Franja

per-cupiō -ere (per in cupere) zelo želeti, prav rad (kaj storiti): nam me hodie oravit Argyrippus filius, ut[i] sibi amanti facerem argenti copiam: et id ego percupio obsequi gnato meo Pl., TH. Vin interea, dum is venit, domi opperiamur potius quam hic ante ostium? CH. Immo percupio Ter., quas (sc. bonas artes) qui sinceriter percupiunt adpetuntque, hi sunt vel maxime humanissimi Gell., quamquam ego percupiam omnino te nosse Aug.

per-cūriōsus 3 (per in cūriōsus) zelo radoveden: Nicostratus quidam fidelis Oppianici servolus percuriosus et minime mendax multa dicitur domino renuntiare solitus esse Ci.

per-decōrus 3 (per in decōrus) zelo spodoben, zelo lep: facit hoc Homerus multique illius exemplo: est alioqui perdecorum, a me tamen non ideo fiet Plin. iun.

per-dēlīrus 3 (per in dēlīrus) zelo áboten (nespameten, neumen), prav nesmiseln: dicere porro ignem res omnis esse neque ullam rem veram in numero rerum constare nisi ignem, quod facit hic idem, perdelirum esse videtur Lucr.

per-dēnsus 3 (per in dēnsus) zelo gost: perdensam humum caelestis aquas non sorbere nec facile perflari, facillime perrumpi et praebere rimas, quibus sol ad radices stirpium penetret Col.

per-difficilis -e, adv. perdifficiliter (per in difficilis) zelo težaven (têžek, težák): aditus L., perdifficillimum aditum L., manis transitu perdifficilis L., navigatio Ci., quaestio de natura deorum Ci., perdifficiliter internosci Ci., demolitio atque asportatio perdifficilis videbatur Ci., perdifficilis … et lubrica defensionis ratio proponitur Ci., mihi perdifficile esse Ci., nam quae perdifficilia sunt, perinde habenda saepe sunt ac si effici non possint Ci., illa … quae perdifficiliter internoscantur Ci., in decursu ϑέσεις meas commentari non desino; sed sunt quaedam earum perdifficiles ad iudicandum Ci.

per-dignus 3 (per in dignus) zelo vreden: tuā amicitiā Ci. ep.

per-dīligēns -entis, adv. perdīligenter (per in dīligens) zelo marljiv, zelo skrben, zelo natančen: tum ille: nempe eum dicis, inquit, quo iste omnem rerum memoriam breviter et, ut mihi quidem visum est, perdiligenter complexus est? Ci., duabus epistulis tuis perdiligenter in eandem rationem scriptis Ci., sed res operosa est et hominis perdiligentis Ci., Maecius perdiligens carminum fuit aestimator Porph.

per-disertē, adv. (per in disertus) zelo zgovorno: si Philonem illum architectum, qui Atheniensibus armamentarium fecit, constat perdiserte populo rationem operis sui reddidisse Ci.

per-diū, adv. (per in diu) zelo dolgo: faba [et] legumina in oleariis vasis oblita cinere perdiu incolumia servantur Varr., iam vero consilio ac sententia qui regere ac gubernare rem p(ublicam) possent multi nostra plures patrum memoria atque etiam maiorum extiterunt, cum boni perdiu nulli Ci., ego quod per Thessaliam si irem in Epirum perdiu nihil eram auditurus Ci. ep., praeco proconsul(is) et ipse tribunal ascendit, et ipse togatus illic videtur, et quidem perdiu stat aut ambulat aut plerumque contentissime clamitat Ap.

per-diūturnus 3 (per in diūturnus) zelo dolgotrajen: bellum Ci.

per-dīves -itis (per in dīves) zelo bogat: mulier est Segestana perdives et nobilis, Lamia nomine Ci., amici regis duo tresve perdivites sunt, sed ii suum tam diligenter tenent quam ego aut tu Ci. ep.

per-doceō -ēre -cuī -doctum (per in docēre) temeljito (na)učiti, jasno razložiti (razlagati): Lucr., Ap. idr., artes omnes Pl., res difficilis ad perdocendum Ci., si quid Apollo utile mortales perdocet ore meo O., stultitiam suam Q. — Od tod adj. pt. pf. perdoctus 3, adv. -ē dobro (temeljito) poučen (naučen), zelo spreten: Pl., Ter., Lucr., Stat., Amm., usu p. Ci.

per-doleō -ēre -uī -itum (per in dolēre) zelo se žalostiti: Hyg.; impers.: perdoluit (sc. tibi) Ter. zelo te je žalostilo, id subito perdolitum est cuidam Tito Manlio, summo genere gnato, tantum flagitium civitati accidere, e tanto exercitu neminem prodire Quadr. ap. Gell.

per-dolēscō -ere -doluī (incoh. k perdolēr e) zelo se razžalostiti, zelo obžalovati: nec perdolescit (po nekaterih izdajah perdoliscit) fligi socios, morte campos contegi Acc. ap. Non., quod in tantum accidisse perdoluit, ut cerebri valido incursu parietem pulsaret, veste capilloque ac reliquis lugentium indiciis deformis Aur., suam virtutem irrisui fore perdoluerunt C.

per-dūrus 3 (per in dūrus) zelo trd: interpretatio Dig., meretrix Asc.

per-ēlegāns -antis, adv. perēleganter (per in ēlegāns) zelo ličen, izboren, zelo eleganten, zelo dober, izvrsten: vir perelegantis ingenii Vell. prebrisane glave; occ. zelo izbran (v izrazih), zelo okusen, zelo prefinjen, zelo eleganten: oratio Ci., genus (sc. dicendi) Ci., pereleganter dicere Ci.

per-ēloquēns -entis (per in ēloquēns) zelo zgovoren: Cn. autem Lentulus Marcellinus nec umquam indisertus et in consulatu pereloquens visus est Ci.

per-ērudītus 3 (per in ērudītus) zelo izobražen: ut maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset, sic vos de pagis omnibus colligitis bonos illos quidem viros, sed certe non pereruditos Ci., sed vereor ne lepore suo detineat diutius praetor Clodius et homo pereruditus, ut aiunt, et nunc quidem deditus Graecis litteris Pituanius Ci. ep., quorum unus, vir ut postea apparuit litteris pereruditus, subito ad me convenit et „salve“ inquit „hospes“ Fl., in hunc est hendecasyllabus Calvi elegans: „Et talos Curius pereruditus“ Asc.

per-excelsus 3 (per in excelsus) zelo visok, vzvišen: Henna autem, ubi ea quae dico gesta esse memorantur, est loco perexcelso atque edito, quo in summo est aequata agri planities et aquae perennes, tota vero ab omni aditu circumcisa atque directa est Ci.