus Sil., c. loci iugi Ap.; z abl.: locus lacu aliquo conterminus Ap.; abs.: ager c. Plin. — Od tod subst.

1. conterminus -ī, m sosed: Col.

2. conterminum -ī, n sosedn(j)a pokrajina, bližina: contermina Arabiae Plin., in contermina Scythiae fugam maturavit T.

contēstor -ārī -ātus sum

1. (po)klicati za pričo, poz(i)vati za pričo, (za)rotiti, zaklinjati: deos hominesque, caelum noctemque Ci., contestatus deos, ut ea res feliciter eveniret C. živo je zaprosil vse bogove; pass. contestari za pričo poklican biti: Aufidius ap. Prisc.

2. occ. (jur.) litem contestari s pozivanjem prič pravilno pravdo zače(nja)ti, pravdo pognati (poganjati): qui per se litem contestatur, sibi soli petit Ci., litem cum aliquo c. Gell., Icti.; pass.: Icti., iste cum eo litem contestatam habebat Ci., cum lis contestatur Aufidius ap. Prisc.; pogosto lite contestatā Ci., Sen. ph., Icti.; absolutni abl. contestato s pomočjo prič: Icti.; pren. (pass.) contestata virtus Ci. izpričana, preizkušena.

contineō -ēre -tinuī -tentum (cum in tenēre)

I.

1. skupaj držati: regulas defigunt, quae lateres contineant C., fracturam manu c. Cels., sutura, si nimis rara est, non continet (sc. vulnus) Cels.; med. skupaj držati se = držati (intr.): membranas natura firmas fecit, ut continerentur Ci., agger altiore aquā (ob povodnji) contineri non posset C.; tako tudi act. (intr.): per hortum utroque commeatus continet Pl. se skupaj drži, je tesno zvezan.

2. skupaj držati = (s)hraniti: lacus (est) lacuna, ubi aqua contineri potest Varr., c. murenas in piscina Sen. ph.; pren.: privatā custodiā contineri Ci. (o spisih), Vestae custodiā contineri Ci., gens Aegyptiorum, quae plurimorum saeculorum … memoriam litteris continet Ci. hrani spomine.

3. occ.
a) množice skupaj držati, ne pustiti (puščati) jih narazen, zadrž(ev)ati jih; od tod tudi posameznike skupaj držati, ne pustiti (puščati) jih narazen. Z množinskimi obj.: maximos ferarum greges linea pennis distincta continet Ci., cum priores neque necessitate neque imperio continerentur C. Kje? naves … ibi C., milites in castris, intra castra, sub pellibus, manipulos apud signa, legiones uno loco C., ceteros in armis L., ventos carcere O. v ječi (skupaj) zaprte imeti; pogosto refl. in med. kje držati se, zadrževati se, muditi se, osta(ja)ti, tudi držati se česa: intra eas silvas hostes in occulto sese continebant C. so bili skriti, hostes se moenibus (za zidovjem) continuere O.; acies ad solis occasum continentur C. ostanejo na svojem mestu; pren.: quae vera audivi, taceo atque contineo optime Ter. dušim, c. Belgas in officio C. ali civitates in amicitia Hirt. ohraniti, obdrž(ev)ati, Hispanias in summa quiete Vell., suos silentio L., suas indignationes domi L. „doma držati“, skrivati, si sui iuris finibus matronas contineret pudor L., si … nec privata domus parietibus continere voces coniurationis tuae potest Ci.; tudi zase obdrž(ev)ati kaj: petimus ab Antonio, ut ea, quae continet …, explicet nobis Ci. kar zamolčuje, zatajuje; reliquos libros c. Ci. ep. ne izdati. S kolektivnim obj.: c. gregem voce Plin., exercitum castris C., quoad continuisset exercitum L., si Poenus (= Poeni) in angulo Alpium quietus se contineat L.; podobno: Caesar se (= suas copias) suo loco continuit C.; pren.: Galliam (= Gallos) in pace continere Hirt. Z edninskimi obj. (ob oslabljenem pomenu predloga) koga ali kaj kje držati, obdrž(ev)ati, zadrž(ev)ati, muditi: Pl., frigidus agricolam si quando continet imber V. če … zadržuje doma, c. aegrum lucido ali obscuro loco Cels., aliquem domi atque intra privatos parietes Q., quia me recens adhuc luctus limine contineret Plin. iun.; digitum ibi continere, donec … Cels., aeger manus sub multa veste continere debet Cels., c. sub lingua salem Plin., semper manum intra pallium Q., brachium veste Q., manūs paenulis Suet., aquam calidam ore Cels., oleum in ore Plin.; pogosto refl. in med. kje držati se, zadrž(ev)ati se, muditi se, osta(ja)ti, tudi držati se česa: homo … pauper … ruri fere se continebat Ter., se consulto domi c. Ci., alter consul se domi continet L., contineri tecto ac parietibus Ci. ali intra suum limen L.; pren.: c. eum in ea exercitatione Ci., c. se in suis perennibus studiis Ci. osta(ja)ti pri …, se suarum rerum finibus Ci., se in secundo gradu Cu. zadovoljiti se z …, c. aliquem sub tutela sua Sen. ph. imeti koga v varstvu, biti mu varuh; medic.: c. aliquem ieiunio Cels., qua ratione aeger continendus sit Cels. kako je treba ravnati z bolnikom.
b) (ločene stvari) (z)vezati, (z)družiti, združevati, spojiti (spajati), skleniti (sklepati): trabes artē C. tesno zvezati, oppidum Cenabum pons fluminis Ligeris continebat C. je vezal most … z nasprotnim bregom; večinoma pass.: omnium legionum hiberna milibus passuum centum continebantur C. so bila v dolžini 100.000 korakov (= 150 km) med seboj v zvezi, pars oppidi, … mari disiuncta angusto, ponte … continetur Ci. del mesta, … veže most z mestom, si … omnes eius (mundi) partes … ipsae per se atque inter se continentur Ci. če so … (med seboj) v stiku, eadem magni refert primordia cum quibus contineantur Lucr.; pren.: omnes artes … quasi cognatione quadam inter se continentur Ci., qui eius hospitio contineretur N. je bil z njim v gostinski zvezi, ut non beneficiis mutuis, sed communi odio … contineri viderentur N.

4. pren. (kako stanje) vzdrž(ev)ati, ohraniti (ohranjati), kaj v moči (veljavi) obdrž(ev)ati, ohraniti (ohranjati): haec ipsa virtus amicitiam et gignit et continet Ci., nec enim ulla res vehementius rem publicam continet quam fides Ci., haec, quae vitam continent omnem Ci., c. Romanis militarem disciplinam L., hostium imminens metus disciplinam veterem continebat Fl.; v pass.: id hominum genus, a quo uno … res publica … continetur Ci., augenda vis et multā exercitatione continenda est Q.

II.

1. obdajati, oklepati, obsegati: mundus, qui omnia complexu suo coërcet et continet Ci., ut (caro mollis) intestina non satis contineat Cels.; occ.
a) (kraje) obdajati, obsegati, omejevati: reliquum spatium mons continet Ci., Oceanus ponto quā continet orbem Tib.; večinoma pass. contineri aliqua re obdan biti, obkrožen biti, omejen biti: Aetolia medio Graeciae gremio continetur Ci., vicus positus in valle altissimis montibus undique continebatur C.; pren.: nec luctus muris urbis continebatur Cu. žalosti ni omejevalo zidovje = žalost je segala prek zidovja.
b) (sovražno, oviraje) obdajati, oklepati, koga v zaporu držati, zaprtega imeti: beluas immanes saeptis Ci., quam illum et honorate nec secure continet! Vell., c. catulos per diem catenis Col., aliquem vinculis Romae Suet., quos vincula continuerant, non castra Iust.; voj. obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati), zaje(ma)ti: hostes superatos, equitatum Pompeianum ad Dyrhachium, Pompeium quam angustissime C., contineri munitionibus C.; pren.: hos omnes flumina continebant C.
c) držati = v sebi imeti, v sebi nositi, vsebovati, obsegati: cum praegnans hunc ipsum Dionysum alvo contineret Ci. ali spes illa, quam in alvo continebat Ci. je nosila pod srcem, ut omnia, quae alantur …, contineant in se vim caloris Ci., gelum, quod humor continet in se Lucr., quattuor aeternus genitalia corpora (prvine) mundus continet O., si membranae eum (humorem) continuerunt Cels., linea, quae centum continet pedes Q. ki meri; v pass. biti, nahajati se v čem: calor, qui aquis continetur Ci., sagittarii media continebantur acie C. so stali sredi bojne vrste; pren. (act.) v sebi imeti, v sebi nositi, (o)hraniti v čem: odium in omnes bonos conceptum iam diu continere Ci., c. a deo immissum dolorem Ci., omnium rerum, quae ad dicendum pertinent, fontes animo ac memoriā c. Ci.

2. pren. v sebi imeti, vsebovati, obsegati: tales res, quales hic liber continet Ci., primus (liber) continet res gestas regum populi Romani N., liber secreta civilium sacrorum continens Val. Max., tabellae senatus consultum continentes Val. Max., quod tabulae continent Q., litterae tuae partim laeta, partim tristia continent Plin. iun., simplex causa est, quae absolutam in se continet unam quaestionem Ci.; z ACI: tertia epistula continebat esse tibi redditam orationem pro Clario Plin. iun.; z odvisnim vprašanjem: quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet Q.; v pass. biti, nahajati se, zajet biti v čem, sestajati iz česa: prima institutio et quasi disciplina illo libro continetur Ci., is liber, quo acceptae et expensae summae continebantur Val. Max., nonus liber, quo missa ad Achillem legatio continetur Q., tabulae, quibus centum talenta dedisse Thebanos continebatur Q., litteris insidiae continebantur Ci., epistulae ei redduntur, quibus bellum Aegidis in Graecia … continebatur Iust., facinus, in quo omnia varia contineri mihi atque inesse videntur Ci., noctis longitudo stupris et flagitiis continebatur Ci. dolga noč je sestajala iz …; occ. biti bistvo (jedro, pogoj, podstat) česa, čemu, biti vsebina (obseg) pojmu, biti glavna stvar (glavna točka) česa, pri čem, biti v bistveni zvezi s čim: quod rem continet ali quae rem continent Ci. tisto, za kar gre, bistveno, bistvo, totam causam, iudices, explicemus …; ita facillime, quae res totum iudicium contineat, … intellegetis Ci., quod hunc locum continet, de quo agimus Ci., videamus de summo bono, quod continet philosophiam Ci. ki je glavna točka filozofije, haec, quae vitam continent omnem Ci. kar bistveno zadeva življenje, kar je bistven pogoj za življenje, quae maxime rem continerent, erant L. glavne točke so bile; v pass. contineri (in) aliqua re bistveno stati v (na) čem, sestajati iz česa, opirati se na kaj: quo more eorum gravissima caerimonia continetur C., non enim venis et nervis et ossibus continetur (dii) Ci., vita corpore et spiritu continetur Ci., quasi terreno quae corpore contineantur Lucr., status rei publicae maxime iudicatis rebus continetur Ci., dolus malus in simulatione continetur Ci., artes, quae coniecturā continentur Ci., artis pars magna continetur imitatione Q., exemplis continetur Aesopi genus Ph. Romanum foedus, quo nostra omnia continentur L.; (o osebah) bistveno udeleževati se, (u)deležen biti česa: qui viri hoc sermone continentur Ci.

III.

1. trdno držati, obdrž(ev)ati, zadrž(ev)ati, ustaviti (ustavljati): caput Pl., Cels., dextram obambulantis Suet., colem masculi sinistrā manu (namreč pri rezanju) Cels., aliquem (namreč pri operaciji) Cels., Auct. b. Afr., Cu. in od tod se continendum praebere Cu. dati se držati; naves minus commode copulis continebantur C., aquam operibus c. C. zaustaviti, c. deprensum hostem O., ora frenis spumantibus Ph., artis frenis equos Sen. tr., expeditius manus rapiunt quam continent Cu., difficile est continere, quod capere non possis Cu., c. animam in dicendo C. ali c. spiritum Cels., Plin. sapo zadrževati, spiritum rigor continuerat Cu. sapo je bila zaprla, c. lacrimas Pl., Aur., risum Ci., vocem ali linguam Ci. jezik za zobmi držati, jezik brzdati, petulans non linguam, non manum continet Sen. ph., unde manum iuventus metu deorum continuit? H., c. gradum V., non c. bilem Sen. rh.; medic. trdno držati: (fascia) impositum medicamentum contineat Cels., ferulae circumpositae ossa in sede sua continent Cels., nisi utrimque recti valentesque nervi collum contineant Cels.

2. (sprejeto) pri (v) sebi držati, obdrž(ev)ati, (o)hraniti: alvus arcet et continet, quod recipit Ci., alvus alias cibos non transmittit, alias non continet Plin., onerati mero non continent cibum vino redundante Sen. ph.; abs.: stomachus non continet ali parum continet Cels.; v pass.: si cibus non continetur ali non contineri potest (sc. alvo) Cels., quia, quod infusum est (= dristlja), alvo continetur Cels.; (o spominu): velox mihi memoria erat ad continenda, quae acceperam Sen. rh., nec disci audiendo possunt omnia nec memoriā contineri Lact.; (o drugih stvareh): mollis lana, quae humorem intus contineat Cels., lapides rotundi, qui et contineant humorem et transmittant Plin., arida continent odorem diutius Plin.

3. pren.
a) na uzdi imeti, uzdati, brzdati, (u)krotiti, strahovati, zadrž(ev)ati, vladati: neque enim potest exercitum is continere imperator, qui se ipse non continet Ci., huius adventus Mithridatem continuit Ci. je zadržal, c. omnem regionem C., reliquos Macedonas, nauticos in navibus L., severitas imperii eos continuit L., metum continuisse ad eam diem Hispanorum animos L., formido mortales continet omnes Lucr. S čim? z abl. instrumenti: si Belgae, … Aedui, … exercitibus continerentur C., c. Asiam modico exercitu Cu., proprio bello Tiburtes, Etruscos non tam armis quam iudiciorum terrore L., aequitate animi plebem C. z zadovoljstvom v redu (ob)držati, fide populares Cu. z zvestobo v pokorščini držati = v zvestobi vzdrž(ev)ati, quae pauca (oppida) magis metu quam fide continebantur L., c. dolorem, gaudium L. zadrž(ev)ati; za predhodno nikalnico s quin: qui (Bituriges) unius legionis hibernis contineri non potuerint, quin bellum pararent Hirt. se niso mogli (dali) zadržati, da ne bi …; occ. (strasti) (u)brzdati, (u)krotiti, pomiriti (pomirjati): omnes cupiditates Ci. ep., appetitiones ali appetitūs animi Ci., insolentiam suam modeste Ci., ut metu contineatur audacia Ci., quosdam continet metus Q., in Scaevola c. dicta Ci.; refl. se continere in med. contineri vzdrž(ev)ati se, mero si da(ja)ti: vix me contineo, quin involem in capillum Ter., continere se in aliqua libidine Ci., iam se male continet amens O., non continentes (sc. se), quin protinus adicerent Vell., contineri, quin complectar, non queo Pl.; v stiku abs.: equidem cupio (sc. reducere) et vix contineor (sc. quin reducam) Ter.
b) (z označenim izhodiščem) zadrž(ev)ati, odvrniti (odvračati) koga od česa, (u)braniti komu kaj, ovreti (ovirati) komu kaj, koga pri čem: omni ope milites ab seditione L., suos a proelio C., temeritatem ab omni lapsu Ci., animum a consueta lubidine S.; refl. se continere vzdrž(ev)ati se česa ali da ne (bi) …: qui de omnibus rebus contineat se ab adsentiendo Ci., a praesenti supplicio tuo continuit populus Romanus se et repressit Ci.; s finalnim stavkom: ut contineat milites, ne studio pugnandi longius progrediantur C., ut vix ab amicis, quominus occideret eum, contineretur Cu.; za predhodno (včasih retorično) nikalnico s quin: nec contineri Macedones poterant, quin cursu quoque ad hostem contenderent Cu., male me, quin vera faterer, continui O. — Od tod

A.

I. adj. pt. pr. continēns -entis, adv. continenter

1. „skupaj držeč“, pren. (o značaju) vzdržen, vzdržljiv, zmeren, v oblasti se držeč: puer Ci., Epaminondas erat continens, clemens N., non intemperanter concupiscere continentis debet duci N. se mora imeti v oblasti, ne continentior in vita hominum quam in pecunia fuisse videatur C., moderatissimi homines et continentissimi Ci., in ceteris partibus vitae continentissimum fuisse (Augustum) constat Suet., parce, continenter, severe, sobrie vivere Ci., continentissime vivere Aug.

2. „skupaj se držeč“, od tod
a) α) (krajevno) držeč se, dotikajoč se česa, meječ, stikajoč se, neposredno zvezan s čim; abs.: continentia tecta L. stikajoče se; večinoma z dat.: aër est continens mari Ci., qui fundus fundo eius antiquo continens esset Ci., continens ripae collis C.; redk. s cum: Cappadociae pars ea, quae cum Cilicia continens est Ci. ep. Kot subst. neutr. pl.: continentia usque Atho montem Plin. mejne pokrajine, continentia urbis Icti. predmestja. β) (časovno) neposredno sledeč za čim, naslednji: continentes his funeribus dies Ci., continentibus diebus C. γ) pren. o abstr.: motus sensui iunctus et continens Ci. neposredno in trdno zvezan s …, timori perpetuo ipsum malum continens fuit L. za … strahom je nastopilo.
b) (v sebi) zvezan, vezen α) (krajevno) nepretrgan, zdržema tekoč, zdržen, zaporeden: agmen migrantium, grex elephantorum, iugum, ruinae L., silvae, silvae ac paludes C., flamma Hirt. razsežen, aedificia Icti., ripa H. ali litus L. celinska obala, Gallia C. galska celina, c. terra Ci. fr., N. celina, kopno, kontinent. Pogosto kot subst. continēns -entis, abl. večinoma -ī, redk. -e (sc. terra), f celina, kopno, kontinent: c. proxima Plin., continentis regio L., a continenti L., in continentem legatos mittere C., quem in continenti reliquerat C., Labieno in continente relicto C., ex continenti traicere (sc. in insulam) Cu. Kot adv. v nepretrgani vrsti, nepretrgoma: continenter quod sedetis insulsi Cat., montes continenter … expositi Mel. β) (časovno) nepretrgan, neprekinjen, neprenehen, neprestan, trajajoč, zdržen: continens spiritus Ci., e continenti genere Ci. v nepretrganem zaporedju rodov, totius diei continens labor C., continenti impetu Ci. ali continenti cursu L. v enem zaletu, nezadržno, c. bella C., continens die ac nocte proelium, c. imber, c. itinera L., c. somnus, continentes febres sine intermissione Cels., biduo continenti Suet.; kot adv.: continenter ferri Ci., totā nocte c. ire C., cum iam amplius horis sex c. pugnaretur C., uno spiritu c. multa dicere Corn., in Albano monte biduum c. lapidibus pluit L.; kot subst. neutr.: ex continenti ali in continenti Icti. nemudoma, takoj. γ) pren., poseb. o abstr.: continentia tua scripta Ci. ep. tvoja skladna glavna zgodovinska dela, continentem orationem audire malo Ci. nepretrgan, neprekinjen, c. memoria L. skladna (pragmatična) zgodovina, continens imperium usque ad nos habebitis L. nepretrgano vladarstvo. —

II. subst. pt. pr. continēns -entis, n (ret.) oporišče, glavna točka, glavna stvar v zagovoru, bistvo: causa quoque et iudicatio et continens est in omni genere causarum Q. (III, 6, 104; cfr. Q. III, 11, 9); v pl.: continentia causarum Ci., ea continentia vocentur, quasi firmamenta (opirališča) defensionis Ci.

B. adj. pt. pf. contentus 3, adv. -ē, le pren. v svojih željah omejen = zadovoljujoč se s tistim, kar kdo ima, zadovoljen, contentum esse tudi zadovoljiti (zadovoljevati) se s čim; z abl.: Pl., Ter., Sen. rh., Plin. iun. idr., suo contentus Enn. fr., eā condicione contentus est Ci., contentum esse parvo ali suis rebus Ci., domo eādem fuit contentus, qua Eurysthenes fuerat usus N., eo utrique quod statuit (Caesar) contenti fuerunt C., decies centena dedisses huic parco parvo contento H., ut nemo … illā (sorte) contentus vivat H., contentus eo, quod mi ipse parasset H., solā contenta Dianā V. zadovoljna z lovom samim, quae tua nequitia est, non his contenta fuisset O.; poleg abl. še s kakim drugim določilom: hoc fore contentam multos iurabit in annos O., virtutem ad beate vivendum se ipsā contentam esse Ci., quibus ego a tali viro (pri možu tolikšnega ugleda) contentus eram Ci. ep.; redk. z abl. gerundivi ali gerundii: nec iam possidendis agris publicis contentos esse L., ut contentus sim referendo paucarum morem regionum Macr.; v pozni lat. z gen.: contentus victoriae Tert., ut contentus esset partis dimidiae dotis Dig.; s kavzalnim stavkom: Vop., non fuit eo contentus, quod ei praeter spem acciderat, ut illam … terram umquam attingeret Ci., rex … contentus, quod per hostem moram fieri (ali tudi fuisse) pugnae scirent L.; z ne ali ut: ne intersimus armis, contentum ait se esse L., contentus hoc erat, ut manus iactaret Suet.; s kondicionalnim stavkom: neque eo potest esse contentus (populus Romanus), si condemnatus sit is, qui adesse noluerit Ci., eo ipso non contenti, si pro tribunis illos haberetis L.; pesn. in poklas. z inf.: tu face nescio quos esto contentus amores instigare (dobi se tudi indagare in inritare) tuā O., contenta est oculis hominum mea forma probari O., iam fugere contentus, contentus non lacessi, contentus iussisse, barbari hostem depulisse contenti Cu., hoc quoque notare contentus sum Q., Roma minanti impar Fidenae contentaque crescere asylo Sil., nec tantum … me fatigare contenta Ap.; poklas. tudi z ACI: Sen. ph., quod … enthymema tantum intenta intellegi contentum sit Q., non contenti … vires sibi duplicatas (esse) Iust.; abs.: Q., Plin. iun., Vop., dii deaeque contentiores mage erunt Pl. bolj z malim zadovoljni, cum … ipsum audires sine comparatione, non modo contentus esses, sed … Ci.; kot adv.: aliquem arte contenteque habere Pl. koga na tesnem in na uzdi imeti.

contrahō -ere -trāxī -tractum „skupaj vleči“, od tod

I.

1. kaj na manjši obseg spraviti (spravljati), krčiti, skrčiti (skrčevati), stisniti (stiskati): collum contrahere et tendere Ci., contracta cervicula Q., qui (pulmones) tum se contrahunt aspirantes, tum in respiratu (se) dilatant Ci., contrahere membrum Ci., Cels., manum celeri motu, tres digitos Q., digitos in pugnum Plin. skrčiti v pest, ipse tibi iam bracchia contrahit ardens scorpios V. ti krči ščipalke (da ti naredi prostor), c. crura O., frontem Pl., Ci., H., Q., Plin. iun. ali c. vultum O. (na)grbančiti, supercilia Q. (na)mrščiti, rictum Lact. zožiti, c. labra nimium Cels., bina cornua Plin. (o polžih), pinnarum oculos in acervum Plin. (o pavu), corpora, quae in arma sua contrahi possunt Sen. ph. ki se dajo v svojo vojaško opravo stisniti; enalaga: contractum genibus tangas caput H. tako, da se ves sključen s koleni dotikaš glave; med. skrčiti (skrčevati) se, zožiti (zoževati) se: ipsius (stomachi) autem partes eae, quae sunt infra quam id, quod devoratur, dilatantur, quae autem supra, contrahuntur Ci., contractum aliquo morbo bovis cor Ci., contrahitur rictus O., nervi musculique contrahuntur Cels., tumor frigore omni contrahitur, calore diffunditur Cels., cum spiritus timore contrahitur Sen. ph. ko strah človeku duši sapo, ovis sanguinariam herbam pasta toto ventre distenditur contrahiturque Col. ovci … se napne in skrči ves trebuh, gravissimo frigore solus atque contractus vigilabit in lectulo Hier.

2. occ.
a) (poseb. medic.) krčiti, skrčiti (skrčevati), strditi (strjevati); med. krčiti se, skrčiti (skrčevati) se, v krčih zvi(ja)ti se: contrahere alvum, ventrem Cels. trebuh zapeči (zapekati), oras vulneris Cels., cicatrices, vulnera Plin., lac Plin. zasiriti, sanguinem Gell.; med.: saepe crura manusque contrahuntur Cels., nervi qui contrahuntur Cels. skrčene žile (kite); pogosto pt. pf. contractus 3 skrčen, ohromljen, okorel: articuli c. Plin., recenti cicatrice contracti articuli Cels., contracti cruris aridi nervi Sen. ph., contracti aliquo morbo nervi Cels., vermes rigore contracti decĭdunt Col., mori contractam cum te cogunt frigora Ph., contractis membris clamitans se vivere Suet., digitus torpens contractusque frigore Suet.; enalaga (o mrazu) skrepenel: contracto frigore pigrae V. (o čebelah), pigrum est enim contractumque frigus Sen. ph.; kot subst. contractī -ōrum, m hromci, ohromljenci: Arn.
b) nape(nja)ti: arcum Iuv.
c) navt. contrahere vela jadra spe(nja)ti, jadra zvi(ja)ti; pren. brzdati se (v sreči), vzdrževati se, ne biti prešeren: Ci. ep., O., sapienter idem contrahes vento nimium secundo turgida vela H., qui (M. Tullius) tamen ipse … contrahit vela inhibetque remos Q.
č) arhit. zožiti (zoževati): columnam Vitr., pyramis XXIV gradibus in metae cacumen se contrahens Plin.

3. pren.
a) krčiti, skrčiti (skrčevati) = omejiti (omejevati), utesniti (utesnjevati), zožiti (zoževati), zmanjš(ev)ati: castra C., L., lacum Plin. iun., spatia orae Mel., lucis iter Pr. (o soncu), umbras O. (o dnevu), luna contrahit orbem O. se krči, pojema, horrida tempestas caelum contraxit H. je zožila (navidez) nebo = je omejila pogled na nebo, je zagrnila nebo, contracta aequora iactis in altum molibus H., contracta freta O., diffunditur mare latissimum iterumque contrahitur M.; o abstr.: c. universitatem generis humani eamque … deducere ad singulos Ci., appetitus omnes contrahere sedareque Ci., contracto melius parvă cupidine vectigalia porrigam H., simul et quod gaudes et quod times contrahe Sen. ph., c. iura Stat. ostrost prava ublažiti; occ. α) (čas) (s)krajšati: tempus epulandi Plin. iun., tempora dicendi Q. β) (v besedi in pismu) (s)krčiti, (s)krajšati, kaj na kratko povze(ma)ti, na kratko povedati; krajše izgovoriti (izgovarjati): orationem aut ex verbo dilatare aut in unum verbum contrahere Ci., poëta inusitatius contraxerat meûm factûm pro meorum factorum Ci., c. praecepta in unum O., rerum notitia in artum contracta Vell., sit nonnumquam … contrahenda oratio Q., ut breviter contraham summam Q., c. quaelibet ex iis artibus in paucos libros Q., opus in minores gyros Stat., mollia vocabula … ad lenitatem versus contrahere, extendere, inflectere Plin. iun. (o Homerju); c. nomina, verba Ci.
b) (srce ali dušo) tesniti, utesniti (utesnjevati): (vis sonorum) tum remittit animos, tum contrahit Ci., animum contrahere et demittere Ci. ep., contrahi autem animum Zeno et quasi labi putat Ci., cui non animus formidine divûm contrahitur? Lucr. komu ni … tesno pri srcu? cuius non contractum sollicitudine animum illius argutiae (pametne domislice) solvant? Sen. ph.; sol … tum quasi tristitiā quadam contrahit terram, tum vicissim laetificat Ci., amici (gen.) incommodis contrahi Ci.

II.

1. (kako množico na enem kraju) skupaj spraviti (spravljati); (o živih in neživih subj. in obj.) nab(i)rati, zb(i)rati, združiti (združevati), zgrniti (zgrinjati): illa (Venus) rudes animos hominum contraxit in unum O., c. agrestes O., caesorum corpora et captivos L., contrahit celeriter similitudo eos L., contrahit enim non officii modo cura, sed etiam studium spectaculi L., quendam virum … vaticinatum ferunt, quae in rerum natura … constarent, … ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam Ci., contrahere dispersos cives in unam urbem Val. Max., undique fontes O., aquam intus in uterum, pituitam, semen Cels., muscas, serpentes, in se caliginem Plin.; occ.
a) voj. nab(i)rati, zb(i)rati, strniti (strinjati), združiti (združevati), privze(ma)ti: copias N., Cu., copias ad Bononiam Suet., exercitum Vell., exercitum in unum locum (na enem kraju) C., Veios (v Vejih) ingentem exercitum L., undique exercitum L., auxilia Suet., Iust., auxilia Babylonem (v Babilonu) Cu., auxilia in Graecia Iust., ex finitimis regionibus cohortes C., in una castra decem legiones Vell., dispersos milites in unum S., omnia (omnes L.) in unum Ci. ep., milites veteranos Ci., veteranos in suum auxilium Suet., contrahimusque viros V., naves circiter LXXX cogere contrahereque C., naves a finitimis, naves ad exercitum traiciendum, naves ex omni Graeciae orā eodem L., magnam classem N., impedimenta in unum locum L., iumenta et camelos a Susis Cu.
b) osebe k posvetovanju (razgovoru) spraviti (spravljati), poz(i)vati, na posvetovanje (razgovor) (s)klicati, zb(i)rati: Scipionem et Hasdrubalem ad colloquium dirimendarum simultatum causā L., praefectos copiarum in praetorium Cu., pauci tantum patrum … contracti a consulibus L., senatus (Romanus) edicto contrahitur Val. Max., c. senatum (= βουλήν) in gymnasio Iust., domum fidissimos amicorum Iust., decuriones Plin. iun.; podobno: c. personas ad negotium Plin. iun.; včasih = osebe v eno (občestvo) združiti: ii, qui in idem contracti fuerint Plin. iun.
c) stvari (skupaj) spraviti (spravljati), znositi (znašati), nab(i)rati, zb(i)rati: aurum Plin., apes mella contrahunt Plin., venenum aliud ex radicibus herbarum contrahitur Ps.-Q., c. omnis generis commeatum, exemplaria, undique libros Suet., haec vetera (te stare spise) T., plures domos emptionibus per procuratores Vell.; (poseb. o denarju) skupaj spraviti (spravljati), nabaviti (nabavljati), nab(i)rati si, (s)preje(ma)ti: pecuniam Val. Max., pecuniam ex viatico amicorum T., ex pretio viridis olei plus quam multitudine mali nummorum contrahitur Col., pecunia per quaestorem populi Romani ex praeda venditā contracta Gell. Čemu? (z dat.): pecuniam tuae saluti contraxeram Sen. ph.; aes alienum Ci. ep., Cu., Sen. ph. „tujega denarja si nab(i)rati“ = dolgove delati, zadolžiti se.

2. pren.
a) učiniti (učinjati), povzročiti (povzročati), prizade(va)ti, zakriviti kaj ali okriviti se s čim, zapasti (zapadati) čemu, pridobi(va)ti si, nakopa(va)ti kaj sebi ali drugim, naprtiti si kaj: aliquid litigii inter hos duos Pl., litīs Pl. ali lites Ci., malum culpā Ci., culpam Icti. okriviti se, ea est contracta a nobis culpa, ut … Ci. s tem smo se okrivili, c. bellum (alicui ali sibi cum aliquo) L., causas bellorum et bella Mel., ibi atrocissimum contractum est certamen L. ondi se je vnel … boj, clades suā temeritate contracta L., contrahere nefas celanda effando L. zagrešiti, pregrešiti se, plus periculi L., conscientia contracti culpā periculi L., flamen … tantum sibi reique publicae piaculi contrahet? L., c. sibi poenam Hirt., c. porcam Ci. svinjo za kazen dobiti, in maximis lucris paulum aliquid damni Ci. nekoliko škode imeti, noxam Col. škodo si napraviti, molestias liberalitate suā Ci., nescio an amplius mihi negotii contrahatur Ci. ali se mi ne dela večja zadrega, si causae turpitudo contrahet offensionem Ci., eiusmodi res et invidiam contrahunt in vita et odium in oratione Corn., c. plurimum invidiae aliquā re Suet., apud Lacedaemonios virtus Alcibiadis plus invidiae quam gratiae contraxit Iust., c. odium hoc facinore, rixam ex occursu Vell., numinis iram sibi O., illa, quae rabie contracta toleravimus S. fr., c. regis indignationem Cu. naprtiti si, inimicitias domui Q.; obj. je kaka telesna nadloga: tristitia, quam videtur atra bilis contrahere Cels., inopia contraxerat pestem Iust., c. stranguriae morbum Plin. nalesti, morbum ex aegritudine, ex dolore Iust., saginam corporis et valetudinem oculorum ex nimia luxuria Iust., cruditatem illic (= pri pojedini) Q., valetudinem adversam ferventissimis aestibus Plin. iun.; situm aut mucorem Col., ne situ penora mucorem contrahant Col.; v pass.: tussis multis modis contrahitur, dolor capitis vel vino vel cruditate contrahitur Cels.; redk. z obj., ki izraža kaj ugodnega: a nostra persona benevolentiam c. Corn.
b) occ. vda(ja)ti se, poda(ja)ti se v kaj, skleniti (sklepati) kako zvezo, kupčijo idr., pogoditi (pogajati) se: qui vendunt, emunt contrahendisque negotiis implicantur Ci., res contractae Ci. sklenjene kupčije, pogodbe, male contractae res Ci. neugodne okoliščine (razmere), v katere smo vpleteni, c. emptionem ac venditionem Icti.; cum illo nemo iam rationem, nemo rem ullam contrahebat Ci. z njim že ni nihče sklepal kupčijske zveze, nihče ni imel sploh opravka z njim, magnā ratione cum Mauritaniae rege contractā Ci., res inter se contrahere emendo, vendendo, mutuum dando L.; brez obj.: quīcum contraxit Ci. s katerim se je podal v kako kupčijo, ii, quibuscum contrahebat Ci., neque si cum altero contrahas, vacare officio potes Ci. — Od tod adj. pt. pf. contractus 3, adv. -ē

1. skrčen: tanto contractioribus ultimis digitis, quanto priores descenderunt Q.

2. pren.
a) ozek, tesen: locus exiguus atque c. V., contracta vestigia vatum H. ozke steze, introitus contractiores Ci., ignis contractior Lucr., Nilus contractior et exilior Plin., contractius habitare Sen. ph. bolj na tesnem.
b) (o času) kratek: his iam contractioribus noctibus Ci.
c) (o glasu) stisnjen: contractum genus dicendi Ci., c. vox Q.
č) (o govoru) kratek, jeder, jedrnat: dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est Ci., haec ratio dicendi (ars rhetorica) latior est, illa loquendi (dialectica) contractior Ci., ut Stoicorum astrictior est oratio aliquantoque contractior, quam aures populi requirunt, sic … Ci.
d) (o stanju, položaju) tesen, utesnjen, omejevan: paupertas H., quae studia in his iam aetatibus nostris contractiora esse debent Ci. želene težnje se morajo bolj omejevati; occ. skop, stiskaški: parcissimum tamen hominem vocamus pusilli animi et contracti Sen. ph.
e) enalaga (o osebah) α) osamljen, samoten: vates contractus leget H. β) na tesnem živeč, ob skopem gospodarjenju živeč: quis enim contractior illo? Ps.-V. (Moret.).

corrōborō (conrōborō) -āre -āvī -ātum (u)čvrstiti, (o)jačati, (o)krepiti, med. in refl. (u)čvrstiti se, (o)jačati se, (o)krepiti se: absinthium corroborat stomachum Plin., c. veteranum ac tironem militem opere assiduo Suet., ut ad antiquae virtutis imitationem facile corroborare possit exercitum Veg., quā non modo haec aetas (rana mladost), sed etiam iam corroborata caperetur Ci. zrela, moška doba, priusquam (focaneus palmes) corroboretur Col., cerebrum non corroboratur ante primum sermonis exordium Plin., puerilis tua vox … , cum se corroborarit Ci., cum is iam se corroboravisset et inter viros esset Ci.; pren.: mens hominis philosophiam ipsam corroborat Ci., coniurationem nascentem non credendo corroboraverunt Ci., admonitio corroborabit rectam de bonis malisque sententiam Sen. ph., illud malum urbanum corroboratur cotidie Ci., conroboratis iam confirmatisque et ingeniis et aetatibus Ci., Lacedaemonii, cuius civitatis virtus non solum naturā corroborata, verum etiam disciplinā putatur Ci., scitis enim … eloquentiae famam … ibi fidelius corroborari T.

crepitus -ūs, m (crepāre) ton, jek, zvok, žvenket ipd.: echo crepitu clangente cachinnat Acc. fr., cr. creber Varr. trušč (v mestih in vaseh), num qui strepitus, clamor, crepitus exauditus est? Corn., non ad ictum tantum exagitamur, sed ad crepitum Sen. ph. (ob hreščanju), magis mihi vox avocare (da moti) videtur quam crepitus Sen. ph. hrušč; (o orožju) rožljanje, žvenket: armorum, missilium L., gladiorum Auct. b. Hisp.; (o kovinski opremi, o posodi) žvenket(anje), ropot(anje): crepitūs frenorum Varr., cr. calicis Vitr., si trulla inverso crepitum dedit aurea fundo Iuv.; (o tečajih in zapahih) škripanje: sonitum prohibe forium et crepitum cardinum Pl., sonitum et crepitum claustrorum audio Pl.; (o mlinu) klopot(anje): molarum cr. Enn. fr., molae crepitum faciebant Naev. fr. so klopotali; (o razpetem platnu) šum(enje): carbasus ut quondam magnis intenta theatris dat crepitum Lucr. šumi; (o glasbilih) donenje, glas, zvok, zvenenje, razleganje: cr. musicus Pac. fr., aeris L., Sen. ph. = cymbalorum L., crepitus ululatusque nocturni (namreč ob Bakhovi svečanosti) L., crepitu dissono auxilians (ob mesečevem mrku) Plin., cr. testarum (glinastih škrgetcev) Iuv., magno tibiarum et scabellorum crepitu Suet.; (o glasu): cr. vocum Sen. ph. močno zveneči glasovi, virtus et philosophia et iustitia verborum inanium crepitus est Amm. so le prazne besede; (o gromu, bučanju ipd. zračnih pojavih): nec fulmine tanti dissultant crepitus V. bobnenje groma; poseb. ob pojavu kakega božanstva: strepitus (hrup), crepitus (prasketanje), sonitus (hrušč), tonitrus Pl.; (o dežju) šum(enje): imbrium per folia cr. Plin.; (o stvareh, ki pokajo, se rušijo ipd.) hrušč, lomot: cr. arboris, aedificiorum Plin., montes duo inter se concurrerunt crepitu maximo Plin.; (o ognju in gorečih predmetih) prasket(anje), sikanje: cr. ignis, ignium Plin., Amm., viridis materiae flagrantis L.; (o delih človeškega in živalskega telesa): cr. dentium Ci. šklepetanje, škrtanje, pedum Ci. škripajoče stopinje, articulorum, cum se ipsae manus frangunt Sen. ph. pokanje, digitorum Mart. tlesk(anje) s prsti, alarum L. frfotanje; (o udarcih) plesk, tlesk, tresk: nulla vox inter crepitum plagarum auditur nisi haec Ci. medtem ko so peli udarci; poseb. crepitus ventris, v zvezi tudi samo crepitus „pok“ = glasni prdec, glasni vetrovi, glasno spuščanje vetrov (flatus pa je tiho spuščanje vetrov): Min., veniam dare flatum crepitumque ventris in convivio emittendi Suet., ventre redditi crepitus Sen. ph., reddere crepitus Plin., Sen. ph., sed illi (Stoici) crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere Ci.

dēdoceō -ēre drugače poučiti, preučiti (preučevati), odvaditi (odvajati): aut docendus is (iudex) est aut dedocendus Ci.; z inf.: virtus populum falsis dedocet uti vocibus H. uči besedo prav rabiti, d. aliquem geometriam Ci. storiti, da pozabi; pass.: cum a Zenone fortis esse didicisset, a dolore dedoctus est Ci.

dēfīgō -ere -fīxī -fīxum

1. zabi(ja)ti, zatolči, zariniti (zarivati), vsaditi (vsajati), vtakniti (vtikati), zapičiti (zapikovati): crucem in foro, in comitiis, in rostris Ci., tigna, trabes C., ad (ob) … tectum tragulas C., sub aqua defixae sudes C., defigunt tellure (po drugih telluri) hastas V., stant terrā defixae hastae L., defixis pilis stant L., d. duas virgas … in terram Varr., aliquem in terram colaphis Pl., decurionem … ad equum Auct. b. Afr., cuneos inter saxa Cu.; pesn. z dat.: penitus terrae (v zemljo) defigitur arbos V.; occ.
a) (kako orožje) zabosti, kam poriniti, kam zasaditi: sicam in consulis corpore d. Ci., verutum in balteo C., cultrum in corde L.; s samim abl.: alicui gladium superne iugulo L., ensem iugulo alicuius O., vertice nudo spicula O.; pren.: ingenuo culpam defigere ludo Pers., morsus in aurem Plin.
b) (kako kirurško orodje) zasaditi, vstaviti: cucurbitulas sine ferro, cucurbitulas in inguinibus Cels.

2. pren.
a) (oči, obraz, misli idr.) upreti (upirati) v kaj, obrniti (obračati) na kaj: defixis oculis H. s strmim pogledom, defixit oculos T. strmo je gledala predse. Kje? oziroma kam? d. in vultu regis oculos Cu., omnes vigilias, curas, cogitationes in rei publicae salute Ci., in eo (na to) mentem orationemque Ci., animo et oculis in terra defixis Val. Max., totus animus in hac una contemplatione defixus est Plin. iun.; defixa obtutu ora V.; in alicuius possessiones … oculos d. Ci., stare oculis in terram defixis Q., illi … in terram ora defixerunt Cu., quousque humi defixa tua mens erit? Ci.; pesn. z dat.: Libyae defixit lumina regnis V.; enalaga: in cogitatione defixum esse Ci. v globoke misli zatopljen biti, ves zamišljen biti, Aeneas maesto defixus lumina vultu ingreditur V. z žalostnim obrazom strmo predse gledajoč.
b) (tako rekoč) na mesto pribiti, pritrditi, prikovati; od tod α) s stvarnim obj. = kaj ukoreniniti, v pass. ukoreniniti se, ukoreninjen biti, (trdno) držati se česa: virtus est una altissimis radicibus defixa Ci., non vaganti oratione, sed defixa in una re publica Ci., tantum a vobis petimus, ut salutem temporum praesentium … in hoc uno iudicio … esse … defixam putetis Ci.; occ. (v srce) vtisniti, (v glavo) vbiti, (v glavo) vtepsti: ea sententia, quam populi sermo in animis vestris … defixerat Ci., his … locis in mente et cogitatione defixis Ci., quam (urbanam audaciam) ille praesens in mentibus vestris oculisque defixit Ci. β) z osebnim obj. koga nepremičnega narediti = povzročiti, da kdo strmeč obstoji (kakor v zemljo vkopan stoji, ostrmi): stupor omnes defixit L. vsi so osupli ostrmeli, defixerat pavor cum admiratione Gallos L. od strahu in občudovanja so Galci ostrmeli, novissimae res et extremo metu corpora defixere aciem (vojsko) in his vestigiis T. so zadržala; pogosto pt. pf. dēfīxus 3 (od strmenja, strahu, čudenja) kakor v zemljo vkopan, odrevenel, osupel, otrpel, trd: Galli … pavore defixi primum stetere L., cum silentio defixi stetissent L. otrpli molče, dum stupet obtutuque defixus haeret in uno V., defixus vacua in ora Pr., cum (eum) defixum videret Sen. ph., per silentium defixus, miles quasi ob metum defixus T., sedeo defixus, ceteri defixi et attoniti Plin. iun., stetere diu mutua admiratione defixi Fl.
c) obr. kaj trdno določiti, razglasiti (označiti) za nespremenljivo: quae augur iniusta, nefasta, vitiosa, dira defixerit, irrita infectaque sunto Formula vetus ap. Ci.
č) čarodejsko trdno začarati, zakleti (zaklinjati): sagave Poeniceā defixit nomina cerā et medium tenuis in iecur egit acus? O. (pri čaranju so namreč podobo ali ime v vosku prebadali z iglo), regis Iolciacis animum d. votis Ps.-V. (Ciris), caput dira imprecatione Sen. ph., defigi diris precationibus Plin., devotus defixusque Ap. h.

dēsultrīx -īcis, f (dēsultor) odskakovalka, pren. = vetrnjakinja, nestanovitnica: virtus Tert.

dēterior -ius, gen. -ōris, adv. dēterius, superl. dēterrimus 3 (komp. in superl. k *dēter(o), ki je komp. obl. iz dē = spodnji); v komp. = manj dober, slabši, hujši: Ter., Plin., Suet., Icti., via Pl., condicio, seges Ci., tempus ali status Ci. manj ugoden, vectigalia C., equitatu plus valebat, peditatu erat deterior N., forma Lucr., d. pars civium L. (politično) manj dobromisleči, aetas V., deterior post partum carne futura (murena) H., deteriorem fore, qui vicisset T.; kot subst. masc. slabši: deterior, deterior atque infirmior L., nec vera virtus … curat reponi deterioribus H. se v izprijencih ne da ponovno vzbuditi; kot subst. neutr. slabše: deteriora sequi O., ad deteriora pronus Cu. slabšemu naklonjen, deteriora succedunt Sen. ph.; in deterius na hujše, v (svojo) škodo, (komu, čemu) v škodo: in deterius inclinari Vell., aliquid in deterius mutare, augere T., in deterius referre T. tako, da se je hujše pokazalo; v superl. = najslabši, najhujši: homo deterrimus Ci., deterrimus mortalium ali deterrimi servorum T. največji malopridneži, is omnium pessimus deterrimusque est Gell. najhujši izprijenec; kot subst. neutr.: cogitare optima simul et deterrima Q., fortunae deterrima Ap. najbolj propadla drhal. — Adv. dēterius manj dobro, manj ugodno, slabše: nequi (ne qui) deterius huic sit quam quoi pessumest Pl., de malis Graecis Latine scripta deterius Ci., si placeant spe d. nostrā H., d. olet … herba H., nilō d. H. ali nihilō d. Asc. zato nič manj, d. interpretari T.

diffundō -ere -fūdī -fūsum (dis in fundere)

1. razli(va)ti, raztočiti; med. in refl. razli(va)ti se, izli(va)ti se, razteči (raztekati) se: tum freta diffudit O., in quam (coniugem) calcata venenum vipera diffudit O. je brizgnila, vis mali (strupa) diffusa per artus O.; (o vinu, ki se je spomladi, potem ko je dovrelo v sodu, pretočilo v manjše posode) pretočiti (pretakati): Lucan., Iuv., vinum d. de doliis, de seriis Col., vinum d. in amphoras, in cados Icti., vina bibes … diffusa (sc. in amphoras) H.; nisi eadem (aqua = glacies) se admixto calore liquefacta … diffunderet Ci. ko ne bi izparela, sanguis per venas in omne corpus diffunditur Ci., medicamentum se diffundit in venas Cu.; (o vodi idr. tekočinah): unda Scamandri, quae passim rapido diffunditur Hellesponto Cat. ki se … izliva v … Helespont, quattuor in latitudinem stadia diffusum (flumen) Cu., lacus longe lateque diffusus, mare Caspium in tres sinus diffunditur Mel., puteus … in tenuīs plantas facili diffunditur haustu Iuv.; pesn.: diffundere liquidum ambrosiae odorem V., animam diffundit in arma cruore V. izlije svojo kri na orožje in obenem izdihne.

2. pren.
a) širiti, razširiti (razširjati), razprostreti (razprostirati) razpustiti (razpuščati), v act. skoraj le pesn.: dii vim suam longe lateque diffundunt Ci., Nox … caelo diffundere signa parabat H., haec (fama) diffundit in ora virûm V. razglaša po ustih, equitem … latis diffundite campis V. razpostavite, dederat comas diffundere ventis V. razkuštrati, diffusis errare capillis O. z razpuščenimi lasmi, Venus diffusa sinus Val. Fl. v obleki, razpuščeni po prsih, d. radios Val. Fl., bella quis et paces longum diffundit in aevum? H. proslavlja na … , inertia cur tantam diffuderit imis oblivionem sensibus (= per imos sensus) H., inde doctrina se diffudit per omnes Graeciae partes Aug.; med.: aliae enim radices angustius diffunduntur, … aliae latius Varr., rami … diffunduntur C., luce diffusā toto caelo Ci., numerus late et varie diffusus Ci., error longe lateque diffusus Ci., Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens per Latium V. se zdaj razširja, in omne latus diffusa flamma O., tumor frigore anni contrahitur, calore diffunditur Cels., terror diffusus per castra Cu., via … latissimis pratis diffunditur et patescit Plin. iun., ut prope in immensum diffundatur oratio mea Plin. iun., Titan in noctem diffusus Sil., diffunditur mare latissimum M.
b) (raz)vedriti, razveseliti (razveseljevati): Sen. ph., diffudit vultūs O. kazal je veder obraz, munere Bacchi diffūdēre animos O.; v pass.: ut (virtus) et bonis amici quasi diffundatur et incommodis contrahatur Ci., Iovem memorant, diffusum nectare, seposuisse curas O., diffusus in risum Petr.
c) (o)lajšati: flendo iram, flendo dolorem O. — Od tod adj. pt. pf. diffūsus 3, adv. -ē

1. prostran, širok, širen, na široko razprostrt: platanus diffusa ramis Ci. košata, glans iligna suem facit angustam, querna diffusam Plin. trebušasto, diffusiora consaepta Col., diffusi campi Mart., diffusa planities, corona diffusior Plin. iun.

2. pren. raz(po)tegnjen, obsežen, obširen: diffusum vocis genus Ci. zategnjen, ius civile Ci., d. materia Col., legum copia Suet., opus d., diffusius meritum Plin. iun., latius dicere et diffusius Ci. natančneje, podrobneje, res disperse et diffuse dictae Ci. raztreseno = nepregledno; (o piscu): Dionysius per multa diffusus volumina Col.

dīscō -ere, didicī (—) (iz reduplicirane obl. *didescō, indoev. kor. dek „sprejemati in dajati“, „dajati“, „dober zdeti se“; prim. lat. decēre, docēre, dexter, gr. διδάσκω, δέχομαι, δεξιός)

1. česa učiti se, naučiti se, navaditi (navajati) se, v logičnem pf. didicisse ume(va)ti, razume(va)ti, znati, vedeti; abs.: docta didici Pl. = učili so me in naučili, pueri studiose discunt Ci., qui cogeretur docere, antequam ipse didicisset Ci., quos discentes vita defecit Ci., voluntas discendi Ci., studiosos discendi erudire atque docere Ci., cupiditas discendi L., Sen. ph., homines dum docent discunt Sen. ph., pueri ad praescriptum discunt Q. se uče pisati, ad discendum promptus (puer) Q., discere apud grammaticos Q., puer discens Petr. brivski vajenec, čevljarski: Ulp. (dig.); subst. pt. pr. masc. discentes učenci, vajenci: L., Sen. ph., Suet.; z obj.: d. literas Pl. črke brati, litteras Graecas Athenis Ci., artes, ius civile Ci., multa oportet discat atque dediscat Ci., in minoribus navigiis se rudem esse, quinqueremes autem maiores gubernare didicisse Ci., d. elementa prima H., vitas et crimina silentum V. preiskovati, izsledovati, artem, palaestram Q.; v pass.: quod disci potuit Ci., ius discitur Q. Od kod? unde ius civile discatur Ci., inde vocabula prima d. Lucr., ab Hercule sacra didicisse Ci., quae Demosthenes a Platone didicerat Ci., se ita a patribus didicisse, ut … C., ex hoc (sc. ex audiendo) enim facillime disci arbitrabatur N., disce, puer, virtutem ex me V., didicit a Ctesidemo Plin. bil je Ktesidemov učenec. — Z inf. kot dopolnilom: vera loqui didici Pl. učil sem se, vajen sem, hi pueri non solum amare et amari didicerunt Ci., in conviviis saltare didicerunt Ci., ibi Latine — nam apud Numantiam loqui didicerat — exclamat … S., cum Romanis bellare bonis malisque meis (ob svojih dobrih in slabih izkušnjah) didici L., bene ferre magnam disce fortunam H.; pren.: nec varios discet lana mentiri colores V.; z ACI: populus didicit nihil foedius esse servitute Ci., didicerunt se totos esse perituros Ci., hi si didicerint non eadem omnibus esse honesta atque turpia N., bene qui didicere (so zaznali) deos securum agere aevom Lucr., deos didici securum agere aevum H., disce tamen, veniens aetas, ubi Livia nunc est porticus, immensae tecta fuisse domus O., usu didicisse pretiosam supellectilem … nihil aliud fuisse quam onera Cu., a Platone didicerat deos nihil esse Lact.; z odvisnim vprašanjem: prius disce, quid sit vivere Ter., plures discent, quemadmodum haec fiant Ci., didicit populus, quantum cuique crederet N., quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo, discite H., discite, femineis quid tela virilia praestent O., se experiendo didicisse, quam arduum, quam subiectum fortunae regendi cuncta onus T.; z dvojnim skladom: quem (prolept. = a quo) Vindelici didicere, quid Marte posses H.; z relativnim stavkom: disce, quae censet amicus H. poslušaj nasvet dobrega prijatelja; elipt.: discebant enim fidibus antiqui (sc. canere na strune brenkati) Ci.; z abl. instrumenti: d. armis Sen. rh.; z adv.: d. Latine Q.

2. spozna(va)ti, prepozna(va)ti: d. venientum vultūs V., crimine ab uno disce omnes V., haec ut certis possemus discere signis V., d. nectaris sucos H., me peritus discet Hiber Rhodanique potor H.; occ. (jur.) causam discere Ci., Q. zadevo spozna(va)ti, z zadevo seznaniti (seznanjati) se, o zadevi poučiti se: causam d. ab (ex) aliquo Ci., Q. po kom spozna(va)ti.

3. (i)zvedeti: ut quidem didici ego Pl., quae didici, dixi omnia Pl., quod ex pluribus testibus priore actione didicistis Ci., haec ubi rex didicit O., quod ubi primum didicit Demaratus Iust.; z ACI: Pl., Ci. ep., discit … Litaviccum ad sollicitandos Aequos profectum (esse) C., quos cum tantā celeritate venire rex didicisset Iust.; z odvisnim vprašanjem: hoc quam nihil sit, ex multis civitatibus didici Ci. sem izvedel, vem (logični pf.), a quo disceret senatus, quantum in Etruria belli esset L.

4. = docēre učiti: falsa discentes Amm.

Opomba: Pt. fut. disciturus: Ap. ap. Prisc.; sup. discitum navaja Prisc., sicer ni izpričan.

disputātrīx -īcis, f (disputātor) dialektičnorazpravljalna: etiam disputatrix virtus erit Q.; subst. (= ἡ διαλεκτική, sc. τέχνη) dialektika (spretnost v razgovoru o znanstvenih vprašanjih): Q.

dissideō -ēre -sēdī (—) (dis in sedēre) „narazen sedeti“, od tod

1. ločen, oddaljen biti: Cl., omnem … sceptris (dat.) terram quae libera nostris dissidet externam reor V., quantum Hypanis Veneto dissidet Eridano Pr., ab omni dissidet turba procul Sen. tr., qui partitis dissederat ante maniplis Sil.; occ. raz(po)tegnjen biti: si toga dissidet impar H. če je toga poševno potegnjena, inaequalia dissident supercilia, supercilia dissidentia Q. narazen stoječe (naspr. constricta).

2. pren.
a) (o bitjih) ne skladati se, ne strinjati se, drugače misliti, drugačnega mnenja biti: de re una dissident, de ceteris congruunt Ci., cum Cleanthe dissidet Chrysippus Ci., me non cum homine solere, sed cum causa dissidere Ci., homines nobiles ita dissident a nobis animo et voluntate Ci., dissidere re, non verbis Ci.; pesn. z dat.: dissidens plebi Virtus H.; occ. (v sovražnem pomenu) spreti se, v sporu (neslogi) biti, nesložen biti, navzkriž si biti: cum is tribunus plebis capitali odio a Q. Pompeio … dissideret Ci., cum Octavio conlega Cinna dissedit Ci., non consiliis solum et studiis, sed armis etiam et castris dissidebamus Ci., dissidebat ab eo Eumenes N., dissidet hostis in Arminium et Segestem T. je razcepljen v Arminijevo in Segestovo stranko; pesn.: Medus infestus sibi luctuosis dissidet armis H. je razcepljen v stranke; abs.: Ph., quod … dissideat interim miles T. je uporen, mox dissedit (sc. a Iulia) Suet.; brezos.: propter quos (histriones) dissidebatur Suet.
b) (o stvareh, poseb. o abstr.) ne ujemati se, razlikovati se, upirati se, nasprotovati (si), navzkriž si biti: scriptum a sententia dissidet Ci., cum corporis partes inter se dissident Ci., iracundia dissidens a ratione Ci., temeritas a sapientia dissidet plurimum Ci., opiniones inter se dissidentes Ci., cupiditates inter se dissident Ci., sensus (mnenja) dissidentes N., voluntas scriptoris cum scriptore dissidet Corn., dissidet (je polno protislovij) et variat sententia O., fama a fide dissidet O., feritas dissidet a studiis tuis O., ambitio dissidens Ph. uporna, non dissidet a voce gestus Q.

distō -āre (distitī: Boet.) (—) „narazen stati“, od tod

1. (krajevno) vsaksebi biti, oddaljen biti (med seboj ali drug od drugega): tam distantibus in locis positae (res) Ci., sidera … multum inter se … distantia Ci., quantum summae fossae labra distarent C., octoni ordines ducti ternos inter se pedes distabant C., trabes binos pedes inter se distantes C., castra modico inter se distantia intervallo L., manipuli quindecim, distantes inter se modicum spatium L., iamque fere medius Titan venientis et actae noctis erat spatioque pari distabat utrimque O., arbor … haud longis iam distat aquis Val. Fl., grana ciceris ex spatio distanti missa Q., in ora ac parte terrarum ab huiusce terrae … continuatione distantium Ci., castra Cleopatrae non longo spatio ab eius castris distabant C., imago … distare ab speculo tantum semota videtur Lucr.; z abl.: foro nimium distare Carinas iam grandis natu queritur H., sol ex aequo metā distabat utrāque O., distat idem (acc. = isto razdaljo) utrāque terrā O.; z dvojnim abl.: quam (urbem) Sangarius amnis praeterfluit, pari intervallo Pontico et Cilicio mari distantem Cu.

2. pren.
a) (časovno) narazen biti, drug od drugega oddaljen biti, odmaknjen biti: quantum distet ab Inacho Codrus H., spatio distantia longo tempora O., Zeuxis atque Parrhasius non multum aetate distantes Q., non multum inter se distantium tempore oratorum ingens proventus Q., haud multum distanti tempore T.
b) razlikovati se, različen biti; abs.: quamquam vocabula idem valere videbantur, tamen, quia res differebant, nomina rerum distare voluerunt Ci., in verbis distantibus, distantibus ex locis Q.; s praep.: multum inter se distant istae facultates longeque sunt diversae Ci., quae duo genera non multum inter se distant Q., quantum distet argumentatio tua ab re ipsa atque a veritate Ci., sordidus a tenui victu distabit H., quantum ferrata distet ab arca sacculus Iuv., quantum … distant a morte silentia vitae? Sil.; z abl.: moribus enim et legibus distant (civitates) Q., ut eo distare prooemium ab epilogo credam, quod … Q.; pesn. z dat.: scurrae distabit amicus H., paullum sepultae distat inertiae celata virtus H., pulchraque et exactis minimum distantia miror H. Pogosto brezos. distat (z odvisnim vprašanjem) razlika je, različno je: ut distare aliquid … videatur, utrum … an Ci., distat, sumasne pudenter an rapias H., stultitiāne erret, nihilum distabit, an irā H., nam clarus an obscurus, … parens liberorum an orbus sit, plurimum distat Q., distat enim, quae sidera te excipiant Iuv.

dīvīnus 3 (dīvus)

1.
a) božji, božanstven: Pergamum divina manu munitum Pl., numen, animal d. Ci., animos hominum esse divinos Ci. božjega izvora, omnia divina et humana violare Ci. vse, kar je božjega in človeškega, divinum ius et humanum Ci. ali divina atque humana iura Ci. ali divina humanaque iura C. ali humana atque divina iura Fl. ali ius divinum humanumque Cu. naravno in državljansko pravo, res divina Pl., Ter., Ci., N., V., Suet. ali res divinae Ci. služba božja, bogoslužje, sveto opravilo, daritev, žrtvovanje, res divinae pa včasih tudi
b) = nauk o naravi, naravoslovje, „fizika“ (naspr. res humanae nauk o človeku, nravoslovje, etika): sapientia … est … rerum divinarum et humanarum … scientia Ci., scientia divinarum humanarumque rerum Sen. ph. (= humanorum divinorumque scientia Sen. ph.), de rebus divinis maxime dicunt Q., ut oratoris vita cum scientia divinarum rerum sit humanarumque coniuncta Q.
c) = naravno pravo (naspr. res humanae pisano [pozitivno] pravo): Ci., Icti.; ope divinā C., d. decus, d. tela V., d. aura, urna H., origo L., scelus L. zoper bogove, stirps, semen O.; adv. dīvīnē po božje, kakor bog: nunc tu divine huc fac adsis Sosia Pl. Subst. dīvīnum -ī, n
a) α) božje: nihil divino divinius Sen. ph. β) bogoslužna daritev, žrtvovanje: neque suum neque publicum divinum pure faciet L.
b) božanstvenost: Ap. (De magia lib. c. 56).
c) v pl. α) božje reči: miscendo humana divinis L. β) božje lastnosti: Homerus … humana (človeško slabost) ad deos transferebat; divina mallem ad nos Ci.

2. (večinoma pesn.) od boga (božanstva) navdahnjen, preroški, vedeževalen: tu mihi divini quidquam creduis Pl., divinus spiritus mentis Ci., animus appropinquante morte … est divinior Ci., mens divinior H., instinctis divino spiritu vatibus Q., cum ille potius divinus fuerit N. poln višjega navdiha, vedež, divini pectoris carmina Lucr., d. carmen, d. poëta V., vates H., divine praesensa Ci. po božjem navdihu; z gen.: divina futuri sententia H., imbrium divina avis imminentum H. naznanjajoča … plohe. Subst.
a) dīvīnus -ī, m prerok, vedež(evalec), videc: Ca., Col., falli sperat Chaldaeos cetrosque divinos Ci., adsisto divinis H., divine tu, inaugura, … L.
b) dīvīna -ae, f prerokinja, vedeževalka: Petr.
c) dīvīnum -ī, n prerokovanje, vedeževanje: divini potens ali divini sciens Ap. (tudi kot iuxtapositio divinipotens, divinisciens).

3.
a) božanski, božansko lep, sijajen, veličasten, izvrsten, neprimerljiv, izreden, čudovit: Plato Ci., divinus ille vir, d. homo in dicendo, divini hominis Africani mors Ci., genere hominum … paene divino Ci., Cn. Pompei divinum consilium Ci. ep., divina studia Ci. najplemenitejše delo, tum … illas caelestīs divinasque legiones … comprobastis Ci., o divina senatus admurmuratio Ci., d. fides, virtus, domus Ci., nihil ratione divinius, divinior causa, dona divinissima Ci., divine … Plato escam malorum appellat voluptatem Ci., divinus orator, nitor loquendi, d. eloquentia, facultas eloquendi, natura, species, testimonia Q., quae M. Tullius in Oratore divine ut omnia exsequitur Q., d. tomacula Iuv., d. apparatus Fl.
b) v cesarski dobi cesarjev vzdevek = božanski, (pre)vzvišen: domus Ph. prevzvišena = cesarska rodbina, mens Eutr., indulgentia Icti.

4. medic. d. morbus (ἱερὰ νόσος) božjast (= božja oblast): Ap.

domina -ae, f (dominus)

1. gospodinja: Kom., Pr., Mart. idr., servi ad dominam rem detulerunt Ci., famulae dominaeque O., turpis dominae consuetudo cum servo Q., d. cauponae ali tabernae Cod. I. krčmarica.

2. occ.
a) gospa, oblastnica, kot vzdevek poseb. boginj: dominam potentem (sc. Venerem) superā donis V., currum dominae (sc. Cybeles) subiere leones V., tu Veneri dominae plaude O., per dominae Iunonis dulcia iura Pr.
b) poklas. gospa (dama) iz kraljeve ali cesarske rodbine: Suet., rati actum esse de dominis Cu.
c) soproga, zakonska žena: dominam Ditis thalamo deducere V., inque meam … dominam convertite vultus O.
č) pesn. = ljubica: furor in dominam bracchia movit O., dominam tenero detinuisse sinu Tib., dominā abire meā Pr., aliquid durum quaerimus in dominam Pr.
d) klas. le pren. gospodarica, vladarica: Fors d. campi Ci., humanarum rerum d. Fortuna Ci., haec (iustitia) … una virtus omnium est domina et regina virtutum Ci.
e) pesn. atrib. = preoblastna, veleoblastna: desiderium dominae urbis (sc. Romae) Mart.; manus dominae O., in hasta domina Iuv., (gl. dominus -ī, 3, f). — Sinkop. domna -ae, f: Ven. (od tod šp. donna, it. dona).