Franja

aucupātiō -ōnis, f (aucupārī) lov na ptice, ptičarstvo: Ps.-Q.; pren.: quid tibi aucupatio est argumentum? Caecil. fr.

aucupātor -ōris, m (aucupārī) ptičar; pren. kdor se česa lovi: pecuniarum Boet.

aucupātōrius 3 (aucupātor) pripraven za lov na ptice, ptičarstvu namenjen: Plin., Mart.

aucupium -iī, n (auceps)

1. lov na ptice, ptičarstvo: Plin., Vulg., aucupium atque venatio Ci., propagare vitam aucupio Ci.; lov na čebele: quae (examina apium) dono vel aucupio contingunt Col.; met.
a) ptičnik = priprava za lovljenje ptic: harundine sumpta Faunus plumoso sum deus aucupio Pr.
b) ptičji ulov, ulovljeni ptiči: aucupia omne genus Cat., peregrina aucupia Sen. ph., minima inflatio fit ex venatione, aucupio Cels., venatu et aucupio vesci Plin.

2. pren. hlastanje po čem, za čim, prežanje na kaj, lov(stvo): Col., hoc novomst (= novum est) aucupium Ter. nova vrsta zaslužka, facere aucupium auribus Pl. na ušesa vleči, prisluškovati, aucupia verborum Ci., Arn. besedolovstvo, zlogolovstvo, dlakocepstvo, delectationis aucupium Ci. pohlep po ugajanju (poslušalcem).

aucupō -āre -āvī -ātum (auceps) ptice loviti, ptičariti, toda le pren. = oprezati, prežati na koga, kaj, zalezovati koga, loviti se česa; abs.: ex insidiis aucupa Pl., lepide ecastor aucupavi Pl., alte ex tuto prospectans aucupo Acc. ap. Non.; z acc.: qui aucupet me, quid agam Pl., fructus verborum aures aucupant Enn. ap. Non., id reges Argivôm aucupant, id quaerunt Acc. ap. Non., dein omnes partes prospectum aucupo Pac. ap. Non., circumspice dum, num quis est, sermonem nostrum qui aucupet Pl., circumspice dum, ne quis arcana aucupet Sen. tr.; z odvisnim vprašanjem: aucupemus ex insidiis clanculum, quam rem gerant Pl.; pt. pf.: multa... divulgata ac per rumorem vicissim aucupata discuntur Lact. — Soobl. aucupor -ārī -ātus sum

1. ptice loviti, ptičariti; abs.: Ulp. (Dig.), alio loco ut seras ac colas silvam caeduam, alio ubi aucupere Varr., in alienum fundum venandi aucupandive gratiā ingredi G.; z acc.: volantes Ap.; loviti na splošno: examina apium Col.; šalj.: pinnas de suis penatibus advectas Ap.

2. klas. le pren. = oprezovati, prežati na kaj, čakati na kaj, hlastati po čem, za čim, loviti se česa, gledati po čem; abs.: viden, scelestus ut aucupatur? Pl.; večinoma z acc.: levitatis est aucupari inanem rumorem Ci., errores hominum, utilitatem aliquam ad dicendum Ci., orationem, verba Ci., eius tempus, occupationem alicuius Ci., accessum hostium Auct. b. Afr., occasionem Auct. b. Afr. čakati na priliko, aucupor in lecto... somnos O.; z abl.: voluptatem auribus Varr. ap. Non., epistulis matris imbecillitatem Ci., longis navibus tempestates Ci. čakati, da se morje umiri, famam sibi obtrectatione alienae scientiae Plin.

audācia -ae, f (audāx)

1. v slabem pomenu = (pre)drznost, blazna smelost, nesramnost: vincit pudorem libido, timorem audacia Ci., Antonii scelus audaciaque Ci. zločinska drznost, tantum esse in homine sceleris, audaciae, crudelitatis numquam putavi Ci., vir summā audaciā, summae audaciae homo Ci., ad omnem licentiam audaciamque procedere T.; z gen.: audacia ingrediendi flumen L.

2. occ. v dobrem pomenu = drznost, smelost, srčnost, pogum: licentia... vel potius audacia Ci., duabus his artibus, audacia in bello, ubi pax evenerat, aequitate seque remque publicam curabant S., maiores nostri neque consilii neque audaciae egere S., semper in proelio eis maxumum est periculum, qui maxume timent: audacia pro muro habetur S., mirabundi, unde tanta audacia... victis ac fugatis L., quod si deficiant vires, audacia certe laus erit Pr., si verbis audacia detur O. smelost izraza, unam in audacia spem salutis T., vitare audaciam in translationibus Suet.

3. met. drzno, smelo dejanje: animos... Samnitibus non infelix audacia auxit L., desperatione saltem in audaciam accingeretur T.; pogosteje pl. = (pre)drzna dejanja, poskusi, predrznosti: non humanae ac tolerandae audaciae Ci., formam vitae iniit, quam postea celebrem... audaciae hominum fecerunt T.

audāculus 3 (demin. audāx) precej drzen, precej smel: Petr., Gell.

audāx -ācis, adv. audāciter (redko pri Ci.), pogosteje audācter (audēre)

1. nav. v slabem pomenu = (pre)drzen, blazno smel, vratolomen, hud, silovit: animus S., V., temerarius et audax homo, mulier audax Ci., Verres homo audacissimus atque amentissimus Ci., adulescentes quosdam eligit cum audacissimos tum viribus maximis N., audax Iapeti genus H. predrzni Prometej, audax cave sis Cat. silovit, Cerberus a. Tib. hud, impium atque audax caput Sen. tr., audax usque ad insaniam ali ad usque insaniam Amm., multa scelerate, multa audaciter, multa improbe fecisti Ci., facinus... ut inconsulte, ita audacter coeptum, nec consulte et timide reliquerunt L.; enalaga: a. facinus Ter., factum V.; subst. audāx -ācis, m predrznež, vratolomnež, v pl. tudi = hudobneži: Ci.

2. occ. v dobrem pomenu = smel, drzen, srčen, pogumen, neustrašen: poëta H. smeli (= ki se ne boji rabiti nenavadne izraze in govorne obrate), audacem faciebat amor O., audacissimus ego ex omnibus Ci., porge audacter ad salutem bracchium Pl., facit, ut te audacter moneam Ter., audaciter hoc dico, iudices Ci., audacter hoc dico, non temere confirmo Ci., audacter libereque dicere, audacter respondere, alicui Ci., dic audaciter Sen. rh., audaciter cum aliquo loqui Sen. ph., audacius de studiis humanitatis disputabo Ci., hostes audacter tela coniciunt C., audacius instare hostibus N., audacius resistere ac fortius pugnare C., audacissime prorumpere C., omnia audacissime incipere L.; z loc.: audax ingenii Stat., animi Stat., Cl.; z abl.: audax iuventā, viribus audax V. drzno se zanašajoč na..., audax verbis Q., irā Sil.; z ad: supra vires audacem esse ad conandum L., paulo ad facinus audacior Ci.; z in in acc. (za kaj): Liber animum audaciorem in omnes conatus facit Sen. ph.; z in in abl. gerundivi: audax... in convocandis hominibus et armandis Ci.; pesn. z inf.: audax omnia perpeti H. drzno pripravljen, audax... leges inponere lunae Pr.; enalaga: audax negotium! dicerem impudens, nisi... Ci., consilium... temerarium magis quam audax L., audacia verba Q. nenavadne, pesniške, audacior hyperbole Q., solito audacior loquacitas Cels., spes audacior Plin.

audēns, audenter, gl. audeō.

audentia -ae, f (audēre) drznost (le v dobrem pomenu), smelost, srčnost: nec defuit audentia Druso Germanico T., centuriones, ut quisque audentiae habuisset, accurrerent T.; poseb. drznost ali smelost v izrazu: cur tibi similis audentia negatur? Plin. iun.

audeō -ēre, ausus sum (iz *audus = avidus; prim. aveō1, avidus) semidep.

1. željan biti, (po)želeti, volja je koga, marati, hoteti, hoče se komu; non audeo srce mi ne da: quos ubi confertos audere in proelia vidi V. da si žele boja; z inf.: non audes mihi subvenire? Pl. ali se ne moreš odločiti...? auden participare me, quod commentus es? Pl. hočeš...? aude, hospes, contemnere opes V., sapere aude H. volja te bodi odločiti se, nec longius audet abire O.; abs.: si audes (kontr. sōdēs, gl. to geslo) če te je volja, če ti je drago, če hočeš tako dober biti: da mihi hoc, si audes Pl.

2. opogumiti (opogumljati) se, (pre)drzniti si, upati si, drzno lotiti se česa, drzno (po)skusiti (poskušati) kaj; abs.: V., H., Q., audendum atque agendum ait in tanto malo esse L., audendo atque agendo res Romana crevit L. po smelosti in delavnosti, Romani audendo et fallendo magni facti S. fr., hos... novos magistros nihil intellegebam posse docere quam audere Ci. kakor drzno nastopati, kakor drznosti, periculosius esse deprehendi quam audere T., duo itinera audendi T., ausos libertas sequetur T.; z adv.: neque ausurum contra Seianum T. Sejan si ne bo upal nasprotovati, longius audere T. dalje si upati, unde rursus ausi T. od tod pa upajoč si zopet priti na plano; s praep.: adversus Neronem ausus T., a. istas in usque manus Stat.; z inf.: Pl., Ter., H., Cat. idr., qui de meo facto non dubitem dicere, de Ligarii non audeam confiteri Ci., eodem loco non sunt ausi manere N., qui pulsi loco cedere ausi erant S., bene ausus vana contemnere L., vitigeni latices in aquāī fontibus audent misceri Lucr.; v pass.: si animadverterent auderi adversus se... dimicari N.; z acc. pron. neutr.: ausus es hoc ex ore tuo Enn. ap. Ci., cotidie... quid nostri auderent, sollicitationibus perclitabatur C., quid victor non audebit? Ci., sibi alia omnia audebant Ci., ausurum se in tribunis, quod princeps familiae suae ausus in regibus esset L., si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem Sen. ph., audendum aliquid pro patria etiam cum periculo ratus Iust.; pesn. in poklas. tudi z drugimi obj.: audent cum talia fures V., studiisque ardentibus ausum talia deposcunt O., a. tantum facinus Ter., L., desperatio audere ultima... cogit L., a. multa dolo, pleraque per vim L., privatis ut opibus, ita consiliis magna ausus Vell. ob svojem in v svoj dobiček, plus in eo dilectu Valens audebat T., a. proelium, aciem T. drzno spustiti se v boj, vim cultoribus et oppidanis ac plerumque in mercatores T.; v pass.: audeantur infanda L., omnia et conanda et audenda esse Magnetibus L., non ab Scipionibus... quicquam ausum patratumque fortius quam tunc a Caesare Vell., ausis ad Caesarem codicillis T.; za nikalnico s quin: ut non audeam profecto, percontanti quin promam omnia Pl. da ne zdržim, da se ne bi opogumil. — Od tod

1. adj. pt. pr. audēns -entis, adv. audenter drzen, smel, pogumen: audentes Fortuna iuvat V., audentes deus ipse iuvat O., nihil gravius audenti quam ignavo patiendum T., tu ne cede malis, sed contra audentior ito V., puer quidam audentior ceteris Plin. iun., audentior spes Val. Fl., audentior oratio T., audentissimi cuiusque procursus T., audenter dicere Ulp. (Dig.), Vulg., multa audentius inseri possunt Q., audentius progredi T., audentius iam onerat Seianum T., audentius hostem increpans Stat.

2. subst. pt. pf. ausum -ī, n drzen (nevaren) poskus, podjetje, početje: ausi paenitet O., magnis excidere ausis (ne dovršiti, ne dognati) O., ausis indulgere O., auso potiri (izvršiti) V., O., at tibi... pro talibus ausis di... persolvant grates dignas V., ausi nullius capax natura T.

Opomba: Star. pf. ausī: Ca. ap. Prisc.; nenavaden cj. pf. auserim: Ambr.; star. opt. (pōtēntīālīs) ausim -is -it -int drznil(i) bi si, upal(i) bi si: Pl., Ter., Acc. ap. Non., Cat., Pr., Tib., Lucr., Q., Plin. iun., nec, si sciam, dicere ausim L., quis non spondere ausit L., non ausim Ci. (Brutus 18), de grege non ausim quicquam deponere tecum V., neque illi detrahere ausim coronam H., et nihil est, quod non effreno captus amore ausit O., nobis nihil comperti affirmare ausim T.

audībilis -e (audīre) slišen, slišljiv: Ambr., Aug., Prisc., Th. Prisc., Boet.

audiēns -entis, m, gl. audiō.

audientia -ae, f (audiēns)

1. sluh: surdis fruendam reddere audientiam Prud. gluhim sluh povrniti.

2. poslušanje, posluh, pozornost: exsurge, praeco, fac populo audientiam Pl. stori, da nas bo moglo ljudstvo poslušati, audientiam facere praeconem iussit L. da se mu naj pridobi posluh, facit ipsa sibi audientiam oratio Ci. sam doseže posluh, audientia fit alicui Ci. posluh se omogoči komu; poslušanje = učenje: ad primam legum audientiam venire Cod. I. začeti z učenjem prava; poslušanje in razsojanje o kakem pravnem primeru, sodniško razsojanje: Cod. Th., Cod. I.

audiō -īre -īvī (in -iī) -ītum (prim. gr. αἴσϑομαι in αἰσϑάνομαι zaznavam, ἀΐω čujem, lat. oboediō iz *obaudiō).

1. slišati = sluh imeti: apertis atque integris et oculis et auribus nec videre nec audire Ci., ea gens... propter magnitudinem sonitus sensu audiendi caret Ci. nima sluha, je gluh(o), eius ex miseriis videndo fructum caperes maiorem quam audiendo Ci.; occ. poslušati = posluževati se sluha: loquere, audio Ter., audisne ali audin'? Ter. ali poslušaš? audi, Iuppiter, inquit, audite fines... L.

2. s sluhom zazna(va)ti, (za)slišati, (za)čuti koga, kaj, o čem, po slišanju (= po drugih, od drugih, tudi po branju) izvedeti kaj, o čem; abs.: audivi et credo Ter., ades, audi paucis (z malo besedami) Ter., mane audi Pac. fr., se non audivisse, sed vidisse dicit Ci.; pogosto kot vrinek ut audio Ci. kakor slišim, ut audimus L. kakor se sliši, kakor pravijo; z dopolnilom
a) z obj. v acc.: quem ego hic audio? quidnam audio? quod verbum audio? Ter., a. vocem alicuius Pl., Ci., visi audire vocem L. zdelo se jim je, da slišijo glas, vidistis hominem et verba eius audistis Ci., quod Romae audierat, nuntiavit Ci., a. adventum eius Cu.; met.: audite litteras, decretum praetoris Ci.; v pass. z nom.: auditus est strepitus cum fremitu Ci., legionum seditio audita est aliquando T. slišalo se je o..., missis... copiis, quae ex longinquo in maius audiebantur T. ki jih je govorica zaradi daljave povečevala, carmina non prius audita H. ne prej slišane; z grškim dat.: cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae? Ci., exclamat, ita ut populo patribusque audita vox pariter sit L., Iulius Vargus nondum mihi visus ac ne auditus quidem Plin. iun.; pogosto v absolutnem abl.: hāc auditā pugna, clamore audito C., auditis hostium copiis L., audita mutatione principis T.; z dvojnim acc.: te, ut spero, propediem censorem audiemus Ci. ep.; v pass. z dvojnim nom.: tantum Camillus auditus imperator terroris intulerat L. vest, da je Kamil vojskovodja, tubarum sonus multiplex auditur Iust. se sliši kakor kaj pomnoženega, se pomnožuje; subst. pt. pf. audītum -ī, n kar se je izvedelo po slišanju, govorica, glas: cum peribat, vidi, non ex audito arguo Pl., nihil habeo praeter auditum Ci., audito fuit eruditior Vell.
b) z neodvisnim govorom: audies: „o virum fortem“ Ci. slišal boš, govorilo se bo o tebi, audit continuo: „quis homo hic aut quo patre natus?“ H., quam multas matres audivi illo tempore: „quidnam volui, quae peperi?“ Sen. rh. sem slišal govoriti, audivi veterem convivam: „hic nescio quid boni debet esse“ Petr.
c) z ACI: audivit Dioni cuidam permagnam venisse hereditatem Ci., regem nostrum Cluilium causam huiusce esse belli audisse videor L. slišal sem, kakor se mi zdi, da..., audiet cives acuisse ferrum H.; tako tudi (pri zgodovinopiscih) kot absolutni abl. audītō dobivši vest: audito Machanidam refugisse Lacedaemonem L., audito venisse missu Agrippinae nuntium T.; v pass. z NCI: Bibulus nondum audiebatur esse in Syria Ci. ep., Caesar a Gergovia discessisse audiebatur C.; pri neposrednem zaznavanju acc. s pt.: idque Socratem... audio dicentem Ci., ut neque eum querentem quisquam audierit N. ga ni slišal tožiti.
č) z odvisnim vprašanjem: praetereuntes audiebant, quid praeco enumeraret Ci., volo tamen audire, quid sit, propter quod... L. rad bi vendar slišal, auditisne, ut poena mea postuletur? T. kako se zahteva...
d) s quod, cum, dum: quod de capite iste dempsit, quo tandem modo vobis... audiendum videtur? Ci., saepe soleo audire Roscium, cum ita dicat Ci., auditus est certe, dum ex eo quaerit Suet.; od kod? z e(x): noctu audita (est) ex delubro vox L., e Macedonum castris signorum concentur... audiebatur Cu.; pren. od kod? = od koga? unde quidque auditum dicant Pl., is, unde te audisse dicis Ci., unde vix ter in anno nuntium audite possunt Ci.; večinoma pa s praep.: quod facinus (scelus) ex te audio? Pl., e Davo audivi Ter., quando hoc quisquam ex te (iz tvojih ust), Caesar, audivit? Ci., audiere ab novo duce novum consilium L., audivi a (ex) maioribus natu Ci.; redkeje v tem pomenu z de: saepe hoc audivi de patre et de socero meo Ci.; o kom ali o čem? z de: illos etiam (convenire aveo), de quibus audivi et legi Ci., cum de te ex te ipso (= iz tvojih pisem) audiebam Ci. ep., quod quisque eorum de quaque re audierit C., credit de suo adventu esse auditum N.; zoper koga? z in in acc.: quod se in eum audisse dixisset Ci. ker je bil trdil, da je slišal nekaj neprijetnega o njem.

3. occ.
a) (po)slušati (kako govorečo osebo, kako poročilo): audiamus igitur Sextilium! Ci., cum audiretur silentio M. Caelius tribunus plebis Ci., Rhodii cum silentio auditi sunt L., ne in senatu quidem aequis auribus audiebatur L., non secundis auribus patrum auditus est consul L., id Philotas haud iniquo animo audiebat Cu., rex audivit de pace L. je poslušal mirovne pogoje, Archias audiebatur a M. Marcello Ci. = Arhiji so bila vrata M. Marcela vedno odprta, legationes audire Suet. = predse pustiti (namreč na zaslišanje); z grškim dat.: auctores (svetovalci) signa relinquendi... universis exercitibus palam in contione audiuntur L.; Poseb. (o učencu ali poslušalcu) poslušati kakega učitelja, poslušati (obiskovati, hoditi na) koga predavanja ali predavanje o čem: studiosus audiendi N., Cleanthes..., qui Zenonem audivit Ci., audivi Metrodorum, cum de his ipsis rebus disputaret Ci., in astrologia C. Sulpicium audivimus Ci., cotidie ad audiendum aliquem ventitare Plin. iun.; subst. pt. pr. audiēns -entis, m α) slušatelj, poslušalec: audientis animum movere, animos audientium permovere ali inflammare Ci., Hanno... non cum assensu audientium egit L., movere audientium affectus Q. β) poslušalec krščanskega pouka, katehumen, novovernik: Tert.
b) (o sodniku) zasliš(ev)ati, izpraš(ev)ati: aliis audientiubus iudicibus, aliis sententiam ferentibus C., semel auditis testibus condemnati sunt Ci., a. de ambitu Ci., (Rhadamanthus) audit dolos V., a. servum Suet., cum de vinculis educitur audiendus Amm. na zaslišanje.
c) uslišati: Curio ubi... neque cohortationes suas neque preces auditas vidit C., in quo di immortales meas preces audiverunt Ci., veluti sensisset auditas preces L., audiit et caeli genitor... intonuit laevum V., audivere, Lyce, di mea vota H., laborantes utero puellas ter vocata audis H., a. orantem O., audiat aversā non meus aure dens Tib.
č) pritrjujoč poslušati = pritegniti (pritegovati) komu, čemu, pritrditi (pritrjevati) komu, čemu, prizna(va)ti, prista(ja)ti na kaj, verjeti: nec Homerum audio, qui... ait... Ci., tanta imbueremur superstitione, si vos audire vellemus Ci., si fabulas audire volumus Ci.; abs. audio (to) rad slišim = priznavam, že verjamem, to velja, to je nekaj, dobro: istum exheredare in animo habebat: audio, nunc dicis aliquid, quod ad rem pertineat Ci.; nil audio Ter. nič nočem slišati, nič ne maram vedeti (o nobenem ugovoru), non audio Ci. o tem ne maram nič slišati, tega ne prizna(va)m, na to ne pristanem, to ne velja, to pa ne.
d) (po)slušati koga ali kaj = poslušen (pokoren) biti komu, čemu, pokoriti se komu, čemu; z acc.: sapientiam istam Ci., te audi, tibi obtempera Ci. ep., si me audiatis L., si me satis audias H.; pesn. o stvareh: neque audit currus habenas V., nec quae (sagitta) magis audiat arcum O.; tako tudi: cornum maxime audit sorbus Plin.; predklas. in poklas. tudi z dat.: istis magis audiendum quam auscultandum censeo Pac. ap. Ci., sibi potius audirent Ap.; v reklu: dicto (dat.) audientem esse na besedo poslušen (pokoren) biti: non fore dicto audientes milites C., qui dicto audientes in tanta re non fuissent Ci., villicus domino dicto audiens sit Ca., si potest tibi dicto audiens esse quisquam Ci., ne plebs nobis dicto audiens... sit L., dicto audiens fuit iussis absentium magistratuum N.

4. „slišati se imenovati“ = imenovati (zvati, klicati) se da(ja)ti, imenovan biti, imeti (šteti) se za koga, kaj, veljati za koga, kaj, sloveti: rexque paterque audisti coram H., Matutine pater, seu Iane libentius audis H., si curas esse, quod audis H. za kar veljaš, za kar te imajo, subtilis veterum iudex et callidus audis H. slavijo te kot...; z inf.: solum, quod quondam... fodisse... audit... Amphitryoniades Cat.; z adv. bene audire (= καλῶς ἀκούειν) hvaljen biti, po dobrem sloveti, na dobrem glasu biti, dobrega slovesa biti, male (redkeje graviter) audire (= κακῶς ἀκούειν) grajan (zmerjan) biti, po slabem sloveti, na slabem glasu biti, slabega slovesa biti: benedictis si certasset, audisset bene Ter., innocentes ergo et verecundi sunt, ut bene audiant et rumorem bonum colligant Ci., si herum insimulabis avaritiae, male audies Ter., erat surdaster M. Crassus, sed aliud molestius, quod male audiebat Ci., insuetus male audiendi N., amici Appii..., qui me idcirco putent bene audire, velle, ut ille male audiat Ci. ep.; od koga? pri kom? velle bene audire a parentibus, a propinquis, a bonis etiam viris Ci., ab ipsis inimicis male audire Q.; po čem? zaradi česa? z abl.: quod illorum culpa se minus commode audire arbitrarentur Ci. na slabšem glasu, iterum falso crimine male audit Sen. rh.; v pozni lat. glede na kaj z in in abl.: male audire in Maevia Galla nupta Macr., male audire in scortis Ps.-Q.

5. pren. gram. (poklas.)
a) kaj v tem ali onem smislu slišati = kaj v tem ali onem smislu pojmiti, ume(va)ti: Vulcanum pro igne vulgo audimus Q., sic enim auditur et depugnares Q., hoc pro pleno atque perfecto auditur Gell., ut sic audias „subruptum“ tamquam „certamen erit“ Gell.
b) kako besedo obenem z drugo slišati = razume(va)ti, v mislih dostaviti (dostavljati): simul enim auditur coepit Q.

Opomba: Kontr. impf. (pesn.) audībat O., audībant Cat.; druge skrčene oblike: audīn' (= audisne) Pl., Ter., audisse, audissem, audisset, audisti(s) Pl., Ter., Ci. idr., auditin (= audivistine) Pl., audivistin (= audivistine) Pl.; star. fut. (pesn.) audībo Enn., audībis Enn., Caecil. fr., Pl. — Svetopisemska latinščina ta glagol veže v različnih pomenih tudi z gen. (prim. sl. poslušati česa).

audītiō -ōnis, f (audīre)

I. act.

1. slišanje: vox auditionis Vulg. lahko slišen glas; met. sluh (klas. audītus): musicae auditiones Vitr. posluh za glasbo, auditio aëriae naturae particeps Ap.

2. poslušanje; abs.: auditio et cogitatio Ci. poslušanje in premišljevanje, multa lectione atque auditione assequi Q.; z gen.: (pueri) fabellarum auditione ducuntur Ci.; poslušanje pri kakem učitelju, met. = predavanje: ab auditione alicuius venire Sen. rh., sedere in scholis auditioni operatos Plin., egredi ex auditione, colere (obire obiskovati, hoditi na) auditiones, ἐξωτερικὰς auditiones facere Gell.

— II. pass. slišanje = kar se sliši ali se je slišalo govoriti, (poslušana, slišana) govorica: hoc solum auditione expetere coepit, cum id ipse non vidisset? Ci., si accepissent famā et auditione esse quoddam numen... deorum Ci.; met. prazne besede (marnje), govorica na splošno: ut levem auditionem habeant pro re compertā C., his rebus atque auditionibus permoti C., fictae auditiones Ci., falsas auditiones depellere T., mala auditio Vulg.

audītiuncula -ae, f (demin. audītiō) majhno (kratko) predavanje, nekoliko (malo) vednosti, znanja: Gell.

audītō -āre -āvī (frequ. glag. audīre) večkrat (pogosteje) slišati: Pl., P. F.

audītor -ōris, m (audīre)

1. slušatelj, poslušalec: auditorum multitudo, auditorum prudentia Ci., discerni potest credulus auditor ab sapienti iudice Ci., alicui auditorem venite Ci. kot poslušalec priti, praebere se alicui attentum auditorem Ci.

2. occ.
a) slušatelj kakega učitelja, učenec: Ptolemaeus Theophrasti auditor Ci., fuerat (Euripides) auditor Anaxagorae Ci., auditor et discipulus Platonis Ci., excitat auditor studium O.
b) sodnik zasliševalec: Cod. Th.

3. pren. bralec, čitalec: potius cognationi verborum quam auditori calumnianti geremus morem Varr.

audītōriālis -e (audītōrium) k poslušalnici ali šoli spadajoč: scholastici Aug.