Franja

perpēnsō -āre (frequ. k perpendere) natančno pretehtavati, dobro preudarjati: haec sollicite perpensantem hostilis aggreditur multitudo oppidi capiundi spe in maius accensa ideo confidenter Amm., altis mentibus perpensantes Amm., ad hanc molem ingentem superaturam celsarum turrium minas prohibitores oculorum aciem intentius conferentes itidemque instantiam obsidentium perpensantes subito vertuntur ad preces Amm.

pinna² -ae, f (iz *pid(s)na ali *pit(s)na, indoev. kor. *(s)pid-, *(s)pit-, razširjen iz kor. *(s)pō, *(s)pēi- koničast, šilast, ostnat; prim. lat. spīna, spīca, gr. σπιλάς, σπίλος greben, čer, lit. spitnà jeziček v zaponki, spitēle, spituté igla v zaponki, stvnem. spiz, spizzi = nem. Spieß, spitz) osnovni pomen ost, od tod

1. zobčasti medzidek (nadzidek), kresta, v pl. tudi = naperki: Cu., Sen. tr., Luc., Stat., Sil., Gell. idr., a pinnis hostis defendebant facillime funditore Quadr., eius (sc. muri) summa pinnae Varr., muri L., asseribus falcatis detergebat pinnas L., turres contabulantur, pinnae ex cratibus attexuntur C., sedes castrorum in morem pinnis atque aggere cingit V., est autem et aliud genus testudinis … sed habet circa pluteum et pinnas ex tabulis et superne subgrundas proclinatas Vitr.

2. puščica: traiectus pinnā tempora cantat olor O.

3. plavut: in spatium resilire manus breve vidit (sc. Libys) et illas iam non esse manus, iam pinnas posse vocari O., itaque et delphini inmeantes Nilo, quorum dorso tamquam ad hunc usum cultellata inest pinna Plin., ideo pinnarum quoque fiunt discrimina, quae pedum vice sunt datae piscibus Plin.

piscārius 3 (piscis) ribji: surpiculi, copia, forum, hamulus Pl., † secundum Tiberim ad † Iunium † forum piscarium vocant: ideo ait Plautus „apud piscarium“ Varr. fr., scierunt et ipsi argumentum piscarium futile et nihil futurum Ap.; subst.

1. piscāria -ae, f
a) ribištvo, ribolov, ribarjenje, ribarstvo: Ulp.
b) ribji trg: Varr. fr.

2. piscārius -iī, m ribar = ribji trgovec: Varr. fr. (?).

plantārium -iī, n (planta2) drevesnica, (drevesni) nasad: Vulg., Eccl., plantaria instituunt anniculasque (sc. palmas) transferunt et iterum bimas Plin. (prim. plantāris II. 1), ideo nucibus potius quam viveradicibus plantaria caedua implentur Plin., quaedam in plantario insita eodem die transferuntur Plin., at nunc etiam in plantariis ferunt, translatarumque altero anno decerpuntur bacae Plin., plantaria facito ab exoriente ad decimam lunam et a vicensima ad tricesimam Col.

planti-ger -gera -gerum (planta² in gerere) mladike (poganjke) imajoč: semper comantibus foliis, flore candido cum vehementia odoris, plantigera (sc. ficus Aegyptia) imis partibus et ideo superficie flavescens Plin.

platyophthalmos -ī, m (gr. πλατυόφϑαλμος širokook) platióftalmos = stimi antimón, starejše raztòk, ker širi in lepša oči: de argento vivo de stimi sive stibi sive alabastro sive larbasi sive platyophthalmo Plin., namque ideo etiam plerique platyophthalmon id appellavere, quoniam in calliblepharis mulierum dilatet oculos Plin.

prae-flōreō -ēre (prae in flōrēre) zgodaj (rano) cveteti (cvesti): ideo et praeflorent talia et praegerminant Plin.; metaf.: Hier.

prae-germinō -āre (prae in germināre) (o drevesih) zgodaj poganjati, zgodaj brsteti (brstiti): ideo et praeflorent talia et praegerminant, in totum praecocia fiunt Plin.

prōcēssiō -ōnis, f (prōcēdere)

1. pomikanje vojske naprej, napredovanje, prodiranje: fuit enim illud extremum, ut ex eis locis a militibus nostris reditus magis maturus quam processio longior quaereretur Ci.; v pl.: quod ideo in omnibus exercitiis et processionibus custoditur, ut in ipsa pugna facilius obtemperent milites Veg.

2. slovesni prihod konzula ob nastopu službe: Cod. I.

3. verska procesija, verski sprevod: Sid.

prōgenerātiō -ōnis, f (progenerāre) roditev, (o)ploditev, zaplojevanje, (za)ploditev, razplod, razplojevanje: mularum Plin., armentorum ideo cura iumentorumque progeneratio Plin., Calydon, Diomedis Tydeique progeneratione notissimum M.

prōvidentia -ae, f (prōvidēns)

1. spozna(va)nje prihodnjega (bodočega), sprevid, dojetje, daljnovidnost: Sen. ph. idr., providentia est per quam futurum aliquid videtur, antequam factum sit Ci., hoc vir excellenti providentiā sensit et vidit Ci.

2. previdnost, (v)naprejšnja skrb, skrbnost: Plin. iun., Tert., Aug. idr., Stoicorum πρόνοιαν Latine licet providentiam dicere Ci., (sc. consilium) ex providentiā timorem adferre solet S.; s subjektnim gen.: deorum Ci., L., Plin. iun.; z objektnim gen.: declinandi T., filiorum suorum Icti. za svoje sinove; occ. (božja) previdnost, meton. = bog, božanstvo: Sen. ph., Ap., Gell., divina Ci., an mundus providentiā regatur? Q.; pooseb. kot boginja (kakor Πρόνοια) Previdnost, Providénc(ij)a: ideo in insula Delo ad confirmandam fidem fabulae aedes Providentiae, quam ναὸν Προνοίας Ἀϑηνᾶς appellant Macr.

pterōma -atis, n (gr. πτέρωμα) pteróma = zaporedje (postavitev) stebrov = kolonada stebrišče ob obeh straneh grških svetišč: pteromatos enim ratio et columnarum circum aedem dispositio ideo est inventa, ut aspectus propter asperitatem intercolumniorum habeat auctoritatem Vitr., duae columnae inter duas antas interponantur, quae disiungant pteromatos et pronai spatium Vitr., alii vero removentes parietes aedis et adplicantes ad intercolumnia, pteromatos spatiis sublati efficiunt amplum laxamentum cellae Vitr.

putō -āre -āvī -ātum (putus čist; prim. purus)

1. čistiti, očistiti (očiščati, očiščevati), (o)čediti, (o)snažiti: vellus Varr., lunam Tit. ap. Non., tracta (sc. licia) de niveo vellere dente putat Tib., putare dolia Ca., aurum putatum P. F.; occ. kot hort. t.t. (drevje, trte) trebiti, otrebiti (otrebljati), obrezati (obrezovati, obrezavati), obsekati (obsekovati, obsekavati), (o)klestiti: Col., Gell., Iust., Don., Ambr. idr., putum est purum, unde putare vites dicimus Fest., arbores Ca., vites, vitem putando fingere V.

2. metaf.
a) (račun) na čisto da(ja)ti (spraviti, spravljati), poravna(va)ti, (na)računati, poračunati (poračunavati), obračunati (obračunavati), izračunati (izračunavati), preračunati (preračunavati), urediti (urejati) račun(e): Pl., Afr. fr., Macr., Gell. idr., antiqui purum putum dixerunt: ideo ratio putari dicitur Varr., rationes Ca., vilicus rationem cum domino crebro putet Ca., rationes putare cum publicanis Ci. obračuna(va)ti, urediti (urejati) račune; occ. duševno, v duhu (pre)računati = preudariti (preudarjati), premisliti (premišljati, premišljevati), razmisliti (razmišljati, razmišljevati): Pl. idr., multa suo cum corde V., constitit multa putans (sc. Aeneas) V., illud debes putare z ACI: Ci.
b) (v)šteti, (za)računati, v poštev vzeti (jemati), upoštevati, v ceno vračuna(va)ti: colliciares … pro binis putabuntur Ca., si denariis quadringentis Cupidinem putasset Ci.; od tod sploh (po notranji vrednosti) (o)ceniti (ocenjevati), čislati, imeti, šteti za kaj: tyrannis magnarum opum putabatur N. tiranija (samodrštvo, samosilništvo) se je štela za zelo mogočno; z gen. pretii: tanti (toliko) putat conubia nostra O., honores si magni (visoko) non putemus Ci., putare commoda parvi (malo) Cat., pluris (več, više) putare quod utile est, quam quod honestum Ci., divitias minimi (prav (zelo) malo, najmanj) putare Ci., auspicia, populi iudicium nihili putare Ci. za nič šteti; s pro: leges pro nihilo, damnationem pro praeturā Ci.; s praep. in z abl.: Ter. idr., aliquem in hominum numero putare Ci. imeti za človeka, šteti med ljudi, imperatorem in aliquo numero Ci. nekoliko šteti = nekoliko čislati, imeti nekoliko v čislih, aliquid in expetendis rebus Ci. šteti med … , maximum bonum in celeritate putabat S.; s supra z acc.: ratio, quae supra hominem putatum est Ci.; večinoma s predik. acc., v pass. z dvojnim nom.: Ter., H., Eutr. idr., nullius pepercit uitae, quem eius insidiatorem putaret N., nihil rectum putabant N., putare hominem prae se neminem, se solum beatum, se solum potentem Ci., quae apud illos turpia putantur N. velja za sramot(n)o, ea regio putabatur locupletissima N. je veljala za posebej bogato; z inf. kot obj.: leporem gustare fas non putant C. imajo (štejejo) za nedovoljeno, praeesse agro colendo flagitium putas Ci. kmetovanje ti je sramota, kmetovanje šteješ za sramoto.
c) meniti, misliti, soditi, smatrati, misli (mnenja) biti; nav. z ACI, v pass. z NCI: Ter., Iuv. idr., putant id esse certissimum Ci., nullos omnino esse (sc. deos) putare Ci., te reum fore putas Ci., Apronium absolutum iri putabat Ci., prudens esse in iure civili putabatur Ci., cuius (sc. solis) lumine conlustrari putatur (sc. luna) Ci.; pogosto brez esse: S., H. idr., tempus transmittendum putavi Ci., etiam iniquo loco dimicandum putare C., neque satis causae putamus C. nimamo za (ne zdi se nam) dovolj tehtno, facta puta (imej, štej za storjeno), quaecumque iubes O., dictum puta Ter., putare deos Ci. verovati v bogove; pesn. včasih brez acc.: stare putes O. človek bi mislil, bi utegnil misliti, sensisse putares O. človek bi bil mislil, bi bil utegnil misliti, acies mea (moje oči) videt aut videre putat O.; v opisni konjugaciji brezos.: anne putandum est ((ali) je verjetno) animas ire ad caelum? V.; pogosto pri Ci. pleonast. (torej glag. ni treba sloveniti): coniecturā perspicite, quantum id bellum factum putetis; pri istem piscu včasih elipt.: insula et Cappadociae regnum de me loquentur; puto enim regem Deiotarum (sc. de me locuturum esse) Ci. ep.; abs.: recte putas Ter., non putaram Ci.; kot vrinjeni stavek puto, ut puto: cuius modi velim, puto, quaeris Caelius ap. Ci. ep., non, puto, repudiabis Vatinius ap. Ci. ep., hunc unum excipio, ut puto pudenter Cat.; vrinjeni stavek je včasih postavljen na čelo: puto, inter me teque convenit Sen. ph., ut puto, non poteris ipsa referre vicem O.; iron.: at, puto … O., puto, licuit Suet. — Od tod imper. pută kot adv. (= „vzemi“, „misli si“ =) vzemimo, recimo, na primer (naprimer), namreč: Dig., Cels. idr., „Quinte“ puta aut „Publi“ H., hoc, puta, non iustum est Pers.; tako tudi ut puta kakor (kot) na primer (npr.): ut puta in fronte Cels., ut puta funis, frumentum, navis Sen. ph.

putus² 3 (prim. pūrus) očiščen, osnažen, (prav, zelo) čist, snažen, svetel, metaf. samočíst, samoroden, nezmešan, nepomešan, brez primesi, brez madeža: putare valet purum facere. Ideo antiqui purum putum appellarunt Varr., amicula pura puta Varr. ap. Non., mea … hecatombe pura ac puta Varr. ap. Non., purus putus hic sycophanta est Pl. ali Polymachaeroplagides purus putus est ipsus Pl. pravi pravcati, sole exorto puto Varr. ko je sonce vzšlo prav čisto, meae putissimae orationes Ci. ep. „samočisto hvalo vsebujoči govori“ = sijajni hvalilni govori.

quia (stari acc. pl. neut. pron. quī = glede [z ozirom] na kaj?)

1. kako?, zakaj?, zaradi česa?, čemu? Le (stlat.) v zvezi quianam (= cur) zakaj (čemu) le? zakaj (čemu) neki?: Pl., Enn. idr., caelicolae magni, quianam sententia vobis versa retro? V.

2. conj. (kakor se je razvil sl. vprašalni adv. „zakaj“ v (priredno) kavzalni veznik, tako tudi lat. „quia“ v (podredno) kavzalni veznik; quia navaja dejanski vzrok (zakaj), quod okoliščine, zaradi katerih se kaj godi: Pl., Ter., H., Ca., Iust., Ph. idr., concedo et quod animus aequus est, et quia necesse est Ci., magis quia negare nequiverat, quam quod ignoraret L.; quia se pogosto nanaša na determinativne besede v glavnem stavku, npr. ideo, idcirco, eo, ob hoc, propterea idr.; quia mutari natura non potest, idcirco verae amicitiae sempiternae sunt Ci., diligi iucundum est propterea, quia tutiorem vitam efficit Ci., ob hoc, quia parum dignitatis in legatione erat, negaverunt pacem L.; quia v odvisnem govoru pri ACI: ideo se moenibus inclusos tenere, quia, si qui evasisset aliqua, velut feras bestias per agros vagari L. V vprašalnem stavku quiane (ali) mar (zato) ker: Pl., Iliacas igitur classes atque ultima Teucrum iussa sequar? quiane auxilio iuvat ante levatos? V.

quirītō¹ -āre (-āvi) -ātum (etim. besede ni zadovoljivo pojasnjena)

I. intr. vreščati, na pomoč (pomagaj) klicati, kričati iz strahu (v tesnobi, sili), javkati, glasno tarnati: haec, inquam, rudet ex rostris atque heiulitabit, concursans, veluti Ancarius, clareque quiritans Luc. ap. Non., vicina horum quiritare, iubilare Varr., quiritare dicitur is qui Quiritum fidem clamans implorat Varr., ut quiritare urbanorum, sic iubilare rusticorum Varr., quippe non ut ex hostico raptae perituraeque in horreis messes nequiquam quiritantibus sociis auferuntur Plin. iun., ideo deus, ideo Quirinus, quia tunc parentibus qui itatum est per illum Tert., nulla vox quiritantium exaudiri poterat L., tamquam si voce et comploratione nocturna excitus mihi quiritanti intervenisses L., flentes quiritantesque T.; (poseb. o govorniku) vreščati, kričati: si modo est sanus, non quiritet Q. —

II. trans.

1. glasno kričeč pritoževati se, glasno obžalovati, glasno objokovati; z ACI: coquos emi singulos pluris quam equos Plin.; z objektnim acc.: insanā voce casum mariti Ap.

2. vreščeč reči (govoriti, izrekati), glasno klicati, vreščati, kričati: misero illi quiritanti „civis Romanus natus sum“ Asin. Poll. in Ci. ep., haec quiritans properiter emergit e mari suumque protinus aureum thalamum petit Ap., at ille deum fidem clamitans et cruorem uxoris ab[s]tergens altius quiritabat Ap. — Dep. soobl. quirītor -ārī: Varr. fr., Nigidius ap. Non., Prisc.

recēssiō -ōnis, f (recēdere) hoja nazaj, umik(anje), vračanje, vrnitev, povratek

1. oseb(e): Eccl.

2. vetra, morja, nebesnih teles: ideo et septem motibus omne corpus agitatur: aut enim accessio est aut recessio Macr., pari enim ratione in posteriora signa migrando semper mundanae volubilitati contraria recessione versantur Macr., ex ipsa aquarum collisione nascitur illa famosa Oceani accessio pariter et recessio Macr.; v pl.: si in tam magno spatio unus ventus vagando inclinationibus et recessionibus varietates mutatione flatus faciat Vitr.

reditiō -ōnis, f (redīre) vrnitev, vračanje, povratek: quid illi reditio etiam huc fuit? Pl., quid huc tibi reditiost? Ter., celeritas reditionis Ci., reditio domum C., Hyg., ideo his illo est reditio, qui merentur Macr., ultra autem locus nullus sit quo se tendat accessio, continuatione perpetuae in se reditionis agitatur Macr.; v pl.: reditiones in gratiam nobilium virorum memoratu dignae Gell.

refrīvus (in referīvus) 3 (frīre; izpeljevanje iz glag. referre je ljudska etim.) (na) debelo zmlet: in eadem peculiaris religio, namque fabam utique ex frugibus referre mos est auspici causa, quae ideo referiva appellatur Plin., refriva faba dicitur, ut ait Cincius quoque, quae ad sacrificium referri solet domum ex segete auspici causa Cincius ap. Fest., sed opinionem Cinci adiuvat, quod in sacrificis publicis, cum puls fabata dis datur, nominatur refriva Fest.

salicastrum -ī, n (salix) bot. salikáster = „vrbovača“, „vrbovnica“, „vrbovka “, vrsta divje vinske trte, ki raste med vrbjem: est huic similis, sed in salictis nascens; ideo distinguitur nomine, cum eosdem usus habeat, et salicastrum vocatur PLIN.