-
sub-ringor -ringī (sub in ringī) (od ne(je)volje, iz občutljivosti) nekoliko vihati (grbančiti) nos, nekoliko občutljiv postajati, biti nekoliko ne(je)voljen: hi subringentur, qui villam me moleste ferunt habere Ci. ep.
-
sub-scrībō -ere -scrīpsī -scrīptum (sub in scrībere)
1. spodaj zapisati (zapisovati), spodaj pripisati (pripisovati), (za)beležiti (zabeleževati): Col., Suet. idr., causam parricidii Ci., quibus (sc. statuis) subscripsit reges ab se in gratiam esse reductos Ci., si quaeret „pater urbium“ subscribi (= subscripto nomine appellari) statuis H. imenovan biti na stojalu kipov … , neve merere meo subscribi causa (kot vzrok moje smrti) sepulcro O., meo citus haec (ta poslovilni pozdrav, ta pozdrav v slovo) subscribe libello H.
2. occ.
a) kako listino, kako pisanje podpisati (podpisovati), podpisati (podpisovati) se na kaj, s svojim podpisom kaj odobriti (odobravati), potrditi (potrjevati, potrjati), dovoliti (dovoljevati): rationes ali rationibus, testamento Icti., tabulis venditionis Ambr., cum de supplicio cuiusdam capite damnati ut ex more subscriberet admoneretur Suet., quingenties sestertium ad peragendam auream domum Suet.; metaf. α) kaj podpisati (podpisovati) = kaj potrditi (potrjevati), podpreti (podpirati), pospešiti (pospeševati), čemu da(ja)ti pomoč (potuho), čemu pritrditi (pritrjevati, pritrjati): subscribere odiis accusatorum Hannibalis L., neve, precor, magni subscribite Caesaris irae O., subscribere aut gratiae aut odio suo Ph., subscripsit orationi eius consul L., si voto fortuna subscribit Col., subscribere amoribus alicuius Val. Max., desiderio alicuius Traianus ap. Plin. iun., luxuriae Cels. β) dovoliti (dovoljevati) kaj, privoliti (privoljevati) v kaj: Tert.
b) (o cenzorju) vzrok za ukor (opomin) imenu okaranca podpisati, pripisati, dopolniti, pripomniti, zaznamovati (nota censoria): cum (sc. censores) istam ipsam causam subscriberent Ci., quae de iudicio corrupto subscripserunt Q.
c) o tožniku ali sotožniku, ki sta se podpisala na obtožno pismo, α) (o tožniku) obtožno pismo podpisati, z vso pravico ali pravnoformalno (pis(me)no) tožiti (obtožiti, zatožiti), podati obtožbo, sprožiti obtožbo: cras subscribam homini dicam Pl. bom človeka zatožil, subscriptum est Ci. tožilo se je, in P. Popilium subscripsit L., Gellius, quod is pecuniam accepiset Ci., subscribere in crimen Icti., cum ceteris subscripsit centumvirale iudicium, non subscripsit mecum Plin. iun. centumvirskemu sodišču je podal tožbo zoper druge dediče, a ne zoper mene. β) (o sotožniku) skupaj s kom podpisati obtožno pismo, biti sotožnik, biti soobtožitelj: Gabinium de ambitu reum fecit subscribente privigno Ci., neminem neque suo nomine neque subscribens accusavit N., subscribere accusanti patrono Suet., Agrippae in Cassium Vell.
d) (v času cesarjev) kakemu prosilnemu spisu na kratko pripisati, pristaviti, dostaviti, dodati vsebino ali kako prijazno besedo ali pozdrav prejemniku: Lamp.
3. metaf. kaj zapisati (zapisovati), zaznamovati, (za)beležiti (zabeleževati): numerus aratorum quotannis apud magistratus publice subscribitur Ci., subscribere audita Q., quaedam Suet., cum suspiria nostra subscriberentur (sc. a delatoribus) T.
-
subscrīptiō -ōnis, f (subscrībere)
1. podpis nasploh: cum animadvertissem in Sarapionis subscriptione Africani imaginem Ci. ep., si testator specialiter subscriptione sua declaraverit Dig.
2. occ.
a) s podpisom na listini potrjena navedba (napoved), s podpisom potrjen zapisek oralov: in (sc. agro) Leontino iugerum subscriptio ac professio Ci.
b) subscriptio censoria, censorum pojasnjena napoved cenzorskega ukora (cenzorskega opomina): ne subscriptio censoria non minus calamitatis civibus quam … proscriptio possit adferre Ci., populi Romani suffragiis saepenumero censorias subscriptiones esse sublatas Ci., quicquid de subscriptionibus eorum (sc. censorum) mihi dicendum erit Ci.
c) α) tožnikov podpis, pis(me)na obtožba: Icti., † consecratur † subscriptio Sen. ph., subscriptio tanti sceleris Ps.-Q. (Decl.). β) sotožnikov podpis, sopodpis, soobtožba: Ulp. (Dig.), qui moratores subscriptionem sibi postularunt Ci., subscriptionem conponere Sen. ph., cuinam ex duobus pluribusve accusatio subscriptiove in reum permittatur Gell.
d) pripis vsebine ali kake prijazne želje ali pozdrava na kakem odpisu ali kaki vlogi: imperator per epistulam et subscriptionem statuit Ulp. (Dig.), quod litteras sine subscriptione ad se dederant Suet.
-
sub-sellium -iī, n (sub in sella)
1. nizka klop, sedež: Cels., Sen. ph., Q., Suet. idr., subsellia accusatorum, iudicum, senatorum, senatūs Ci., rei Cat.; poseb. klop (sedež) pred obednim blazinjakom: imi subselli vir Pl. = človek nizkega rodu (stanu), nil morantur iam Lacones imi subselli viros Pl. (po novejših izdajah uni subselli viros ki sedijo le na klopi pred obednim blazinjakom); occ. sodni stol: accusabat tribunus plebis idem in contionibus, idem ad subsellia Ci., rem a subselliis ad rostra detulit Ci.
2. meton.
a) klop = na klopi sedeči: bibis quantum subsellia quinque solus Mart.
b) sodišče: habitare in subselliis Ci. (o odvetniku), ne semper forum, subsellia, rostra curiamque meditere Ci., habet Alienum, hunc tamen ab subselliis Ci. strokovnjaka (izvedenca) v pravu, versatus in utrisque subselliis Ci. ep. na obojih sedežih na sodišču, tj. kot odvetnik in sodnik, longi subsellii iudicatio et mora Ci. ep. dolgotrajna in zamudna presoja.
-
sub-sequor -sequī -secūtus (sequūtus) sum (sub in sequī)
1. kaj (neposredno, takoj, trdo) za kom ali čim iti, hoditi, priti, prihajati, slediti komu, naslediti (nasledovati) koga; z acc.: Pl., nostri … neque firmiter insistere neque signa subsequi poterant C., has (sc. cohortes) subsidiariae ternae … subsequebantur C., subsequi ancillam, senem O.; abs.: cum verba facis, subsequere Pl., Caesar equitatu praemisso subsequebatur omnibus copiis C., omnem equitatum praemisit … Titum Labienum legatum cum legionibus tribus subsequi iussit C., cum equitatu profectus iussis subsequi peditibus … Romanos compulit in naves L., subsequitur pressoque legit vestigia passu O.; metaf. o neživih, neosebnih subj. slediti čemu, naslediti (nasledovati), spremiti (spremljati) kaj, povezan (zvezan, v zvezi, združen) biti s čim: noctem dies subsequitur C., (sc. stella Veneris) tum antecedens, tum subsequens ali (sc. stella Mercurii) tum antevertens, tum subsequens (sc. solem) Ci., hos motus subsequi debet gestus Ci., manus autem … digitis subsequens verba, non exprimens Ci., si ducis consilia favor subsecutus militum foret L., proxima subsequitur, quid agas, audire voluntas O., male subsequi verba dicentis Suet. s peresom ne slediti ravno moči govornikovih besed, formarum novitatem corporis augmen subsequitur Lucr., ne subsecuta fraus esset Iust. Od tod pt. pr. subsequēns -entis (o času) sledeč, naslednji: annus Plin., tempus Vell.; adv. pt. pr. subsequenter zapored, zaporedoma, po vrsti, potem: Eccl.
2. metaf.
a) (v duševnem oziru) slediti komu ali čemu, ravnati se po kom ali čem, posnemati koga, kaj, pridružiti (pridruževati) se komu, čemu: Speusippus Platonem avunculum subsequens Ci., ut … reliqui boni et locupletes omnes summum ordinem subsequantur Ci., suo sermone humanitatem litterarum subsequi Ci. ep., hanc diligentiam subsequitur modus et forma verborum Ci., princeps iurat ipse, subsequuntur tribuni C., inclinatam rem in preces subsecuti L., te imitari, subsequi student Plin. iun., subsequi voluntatem orationis Dig.
b) slediti čemu = biti nasledek, biti posledica česa: tene … tympana, quae subsequitur caecus amor sui … H.
-
subsidiārius 3 (subsidium)
1. rezerven, pomožen, nadomesten, subsidiáren: cohortes C., L., T., acies Auct. b. Afr., naves Auct. b. Alx.; subst. subsidiāriī -ōrum, m rezervne (pomožne, nadomestne) čete ali enote (naspr. prima acies): L.
2. metaf.
a) v zaščito (zaslombo, podporo, pomoč) služeč: palmes Col. ročica (ovijalka), ki se jo ne odreže, da se ohrani trta.
b) kot jur. t.t. actio subsudiaria tožba za odškodnino od varovanca zoper oblast, ki mu je postavila varuha; sproži se v primeru, če varuh ne more plačati: Dig., Cod. I.
-
sub-sīdō -ere -sēdī (-sīdī) (—) (sub in sīdere)
1. sesti (sedati), usesti (usedati) se, posesti (se), (dol) se spustiti (spuščati), počeniti, počepniti (počepati), skloniti (sklanjati) se: subsidite omnes, quasi solent triarii Pl. ap. Varr., subsidunt Hispani adversus emissa tela ab hoste, inde ad mittenda ipsi consurgunt L., subsedit in illa ante fores ara O., se collegit in arma, poplite subsidens V., alii elephanti pedibus insistentes, alii clunibus subsidentes prolabebantur L., subsidere in genua Cu.; (o živalskih samicah, ki se parijo) (pod samcem) počeniti, počepniti (počepati), da(ja)ti se oploditi (samcu), nastaviti (nastavljati) se (samcu): mirus amor, iuvet ut tigres subsidere cervis H., equae maribus subsidere possunt Lucr.
2. occ.
a) pripraviti (pripravljati) komu zasedo, pričakati koga v zasedi, čakati koga, prežati na koga, nastaviti (nastavljati) komu zasedo ali past, loviti koga, zalezovati koga, goniti (preganjati, gnati, pojati) koga: Miloni … subsidendum atque exspectandum fuit Ci., cur (sc. Milo) neque ante occurrit … nec eo in loco subsedit … ? Ci., partem militum locis … obscuris subsidere in insidiis iussit L.; z obj. v dat.: subsidere fero Aus.; z obj. v acc.: subsidere leonem Sil., mundi regnum Lucan., insontem, copiosos homines Amm.; pesn.: devictam Asiam (nam. victorem Asiae (Troiae) = Agamemnonem) subsedit adulter (sc. Aegisthus) V.
b) obsede(va)ti = zaosta(ja)ti, kje stalno osta(ja)ti, ustaliti se kje, nastaniti (nastanjati, nastanjevati) se, naseliti (naseljevati) se: si subsidit pars aliqua (sc. apium) Varr., magna … multitudo calonum, magna vis iumentorum, quae in castris subsederat … sequitur C., subsidere in ipsa via, in Sicilia (naspr. proficisci) Ci. ep., commixti corpore tanto subsident Teucri V., subsedisse in oppido Reatino, subsedisse Nuceriae Suet.; (o stvareh) obtičati: in Nilo navicula subsedit L. epit.; pesn. na dnu obležati: extremus galeāque imā subsedit Acestes V. Akestov žreb je zadnji obležal na dnu čelade.
c) (o stvareh) posesti (posedati) se, usesti (usedati) se, (u)pasti (upadati), uteči (utekati) se, poleči (polegati) (se), znižati (zniževati) se: Sen. rh., Min. idr., Tellus subsedit paulum O., urbs subsedit Lucr., terraene dehiscent subsidentque urbes? Lucan., neque enim poterant subsidere saxa Lucr., omnis mundi quasi limus in imum confluxit gravis et subsedit funditus ut faex Lucr., quidquid faecis subsederit Col., in urina quod subsidit Plin., flumina subsidunt O. subsidunt undae V., aqua subsidit Auct. b. Alx. se useda, se izčišča, ego tum videam tales subsidere ventos Pr., iussit … subsidere valles O., qua subsederant valles Cu., oculi vehementer subsederunt Cels. so se … vdrle, so … vdrte, ille (sc. ignis), qui alimentis deficitur, suā sponte subsidit Sen. ph. se sesede, (u)pade; pesn.: iam levis obliquā subsedit Aquarius urnā O. je zašel, temptatum mollescit ebur positoque rigore subsidit digitis O. se odmika prstom, se podaja pod prsti.
3. metaf. pasti (padati), uleči (ulegati) se, nehati (nehovati, nehavati), ponehati (ponehavati, ponehovati), pojemati (pojemovati), (po)jenjati (pojenjavati, pojenjevati), popustiti (popuščati), (z)manjšati se, zmanjšati (zmanjševati) se: ne silentio subsidat, sed firmetur consuetudine (sc. vox) Q., neque ego negaverim saepius subsidere in controversiis impetum dicendi Q., hinc accidit … ut aetas, iam altioribus disciplinis debita, in schola minore subsidat Q. da omrtvi, ubi testis ac spectator abscessit, vitia subsidunt Sen. ph., subsidunt menses mulierum Plin.
Opomba: Obl. iz pf. subsīdī: subsiderat, subsidisse Amm.
-
substantia -ae, f (substāre)
1. bitje, bit, bitek, bivanje, bitnost, bistvo, obstoj, eksistenca, lastnost, svojstvo, kakovost, kvaliteta, podstat, samostat, substánca: hominis Q., de substantia aut de qualitate controversiam esse Q., non habere substantiam Sen. ph. ne bi(va)ti, biti brez bistva, non est propria in ista nube substantia nec corpus est, sed mendacium et sine re similitudo Sen. ph., diversae esse substantiae Front.
2. meton.
a) stvar sama, predmet: emptionis Dig., in substantia error Dig., non in substantia, sed in arte positum Dig.
b) redilna reč = redilo, hranilo, hrana, jed: omni carentem cernere substantiā Prud.
3. occ.
a) bistvo, stanje, obseg, obsežek imetja, premoženja, življenjska sredstva, sredstva za preživljanje, prehrana: sine substantia facultatum T. ne da bi imela kaj imetja (premoženja), substantia rei familiaris Paul., paternorum bonorum Aur.
b) meton. imetje, imetek, premoženje: si substantiam meam testator dixerit Dig., expensis, quae circa eandem substantiam factae sunt Dig., pro modo substantiae accusatae personae Dig.
-
sub-sultō (sus-sultō) -āre -āvī (intens. glag. subsilīre) poskakovati: Tert., Hier., ut ille trepidabat, ut festinabat miser, ut su[b]sultabat Pl.; pren. (o govoru) tako rekoč poskakovati, skakati (kakor neukročen konj): quia necesse est compositio multis clausulis concisa subsultet Q., ne sermo subsultet imparibus spatiis ac sonis Q.
-
subter-dūcō (supter-dūcō) -ere -dūxī (—) (subter in dūcere) skrivaj odtegniti (odtegovati, odtezati), skrivaj umakniti (umikati): nam † si huic occasioni tempus sese supterduxerit Pl., ne tibi clam se subterducat Pl.
-
subtīlitās (suptīlitās) -ātis, f (subtīlis)
1. tankost (tenkost), vitkost, nežnost, finost, prefinjenost, subtilnost, ličnost, ostrost: muliebris Vitr., columnae Vitr. vitkost, ličnost, qui cupidiores eius subtilitatis erant Vitr. ki so se bolj zanimali za take finosti (fine stvari), subtilitas linearum, animalium, florum Plin., umoris Plin. nežnost, voljnost, ferramentorum Plin. ostrina, ostrost.
2. klas. le metaf.
a) (v estetskem pomenu) tankost (tenkost), tančina, tankočutnost, prefinjenost, tanek (tenek, tenak) okus, pretanjen okus, rafiniranost, izbranost, izbornost ipd.: sententiarum Ci., credunt plerique militaribus ingeniis subtilitatem deesse T.
b) tankost, pretanjenost v mišljenju in ravnanju, subtilnost, natančnost, skrbnost, korenitost, temeljitost, subtilnost, izbornost, odličnost, bistroumnost, bistroumje, ostroumnost, ostroumje, duhovitost, določnost, točnost v izražanju: disserendi, linguae, sermonis, sententiarum Ci., antiquitate delectantur eaque subtilitate, quam Atticam appellant Ci., remotā subtilitate disputandi Ci. ne da bi se spuščali v bistroumne raziskave, vir inmensae subtilitatis Plin., perversa grammaticorum suptilitas Plin., Graeci subtilitate geometricā docent Plin., subtilitas inutilis Sen. ph., ingens, tanta Petr.
c) kot ret.t.t. (o govoru, spisih in pisateljih) preprosta lepota, preprostost, preproščina, enostavnost, prostoumje: orationis Ci., subtilitatem Lysias … habuit Ci., tuorum scriptorum subtilitas et elegantia Ci. ep., est … etiam huic minutae subtilitati locus Ci.
-
sub-timeō -ēre (sub in timēre) skrivaj (na tihem) bati se, imeti skriven strah: nescio quid conturbatus esse videris: num quid subtimes ne ad te hoc crimen pertinere videatur? Ci.
-
subvectiō -ōnis, f (subvehere) privažanje, privoz, dovažanje, dovoz: Vitr., Aug., Vulg., Veg. idr., cuius (sc. frumenti) tarda subvectio erat L., temperata … frumenti subvectio T. žitna izvoznina se je znižala, izvozna carina za žito se je zmanjšala; v pl.: ne ab re frumentaria duris subvectionibus laboraret C. da se mu ne bi bilo treba ubadati z velikimi težavami pri dopolnilnem dovozu žita, da mu dopolnilni dovoz žita ne bi povzročal velikih težav.
-
sub-vereor -ērī (sub in verērī) nekoliko (malce, rahlo) bati se, nekoliko (malce, rahlo) biti v skrbeh: venit enim mihi in mentem subvereri interdum ne te delectet tarda decessio Ci. ep.
-
sub-vertō (sub-vortō) -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum) (sub in vertere)
1. zvrniti (zvračati), prevrniti (prevračati), prekucniti (prekucevati), prevaliti (prevaljati, prevaljevati): Lucan., Col., Plin. idr., montes S., tantas operum moles O., obices portarum, Galbae imagines T., statuas, mensam Suet.; abs.: ut calceus olim, si pede maior erit, subvertet H. zvrne (sprevrže) človeka.
2. metaf. ovreči, preklicati (preklicevati), razkrepiti (razkrepljati), podreti (podirati), razdreti (razdirati), razveljaviti (razveljavljati), sprevreči, sprevrniti (sprevračati), pogubiti (pogubljati), pokončati (pokončevati, pokončavati), uničiti (uničevati), izničiti (izničevati), zatreti (zatirati), spodkopati (spodkopavati), spodnesti (spodnašati), izpodnesti (izpodnašati), izpriditi (izprijati), (po)pačiti, vzeti (jemati) čemu moč (veljavo), anulirati ipd. an decretum consulis subvorterent S., subvertere scriptam legem, omnia praeiudicia, interpretationem adversarii Q., leges S. fr., T., iura T., scelerum probationes T. ovreti, izpodnesti, omnem vim accusationis, testamentum Val. Max., antiquiora beneficia Plin. iun., imperium … culpā Iust., nihil abest ad subvortendum imperium S., subversa iacebat pristina maiestas soliorum Lucr., subvertere opes Lucan., ne tuae istae nos rationes subvortant Ter., avaritia fidem, probitatem ceterasque artīs bonas subvortit S., pudicitiam subversam Piso gravis auctor prodidit Plin., patriae mores subvertere Iust. izpriditi, popačiti, cum omnis domus delatorum interpretationibus subverteretur T., subversa Crassorum et Orfiti domus T. zator … rodu, florentes privignos cum per occultum subvertisset T., subvertere senatum T.
-
suc-cēdō -ere -cēssī -cēssum (sub in cēdere)
I.
1. (pr)iti, stopiti (stopati) pod (v) kaj, vstopiti (vstopati), vniti; z dat.: tecto V. ali tectis O. stopiti pod streho = v hišo, penatibus (v stanovanje) V., stabulis, antro, terris V., ille (sc. anguis) … imo succesit tumulo V. se je umaknil pod … , corpora … tumulo sineret succedere terrae V. da se pokopljejo, laetus fluvio succedit opaco V. plove v … reko, rex iussae succedit aquae O.; s praep.: sub umbras V.; pren.: ad superos … succedet famā V. po svoji slavi se bo vzpel do bogov = čaščen bo kakor kak polbog; z adv.: tectum, quo imbris vitandi causā succederet Ci.; abs.: (sc. Galli) testudine facta subeunt L.; occ. v bližino kakega višjega predmeta, k čemu iti (priti, prihajati), bližati se, približati (približevati) se čemu, dospe(va)ti do česa, koračiti (korakati), primakniti (primikati) se k čemu ali prodreti (prodirati) do česa, v kaj, (poseb. kot voj. t.t.), pritisniti (pritiskati) k čemu; z dat.: portis C., moenibus, muris, munimentis L., munitionibus Auct. b. Alx., sedibus, urbi, hostili dextrae V., pugnae V. iti, (v)stopiti v boj, succedat pugnae Troianosque arceat urbe V. naj se poda v boj; s praep.: succedere sub montem, sub primam nostram aciem C., supra hostium munitionem Sis. ap. Non., ad castra (stationes) hostium, ad moenia, ad montes L., ad portus claustra, celeriter ad molem Cu., in certamina rursus succedunt V. ponovijo boj; z adv.: propius succedere C., mare longius succedit C. prodira dalje, globlje (v obalo), huc pater Aeneas et bello lecta iuventus succedunt V.; abs.: exprobrans metum succesit L., erigi scalas iussit ac promptissimum quemque succedere T., classis paulatim successit T.; brezos.: ubicumque iniquo successum erat loco L. kjer koli so se primaknili (približali); redko trans.: succedere muros L., Sil., murum T., testudine facta portas succedunt (po novejših izdajah succendunt) C.
2. metaf.
a) iti pod kaj, priti (prihajati), stopiti (stopati) pod kaj, (kako breme) nase vzeti (jemati), prevze(ma)ti, spreje(ma)ti, podvreči se, podrediti (podrejati) se, vda(ja)ti se, preda(ja)ti se, pokoriti (pokoravati) se: oneri V., curru (dat.) V. iti pod jarem, jarem vzeti nase = vleči voz, nec qui succederet operi ad praescripta liniamenta inventus est Plin., omnesque sententiae verbaque omnia … sub acumen stili subeant et succedant necesse est Ci., externae dominationi … sponte succedunt Iust.
b) succedere sub manus in od tod abs. succedere „pod roke (roko) priti (prihajati)“ = iti od (izpod) rok, imeti uspeh, uspevati, posrečiti se, biti uspešen, dobro se iziti: Varr., Sen. ph. idr., lepide hoc succedit sub manus negotium Pl., quando hoc bene successit Ter., parum succedit, quod ago Ter., res nulla succeserat C., inceptum non succedebat L., postquam nihil conceptae temere spei succedebat L. se ni … uresničevalo, voti Phoebus succedere partem mente dedit V. je v duhu (= pri sebi) izpolnil polovico želje, qui timuit, ne non succederet H., si prospere prima successerint Iust.; z dat.: coeptis succedebat L., et successisset fraudi, ni … L., si facinori eorum successerit L., si talibus ducibus succedat L. ko bi se … posrečilo, successurumque Minervae indoluit O.; pass.: nolle successum (sc. esse) non patribus non consulibus L., cum omnia … velles mihi successa Ciceronis filius in Ci. ep.; abs.: hac non successit Ter., si quando minus succedet Ci., si ex sententia successerit Ci. ep.
c) spadati (soditi) pod kaj: comparativo generi, probationi Q. —
II. (večinoma) pesn. od spodaj navzgor (kvišku) iti, iti kvišku, dvigniti (dvigati, dvigovati) se, vzdigniti (vzdigati, vzdigovati) se, vzpe(nja)ti se v kaj, proti čemu, do česa ali koga; z dat.: alto succedere caelo V., nubes succedere soli coepere Lucr., succedunt ramis … volucres Val. Fl.; s praep.: quo (sc. hostis) successerit magis in arduum L.; pesn. (o neživih subj.): in montem succedere silvas cogebant Lucr. umakniti se; zelo redko trans.: clivum satis arduum succedere Fr. —
III.
1. neposredno, takoj za kom pomakniti (pomikati) se, iti, slediti slediti: capto monte et succedentibus nostris C., succedunt matres V., quis magno melius succedit Achilli, quam per quem magnus Danais successit Achilles? O.; o krajevni legi, položaju: ad alteram partem succedunt Ubii C. sledijo (bivajo); occ. na mesto koga stopiti (stopati), v boj vstopiti (vstopati), boj nadaljevati namesto koga, zamenjati (zamenjavati, zamenjevati), nadomestiti (nadomeščati) koga: diuturnitate pugnae hostes defessi proelio excedebant, alii integris viribus succedebant C., ut … alios alii deinceps exciperent integrique et recentes defatigatis succederent C., integri fessis successerunt L., succedere Lauso V. v boj stopiti namesto Lavza, nadomestiti Lavza, pomagati Lavzu, eques in pugnam succedit L., duas in stationem cohortes succedere iussit C.; pesn. (o neživih subj.): aspicit in teretes lignum succedere suras O. da les nadomešča … meča, da se meča spreminjajo v les, da … meča lesenijo.
2. metaf.
a) (temporalno) priti (prihajati) za kom ali čim, slediti komu, čemu, koga ali kaj naslediti (nasledovati): ille magnus et successit ipse magnis et maximos oratores habuit aequales Ci., horum aetati successit Isocrates Ci., ei succedo orationi Ci. govorim za takim govorom (po takem govoru), aetas succedit aetati Ci., cotidie melius tempus succedere videbant C., maiori gloriae rerum … gestarum succedere se cernebant L., succedenti tantae caritati Hieronis L., misericordia odio successerat N., successit vetus his (sc. Thespidi et Aeschylo) vetus comoedia H., cura patrum cadere et succedere matrum incipit V., belli rabies et amor successit habendi V., tertia post illas successit aënea proles O., Thesea paenituit, Paris ut succederet illi O., in Italia violis succedit rosa Plin., tristibus laeta succedunt Hier.
b) (v kakem razmerju, na kakem mestu, v kaki službi) priti (prihajati) za kom, slediti komu, naslediti (nasledovati) koga, biti naslednik koga v čem, pri čem (poseb. v vladarstvu), za kom nastopiti (nastopati), prevze(ma)ti kaj (kako funkcijo) od koga: Eutr., Aug. idr., succedam ego vicarius tuo muneri Ci., Manlius, cui nunc Catilina succedit Ci., nondum in Cn. Pompei locum … repentinus heres successerat Ci., in eorum (sc. Sequanorum) locum Remi successerant C., ut … Hannibal … in paternas succederet opes L. rex succedens L., voluit eum de provincia depellere et ipse ei succedere N., succedere regi Cu., in paterna stipendia Cu., succedere alicui in consulatu Suet., qui (sc. Servius Tullius) regno successit Plin., post eius mortem frater Aeacidas regno successit Iust., huic Mithridates filius succedit Iust., ibique … succedentium sibi in regnum ossa poni iussit Iust., in adfinitatis iura succedit Iust.; v pass. brezos. alicui succeditur naslednika dobiti (kdo): quod tibi succederetur Ci., successum (sc. esse) isti audierunt Ci., ut ei succederetur ante tempus Suet. Od tod subst. pt. pr. succēdentēs -ium, m nasledniki (v službi): Front.
c) (po vrednosti) biti za kom ali čim, priti (prihajati) za kom ali čim, slediti (v čem): huic (sc. purpurae Tarentinae) successit dibapha Tyria Plin., in eius vicem succedere Plin., Agathocles … qui magnitudini prioris Dionysii successit Iust., ut non numero tantum amissorum civium, sed et dignitati succederent Iust.
d) succedit animo (z ACI) na misel (pamet) priti (prihajati) komu: Ambr.
-
succēssus -ūs, m (succēdere)
I. hoja navzdol, meton. kraj, pod katerim se gre, duplina: Arn. —
II. prihajanje
1. primikanje, približevanje, prihod: hostium C., equorum V. hitri tek konj.
2. metaf.
a) nepretrgano nasledovanje, zaporednost, zaporedstvo ali napredovanje časa, tek časa: continuo totius temporis successu Iust. za vsega svojega vladarstva.
b) uspeh, (dober) napredek, sreča: Ph., Plin. idr., sine successu et bono eventu Varr., successum artes non habuere meae O., successum dea dira negat V., successu exsultans … Coroebus V., gaudere etiam multo successu Fabiis audaciam crescere L., successu rerum ferocior T., successu rerum florentes opes Iust., nec successum victoriae moderatus est Suet.; v pl. uspehi, ugodne posledice, srečni (uspeli) čini, srečna (uspela) dela, srečna (uspela) dejanja: ut orsis tanti operis successus prosperos darent L., pleni successibus anni O. rodna leta, ne successibus deesset auctoritas Iust.
3. meton. potomec, otrok: ferunt … feminam … sua manu suos exstinxisse successus Cael. (o Medeji).
-
suc-crēscō (sub-crēscō) -ere -crēvī -crētum (sub in crēscere)
1. (od) spodaj rasti: ordo pilorum succrescit Cels.
2. podrasti (podraščati), spodrasti (spodraščati), izpodrasti (izpodraščati), vzrasti (vzraščati): subcrescit ab imo … cortex O., ne quid fortuitum et agreste succrescat, quod necet segetem Sen. ph., nec patiantur herbam succrescere Col.; pren.: mores mali quasi herba inrigua succreverunt uberrume Fl., per seque vident succrescere vina O. da se vino samo od sebe dopolnjuje.
3. klas. le metaf. dorasti (doraščati), (z)rasti, dozore(va)ti, vzpe(nja)ti se, povzdigniti (povzdigovati) se do česa: non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati Ci., se gloriae seniorum subcrevisse L.
-
suc-cumbō (sub-cumbō) -ere -cubuī (—) (sub in *cumbere; prim. ac-cumbo, de-cumbo, in-cumbo in cubo -āre)
1. na tla pasti (padati), zgruditi se: Plin., Arn. idr., succumbens victima ferro Cat., vidit Cyllenius omnes succubuisse oculos O. da so se … zatisnile; occ. (o bolniku) leči (legati), uleči (ulegati) se: tandem Nolae succubuit (sc. Augustus) Suet.
2. metaf.
a) podleči (podlegati) komu, čemu, pred ali pod kom, čim, omagati (omagovati) pod (pred) kom, čim, o(b)nemoči (o(bne)magati) pod čim, popustiti (popuščati) pred kom, čim, vda(ja)ti se komu, čemu, v kaj, pustiti se premagati komu, čemu, biti poražen od koga, česa: philosopho succubuit orator Ci., succumbere inimicis, nulli neque homini neque perturbationi animi nec fortunae, succumbere crimini, adrogantiae divitum, senectuti, doloribus Ci., dolore animove (v duhu) succumbere Ci. labori C. ne biti kos, oneri, tempori, pugnae, Cannensi ruinae L., Europae succubuit Asia N., succumbere culpae V., O., precibus, malis O., adversis Sen. ph., voluntati alicuius Ap.; abs.: viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere Ci., hac ille perculsus plaga non succubuit N. pogum mu ni upadel (uplahnil), succumbente patria N., succumbe, virtus, labefacta mens succubuit Sen. tr., invitus succubuit maritus Ap.; z inf.: quam (sc. mortem) nec ipsam perpeti succubuisset vis Arn; occ. α) spolno se vda(ja)ti komu, telesno se združiti, spolno občevati s kom, spojiti (spajati) se s kom, koitirati, seksati, „dati (dajati) se dol“: ante nuptias ut succumberent (sc. virgines), quibus vellent Varr., succumbere cuivis Cat., succubuit famae victa puella metu O., succumbere tali marito Cl., gallina marito succumbit Mart. β) succumbere alicui (mulieri) biti (so)ljubimka (ljubica) (ženski): Iunoni Hyg., alumnae Tethyos Hyg.
b) podvreči, podrediti (podrejati) se komu, čemu: regno, sibi Cl.
-
suc-currō (sub-currō) -ere -currī -cursum (sub in currere) „podtekati“, le metaf.
1. teči (stati, biti) pod čim, spodaj ob čem: pagus Succusanus, quod (ker) succurit Carinis Varr., nequeat succurrere lunae corpus Lucr.
2. „teči pod kaj“ = naložiti (nalagati) si kako breme, nase vzeti (jemati): licet … omnes minae, terrores periculaque impendeant, omnia succurram ac subibo Ci.
3. na misel (pamet) priti (prihajati): Suet., ut quidque succurrit, libet scribere Ci. ep., multa succurrunt, quae dicerentur L., legentibus illud quoque succursurum, quod mihi … miraculo fuit L., succurrit versus ille Homericus Augustus ap. Suet., illud miror tibi non succurrisse Petr., (alicui) succurrit; z ACI: Val. Max., Petr. idr., reliquias eum esse duorum exercituum … succurrebat (sc. iis) L., sed mihi succurrit numen non esse severum O., pulchrumque (sc. esse) mori succurrit in armis V.; z inf.: illud adnotare succurrit Plin.; z odvisnim vprašanjem: non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas? Cu.
4. na pomoč (pri)hiteti, na pomoč priskočiti, pomoči, pomagati; pravzaprav kot voj. t.t. (z dat. finalis auxilio in brez njega): qui suis cedentibus auxilio succurrerent C., succurrit inimicus illi Vorenus et laboranti subvenit C., Catilina … laborantibus succurrere S., succurrere oppido Auct. b. Afr., quem prius quam quisquam posset succurrere interfecit N.; brezos.: si celeriter succurratur C.; od tod metaf.
a) osebam ali stvarem na pomoč (pri)hiteti, na pomoč priskočiti, pomoči, pomagati: domino, laborantibus, vitae patris et pudicitiae sororis, saluti fortunisque communibus Ci., afflictis N., miseris, urbi incensae V., ut beneficium sit incolume, quod succurrat necessitati Lact., potest hoc multis succurrere, ne fame, siti aut nuditate moriantur Lact.; brezos.: succurrendumst Ter., ut alteris (sc. aegris) succurratur Cels., nisi si succursum est Cels.
b) occ. α) (kako slabo stvar, kako nesrečo, kako zlo) odpraviti (odpravljati), (kaki slabi stvari, kaki nesreči, kakemu zlu) odpomoči, (pred kako slabo stvarjo, kako nesrečo, kakim zlom) (u)braniti, (kako slabo stvar, kako nesrečo, kako zlo) odpraviti (odpravljati), preprečiti (preprečevati): incendiis Ci. adversae fortunae L., his tantis malis haec subsidia succurrebant, quominus omnis deleretur exercitus C., succurrere humanis erroribus Lact. β) (o zdravilih) pomagati zoper kaj, pomagati proti čemu: remedia similia illis, quae vicino malo saepe succurrerint Cels., non posse vehementi malo nisi aeque vehemens auxilium succurrere Cels., (sc. cannabis) iumentorum alvo succurrit Plin., (sc. nitrum) succurrit et venenis fungorum Plin.