Franja

Zadetki iskanja

  • per-rīmōsus 3 (per in rīmōsus) ves razpokan, poln razpok, razjeden, draskav: Varr. (?).
  • per-timeō -ēre (per in timēre) zelo se bati, biti zelo preplašen, biti ves (za)prepaden: non pertimentes ullam perturbationem Vulg.
  • prae-trepidus 3 (prae in trepidus) zelo tresoč se, od tod

    1. zelo (močno, divje) utripajoč: cor Pers.

    2. metaf. zelo plah, zelo boječ, ves tesnoben, ves v strahu, ves v skrbeh, ves prestrašen, zelo strašljiv: non modo invisus ac detestabilis, sed praetrepidus quoque atque etiam contumeliis obnoxius Suet., urgentibus aliis super alios nuntiis Romam praetrepidus rediit Suet.
  • prae-viridis -e (prae in viridis) ves (čisto) zelen: fontium [aqua] sub [arcu]bus petraei[s paene] stat im[mobilis] stagni mo[do] colore praeviridi Front.
  • racēmus -ī, m (pravzaprav „kopasto nagneteno plodovje“; domnevno predindoev. sredozemska beseda; starejše razlage jo povezujejo s skr. rāsiḥ kup, množica, gr. ῥάξ, ῥώξ, gen. ῥαγός grozd, jagoda)

    1. (grozdova) pentlja, (grozdni) pecelj: fert uva racemos V., lentis uva racemis Ps.-V. (Copa), dependent racemis ut uvae … Plin.

    2. sinekdoha (vinska) jagoda in ves grozd: H., Pr., lecti de vite racemi I.; tudi o viniki: raris labrusca racemis V.; o bršljanu: Plin.

    3. meton. grozdni (vinski) sok, maščina, vino ali mošt: mixta (sc. aqua) nullis racemis O.
  • sēmi-plēnus 3 (sēmi in plēnus)

    1. napol (na pol) poln, polpoln, ne ves poln, ne docela poln: scrobes COL

    2. occ. napol popoln, (le) napol polnoštevilen, (le) napol z vojaki (mornarji) oskrbljen: naves CI., stationes L., legio VELL., semiplenum eum (sc. actum) significans PRISC., elocutiones SERV.; subst. pl. n.: ut semiplena dicendo cogat et interrogare et avidius audire Troianos SERV.
  • semper, adv. (iz *sem = ἕν (prim. semel) in per skozi (prim. parum-per) = „venomer“)

    1. zmerom, zmeraj, vsevdilj, vedno, vselej, venomer, ves čas, nenehno, kar naprej; večinoma pri glag.: PL., TER., CA. idr., hoc ego semper optabam ab dis immortalibus CI., id hodie quoque publice semper refectum manet L. redno, vento semper rubet aurea Phoebe V.; v skrajšanih stavkih tudi pri adj.: o mea frustra semper verissima auguria CI., avidam ulteriorum semper gentem L., semper mustum PLIN.; atrib. pri subst. (izpeljanih iz glag.) = nenehen, stalen, veden, trajen, neprestan, vsakokraten, večen: PL., TER. idr., ego pacis semper laudator CI., Hasdrubal pacis semper auctor L., omnes Siciliae semper praetores CI.

    2. od nekdaj, od zdavnaj: semper tuum, nuper meum, semper verna PLIN. IUN.; semper okrepljen z adv. cottidie, perenne, adsidue idr. ali adj. adsiduus, omnis: ea mihi cottidie ... semper supplicat PL., lucrum ut perenne vobis semper suppetat PL., ne semper ... adsidue agendi sint mihi TER., cum ruri adsiduus semper viverit CI., assiduis uvida (sc. rura) semper aquis O., ibi semper omne vitae spatium famula fuit CAT.; tako tudi semper et ubique PETR., Q., SUET.
  • sempiternus 3 (semper; morda nam. *semper–ternus; prim. ae-ternus iz aevi-ternus) vedno trajajoč, nenehen, stalen, veden, trajen, neprestan, nepretrgan, neprenehen, neprenehljiv, večen: PL., TER., VARR., AP. idr., ignis Vestae perpetuus et sempiternus CI., cursus stellarum CI., memoria amicitiae nostrae CI., tempus, animus, odia, vincula CI. Adv. sempiternē vedno, nenehno, vsevdilj, ves čas, stalno, trajno, neprestano, nepretrgoma, neprenehoma, večno, od vekomaj: ECCL., populoque ut faustum sempiterne sospitent PAC. AP. NON.; adv. acc. n sempiternum vedno, za vselej: quod tibi sempiternum salutare sit PL.; adv. abl. n. sempiternō vedno, za vselej: ego mihi haec monimenta sempiterno posui quae cepi CA. FR., ut quadringenta impendat, non sentiet patrimonium illius, et sempiterno nominabitur PETR., ea (sc. materia) et in terra obruta et in aqua conlocata permanet sine vitiis utilis sempiterno VITR., per quos (sc. cardines) pervolitat sempiterno caelum VITR.
  • serviō -īre -īvī in -iī -ītum (servus)

    I.

    1. služiti, biti služabnik, biti suženj, biti zasužnjen, sužnjevati, robovati; abs.: nunc quidem etiam servio PL., quod servibas (gl. opombo spodaj) liberaliter TER., non solum vincietur, sed etiam serviet CI., qui ... libertate caret ... serviet aeternum (pren.) H.; z dat.: AP. idr., iustum est tuus tibi servus tuo arbitratu serviat PL., ea (sc. puella) serviebat lenoni impurissimo TER., venire in eum locum, ubi parendum alteri et serviendum sit CI., servire regi humiliter, aliis superbe imperare L., P. Terentius Afer Carthagine natus servivit Romae Terentio Lucano senatori SUET., Phrygio servire marito V. (pikro ) = poročiti se z možem Frigijcem; z apud: tam ille apud nos servit, quam ego nunc hic apud te servio PL., si quis apud nos servisset ex populo foederato seseque liberasset CI.; z notranjim obj.: servitutem servire biti (živeti) v popolni sužnosti: tu usque a puero servitutem servivisti in Alide PL., quorum maiorum nemo servitutem servivit CI., qui (sc. cives) servitutem servissent L.; z dat. (pri kom): servitutem servire huic homini optimo PL.; z apud: ego haud diu apud hunc servitutem servio PL.; v pass.: servis paucioribus serviri SEN. PH. pustiti se streči manjšemu (le majhnemu številu) sužnjev.

    2. occ. (politično) komu služiti, sužnjevati, robovati, hlapčevati, biti pokoren, biti podložen, tlačaniti: populum Romanum servire fas non est CI., nulla est tam stulta civitas, quae non iniuste imperare malit quam servire iuste CI., hac tempestate serviundum aut imperitandum S. FR., cum sine muris per octingentos prope annos liberi fuissetis muris ... vincti per centum annos servistis L., maiores eorum servire populo Romano quam imperare aliis maluerunt CI., hac (sc. libertate) omnes carere, sive regi sive optimatibus serviant CI., neque Athenas victas Lacedaemoniis servire poterat pati (sc. Alcibiades) N., frustraque erit illa (sc. Cleopatra) minata, servitura suo Capitolia nostra Canopo O.

    3. metaf. (o neživih subj.)
    a) imeti na sebi služnost (servitút), biti obremenjen s služnostjo (servitútom): ICTI. idr., omnia (sc. praedia), quae serviebant CI., eae (sc. aedes) serviebant CI.
    b) rabiti, služiti komu za, kot kaj, pri čem: tabulata gallinis servire debent COL., chartis serviunt calami PLIN., domus ... serviet domino non minori PLIN. IUN.

    II. pren.

    1. služiti, biti na voljo komu, biti v službi koga, ugoditi (ugajati), ustreči (ustrezati), narediti (delati) po volji koga, komu, zadovoljiti (zadovoljevati) koga: tibi servio atque audiens sum imperi PL., res ... publica, si loqui posset, ageret mecum, ut, quoniam sibi servissem semper, numquam mihi ... ut iam mihi servirem CI., servire populo CI., amicis diligentissime N., servire amori aliorum CI., auribus Vari C. govoriti Varu po godu, universis civibus TIBERIUS AP. SUET., siquid adhuc igitur vivi, Germanice, nostro restat in ingenio, serviet omne tibi O., honor ... servītus ab illa mihi AUG. izkazana; pesn.: semper ... ab ineunte adulescentia tuis servivi servitutem imperiis et praeceptis, pater. ... Meum animum tibi servitutem servire aequom censui PL.

    2. čemu ustreči (ustrezati), preda(ja)ti se čemu, vda(ja)ti se čemu, (po)skrbeti za kaj, prizadevati si za kaj, gnati, poganjati se za čim, truditi se za kaj, delati na čem, pri čem, za kaj, vso pozornost posvetiti čemu, ves trud (vso pozornost) obrniti (obračati) na kaj: commodis alicuius TER., CI., utilitati salutique CI. EP., valetudini CI. EP., vitae necessitatibus, aetati alicuius, posteritati, personae (igrati svojo vlogo, držati se svoje vloge), dolori suo, cupiditatibus, iracundiae, alicuius amori flagitiosissime, pecuniae, rei familiari maxime, vectigalibus CI., famae CI. EP., N., existimationi (alicuius), gloriae, laudi et gloriae, laudi existimationique CI., dignitati N., gratiae S., domi voluptatibus, hic pecuniae servitis S., suo etiam privato compendio serviebant C., servire bello C. storiti vse, kar vojna zahteva, paci N., aut belli aut pacis artibus VELL., quaestui ac reditibus COL.; brezos.: ut communi utilitati serviatur CI., ut non brevitati servitum sit, sed venustati CI.

    3. vda(ja)ti se čemu, v kaj, ravnati po čem, v skladu s čim, vesti (obnašati) se po čem, v skladu s čim, prilagoditi (prilagajati, prilagojevati) se čemu: rei TER., rumori PL., incertis rumoribus C., tempori CI., temporibus callidissime serviens N. okoliščinam (razmeram), glede na okoliščine (razmere).

    Opomba: Sinkop. obl. servisse, servissem itd. (= servivisse, servivissem itd.): CI. idr.; impf. servībās (= serviēbās): PL., TER.; fut. servībo itd.: PL., TER.
  • siccus 3, adv.

    1. suh, izsušen, posušen (naspr. (h)umidus,(h)umens): loca CA., arena, litus V., agri H., regio CU., solum Q., siccior Libya AMM., horreum siccissimum COL., loca siccissima, pars siccissima SEN. PH., sicci oculi H., PR., SEN. PH., Q., MART. = lumina sicca TIB. ali siccum lumen LUCAN. suhe oči = brez solz (solza), genae O., SEN. TR. ali siccus aerumnas tuli SEN. TR. brez solz (solza), ora (usta) CU., palatum LUCAN., pedibus siccis currere super aequore O., cibi CELS. suhe jedi = jedi brez mastne začimbe, panis PLIN. suh = brez priloga (npr. brez surovega masla), urna H., lignum V. trden, jedrnat, carinae H. na suhem (kopnem) stoječe, pocula TIB. prazne, sitis O. ki se ne da ugasniti, vox O. iz suhih ust, vulnera LUCAN., spolia ... non sanguine sicca suo PR., cuspis STAT., enses SEN. TR., aquae MART. led, sneg, tussis CELS. suh = brez izbljuvkov, ut sicce stabuletur (sc. bos) COL.; (o vremenu) suh, brezdežen (brezdeževen), nedežen (nedeževen): dies H., annus COL. ne premokro, tempora TIB., caelum (podnebje) PLIN., nubes LUCAN., hiems O. brez snega, ver PLIN., auster PLIN., aquilones LUCAN.; pesn.: fervores O. sušeča; (o ozvezdjih, zvezdah) suh, brezoblačen, jasen: signa O. = magna minorque ferre ... utraque sicca O. Veliki in Mali medved ... oba suha (ker nikoli ne zaideta v morju), canis PR., luna PR., PLIN.; z gen.: sicci stimulabant sanguinis enses SIL. ne omočeni s krvjo; subst. siccum -ī, n suho, kopno, kopnina (naspr. (h)umidum): AP. idr., rostra tenet siccum V., in sicco V., PR., PLIN., in sicco hibernare L.; pl. sicca -ōrum, n suhi kraji, suha zemlja, suh svet, suhotína: quae in siccis provenit PLIN., ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit Q.

    2. metaf.
    a) suh, (še) trezen, (še) tešč: siti sicca sum PL., dicimus integro sicci mane die, dicimus avidi H., qui circum compita siccus … currebat H. še tešč; occ. α) žejen, od žeje koprneč: cum ego sum siccus PL., nimis diu sicci sumus PL., siccus, inanis sperne cibum vilem H.; meton. trezen, vzdržljiv, vzdržen, zmeren: AFR. AP. NON., PL. idr., castrum ... consilia siccorum an vinulentorum ... CI., siccis omnia nam dura deus proposuit H., siccus ac sobrius (naspr. ebrius et vomitans) LUC. FR., PETR., SEN. PH. β) le ob suhem živeč, skope hrane vajen, stradajoč, subst. stradač, starejše žličnik: accedes siccus ad unctum H.
    b) mrzel, hladen, brezčuten, brezsrčen, trdosrčen, brez ljubezni: puella (naspr. uda) O., MART., medullae PR.
    c) praznoglav, puhloglav, neolikan, neizobražen, neveden, omejen, zabit: sicci omnino atque aridi pueri SUET.
    d) (o telesu) prost (brez) sluzi (nahoda, odvečne tolšče, zabuhlosti idr.) ves zdrav, prav zdrav, zdrav kakor riba, krêpek, krepák, kremenit, trden, strumen, čvrst: mulier PL., PETR., puella ore sicco CAT. brez slin, corpus (naspr. (h)umidum sokovito) CELS., corpora sicciora CAT., PLIN.; pren. (o govoru in govorniku) trezen, jedrnat, strnjen, preprost, neokrašen, nenakičen, neokinčan, brez okrasja: nihil erat in eius oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum CI., dicendi genus Q., sint licet illa non satis interum sicca et severa Q., oratio sicca et recondita GELL., (sc. Attici) sani et sicci dumtaxat habeantur CI., Asinius adeo durus et siccus T., Attice dicere, id est quasi sicce et integre CI.
  • solli-citus 3, adv. (sollus [stlat.] = totus in adj. pt. pf. glag. ciēre)

    1. (fizično ali politično) močno (silno) razgiban, zganjen, vznemirjen, vzbujen, vzburjen, razburjen, vzburkan, razburkan: Hispaniae armis sollicitae S. fr., arma sollicitata O. vneto vihteno (sukano), ut mare sollicitum stridit refluentibus undis V., utile sollicitae sidus utrumque rati O. sem in tja gnani (podeni), aër sollicito motu iactatur Lucr. (sollicito motu = močno, silno). — Klas. le

    2. metaf.
    a) (duševno) vznemirjen, nemiren, vzburjen, razburjen, ves v skrbeh, poln skrbi, poln bojazni, navdan s skrbjo (bojaznijo), zaskrbljen, tesnoben, boječ se, napet, obtežen, otožen, žalosten; o duši, srcu: cor Afr. ap. Prisc., animus Ci., anxius animus aut sollicitus, suspensus animus et sollicitus Ci., animi solliciti H., mens Cu., mentes O., pectus O., amor omnis sollicitus atque anxius Ci. ep., omnis expers curae, quae scribentis animum … sollicitum … efficere posset L.; o osebah: ante sollicitus eram et angebar Ci. ep., aliquem sollicitum habere koga vznemirjati, nadlegovati, obremenjevati, težiti prizade(va)ti komu veliko (česa): me mea forma habet sollicitum, sollicitos patronos habent Pl., omnīs sollicitos habuit Ter.; pa tudi = koga (u)žalostiti: Ci. ep.; sollicitum hostem ad lucem tenere L. v nemirnem naporu (v strahu) držati, sollicitiorem hominem neminem puto fuisse Plancius in Ci. ep., tristiores sollicitioresque divitibus Sen. ph., communicato enim imperio sollicitior tu, ille securior factus est Plin. iun.; o živalih: pecus Mart., equi O. plašni, lepus O. bojazljivi, canes O. buden, čuječ, budno pazeč, canes, sollicitum animal ad nocturnos strepitus (ob … hrupu) L. Konstrukcije: z gen.: sollicitus futuri Sen. ph. v skrbeh za prihodnost; z dat.: corpori vestro Vulg. za … telo; z abl. causae: sollicita civitas suspicione Ci., maestus ac sollicitus morte Tigelli H.; s praep.: ex hoc (sc. dolore) sollicita est Ter., video vos de meo periculo esse sollicitos Ci., sollicitum esse de verbis Q., sollicitior circa lites Q., nec sum in hoc sollicitus Q., ne necesse sit unum sollicitum esse pro pluribus Ci., aut pro vobis sollicitor aut pro me securior T., non magnopere sollicitus pro anima Gell., sollicitus propter difficultatem locorum L., propter Iudaeos Vulg.; tako tudi: tot meā soli solliciti sint causā Ter., fiduciam vestri causā sollicito mihi tribuite Ap., sollicitus consul et propter itineris difficultatem et eorum vicem, quos praemiserat L. za usodo onih … ; z odvisnim vprašanjem: mirifice sum sollicitus quidnam de provinciis decernatur Ci. ep., quam sum sollicitus, quidnam futurum sit! Ci. ep.; z ut: Sen. ph. ali z ne (kot za glag. timendi): quae (sc. mater) cruciatur et sollicita est, ne eundem (sc. filium) paulo post spoliatum omni dignitate conspiciat Ci., legati Romanorum … solliciti, ne Aetoli partis alicuius animos ad Antiochum avertissent L., dimittit … sollicitum, ne ditior aut formae melioris meiat eodem H., sollicitus … Solon, ne … parum rei publicae consuleret Iust.; s quod: sollicitus, mihi quod cras surgendum sit mane H.; z inf.: tempora sollicitus litis servasse Sil., venenum praesentarium comparare sollicitus Ap. skrbno misleč na to, da bi …
    b) o neživih subj. in abstr. α) pass. nemiren, vznemirjen, poln skrbi, plašen, otožen, žalosten: sollicita manu (sc. epistula) solvitur H. s tresočo se roko, in vita omnia semper suspecta atque sollicita Ci., causa, quae maxime augere atque sollicitam habere nostram aetatem videtur Ci., sollicita nox, pax L., sollicitam hiemem agere L., sollicitum aliquid laetis intervenit O., sollicita senecta O., vita H., sollicitā voce O. s plašnim glasom, prece H., O. s plaho prošnjo, illorum brevissima et sollicitissima aetas est, qui … Sen. ph., eloquentia non in (zaradi, za) verba sollicita Q. β) act. skrbi prizadevajoč, vznemirjajoč: amor Ci. ep., amores V., cura O., curae Stat., sollicitior cura Amm., dolor, metus, timor, via O., sollicito carcere dignus eras O., sollicitae opes H., sollicitus pudor Mart. γ) poznolat. = nevaren, nezanesljiv, sumljiv: solutio, iniectio Cael. Adv. sollicitē

    1. zaskrbljeno, otožno, žalostno, plašno: Sen. ph., sollicite laeti funduntur Sil.

    2. skrbno, skrbljivo, prizadevno: Dig., sollicite custodire Sen. ph., petere, recitare Plin. iun., disserere, quaerere Gell., sollicitius et intentius tui me quam mei excipiunt Plin. iun., sollicitius custodire honorem Plin. iun., sollicitius fovebatur Amm., sollicitius cavere aliquid Ap., sollicitissime cavendum est in docendo superbiae vitium Aug., sollicitissime agitur Sen. ph., urbis annonaeque curam sollicitissime semper egit Suet.
  • statim, adv. (stāre)

    1. stoje, stoječki, trdno, nepremično (na mestu stoječ): qui rem cum Achivis gesserunt statim Enn. ap. Non., quin statim rem gerat Pl., statim stant signa Pl., quod natura statim respuit Ci.; occ. stalno, neprestano, neprenehno, nenehno, vsevdilj, ves čas, redno: talenta argenti bina statim capiebat Ter. leto za letom, delaborat cum statim puer Afr. ap. Non., vectigalia legerunt vestra et servantur statim Acc. ap. Char., officiis inferialibus statim factis Ap. Klas. le

    2. metaf. z mesta, na mestu, takoj, nemudoma, prècej, pri (tej) priči, zdajci: Sen. ph., Sen. tr., Suet., Fl. idr., de se ter sortibus consultum dicebat, utrum igni statim necaretur an in aliud tempus reservaretur C. Balbutium venenum bibisse statimque mortuum esse Ci., statim in colles regredi S., principio anni statim res turbulentae L., statim curiā, deinde Italiā deiectus T.; s praep.: statim a prima luce Col., a prima statim maturitate Plin., statim post civilia bella Suet.; v zvezi s temporalnimi stavki statim ac (atque) ali statim quam Icti., statim ut, statim simul ac, statim cum brž ko, prècej ko, takoj ko: statim ut deposuimus, sensi … Ci., statim se iturum, simul ac ludorum apparatum iis tradidisset Ci. ep., Verres simul ac tetigit provinciam, statim Messana litteras dedit Ci., sex sestertia si statim dedisses, cum dixti mihi Mart.; z abs. abl.: statim Catone absoluto Ci., hostium navibus captis statim ex classe copias suas eduxit N.
  • stupeō -ēre -uī (—) (najbrž iz indoev. kor. *stup- suvati, biti, udariti in z udarcem omamiti; prim. lat. stuprum, gr. τύπτω tolčem, udarjam, τύπος udarec, vtis, τυπάς -άδος tolkač, kladivo)

    1. biti negiben, biti tog, biti drevén, biti odrevenel, (o)dreveneti, biti okorel, okore(va)ti, biti okrepel, biti otrpel, otrpevati, biti (ves) trd, otrde(va)ti: Sen. rh., Sen. ph. idr., cum hic semisomnus stuperet Ci., mater ad auditas stupuit ceu saxea voces O., stupentia membra Cu., torpescunt stupentque pallentes Plin.; metaf. (o neživih ali abstr. subj.) obstati, zasta(ja)ti, ustaviti (ustavljati) se, poleči (polegati) (se), pomiriti (pomirjati) se, umiriti (umirjati) se: Petr., Sen. tr. idr., stupuit Ixionis orbis O., stupuerunt verba palato O., stupuerunt flumina brumā Val. Fl., unda, quae stupet pigro lacu Mart. stoječa voda, (sc. vini natura) ad frigus stupet tantum Plin. se le strdi, postane gosta, stupente ita seditione L.

    2. metaf.
    a) biti ves omrtvel (oslabel, otrpel), omrtvelega (oslabelega, otrplega) duha biti (imeti): quantum stupere atque frigere Caecilius nisus est Gell.
    b) biti omamljen, biti osupel, biti (ves) iz sebe, osupniti, (o)strmeti, biti (ves) prevzet nad kom ali čim; abs.: animus lassus curā confectus stupet Ter., haec cum loqueris, nos stupemus Ci., dum stupet obtutuque haeret defixus in uno V., admiror, stupeo Mart.; z abl.: Sen. tr. idr., dum (sc. animi) exspectatione stupent L., stupet Albius aere H., illis carminibus stupens … belua centiceps H., cum stupet insanis acies (sc. oculorum) fulgoribus H., stupens novitate Q., hac tam saeva dominatione stupentibus omnibus Iust.; z in z abl. (ob pogledu na koga ali kaj): stupet in Turno V., qui stupet in titulis et imaginibus H., stupere in ducibus Val. Fl.; z ad (ob čem): stupere ad supervacua Sen. ph., ad raptus Mart.; occ. občudovati kaj, čuditi se čemu; z acc. (po gr. skladu): Val. Fl., Petr., Aug. idr., pars stupet innuptae donum exitiale Minervae V., stupere plena horrea Plin. iun., superbi regis delicias Mart.; z ACI: Prud., novum terrae stupeant lucescere solem V., stupet ipse Latinus … inter se coiisse viros V. Od tod
    a) adj. pt. pr. stupēns -entis strmeč, osupel, prevzet: Fl. idr., quae cum tuerer stupens Ci., attoniti et stupentibus similes Cu.; z loc.: tribuni capti et stupentes animi L.
    b) gerundiv stupendus 3 občudovanja vreden, osupljiv: virtutibus et vitae meritis stupendus Val. Max.
  • sūdōrus 3 (sūdor) poteč (znoječ) se, ves poten (znojen): corpus Ap.
  • summa -ae, f (subst. f. adj. summus)

    1. najvišje mesto, prvo mesto, prvenstvo: solus summam habet hic apud nos Pl., qui (sc. equites Romani) vobis ita summam ordinis consilique concedunt, ut … Ci. prvo mesto v stanu in pri posvetovanju.

    2. (pri računanju, štetju, številjenju) skupno število, vsota, seštevek, skupni znesek, ves znesek, izid, rezultat, súma, fácit: quanta istaec hominum summast? Septem milia Pl., summa litium Ci., summa omnium fuerunt ad milia CCCLXVIII C. vseh skupaj je bilo … , quarum omnium rerum (= quorum omnium hominum) summa erat capitum Helvetiorum milia CCLXIII … C., summam subducere ali facere ali conficere Ci. ves znesek povze(ma)ti, kaj sešte(va)ti, addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat Ci.; pren.: omnem meorum maerorum summam edictavi tibi Pl., rationibus subductis summam feci cogitationum mearum omnium Ci. ep., propositā vitae eius velut summā partes singillatim … exsequar Suet., summa summarum Pl., Lucr., Sen. ph. ali summa summaï (= summae) Lucr. vsota vseh vsot, glavna posledica vsega (tega), glavni posledek vsega (tega); occ.
    a) denarna vsota, novčna vsota, denarni znesek, denar: Ph., Plin. idr., de summa nihil decedet Ter., pecuniae summa praegrandis Ci., parvula summa Sen. ph. neznatna vsota, vsotica denarja, summam pecuniae augere L. ponudbi dodati, hac summā redempti L., creditor totius summae Q., actorem summarum … in cubiculum vocavit Suet.
    b) množica, mnoštvo, grmada, starejše mnóž: mali, praedae Ci., summa copiarum L.

    3. metaf.
    a) vrhunec dovršenosti, vrhunec popolnosti, dovršenost, popolnost: ad summam operis perducere Q., huic studium et incrementum dederit utilitas, summam ratio et exercitatio Q., cum existimem … nec ad ullius rei summam nisi praecedentibus initiis perveniri Q.
    b) glavna stvar, glavna točka, glavna vsebina, glavni predmet, bistvo, poglavitni smoter, zadnji namen, cilj in konec: in hoc summa iudicii causaque tota consistit Ci., leges autem a me edentur non perfectae … , sed ipsae summae rerum atque sententiae Ci., lectis rerum summis L., summa universi belli L., querelarum L., postulatorum L. glavne terjatve, propositorum Iust., epistulae Cu., hoc caput, … haec belli summa nefandi V. cilj in konec.
    c) celota, skupnost, celotnost, vkupnost, celokupnost, skupek, obseg, obsežek: virium Cu., summā omnia constant O. v vsem, vitae summa brevis H. celota = vsa doba kratkega življenja, pertinet ad summam Q., summa exercitūs C. vodstvo vse vojske, vrhovno vodstvo vojske, vrhovno poveljstvo nad vojsko, summa belli C., N. vodstvo vse vojne, vrhovno poveljstvo v vojni, summa imperii C. vrhovno poveljstvo (poveljništvo), nadpoveljstvo, summa imperii maritimi (na morju) N., summa imperii custodiae N. vrhovno nadzorstvo nad jetniki, unius summa imperii Iust. celotnost vladarstva, summa (omnium) rerum ali rerum summa vrhovno vodstvo vseh stvari, poseb. vojne, vsa oblast, najvišja (vrhovna) oblast: ad te summa solum … omnium rerum redit Ter., is, qui summam rerum administrabat Ci., alter (sc. imperator) libere ad summam rerum consulere debet C., quorum (sc. principium) ad arbitrium iudiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat C. zadnja odločitev pri posvetovanju in dejanju, rerumque summa ad Antipatrum defertur N., de summa rerum decernere L. ali certare T., rerum consule summae O. za vesoljni svet; včasih je summa rerum = skupni položaj, splošni položaj: consilium de summa rerum Beryti habitum T.; discrimen summae rerum L. vse državne blaginje, poscit summam sceleris T. vrhovno vodstvo, summa victoriae C. popolna odločitev; haec summa est; hic nostri nuntius esto V. to je skupek (obseg) mojega naročila; ad summam nihil proficere Ci. ali nihil in summam proficere T. v vsem, nihil proficere in summam belli L. ali pacis T. v vsem za vojno (mir), glede na vojno (mir) ne opraviti (doseči) ničesar. Adv.
    a) ad summam Ci. v vsem, skratka, sploh;
    b) in summā Ci., Plin. iun., T. v vsem, (v)obče, skratka, sploh; poznolat. in summa = naposled: in summa victus occumbit Iust.
  • ūs-que, adv. (prim. ūs-piam in quis-que) „vseskozi“

    1. (samostojno, časovno) venomer, vedno, nenehno, nepretrgoma, neprestano, neprenehoma, ves čas: Ter., Pr., Mart. idr., ferrum usque sequens pressit O., nomen patris usque vocantem comprendit O., iuvat usque morari V., illa usque minatur V., poenas dedit usque H., undique totis usque adeo turbatur agris V.; usque dum Kom., Ca., H. ali usque … donec Pl. ali usque … quoad Varr., Ci. dokler (ne): usque … dum terra labores praebuit V., mihi usque curae erit, quid agas, dum quid egeris, sciero Ci. ep.; usque quāque (gl. quāque in ūsque-quāque).

    2. usque ni praep., ampak stoji pri drugih praep. in tudi adv. in določa izhodišče
    a) časovno (tam) od, izza, iz: augures omnes usque a Romulo Ci., usque ab heroicis temporibus Ci.; z adv.: inde usque repetens Ci. = če pomislim nazaj prav do tiste dobe;
    b) krajevno tam od, tam iz: usque a mari supero Romam proficisci Ci., usque a rubro mari N., usque ex ultimā Syriā navigare Ci., usque a Capitolio plausus excitatus Ci.; adv. vrinjen: ab usque Pachyno V.

    3. za določitev smeri
    a) časovno (vse) do, prav do: usque ad hanc aetatem N., usque ad nostram memoriam S., usque ad vesperum Pl., C., usque ad solis occasum C., usque ante diem XVI Cal. Dec. Ci., usque ad extremum vitae diem Ci., usque ad Darei mortem Cu.; pri adv.: usque adhuc dozdaj (do zdaj), doslej, to tega časa (trenutka), dosihdob: Acc. fr., Ter., Ci., Suet. idr., cessatum usque adhuc Pl. doslej vedno; nunc usque še zdaj, še sedaj, dosihdob: Amm.; usque quaque (gl. ūsque-quāque).
    b) krajevno (prav, vse) tja do, tja v, noter do, noter v, skozi do: usque ad castra C., ad imum usque solum O., admorunt oculis usque sub ora faces O. prav pod … , usque ad Numantiam misit C., usque in Pamphiliam Ci., usque sub Orchomenum O. prav pod orhomensko obzidje, trans Alpes usque Ci. tja čez Alpe; adv. pesn. vrinjen: Protei ad usque columnas V.; nam. praep. stoji usque pri
    a) časovno = tako dolgo, tako dolgo … da, dokler (ne): usque eo se tenuit Ci., usque eo ferrum retinuit, quoad est renuntiatum N.;
    b) krajevno = tako daleč: usque eo legiones admovit, ut barbari discedere non possent Hirt.; α) pri quō αα) = do koder: Dig., emissario uno, qui subeat, usque quo placuerit Plin.; αβ) = dokler (ne): ranam coicere in aquam, usque qua ad tertiam partem decoxeris Varr.; β) pri quā βα) = kolikor, ker: ab occidente litora Esseni fugiunt, usque qua nocent Plin. ββ) metaf. = do te mere, tako zelo: familiaris est factus usque eo, ut … Ci., usque eo despexerunt, ut ne quaerere quidem laborarent N., difficultate rei frumentariae affecti usque eo, ut frumento caruerint C.; v enakem pomenu tudi usque adeo: usque adeo pertimuerat Ci.; pri mestnih in krajevnih imenih (na vprašanje kam?) praep. seveda odpade: usque Romam voces referebantur Ci., ire usque Tarentum H., profectus Tarsum usque Ci., viam Appiam Brundisium usque pecuniā operire T.; od tod izvira pesn. in poklas. occ. raba adv. usque kot praep. = (tja) do: usque Iovem O., corpora usque pedes carbaso velant Cu.; praep. zapostavljena: corpus usque harena penetraverat Cu., Thessaliam usque Plin.; tudi časovno: usque somni tempus, usque quintum diem Cels.

    4. z določitvijo izhodišča in smeri = od … do
    a) časovno: ab initio usque ad hoc tempus Ci.
    b) krajevno: a pulmonibus usque ad os intimum Ci.

    5. (v drugih primerih)
    a) s praep. (vse) do: usque ad ravim poscam Pl., te in pistrinam dedam usque ad necem Ter., hoc malum usque ad bestias perveniat Ci., adsenserunt omnes usque ad Pompeium Plin. iun. do Pompeja = razen Pompeja, mansit … usque ad eum finem, dum … Ci.
    b) pri tako dolgo … da, dokler (ne): familiaris est factus usque eo, ut … Ci.
    c) kot praep. do: usque sudorem, usque sanum corpus Cels.
  • vīvidus 3 (vīvere)

    1. življenje kažoč, poln življenja, ves živ: vividaque in tenero palmite gemma tumet O., vivida tellus Lucr., corpus Plin. iun.; occ. (o kipih, slikah) zvesto posnet po naravi, po originalu, (zgovorno, živo) podoben, kakor živ: signa Pr., cera Mart. voščena podoba, Martis imago Cl.

    2. metaf. duševno živ, živahen, isker, ognjevit, pogumen, odločen, stanoviten, krepkodušen, krepkovoljen, krepek (krepak), čil, svež, bister ipd.: pectus L., ingenium L., Val. Max., bello vivida virtus V., vividus Umber (sc. canis) V., vis animi Lucr., animi Plin. iun., animus, eloquentia, odia, senectus T., carmen, epigrammata Mart., vividior spiritus Val. Max., vividius merum Mart. močnejše. Komp. adv. vīvidius živahneje, urneje, hitreje: fortius atque vividius potuisse dici non videntur Gell., cum tribuno milites universi perterrefacti vividius, quam venerant, remearent ad muros Amm.
  • absūmō -ere -sūmpsī (-sūmsī) -sūmptum

    I.

    1. docela porabiti (porabljati), (po)trošiti (naspr. parĕ,re): lumina (oculos) in fletūs Cat., duodecim milia in congiarium militum absumpta sunt Cu., absumptae in Teucros vires V., viribus absumptis O., purpura, quae teritur (se obnosi), quae absumitur L. se oguli, ungula in ungues absumitur O. preide v ...; occ. použi(va)ti, zauži(va)ti: vina H., mālis ambesas mensas ali membra V. z zobmi raztrgati, absumptis frugum alimentis L., humorem solis radii absumunt Plin., popijejo; pren.: satietatem amoris abs. Ter. naužiti se ljubezni (dosita).

    2. pren.
    a) (po)tratiti, zapraviti (zapravljati), pognati: rebus maternis atque paternis fortiter absumptis H., pecuniam libidine aut aleā abs. Sen. ph.
    b) (čas) (po)tratiti, (po)trošiti, prebiti, preživeti (preživljati): absumo decipioque diem O., dies aliquot ibi frustra abs. L., tempus dicendo Ci. ali consultando L., quattuor horas dicendo L., diem segni navigatione L., biduum morando Cu., dies cunctatione absumitur T.

    — II.

    1. (po)grabiti, uničiti (uničevati), v pass. tudi = (iz)giniti: incendium domos absumpsit L., penates ignis absumpsit Sen. ph., curā absumitur Ter., corpus clade horribili absumptum extabuit Cl. (prevajajoč Sofoklov verz), Carthaginem flammis absumi sinere L. pustiti, da Kartagina zgori, lacrimis absumitur omnis O. ves gine od solz, classe vi tempestatis prope absumptā Suet., bis anno absumi umbras, absumpta hac observatione (znak) Plin.

    2. pren. pokonč(ev)ati, ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati), (od)vzeti, jemati, (o boleznih, smrti) pograbiti, ugrabiti (ugrabljati), pob(i)rati: me absumite ferro ali animam quocumque leto V., plus hostium fuga quam proelium absumpsit, plures fames quam ferrum absumpsit, multos pestilentia absumpsit L., nisi mors eum absumpsisset L., alii alio leto absumpti L., sin absumpta salus V. (od)vzeta, izginula; vzrok smrti v abl.: multi mortales ferro ignique absumpti sunt L. mnoge ... je vzel ogenj in meč, absumi gurgitibus L. (sloveni act. z glag. požreti!), absumi morbo S., T. ali fame, pestilentiā, veneno L. ali febrium vi Amm. poginiti (poginjati), umreti (umirati) za čim, ali act.: bolezen, lakota ... pobere (pomori) koga; abs.: iamiam absumor Acc. fr., avunculus nuper absumptus erat L. je umrl, od tod: absumptus est Pl. izgubljen je, po njem je, tako tudi: absumpti sumus Pl.
  • adeō, adv. (ad in adv. abl. eō)

    1. krajevno (le predklas.): do tja(kaj), tako daleč: surculum artito usque adeo, quo praeacueris Ca. vtakni tako daleč, kakor ...; od tod pren.: adeo res rediit Ter. je prišla tako daleč, do tega.

    2. časovno: dotlej, tako dolgo: usque adeo non credere, dum victor dare terga subegit V., scitis omnes usque adeo hominem in periculo fuisse, quoad scitum sit Sestium vivere Ci.

    3. pren.
    a) s primerjavo vzporeja dvoje stvari z ut ali quasi (le pri Pl. in Ter.) prav v tej meri ... kakor, prav tako ... kakor: ille eam rem adeo sobrie ... accuravit, ut alias res est impense improbus Pl., gaudere adeo occoepit, quasi cui cupiunt nuptias Ter.
    b) stopnjuje pri adj., adv., glagolih in subst., večinoma s konsekutivnim stavkom: do te mere, v tej meri, tako zelo, tako: Pl., Ter., O., Cu., Q., adeo perterruerunt, ut Persae non castra, sed naves petierint N., adeo inopia est coactus Hannibal, ut ... Galliam repetiturus fuerit L., adeone hospes es huius urbis, ut ... Ci., nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit H., non adeo virtutum sterile saeculum, ut non et bona exempla prodiderit T., ego numquam adeo astutus fui, quin, quidquid possem, mallem auferre potius in praesentiā Ter.; od tod (z nikalnico) adeo non, adeo nihil tako malo: qui adeo non tenuit iram, ut ... diceret L., haec dicta adeo nihil moverunt quemquam, ut legati prope violati sint L., adeo non sustinebant, ut contra ... pedem referrent L. Včasih je konsekutivni stavek zamolčan: non obtunsa adeo gestamus pectora V. (da bi tega ne vedeli). Adeo vpeljuje tudi stavke: Cu., Q., T., adeo prope omnis senatus Hannibalis fuit L. tako vdan je bil Hanibalu skoraj ves senat. V zvezi z nikalnico ali zanikanim izrazom (stopnjujoč kakor nedum) = kam pa (še), nikar (da), tem manj: ne viderant quidem Miletum, adeo Xerxi non potuerunt prodere Cu., ne tecta quidem urbis, adeo publicum consilium numquam iniit T. Redkeje s komparativnim stavkom: id adeo, ut mihi demonstratum est, sic vos ex me cognoscite Ci.
    c) celo, marveč: quae si magna atque adeo (ali celo) maxima vobis videbuntur Ci., si damnatus eris, atque adeo cum damnatus eris Ci., ad Apronii quaestum sive adeo (ali bolje rečeno) ad praedam Ci., nihil hercle, aut, si adeo (če že res kaj), bidui est haec sollicitudo Pl.
    č) adv. se zapostavlja kot naslonka (prim. gr. γέ) prav, vprav: hinc adeo nobis est via V., haec adeo (ταῦτά γε) speranda fuerunt V., iam ad. V., Val. Fl., Sil., nunc ad. (νῦν γε) Pl., Ter., V., inde ad. Ter., sic ad. (οὕτως γε) V., Sil., Gell., vix ad. V., unquam ad. Pl., nuper ad. Gell., tako tudi ergo adeo exspectate leges Ci.; poudarjajoč števila in lastnosti: tres adeo ... soles eramus V. cela tri leta, nec sum adeo informis V. tako hudo grd.
    d) zlasti, posebno (poseb. z zaimki): Kom. idr., id adeo, si placet, considerate Ci., teque adeo ... inibit V., (adeste) dique deaeque omnes ... tuque adeo ... Caesar V.; v napredujočem pripovedovanju: quinque adeo urbes tela novant V., ver adeo frondi nemorum, ver utile silvis V.
  • alius, alia, aliud (prim. alis, alter)

    1. (izmed mnogih) drugi (alter = drugi od dveh): alius vir erat L., Labeonem seu quem alium arbitrum Ci., augur „alio die“ dixit Ci. (stalno besedilo, s katerim so avgurji prelagali komicije), me alii metus atque aliae curae moverunt Ci., Caesar ad Lingonas litteras... misit, ne eos frumento neve alia re iuvarent C., sibi esse in animo... iter per provinciam facere, propterea quod aliud iter haberent nullum C., alia omnia, et alia multa, et multa alia, et alia plura (plurima) Ci.; neutr. aliud in pl. alia subst.: ut, etiam si aliud melius fuit, tamen legatorum reditum exspectetis Ci., aliud commodi Ci., aliud praecipui Ci., ad alia properare L. k drugi snovi, k drugemu predmetu, si alia desint L. če bi mu primanjkovalo druge snovi, in aliis gloriari licet L. v drugih rečeh, et alia amplius A. in še več drugega, animum ad alia detorsit T. k drugim rečem; acc. neutr. pl. adv. = v drugem, za drugo, sicer: alia sanctus S. fr., et alia clarus T. tudi sicer že slaven. Distributivno: apud alium prohibet dignitas, apud alium ipsius facti pudet Ter. pred enim — pred drugim, an aliud Romae aequum est, aliud in Sicilia? Ci. to — kaj drugega, alii vestrum anseres sunt, alii canes Ci. eni — drugi, aliis indignum, aliis ridiculum videbatur Ci. enim — drugim (tem — onim); alius se večkrat ponavlja: si... neque alium pudor, alium cogitatio, alium satietas deterreret Ci., proferebant alii — purpuram, tus alii atque odores, gemmas alii et margaritas, vina nonnulli Graeca Ci.; ret. premenjevano: alii — reliqui Ci., alii — quidam L., quidam — alii Plin., alii — pars ali pars — alii S., alii — plurimi N., alii — partim N., alius — alius — plerique C., alias — alias — quasdam (nonnullas) Ci., alios — alios — raros quosdam Ci., alii — alii — aliqui Plin., quidam — alii — aliqui Plin.; alii (kot prvi člen) včasih izpuščen: virgis caedi (sc. alii), alii securi subici L.; aliud — aliud deloma — deloma, nekaj — nekaj: aliud tuā gratiā, aliud nostra Ci. ep., toda: aliud est maledicere, aliud accusare Ci. kaj drugega — kaj drugega; alternativno, včasih recipročno: Romani alius alium hortari S. drug — drugega, cum alius alii subsidium ferret C. drug drugemu, tako tudi: alius alii exprobrantes L., alius alii occursantes Cu., alius ex alio causam tumultus quaerit C. drug drugega; a večinoma nerecipročno: alium alio pacto Pl. tega tako, onega drugače, vsakega drugače, fecerunt alii alia Ci. ti to, oni ono, alius alios homines complexus est Ci. ta tega, oni drugega človeka, vsak drugega človeka, alius ex alia navi C. ta iz te, oni iz one (druge) ladje, legiones aliae in alia parte resistunt C. ena (ta) tu, druga (ona) tam, alios alio tempore producere Ci. tega ob tem, onega ob onem času, aliud alii numeratur (natura) Ci. temu to, onemu ono, enemu to, drugemu ono, aliud alio melius Ci. eno bolje od drugega; alius post alium S. drug za drugim, exstructis (nubibus) aliis alias super Lucr., alius super alium L. ali super alios alii L. ali alii super alios Sen. ph. drug nad drugim, alia super alia ausus L. drugo za drugim, prodigia alia super alia L., Saturninus... tibi apud me gratias aliis super alias epistulas agit Plin. iun. s pismom za pismom; aliud ex alio malum Ter. zlo za zlom, coepi... aliam rem ex alia cogitare Ter. stvar za stvarjo, dicam, verum ut aliud ex alio incidit Ter. ali aliud ex alio mihi occurrit Plin. iun. (od tod elipt.: ut aliud ex alio [sc. mihi occurrit ali incidit] Ci. ep.), me cotidie aliud ex alio impedit Ci. ep., cum rerum causas alias ex aliis aptas... videt Ci. vzrok za vzrokom, alias ex aliis nectere moras L.; qui interitus quaeque ex alio in aliud vicissitudo Ci., nos alia ex aliis in fata vocamur V.; alius v zvezi s svojimi tvorjenkami: alius aliorsum it Pl. ta sem, oni kam drugam, aliis aliunde est periculum Ter. temu od tod, onemu (drugemu) od kod drugod, alii aliunde coibant L. nekateri od tod, drugi od ondod, iussit alios alibi fodere L. ene (te) tu, druge tam, illi alias aliud sentiunt Ci. zdaj to, zdaj ono, alias alios deos venerari Ci. zdaj ene (te), zdaj druge (one). Kakor, kot sloví v trdilnih primerjalnih stavkih predklas. in v vzorni prozi atque (ac) ali et: illi sunt alio ingenio atque tu Pl., quicumque aliarum atque senatus partium erant S., hi longe alia ratione ac reliqui Galli bellum gerunt C., lux longe alia est solis ac lychnorum Ci., alia atque antea sentire N., non enim alia causa est aequitatis in uno servo et in pluribus Ci.; v nikalnih stavkih quam, nisi, praeter: ut eam (rem publ.) defendentem occidere non aliud sit quam oppugnantem rerum potiri Ci., multas hereditates nulla alia re quam bonitate consecutus N., me nihil aliud nisi ratio belli movet Ci., nec quidquam aliud est philosophia... praeter studium sapientiae Ci., nec tela iam alia habebant praeter gladios L.; podobno: cum aliud, praeterquam de quo rettulissent, decemviri prohiberent (= non sinerent) L.; redkeje nadomešča omenjene členice abl. comparationis: edicto vetuit, ne... alius Lysippo (= quam Lysippus) duceret aera... H., neve putes alium sapiente bonoque beatum H., quod si accusator alius Seiano foret Ph.; v manj vzorni prozi stoji quam tudi v trdilnih stavkih: Plin. iun., si adempta provincia alii quam Mario traderetur S., simulando aliud quam parabatur L.; nam. quam abl. comparationis: quod est aliud melle Varr., in (poklas.): valde alius ab: Aug. — Pomni (po gr. οὐδέν posnete) okrajšane izraze: nihil aliud nisi ali (od L.) nihil aliud quam, quid aliud quam (ki jim je dostaviti agere ali facere v primernem času) nič drugega kakor, kaj drugega kakor = (edino)le, zgolj: tribunatus Sestii nihil aliud (sc. egit) nisi meum nomen causamque sustinuit Ci. ni storil nič drugega, kakor da je pazil ... = je pazil le na moje ime, nihil aliud (sc. egit) quam bellum paravit N. = pripravljal se je zgolj na vojno, hostes... nihil aliud (sc. faciunt) quam... citato agmine abeunt L., quibus quid aliud quam admonemus cives vos eorum esse L., quid est aliud (sc. quam hoc, quod tu facis) librarium Bruti laudare, non Brutum? Ci. kaj je to drugega kakor hvaliti = ali se to ne pravi hvaliti...?

    2. occ. drug = drugačen: alium esse censes nunc me atque olim quom dabam? Ter., alium domi esse caeli haustum, alium lucis aspectum Cu.; alium facere aliquem koga (vsega) predrugačiti (spremeniti), v pass. alium fieri (ves) drug postati, (ves) se predrugačiti (spremeniti): quam cito alium fecisti me Pl., librum tibi daret, si totum alium faceres Ci. ep. če bi jo vso predelal, ibo, alius nunc fieri volo Pl., ita homines alii facti sunt Ci.; in alia omnia ire ali discedere Ci. ali transire Hirt. (o glasovanju v senatu) vse drugega mnenja biti = proti glasovati; alias res agere Ter., Ci. ali aliud agere Ci. ali alia omnia agere Plin. iun., tudi aliud curare Ter. ali alia curare Pl. druge (ne k stvari, ki se obravnava, spadajoče) stvari delati = ne paziti, ne biti pazljiv, ne pozorno poslušati; facis, ut alias res (sc. facere) soles Pl. to ti je podobno, podoben si, da bi kaj takega storil; tako tudi: pariter hoc atque alias res (sc. facere) soles Pl.

    3. drugi = preostali (ὁ ἄλλος): ex aliis (Gallis) ei (Diviciaco) maximam fidem habebat C., sacra diis aliis Albano ritu, Graeco Herculi facit L., plures (equites) in officio mansere; aliud vulgus... arma cepit T.; manj natančno, kadar se dodaja nov pojem = poleg tega drugi, siceršnji: an tenebras Orci visat..., an pecudes alias divinitus insinuet se Lucr., plaustra iumentaque alia L., uxor materque regis et alius feminarum grex Cu., inde alias animas... deturbat,..., simul accipit alveo... Aenean V.

    4. (redko = alter) drugi (od dveh): duas leges promulgavit, unam... aliam C., duo Romani super alium alius corruerunt L., duo reges, alius alia via... civitatem auxerunt L. eden po tej, drugi po drugi poti, pater alius Plin. iun. drugi oče; posebno pri lastnih imenih, rabljenih apel.: ne quis alius Ariovistus regno potiretur T., alius Cicero Val. Max., alius Nero Suet.

    5. drugi = bližnji, sočlovek (naspr. ipse): Ci. (De orat. II, 211). Od tod

    I.

    1. adv. abl. sg. fem. aliā (sc. viā) po drugi poti: Pl., Fl., Dig., non alia nisi per Thraciam reverti L., equites alii alia in civitates suas dilapsi sunt L. ta po tej, oni po drugi poti.

    2. adv. abl. sg. neutr. aliō
    a) (kam) drugam: profectus al. fueras Ter. kam drugam si hotel iti, kam drugam si bil namenjen, confer te al.: habes hortos ad Tiberim Ci., decurrens al. H., al. traducere aliquem L., Romam aliove quo mitterent legatos L. Distributivno: penetrare alio sonitus alioque saporem cernimus e suco, alio nidoris odores Lucr.; alternativno: alius alio Ci., L. ta sem, oni tja, aliud alio dissipavit Ci. to sem, ono tja, aliunde alio Sen. ph. od tod tja, nihil alio atque alio spargitur Sen. ph. sem in tja.
    b) h komu (čemu) drugemu, na koga (kaj) drugega, v (kak) drug namen: suum animum al. conferunt Ter., a te causam regiam al. transferebant Ci., de Chelidone reticuit, al. responsionem suam derivavit Ci., al. properare S., translatos al. maerebis amores H., hoc longe al. (vse kam drugam) spectabat atque videri volebant N., plebem nusquam al. natam quam ad serviendum L. za nič drugega kakor..., non al. datam summam quam in emptionem Suet., quo al. nisi ad nos socios confugerent? L. Distributivno: hic alio res (familiaris), alio ducit humanitas Ci. sem... tja; alternativno: si alii alio trahant res L. ti sem, oni tja, vsak na drugo stran.

    II. adv. acc. pl. fem. aliās (prim. forās)

    1.
    a) (časovno) drugikrat, drugič, ob drugi priliki, sicer: et alias et in consulatus petitione vincebar Ci., sed haec alias pluribus; nunc ad institutam disputationem revertamur Ci., facete is quidem, sicut al. Ci. kakor sicer, consilio numquam alias dato H.; redkeje o relativni sedanjosti: et saepe alias et maxime censor saluti rei publ. fuit Ci., neque tum solum, sed saepe alias N., alias imperare soliti, tum... Cu., raro al. L., non al. L. sicer ne (nikoli), semper al. Suet. sicer vedno (vselej). Distributivno: non potest quisquam alias beatus esse, alias miser Ci. kdaj — drugikrat = zdaj — zdaj, alias — plerumque Ci., interdum — alias Ci., alias — saepius (aliquando) Plin.; alternativno: atque alias alios venerari solemus Ci. zdaj tega, zdaj onega, alii sunt alias Ci. ep. so zdaj takšni, zdaj takšni, so zdaj te, zdaj one misli, alias aliud Ci. zdaj to, zdaj ono, alias in aliam rem Ci., alias aliter Ci. zdaj tako, zdaj drugače.
    b) sicer (ne glede na čas): pomum ipsum alias non manditur Plin., Homerus multus al. in admiratione Circes Plin.

    2. (načinovno, za nikalnico) sicer, drugače, na drug način: Icti., non alias quam simulatione mortis tutior Cu. na noben drug način kakor..., non al. indoluisse Caesarem, quam quod T. sicer ne..., razen ker... = iz nobenega drugega vzroka, non al. magis, quam adversus beluas Ci. za nič drugega bolj kakor zoper...

    3. (krajevno) v drugo smer, (kam) drugam, (kje) drugje: quod si... flumen alias fluere coeperit G. (Dig.), si alias aditum non habeat Paul. (Dig.), primum quod nusquam alias tam torrens fretum... Iust.; pren.: alias (= aliorsum) accipere leges Ulp. (Dig.) v drugem smislu (drugače) razumevati.

    Opomba: Nenavadni gen. sg. se nadomešča z alterīus, pogosto tudi dat. sg. z alterī. Nalične tvorbe: gen. sg. masc. aliī: Ca. ap. Prisc., Varr., gen. sg. fem. aliae: Ci., L., Lucr., dat. sg. masc. aliō: Pl., Sen. ph., dat. sg. fem. aliae: Pl.