-
διά-κενος 2 v sredi prazen; τὸ διάκενον prazen prostor (v sredini), praznina, nezastražen prostor.
-
δι-αλγής 2 (ἀλγέω) ki trpi hude bolečine, mučen od hudih bolečin.
-
διά-λευκος 2 napol bel, z belino pomešan.
-
διαμέτρητος 2 ep. odmerjen, izmerjen.
-
διᾱνεκής 2 = διηνεκής.
-
δι-ανίσταμαι [aor. 2 διανέστην] med. vzdignem se, vstanem, odidem; τῶν ξυμφόρων odrečem se koristim.
-
δια-πέρθω ep. [aor. 1 διέπερσα, aor. 2 διέπραθον, med. διεπραθόμην] 1. act. popolnoma razrušim, uničim, opustošim. 2. med. porušim se, poginem.
-
διά-πονος 2 (πονέω) vztrajen, utrjen.
-
δια-πόντιος 2 prekmorski, πόλεμος s prekmorskimi sovražniki.
-
διαπρεπής 2 odličen, izvrsten, krasen.
-
δια-πρύσιος 3 in 2 [Et. δια-πρύτjος, gl. πρύτανις] ep. in poet. predirajoč, presunljiv; očit, daleč (segajoč, viden, slišen). – neutr. sg. = adv. glasno, gromko.
-
διά-πυρος 2 (πῦρ) 1. žareč, razbeljen, goreč. 2. ognjevit, razvnet, strasten.
-
διαρκής 2 1. popolnoma zadosten ali dovoljen. 2. trajen, trpežen, stanoviten; adv. διαρκῶς, ζῆν εἰς τὸ γῆρας διαρκέστατα tako živim, da imam do starosti dosti živeža.
-
διά-σημος 2 (σῆμα) poet. popolnoma jasen, razločen, διάσημα θρηνεῖ glasno ječi.
-
δια-σπάρακτος 2 raztrgan.
-
διάστροφος 2 (δια-στρέφω) ion. poet. zmešan, zmeden (duh), moten (oko umirajočega); (o živalih): pokvečen, ohromljen; κόραι zmeden, besen.
-
δια-τελής 2 (τέλος) veden, neprestan, neprenehljiv.
-
δια-τόρος 2 (τορεῖν) poet. prebodem.
-
δια-τρύγιος 2 ep. ὄρχος vinograd, v katerem se grozdje večkrat trga, poln vsakovrstnega grozdja.
-
δι-αυγής 2 prosojen, prozoren NT.