Franja

Zadetki iskanja

  • Pērō2 -ūs, f (Πηρώ) Péro, (gen. Pero ali Pere), hči Neleja, Nestorjeva sestra: Pr.
  • peronei, beseda dvomljivega pomena, verjetno soobl. ali izpeljanka iz pero1: M. Cato originum lib. VII: „Qui magistratum curulem cepisset calceos mulleos † allitaciniatos †, ceteri peronei“ Ca. ap. P. F.
  • per-ōrātiō -ōnis, f (perōrāre)

    1. zadnji del govora, konec, sklep, sklepna beseda, zaključek, epilog, perorácija (naspr. initium): Q., Galbae peroratio, qui epilogus dicitur Ci.

    2. končni govor ali sklepna razprava zadnjega govornika v razpravi, v katero je vključenih več oseb: Ci.

    3. govor: hinc illa atrox peroratio in digitum Plin.
  • per-ōrnō -āre -āvī -ātum (per in ōrnāre) zelo ali neprestano krasiti (lepšati, dičiti, lepotičiti, kinčati): senatum T., defecta in parte perornant Paul. Nol.; klas. le adj. pt. pf. perōrnātus 3 slogovno (stilno) zelo dognan (izdelan), zelo lepobeséden, zelo leporéčen (ne v slabš. pomenu): idem (sc. Crassus) et perornatus et perbrevis Ci.
  • per-ōrō -āre -āvī -ātum (per in ōrāre)

    1. govor (razpravo, razpravljanje) ali kaj podobnega konč(ev)ati, skleniti (sklepati): quoniam satis multa dixi, est mihi perorandum Ci., res illā die non peroratur, iudicium dimittitur Ci. narratione peroratā Corn., de qua cum dixero, totum hoc crimen decumanum peroraro Ci.; od tod pren.: sed haec tum laudemus, cum erunt perorata Ci. ep. ko bo vse pri kraju; occ. sklepni govor imeti (prim. perōrātiō): perorandi locum semper tibi reliquit Ci.

    2. govor imeti, govoriti (poseb. pred sodniki), razpravljati, svojo misel (svoje misli) razode(va)ti (poda(ja)ti) o čem: accusatores et testes certatim perorabant T., contra tales oratores totam causam p. Ci., cum de ceteris perorasset, dixit N., a Q. Hortensio, clarissimo viro atque eloquentissimo causa est P. Sesti perorata nihilque ab eo praetermissum Ci., p. in aliquem Plin., Suet. idr., certabant, cui ius perorandi in rem darent T., breviter peroratum esse potuit (v kratkem času bi se dalo dognati) nihil me commisisse L.
  • per-ōsculor -ārī -ātus sum (per in ōsculāri) kar naprej ali vsevprek poljubljati: hos amplectitur, hos perosculatur, hos fratres vocat, hos vocat sorores Mart.
  • per-ōsus 3 (per in odisse)

    1. act. zelo (iz dna (svojega) srca, iz dna (svoje) duše) črteč ali sovražeč, poln sovraštva (mržnje), sovražen: decem virorum scelera L., genus omne perosus femineum V., solitudinem Cu., lucem O., V. sovražeč luč, sit življenja, genus virorum O., Narcissi amicos Suet., filium non solum ultra patrium, verum etiam ultra humanum morem Iust.; z gen.: illa (sc. Eulalia) perosa quietis Prud.; perosum esse zelo črtiti, zelo mrziti, zelo sovražen biti do koga, zelo gorek (gorak, nenaklonjen) biti komu, zelo jezen biti na koga: plebs consulum nomen perosa erat L., superbiam violentiamque tum perosos (sc. esse) regis L., si non populum Romanum perosi sunt Augustus ap. Suet.

    2. pass. zelo mrzek, zelo zoprn, zelo osovražen pri kom: thalami Iuvenc., deo perosus Tert.; komp.: veritas tanto perosior Tert.
  • per-parcē, adv. (per in parcus) zelo varčno, zelo skopo: et quod tibi dicendum hic siet, tu quoque per parce, nimium (sc. facis sumptum; nejasno mesto: perparce ali pernimium parce): non laudo Ter., contra „ruri agere vitam, perparce (po nekaterih izdajah parce) ac duriter sese habere“ Micionem Terentius in Adelphis loquentem de fratre commeminit, non rure Char.
  • per-pellō -ere -pulī -pulsum (per in pellere)

    1. močno pognati (poganjati), močno suniti (suvati): aliquā re perpelli Nigidius ap. Non.

    2. metaf.
    a) nagniti (nagibati), pognati (poganjati), napotiti (napotovati), prignati (priganjati), (pri)siliti (prisiljevati), primorati koga k čemu, dognati: animum Pl., urbem metu ad deditionem L., id (k temu) pecuniā et saepius vi T.; abs.: numquam destitit … orare usque adeo donec perpulit Ter. da je (stvar) prignal do konca, da je (stvar) spravil skozi, da je (stvar) izpeljal; s finalnim stavkom: cum perpulit, ut legatos mitteret L. ali ne contra rem publicam sentiret S.; abs.: perpulit (dognal je), ut facerent L.; z inf.: plerique Aethiopum prolem, quos rege Cepheo metus atque odium mutare sedes perpulerit T.
    b) živo ganiti, močno se dotakniti, močno pretresti koga, močno presuniti koga, močan vtis pustiti komu, globoko seči komu v srce, impresionirati: candor huius te et proceritas, vultus oculique perpulerunt Ci.
  • perpendiculātor -ōris, m (perpendiculum) strokovnjak, ki uporablja svinčnico (kamnosek ali zidarski mojster): namque ad specimen legionum militarium fabros perpendiculatores architectos genusque cunctum exstruendorum moenium seu decorandorum in cohortes centuriaverat Aur.
  • per-pes -petis (petere) = perpetuus: des mihi operam perpetem Pac. fr., silentium Ap., anno perpeti Ap., gemitus (pl.) Lact., per annos septem perpetes Lact., per annum perpetem Lact., noctem perpetem Pl. ali nocte perpete Iust. vso noč, po celo noč.
  • perpetuō -āre -āvī -ātum (perpetuus) neprenehoma (nenehno) nadaljevati ali vzdrževati: Pl., Sen. rh., verba Ci., potestatem iudicum Ci., dii te perpetuent Lamp. naj te bogovi vedno ohranjajo (kot klic cesarju), gloriam Amm., actiones Icti., famam Sid.

    Opomba: Star. cj. pf. perpetuassint = perpetuaverint: Enn.
  • per-petuus 3 (petere iti)

    1. krajevno drug drugega se držeč, stikajoč se, dotikajoč se, zaporedoma, zdržema tekoč, nepretrgano vrsto tvoreč, nepretrgan: Pl., perpetuae stationes, ut contingat inter se C., paludes C. vrsta močvirij, munitiones C. pas utrdb, montium dorsum Cu., mensae V. mize v dolgi vrsti, dolga vrsta miz, bovis tergum V. (Ecl.) nerazrezan; metaf.: oratio N. nepretrgan, skladen, res a perpetuis orationibus ad altercationem vertit L., historia Ci., carmen O., H. (= gr. κυκλικόν) kíklični (ciklični) spev, ki obsega ves krog bajk.

    2. časovno neprenehoma (neprestano) trajajoč, neprestan, stalen: dies, triduum Ter. ali vita Ci., N. celo življenje, p. et sempiternus ignis Vestae Ci., perpetua et constans voluntas mea in rem publicam Ci., odium N. nespremenljivo, stalno, nenehno, dominatio N. dosmrtno vladarstvo, dosmrtna oblast, dictator Ci. diktator za vse žive dni, pax Ci. stalen mir, societas Ci. neprenehna zveza, fulmina perpetua, quorum significatio in totam pertinet vitam Sen. ph. bliski, pomenljivi za vse življenje, perpetuus Augustus Eutr. vedno Avgust = vselej povečevalec cesarstva (naslov poznejših cesarjev).

    3. splošno veljaven, splošen: ius, quaestio Ci. Od tod adv.
    a) perpetuē neprenehoma, stalno, venomer, vselej, zmeraj, zmerom, vedno: vincere Cass.
    b) in perpetuum za vselej (vedno, zmeraj, zmerom), na (vse) veke: Ter., hanc pestem paulisper reprimi, non in perpetuum comprimi posse Ci.
    c) abl. n perpetuō neprenehoma, stalno, venomer, vselej, zmeraj, zmerom: Ter., perpetuo in vallo permanere C., parvam exigui temporis usuram bonae de me opinionis postulo, ut eam, si, quae dixero, vobis probabo, perpetuo retineatis Ci., T. Pomponius Atticus, ab origine ultima stirpis Romanae generatus, perpetuo a maioribus acceptam equestrem obtinuit dignitatem N.; v istem pomenu tudi perpetuum: uti Stat. Subst. perpetuum -ī, n nenehnost, neprekinjenost, nepretrganost, stalnost: Lact.

    Opomba: Nenavadni komp. perpetuius, superl. perpetuissimo curiculo: Ca. ap. Prisc.
  • per-potīor -īrī -ītus sum (per in potīrī) docela (povsem, popolnoma) uživati ali imeti (v oblasti): privilegiis, nomine, loco tribuni Cod. I.
  • Persa -ae, f (Πέρση) Pêrza

    1. Okeanida, Helijeva soproga, mati Ajeta, Kirke, Pazifaje, Hekate idr.: Hyg. Od tod
    a) metron. Persēïs -idis (-idos), f (Περσεΐς) Perzéida, Perzina hči = Hekata: Stat. ali = Circa: Val. Fl.; pri Ci. = Perza; kot adj. = čarovniška: herbae O.
    b) adj. Persaeus 3 ali Persēïus 3 (Περσήϊος) Pêrzin: Val. Fl.

    2. ime nekega psička: Ci.
  • Persae -ārum, m (Πέρσαι) Pêrzijci, in sicer

    1. prebivalci pokrajine Perzide: Ci., N. idr.

    2. prebivalci perzijskega kraljestva, podložniki perzijskega kralja: Ci. idr.; meton.: in Persas proficisci N. v Perzijo; pesn.: graves Persae H. = Párti; sg. Persēs -ae, m (Πέρσης): Ci., N. ali (v starejši, pa tudi poklas. obl.) Persa -ae, m: Pl., Amm. Pêrzijec; apoz.: Perses hostis Ci., vir Perses Q., Perses nemo, Perses rex N.; kolekt.: inquies Persa Amm. Od tod
    a) adj. Persēus 3 pêrzijski: Babylon Lucan., antrum Iuv., Mel., portus Pl. ob Evboji, kjer je stalo perzijsko ladjevje.
    b) Persicus 3, adv. (Περσικός) pêrzijski: apparatus H., servitus Sen., Persice loqui Q. α) bot. malus Persica Plin., Macr. ali arbor Persica Plin. breskev (drevo), subst. Persicus -ī, f: Col., tudi arbor Persici Lamp. breskovo drevo, breskev, malum Persicum Plin. ali subst. Persicum -ī, n: Plin., Col., Mart. breskev (sad). β) Persica -ōrum, n pêrzijska zgodovina: Ci. γ) Persicē (= Περσική) porticus pêrzijsko stebrišče (v Lakedajmonu, zgrajeno iz perzijskega plena, dalje tudi neki hodnik (galerija) na Brutovem podeželskem posestvu): Ci. ep.
    c) Persis -idis -idem -idēs in (gr.) -idos -ida -idus, f (Περσίς) pêrzijska: rates O.; kot subst. f α) (sc. terra, γῆ) Pêrzija, dežela ob Perzijskem zalivu med Karmanijo, Medijo in Suziano: Cu., N., V., Mel. Soobl. Persia -ae, f Pêrzija: Pl. β) (sc. femina) Pêrzijka: Cl., Vulg.
  • per-sanctē, adv. (persānctus) presveto: iurare Suet. ali deiurare Ter. presveto zagotavljati (in rotiti se).
  • per-scrībō -ere -scrīpsī -scrīptum (per in scrībere)

    1. natančno zapis(ov)ati, skrbno zaznamovati: Q., versu aliquid O., puris versum p. verbis H., res populi Romani a primordiis urbis L., rationes sunt perscriptae scite Ci., in epistulā, in qua omnia perscripta erunt N.; occ.
    a) uradno zapis(ov)ati, v zapisnik da(ja)ti, v zapisnik vnesti (vnašati), v zapisnik vzeti (jemati), v zapisnik (na)pisati, zabeležiti: interrogata, responsa, iudicum dicta Ci., in his tabulis senatūs consultum perscripserant Ci., de aliquo C.
    b) vpis(ov)ati, (v)knjižiti (vknjiževati): fabrum nomen, usuras, pecunias Ci.

    2. obširno (o)pisati, pis(me)no sporočiti (sporočati) komu, natančno obvestiti (obveščati) koga: rem gestam in Eburonibus C., haec Romam ad suos perscribebant C., alicui alicuius orationem Ci., de suis rebus ad Lollium Ci.; z ACI: perscribit in litteris hostes ab se discessisse C.

    3. denar nakaz(ov)ati komu, z nakazilom plač(ev)ati: Suet., argentum illis, quibus debes Ter., illam pecuniam in aedem sacram reficiendam Ci., HS CC praesentia (v gotovini) solvimus, reliqua perscribimus Ci., si quid emptum foret … a quaestore perscribebatur L. se je po nakazilih izplačevalo kvestorju.

    4. popolnoma (v celoti) (ne s številkami ali kraticami) izpis(ov)ati: notata non perscripta erat summa Suet., verbo non perscripto Tiro ap. Gell.

    5. črke prečrta(va)ti, zaznamovati s prečrtano črto (= gr. διαγράφειν): Prisc.
  • per-secō -āre -secuī -sectum (per in secāre)

    1. (popolnoma, povsem, docela) prerezati, razparati, (raz)rezati, operirati; metaf.: rei publicae vomicas Vetus orator ap. Q., id persecare novum praetorem, ne serperet iterum latius, patres iusserunt L. ali rerum naturam Ci. iztrebiti, zatreti.

    2. (pre)rezati, (pre)sekati; metaf.: aëris crebritatem Vitr.
  • per-sequor -sequī -secūtus sum (per in sequī)

    I. (okrepljeni pomen osnovne besede)

    1. slediti komu, iti za kom, hoditi za kom: quae te sola persequitur V., aliquem ex acie Cu., qui Pompeium Paphum persecuti sunt Ci., aliquem ipsius vestigiis Ci., vestigia alicuius Ci. biti komu za petami; metaf.: celeritate scribendi persequi posse quae dicuntur Ci. dohajati.

    2. preganjati, poditi, zasledovati: Lucan., Ph., Vell. idr., fugientes usque ad flumen C., Romanos armis N. vojskovati se proti Rimljanom, quā Medeam parens persequeretur Ci., feras O. loviti; pogosto: bello p. aliquem C., N. z vojsko iti nad koga; abs.: deterrere hostes a persequendo S.; occ.
    a) zasledujoč preiti (prehajati) (kak kraj), preisk(ov)ati: omnes solitudines Ci., labes imperii Ci.; pren.: viam Ter. kreniti po poti, omnes vias Ci. uporabiti vsa sredstva.
    b) maščevati, kaznovati: Tib., Sen. ph. idr., maleficia S., scelus O., suas iniurias C., mortem alicuius Ci., ius legationis violatum Ci.
    c) koga sodno preganjati, tožiti pred sodiščem: p. aliquem iudicio Ci. ali samo p. aliquem Ci., quem legibus apud iudicium ut reum persequor Ci.
    d) zahtevati, terjati, dobiti, iskati kaj: ius suum Ci. „oprijemati se svojih pravic“ = zahtevati svoje pravice, bona sua lite et iudicio Ci., poenas a seditioso cive iudicio Ci. zahtevati, da se uporni državljan kaznuje, voluptates Ci.

    3. metaf.
    a) slednik (posnemovalec, privrženec) biti, posne(ma)ti, ravnati se po kom, čem, držati se česa: Pl., aliquem, ironiam, maiorum exempla Ci., horum sectam atque instituta persequimur Ci., p. Academiam Ci., vitam inopem et vagam Ci.
    b) marljivo se ukvarjati (se pečati) s čim: artes Ci., omnia, dies Ci., ad omnia (sc. bella) persequenda Hirt. za vneto vojskovanje v vseh vojnah, rusticus vitem persequitur attondens V. pridno obrezuje.

    II. (s poudarkom)

    1. nadaljevati: institutas caeremonias Ci., incepta L., quaerendo p. L. nadalje povpraševati, naprej spraševati, societatem Ci. vzdrževati.

    2. dognati (doganjati), izvršiti (izvrševati), ustvariti (ustvarjati): sollertiam in sensibus Ci. ustvariti (ustvarjati), mandata Ci.

    3. dohite(va)ti, doseči: aliquem ne persequi quidem posse triginta diebus Ci., mors et fugacem persequitur virum H.; occ. prislužiti si, pridobi(va)ti (si): Icti.

    III. govoriti, pripovedovati, (p)opis(ov)ati: plura de alicuius vitā et moribus N., versibus p. aliquid Ci. opevati, omnes voluptates nominatim Ci. našte(va)ti.