-
ἡμιόνειος 3 ep. ion. ἡμιονικός 3 za mezge (mule) namenjen (določen), ἅμαξα voz, v katerega so bili vpreženi mezgi, ζεῦγος vprega mezgov.
-
ἥμισυς 3 [nom. ἥμισυς, ἡμίσεια, ion. ἡμι-σέα, ἥμισυ, gen. ἡμίσεος, NT ἡμίσους, ἡμισείας; nom. pl. ἡμίσεις, ion. ἡμίσεες; ἡμίσειαι, ἡμίσεα, NT ἡμίση; gen. ἡμίσεων, acc. ἡμίσεις, ion. ἡμίσεας, ἡμισείας in ἡμισέας] pol, polovica, napol 1. adi. ἡμίσεες λαοί polovica mož, ἡμίσει ἐν χρόνῳ v pol časa, za polovico prej. 2. subst. z gen. part. a) ὁ ἡμισυς τοῦ χρόνου, τοῦ ἀριθμοῦ, οἱ ἡμίσεις τῶν ἄρτων, ἡ ἡμίσεια τῆς γῆς, οἱ ἡμίσεες τοῦ στρατοῦ polovica; b) pravi subst. ἡ ἡμίσεια (sc. μοῖρα), τὸ ἥμισυ, τὰ ἡμίσεα polovica τῆς τιμῆς, ἐνάρων, ἀρετῆς, ἄρτων ἡμίσεα pol hleba.
-
ἤπειρος, ἡ ep., dor. ἄπειρος [Et. iz ἀπερjος, nem. Ufer] suha (kopna) zemlja, kopno, celina, notranja dežela, ἤπειρόνδε na suho, v sredo dežele; κατὰ τὴν ἤπειρον na suhem.
-
Ἤπειρος, ἡ Epir, dežela v severozapadni Greciji.
-
Ἠπιδανός, ὁ ion. = Ἀπιδανός Penejev pritok v Tesaliji.
-
ἦ-που pač gotovo, pač zares, v istini.
-
Ἡραῖα, ἡ mesto v zapadni Arkadiji; preb. Ἡραιεῖς, οἱ.
-
Ἡράκλεια, ἡ 1. mesto v Tesaliji ob Malijskem zalivu. 2. ἡ Ποντική mesto v Bitiniji; preb. Ἡρακλεώτης, ὁ.
-
Ἡρακλείδης, ου, ὁ 1. Πόντικος Η. iz Herakleje v Pontu, Platonov učenec. 2. sploh lastno ime.
-
Ἡρακλεώτις, ιδος, ἡ okolica Herakleje, pokrajina v Bitiniji.
-
Ἡρακλῆς, λέους, ὁ [κλεῖ, κλέα (κλῆ), Ἡράκλείς, ep. -κλῆος, -κλῆι, -κλῆα, ion. -κλέης, -κλέος, -κλέι, poet. -κλέει, voc. Ἡράκλεες] Zevsov in Alkmenin sin, rojen v Tebah – Ἡράκλειαι (ion. Ἡράκλεαι) στῆλαι Heraklejevi stebri (Gibraltar). – τὸ Ἡράκλειον Heraklovo svetišče. – Ἡρακλείδης, ὁ Heraklov potomec; adi. Ἡράκλειος 3, ion. -ήιος 3, ep. ήειος 3.
-
Ἠριδανός, ὁ bajna reka, ki izvira v ripajskih gorah in se izliva v Okean, pozneje = Pad.
-
Ἡρό-δοτος, ὁ grški zgodovinar iz Halikarnasa v Kariji, rojen okr. 480 pr. Kr., umrl v začetku pelop. vojske.
-
Ἡσίοδος, ὁ pesnik iz Askre v Bojotiji (okr. 750 pr. Kr.).
-
ἡσυχάζω (ἥσυχος) [fut. ἡσυχάσω, aor. ἡσύχασα] 1. intr. mirujem, počivam, τὸ σάββατον v soboto NT, sem miren, molčim, τὸ ἡσυχάζον τῆς νυκτός nočna tišina; aor. umiril sem se, umolknil sem NT. 2. trans. umirim, pomirim.
-
ἡσυχία, ἡ, ion. -ίη (ἥσυχος) 1. mir, τινός pred kom, tišina, samota, samoten kraj, molk, τῆς ἡσυχίας βίοτος mirno, pohlevno življenje. 2. hladnokrvnost, ravnodušnost, dušni mir, zadovoljnost. 3. pokoj, počitek, nedelavnost, brezbrižnost, ἡσυχίαν ἄγω, ἔχω mirujem, dam mir, ničesar ne delam, živim v miru, mirno gledam kaj, ἐν ἡσυχίᾳ ἔχω τι zamolčim kaj, ἐμαυτόν molčim; μετὰ ἡσυχίας mirno, καθ' ἡσυχίαν v miru, nemoteno.
-
ἡττάομαι, ἡσσάομαι, ion. ἑσσόομαι pass. (ἧττον) [fut. ἡττήσομαι, ἡττηθήσομαι, aor. ἡττήθην, pf. ἥττημαι, ion. aor. ἑσσώθην, pf. ἕσσωμαι] sem slabejši, zaostajam za kom, prekosi me kdo, podležem, sem premagan, τινός, ὑπό, πρός τινος, τινί NT od koga, πολέμῳ, μάχῃ v boju, ἐν τοῖς δικαστηρίοις izgubim pravdo, τὴν γνώμην izgubim pogum, τῷ θυμῷ, τῇ γνώμῃ sem pobit (v srcu); s pt. εὐεργετῶν, εὖ ποιοῦντές τινος zaostajam za kom v izkazovanju dobrot; vdam se τοῦ δικαίου, κοὔτοι γυναικὸς οὐδαμῶς ἡσσητέα ženski se ne smemo vdati, ne smemo pustiti, da bi gospodovala nad nami ženska, ὑπέρ τινά τι sem na izgubi, sem v čem manjši od drugega NT.
-
ἠῶ-θι adv. (ἠώς) ep. zjutraj, ἠῶθι πρό zgodaj v jutro, s prvim svitom, ob prvi zori.
-
θᾶκος, ὁ (θάσσω), ion. θῶκος, ep. θόωκος 1. stol, sedež. 2. seja, skupščina, zbor θῶκόνδε v skupščino, k seji.
-
Θαλάμαι, αἱ trdnjava v Elidi.