Franja

αὐτ-ήκοος 2 (ἀκούω) priča, ki je sama kaj slišala; αὐτήκοος γίγνομαι slišim na lastna ušesa.

αὐτ-όπτης, ου, ion. -εω, ὁ (gl. ὁράω) kdor vidi na lastne oči, očividec, priča samovidec; οἱ αὐτόπται ki so sami videli NT.

γνωστήρ, ῆρος, ὁ γνώστης, ου, ὁ (γνῶναι) poznavavec, porok, priča; γνώστης εἰμί poznam NT.

ἐπι-μάρτυρος, ὁ ep. svedok, priča za kako stvar (samo o bogovih).

ἐπ-όπτης, ου, ὁ gledalec, opazovalec, paznik, svedok, nadzornik, NT priča, očividec, ἐπόπτης γίγνομαι vidim sam na lastne oči.

θεᾱτής, ὁ, ion. θεητής, ep. θηητήρ, ῆρος, ὁ (θεάομαι) gledalec, opazovalec, poslušalec, priča.

θεωρός, ὁ [Et. iz θέα (gl. θέα) + ϝορός (gl. ὁράω)] 1. gledalec, priča; poslanec, poslan od države h kaki narodni svečanosti. 2. poslanec, poslan od države, da vpraša proročišče za svet, božji sel, sveti poslanec, romar. 3. pl. nadzorovalna oblast v Mantineji.

ἵστωρ, ορος, ὁ ἴστωρ [Et. iz ϝιδ-τορ, gl. εἶδος] vešč čemu, izurjen, izveden v čem τινός; subst. ὁ izvedenec, veščak, razsodnik, posrednik, priča.

κλήτωρ, ορος, ὁ priča, da je kdo pozvan pred sodišče.

μαρτυρέω (μάρτυς) [fut. μαρτυρήσω itd., fut. pass. μαρτυρήσομαι in μαρτυρηθήσομαι] 1. act. a) intr. pričam, sem priča, pritrjujem komu, zlagam se s kom τινί, τινὶ περί τινος, ὑπέρ τινος, ὅτι; b) trans. α.) potrjujem, dokazujem, priznavam, τὴν καλὴν ὁμολογίαν izpričujem lepo prepričanje, o Kristusu, ki je umrl kot mučenik NT; β.) slavim, hvalim NT. 2. pass. a) μαρτυρεῖταί μοι pričuje se o meni; b) dobivam izpričevalo, izpričan sem, sem na dobrem glasu, hvalijo me, NT μαρτυρούμενος sem na dobrem glasu; c) rotim NT (I. Tes. 2. 12).

μάρτυς, υρος, ὁ [gl. μέριμνα; acc. μάρτυρα, μάρτυν, dat. pl. μάρτυσι] μάρτυρος, ὁ ep. 1. priča, dokaz, μάρτυρος γίγνομαι pričam, ἐν μάρτυσι pred pričami, μάρτυς εἰμὶ (ἐν) λόγοις potrjujem besede. 2. pričevalec, mučenec NT.

ὅρκος, ὁ (gl. ἕρκος) 1. prisega, s prisego potrjena obljuba, zakletba, θεῶν prisega pri bogovih, sveta prisega, ὑφ' ὅρκου s prisego, καταλαμβάνω ὅρκῳ τινά ali ὅρκους προσάγω τινί zavežem koga s prisego, ὅρκους κινέω περί τινος potrjujem kaj s prisego; κατὰ τοὺς ὅρκους po prisegi, παρὰ τοὺς ὅρκους proti prisegi, ὅρκον ὄμνυμι κατ-, ἀπόμνυμι, δίδωμι prisegam, ὅρκον προστίθημι potrdim s prisego, ὅρκον αἱρέομαί τινος velim komu priseči, zaprisežem koga; pers. Ὅρκος sin Eride, služabnik Zevsov. 2. oseba ali stvar, pri kateri kdo prisega, priča prisege, maščevalec prisege.

συμ-μάρτυς, υρος, ὁ, ἡ sosvedok, priča.

συν-ίστωρ, ορος, ὁ (σύνοιδα) sovedec, svedok, priča.

σύν-οιδα def. pf. s prez. pom. [gl. οἶδα; 2 sg. σύνοισθα, 1 pl. σύνισμεν, fut. συνείσομαι in συνειδήσω, ion. pf. 1 pl. συνοίδαμεν, plpf. 3 sg. συνῄδεε, 2 pl. συνῃδέατε] 1. vem kaj s kom vred, vem isto (kar ve kdo drugi), τινί τι vem kaj o kom, ἵνα τούτῳ ταῦτα συνειδῶμεν da izvemo, kaj misli storiti; σύνοιδα νόσον poznam bolezen; ἐμοῦ συνειδότος z mojo vednostjo. 2. σύνοιδα ἐμαυτῷ v svesti sem si, zavedam se, dobro vem, ἀμαθίαν poznam svojo nevednost; veže se: a) navadno s pt. α.) v nom. σύνοιδα ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν da sem moder, πάντα ἐψευσμένος αὐτόν da sem ga popolnoma prevaral; β.) v dat. συνοίδαμεν ὑμῖν ἐοῦσι προθυμοτάτοισι da ste, μοὶ θνῄσκοντι συνείσῃ boš priča moje smrti, συνῄδη ἐμαυτῷ οὐδὲν ἐπισταμένῳ dobro sem vedel, da nič ne razumem, τοῖς λόγοις ξύνοιδα οὖσιν ἀλαζόσιν vem, da so besede bahave; γ.) v acc. χθόνιον ὄντα, ἄχη πίτνοντα; εἰ τέοισί τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον ako je vedel, da je kdo izvršil kak nenavaden čin; b) s ὅτι, ὡς ali indir. vpraš. ξυνίσασ' εὐναί, ὅσα θρηνῶ, εἰ ἐπιορκῶ, ξύνοιδα ἐμαυτῷ, ὅτι οὐκ ἂν καρτερήσαιμι. 3. subst. a) συνειδώς sovedec, sozarotnik οἱ συνειδότες τὴν πρᾶξιν; b) τὸ συνειδός znanje, vednost stvari.

ψευδό-μαρτυς, υρος, ὁ kriva priča NT.