Franja

Zadetki iskanja

  • re-ceptō -āre -āvī -ātum (frequ. k recipere)

    1. hitro vzeti (jemati) nazaj
    a) trans. močno potegniti (potegovati, potezati) nazaj: hastam receptat V.
    b) refl. se receptare hitro jo popihati, hitro jo potegniti (nazaj), hitro zbežati, hitro jo pobrisati, hitro se umakniti: recipere se in tectum Ter.; pesn. metaf. (o neživih subj.): Saturni sese quo stella receptet V. se obrne nazaj, qua multā litus se valle receptat Pers. koder se obala umika (nazaj) v številne zalivčke.

    2. nazaj spreje(ma)ti, zopet (spet) spreje(ma)ti: quod missum est ex aetheris oris Lucr., corpus (sc. convalescens) paulatim redit in sensus animamque receptat Lucr., placido natura receptat cuncta sinu Lucan.

    3. pogosto, večkrat, ponovno vzeti (jemati) spreje(ma)ti k sebi, da(ja)ti zavetje, (po)nuditi zavetje: filium ad se Ter., mercatores L., eodem subsidio obaerati adversum creditores receptabantur T.
  • re-charmīdō -āre (šalj. iz imena Charmidēs tvorjen glag.) „deharmidírati se“, „razharmídati se“ = rešiti (otresti, znebiti) se imena Harmid: nil agis: proin tute itidem ut charmidatus es, † rursum recharmida Pl.
  • recidīvus 3 (recidere) nazaj padajoč, pren. vračajoč se, nazaj prihajajoč, ponavljajoč se, na novo (zopet) se pojavljajoč, ponoven, povraten, recidíven: febris Plin., Cels., semina Mel. odpadajoča in (sama od sebe) poganjajoča; od tod pesn. metaf.: Pergama V. zopet oživeli = na novo zgrajeni Pergam, recidiva gens Phrygum Sil. na novo rastoč, na novo se oblikujoč (o Rimljanih).
  • re-cidō1 -ere -cidī -cāsūrus (re in cadere)

    I. s poudarjenim pomenom praep.

    1. nazaj pasti (padati), odskočiti (odskakovati), odleteti (odletati, odletavati): L., Cu. idr., recidunt omnia in terras Ci., ramulus in oculum recidit Ci., (sc. discus in auras missus) recidit in terram O.

    2. metaf. zopet pasti nazaj = zopet se pogrezniti v kaj, zopet zapasti čemu, znova zdrkniti nazaj kam, znova doleteti koga kaj: ne recidam Ci., in antiquam servitutem reciderunt Syracusae L., in eandem fortunam recidere Ci., in eandem imbecillitatem recidere Cels., recidere in invidiam N. zopet biti napaden, in graviorem morbum recidit L. je zopet huje obolela.

    3.
    a) occ. ponoviti (ponavljati) se, vrniti (vračati) se, znova nastopiti (nastopati), recidivírati: febris recidit Plin.
    b) pren. pasti nazaj, znova pripasti komu kaj, zopet (znova, spet, prav tako) zadeti (doleteti) koga kaj, zopet (znova, spet, prav tako) biti deležen kdo česa: omnes in te istaec recident contumeliae Pl., post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus recidisset Ci. mu je bilo zopet pripadlo, zopet v roke prišlo, ut huius amentiae poena in ipsum eiusque familiam recidat Ci., casus ad ipsos recidere posse C., recidit ira in irae ministros Cu., in ipsum periculum recidit Cu. zadene (doleti) tudi njega samega, consilia in ipsorum caput recidentia L.

    4. pasti kam = priti iz boljšega položaja v slabšega, (po)slabšati se, zmanjšati (zmanjševati) se, (o)pešati, (o)slabeti: ad hanc fortunam Auct. b. Hisp., ex quantis opibus quo recidissent Carthaginiensium res L., ex liberatore patriae ad Aquilios se recidisse L., recidere in eam fortunam L., spes ad querelam recidit Ph., eo res ista culpā docentium recidit, ut … Q.

    II. z zabrisanim pomenom praep.

    1. pasti dol, na tla: instabili gradu praecipites recidebant Cu. z glavo navzdol, na glavo, naglavički (torej naprej), humi recidens Ap.

    2.
    a) (časovno) pasti kam, v kak čas, v kako obdobje: ea recidunt in memoriam pueritiae suae Ci. pade v čas, zgodi se v času, quae in aliorum vigiliam consulum recidissent Ci.
    b) pren. pasti: quorsum recidat responsum tuum Ci. kakšen bo.
    c) pasti = priti z dobrega na slabo, propasti (propadati), biti ponižan, zapasti v kaj, čemu: quam cito illa omnia ex laetitia et voluptate ad luctum et lacrimas reciderunt Ci., ad nihilum (nihil) recidere Ci. ali in cassum recidere Col. izjaloviti se, izničiti se, slabo se obnesti, ne uspeti, ne imeti uspeha, obrezuspešiti se, ad ludibrium recidere Cu. zapasti zasmehu (zasmehovanju), priti (pasti) v zasmeh, ne in unius imperium res recidat, admonemur Ci. da se država ne poniža v monarhijo (samovlado), da država ne pade v monarhijo.
    d) kot last, lastnina pripasti (pripadati), priti (prihajati) v roke komu, preiti (prehajati) na koga: artem musicam in paucos recidere Ter., in unum recidit ius omnium Icti., hereditas recidit in aliquem Icti.

    Opomba: Pesniki merijo včasih po stari meri rēcido in pišejo zato tudi reccido: Lucr., O., Pr., Iuv.; pt. fut. act. recāsūrus Ci. ep., Suet., G.
  • re-cingō -ere -cīnxī -cīnctum (re in cingere)

    1. odpasati, razpasati, odvezati: zonam (deviški pas) O. (o ženinu), tunicas O., vestis recincta V., Val. Fl. razpasana, prosto viseča, plahutajoča, opletajoča; med. recingi odpasati se, razpasati se, sleči se: recingor nudaque mergor aquis O., recingi ferrum Val. Fl. odpasati, odložiti, recingitur anguem O. odloži kačo, s katero je bila opasana.

    2. zopet (spet) opasati (opasovati); od tod zato recingi zopet biti poklican v (vojaško) službo (k vojakom): etiam veteranos isdem iunxerat plurimos, inter quos et honoratiores alii et Traianus recinctus est, paulo ante magister armorum Amm.
  • re-cinō -ere (re in canere)

    I. intr. odjekniti (odjekovati), (od)jekati, odmevati, oglasiti (oglašati) se, razleči (razlegati) se, zoprno kričati: in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius Ci., parra recinens H. svoj razlegajoči se krik spuščajoča.

    II. trans.

    1. (glas) odbijati, omogočati odmev (odmevanje), razglasiti (razglašati), vsevdilj (nenehno) širiti: cuius recinet iocosa nomen imago (odmev, jek)? H., haec docet Ianus, haec recinunt iuvenes … senesque H. govore vsevdilj za njim.

    2. v izmeničnem petju (izmenoma odpevaje, v izmenjujočem odpev(anj)u) slaviti: nos cantabimus invicem? … tu curvā recines lyrā Latonam … H.

    3. preklicati (preklicevati): increpitu indignatum amorem recinendo placare Ap.
  • re-cipiō -ere -cēpī -ceptum (re in capere)

    I. (re = nazaj)

    1. nazaj vzeti (jemati), nazaj vleči (vlačiti), nazaj potegniti (potegovati, potezati), nazaj (pri)nesti (prinašati), odvesti (odvajati), iti po koga in ga spraviti (spravljati) nazaj, iti po koga in ga spraviti iz česa: pectore in adverso totum … ensem condidit … et multā morte recepit V. in zopet izvleče močno okrvavljenega, sagittam ex altera parte recipere Cels., illum medio ex hoste recepi V., spiritum Q. nazaj potegniti sapo, vdihniti, recipitque ad limina gressum V. se obrne nazaj, se vrne.

    2. occ. (kot voj. t.t.)
    a) (čete) nazaj pripeljati, nazaj poklicati, vrniti: oppidani suos incolumes receperunt C., Pompeius equitatum rursum ad se recepit C., exercitum recipere L.
    b) (iz rok sovražnikov) osvoboditi (osvobajati), rešiti (reševati), ote(va)ti, (ob)varovati koga pred kom: recipere aliquem ex hostibus, ex servitute L., recepti aliquot cives … , qui in hostium potestate fuerunt L., corpus de morte receptum Val. Fl., Italiam … rege recepto tendere V., reliquias Troiā ex ardente receptas V., fruges receptas (sc. ex tempestate) V.

    3. refl. se recipere in (zlasti pri Enn. in Pl.) tudi samo recipere umakniti (umikati) se, odmakniti (odmikati) se, izogniti (izogibati) se, iti nazaj, iti domov, kreniti, napotiti se, oditi (odhajati), odpraviti (odpravljati) se, vrniti (vračati) se, obrniti (obračati) se: se ex aliquo loco recipere Pl., Ci., se a cena in lecticulam recipere Suet., se in currus recipere C., Allobroges se ad Caesarem recipiunt C. pribežijo, mare recipit se in fretum Cu.; occ.
    a) večidel kot voj. t.t. umakniti (umikati) se, odstopiti (odstopati), obrniti (obračati) se, vrniti (vračati) se (naspr. prōcēdere, prōdīre): Octavius ad Dyrrhachium se recepit C., eodem unde erat egressus se recepit N., intra sua praesidia se recipere N., se in silvas ad suos recipere C.; brez se v gerundivu: si quo longius prodeundum aut celerius recipiendum C., signum recipiendi Ci. znamenje za umik (k umiku); metaf. obrniti se, vrniti se: Pl. idr., qui totam adulescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse Ci. so se spreobrnili, se ad belli cogitationem recipere C. znova misliti na vojno, se in principem recipere Plin. iun. zopet se začeti obnašati kot knez, znova kazati ponosni knežji obraz.
    b) kot trgovski t.t. pridržati si, izvzeti si: posticulum Pl., ruta caesa recipere Ci.; recipitur z inf.: pascere Ca.; z dat.: aqua domini usioni recipitur Ca., sibi aliquid Ci.

    II. (re = zopet)

    1. zopet (s)prejeti ((s)prejemati), zopet dobi(va)ti, zopet vzeti (jemati) nazaj, nazaj dobi(va)ti (naspr. dare, credere, tradere, perdere, amittere): recipere obsides C., merita Ci., recipiant arma, quae tradiderunt L. nazaj dobiti; toda arma deponere et recipere Cu. orožje zopet vzeti v roke, zopet prijeti za orožje, fasces recepti V. zopet dobljena moč, reges L.; occ. zopet dobiti v svojo last, zopet spraviti pod svojo oblast, zopet osvojiti, zopet si prisvojiti: suas res amissas recipere L., Alcibiades simul cum collegis receperat Ioniam N., recipere Tarentum Ci., felicitas in recipiendis civitatibus (v ponovnem osvajanju) Fabium consequitur Hirt.

    2. metaf. zopet dobiti: recipere antiquam frequentiam (o kakem mestu) L., vitam O., vires corporis Cu., animum L. zopet priti k sebi, osvestiti se; pa tudi znova se opogumiti, ohrabriti se, oddahniti se (si) od česa (npr. v zvezah: animum recipere a pavore ali animus recipitur ex pavore L., anhelitum recipere Pl. zopet potegati sapo, znova zadihati, znova se oddahniti, sapa se povrniti komu = animam recipere Ter., Q. = mentem recipere V., H., spiritum recipere Fl., paulatim spiritum ad vocem recipere Cu.

    3. refl. se recipere oddahniti se (si), priti (prihajati) k sebi, pobrati (pobirati) se, razživeti (razživljati) se, oživeti (oživljati): Varr. idr., priusquam se hostes ex terrore ac fuga (od strašnega bega) reciperent C., ne saucio quidem eius loci, ubi constiterat, relinquendi ac sui recipiendi facultas dabatur C., nullum spatium respirandi recipiendique se dedit L., stupens, ut me recepi … inquam Ci., nondum totā me mente recepi O.; v zevg. zvezi: pariter arma et animos recipere Cu. hkrati se zopet oborožiti in ohrabriti.

    III. (pomen predpone re je zabrisan)

    1. vzeti, prejeti, dobiti: ferrum, gladium recipere (o gladiatorjih) Ci., Sen. ph. dobiti v prsi morilno orodje = dobiti smrtni udarec, totum telum corpore recipere Ci., ense recepto Lucan., imploravit opes hominis frenumque recepit (sc. equus) H. se je voljno pustil obuzdati (obrzdati), se ni branil uzde (brzde).
    a) pren.: a latere tela recipere C. biti izpostavljen puščicam, tantis detrimentis receptis C. prestati (pretrpeti), poenas ab aliquo recipere V. maščevati se nad kom (komu).
    b) occ. (mesta idr.) osvojiti (osvajati), pridobi(va)ti, (denar) preje(ma)ti, zb(i)rati: S., Iust., Pr. idr., phalerae multo sudore receptae V., recepto Firmo C., profectus est ad recipiendas civitates C., pecunias ex vectigalibus recipere Ci.

    2. spreje(ma)ti, vzeti (jemati): patriā expulsi recepti sunt ab Atheniensibus N., quo maiore religione se receptum tueretur N. ga sprejme in brani; tudi pren.: munitio recepit perterritos C., nos villa recepit H., Mosa profluit ex monte Vosego, qui est in finibus Lingonum, et parte quādam ex Rheno recepta C.; z dvojnim skladom:
    a) kam? (acc.): domum C., Ci. ali sup.: senem sessum recipere Ci., ad se C., Suet., in oppidum C., in regnum V., intra fines C., inter suos Cu.
    b) kje? (abl.): aliquem tecto recipere C., Ci. v (svojo) hišo, pod (svojo) streho, me recipi portis posset V., equis C. na konje, moenibus S., oppidis C., urbibus Ci. v (svoja) mesta; pren.: voluptates ianuā recipere Ci. z odprtimi rokami; pesn.: recipere in parte tori O.; metaf. v kak stan, položaj, razmerje spreje(ma)ti, vzeti (jemati): aliquem in ordinem senatorium Ci., in numerum deorum, amicorum Cu., in fidem N., Ci., Vell. idr. vzeti v varstvo, in amicitiam S., Iust., Q., in civitatem C., Ci. podeliti komu državljanstvo, in parem iuris libertatisque condicionem C. sprejeti v enako pravno in svoboščinsko razmerje, komu prizna(va)ti enake pravice in svobodo, recipere aliquem in deditionem C. sprejeti vdajo (podreditev) koga = aliquem in ius dicionemque recipere L., filiam in matrimonium Iust. vzeti za ženo, aliquid in mores Q., in usum recepti (sc. tropi) Q. v rabo sprejeti, navadni, običajni, sequi maxime recepta Q. ravnati se po tem, kar je najnavadnejše (najobičajnejše), tres recepti scriptores Q. v kanon (= med klasike) sprejeti; od tod adj. pt. pf. receptus 3 splošno sprejet, običajen, navaden, uveljavljen, ustaljen: Tert. idr., mos, auctoritas Q.; occ. kot jur. t.t. (o pretorju): nomen alicuius recipere Ci., L. sprejeti (pripustiti) tožbo proti komu = poklas. reum (aliquem inter reos) recipere T. = cognitionem recipere Plin. iun., Suet.

    3. nase vzeti (jemati), prevze(ma)ti, spreje(ma)ti: quae me res impulit, ut causam reciperem? Ci., provinciae patrocinium, officium, mandatum Ci., in se religionem L. ali ad se curam Suet. nakopati si, labem in se recipere L. na sebi pustiti; occ. v omejenem pomenu nase vzeti (jemati) kaj = zavezati (zavezovati) se, porokovati, (za)jamčiti, obljubiti (obljubljati) komu kaj: recipere hoc ad te Pl., praestaret, quod proficiscenti recepisset C., haec promitto et recipio Ci., de fide eorum nihil recipere L., pro Cassio recipere Ci.; z ACI in inf. fut.: promitto, recipio … eum talem fore civem Ci., idque ipsi (dat.) fore reciperent C. Poseb. pt. pf. subst. receptum -ī, n (prevzeto) poroštvo, jamstvo, zaveza(nost): satis est factum promisso nostro ac recepto (zavezi, dolžnosti) Ci.; abs.: ad me recipio Ter. prevzeti odgovornost; tako tudi samo recipio Pl.

    4. sprejeti = dovoliti (dovoljevati), dopustiti (dopuščati), pripustiti (pripuščati), odobriti (odobravati), (po)hvaliti (naspr. respuere, aspernari): antiquitas recepit fabulas, haec aetas autem respuit Ci., nullam excusationem Sen. ph., timor misericordiam non recipit C., re iam non ultra recipiente cunctationem L.

    Opomba: Star. fut. II. recepso: Cat.; fut. recipie (nam. recipiam): Ca. ap. Fest.
  • reciprocō -āre -āvī -ātum (reciprocus)

    I. trans.

    1. prinesti (prinašati) zopet nazaj po isti poti, nazaj obrniti (obračati), sem ter tja (za)majati, gibati, premakniti (premikati), usmeriti (usmerjati): telum reciprocare Gell. semtertja tresti (vihteti, mektati), ventus reciprocare animam non sinit L. zajeti (in spustiti) sapo, vdihniti in izdihniti = dihati; prim. spiritum per fistulam reciprocare Gell., aëra vitali spiritu reciprocare Arn., quinqueremis in adversum aestum reciprocari non potest L. se je ne da krmariti naprej ali nazaj; poseb. o oseki: reciprocare undas Sil.; med.: reciprocatur mare Cu. upada, doživlja oseko, reciprocata maria Mel., in motu identidem reciprocando Ci. pri oseki, pri ponavljajoči se menjavi oseke in plime.

    2. metaf. postaviti (postavljati) kaj v vzajemnost, v vzajemno razmerje: ista sic reciprocantur (so v takem vzajemnem razmerju), ut et si divinatio sit, dii sint, et si dii sint, sit divinatio Ci., quod (sc. animarum amicitiae) nec mutuae sint nec reciprocari queant Ap. jih ni mogoče (vzajemno, recipročno) (po)vrniti.

    II. intr. nazaj ali tja in nazaj (s)teči, (od)liti se, odteči (odtekati), doživeti (doživljati) oseko (in plimo), upasti (upadati): fretum Euripi non septies die temporibus statis reciprocat L., reciprocantes undae Iust., reciprocantibus aquis Fl., reciprocans oceanus Plin. Oceanova oseka.
  • reciprocus 3, adv. (iz *reco-proco-; prim. re in procerēs, torej = nazaj in naprej obrnjen)

    1. po isti poti se vračajoč: reciprocum est, cum unde quid profectum redit eo Varr., reciprocum telum Varr., amnis, aestus Plin., mare T., Plin. upadajoče, osekajoče, oseka, reciproce fluere Varr. tja in nazaj stopajoče ali povratno teči = plimovati in osekati, doživljati plimo in oseko, vox Plin. odbijajoč se (o odmevu, jeku).

    2. pren. naroben, vzajemen, povraten, medseboj(nost)en, recipročen: argumenta (gr. ἀντιστρέφοντα) Gell. ki se obračajo proti tistemu, ki jih je podal, ars Plin. premenjalna, spreminjajoča se, vzajemna; tako tudi talio Gell.; pren. (adv.) narobe, napak, obrnjeno, (ravno) obratno: Prisc.; kot gram. t.t.: pronomina reciproca Prisc. povratni zaimki.
  • re-clāmō -āre -āvī -ātum (re in clamāre)

    1. klicati komu (nas)proti, klicati proti čemu, (glasno) klicati (vpiti) „(da) ne“, (glasno) nasprotovati, (glasno) ugovarjati, (glasno) oporekati, (glasno) upirati se, (glasno) pobijati kaj, kriče kazati svoje nezadovoljstvo (svojo nevoljo): vehementer ab omnibus reclamatur Ci.; z dat.: Plin. iun. idr., ei reclamare, eius promissis reclamare Ci.; z ACI: Suet. idr., reclamant omnes vindicandam iniuriam Ph.; z odvisnim finalnim stavkom: iudices, ne is iuraret, reclamasse Ci.; z neodvisnim (direktnim) govorom: ubi coepi crimen attingere, reum destinare, adhuc tamen sine nomine, undique mihi reclamari Plin. iun., tunc praetorem ei, cuia res erat, dixisse advocatum eum non habere, et cum is, qui verba faciebat, reclamasset: „Ego illi … “ Gell.; s splošnim acc. = kaj v ugovor omenjati, ugovarjati: nunc de iis dicendum est, quae mihi quasi conspiratione quadam vulgi reclamari videntur Q.; z in z acc. kot jur. t.t. = zahtevati kaj, lastiti si kaj, prilaščati si kaj, polaščati se česa: ex possessione servitutis in libertatem reclamare Paul.; pren.: quoniam ratio reclamat vere Lucr. glasno nasprotuje.

    2. pesn. metaf. odmevati, odjekati, odzivati se, oglašati se v odgovor (z dat.): scopulis illisa reclamant aequora V., plangoribus arva reclamant Stat., unique si quando canenti mutus ager domino reclamat Stat.

    3. glasno klicati: dominam nomine reclamare Val. Fl., rursus Hylan et rursus per longa avia Val. Fl.
  • re-cōgnōscō -ere -cognōvī -cognitum (re in cōgnōscere)

    1. zopet (spet, ponovno) spozna(va)ti, razpozna(va)ti, prepozna(va)ti: O., Aug. idr., sacra recognosces annalibus eruta priscis O., personas, te Ci., adulescentia, qualis fuerit, recognoscere Ci., tuam pristinam virtutem Pompeius ap. Ci. ep., illa reminiscendo recognoscere Ci., res recognoscere L. kot svojo last.

    2. spomniti (spominjati) se, domisliti (domišljati) se česa (koga), priklicati (priklicevati) si v spomin koga, kaj: recognoscere fugam et furtum istius Ci., non causam cognoscere, sed ea, quae scit, mecum recognoscere Ci.

    3. (zopet, znova, spet) pregledati (pregledovati), preizkusiti (preizkušati), premisliti (premišljati, premišljevati) o kom, čem, razmisliti (razmišljati, razmišljevati) o kom, čem, preudariti (preudarjati), pretehtati (pretehtavati, pretehtovati), presoditi (presojati), (pre)tuhtati (pretuhtavati), pretres(a)ti, razmotri(va)ti (pomen se delno tudi pokriva s pomeni pod točko 2): Suet., Col., Iust. idr., recognoscere agros L., tua consilia omnia Ci., noctem illam Ci., facta sua Ci., non discere, sed reminiscendo (v spominu) recognoscere Ci.; occ. pregledati (pregledovati), preveriti (preverjati), revidirati: decretum populi Ci., leges Ci. pretresaje se pogovarjati o … , codicem Ci., libellos Plin. iun.
  • re-colō -ere -coluī -cultum (re in colere)

    1. zopet obdelati (obdelovati), znova oskrbeti (oskrbovati), znova obsejati: desertam tandem recoli terram L., humus reculta O., metalla intermissa recolere L. zopet kopati v rudnikih; pesn. zopet obiskati (obiskovati): locum Ph.

    2. metaf. zopet se ukvarjati (baviti) s kom, s čim, znova (po)skrbeti za koga, kaj, znova gojiti, znova negovati, znova oblikovati, znova izobraziti (izobraževati), znova (o)mikati koga, kaj: ingenium Plin. iun., antiqua Pl., tempus sibi sumere ad haec studia recolenda Ci.

    3. zopet (znova, še enkrat, spet) premisliti (premišljati, premišljevati), preudariti (preudarjati), pretehtati (pretehtavati), presoditi (presojati, presojevati): Cl. idr., haec Pl., quae si tecum ipse recolueris Ci., merita eorum … recolenda Ci., inclusas animas lustrabat studio recolens V. motreč jih z duhom, sua facta Cat.; occ. zopet (znova, še enkrat, spet) se spomniti (spominjati), se domisliti (domišljati) česa: T., Vop., Eccl. idr., hoc tua (nam recolo) quondam germana canebat O.; z ACI: Sen. rh., Aug.

    4. v prejšnji stan, položaj spraviti (spravljati), zopet (znova, spet) postaviti (postavljati), ustanoviti (ustanavljati), obnoviti (obnavljati), ponoviti (ponavljati), (po)vrniti, znova počastiti (počaščati): imagines subversas recoli iussit T., dignitatem Ci., decus avitum T., adulescentes avitis sacerdotiis recoluit T. je počastil z vrnitvijo očetnega (dednega) svečeništva, dies dapibus recoletur Cl. se bo slavil.
  • re-commentor (re-conmentor) -ārī -ātus sum (re in commentāri) spomniti se, domisliti se: CH. Iam recommentatu's nomen? SY. Deum hercle me atque hominum pudet Pl.
  • re-comminīscor -minīscī (re in comminīscī) zopet (znova) se spomniti, zopet (znova) se domisliti: [SY.] Litteris recomminiscar: est principium nomini Pl.
  • re-condō -ere -didī -ditum (re in condere)

    1. nazaj da(ja)ti, postaviti (postavljati), položiti (polagati), spraviti (spravljati), skri(va)ti, (s)hraniti (shranjevati): Pl., Col. idr., gladium in vaginam recondere Ci. spraviti, vtakniti, potisniti, senatus consultum, tamquam in vaginā reconditum Ci. shranjen, medicamenta L., aliquem flammae vi e rogo eiectum Plin., reliquias Pl.; pesn.: oculos recondere O. zopet zamižati, zopet zatisniti oči, serpens alvo recondit volucres O. požre, pogoltne, poje = ore aquam recondere Pr., ensem in pulmone V., gladium recondit lateri O. zažene (zabode, zasadi, zarine) v … ; kot medic. (kirurški) t.t. zopet (znova, spet) spraviti (spravljati) nazaj na pravo mesto: fragmentum Cels.; refl. se recondere umakniti (umikati) se (kam v samoto): Q., Sen. ph.; metaf.: mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur Ci., verba, voltus recondere T. ohraniti v spominu (v srcu, v zavesti), odia T.

    2. zakri(va)ti, skri(va)ti, prikri(va)ti, zatajiti (zatajevati), utajiti (utajevati): Fl. idr., quasque recondiderat opes (sc. humus) O., his inventis libellis ceteri remoti et diligentius sunt reconditi Ci., at Trivia Hippolytum secretis alma recondit sedibus V., Ascanium curva valle recondere V.; metaf.: eos fama recondit V. molči o njih, voluptates r. T. Od tod adj. pt. pf. reconditus 3

    1. skrit: quod celari opus erat, habebant reconditum Ci., reconditus silvā O. skrit v gozdu, venae auri argentique Ci., vinum H. najboljše.

    2. (zelo) odročen, od rok se nahajajoč, oddaljen: locus, angulus provinciae Ci., saltus Cat.; subst. n.: in recondito Plin. globoko pod ključem, trdno v zaporu; neutr. pl.: occulta et recondita templi C. (oboje skupaj = gr. ἄδυτα) najsvetejše; pren. oddaljen = nenavaden, neobičajen, neraben, zastarel: verba Augustus ap. Suet.

    3. metaf. globok, nizko ležeč, skrit, prikrit, tajen: aculei orationis reconditi Ci., reconditi sensus sermonis Ci., dolor Ci., ratio Ci. globokomiselna, globokoumna; subst. neutr. pl.: reconditiora desidero Ci., natura recondita Ci. zaprt (tih) značaj.
  • recordābilis -e (recordārī) pomnljiv, spomina vreden, vreden pomnjenja, ki ga (kar) pomnimo (imamo v spominu), ki se ga (česar se) moremo domisliti: Eccl.
  • recordor -ārī -ātus sum (re in cor)

    1. predočiti (predočati) si kaj na osnovi spomina = pomniti kaj, spomniti (spominjati) se, domisliti (domišljati) se, biti pomljiv, v spomin si priklicati (priklicevati) kaj, ne pozabiti (pozabljati) na kaj; abs.: recordari rursus in cor revocare est Varr., vobiscum ipsi recordamini Ci., reminisci et recordari Ci., ut recordor Ci., si recordari volumus Ci.; z obj. v acc.: Ap. idr., id Pl., belli casus C., tempus illud Ci., maiorum diligentiam Ci., externa lubentius … quam domestica Ci., vitam et naturam Ci., amissos Aus.; po skladu glag. memini tudi z gen.: recordemini illius L., Metelli Ci., flagitiorum suorum Ci., huius meriti in me Ci.; z inf. oz. ACI: Ci., L., O.; z de in abl.: velim scire, ecquid de te recordere Ci., de suis liberis aut parentibus recordari Ci., de ceteris Ci.; dopolnitev z odvisnim vprašalnim stavkom: Plin. idr., recordari, quae fuerit celeritas reditūs Ci., non recordor, unde ceciderim, sed unde surrexerim Ci., denique recordari debere, quā felicitate omnes incolumes essent transportati C.; dopolnitev s stavkom s quod in cj.: recordatus, quod (da) nihil cuiquam toto die praestitisset Suet.; dopolnitev z ACI: recordari hoc genus poenae … esse usurpatum Ci., eadem se perpessos esse C., Teucros a sanguine Teucri ducere principium O., primo Punico bello classibus certatum (sc. esse) L.

    2. pesn. pomisliti (pomišljati) na kaj, vzeti (jemati) si kaj k srcu: quae sum passura, recordor O., omnium captivitatem et miserrimam servitutem Iust.
  • re-creō -āre -āvi -ātum (re in creāre)

    1. zopet (znova) narediti, napraviti (delati), znova ustvariti (ustvarjati), zopet roditi (rojevati): Lact. idr., solis lumen Lucr., carnes Plin., homines Pl. ali vitam Lucr. spremeniti, pretvoriti.

    2. klas. le metaf. zopet (znova) vdahniti dušo (življenje), zopet (znova) oživiti, ozdraviti, (o)krepiti, (o)krepčati, poživiti (poživljati), obnoviti (obnavljati), očvrstiti: Cu. idr., Eumenes Craterum ex acie semivivum elatum recreare studuit N., Marium fessum inediā recrearunt Ci., vires Lucr., Pl., voculae recreandae causā Ci.; pren.: mentem Ci., animos Ci., Romanis ab ultima desperatione recreatus est animus L., dii Siciliam recreare constituerunt N., provinciam afflictam et perditam recreare Ci.; refl. in med. ozdraveti, okrevati, prebole(va)ti, popraviti (popravljati) se, (o)krepčati se, opomoči si: milites se recreare (sc. e morbo) non potuerunt Ci., qui e gravi morbo recreati sunt Ci., Macedonia vix se potest recreare Ci., (sc. Sicilia) vix recreari posse videtur Ci., recreari a timore Auct. b. Afr. ali ex timore Ci., recreari ex vulnere Ci. idr., ex vulneribus L.; z loc.: recreabar animi Ap.
  • re-crepō -āre (re in crepāre)

    1. odmevati, odjekati, razlegati se, doneti, zadonevati: thiasus repente linguis trepidantibus ululat leve tympanum remugit cava cymbala recrepant Cat.

    2. trans. razglašati, odbijati, prepuščati odmevu: unde etiam citharae voces imitatus acutas saepe lapis recrepat V. (Ciris).
  • re-crūdēscō -ere -crūduī (—) (re in crūdēscere) „zopet (znova) posta(ja)ti surov“, „zopet (znova) osuroveti“, „zopet (znova) okrvaveti“

    1. (o ranah) zopet (znova) se (po)slabšati, zopet (znova) se predreti (predirati), zopet (znova) se odpreti (odpirati): quae consanuisse videbantur, recrudescunt Ci. ep.

    2. metaf. zopet (znova) izbruhniti, zopet (znova) bukniti, zopet (znova) se živo (raz)vneti, zopet (znova) zagore(va)ti, ponoviti se: recrudescente Manlianā seditione L., paulisper recruduit pugna L., dolor Cu., amor Sen. ph., nefas Sen. tr., peccatum Hier., discordia Cypr.