Franja

prae-formīdō -āre -āvī -ātum (prae in formīdāre) (vna)prej se bati: nam est nonnumquam dura propositio, quam iudex si providit, non aliter praeformidat, quam qui ferrum medici prius quam curetur aspexit Q., at tu transcendes, Germanice, facta tuorum, iam puer auricomo praeformidate Batavo Sil.

prae-fulgeō -ēre -fulsī (prae in fulgēre)

1. lesketati se, svetiti se, bleščati se, bliščati se: vasta et ardua proceritate armisque auro praefulgentibus Quadr., insignia scutorumque praefulgens opus caelatum Auct. b. Hisp., pellis praefulgens unguibus aureis V., nitor smaragdi praefulget collo tuo Ph., ne in victimis quidem, licet opimae sint auroque praefulgeant, deorum est honor Sen. ph., ecce gemino sole praefulget dies Sen. tr., et Pelusiaco praefulget stamine vertex Sil., advolat aurato praefulgens murice ductor Sidonius Sil., ibat Agenoreus praefulgens ductor in ostro Sil., praefulgens anulus auro Sil., nec regia quondam praefulgens ebore Sil., equitatumque frenis, ephippiis, monilibus, phaleris praefulgentem Gell., Dionaeo praefulgens Iulius astro Aus.

2. metaf. v oči bosti, odlikovati se, blesteti, izstopati: praefulgebat huic triumphus recens L., illustri memoria Poppaei Sabini consularis et triumphali decore praefulgentis T., praefulgebant Cassius atque Brutus, eo ipso quod effigies eorum non visebantur T., nam militarium (sc. coloniarum) et causae et auctores ex ipsarum praefulgent nomine Vell., ita prae ceteris omnibus enituit et praefulsit decori et honesti dignitas Gell., multusque in imagine claris praefulgebat avus titulis bellique domique Sil., invictum exercitum et tot victoriarum praefulgentem gloria Iust.

3. occ. premočno svetleti (se svetlikati, se lesketati, svetiti, sijati): ne aut obcaecentur tenebris imagines aut splendore praefulgeant Corn.

prae-fulgidus 3 (prae in fulgidus) zelo bleščeč, zelo svetlikajoč se: nubes caeli Iuvenc.

prae-fulgurō -āre (prae in fulgurāre)

1. (b)lesketati (blisketati, bleščati) se: longae tua iussa cohortes expectant, multoque latus praefulgurat ense Stat.

2. trans.: chlamys imbelli circumvenit ostro torta manum strictoque vias praefulgurat ense Val. Fl. obsevati, napolnjevati s sijem.

prae-gaudeō -ēre (prae in gaudēre) zelo se veseliti (z inf.): ille etiam Pelopis sedes et Achaica adire moenia praegaudens tristem Calydona Dianae Oeneasque domos Sil.

prae-gestiō -īre (prae in gestīre) že naprej ali zelo se veseliti česa: quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci Cat., praegestit animus iam videre primum lautos iuvenes mulieris beatae ac nobilis familiares, deinde fortīs viros Ci., nunc in udo ludere cum vitulis salicto praegestientis (sc. iuvencae) H.

prae-iūdicō -āre -āvī -ātum (prae in iūdicāre)

1. (kot jur. t.t.) vnaprej (raz)soditi, vnaprejšnjo sodbo izreči (izrekati), vnaprejšnjo (sodno) odločitev spreje(ma)ti, vnaprej se odločiti (odločati), prejudicírati: Icti., exponant, quid in magistratu gesserint, deque iis censores praeiudicent Ci., re semel atque iterum praeiudicatā Ci., quasi praeiudicata res ad has causas deferri solet Ci., ut per illum, qui hoc attulisset venenum de hoc praeiudicaretur Ci., id arroganter non praeiudico Brutus ap. Ci. ep., noli praeiudicare quid fuerit Ap., in eā re, quam tu iam praeiudicasti Ap.

2. metaf. pt. pf. praeiūdicātus 3 vnaprej odločen (določen), vnaprej presojen (dosojen): eventus belli L., opinio Ci. predsodek, vir praeiudicatissimus Sid.; od tod subst. praeiūdicātum -ī, n vnaprej odločeno, vnaprej odločena stvar: ne id ipsum quod consultationi reliquerant pro praeiudicato ferret L. imeti za že vnaprej odločeno.

3. meton. škoditi (škodovati), imeti škodljiv (negativen) vpliv, uničiti (uničevati), (u)gonobíti: Ambr., Icti. Prim. praeiūdicium.

prae-lābor -lābī -lāpsus sum (prae in lābī)

1. naprej drčati, naprej hiteti, naprej leteti, naprej dreviti: ales bestiam praevenit et secundo flatu propassis utrimque pinnis praelabitur et anticipat Ap.

2. mimo (z)drčati, mimo švigniti (švigati), mimo smukniti (smukati), mimo (z)leteti, mimo (s)teči, mimo (od)hiteti, mimo (s)plavati, mimo se peljati (voziti): Val. Fl., Sen. ph., pisces, quorum alter paulum praelabitur ante Ci., placidis praelabitur undis Hesperios inter Sicoris non ultimus amnis Lucan., quam iuxta Lethon tacitus praelabitur amnis Lucan., Germani nando praelabantur T.; z acc.: rotis flumina praelabi V. peljati se mimo rek; pren.: similiter in pectoribus ira considit: feras quidem mentes obsidet, eruditas praelabitur Petr., tempus praelabens Col.

prae-lūceō -ēre -lūxī (prae in lūcēre)

1. spredaj pred kom (čim), komu (čemu) svetiti: Sen. tr., Ap., Ph. idr., faces praeluxere Mart., ignis praeluceat facinori Ph., praelucet sebalis fax Amm., praelucere funalia iussit Fl., Duilio concessum est, ut praelucente funali a cena publice rediret Aur.; o sužnjih, ki nosijo svetila: praelucere alicui Stat., servus praelucens Suet.; pren.: z acc.: quod (sc. amicitia) bonam spem praelucet in posterum Ci. obseva bodočnost z veselim upanjem (z veselo nado), lumen tuae praeluceo vitae Aus.

2. zelo svetiti: baculum praelucet Plin.

3. metaf. bolj se svetiti, (s sijajem, sijem, bliščem) prekositi (prekašati), preseči (presegati, presezati): nullus in orbe sinus Bais praelucet amoenis H.

prae-meditor -ārī -ātus sum (prae in meditārī) (vna)prej (poprej) premisliti (premišlj(ev)ati), razmisliti (razmišljati) o čem, (vna)prej (poprej) misliti na kaj, pripraviti (pripravljati) se na kaj, (vna)prej (poprej) preizkusiti (preizkušati), (vna)prej (poprej) (z)vaditi: L., Sen. ph., Sil., Amm. idr., praemeditari, quo animo accedam ad urbem Ci. ep., est enim sapientis, quicquid homini accidere possit, id praemeditari ferendum modice esse Ci., si reus horum nihil fecerit, accusator dicet eum usque adeo praemeditatum fuisse, quid sibi esset usu venturum Corn.; abs.: praemeditatus adsistentibus phonascis T. prej vadeč (poskušajoč) po navodilih (ob napotkih) učiteljev petja; tako tudi: tentans citharam et praemeditatus T.; pt. pf. s pass. pomenom: nec fieri meliora mala praemeditata Ci. prej premišljena (preudarjena), nihil praemeditati Q., praemeditata dicere iam parabat Amm.

prae-metuō -ere (prae in metuere) prej ali vnaprej se bati, prej ali biti (živeti) vnaprej v strahu, biti v skrbeh

1. intr.: mens sibi conscia factis praemetuens adhibet stimulos torretque flagellis Lucr., praemetuens suis (dat.) ad Sextum Titum Sextium legatum … misit C. vnaprej boječ se (v strahu, v skrbeh) za svojce.

2. trans.: et Danaum poenam et deserti coniugis iras praemetuens V., at illa praemetuens dolum Ph.; z inf.: dum praemetuit cultus inolescere Christi Prud. — Adj. pt. pr. praemetuēns -entis, adv. praemetuenter: illud in his rebus vitium vehementer † inesse effugere errorem vitareque praemetuenter Lucr.

prae-micō -āre (prae in micāre) spredaj se lesketati (se svetlikati), lesketati (svetlikati) se iz česa: Eccl., lucernam … claro lumine praemicantem Ap., galeam [gerebam] nitore praemicantem Ap., video praemicantis lunae candore nimio completum orbem Ap., primus lucernam claro praemicantem porrigebat lumine Ap.

prae-migrō -āre (prae in migrāre) prej se izseliti (izseljevati), prej se preseliti (preseljevati): ruinis imminentibus musculi praemigrant Plin.

prae-mōlior -īrī -ītus sum (prae in mōlīrī) pripravljati kaj, pripravljati se na kaj: itaque praemoliendas sibi ratus iam res conciliandosque regum gentiumque animos L.

prae-mordicus 3 (praemordēre) le spredaj odgrizljiv, le spredaj užiten = ki (kar) se odgrizne (zaužije) le spredaj (na konici): olera Hier.

prae-mūniō (stlat. prae-moeniō) -īre -īvī -ītum (prae in mūnīre)

1. spredaj utrditi (utrjevati), spredaj obzida(va)ti, spredaj obkopa(va)ti, spredaj zavarovati, spredaj zagraditi (zagrajevati), spredaj (za)ščititi: Gell. idr., Isthmum C., aditūs magnis operibus C., legio fossā praemunita C.

2. (z)graditi predzidje (obrambni zid), predzida(va)ti; metaf. v zavarovanje (obrambo, zaščito) prej povedati kaj, zavarovati (zaščititi) se z omembo (navedbo) česa: Gell., Aug. idr., quae praemuniuntur sermoni Ci. kar se prej pove za zavarovanje, illud praefulci et praemuni, ut … Ci. (gl. prae-fulciō), quae ex accusatorum oratione praemuniuntur Ci. pretveze, antidotis praemuniri Suet. zaščititi se, genus dicendi praemunitum Ci. zavarovan (= previden) način govora.

prae-nāscor -nāscī (prae in nāscī) prej ali prvi se roditi, prej ali prvi nasta(ja)ti (tudi metaf.): manu pedem praenascentis fratris tenebat Aug., verbum in mente nascitur Aug.

prae-niteō -ēre -uī (prae in nitēre) svetiti se (iz česa), na dan svetiti (se bleščati), presevati, s sij(aj)em prekositi (prekašati): praenitent vestes Ap., niveā veste praenitens Ap., luna subito praenitens Plin., gentes, quarum titulis forum eius (sc. Augusti) praenitet Vell.; metaf.: virtus Catonis praenitens Vell.; z dat.: unius facies praenitet omnibus Sen. tr., cur tibi iunior praeniteat H. = te presega v ljubeznivosti,

prae-occupō -āre -āvī -ātum (prae in occupāre)

1. (vna)prej (zgodaj, predhodno) zasesti (zasedati), polastiti (polaščati) se česa: Macedoniam N., iter, vias C., loca opportuna L.

2. metaf.
a) (vna)prej obvze(ma)ti, (vna)prej prevze(ma)ti, (vna)prej obvez(ov)ati, (vna)prej vezati, (vna)prej pridobi(va)ti zase, (vna)prej si nakloniti (naklanjati) si, (vna)prej si pridobi(va)ti naklonjenost koga: Sen. ph., Petr. idr., animos timor praeoccupaverat Ci., omnia praeccupavit accusator L., praeoccupatum sese legatione a Cn. Pompeio C. da ga veže legatstvo na Gneja Pompeja, collegae gratiam apud plebem praeoccupant L. si (vnaprej) pridobivajo, praeoccupati beneficio animi L.; pleonast. v zvezi z ante: praeoccupatos iam ante ab Hannibale Gallorum animos esse L.
b) prehite(va)ti, presenetiti (presenečati): ne alteruter alterum praeoccuparet N., ne adventu Pompei praeoccuparetur (sc. Domitius) C.; z inf.: legem ipsi praeoccupaverant ferre L. podvizali so se, da so prej predložili zakon(ski predlog).
c) (vna)prej (poprej) omeniti (omenjati): quod superius praeoccupando iam dixit Aug.

prae-polleō -ēre -polluī (prae in pollēre) imeti premoč, preseči (presegati) koga (v čem), biti odločilen, odločiti (odloč(ev)ati), zelo veliko (z)moči (premoči), biti zelo mogočen (môčen, močán, vpliven), odlikovati se v čem: quia mari praepollebant (sc. Phoenices) T., Macedones praepolluere T., quibus additis (sc. Langobardis) praepollebat T., ut numerus liberorum in candidatis praepolleret T., viri praepollentes T., gens divitiis praepollens L., vir virtute praepollens L., puella praepollet pulchritudine Ap., huius templi religio … divinatione praepollet Macr., Romae suae artis exercitatione praepolluit Aug. — Od tod adj. pt. pr. praepollēns -entis (s komp. in superl.) prevladujoč, pretežen, odličen, izvrsten: vis praepollentior oculorum Aug., praepollentior delectatio eorum iustitia est Aug., praepollentissimum suum nomen