Franja

κόναβος, ὁ ep. hrup, hrušč, bobnenje, ropot, vrišč.

κόνδυλος, ὁ pest, udarec s pestjo, zaušnica.

κονι-ορτός, ὁ (κόνις, ὄρνυμι) 1. oblak prahu, prašni vrtinec. 2. pren. umazan človek, skopuh.

κονῑ́-(σ)σαλος, ὁ (κόνις, σάλος) ep. prašni vrtinec, oblak prahu.

κοντός, ὁ [Et. iz kor. k'ent, gl. κεντέω] drog, kol.

κοπετός, ὁ (κόπτομαι) tarnanje, jokanje, κοπετὸν ποιοῦμαι ἐπί τινι plakam po kom NT.

κόπος, ὁ (κόπτω) udar; delo, trud, napor, težava, nesreča, utrujenost, bolezen; κόπον παρέχω τινί delam skrbi, nadlegujem koga NT.

Κόπρ(ε)ιος, ὁ prebivalec atiške občine Κόπρος.

κοπρία, ἡ, κόπριον, τό κόπρος, ὁ [Et. kor. k'oqw-] 1. blato, nesnaga, smeti, gnoj NT. 2. gnojišče, ograja, hlev.

κόραξ, ακος, ὁ [Et. lat. corvus, cornix, slov. sraka, rus. soróka, nem. Rabe (stvn. hraban)] vran, krokar, gavran.

κορβᾶν, τό indecl. κορβανᾶς, ὁ dar(ilo), cerkveni zaklad NT.

κόρδαξ, ᾱκος κορδακισμός, ὁ [Et. kor. sqerād, vrteč se premikati, lat. cardo (ker se vrti)] razuzdan ples.

Κορησ(σ)ός, ὁ gora pri Efezu z mestom istega imena.

Κόρινθος, ἡ mesto na Istmu; adi. Κορίνθιος 3; preb. ὁ Κορίνθιος; adv. Κορινθόθι v Korintu.

κορμός, ὁ (κείρω) ep. ion. hlod, deblo, klada, ξύλων lesen rkelj.

κόρος¹, ὁ (κορέννυμι) 1. nasičenost, sitost, naveličanje, gnus, pristuda, πάντων κόρος ἐστί vsega se človek naveliča. 2. obilica, izobilje, predrznost, ošabnost. 3. pers. Gnus, Stud.

κόρος³, ὁ kor, korec (mera = 6 atiških medimnov) NT.

Κορύβᾱς, αντος, ὁ svečenik frigijske boginje Kibele, katero so častili z divjim plesom in bučno godbo.

Κορύλας, α, ὁ satrap v Paflagoniji.

κόρυμβος, ὁ, pl. τά κόρυμβα (gl. κορυφή) ep. ion. poet. (okrogel) vrh, teme οὔρεος, ἄκρα κόρυμβα νηῶν glavica ali okrasek na zadnjem krnu.