sur-ripiō (sub-ripiō) -ere -ripuī -reptum (sub in rapere)
1. skrivaj (od)vzeti (jemati), skrivaj odnesti (odnašati), izmakniti (izmikati), (u)krasti; abs.: acerbiorem scitote simulatam … istam emptionem quam si qui clam surripiat aut eripiat palam Ci., quare … periuras, surripis, aufers undique? H.; z obj.: Mart., Suet., Gell., Porph. idr., puerum, pallam, sacram coronam Iovis Pl., filium ex custodia Ci. skrivaj odvesti, skrivaj odpeljati, multos libros (sc. iz knjižnice) Ci., qui vasa ex privato sacra surripuerit Ci., in Parma surrepta Ci. v zvijačno osvojeni, de mille fabae modiis cum surripis unum H., surripere spiritum Q. neopaženo zaje(ma)ti sapo, neopazno vdihniti, male pubescentibus annis surripuere viros Petr. = so skopili; o literarni (pisateljski) kraji: qui a Naevio vel sumpsisti multa, … vel … surripuisti Ci. vzel … ukradel, fecisse illum, quod in multis aliis versibus Vergilii fecerat, non surripiendi causā, sed palam imitandi Sen. rh., Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium Sen. ph.
2. metaf. odtegniti (odtegovati, odtezati), odvzeti (odvzemati), odjemati: surripuisti te mihi iam dudum Pl., ne se surrepsit (gl. opombo spodaj) mihi Pl., surripere se aliquo Pl. prikrasti se kam, priti kam neopažen, surripiendum aliquid putavi spatii Ci. ep., virtus nec eripi nec surripi potest Ci., unum me surpite (gl. opombo spodaj) morti H. rešite me, otmite me, quae (sc. femina) me surpuerat (gl. opombo spodaj) mihi H. ki me je bila odtujila meni samemu, ki me je bila naredila čisto drugačnega, ki me je docela spremenila (predrugačila), motus quoque surpere (gl. opombo spodaj) debent Lucr., surripuit cum me principis ira tibi O., crimina sunt oculis subripienda patris O. prikrivati, surripere diem O. krasti dan = tratiti, zapraviti (zapravljati), nekoristno preživeti; tako tudi: tempus surripiebatur Sen. ph.; occ. subripi odtegniti (odtegovati) se kazni, uiti kazni, ubežati kazni, izviti se (izogniti se, ubežati) roki pravice (o obtožencu, ki se obsodbe reši s podkupovanjem in raznimi drugimi spletkami): ne actor quidem est is, cui (da bi ob njem) reus tam nocens, … aut occulte subripi aut inpune eripi possit Ci. — Zastar. soobl. sur-rupiō (sub-rupiō) -ere -rupuī -ruptum: Pl., Lex Atinia ap. Gell.; od tod sinkop. pt. pf. surptus: Pl.
Opomba: Sinkop. obl.: surpite (= surripite) H.; surpere (= surripere): Lucr.; surpuit (= surripuit) Pl.; surpuerat (= surripuerat) H. — Cj. pf. surrepsit (nam. surripuerit) Pl.