-
Καλλίαρος, ἡ mesto v Lokridi.
-
καλλί-βοτρυς 2, gen. -υος, poet. krasen kot grozd, v prekrasnih grozdih (narcis, ki ima kakor grozdje lep cvet).
-
καλλωπίζω (ὤψ) 1. act. in pass. lišpam, lepotičim, krasim (obraz). 2. med. a) lepotičim se, lišpam se; b) baham se, ponašam se, štejem si kaj v čast; c) vedem se prisiljeno, delam se …, παραιτεῖσθαι καλλωπίζομαι odklanjam na videz.
-
Καλυδών, ῶνος, ἡ mesto v Ajtoliji; preb. Καλυδώνιος, ὁ.
-
Καλυνδεῖς, έων, οἱ prebivalci mesta Kalinde v Kariji.
-
καλχαίνω poet. preudarjam kaj v srcu τί; sem v skrbeh, sem nemiren.
-
Κάλχας, αντος, ὁ [voc. Κάλχαν] Testorov sin, svečenik in vedeževalec v grškem taboru pred Trojo.
-
Καλχηδών, όνος, ἡ mesto v Mali Aziji (v Bitiniji); preb. Καλχηδόνιοι, οἱ.
-
καμμονίη, ἡ ep. = καταμονία (κατα-μένω) vztrajnost (v boju), zmaga.
-
κάμνω [Et. iz k' m̥n-. – Obl. fut. καμοῦμαι, aor. ἔκαμον, pf. κέκμηκα, ep. aor. κάμον, cj. 3 sg. κάμῃσι; redupl. aor. κέκαμον, cj. κεκάμω, pt. pf. κεκμηώς, -ῶτος, acc. pl. κεκμηότας]. I. act. 1. trans. ep. s trudom kaj naredim, skrbno, umetno izdelam πέπλον, τεύχεα. 2. intr. a) trudim se, ženem se, napenjam se; b) sem truden, utrudim se; s pt. φέρων z nošnjo, θέουσα s tekanjem, ἐλαύνων naveslam se; naveličam se česa, podležem v boju, οἱ καμόντες, οί κεκμηκότες utrujenci, betežniki, zastajalci; c) trpim nadlogo, sem v stiski, sem nesrečen; τὸ σῶμα zbolim, sem bolan, οἱ καμόντες sence pokojnih, umrli. II. med. 1. obdelujem s trudom za se. 2. pritrudim si kaj, δουρί priborim si kaj.
-
καμπτήρ, ῆρος, ὁ obrat, okret, ovinek, zavoj, ἑκατέρωθεν καμπτῆρα ἐποιήσαντο stvorili so na obeh krilih oster kot (v katerem so se zavili).
-
Κάνης οὖρος τό gora v Ajolidi, nasproti Arginuzam.
-
Καππαδοκία, ἡ, ion. -ίη pokrajina v Aziji; preb. Καππάδοξ, οκος, ὁ. – Καππαδόκης, ου, ὁ.
-
Καρδαμύλη, ἡ mesto 1. na Hiju. 2. v Meseniji.
-
Καρδοῦχοι, οἱ narod v Armeniji; adi. Καρδούχ(ε)ιος 3.
-
Κάρη(σ)σος, ὁ reka v Miziji.
-
καρπαία, ἡ (sc. ὄρχησις) mimičen tesalski ples v orožju.
-
Κάρσος, ὁ reka v Kilikiji.
-
καρτερέω (καρτερός) sem močen, čvrst, pogumen, vztrajen, vztrajam pri čem, prebijem, prenašam kaj stanovitno, sem stanoviten, vzdržim ἔν τινι, ἐπί τινι, πρός τι, τὰ δείν' ἐκαρτέρουν bil sem strašno trd, trdega srca; z izpuščenim objektom Evr. Med. καρτερεῖν δ'(sc. ἔργοισιν) βούλεται a v srcu pritrjuje, je zadovoljen s tem; s sledečim ὥστε dosti močen sem, da; v zvezi s pt. stanovitno, vztrajno: ἐκαρτέρουν λακτίζοντες vztrajno so se borili; pass. κεκαρτέρηται τἀμά mojega vztrajanja je konec, prestal sem.
-
καρτέρησις, εως, ἡ (καρτερέω) καρτερία, ἡ (καρτερός) 1. vztrajnost, stanovitnost, napor, težava, αἱ διὰ καρτερίας ἐπιμέλειαι z napori združene vaje. 2. prenašanje, trpljenje, διὰ καρτερίας z vztrajnostjo, v veliki stiski. 3. vzdržnost, oblast nad seboj.