-
rigeō -ēre -uī (najbrž sor. z lat. frīgus, gr. ῥῖγος) biti negiben, biti trd, biti okorel, biti otrpel, biti tog, biti odrevenel, (o)dreveneti od mraza, otrde(va)ti, sršati, sršeti, ježiti (se): Fr., L., Col., Mart. idr., rigere frigore Ci., omnia rigentia gelu L., partes terrae aut frigore rigent aut uruntur calore Ci., prata rigent H.; pesn.: Cerealia dona rigebant O. so bila trdo zlato, terga boum insuto ferro rigebant V.; metaf.: gelidoque comae terrore rigebant O. so se (na)ježili, so se naščetinili, riget horrida cervix O., sine frondibus arbos nuda riget O. strmi, štrli kvišku; tako: late riget Tmolus O., nervi rigent H. so trdi, negibljivi; pren.: feritas immota riget Mart. srepo negibno stoji; occ. biti poln česa, obilovati s čim, imeti veliko (mnogo) česa, pokati od česa: palla rigens signis auroque V., ex auro Sil., arva rigent semine … veteris venae O. zlatonosnega peska. — Od tod adj. pt. pr. rigēns -entis odrevenel, okorel, otrpel, premrl, trd, tog, z(a)mrznjen: pars terrae Tib., aqua Mart., caput Q., oculi Plin., anguis O. trd; pesn.: saxa Sen. tr. gole kvišku štrleče; pren. trd = neupogljiv: animus Sen. tr., vir tot malis rigens Sen. tr.
-
rīmōsus 3 (rīma) poln (raz)pok (špranj, rež, raz, lukenj), razpokan, razpokel, prepokel, preluknjan, naluknjan: Vitr., cymba V., cubilia V., fores Pr., aedificium Col., quicquid ab inferiore mox apposueris, fissum erit rimosumque Col., parietes Sen. ph., vasa, dolia Iuv., locus, opera, cortex, stria, collectiones Plin., potum dixit defluere ad pulmonem eoque satis humectato demanare per eum, quia sit rimosior Gell., viae, saxa, patria Cl.; pren.: auris rimosa H. (brbravca, ki ne more ničesar zamolčati), nihil in eā (sc. animā) rimosum est Ambr.
-
rubrīcōsus 3 (rubrīca) poln rdeče zemlje, rdeč: ager Ca., locus Ca., Plin., terra Ca., solum Plin.
-
ructuōsus 3 (ructus) poln riganja (bruhanja, bljuvanja): ructuosos spiritus geminare Caelius ap. Q. ob vsakem vdihu enkrat rigniti, rigati kar naprej.
-
rūdectus 3 (rūdus) poln grušča (gruščevja, grušca, drobirja, mela, kršja, gramoza, lomljenca, prod(c)a), gruščast, prodnat, gramoznat, od tod suh, pust, slab, neploden: terra Ca., locus Ca.
-
rūginōsus 3 (rūga) = rūgosus nagúban, zgúban, zgubánčen, nagrbančen, poln gub, gúbast, gubàt, grbánčast, zgŕban, zgrbánčen, vraskav, grbav, vrapnav, vrapnast: cutis veluti ruginosa Cael.
-
rūgōsus 3 (rūga) nagúban, zgúban, zgubánčen, nagrbančen, poln gub, gúbast, gubàt, grbánčast, zgŕban, zgrbánčen, vraskav, grbav, vrapnav, vrapnast: Cels., Col. idr., rugosae genae O., senecta Tib., senectus Hier., senilia et rugosa membra Val. Max., spadones H., rugosior stolā frons Mart., sanna Pers. mrdanje z nosom, cortex O., rugosus frigore pagus H. vasica, zaselek.
-
salīvōsus 3 (salīva)
1. slinast, slinav = poln sline, slinovit: labra V. (Catal.), labia AP.; o osebah močno (izdatno) pljuvajoč, veliko sluzi (izpljunkov) izločajoč: aegrotans CAEL.
2. slinast, slinav, sluzast, sluzav, sluznat, zategel, vlečljiv (vlačljiv): humor PLIN.
-
saltuōsus 3 (saltus2) poln gozdnih drag, gorat, gorovít, gozdnat, gozdovít: regio N., loca S., L., loci T., convalles PLIN., tramites AMM.
-
sanciō -īre, sanxī, sanctum in sancītum (sacer)
1. s posvetilnim obredom, posvečenjem posvetiti (posvečati, posvečevati), storiti (delati) kaj (za) sveto (neprelomljivo, neprelomno, nezlomljivo), postaviti (postavljati) za sveto (nedotakljivo), nepreklicno utrditi (utrjevati), potrditi (potrjevati), prizna(va)ti, odobriti (odobravati): PL., PR., SUET., CL. idr., quod ius ipse Iuppiter sanxit CI., sancire foedus sanguine L., foedera fulmine V., ius imperii Perdiccae morte CU., pacta T., acta Caesaris CI., augurem CI., tabulas ... quas bini quinque viri sanxerunt H., quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit N., iure iurando inter se sanxerunt, ne ... C.; pogosto legem sancire CI., L., H. posvetiti (posvečati, posvečevati), ustanoviti (ustanavljati), potrditi (potrjevati).
2. določíti, dolóčiti (dolóčati, določeváti), odrediti (odrejati), ustanoviti (ustanavljati), uvesti (uvajati), (za)ukazati: PLIN., hoc ... Corneliae leges non sanciunt CI., sancire poenam STAT. ali poenam capitis alicui CU. prisoditi (prisojati), dosoditi (dosojati), silentium periculo vitae CU. s smrtjo preteč, pod grožnjo smrti, zaukazati, de iure praediorum sanctum apud nos non est iure civili CI., nihil de hac re sanciendi L., contra quam sanctum legibus erat L., nihil lege ullā in alios sanxit IUST.; s finalnim stavkom: quā lege videmus satis sanctum, ut cives Romani sint, ii, quos Cn. Pompeius de consilii sententia singillatim civitate donaverit CI., habent legibus sanctum, si quisquid de re publica a finitimis rumore aut famā acceperit, uti ad magistratum deferat C., sanxerunt, ne quis emeret CI. ali ut ne cui liceret CI., Flaccus sanxit edicto, ne ... CI., primo XII tabulis sanctum, ne ... T., neque, quominus id postea fieret, ulla lex sanxit CI. EP.; z ACI: AMM., fide sanxerunt liberos Tarentinos leges [suas] suaque omnia habituros L., omnes liberos esse sanxit SUET.
3. occ. (pod kaznijo, s kaznijo) prepovedati (prepovedovati), preprečiti (preprečevati), zabraniti (zabranjevati), kaznovati: GELL. idr., sancire observantiam poenā CI., incestum supplicio CI., honoris cupiditas ignomimiā sanciatur CI., lege sanciri aut iure civili CI., quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est CI. pod grožnjo (kaznijo) javnega prekletstva prepovedano, qui (sc. Solon) capite sanxit, si qui ... CI. je dal pod smrtno kazen, je omejil s smrtno kaznijo, je določil smrtno kazen. – Od tod adj. pt. pf. sanctus 3, adv. -ē
1. posvečen, nedotakljiv, svet: CA., Q., templum L., fanum sanctissimmum CI., arae, lucus O., ignes in honore deorum V., fontes, Thybris cum flumine sancto V., numina, oracula divûm V., societas ENN. AP. CI., fides V., ius CI., iura patriae sanctiora quam hospitii duxit N., libertas L., leges H., tribuni plebis TAB. XII AP. CI., uxor PH., aliquem sanctum habere C., sanctum est, quod ab iniuria hominum defensum atque munitum est DIG., aerarium sanctius CI. tajni državni zaklad, skrivna državna zakladnica (v Sirakuzah; po tamkajšnjih sredstvih so posegali samo v največji sili), nusquam eas (sc. pecunias) tutius sanctiusque deponere credentes quam in publicā fide L.
2. svet = častitljiv, častivreden, božji, božanski: LUCR., MART., FL. idr., sancte deorum V., vates sanctissima (= Sibylla) V., sanctissimae deae CI., sancta stella Mercurii CI., Osiris H., Ennius sanctos appellat poëtas CI., sanctum nomen poëtae CI., sanctus senatus V., ordo sanctissimus ali sanctissimum orbis terrae consilium CI. (o senatu), sanctius consilium L. ožji senatni odbor, ožji svet; sanctus ali sanctissimus o cesarjih = (pre)vzvišeni: sancte pater patriae O. (o Avgustu), sancte pater VAL. FL., sanctissime Imperator PLIN. IUN.; occ. prazničen, slovesen: dies TIB., dies sanctior paene natali H., diem sanctissimum et celeberrimum sustulerunt CI., sancta oratio Q. – Subst. n
a) sveto: omne sanctum non tanget VULG. ničesar svetega.
b) sveto = svetišče, svet kraj, tempelj: in sancto quia facit aurum? PERS., VULG.
3. meton. svet = bogu všečen, brezgrajen, brezmadežen, neomadeževan, čist, blagonraven, pošten, pravičen, nedolžen, kreposten, vesten, pobožen: Q., VAL. MAX., IUV. idr., Cato sanctus et innocens L., Luscius et Manilius naturā sancti et religiosi CI., veteres et sancti viri S. AP. MACR., nulla umquam res publica nec maior nec sanctior L., cum illo neque integrior esset in civitate neque sanctior CI., homo sanctissimus CI., sanctissima atque optima femina CI., sancta viri sententia LUCR., sanctior eloquentia T., sanctissima disciplina Stoicorum GELL., sanctissime observare promissa CI. najvestneje, se sanctissime gerere CI.; subst. n: nihil veri, nihil sancti L. nič čuta za resnico, nič občutka za pravico; occ.
a) čist, deviški, sramežljiv: ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrarentur CI., virgines (= Vestales) H., sanctissima coniunx V., mulier sancti pudoris custos TIB., verecundo sanctius ore loqui MART.; subst. sanctus -ī, m svet mož, svet človek, svetnik: ECCL.
b) pobožen, (globoko) veren, poln svetega strahu (strahospoštovanja), kot adv. tudi = s svetim strahom (strahospoštovanjem): Dareus, ut erat sanctus et mitis CU., sancte iurare, adiurare PL., TER., pie sancteque colimus naturam excellentem CI.
Opomba: Nenavaden pf. sancīvit: LAMP.; pt. pf. sancītus: LUCR., plpf. sancierat: PRISC.
-
sanguinolentus (sanguinulentus) 3 (sanguis)
1. poln krvi, s krvjo zalit, nabrekel od krvi, krvav, podplut: oculus MARC., oculi CAEL., vicina loca CAEL.; pren.: haec mali gangrena sanguinolenta VARR. AP. NON.
2. krvavordeč, rdeč ko(t) kri: color O., Allia vulneribus Latiis sanguinolenta O.
3. krvav = s krvjo oblit, s krvjo zalit, okrvavljen: SEN. PH. idr., soror TIB., Dido, Erinys, coniugis imago, pectora O.
4. metaf. krvav =
a) krvav = združen s krvo(pre)litjem, povezan s prelivanjem krvi: seditiones VARR. AP. NON.
b) s krvo(pre)litjem (prelivanjem krvi) pridobljen: palma CORN.
c) ranja(va)joč, žaleč, žaljiv: littera O.
d) žejen krvi = (revežem) kri izsesavajoč: centesimae SEN. PH.
-
sanguinōsus 3 (sanguis) krvav, s krvjo zalit, poln krvi, nabrekel od krvi: sanguinosos homines ex utroque brachio phlebotomandos CAEL.
-
saniōsus 3 (saniēs) (krvavo) gnojen, poln sokrvice: CAEL., TH. PRISC., partus AUCTOR AP. PLIN., saniosa ulcera AUG.
-
sarmentōsus 3 (sarmentum) poln dračja, poln rožja: psyllion PLIN.
-
scateō -ēre, star. in pesn. tudi scatō -ere -uī (–) (prim. lit. skasti skakati)
1. vrvrati, žuboreti, vzvrvra(va)ti, vrvraje izvirati: fontés scatr̆e, hérbis práta convestíriér ENN. AP. CI., qui (sc. fons) scatit LUCR., plano scatĕre atque erumpere campo LUCR.
2. metaf.
a) kupoma (trumoma, obilno v izdatni meri, izdatno) priti (prihajati) na dan, obilno (obiloma) se prikazovati (kazati): semina scatĕre foras possunt LUCR.
b) pogosto(ma), v obilni (izdatni) meri, v izdatnem številu se nahajati: cuniculi scatent iuxta in Hispania PLIN.
c) mrgoleti, poln biti česa, imeti kaj v izobilju, obil(ic)o česa imeti, obilovati s čim; (o konkr.) z abl.: PL., COL., MEL., AMM. idr., arx scatans fontibus L., scatentem beluis pontum ... palluit H., metallis scatet Hispania PLIN.; z gen.: terra ferarum nunc scatit LUCR.; (o abstr.) z abl.: ostentis Aristandri volumen scatet PLIN., puer argutiis … scatens GELL., quosdam scatere verbis GELL.; z gen.: scatebat irarum GELL. (o Ksantipi); z acc. pron. kot notranjim obj.: id tuus scatet animus PL.; abs. = prekipevati: AMM.
-
scaturrīginōsus (scatūrīginōsus) 3 (scaturrīgō, scatūrīgō) poln vrelcev, vrelčen, močviren: terra COL.
-
scaturriō (scatūriō) -īre -īvī (–) (scatēre) vrvrati, vzvrvra(va)ti, vrvraje izvirati, privre(va)ti, žuboreti, klokotati: de summo vertice fons scaturribat (sinkop. = scaturriebat) AP., sanguis defluit scaturiens PRUD.; pren.: scaturientes aurae sermonis PRUD., ista consideratio scaturivit in animo meo ex intimo corde meo AUG.
2. metaf. mrgoleti, poln biti česa, imeti kaj v izobilju, obil(ic)o česa imeti, obilovati s čim; z abl.: solum fontibus non scaturiat COL., summi scaturient montes (sc. fontibus) SEN. PH., Curio totus hoc scaturit CAELIUS AP CI. EP. kar prekipeva od tega (= od pristranskosti do svoje stranke), vestra vita ... ipsis peccatis scaturiens AUG.
-
scopulōsus 3 (scopulus)
1. skalovit, skalnat, poln skal, klečevit, poln kleči, čerén, poln čeri, pečevnat: LUCAN., STAT. idr., mare CI., collis SIL., litus AMBR.,; kot subst. n pl.: per scopulosa et abrupta deiectus (sc. fluvius) PLIN. čez strme skale; pren.: intellego, quam scopuloso difficilique loco verser CI.
2. pesn. metaf. skali podoben, skalast, trd ali štrleč kakor skala: cete STAT., terga beluae VAL. FL.
-
scrūpōsus 3 (scrūpus) poln robatega (ostrega) kamenja, robat, oster, hrapav, strm: AMM. idr., specus ACC. AP. NON., saxa LUCAN., AP., via PL., ager AP.; metaf. težaven, trd: ratio LUCR.
-
scrūpulōsus 3, adv. -ē (scrūpulus)
1. poln robatega (ostrega) kamenja, oster, robat, hrapav, strm: PLIN., TERT., AMM. idr., specus PAC. AP. PRISC., cotes CI., viae DON.
2. metaf. boječe (boječno) natančen, tankovesten (tenkovesten), skrben, skrupulozen: GELL., FRONT., AMM., AUS., TERT. idr., scrupulosa multa in his voluminibus PLIN. IUN., scrupulosa disputatio Q., cura VAL. MAX., scrupulosus lector AP., scrupulosior observatio ventorum PLIN., deorum cultus scrupulosissimus AP., scrupulose in partes secta Q., minus scrupulose probantur COL., scrupulose excogitare AP., scrupulosius scrutantur Q., scrupulosius aliquid tractare PLIN., ARN., scrupulosissime requirunt corporis gesticulatorem COL.