Franja

coniūngō -ere -iūnxī -iūnctum

I. skupno v en jarem vpreči (vpregati): boves Ca., et biiungum prius est, quam bis coniungere binos Lucr. dvovprega je starejša od štirivprege.

— II. pren.

1. (krajevno) strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti, skleniti (sklepati), spojiti (spajati): Tib., coniungere dextras ardebant V. desnice si podati, naves c. Cu.; z abl. instrumenti: Cels., Suet., Pan primus calamos cerā coniungere plures instituit V., columellas capreolis inter se c. C., turres pontibus c. C. med seboj povezati z mostički. S kom ali s čim?
a) z dat.: Vitr., Cu., Dig., navi onerariae alteram c. C. sklopiti, dextrae c. dextram V. roke si podati, v roke si seči, victricemque petunt dextrae coniungere dextram O., c. pauca huic commentario Hirt. malo pridejati = knjigo nadaljevati, castra castris L. tik tabora tabor postaviti, castra oppido C., aedifica moenibus L. tik zraven zidovja zgraditi, Commius equum coniungit equo Quadrati Hirt. postavi konja ob bok konju (Kvadrata).
b) s cum: Lucr., epistulam cum altera Ci. ep., hunc montem murus circumdatus … cum oppido coniungit C., Uxiorum gentem cum Susianorum satrapea c. Cu. V pass. biti v zvezi, stikati se s čim, držati se česa: qui (portus) in exitu coniunguntur C., haec insula … ponte cum oppido coniungitur C. ta otok je z mostom povezan z mestom.

2. (časovno) (z)vezati, spojiti (spajati): noctem diei C. noč dnevu pridati = pozno v noč marširati; podobno: tristibus dictis atrocia facta c. T. doda(ja)ti, nox eadem necem Britannici et rogum coniunxit T., abstinentiam cibi c. T. še naprej gladovati, consulatus c. Suet. brez prestanka konzulsko čast imeti.

3. (v razmerah in položajih) združiti (združevati), zediniti (zedinjati), priklopiti (priklapljati); predvsem
a) o vojaškem združevanju: coniuncto exercitu Caesar Gomphos venit C. s skupno (združeno) vojsko; s cum: eas cohortes cum exercitu suo coniunxit C.; z dat.: oppidanos sibi c. Hirt., arma Sidicinis finitimis c. L.; refl.: ut paulatim sese legiones coniungerent C., cum se cum Bibulo coniunxisset C., se Hannibali c. L.; med.: ne tantae nationes coniungantur C., cum aeque coniungi possent L.; potem
b) o kakršni koli osebni zvezi: dedecus est nostrum … te coniungens Ci., inter nos naturā coniuncti et consociati sumus Ci., non dubito, quin … res publica nos inter nos conciliatura coniuncturaque sit Ci. ep., Milonem sibi c. C., socium fallere, qui se in negotio coniunxit Ci. ki je stopil v kupčijsko zvezo, coniungi foedere Teucris V.; poseb. o prijateljski, ljubezenski ali sorodstveni zvezi: Cat., Pr., optimum quemque hospitio atque amicitiā c. Ci. ep., me tibi studia communia coniunxerant Ci. ep., se tecum affinitate coniungi cupit N., multos sibi familiari amicitia c. S.; tudi zakonsko zvezati, v zakon združiti, poročiti: filias suas alicuius filiis matrimonio L., feminam sibi matrimonio L., aliquem matrimonio secum Cu., aliquam sibi iusto matrimonio Suet., nec te c. curas O., c. se cum aliquo O. (o nevesti), exin Poppaeae coniungitur T.
c) o abstr.: c. cum probro privato imperii dedecus Ci., eius salutem cum communi salute Ci., quem ego cum deorum laude coniungo Ci. privzemam v slavo, c. prioribus sequentia Q., omnia vota in unum Petr.

4. (s proleptičnim obj.) iz dveh delov združiti, sestaviti: quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis coniunctus est Ci. ker je (Epikur = najvišje dobro) sestavljeno iz dveh vrst slasti; pren. z združevanjem skleniti (sklepati): c. Sabinorum coniugia Ci., conubia L., nuptiae non genere ac nobilitate coniunctae Cu., c. amicitiam Ci., societatem amicitiamque S., necessitudinem Ci., bellum …, quod coniungant reges potentissimi Ci. ki jo skupno vojujejo, cum amicis … c. iniuriam Ci. združiti se s prijatelji v krivične namene. — Od tod adj. pt. pf. coniūnctus 3, adv. -ē,

1. (krajevno) zvezan, spojen, združen, neločljiv, skupaj držeč se, skupaj (skupno): passibus coniunctis spatiari O. z združenimi koraki = skupaj, drug z drugim, c. bubilia Vitr., supercilia Suet. skupaj zrasle, coniunctis digitis nasci Icti., c. possessiones Icti., coniuncte de confirmatione … dicere Corn., si quando risus coniuncte re verboque moveatur Ci., coniuncte ferre ab aliquo promulgatas rogationes L.; pren.: si et sapere expetendum sit et valere, coniunctum utrumque magis expetendum est, quam sapere solum …, sapere separatum Ci. Adv. coniuncte (ret.) = v medsebojni zvezi, pogojno: c. videre rationem verborum Ci., c. efferre aliquid Ci. — Skladi: s cum: vita rustica disiuncta a cupiditate et cum officio coniuncta Ci., ea, quae coniuncta cum illis rebus sunt Ci. kar spada k temu, sublicae cum omni opere coniunctae C.; redk. s samim abl.: mendacitas aviditate coniuncta Ci., ratis coniuncta crepidine saxi V.; z dat.: officii praecepta coniuncta naturae Ci., simulatio vanitati est coniunctior quam honestati Ci.

2. occ. meječ s čim, držeč se česa, seseden; nav. z dat.: Dig., occupat coniunctam Cappadociae Paphlagoniam N., Macedonia Thraciae coniuncta Cu., theatrum coniunctum domui C., loca Caesaris castris coniuncta C., Vari castra muro oppidoque coniuncta C. naslanjajoč se na zid, regio coniuncta Oceano Hirt., balnearia coniuncta culinae Vitr., coniuncta tecta muro portisque L.; pren. (časovno) spojen, bližnji, naslednji: quae proelio apud Arbela coniuncta sunt Cu. kar je neposredno sledilo bitki; (o osebah): coniunctus … Sulpicii aetati P. Antistius fuit Ci. je bil Sulpicijev sodobnik, cui (Hortensio) eram aetate coniunctior Ci.

3. po sorodstvu, zakonu, prijateljstvu, mišljenju zvezan, prijateljski, veren, zaupen, bližnji: ubi tecum coniunctus siem Pl., quoniam in re publica coniuncti sumus Ci. ker smo somišljeniki v politiki, qui cum reo criminum societate coniunctus est Ci., cum eo … adeo coniuncte vixit, ut … N., hunc adeo dilexi, nullo ut cum homine coniunctius viverem Ci. ep., quocum coniunctissime et amantissime vixerat Ci., cum quo a condiscipulatu vivebat coniunctissime N.; animum atque animam dico coniuncta teneri inter se Lucr., ut nosmet ipsi inter nos coniunctiores simus Ci., tum et cum iis et inter se coniunctissimos fuisse M. Curium, Ti. Coruncanium memoriae proditum est Ci.; z abl.: Segestani non solum perpetua societate atque amicitia, verum etiam cognatione se cum populo Romano coniunctos esse arbitrantur Ci., propinqua cognatione coniunctus N., propinquitatibus adfinitatibusque coniuncti C., sanguine coniuncti S., coniunctissimus sanguine Vell., propinquitate, sanguine coniunctus Cu., homo coniunctissimus officiis, usu, consuetudine Ci.; z dat.: homo mihi coniunctus fidissimā gratiā Ci., quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior? Ci., intima familiaritate coniunctus Caesari N., tam coniuncta populo Romano civitas C. tako tesno povezana z rimskim ljudstvom, coniuncti sontibus, ei familiaritate coniunctus Cu., coniunctior illo nemo mihi est O.; redk. abs.: ipsum Pompeium coniunctum non offendit N., coniunctus an alienus Q.; pren. o prijateljstvu, sorodstvu idr.: quae fuit umquam amicitia consularium in nostra civitate coniunctior Ci. ep. zaupnejše (prim.: quod enim par amicitiae consularis fuit umquam in hac civitate coniunctius, quam fuimus inter nos ego et Cn. Pompeius? Ci.), civium Romanorum omnium sanguis coniunctus existimandus est Ci. vsi rimski državljani se morajo imeti za krvne sorodnike; pesn. (fem.) = zakonsko zvezana, omožena, poročena: dandaque opera, ut habeant (servi) … coniunctas conservas, e quibus habeant filios. Eo enim fiunt firmiores ac coniunctiores fundo Varr., o digna coniuncta viro O.; pren. (o vinski trti): si forte eadem est ulmo coniuncta marito Cat. — Od tod subst. coniūnctum -ī, n

1. kot govorna podoba = zveza, zevgma: et coniuncta quaeremus et genera et … Ci.

2. naravoslovno s čim zvezana lastnost: coniunctum est id, quod nusquam sine perniciali discidio potis est seiungi seque gregari Lucr.

conquīsītus 3, adv. -ē, gl. conquīrō.

cōnsalūtō -āre -āvī -ātum hkrati (skupaj, s kom vred) glasno pozdraviti (pozdravljati): laeti ergo et manantibus gaudio lacrimis consalutant eum Cu., cur sternuentīs consalutamus Plin., aliqui nomine quoque consalutare religiosius putant Plin.; qui cum inter se, ut ipsorum usus ferebat, amicissime consalutassent Ci.; z dvojnim acc.: quam … municipales … Volumniam consalutabant Ci. ki so jo vsi mun. pozdravljali kot Volumnijo, dictatorem eum legati consalutant L., c. uxorem ut Augustam Suet.; v pass. z dvojnim nom.: Pompeius Magnus e tota contione consalutatus est L. epit., cum deus undique consalutabor Sen. ph., Nero … imperator consalutatur T.; abs.: exercitus consalutant (sc. se) Fl.; (o eni osebi, ki pozdravlja): c. aliquem Petr., (Tiberius) populo consalutato circum templa deductus est Suet.; (o pticah): oscines corvi … aurorae facem consalutantes Sid.

cōnscendō -ere -scendī -scēnsum (cum in scandere)

1. skupaj stopiti (stopati) kam, skupaj iti kam, skupaj (z)lesti kam: nostri celeriter ad arma concurrunt, vallum conscendunt C., bis denis conscendi navibus aequor V. z 20 ladjami sem odjadral na odprto morje; occ.
a) (z)lesti na konja, zajahati ga: equos conscendendi equitibus spatium non erat L., cum prima in proelia iunctos conscendebat equos V., conscendunt in equos O.
b) stopiti (stopati) na ladjo, vkrca(va)ti se: mercatores e navi egressos terrere, conscendentes morari Ci. ko so se izkrcali …, vkrcavajoče se, equites conscendere in naves iubet C., c. in ratem Hyg., classem sub vesperum conscendit Auct. b. Afr., classem conscendit iussis gens Lydia divûm V., Pompeius navem frumentariam conscendit C., Ostiis navem c. Iust.

2. (od množice preneseno na posameznika) (z)lesti, povzpe(nja)ti se, stopiti (stopati) na kaj, (pr)iti kam: c. currum Lucr., Pr., Cu., currūs O., montes Cat., Pr., sol medium caeli conscenderat igneus orbem V. sonce se je bilo povzpelo do polovice svoje krožne poti = odbilo je poldan, c. aethera O., caelum O., Val. Max., scopulum V., tribunal Suet., c. in montem Petr., in aedem Gell. — Krajevno določilo je ali v loc. ali v abl.: c. Thessalonicae L., Epheso Ci., Pisis Ci. ep., tudi: c. a Brundisio Ci.; redk. na vprašanje kam? z adv.: anguis eo conscendit, ubi … Val. Max.

3. pren.
a) povzpe(nja)ti se do česa: miro gradu ad consulatum Val. Max., usque ad praefecturae praetorianae potentiam Aur., ad summa fastigia dignitatum Cod. Th.; s samim acc.: laudis c. culmen Pr. povzpeti se do višine hvalnice.
b) (v slabem pomenu) popeti se, zaiti v kaj: c. ad ultimum nefas Ps.-Q.

cōnscrībō -ere -scrīpsī -scrīptum

I.

1. (s prolept. obj.) spisa(va)ti, spisovati, pisati, napis(ov)ati: Vitr., Icti., volumen, testamenta Ci., quid attinet codicem conscribere? Ci. glavno knjigo voditi, c. librum de consulatu, orationem de furto Ci., edictum unius hominis causā conscriptum est Ci., edicta c. Suet., librum grandem verbis multis conscripsit N., epistula Graecis litteris conscripta C., c. tabellas L. pismo pisati, tabellae lepida conscriptae manu Pl., c. condiciones, foedus L., haec conscripta consignataque sunt L., stultam c. artem O., conscriptum lacrimis epistolium Cat.; occ.
a) abs., z de = pisati o čem: de quibus (viris) audivi et legi et ipse conscripsi Ci., c. de ratione dicendi Corn., de artibus Q.
b) z ACI: ut in ordinem se coactum conscriberet Suet. da je zapisal beležko (zabeležil), da …, omni personae quam dotem suscepisse cum marito conscribitur Cod. I. se zapiše.
c) (o zdravniku) zapis(ov)ati: pro salutaribus mortifera Ci.
č) načrta(va)ti, očrta(va)ti, narisati: imaginem (stavbni načrt) Stat.

2. (z zunanjim obj.) v kako listino, v kak imenik vpis(ov)ati ali zapis(ov)ati, popis(ov)ati: alicui latrones cogere et c. Pl., decrevit senatus, uti … consul sex milia familiarum conscriberet (namreč kot naselnike) L., ut collegia conscriberentur Ci., servorum dilectus habebatur … nomine collegiorum, cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur Ci., cum viderem … servos simulatione collegiorum nominatim esse conscriptos Ci., cum homines … palam conscribi centuriarique vidissem Ci.; occ.
a) vojake vpis(ov)ati, — nab(i)rati, v vojsko vzeti (jemati), vojaške oddelke ustanoviti (ustanavljati), osnovati (prim. scrībō): Caesar milites veteranos conscripsit Ci., c. exercitum tantum tam brevi tempore Ci., legiones C., L., Vell., Suet., voluntarios paucos milites L., omnes, qui arma ferre possent (vse za orožje sposobne) L., cohortes veteranas tumulti causā S., exercitum adversum aliquem Val. Max., exercitus se ipse conscripsit Val. Max., militem legere exercitumque conscribere Iust. S krajevnimi določili: Kje? ibi (sc. in Italia) duas legiones conscribit C., dum conscribitur Romae exercitus L., servorum exercitūs illum in urbe conscripturum fuisse Ci., duae legiones, quas proxime in citeriore Gallia conscripserat C. Od kod? e quorum (novorum civium) delectu trecentas amplius cohortes conscripserat Vell., ala equitum conscripta e Treviris T. nabrana v Treviru, conscripta ex Transalpinis legio Suet. Kam? conscriptae in Ciliciam legiones Suet., is … inter septimanos a Galba conscriptus T., inter nostros conscribi Vulg. — Od tod subst. pt. pf.: modo conscripti (sc. milites) C. vojaški novinci, regruti.
b) drž.pr. α) državljane v imenik državljanov vpis(ov)ati, v državljanske razrede uvrstiti (uvrščati), spreje(ma)ti: centuriae tres equitum conscriptae sunt L. so se ustanovile, convocabat tribūs …, Collinam (tribum) novam delectu perditissimorum civium conscribebat Ci.; poseb. o volitvenih spletkah: decuriasse Plancium, conscripsisse, sequestrem fuisse Ci. β) med nove senatorje vpis(ov)ati, odb(i)rati, v senat uvrstiti (uvrščati), spreje(ma)ti. Zadnji rimski kralj Tarkvinij Ošabni (Tarquinius Superbus) je v svoji krutosti pomoril mnogo senatorjev. Po njegovem begu l. 510 je baje Brut močno skrčeno število starešinstva izpopolnil z novimi senatorji, izbranimi izmed premožnejših vitezov: traditum inde fertur, ut in senatum vocarentur, qui patres (stari senatorji) quique conscripti (novi senatorji) essent L.; od tod (asindeton) nagovor ali naslov zbranega senata patres conscripti očetje in izbranci = zbrani očetje; pogosto v voc. pl.: Ci., S., L., potem tudi v drugih sklonih kot opis za starešinstvo, senat: Q., orant Siculi patres conscriptos ut … Ci., de me patres conscripti decreverunt, ut … Ci., patribus conscriptis parui Ci., patres conscripti … legatos in Bithyniam miserunt N.; celo v sg.: pater conscriptus repente factus est Ci. (šalj.) postal je kar senator; pesn. abs.: quod sit conscripti (= senatoris), quod iudicis officium H. —

II.

1. (na)pisati, (na)risati na čem, na kaj: signum sanguinis in sua fronte Lact.

2. popis(ov)ati, polno napisati: mensam vino O., parietes incendiorum deprecationibus Plin., tabula aënea conscripta litteris verbisque Graecis Suet. bronasta tabla z napisom, pisanim z grškimi črkami in v grškem jeziku; pren. (šalj.): stilis me totum conscribito Pl. popiši me = nabij me, da bom čisto progast.

Opomba: Sinkop. pf. conscrīpstī (= conscripsisti): Pl.

cōnsentāneus 3, adv. -ē (cōnsentīre) skladen, primeren, ujemajoč se, združljiv, ustrezen: rei publicae leges dare consentaneas Ci., consentanee narrare aliquid Hier. po resnici; z dat.: Corn., Q., Dig., Cod. I., mors consentanea vitae Ci., hae disciplinae, si sibi consentaneae esse velint Ci., his temporibus consentaneus genus litterarum Ci. ep.; vir vitā ac morte consentaneus (sc. sibi) Vell. enak si; s cum: quod quidem erat consentaneum cum illis litteris, quas ego Romae acceperam Ci. ep., consentanee cum natura vivere Lact. Pogosto cōnsentāneum est primerno je, naravno je, umno je, zlaga (ujema) se, pristoji; z inf.: illud quaero, quid ei … consentaneum sit dicere Ci.; z ACI: Plin., G., consentaneum est in iis inesse intellegentiam Ci.; z ut: neque sit consentaneum, … paedagogus una ut siet Pl. — Subst. cōnsentānea -ōrum, n ujemajoče se okoliščine: Ci.

cōnservātīvus 3, adv. -ē (cōnservāre) ohranilen, nanašajoč se na ohranitev: Boet.

cōnsīderātus 3, adv. -ē, gl. cōnsīderō.

cōnsīderō -āre -āvī -ātum (iz cum in sīdus, sprva o mornarjih, poljedelcih idr., ki opazujejo zvezde; prim. lat. sīderārī sončarico dobiti, dēsīderārī: desiderare et considerare a sideribus dici certum est Fest.)

1. opazovati, skrbno (natančno) motriti, ogled(ov)ati (si): trullam gemmeam diligentius c. Ci., faciem utriusque considerate Ci., pictores suum quisque opus a vulgo considerari vult Ci., cum vos considero, milites S., c. pallium diligentius Petr. (o kupcu), caelum Val. Max., sedebamus in puppi et sidera lucentia considerabamus Gell.; z ACI: cum pampinos et folia decĭdere considerassent Col. ko so bili zaznali; z odvisnim vprašanjem: num tamen exciderit ferrum, considerat, hastae O.

2. pren. duševno opazovati = (pre)motriti, premisliti (premišljevati), preudariti (preudarjati); abs.: ille se considerare velle (ait) Ci. ep.; z obj.: cum causam ipsam considero Ci., c. civitatum iura atque officia Ci., ex ipsius Chrysogoni iudicio Rosciorum factum consideremus Ci., cum res atque pericula nostra considero S., c. tempus anni Cels., se Ph. preskušati se, simul ipse qui suadet considerandus est T.; z odvisnim vprašanjem: Corn., Cels., Cu., Q., videas … et consideres, quid agas Ci., Cretam ad Gortynios venit, ut ibi, quo se conferret, consideraret N., cum considero, quae condicio vitae futura sit S., cum se consideraturum ..., quid faciendum sibi esset, dixisset L.; redk. s finalnim stavkom: Col., considerandum est, ne … temere desperet Ci.; s praep.: cum egomet nunc mecum in animo vitam tuam considero Ter., eos casus … mecum ipse (sam pri sebi) considerans Ci., considerate cum vestris animis (v svojem srcu) vosmet ipsi, ecquem putetis … Ci., nunc de praemiis consideremus Ci., his de rebus velim cum Pomponio consideretis Ci.; brezos.: quale sit id, de quo consideretur Ci. — Od tod

1. adv. pt. pr. cōnsīderanter preudarno, premišljeno, oprezno: c. et mansuete (agere) Val. Max.; neizpričan komp. cōnsīderantius pri Fr.

2. adj. pt. pf. cōnsīderātus 3, adv. -ē
a) (o stvareh pass.) premišljen, preudarjen: Cod. Th., nihil (feci) non diu consideratum Ci., factum … paulo minus consideratum Ci., c. tarditas, ratio bene c., consideratius consilium dare Ci. ep., illud verbum consideratissimum nostrae consuetudinis ARBITROR Ci.
b) (o osebah med.) preudaren, razborit, oprezen: Auct. b. Afr., Val. Max., Plin. iun., iudex lentus et consideratus Cu., tu, homo sapiens et considerate, quid dicis? Ci., quis consideratior illo? Ci., Quinctius fuit … una in re paulo minus consideratus Ci.; adv.: Atticus in Ci. ep., Col., considerate agere Ci., consideratius aliquid facere C., consideratissime aliquid facere Ci. ep., consideratius concordiusque bellum gerere L., consideratius loqui cum aliquo Suet.

cōnsiliārius 3 (cōnsilium) svetujoč: senatus Pl., amicus Pl., Fr., homines Gell., anima Ap., fulmen Sen. ph. ali fulgur Amm. (pri kaki nameri) svetujoč ali odsvetujoč. Od tod subst. cōnsiliārius -iī, m posvetovalec, svetovalec, svétnik, tudi prisednik v svétu ali na sodišču: tui convivae, consiliarii Ci., derisum esse credo hominem a suis consiliariis Ci., comite et consiliario eodem ad bellum uti posse L., unus e consiliariis Suet., alicui se offere consiliarium Suet.; s subjektnim gen.: consiliarii regis Ci. ep., Verris amici et consiliarii Ci., consiliarii iudicum Icti.; z objektnim gen.: c. caedis Vell.; z in in abl.: viginti sibi depoposcerat velut consiliarios in negotiis publicis Suet.

cōnsistō -ere -stitī (—)

A. intr.

I.

1.
a) sprva samo o množinskih pojmih (kakor kaže predlog) = skupaj stopiti (stopati), sestopiti (sestopati), skupno ustopiti (ustopati) se kam, namestiti (nameščati) se, postaviti (postavljati) se, v logičnem pf. = skupaj stati: iusserunt pronuntiare, ut (milites) in orbem consisterent C. da se naj postavijo v krogu, da naj stopijo v krog, hi proximi constitere L., (complures) circa eum constiterunt Cu., constitit in digitos extemplo arrectus uterque V., ubi constiterunt hinc Thisbe, Pyramus illinc O.; (o kolekt. pojmih): tota in illa contione Italia constitit Ci. se je sešla; occ. voj. skupaj postaviti (postavljati) se, položaj zavze(ma)ti, namestiti (nameščati) se: legionis nonae et decimae milites in sinistra parte acie constiterant C. so se bili postavili v bojno vrsto, so stali v bojni vrsti, sine ducis operā (copiae) sic ordinatae consistebant N., proximi cornibus constiterunt regii equites L.; (o ladjah): naves profectae ex portu nostris adversae constiterunt C.
b) (potem o posamezniku) α) = kam stopiti (stopati), ustopiti (ustopati) se, postaviti (postavljati) se, nastopiti (nastopati), v logičnem pf. = stati: ne saucio quidem eius loci, ubi constiterat, relinquendi facultas dabatur C., post acer Mnestheus adducto constitit arcu V., constiterat quocumque modo (Argus), spectabat ad Io O., in scaena vero postquam solus constitit Ph. (o glumaču), c. cum aliquo Petr. (o gladiatorju), consistens inter fratres medius Suet. β) jur. na sodišče priti, pred sodiščem nastopiti (nastopati) kot priča: loco testis c. Val. Max.; pogosteje kot tožnik = potegovati se na sodišču za svojo stvar, pravdati se: ad horam Q., cum matre Sen. ph., cum debitoribus, adversus dominos, in iure Icti. — Kje? (pesn.) s samim abl. (loci): c. loco O., conveniunt populi … consistuntque iugis O., mediā consistit arenā V.; s praep.: c. in collibus, in muro, in porta C., constitit in medio O., c. in limine domus suae Cu., in ponte sublicio Val. Max., ad mensam Ci., ad signa C., ad Alliam L., ad aras O., puer constitit ante deam O., c. ante vestibulum regiae Cu., sub muro C., pro (pred) castris S., cum constitissent inter duas acies L., c. supra ripam stagni O. (o pticah).
c) pri kockanju pasti (padati) (o kockah): quadringentis talis centum Venerios non posse casu consistere Ci.
č) pren. α) stopiti (stopati) na stran koga, pristopiti (pristopati) h komu, ujemati se kom, zlagati se s kom: videsne Zenonem tuum cum Aristone verbis consistere, re dissidere Ci. β) postaviti (postavljati) se v razpravo s kom, spustiti (spuščati) se v sporni razgovor s kom, razpravljati, razgovarjati se, prerekati se s kom: de aliqua re, cum aliquo de aliqua re, adversus aliquid Eccl.

2. pren. (o abstr. in stvareh)
a) nastopiti (nastopati) = nasta(ja)ti, pojaviti (pojavljati) se, (po)kazati se, (z)goditi se, obsta(ja)ti, uveljaviti (uveljavljati) se, obveljati: Varr., Cels., Plin., ubi cetera maleficia consistunt Ci., in quo (viro) non modo culpa nulla, sed ne suspicio quidem potuit consistere Ci., ut, unde culpa orta esset, ibi poena consisteret L., sunt certi denique fines, quos ultra citraque nequit consistere rectum H., non in te quoque constitit idem exitus O.
b) sestavljen biti iz česa, stati, sloneti, temeljiti na čem, opirati se na kaj; z in in abl.: maiorque pars victus eorum in lacte, carne, caseo consistit C., vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit C., cum omnis Gallicis navibus spes in velis armamentisque consisteret C., spes omnis consistebat Datami in se locique natura N., cum in eo salus et vita optimi cuiusque, libertas populi Romani dignitasque consisteret Ci., tibi certe confitendum est causam perniciosissimi belli in persona tua constitisse Ci., doleo, cum res publica inmortalis esse debeat, eam in unius mortalis anima consistere Ci., in hoc summa iudicii causaque tota consistit Ci.; z e(x): e quibus haec rerum summa consistit Lucr., reliquae (legiones) ex fugitivis consistebant Auct. b. Hisp.; z drugimi praep.: in his quoque causis … quaestio inter utile atque honestum consistet Q., facetum quodque non tantum circa ridicula opinor consistere Q.; s samim abl.: Lucr., Q., ita exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit C.

II.

1. (o osebah) ustaviti (ustavljati) se, posta(ja)ti, osta(ja)ti, obsta(ja)ti, mirno stati: Pl., Suet., ubi ad ipsum veni diverticulum, constiti Ter., si ludius constitit aut tibicen repente conticuit Ci., cum hoc consistit, hunc amplexatur Ci., neque is consistens in loco, sed inambulans Ci., viatores etiam invitos consistere cogunt C., misere discedere quaerens ire modo ocius, interdum consistere H., constitit hic V., huc ubi pervenit, constitit ante domum O., c. citra limen foresque O., limine constiterant O., Hypsipyle vacuo consistit in thalamo Pr., iumenta … in quadam valle constiterant Cu., quocumque constiti loco, ibi cogitationes meas tracto Sen. ph. koder hodim in kjer stojim, egressi tecta consistimus Plin. iun.; brezos.: ista, quae spectantur, ad quae consistitur Sen. ph.; pren.: ipsa mihi veritas manum inicit et paulisper consistere et commorari cogit Ci., in hoc igitur campo cum liceat oratori vagari libere atque, ubicumque constiterit, consistere in suo Ci., c. non eodem loci prae ardore Suet. (o govorniku), c. in uno nomine, in sententia, in singulis Ci., consilium constitit Ci. sklep stoji trdno, sklep je trden.

2. occ.
a) ustaviti se, v logičnem pf. = trdno stati: c. in arido C., naves tutius consistunt in vadis C. se usidrajo, in fluctibus consistendum erat C., si prohibent consistere vires O.; pren.: quales cum vertice celso aëriae quercus … constiterunt V. stoje trdno ukoreninjeni, nullo in loco, nulla in persona stabilibus nixa radicibus consistunt Val. Max. se ne vežejo trajno na noben kraj, se trajno ne drže nobenega kraja.
b) voj. ustaviti (ustavljati) se kje, utaboriti se, počivati: Hirt., Auct. b. Afr., reliquos in fugam coniciunt neque consistere patiuntur C., c. ad medium fere spatium C., (in) locus, ubi constitissent C. kjer so se bili utaborili, kjer zdaj taborijo, consistit a fuga (po begu) Romana acies L., agmen nec progredi nec consistere audet Cu.; tudi = (trajno) ustaviti (ustavljati) se, trdno ustaviti se: cum (Pompeius) constiterit et timere desierit Balbus in Ci. ep., ne consistere possit in Italia Antonius, dabo operam Brutus in Ci. ep., (Antonius) non mehercules horam constitisset Plancus in Ci. ep.; pren. (o govorniku): confiteor … me consistere in meo praesidio sic, ut non fugiendi hostis, sed capiendi loci causā cessisse videar Ci.
c) (o potnikih, ubežnikih, pregnancih) kje ustaviti (ustavljati) se, posta(ja)ti, (po)muditi se: in quibus (oppidis) consistere praetores et conventum agere soleant Ci., qui … Romae post quaesturam illam nefariam vix triduum constitisset Ci.; (poseb. o ladjah in mornarjih) = kje obstati, pristati, zasidrati se: c. in portu L., naves contra Lissum in ancoris constiterunt C., ipse ad ancoram una nocte constitit C.
č) kje trajno ustaliti se = nastaniti se, naseliti se, udomačiti se: Sen. ph., (nemo) prope audet consistere C., cives Romani negotiandi causā ibi constiterunt C., c. in agris Cadurcorum Hirt., petit Latio consistere Teucros V., c. in Aoniā O., nec tamen hāc profugum consistere Pelea terrā fata sinunt O., c. in ea sede Cu., Uticae Val. Max.; poseb. kot trgovec kje imeti stojnico, prodajati: c. in taberna Varr., ede, ubi consistas Iuv.

3. pren.
a) α) osta(ja)ti pri čem (v kakem stanju), držati se česa: c. intra professionem suam Cels., maledictum, quod intra verba constitit Ps.-Q., at C. (= Gaius) eiusque posteri … in equestri ordine constiterunt usque ad Augusti patrem Suet. β) obsta(ja)ti = bivati, biti: sine agri cultoribus nec consistere mortales nec ali posse manifestum est Col.
b) ustaviti (ustavljati) se, obtičati, zasta(ja)ti: vel concĭdat omne caelum omnisque natura consistat necesse est Ci., Ixionii cantu rota constitit orbis V., iaculum … medio spinae curvamine fixum constitit O., illic et nebulas, illic consistere nubes iussit O. viseti, oculus consistit Cels., inanes nuces in summo humore consistere Petr. da se drže..., da ostanejo v...; (o tekočinah) ustaviti se, zasta(ja)ti = teči prenehati, otrdeti, strditi se: neque sanguis ullo potis est pacto profluens consistere Enn. ap. Ci., tandem constitit sanguis Cu., ut, si pluerit, non consistat aqua Varr., quin rapidum placidis etiam mare constitit undis Tib., neque enim consistere flumen nec levis hora potest O., ter frigore constitit Hister O. je zamrznil, frigore constitit unda O., cum iam perfecte mustum deferbuit et constitit Col. se je usedel; occ. medic. α) zgostiti se: album ex ovo cum rosa (z rožnim oljem) mixtum, adiecto, quo facilius consistat, contritae rosae pulvere Cels. β) (o želodcu, trebuhu) nehati bljuvati oz. nehati liti (driskati), odnehati, umiriti se: stomachus, alvus, ventriculus consistit Cels.; pituitae cursus (izločanje sluzi) consistit Cels., tanta me διάὀῥοια arripuit, ut hodie primum videatur consistere Ci. ep.
c) nehati, preneha(va)ti, odleči (odlegati), poleči (polegati) se, umiriti (umirjati) se: cum febris augeatur, consistat, decedat Cels., morbus increscit, consistit, minuitur Cels.; omnis familiae causa consistit tibi Pl., si infinitus forensium rerum labor … aetatis flexu constitisset Ci., consistere usura debuit, quae erat in edicto meo (v mojem razglasu dovoljeno obrestovanje) Ci. ep., omnis administratio belli constitit C., cum ad Trebiam terrestre constitisset bellum L., infracta constitit ira O. se je polegla; occ. umiriti se, pomiriti se, pobrati se, k sebi priti: ita ..., uti neque mens neque vox neque lingua consisteret Ci., religiones violatae … consistere eius animum sine furore … non sinunt Ci., neque enim patrius consistere mentem passus amor V.; enalaga o osebi sami: neque mente nec lingua neque ore c. Ci. ep., tranquillo animo, quietā mente c. Ci. v duši pobrati se in se pomiriti.
č) (metafora iz rokoborbe) ustopiti se, vzdrž(ev)ati, držati se, trdno stati, obveljati, veljavo pridobi(va)ti si; (o govorniku): minimeque in lubrico versabitur (orator) et, si semel constiterit, numquam cadet Ci., c. in hac causa, in forensibus causis, contra vos in contione Ci., in dicendo Ci. govor izvršiti, ubi sensi me in possessione(m) iudicii ac defensionis meae constitisse Ci., vix singulis aetatibus binos oratores laudabiles constitisse Ci. da sta se … dokopala do ugleda; (o obtožencu): verbo quidem me superabis ipso iudice, re autem ne consistes quidem ullo iudice Ci., spes est et hunc miserum … aliquando tandem posse consistere Ci., Pisonem consulem nulla in re consistere sum passus Ci.; (o pravdi sami): quia magistratus aliquis reperiebatur, apud quem Alfeni causa consisteret Ci.; (o tistem, ki se bori z usodo): nec tamen tradidisti te, subsiluisti et acrior constitisti Sen. ph., attolle animum, adversus formidata consiste Sen. ph.

B. trans. (zelo dvomljivo) = constituere ustanoviti, določiti (določati): vitam c. tutam Lucr., coniciendae consistendaeque causae gratiā Gell.

cōnsōlātōrius 3, adv. -ē (cōnsōlātor) tolažeč, tolažilen: Ci. ep., Suet., Aug., Vulg., Cass.; kot adv.: Aug., Sid.

cōnsonus 3, adv. -ē

1. soglasen, sozvočen, enoglasen: Boet., clangor O. enoglasen klic, fila lyrae O. ubrano zveneče, vox Sil., Vulg., consone clamitare Ap.

2. pren. soglasen = ujemajoč se, skladen, prikladen, pristojen, primeren: credo Platonem vix putasse satis consonum fore, … Ci., totius orbis consono ore celebrari Ap., fila telae consona Cl.; subst. neutr. pl.: secernis consona regno Cl.

cōnsors -sortis, abl. sg. adj. -ī, subst. -e, n pl. -ia (ki ima enak ali isti delež)

I. adj.

1. sodeležen, skupno kaj uživajoč: Varr., Dig., frater Vell., Plin. iun. ali tres fratres consortes Ci. ali frater germanus et consors etiam censoris L. ki ima skupno imetje, ki skupno s kom živi, c. litis Cod. I., sors et patrimonium significat, unde consortes dicimus P. F.

2. pesn. (enalaga) skupen: c. vita Lucr., casus Pr., consortia tecta V.; z dat.: studiis consors puerilibus aetas Lucan. —

II. subst.

1. masc. = sodeležnik, sodrug, tovariš, fem. = sodeležnica, družica, tovarišica: e Tyrio consortem accite senatu Sil.; z gen. relationis: socius et consors gloriosi laboris C., c. mendicitatis Ci., consors mecum temporum illorum Ci., c. culpae, pericli O., vitiorum fratris sui Vell., studiorum Sen. ph., periculorum Plin. iun., consilii publici Plin.iun., imperii Vell., Suet. sovladar, tribuniciae potestatis T. sodrug v ..., tori, thalami O. soprog, uxor, socia tori, vitae consors Ps.-Q., consortes urbis O. someščani, caro consors et coheres (sc. animae) Tert., ut consortes fidei, ut spei coheredes Min.; z in in abl.: consors in lucris atque furtis Ci.; z gen. personae: T. Tatius c. Romuli Suet. sovladar.

2. occ.
a) soudeleženec (sotovariš) pri kupčiji: cum periura patris fides consortem fallat H.
b) pesn. masc. brat, fem. sestra: c. Remus Tib., miracula narrat (Ceyx) de consorte suo O., c. magni Iovis (= Iuno) O., dea c. Phoebi (= Diana) O., c. Ledaea gemellis O. sestra dvojčkov (Dioskurov) = Helena; kot adj. (enalaga) bratski (bratov), sestrski: c. sanguis O. bratova, consortia pectora O. sester.

cōnspectus -ūs, m (cōnspicere)

I. act.

1. gledanje, pogled na kaj, zagledanje, videz, obzorje; abs. s subjektnim ali objektnim gen.: Pl., Lucr., Col., Suet. idr., ne qui conspectus fieret Ci. ep. da ne vzbudim pozornosti, conspectum perferre C., conspectum fugere O., c. oculorum Varr., Cu., conspectum alicuius fugere Ci., C. ali vitare Q., c. tanti viri (objektni gen.) Val. Max., quoad longissime oculi conspectum ferebant L. do koder se je dalo najdalje videti, do koder so nesle oči, conspectum oculorum adimere L., Cu. zakrivati razgled, nebula adimit conspectum terrae L. zakriva pogled na zemljo, densus nimbus conspectum regis contioni aufert L., c. est in Capitolium L. vidi se na Kapitolij; pogosto (v zvezi s praep.) met. = oči, navzočnost, bližina: abducere aliquem e conspectu Pl. izpred oči, amittere aliquem e conspectu suo Ter. izgubiti izpred oči, a conspectu alicuius recedere N. umakniti se komu izpred oči, ex conspectu abire C., S., Val. Max. iti izpred oči, removere ex conspectu C. spraviti izpred oči, flamma copias a conspectu texit Romanorum Hirt. je zakril očem Rimljanov, ire ad conspectum alicuius V., exercitum in conspectum hostium adducere C. pripeljati sovražnikom pred oči, venire in conspectum Ci. idr. javno se pokazati, priti na spregled, priti blizu, in conspectum alicuius venire Ci. idr. komu pred oči priti ali stopiti, cadere in conspectum Ci. v oči biti = viden biti, dare sese in conspectum Enn. ap. Ci. ali dare se (dari Ter.) in conspectum alicui Ci. pokazati se (komu), insequens dies hostem in conspectum dedit L. ali (Dareus) universas vires in conspectum dedit Cu. je postavil na ogled, dare regiam sellam in conspectum vulgi Cu. javno izpostaviti, liberos in conspectum proferre C. pred oči, ponere beneficium extra conspectum suum Sen. ph., esse in conspectu civium Ci. biti pred očmi sodržavljanov, esse in conspectu N. viden biti, ut primum rex in conspectu fuit Cu. brž ko jim je kralj pred očmi stal, brž ko so kralja zagledali, ponere poculum in conspectu L. pred oči, consistere in medio conspectu V. v krogu gledalcev, in conspectu uxoris, populi Ci. ali in conspectu patris C. pred očmi, vpričo, navem in conspectu nullam V. nobene ladje ni na obzorju; pren.: velut e conspectu tolleretur libertas T., bellum aliud erat in conspectu L. je bila na dogledu, nadejati se je bilo druge vojne; pren. celeriter e conspectu terrae ablati sunt L. izginili so z obzorja zemlje, in conspectu oppidi Varr. ali fundi villaeque Ci. ali locorum L., hae (urbes), quae procul erant a conspectu imperii Ci. ki so bile daleč izven obzorja države, in conspectu deorum penatium Ci., in conspectu legum libertatisque mori Ci. vpričo zakonov in …

2. pren. duhovni pogled, opazovanje, motrenje: Q., conspectus et cognitio naturae Ci., haec ne in conspectu quidem relinquuntur Ci. ne prihaja nikakor v poštev, explicatis ordinibus temporum uno in conspectu omnia videre Ci. vse na en pogled pregledati, aliquid ponere paene in conspectu animi Ci. jasno pred duševne oči postaviti; konkr. = pregled v kakem spisu: Gell. —

II. pass.

1. pojav, prikaz: conspectu suo proelium restituit L. s tem da se je prikazal = ko se je pokazal, primo statim conspectu omnia, quam disparia essent, ostendit L. brž ko se je prvič javno pokazal, elephantorum aciem conspectu ipso debellaturum L.

2. met. pogled na koga ali kaj: scio eis meum conspectum invisum fore hodie Ter., animi partes, quarum est conspectus illustrior Ci., vester conspectus … recreat mentem meam Ci., frequens c. vester Ci. mnogoštevilni zbor pred mojimi očmi, c. vester venerabilis Cu.

cōnstō -āre -stitī -stātūrus

I.

1.
a) skupaj stati: constant, conserunt sermones inter sese Pl.; (o vojakih) ustaviti se, obstati, stati: multitudinem procul hostium constare viderunt Sis. ap. Non.
b) (o vodi) stati: in fossis sicubi aqua constat aut aliquid aquae obstat, id emittere oportet Ca.

2. pren. (posledica) stati (ker stojita posodici na tehtnici v enaki višini), veljati, vedno z določilom cene, večinoma z abl. pretii (včasih poleg dat. personae, v sl. acc. personae pri glagolu stati): Pl., Suet., unae quadrigae Romae constiterunt sestertiis quadringentis milibus Varr., si SH VI milibus D tibi constarent ea Ci., centenis milibus sibi constare servos Sen. ph., fructus …, qui quam minimo inpendio constaturus esset Plin., magno tibi constat Plin. iun., constatura fuit Megalensis purpura centum milibus Mart.; pren.: edocet, quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam C., ubi concipiunt, quantis sit cladibus urbi constatura fides superūm Lucan., hac mercede Fides constet delapsa per auras Sil., pretiosa odia et constantia magno O., parvo constat fames, magno fastidium Sen. Ph.; redk. z gen. pretii: Plin., Stat., (ambulatiuncula) prope dimidio minoris constabit isto loco Ci. ep., interrogare, quanti funus et pompa constet Suet., quanti subsellia constant Iuv.; pren.: ne pluris remedium quam periculum constet Sen. ph., quanti mihi constitit, ne malus filius viderer Ps.-Q., tanti constat, ut sis disertissimus Plin. iun.; z adv.: c. carius Luc. ap. Non., Sen. ph., carissime Sen. ph., vilissime Col., gratis Sen. ph., Aug., imperia quolibet pretio constant bene Sen. tr.; pren.: cave, ne gratis hic tibi constet amor O.; posamič s super in acc.: cuius (fori) area super sestertium milies constitit Suet.

3.
a) obstajati, biti; lat. pr. se da včasih sloveniti tudi s pf. glag. nastati, nastopiti: antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades Ci., si ipsa mens constare potest vacans corpore Ci., unde omnis rerum nunc constet summa creata Lucr., severa silentia noctis undique cum constent Lucr.
b) sestavljen biti, sestajati iz česa, stati, biti v čem, iz česa: ex spiritu atque anhelitu nebula constat Pl., in eo (homine), qui ex animo constet et corpore caduco Ci., ea tanta est urbs, ut ex quattuor urbibus maximis constare dicatur Ci., quo factum est, ut Atheniensium muri ex sacellis sepulcrisque constarent N., Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans L., simplex (ius) e dulci constat olivo H.; o abstr.: eloquentia constat ex verbis et ex sententiis Ci., quattuor partibus constat argumentatio Ci.; redk. (le pri Lucr.) z de: semper partus duplici de semine constat Lucr.; pogosteje s samim abl.: Lucr., Q., non vides, quam multorum vocibus chorus constet? Sen. ph., quidquid auro argentoque constaret Suet., agri … constant campis, vineis, silvis Plin. iun.; occ. sestati iz česa = stati na čem, sloneti na čem, opirati se na kaj, odvisen biti od česa; z ex: quae scientia tota ex rebus fictis commenticiisque constaret Ci., virtus, quae constat ex hominibus tuendis Ci., ex spiritu vigor constat Cu. prihaja; z in in abl.: omnis eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbanis possessionibus N., monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare C., omnium ordinum partes (vedenje) in misericordia constitisse C.; s samim abl.: domūs amoenitas non aedificio, sed silvā (na gaju) constabat N., exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit C.

II.

1. trdno stati, obsta(ja)ti, ne premakniti se, ne premikati se, nepremičen biti: priusquam totis viribus fulta constaret hostium acies L., postquam nullo loco constabat acies L. je povsod omahoval, nec pugna illis constare nec fuga explicari … potuit L. niso mogli niti vztrajati v boju niti …; pren. ostajati v kakem položaju, nespremenjen osta(ja)ti, v dobrem položaju osta(ja)ti: Auct. b. Afr., Val. Max., Plin. iun., ut usque ad alterum R litterae constarent integrae Ci., uti numerus legionum constare videretur C., adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non vultus ei constaret L. da je spreminjal barvo in obraz, non animus nobis, non color constat L. izgubljamo zavest in prebledevamo, constitit in nulla qui fuit ante (prejšnja) color O., Vitruvio nec sana constare mens L. Vitruvij je izgubil zavest, animo sententia constat V. sklep ostane nespremenjen, neomajen, utrimque constitit fides L., unius legionis eam seditionem (esse), ceteris exercitibus constare fidem T., postquam cuncta videt caelo constare sereno V. da ostaja vse v starem redu, neque suppletis constabat flamma lucernis Pr.; si spatia temporum, si personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt Corn. če se bo prav pazilo na …; occ. (poslovno) (o računu) v redu biti, ujemati se: (auri) ratio constat Ci., quibus ratio impensarum constaret Suet.; pogosto pren.: eam condicionem esse imperandi, ut non aliter ratio constet, quam si uni reddatur T., mirum est, quam singulis diebus in urbe ratio constet aut constare videatur Plin. iun., scietis constare nobis silentii nostri rationem Plin. iun. da imam dovolj vzroka za molk, mihi et tentandi aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit Plin. iun. prav gotovo se bom te stvari lotil ali ne lotil; z in in abl.: in te vero facile ratio (sc. liberalitati) constabit, etiamsi modum excesserit Val. Max. pri tebi ima (darežljivost) pametno osnovo, četudi …

2. trdno stati, ujemati se, zlagati se: constat idem omnibus sermo L. vsi trdijo isto, considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum Ci., contrariam sententiam aut nullam esse … aut non constare cum superioribus et inferioribus sententiis Corn.; od tod pogosto sibi constare ali alicui rei c. zlagati se sam s seboj ali s kako stvarjo = dosleden si osta(ja)ti, dosleden biti pri čem, v čem: reliqui sibi constiterunt Ci., qui in rebus contrariis parum sibi constent Ci., ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare Ci., (iudices) in Oppianico sibi constare … debuerunt Ci., me constare mihi scis H., c. sibi et rei iudicatae Ci., c. humanitati suae Ci. ep., sic fit, ut aut constent sibi (testes) aut … Q.; brez dat. personae: qua in sententia si constare voluissent Ci. ep.

3. dognano biti, gotovo biti, znano biti (večinoma brezos.); abs.: Nympho, antequam plane constitit, condemnatur Ci., quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat Ci.; s praep.: cum de Magio constet Ci. ep., de facto constat, de animo (o namenu) quaeri potest Q., ut constabat inter eos Ci.; večinoma z ACI: quem vi fugatum esse constat Ci., constat inter omnes legem Muciam perniciosam fuisse Ci., constat inter omnes, … nihil eo fuisse excellentius N., cum inter augures constet imparem numerum esse debere L., inter Hasdrubalem … et Magonem constabat beneficiis Scipionis occupatos omnium animos … esse L. Hasdrubal in Magon sta se popolnoma ujemala v mišljenju, da …, mihi multa agitanti constabat paucorum civium egregiam virtutem cuncta patravisse S., quod omnibus constabat hiemari in Gallia oportere C. ker so vsi vedeli; z odvisnim vprašanjem: mihi plane non satis constat, utrum sit melius Ci., cur … a Fidenis afuissent, parum constabat L., neque satis constabat animis, … laudarent vituperarentne … L., nec satis certum apud animum constare poterat, utrum … an … L., probarentne tantum flagitium, an decretum consulis subvorterent, parum constabat (sc. patribus) S.; redk. osebno: quod nihil nobis constat C., quae cum constent Ci.; z NCI: quae constant esse peccata Ci., quae praeiudicia de eo facta esse constarent Ci.; occ. alicui constat za trdno se je kdo odločil; z inf.: mihi quidem constat nec meam contumeliam nec meorum ferre Antonius ap. Ci.; z odvisnim vprašanjem: neque satis Bruto vel tribunis militum constabat, quid agerent C. se še niso bili odločili, še niso prav vedeli. — Od tod adj. pt. pr. cōnstāns -antis, adv. cōnstanter

1. trdno stoječ, trden, stalen, stanoviten, miren: constanti vultu graduque L. z mirnim obrazom in trdnim korakom, constanti vultu potionem veneni … accepit Val. Max., constantissimo vultu … inquit Val. Max., mellis constantior est natura Lucr., cuius in indomito constantior inguine nervus H.; pren.: constans iam aetas Ci. zrela (moška) doba, aetate nondum constanti Suet., pax c. L. stalen, nepretrgan, aequaliter constanterque ingrediens oratio Ci.

2. stalen, stanoviten = nespremenljiv, vztrajen: omnia, quae cursus certos et constantes habent Ci., stellarum conveniens constansque conversio Ci., constantissimus motus lunae Ci., nihil (mundo) ornatius aspectu motuque constantius Ci., constanter in suo manere statu Ci., stellae eosdem cursus constantissime servantes paribus inter se motibus Ci., constantius sese res humanae haberent S. bi imele več obstanka; tudi o volji in dejanju: voluntas Ci., ratio (naklep) Ci., constans et moderata vitae ratio Ci., c. animus, mens Ci., familiae gravis et constans disciplina Ci., fides H., Val. Max. neomajna, pietas O., utinam (ventus) constans contra mea vela fuisset! O., iudicium c. erga amicum Val. Max., ut eorum (sociorum) animi ad imperium Romanum tuendum constantiores essent Val. Max.; constanter et non trepide pugnare C., aequabilius et constantius provinciae regerentur T., constantissime diligere Ci., ardentius et constantius aliquam amare, constantissime retinere amicitias Suet.

3. enakomeren, sorazmeren, ujemajoč se, skladen, soglasen, dosleden, ubran: oratio, vox Ci., fama Ci., L., Suet., huius anni parum constans memoria est L., c. opinio Suet., constanter sibi dicere Ci. dosledno, constanter omnes nuntiaverunt manus cogi C.; subst. neutr. pl.: plurimum intererit, … incredibilia dixerit an inter se constantia Q.

4. (o osebah) stanoviten, nezbegan, vztrajen, dosleden, značajen: homo, amicus Ci., inimicus N. trdovraten, testis Q., senatus numquam fuit gravior, constantior Ci., virum optimum et constantissimum vi depellunt Ci., civis in rebus optimis constantissimus Ci., quanto constantior isdem in vitiis H., c. adversus metus T., ad retinendas amicitias constantissimus Aur.; z gen.: fidei constans T. stanoviten v zvestobi; constanter et sedate dolorem ferre Ci. moško in mirno, constanter acta Ci. možata predavanja, constanter exordiri carmen T. — Kot nom. propr. Cōnstāns -antis, m Konstant; poseb. znan je Flavius Iulius Constans Flavij Julij Konstant, tretji sin Konstantina Velikega: Aur., Eutr.

cōnstrictīvus 3, adv. -ē (cōnstringere) „skupaj vlekoč“, zagolten: res, cibi Cael., constrictivae virtutis esse Cael.; adv.: Cael.

cōnsuēscō -ere -suēvī -suētus

I. intr.

1. navaditi (navajati) se, privaditi (privajati) se, priučiti (priučevati) se; pogosto v logičnem pf. cōnsuēvī navadil sem se = navajen sem, navado imam, v navadi mi je, običajno kaj delam, in kot pt. pf. med. cōnsuētus 3 navajen, privajen, priučen čemu, česa, k čemu, na kaj; abs.: dum (boves) consuescant Ca., bene salutando consuescunt Pl. se privadijo, se udomačijo, capelli consueti unā Varr. drug na drugega navajeni, adeo in teneris consuescere multum est V., qui ita natus est et ita consuevit Ci., quem ad modum consueverunt Ci., ut consuemus (gl. opombo) Pr., sicut consuerat Suet.; z inf.: O. idr., ne id consuescant facere Varr., consuescamus mori Ci., qui mentiri solet, peierare consuevit Ci., quod tempus praetores in itineribus consumere consuerunt Ci. navadno porabijo za …, prebijejo na …, antea pascendi causā esse in agro consuerant Ci. so bili navadno na …, paulatim Germanos consuescere Rhenum transire C., quod (legationis ius) apud omnes gentes sanctum esse consuesset N., qui reges consueris tollere H., nominis eius honorem pro magnis erga se meritis dare populum Romanum consuesse L., aliquid, quo non consuevimus uti Lucr. nekaj nenavadnega, datare consuetus Pl., consuetus in armis aevom agere Pac. ap. Ci., quin etiam gallum … auroram clara consuetum voce vocare Lucr., copiae bellare consuetae locis compestribus Auct. B. Afr.; (o neživih) subj.: naves, quae praesidii causā Alexandriae esse consuerant C., quod plerumque iis accidere consuevit, qui … C.; z inf. pass.: Plin. iun., Ulp., Veg., quam rem … pro magnis hominum beneficiis consuesse tribui docebat C.; brezos.: Auct. b. Alx., sicuti in sollemnibus sacris fieri consueverat S. se je navadno godilo (dogajalo); inf. se mora včasih dostaviti v mislih: nemo est, quin eo (equo), quo (sc. uti) consuevit, libentius utatur quam intractato et novo Ci., eo die quo (sc. sequi) consuerat intervallo hostes sequitur C.; redk. z dat. (čemu, česa, na kaj) ali z ad: ne gravissimo dolori timore consuescerem Plin. iun., genus mancipiorum otiis, campo, circo … consuetum Col.; nisi quibusdam pugnae simulacris ad verum discrimen aciemque iustam consuescimus Q.; posamič z abl.: sicco ut consuescat planta Col.

2. occ. s kom prisrčno občevati, s kom, s kako žensko imeti ljubezensko razmerje; le v pf. in iz njega izpeljanih obl.: tu en umquam cum quiquam viro consuevisti? Pl., cum aliquā ali samo aliquā consuesse Ter., cum Alcumena clam consuetus cubilibus Pl., huc omnes mulieres, quibuscum iste consuerat, conveniebant Ci.

II. trans. navaditi (navajati), privaditi (privajati) koga čemu, česa, na kaj, priučiti (priučevati) koga (k) čemu, na kaj: bracchia Lucr.; z inf.: rusticos c. circa larem domini semper epulari Col., semina c. falcem pati Plin.; z dat.: c. iuvencum plostro aut aratro Col., vitem largo humori Col. — Od tod adj. pt. pf. cōnsuētus 3 (na)vajen = navaden, običajen: amor Ter., consueta petens e fluctibus antra V., exceptus tergo consueta locavit membra V. ježe vajene ude, omnes labores, pericula consueta habere S. vajen biti … nevarnosti, c. lubido S., c. lectus, c. cubilia, pectora O., se … tollere consuetas audent delphines in auras O., consuetis … canistris impleri Iuv., c. rigor Sil., ordo Cod. I., numerus laterum Vulg.; z dat.: consueto tibi fine O., consuetissima cuique verba O. Adv. cōnsuētē kot ponavadi, kakor navadno: Amm.

Opomba: Pogosto kontr. obl. iz perfektove osnove: cōnsuēstī, cōnsuēstis = cōnsuēvistī, cōnsuēvistis; cōnsuēmus = cōnsuēvimus; cōnsuērunt = cōnsuēvērunt; cōnsuērat, cōnsuērant = cōnsuēverat, cōnsuēverant; cōnsuēris = cōnsuēveris; cōnsuēsset = cōnsuēvisset; cōnsuēsse = cōnsuēvisse.

cōnsuētūdinārius 3 (cōnsuētūdō) navaden: Sid.; adv. -ē na navaden način: Cass.

cōnsuētus 3, adv. -ē, gl. cōnsuēscō.