-
arcēssiō -ōnis, f (arcēssere) hoja po koga, pozivanje: Char. — Soobl. accersiō.
-
assellātus -ūs, m (assellārī) opravljanje potrebe, hoja na iztrebitev (stranišče), iztrebljanje: Th. Prisc.
-
catabasis -is, abl. -ī, f (gr. κατάβασις) hoja navzdol, spust, katabaza: Macr.
-
circuitiō (circumitiō) -ōnis, f (circumīre)
I.
1. abstr. hoja v krogu (okrog), kroženje, krožitev, sukanje, vrtenje: c. tympani plani Vitr., efficere modicas circumitiones (tympani) Vitr., orbiculorum circumitiones Vitr.; pren.: insecuti temporis c. Cod. I. (pre)tek.
2. konkr.
a) krožna pot (črta), krog, obod: liberata c. Vitr. krog na vodoravnem, celeriter consequi iustam circumitionem Vitr. pravšnje mesto na svoji krožni poti.
b) krožni zavoj: collocanda oppida sunt... circumitionibus Vitr., in cursibus et circumitionibus (namreč vodovodov) spiritus naturales aliter atque aliter fiunt Vitr., munimentum fluminis circumitione vallatum Amm.; met. α) površina kroga: Vitr. β) hodnik, hodišče: cum haberent singula tabulata circumitionem cubitorum ternum Vitr., duo triclinia cum circumitionibus inter se spectantia Vitr. γ) oblina: extrema tympani circumitio Vitr. valjasta oblika bobna.
c) ovinek, okoliš: sin autem non longum erit circumitio Vitr. eius montis iugum oras maris Hadriatici pertingit circumitionibus Vitr.; pren. ovinek, okoliš(i) v govoru ovinek v govoru, posredno postopanje: ita aperte ipsam rem modo locutus es, nihil circumitione (po drugih circum itione) usus es Ter., hic (Epicurus) circumitione quadam deos tollens Ci. nekako ovinkoma, quid opus est circumitione et amfractu? Ci., quid sibi volunt ambitus isti et circumitiones? Fr.; od tod ret. circuitio (= περίφρασις) opis: Corn.
č) okrožje, obseg: orbis terrae Vitr., duorum stadiorum habere ambitionis circumitionem Vitr.
— II. obhajanje, voj. obhod vojaških straž, (nočna) obhodna straža: circumitio ac cura aedilium plebi erat L.
-
circuitus (circumitus) -ūs, m (circumīre)
I.
1. abstr.
a) hoja v krogu (okrog), kroženje: ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā Ap.; o svetovih: Vitr., Sen. ph., circuitus solis et lunae Ci., nox igitur et dies unum circuitum orbis efficit Ci., irrequietus mundi ipsius circuitus Plin.; pren.: miri sunt orbes et quasi circuitus in rebus publicis commutationum Ci., hoc, quod senectus vocatur, paucissimorum circuitus annorum Sen. ph.
b) medic. občasna (redna) ponovitev, tip vročice: eae febres, quae certum habent circuitum Cels.
2. konkr.
a) ovinek: Front., Caesari circuitu maiore iter erat longius C., longo circuitu easdem omnes iubet petere regiones C., pons magnum circuitum habebat C. do mostu je bil potreben velik ovinek, parvo circuitu locum maxime secretum ab tumultu petit L., longo circuitu tellurem petere V., quidam circumitu rupes saltusque montium occultos petivere Cu., brevi per montīs circuitu... ad Eurotam amnem... pervenit L., Asiae Syriaeque circuitu petere Aegyptum Suet. po ovinku prek Male Azije in Sirije hiteti v Egipt; pren. α) ovinek, prikritost, posredno postopanje: cur circuitu petis gloriam, quae ad manus posita est? Cu., negavi circuitu agendum, sed lane iure civili dimicandum Petr., non statim de eo, quod in iudicium venit, (debet) rogare, sed aliquo circuitu ad id pervenire Q., invadere per circuitum (naspr. rectā) Sen. ph. fr. β) opis (= περίφρασις): aliquid circuitu enuntiare ali circuitu plurium verborum ostendere Q., loqui per circuitus Mart.
b) krivina okrog česa: interior circuitus (gestationis) Plin. iun. obkrožajoči hodnik; pren. ret. sestavje, perioda: circuitus, orationis, verborum Ci., oratio longiores habet saepe circuitus Q.
c) okrog, okrožje, obseg: Cels., eius munitionis circuitus XI milia pasuum tenebat C., collis, quem propter magnitudinem circuitus opere complecti non potuerunt nostri C., vallum in oppidi circitum ducere Hirt. krog in krog mesta, pererrat undique circuitum V., in circuitu C. ali samo circuitu C., Plin. naokrog, krog in krog; pren. obseg telesa ali kakega spisa: quo circuitus voluminis tui sit ὀγκωδέστατος, sicut est ventriculi tui Suet.
č) obhod = prostor okrog kakega poslopja, zidu ipd.: Varr.
d) iz kake snovi narejen krožec: circulus, quod mixtā farinā et caseo et aquā circuitum aequabiliter fundebant Varr.
— II. obhod, prepotovanje kake dežele, potovanje po njej: circumitus Siciliae totius Sen. ph.; pren.: circuitus mundi Plin. popis sveta.
-
circumgressus -ūs, m (circumgredī)
1. hoja (na)okrog, obhod: Amm.
2. met. obseg: amplissimus c. Amm.
-
dēmeāculum -ī, n (dēmeāre) hoja navzdol, spuščanje (= v podzemlje): Ap.
-
dēscēnsiō -ōnis, f (dēscendere)
1. hoja navzdol, spuščanje: d. balinearum Plin. v kopel, ad inferos Hyg., d. usque ad Aegyptum Hier. potovanje dol v Egipt, saltūs (v gozd) Vulg.; occ.: Tiberina d. Ci. vožnja po Tiberi navzdol.
2. met.: tres descensiones Plin. iun. tri, v zemljo vzidane kotanje, do katerih vodijo stopnice.
-
dēscēnsus -ūs, m (dēscendere)
1. hoja navzdol, spuščanje, sestop(anje): d. facilis L., difficilis L., sub ipsis radicibus montis consedit, qua illi descensus erat S. koder mu je bilo priti dol, d. dei de caelo Lact., eius d. de caelo in carnem Tert.; pesn. z dat. (k čemu, v kaj): facilis d. Averno V.; occ. odstop(itev) plemenskega bika od krave po parjenju: Varr.; (o stvareh) (u)padanje: cum levibus semper ascensus et gravibus descensus sit Macr.
2. met. pot navzdol: d. ripae utriusque … (po obeh obrežjih) trecentorum ferme passuum L., erat oppidanis difficilis … eo descensus Hirt., labyrinthus unum in se descensum habet Mel.
-
dēsurrēctiō -ōnis, f (dēsurgere) hoja na potrebo: Marc.
-
domuitiō -ōnis, f (= domum itiō: domus in īre) hoja domov, povratek domov, vrnitev domov: Acc. fr., Pac. fr., Tragicus ap. Luc., Tragicus ap. Corn., Ap. — Po nekaterih pri tragikih tudi domitio.
-
inambulātiō -ōnis, f (inambulāre)
1. hoja gor in dol, sprehajanje ali prestopanje (med govorom): Corn., non multa iactatio corporis, … nulla inambulatio … Ci.; pesn.: lecti argutatio inambulatioque Cat. zibanje, veganje.
2. meton. sprehajališče: Vitr., Plin.
-
nūdipedālia -ium, n (nūdipēs)
1. nudipedálije = „bosopetálije“, praznik bosopetcev, verski obhod, ki so ga prirejali ob veliki suši, da bi izprosili dež; verniki so na tem obhodu hodili bosi: cum stupet caelum et aret annus, nudipedalia denuntiantur, magistratus purpuras ponunt, fasces retro avertunt, precem indigitant, hostiam instaurant Tert.
2. bosopetenje, hoja z bosimi nogami: nudipedalia exercere Hier.
-
obambulātiō -ōnis, f (obambulāre) hoja (hojenje) sem in tja, obhajanje: frequentia et obambulatio hominum conturbat et infirmat imaginum notas Corn.
-
recēssiō -ōnis, f (recēdere) hoja nazaj, umik(anje), vračanje, vrnitev, povratek
1. oseb(e): Eccl.
2. vetra, morja, nebesnih teles: ideo et septem motibus omne corpus agitatur: aut enim accessio est aut recessio Macr., pari enim ratione in posteriora signa migrando semper mundanae volubilitati contraria recessione versantur Macr., ex ipsa aquarum collisione nascitur illa famosa Oceani accessio pariter et recessio Macr.; v pl.: si in tam magno spatio unus ventus vagando inclinationibus et recessionibus varietates mutatione flatus faciat Vitr.
-
regressiō -ōnis, f (regredī)
1. vzvratni hod, hoja nazaj, prihod nazaj, povratna pot, vrnitev, povratek, umik(anje): maturata Ap., vespertina Ap., principis ad triumphum decedentis haudquaquam secura nec incruenta regressio Fr., a temporalibus ad aeterna regressio Aug.
2. kot ret. figura ponovitev (iste) besede (gr. ἐπάνοδος): est et illud repetendi genus, quod semel proposita iterat et dividit: „Iphitus et Pelias mecum, quorum Iphitus aevo iam gravior, Pelias et vulnere tardus Ulixei“, ἐπάνοδος dicitur Graece, nostri regressionem vocant Q.
-
retrōcessus -ūs, m (retrōcēdere) hoja nazaj, nazadovanje (naspr. progressus): [cum] septem locorum motus habeantur, progressus et retrocessus, dexteriores ac sinistri Ap.
-
succēssus -ūs, m (succēdere)
I. hoja navzdol, meton. kraj, pod katerim se gre, duplina: Arn. —
II. prihajanje
1. primikanje, približevanje, prihod: hostium C., equorum V. hitri tek konj.
2. metaf.
a) nepretrgano nasledovanje, zaporednost, zaporedstvo ali napredovanje časa, tek časa: continuo totius temporis successu Iust. za vsega svojega vladarstva.
b) uspeh, (dober) napredek, sreča: Ph., Plin. idr., sine successu et bono eventu Varr., successum artes non habuere meae O., successum dea dira negat V., successu exsultans … Coroebus V., gaudere etiam multo successu Fabiis audaciam crescere L., successu rerum ferocior T., successu rerum florentes opes Iust., nec successum victoriae moderatus est Suet.; v pl. uspehi, ugodne posledice, srečni (uspeli) čini, srečna (uspela) dela, srečna (uspela) dejanja: ut orsis tanti operis successus prosperos darent L., pleni successibus anni O. rodna leta, ne successibus deesset auctoritas Iust.
3. meton. potomec, otrok: ferunt … feminam … sua manu suos exstinxisse successus Cael. (o Medeji).
-
trānsitus -ūs, m (trānsīre)
1. prehajanje, prehod, prekoračitev, prekoračenje, prečkanje, prestop: Iul. Val. idr., difficili transitu flumen C., qua in Graeciam brevissimus transitus Plin., transitum deinde in Indiam fecit Iust., flumine impeditus transitus Hirt., transitum claudere L., Batavos transitu arcere T.; s subjektnim gen.: Hasdrubalis L., regis T.; z objektnim gen.: Alpium T. ali Araxis fluminis Iust. čez … ; pren. prehod: in illo a pueritiā in adolescentiam transitu Q., datus est verbis ad amicas transitus aures O. besede morejo dospeti do … ušes = besede lahko naletijo na … ušesa, membris exilibus brevis est transitus in undas O., versuum transitus Q. od vrste do vrste.
2. occ.
a) prehod = (pre)selitev: voluntarius in urbem nostram Iunonis transitus Val. Max.
b) prehod = hoja, hod skozi kaj: Poeno per agros urbesque suas transitum dare (dovoliti) L., transitum non dare L. epit., Iust.
c) prestop, prehod h komu, v kaj: formido provinciam ad Vitellium vertit facili transitu ad validiores T., transitus in alienam familiam Gell.
d) prehod = hoja mimo, mimohod: tempestatis Ci., capta in transitu urbs T.; pren.: in transitu Q. ali per transitum Serv. tako rekoč mimogrede, površno.
3. metaf.
a) prehod, prehajanje v govoru, pripovedi: ad alia, ad diversa, in aliud rhytmi genus Q., unde venusti transitus fiunt Q., magno spatio divisus est a senatu ad poëtam Accium transitus Val. Max. velik skok je od senata do pesnika Akcija, sed quoniam in Armeniam transitus facimus Iust. prehajamo k Armeniji.
b) prehod, prehajanje, sprememba, spreminjanje, pretvorba v kaj: in figuras alias Plin.; poseb. α) sprememba, spreminjanje glasov v glasbi: Q. β) prehod, prehajanje (prelivanje) barv (iz sence v svetlobo): colorum Plin., in quo (sc. arcu) diversi niteant cum mille colores, transitus ipse tamen spectantia lumina fallit O. γ) kot gram. t.t. prehajanje = sprememba, spreminjanje samostalnikov in glagolov glede na sklanjatev in spregatev, sklanjatev in spregatev, sklanja in sprega: Varr.
4. meton. prehod, kraj (mesto) prehoda, starejše prehodišče: eius fossae transitum ponticulo lignes coniunxit Ci., transitūs insidĕre L., transitus spiritūs Plin. sapnik, dušnik, traheja.
-
abitus -ūs, m (abīre)
1. odhajanje, odhod (naspr. adventus): Ter., Lucr., Plin., post abitum huius importunissimae pestis Ci., abitu retro Sil. hoja nazaj, umikanje; occ. umik: abitus causae, ab. optatus Sil.
2. met. izhod (kot kraj): omnem abitum custode coronant V., vehicula saepserant abitus T.